I vetmuar në atë ëndërrim - F.R.

[gjakushi]

3. PER TY !


Për Ty gjithmon jam i trazuar
Ku ndodhesh ? Çka bën ? Si je ?
Me peshen e mallit gjithmon i vetmuar,
I gjallë kam hy në dhe!

E ndjen se gjithmon dal buzëtharë,
Me lot, me zjarr në zemër pa shpresë !
Është shkruar kështu të jemi të ndarë
Apo të them - pse linda, kam pendese !

Çdo çast ik, dhe ik pa u kuptuar!
Çka bej unë në këtë horizont.
Përjetësisht Ty të jam dorëzuar
Si Zotit - që të ngrit në Piemont!

Atje lart vetëm Ti më ngrit !
Atje me Ty pergjithmonë të rri!
Nëpër vargje gjithmon më bën dritë !
Se je Nimfa ime dashuri!

[gjakushi]

TE VDES NUK DUA - PA TY S'JETOJ !


Pranvera vjen, mbase me blerim mbushet
Me kenge bilbilash qe jehojnë çdo çast !
Ti në atë mes si nje pranverë tjeter dukesh
që largesisë ia shton mallin kete rast!

Ç' mund te bej per ketë nderhyrje jete
Te vdes nuk dua, pa ty s'jetoj!
Me vargje mbahem , mërmëris ndër vete,
Por, s'eshtë as zgjidhje , nuk eshte njesoj!

Te kerkoj mendimin , dhe e marr shpjegimin,
Jane shpresa qe me ngjallin ide.
Ti kthehesh si Euridika qe e sjell agimin,
Unë s'jam në gjendje si Promethe!

I pres me ëndje te lexoj dhe vargjet
se ti - di të besh me ato : Nje Panteon !
Mos kujtojnë larot se mund te mbulohen pragjet !
Ne zemren time do te jetosh gjithmon!

[gjakushi]

NDJEJ SHUMË MALL !


Me behet sot se ndjejë shumë mall,
Ca gjera jete - shumë më mundojnë !
Dua t'i them, por s'kam aq fjalë
mungesën në shpirt - të shpjegojnë !

Prej asaj që ndjej, dhe lot me rrjedhin !
- Keni pa ju shtegtarë që shtegtojnë ?
- Po dallge në det - që hapin hedhin,
ne breg shkëmbin - te takojnë ?

Keni pa ju si ndizet zjarri,
dhe djeg gjithcka që i del përpara !
Ashtu ndizet malli - për Ty e dashur !
Ne rima vargjesh kur del per gara!


Me behet se asgje nuk mund te kthehet
E di por, vargjet kurrë s'perëndojnë !
Nese nje ditë do të nisë të rrëfehet
Ky mall - per Ty do të blerojë !

[gjakushi]

MEDITOJ...


Meditoj se sa larg je prej ketu
dhe them si me djeg aq shume nga largesia
Sikur një çsat me ty te kisha jetu,
Ku do te shkonin mendimet e mia!

Do t'i perthante ajo dallge zjarri qe ndjej
do t'i verbonte syte pamja jote magjike
Me cilet rreze ndriçon ajo dritë në dej
që më ben të çmendem nder vite!

Si do të trokëllinte zemra kur buza
te te puthte buzën, dhe ballin, dhe syrin ,
ndoshta atë çast nga thellësia do të dilte muza
të mbillte një lulefeniks per hirin!

Çfarë jete kjo , sa e madhe largësia
Le te shkojë ne dreç gjithë ky rrëmet meditimi
Nëse një ditë mbes meit, e me mbulon verbësia
Behu jehonë ti, te jetojë kushtrimi!

[gjakushi]

GJITHÇKA NËN DRITHMA !


Me ndizet malli si flaka e zjarrit ne kashtë
Gjithçka nën drithma me than ngapak!
Sikur një çast të ishim të dy bashke ,
Çdo të fliste mendja ime për damarin pa gjak!

E di se do të mugullonte lumturia si lulet
E di se do te shtriheshte blerimi ne gjymtyrë !
Do te ndodhte nga lartësia dhe Qielli të ulet
Dielli e hana të të puthnin ne fytyrë !

Ndaj e kerkoj çastin të rikthesh atë hare
Ndaj e dua momentin të te kem pranë .
Pa ty dhe ne vdeksha nuk kalbem ne dhe
Pa ty nuk e dua jetën - edhe po te kam dynjane!

Pa ty, e shkrova dhe serish ua bej me dije
atyre qe lexojnë vargjet te mendojne çka them!
Jam krejtësisht i vetmuar, jam si njeriu hije !
- Qe e kerkon shpirtin çdo çast, në çdo vend !

[gjakushi]

NË URNËN E JETËS HESHT E MERMERIS !


Tani qe jam shnderruar varr i gjalle
Në urnën e jetes hesht e mërmëris !
Do ta ndjejë Ajo se sa e dua vallë ?
- Pa Të ! Kete jete e braktis!


Nuk janë çaste qe duhet perballur !
Nuk janë procedura per të bërë ironi !
Është hidhërimi i Asaj - që është ngjallur,
por mua, me djeg malli ! Ah! Pa Të behem hi!

Une e di gjithe fillimin dhe fundin e di !
Nuk bëj atavizma per shpallje e per betime !
Nese kjo jetë nisi nga vaji , që të behem hi ,
- do ta dua jetësisht , çdo çast, në shestime!


S'është dashuria ime - bindje për shaka !
Eshtë luftë shekullore , ku unë e dua roberine !
Flamuri i dashurisë t' valvitet pa nda,
per Ate që e desha - ma shume se Perëndinë !



Une kalova shtigjeve të vdekjes , dhe në burg !
Por nuk iu luta me klithmë : Më ndihmo o Zot !
I ruajta keto çaste , sikur isha murg :
- Të më vinte pranë e, t'i thosha se jetoja kot!

T'i thosha shkurt : Të me sjell vdekjen !
Me kusht : Emrin e saj te kish : Lamtumire!
Ndersa diten e ringjalljes ta shuaja edhe etjen :
- Me të dashuren time te isha i lirë !

Se keto momente kur s'kam njeri pranë
Jeten e kam varr e shpirti kurre s'më prehet!
Hidhërimin që shfaqi, lotet qe i ranë :
- Është malli im i madh - që n'vargje s'rrefehet...

[mondishall]

Mermeritje deri ne shperthim, shperthim dhimbes i shpirtit poetik. I ndodhur kete mengjes mes vargjeve te tilla, ndjehem i mbushur me emocion dhe frymezim. Pershendetje dhe urime, mik!
----------------------------------------------
Të krijosh domethënë...të krijosh.

[bili99]

NDJEJ SHUMË MALL !


Me behet sot se ndjejë shumë mall,
Ca gjera jete - shumë më mundojnë !
Dua t'i them, por s'kam aq fjalë
mungesën në shpirt - të shpjegojnë !

Prej asaj që ndjej, dhe lot me rrjedhin !
- Keni pa ju shtegtarë që shtegtojnë ?
- Po dallge në det - që hapin hedhin,
ne breg shkëmbin - te takojnë ?

Keni pa ju si ndizet zjarri,
dhe djeg gjithcka që i del përpara !
Ashtu ndizet malli - për Ty e dashur !
Ne rima vargjesh kur del per gara!


Me behet se asgje nuk mund te kthehet
E di por, vargjet kurrë s'perëndojnë !
Nese nje ditë do të nisë të rrëfehet
Ky mall - per Ty do të blerojë !

Gjakushi:
Me pelqyen vargjet , si zakonisht!
Vargjet per mallin qe nuk shuhet dhe per te pakethyeshmen jane si vete pikepjekja.

me nderime per poetin e vendlindjes time,
bili99

[gjakushi]

GJERSA TI EC ME SHPEJTËSI ...




Ti në lartësitë e qiellit rend e largohesh
Te arrish tek qellimi qe i ke vene vetes
Unë ne heshtje pres kur te lajmërohesh
T'ia shtoj shpresat jetës!

Kur do te vish mendoj, gjersa ti ec me shpejtësi
dhe nis mendimet te drejtoj: si je ? Çka ben ?
Sikur t'kisha mundesi te te arrija ne ate lartesi
te zbrisja pranë teje si nje shtrese ozon!

Te te derdhesha mbi fytyren tende, mbi balluke
Ne mushkerite e tua te arrijA si aromë !
S'ka randesi se në atë rendje dallkauke
frymemarrja jote do të ish pa jehonë !

E ndjeje ketu keto çaste kur pres
dhe drejtoj syte forumeve ku ka mbet ndjesia
Jo! S'jetohet kështu ! Por kurrë nuk vdes
Pa u kthyer ti të zhduket largesia !

Ateherë do te isha njeriu qe mbijeton
me plage nis nje jete , me kenge digjet si nur
Se forca qe me vjen gjithçka me vegjeton
te behem flakadan qe digjet si vajgur!

[gjakushi]

JE BERE SIJAMEZE...



E di se të bezdis kjo dozë trishtimi
deshe të më japish zemër për qendrim !
Ndaj vije pranë të më ngjallë gëzimi
të mposhtja të jetës hidhërim!

Ishe madheshtore, më shumë se ëmbëlsi
i kujtoj ato rrjedha që hapën horizontin !
Përpiqem vargut t'i shtoj filozofi
sado klasik - t' synojë Piemontin!

Të prekë lartesitë që u shëmbellejnë syve të Tu
se prehem në thjerrëzat e shikimit !
Më e mire se ujvara e Niagares per frymezimin,
Ti rrjedha poetike në përmasën e shkrimit!

Gjithkund e cdo çast pranë meje si ozon
Je bërë Sijameze - kot na ndan largësia !
Edhe nga zemra e nga syri kur loti pikon
Blerohet e blerohet dashuria!