Kohë çalamane

[mondishall]

Në djall shkofshi!

Çfarë mbeti për të na rrëmbyer më tepër?
Kur dhe ajrin të mangët e thithim
Kur mbarojmë pa e filluar mirë jetën
Dhe siç erdhëm duke qarë, me qarje ikim.

Çfarë mbeti për ta shijuar sadopak?
Kur dhe ndjenjën në kredira na e varët
Kur dhe ëndrrën nëpër gjumë na e vrat'
Dhe në zgjim prapë me ëndrrën tonë u tallët.

Çfarë doni për të thënë njëherë "U ngopëm!"?
Kur tepricash mbushni trupin edhe xhepat
Kur në bark të fryrë e keni kthyer botën
Këtë botë mbarsur e lindur nga gënjeshtrat.

Çfarë kujtoni se do jeni të përjetshëm?
Kur një gropë e zezë dheu po ju pret
Kur mallkimi s'do ju ndahet gjithë jetën
-Në djall shkofshi, se na bëtë jetën ferr!

[Ksanthi]

Në djall shkofshi!

Çfarë mbeti për të na rrëmbyer më tepër?
Kur dhe ajrin të mangët e thithim
Kur mbarojmë pa e filluar mirë jetën
Dhe siç erdhëm duke qarë, me qarje ikim.

Çfarë mbeti për ta shijuar sadopak?
Kur dhe ndjenjën në kredira na e varët
Kur dhe ëndrrën nëpër gjumë na e vrat'
Dhe në zgjim prapë me ëndrrën tonë u tallët.

Çfarë doni për të thënë njëherë "U ngopëm!"?
Kur tepricash mbushni trupin edhe xhepat
Kur në bark të fryrë e keni kthyer botën
Këtë botë mbarsur e lindur nga gënjeshtrat.

Çfarë kujtoni se do jeni të përjetshëm?
Kur një gropë e zezë dheu po ju pret
Kur mallkimi s'do ju ndahet gjithë jetën
-Në djall shkofshi, se na bëtë jetën ferr!

Kjo besoj se i dedikohet politikaneve te greqise por dhe atyre te Shq .Shume e bukur por fjalet dhe ulerimat tona nga nje vesh i hyjne dhe nga tjetri i dalin.

[mondishall]

Te falenderoj e pershendes Ksanthi me...

Fryma e fundit

Vazhdoj të jetoj rinoren e pajetuar
Kështu shtyhet e shtyhet koha e plakjes
Dhe ndodh çudia e çudisë së shkuar
Që plotëson më tej skuqjen e faqes.

Oh çfarë skuqje e gjakut të shpirtit
Flakë e zjarrtë që pleqërinë e djeg
Ndez e flakëron atë magji të instiktit
Që epshin rinor të shumëfishuar ma kthen.

Kështu u djegsha, u shojtsha kështu
Kurrë mos besoni se do kthehem në hi
Plakjes do i shtoj një thëngjill më shum’
Ku fryma e fundit do e ndezë përsëri.

Selanik, nentor 2011

[mondishall]

Psherëtima ime

Ja njoh prej kohësh zërin psherëtimës
Prej kohësh ai zë desh të mbetej zëri im
Udhëkryqesh të jetës sa herë më ze pritën
Jashtë udhëkryqesh të mbetem psherëtim'.

S'më ndahet asnjë çast psherëtima e ndyrë
Vajtocja e mjerë me zë sirene
Veç shpirtit tim nuk hyri dot kurrë
Se shpirti im psherëtin me buzqeshje.

[mondishall]

Ngacmuar ne bisede me miken Kozeta Bicka Gjanci nga permendja prej saj e prefiksit te moshes, me linden keto vargje te castit.

Prefiksi i moshës

Mos hapni numuratorin e moshës sime
Të gjeni prefiksin e saj
Nga shifrat aty s'do merrni përgjigje
Se shifër e jetës nuk jam.

Provoni në doni prefiksin me pesë
Pastaj të tjera prefikse
Asnjera s'do japë përgjigjen e drejtë
Bile as moshën e lindjes.

Nuk matet me shifra mosha e njeriut
Më kot numurojmë ca vite
Kodi i saj është prefiks i shpirtit
Ku mosha e vërtetë fshihet.

[mondishall]

Kur e di të nesërmen

Sa keq, oh sa keq, kur e di të nesërmen
Mosditja me shpresën e të mirës më mban
I vetmi ngushëllim ësht' që lash pas të djeshmen
Sa her' me të djeshmen e nesërmja ësht' barabar.

Por kur di që e djeshmja do dyfishohet nesër
Zotit i lutem në pardje të më kthejë
Mosditjen i lutem të më kthejë patjetër
Që veten ta gënjej me shpresën e pashpresë.

Selanik, nëntor 2011

[mondishall]

Kësaj çmendine

Ka ditë që në ecje mendimet mbeten pas
Kthej kokën t'i shikoj, ndal hapin që t'i pres
Të njëjtën gjë si unë bëjnë dhe ato në çast
Ka ditë që kjo më ndodh, nuk di sa ditë vërtet.

U lodhën se i lodha mendimet me mendime
Kështu më duket mua, apo kështu ndodhi vërtet?
Ka ditë që në ecje, nuk jam më vetja ime
Nuk di sa ditë vetja, e pamenduar ec.

Më mirë që ndodh kështu, kësaj kohe pa mendime
Kësaj kohe ku mendimet, të çlodhen duan pak
Ka ditë, nuk di sa ditë, që rroj kësaj çmendine
Me trupin apo mendjen, apo të dyja bashk'.

Selanik, nëntor 2011

[mondishall]

Harmoni natyre

Takimi i fundit mes dimrit e vjeshtës
Proçedurat e fundit të dorëzimit të pushtetit
Si gjithmonë paqësisht (paqja qenka e vjetër)
Qysh kur pluralizmi stinor, tokës i erdhi.

Gjethet e rëna-vota për dimrin
Sythet në degë, program i ri vjeshtor
Dhe vjeshta është e zonja ta mbajë premtimin
Siç ja di dhe vlerat premtimit dimëror.

Viti ciklon sundimin e tij
Në katër pushtete stinësh
Si nuk mësoi pak egoisti - njeri
Nga kjo harmoni e natyrës.

Selanik, nëntor 2011

[Xhenet.M.S.]

Pershendetje mondishall,edhe pse ju lexoj ne heshtje,poezia e fundit sidomos strofa e funditi me kujtoj ket pejsazh manhitese .Ju uroj frymezim te vazhdueshem.

[mondishall]

Bashke me falenderimin per vleresimin tend kaq dashamires, mike e dashur, po kryej dhe aktin e "vjedhjes' te ketij realizimi me fantazi artisteje, qe i ke bere poezise sime. Uroj gjithcka te mire per ty ne jete.