Kohë çalamane

[Dorontina]

Unë dhe liria

Liria vuan teprinë e saj
Unë teprinë e lirisë vuaj
Tërësisht i plotë në gjysmak
Tërësisht gjysmak i plotësuar.

Liria vuan mashtrimin e vetes
Unë mashtrimin e lirisë vuaj
E prapë besnik i lirisë mbetem
Besnik i lirisë së mashtruar.

Unë dhe liria, ironi e kohës
Liria dhe unë, kohë e ironisë
Nuk di nga njeri-tjetri ç'morrëm
Ç'dhamë? Po ja le historisë!

shum domethense dhe e vertet , pershkrim teper i bukur.
Mondi shkrun me zemer.

[Dorontina]

Kam mall heshtjen

Më lini pak çaste vetëm
Jo, mos ikni!
Me heshtjen tuaj, dua të rri
Zhurmat në padurim arritën
________________Në shurdhëri!

Pak çaste vetëm, ju lutem
Jo, mos ikni!
E dua vetminë tuaj
Veç zhurmat e zërave, tutje
_____________Tutje, larguar!

Jo, mos ikni!
Bashkë në vetmi, një çast
Heshtjen njeri-tjetrit t'i dëgjojmë
________________Kam mall!

Sa te vetmuar jem sot e sa kem nevoj per heshtjen....
isha pram ne nji fest ku pash njerz qe i njof, sa u gezova por sot kam nevoj heshtjen se njerzit kan marr tatpjeten.....

Mondi je teper i zgjuar vargjet tua jan ne krahasim me Rilindasit.

[mondishall]

Te falenderoj e pershendes mikja ime e vjeter dhe gjithmone dashamirese, Dorontina. Kuptoj mendimin e revolten tende per kete kohe vertet calamane, qe mua me ka mbetur vec me vargje ta fshikulloj. Shendet e lumturi te uroj.

[mondishall]

Në djall vafsh, kohë gjysmake!

S'dashke të mbështetesh në supet e mia,
_____________________kohë çalamane
Mësuar je të ecësh nga vetja devijuar
Më duhet të të le në kohëthyerjen gjysmake
Edhe pse s'bëj dot pa ty, por as ti pa mua.

Ky ters jetësor, nga ku mbarsjen e pati
Në ç'hon, në ç'pengesë, këmbëkohën ma theu?
Nuk linda njeri-gafore, që të ec së prapthi
As njeri-perëndi, të kem forcë Anteu.

Në djall vafsh atëhere, gjysmakja ime kohë!
Zvarritur në të pafsha, mëshirë s'kam për të patur
Sizifit në i ngjas, kjo prapë s'do të thotë
Që gurin e mundimshëm, një ditë s'kam për ta flakur!

[salamanda]

Mos u çudit moj botë
Ti je çudia vetë
Jam mbret që s'rri në fron
Jam kohë për tjetër jetë.[/QUOTE]


E bukur,Mondi!

[mondishall]

Te pershendes Salamanda...


Tjetër kohë

Kështu me ty ndjehem
Akoma fillim
Jo, nuk gënjehem
Që ka dhe mbarim.

Fillimit mbeta
E kjo do të thotë
Që me ty jeta
Krijon tjetër kohë.

[mondishall]

O kundërshtar!

Nuk vras
Mos më vrit
Njeri-tjetrin mos vrasim!
Më pas
Unë e ti
Me ç'gjuhë do flasim?!

Më lufto
Të t'luftoj
Me të fjalës armë!
Më fito
Të t'fitoj
Dhe nga fillimi prapë!

Jam njeri
Njeri je
Më tej s'di se ç'ka.
Ama di
Që ky dhe
Prapë se prapë na mban!

[mondishall]

Më thoni!

Jam i dehur këtë çast
Nuk di nëse them gënjeshtra
Të vërtetat veç ju m'i kuptoni
Këtë çast në dorën tuaj mbeta!

Më thoni pas dehjes, më thoni!
Kush isha, kush s'isha në fakt
Nëse prapë të dehur më doni
Unë dehem dhe pa pirë, në çast!

[gloreta]

Më thoni!

Jam i dehur këtë çast
Nuk di nëse them gënjeshtra
Të vërtetat veç ju m'i kuptoni
Këtë çast në dorën tuaj mbeta!

Më thoni pas dehjes, më thoni!
Kush isha, kush s'isha në fakt
Nëse prapë të dehur më doni
Unë dehem dhe pa pirë, në çast!

I dashur Mondi vazhdo me krijimin e poezive te bukura. Te lumte.

[mondishall]

Po vazhdoj gloreta me falenderimin per ty dhe pershendetje....

Ti je...

Të ndjej dhe ty që s'je imja
Ashtu siç ndjej çfar' nuk kam
Me ty as mëkatin s'e njihja
Dhe prapë me ty s'bëj mëkat.

Ti je e pamundura ime
E mundura veç në dëshir'
Mbetur një botë fantazie
Që botës reale s'ju bind.