I vetmuar në atë ëndërrim - F.R.

[M_u_Z_a]

HARROVA TE TE THEM!



Harrova te te them : E dashur! Ose, si te te them ?
Nuk e di perse te lexohen keto vargje keshtu !
Ke mbetur nje plage qe rrjedh e gjithmon dhemb
jetoj me te , ashtu kot i mbetur - hu!


Vetem ne zemren time dicka vlon! Vlon thellesia !
Ke hyre e banon me rrapëllime ti, e me mall !
Une them jam vetem por kam shume vringellima
perpiqem te krijoj heshtjen, por, si ta ndal ?


Nese ne kete gjendje del Ti e te shikoj pamjen
Nuk do te kem sy te te dalloj ate te pare !
Perse jam i vetmuar as une se diktoj ramjen
qe me shkurton shpresat e, me vjen per te qare !


Te lutem per gjithe kete mister qe me mbulon mua
Te lutem se ti je shpetimi ! Je ajo perendi !
Mos me fal mëshirën , perse te them se e Dua !
- Eja me ato vrulle! Me dallge e stuhi !

Eja me ndryshime , si vjen nga njeherë rrenimi,
te dridhem i teri, te shperthej si llava nga brendia!
Te ndjej gjithe atë forcë qe krijon largimi !
Dhe zjarrin ! Dhe hirin qe lë dashuria!

U be kohe pa hyre ketu...
Koha eshte ajo me te cilen i kam "ambasadat" te diskutueshme.
Por, shoh qe nderkohe, ketu "kane mbire" lirika te mrekullueshme si kjo qe kam cituar...
Te falenderoj Gjakush!

[gjakushi]

PERSE NDJEJË ZBRAZETIRË


Nuk e di perse të kerkoj, perse ndjej zbrazëtirë
ç'ështe ajo force rrembimi, ato fjalë mbarësie ?

I rikujtoj theniet të flak atë errësirë
mos me djeg malli me flake dashurie!


Nuk jam prej atyre qe harrojnë çka flasin
nuk jam somnabull qe netëve derdh lot !

Une e kam ndjesinë si yjet kur plasin
por ndriçojne ne shekuj e nuk shuhen dot!


Gjithcka eshte e tepërt, asgje s'me bind mua
Perendia ime mbetesh ! Te meditoj gjithësi !

Mjafton qe ne vargje behesh si rrjedha ne krua,
- acarit tim te shpirtit i mbjell blerim , ngrohtesi...!

[pranvera bica]

I NDERUR RAMADAN.
U ndeva r mrekulluar nga poezite tuaja.Cdo kush ka pak histori te jetes se vet ne keto poezi.
Emegjihtate pranvera perseri do t'vije,e do sjelle tjeter dashuri...
Urime dhe frymezim pa fund PRANVERA.

[gjakushi]

NE PRITJE


Me duket se do te vdes pa ty
me vrau mungesa qe nuk je ketë cast!
Sa here me lot lahem nuk e di ,
- me vdiq largesia qe s'te kam per rast!

I lexoj shkrimet qe behen me firmen tende
si lule cdo shkronje me lot e ujis !
Ku shkoj gezimi i shpirtit nga kjo mendje
sikur rrufeja i ra mbi plis !

Edhe lisit kur i bie , e shiton !
Ashtu jam une pse me mungon Ti !
Do te isha me ty i lumtur gjithmon
Kjo pritje me vret per ty !

[gjakushi]

NDJEVA MERZI !!!


Mungove ti !
Une ndjeva merzi !
Me cilin nje fjale te shkembeja ?
Të flisja ?!
Sa here hyredalje te kota si në herezi,
i beja -
por, asgje nuk nisja.

Ku me shkoj gjithë forca qe kam -
kur je ?
dhe flet -
ne tribunen e nje permase !
Nuk e di ?
Perse me vjen te hyje ne dhe ?
- Per ato caste qe s'fola - me plase!

[gjakushi]

UNË CA HERE LOTOJ...!

(Me rastin e ditelindjes se bijes sime Besiana
ne mungese te nenes se saj, me arriti enxhulli pasi
kishte ndjesine se jam i brengosur ! )


Ajo nuk arriti prej atje! Po ti si shenjti po!
Kisha nevoje te shpaloj ketë date si histori !
se jeta eshte si shpirti qe nganjehere do
te flase edhe per luftëra dhe per tirani!

Nuk flas per arenën e dyluftimit me armikun
Nuk shpaloj kushtrimin, jehonen e hatasë !
Kam deshirë te degjoj fjalet qe zgjidhen per mikun
qe i shton dhe shije ne jeten e sevdasë !

Ne linjen befasi - ti del per uratën,
Te kuptoj se behesh Gjithesi - keshtu si je !
- Te te marr nga dhimbja qe te mundon natën:
- Nimfa e qendresës - shumë force me le!

Me trokëllijne damarët, m'u shtua dhe nuri.
Tani jam i qetë , me ty shkembeva fjale !
Une ca here lotoj - por jam dhe si guri !
- Se ti behesh shenjt - kur me vjen si njalë !

[gjakushi]

NDOSHTA...


Në mendime , sonte, nuk kalova keq
nje nate e blerte u shtri mbi sy !
Kalonin gjithcka - te benin skeq,
po une kerkoja te te shikoj ty!

Ishte sfilate e gjate ajo ato caste
gjithe jeten e lidhete , i jepte kuptim !
Perse me dilje ti nëper ato raste
t'u fusish dhe vargjeve pak ledhatim ?!

Sa here me note trishtimi i ngjyrosa rimat
ti me buzeqeshje i flake : Jo s'ben ashtu !
I fshija - siç derdhet uji nga vrimat
dhe nisa te sjell vargjet ketu!


Nuk jam une gjithmon qe bej gabime
Edhe Ti e dashur, je ! Te them me fal!
Ne do e ndal per jete kete zemren time !
Por mua mos me thuaj ta ndal!

Ka dalë nga brendia dhe mergon cdo cast
I ka dhane mundësi dhe shpirtit te vuaj!
Neper rima qe dalin me kast
ka vene spiranca t'i ruaj!

Nuk e di! Perse keshtu te rri ne mendime ?
Perse me mungon e dua te te them shume fjale ?
Ndoshta qenka shkruar kjo jetë me tundime
te lidh shumë kuptime - dashuri te shpallë !

[gjakushi]

MANDATË ...!


Më ka mberthyer malli, dhe syte me lotojne
përse jeta ime e ketillë mbetet ne udhekryq ?
Sa here thashethenat mua më dëshprojnë,
sa herë vetvetes ashper i bej gjyq !

Dua te mbes i vetmuar, por nuk e bej dot
Me ka rrëmbyer një dallge me vrull e stuhi !
Jo! Nuk mundem kurrë - po perpiqem kot ,
Pa ia shkruar te gjitha - se : Per Te behem hi!

Prandaj, ku te kthehem ne kete vetëmi
ate e kam si engjell qe vejen ne mesnatë !
Kush mundet te me thotë se nuk ndjej dashuri
Pa Të ! Çdo çast ndjej mandatë !

[gjakushi]

SËRISH MEDITIMET !


Rinis sërish meditimet , per te hap nje shteg
më lidhet nyje fjala qe dua ta shpreh e shkruaj!
Perse pikëpyetjet me endin nga bregu ne breg
Si mbeta në furtunë gjithmon te vuaj!

Ditarit te jetës ia grisa fletët
si ujin nga shtamba kur e derdh ne rërë!
Me kanoseshin rimat se i prisha rrjetat
nga buzeqeshjet qe lexoj me permbyt të terë !


Eshtë prolog i udhekryqit, do te hap siparin
Le te mbetem Hamlet i cmendur ne kete rrugë !
Ne permbajtje te shtoj temën per ditarin
Per ty gjithmon ne stuhi ne acar e jugë...

[Agim Metbala]

SËRISH MEDITIMET !


Rinis sërish meditimet , per te hap nje shteg
më lidhet nyje fjala qe dua ta shpreh e shkruaj!
Perse pikëpyetjet me endin nga bregu ne breg
Si mbeta në furtunë gjithmon te vuaj!

Ditarit te jetës ia grisa fletët
si ujin nga shtamba kur e derdh ne rërë!
Me kanoseshin rimat se i prisha rrjetat
nga buzeqeshjet qe lexoj me permbyt të terë !


Eshtë prolog i udhekryqit, do te hap siparin
Le te mbetem Hamlet i cmendur ne kete rrugë !
Ne permbajtje te shtoj temën per ditarin
Per ty gjithmon ne stuhi ne acar e jugë...

Përshëndetje mik i nderuar...
Ju falenderohem nga zemra për kënaqësinë që na ofroni me perla të vërteta...

Ju praroftë pena!