Fundviti
I ngucur vetvetes
Tek mua ngucur
Si grahmë e vdekjes
I kohës së humbur.
I trembem, s’më trembet
S’më falet, s’e fal
S’e dua me vete
Shtes’ moshe mbi varr.
Fundvite pa funde
Pa fillime fundvite
Ku jeta shkundet
Si pemë ndër thëllime.
Ku dielli mërzitet
Me veten e tij
Arratisur vërtitet
Universit të shkrij’.
Ku Hëna rënkon
Vetminë e saj
S’ka varg që ta ngroh’
S’ka lot që ta qaj’.
Se loti u shter
Saharës në shpirt
Në shpirtin që pret
Të Shpirtit Vit.
30 dhjetor 2010
Krijoni Kontakt