Shkretëtira në oaz
Dhe etja s'ju shua
Në oazin e shpirtit
Shkretëtirë u mbulua
Nga rëra e hiç-it.
Në çastin e fundit
Të vdekjes nga etja
Ia njomi buzët
Rrëkeza nga djersa.
Rënkoi dhe tha
Të fundit fjalë
"Oazi m'u tha,
nga shkretëtira e gjallë".
Shkretëtira në oaz
Dhe etja s'ju shua
Në oazin e shpirtit
Shkretëtirë u mbulua
Nga rëra e hiç-it.
Në çastin e fundit
Të vdekjes nga etja
Ia njomi buzët
Rrëkeza nga djersa.
Rënkoi dhe tha
Të fundit fjalë
"Oazi m'u tha,
nga shkretëtira e gjallë".
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Gravata ime
Ta lidhja s'mësova asnjëherë
Të zgjidhur asnjëherë nuk e lashë
Ka kohë që më pret e më pret
Të varet qafës sime kjo gravatë.
Dhe si shirit i vjetër i një filmi
Më shfaq një kohë të shkuar bukurie
Kur meteorë shikimesh mbi ne binin
Dhe treteshin si sot gravata ime.
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Mendime të ngrysura
Mendime të ngrysura në agun e ditës
Mbetur harruar perëndimit të djeshëm
Arratisur ëndrrash mes ankthit e frikës
Trembur nga zgjimi mëngjesor i jetës.
Ngrihem sonambul nga e diellit rreze
Sytë e hapur verbojnë dritën
Veshët shurdhojnë zhurmat memece
Frymëmarrja e vetes, tej vetes ikën.
Rend të kap shikimin e humbur
Dëgjimin e zhurshëm vrapoj të kap
Në çast më tërheq mendimi i ngrysur
Dielli i lindur perëndon në çast.
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Diku tallen me ne
Në të dukshmen botë / Kërkojmë të padukshmen/ Në s'është e krijojmë/ Në është e çojm' më tutje.//
Kështu e mijra vjet/ Pse mijra vjet kështu!?/ Diku tallen me ne/ Qeshin me ne, diku.
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Ku është ai diell…
Dielli më ngjan me ajzberg qiellor
Rrezet zgjaton si stalagmite kozmike
Antarktidës së universit shpirtin time e fton
Mbi mua pikon të ngrirat vite.
Ku është ai diell i zjarrit të shpirtit?
Ku është ajo dritë e shpirtit të zjarrtë?
Në linda të rroj veç stinën e dimrit
Të paktën të vdes një çast të behartë.
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Te falenderoj e pershendes, i dashur Agim...
* * *
Një fjalë të ndez
Të shuan gjysmë fjale
Çerek fjale të vret
Apo të jep ringjallje.
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Mos qofsha!
Jam qenie e mosqenies sime
Dashuroj ç'ka urrej dashurueshëm
Jam mosqenie e qenies sime
Urrej ç'ka dashuroj urrejtshëm.
Ooh, mos qofsha qenie e mosqenies!
Mosqenie e qenies, mos qofsha!
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Fjala e kuajve
Na mbeti nami
Turpi na mbeti
Na mbeti faji
I bërë nga tjetri.
Nga tjetri dinak
U bëmë viktimë
Nga barku plot gjak
Gjakosëm njerzinë.
Rrënuam një Trojë
Kuptoni, o kuaj?
Dhe mbetëm simbol
I dinakërisë së huaj.
S’na ndahet tani
Dhe të duam ne
Mbi vithet na rri
Dinaku Odise.
O Zot, si durojmë
Mbi vithet tona
Odisetë që vazhdojnë
Të përmbysin Troja!
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Nëse doni të më gjeni…
Unë jetën s’e ndava në parcela
Të hynte kushdo për ta mbjellë
Qysh çastin kur kësaj jete erdha
M’u sulën demonë për ta vjelë.
Vazhdon kjo lojë demonësh
Unë lojën time vazhdoj
Si unë i shoh të kthyer prej kohësh
Si ata sot veten time shikoj.
Nuk di kush fiton e kush humb
As kam për ta ditur më vonë
Veç di që bashkë me mua në fund
Do kthehen në ëngjëj ca demonë.
Kërkomëni, nëse doni të më gjeni
Ngatërruar ferrparajsës, diku…
Si lëng magjik një vargun tim e derdhni
Do shfaqet ai Mond që njihni ju.
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Krijoni Kontakt