Kohë çalamane

[mondishall]

As ke për ta ditur.

Të pashë mbrëmë
Aty ku s'më pe
Të ndjeva siç nuk më ke ndjerë.
Nuk qenka e thënë
Të më kesh, të të kem
Qoftë dhe një çast, njëherë.

Eshtë çmenduri
Të vazhdoj kështu
Skllav i iluzionit të vetes
Edhe pse nuk di
Në ndjen si un'
Çmendurisë sime, mbetesh.

As ke për ta ditur
Të dytin tënd
Ashti siç të di veç ai.
Çdo çast i ikur
Nuk kthehet më
Veç çastit, tim, çmenduri.

[mondishall]

Apokalipsi i trurit

Një tru i përmbysur,
... ..............është apokalipsi biblik
Demonët e fjetur zgjohen tmerrshëm.
Njeriu arratiset nga vetvetja e tij
Për t’u rikthyer tjetër.

Atëhere mbaron demoni i parë
I dyti është gati për ikje
Demonë të tjerë janë në rradhë
Të tjerët pa rradhë, apokalipse.

[mondishall]

Buzëqeshja e Hënës

Klithmat e natës ma trembën gjumin
Pagjumësisë së trembur, gjumi u struk
Një çast vetes i kujtova fundin
Fundi nga buzëqeshja e Hënës u zhduk


Ndriçimi hënor

Në s'isha Diell i plotë
Dhe ti e plota Hënë
Mos vallë do të thotë
Kështu ishte e thënë?

E thënë ashtu përgjysmë
Mbaruar si eklips
Pak Diell në isha unë
Ndriçimi për ty ish'.


Në dreq mëkati!

Besoj kët' çast je vetëm
Besomë, që vetëm jam
E di që do një tjetër
Dhe unë, jo më pak.

Nuk di ç'më ndodh kët' çast
Nuk di në ty, a ndodh
"Në dreq me gjithë mëkat!"
Të dy thirrëm njëlloj.

[KUJTIM CAMI]

C'te them.......?! S'kam fjale.

"Në dreq me gjithë mëkat!"
Të dy thirrëm njëlloj.

Shume te medha keto.

[mondishall]

Më flet kjo erë

Më flet kjo erë, me fërshëllimën e saj
I flas kësaj ere, me rënkimin tim
Mos vallë të dy paskemi një hall
Dhe nga njeri-tjetri kërkojmë shpëtim?

Më ngjet fërshëllima me rënkimin tim
Mbase dhe erës e njëjta gjë i ndodh
Megjithatë kësaj here i lutem për këmbim
Unë erë të bëhem dhe ajo si mua sot.

Jam era tani, me rënkimin fërshëllimë
Eshtë ajo Unë tani, me fërshëllimën rënkim
Nuk di, po si erë tani ndjehem më mirë
Më lerë kështu o Zot, të shfryj dufin tim!

[mondishall]

ADN-ja ime

Ja ku jam, i tëri dhe i bëri
I ADN-së sime, që në bark të mëmës
Asgjë s’më ka ndryshuar, qysh atëhere, jam i tëri
Që në ngjizjen e parë, kur i dha rrahje zemrës.

Mos u çuditni pra, me qenësinë time
Atë ta klonizojë, askush fuqi nuk pati
Dhe kur mes iluzionesh, ADN-ja rritej
Nuk mundi ta ndryshojë, atë ç’më dha i pari

I pari dhe i fundit, krijuesi im
Që pas më la jetën, e jetës së vet
Ashtu siç do ta le dhe unë në vazhdim
Duke mbarsur pafund, timin univers.

[mondishall]

Dhe rron piramida

E pashë piramidën
Faraonin e pashë
Ngurtësi të pashpirtshëm
Nga koha e lashtë.

Dhe thashë me vete
Dhe vetes i thashë
Sa shumë salltanete
Kjo kohë e lashtë.

Kohë e ngurosur
Në gur piramide
Njeri i mumjosur
Në kohë çmendurie.

Dhe rron piramida
Bashkë me të dhe mumja
Lashtësisë i ika
Kursesi ajo mua.

[mondishall]

Pyes: Pse kisha ka qenë gjithmonë më prapa dijeve për botën, kur pretendon se njeh më mirë se kushdo, të fshehtat e Krijuesit?


U bëmë, apo u lindëm mëkatarë?





U bëmë, apo u lindëm mëkatarë?

Drejtojani vetë Zotit pyetjen

Vetvetja nuk di ç'ka qenë më parë

Veç di të mëkatojë vetveten.



Dyshoj në origjina e Djallit

Origjinën e mëkatit dyshoj

Dyshoj rrëfimin para Atit

Me pendimin që bëj mëkatoj.



Më parë të rrëfehet vetë Ati

Për Djallin enigmë të tij

E ka përballë si rivalin

Apo Djalli është vetë Ai?



Nëse jam i Zotit krijesë

Dhe mbart në jetë pak djall

Ç'më duhet rrëfimi-pendesë

Kur prapë më shtyn në mëkat?



U bëmë, apo u lindëm mëkatarë?

Përgjigjen as Zoti s'e di

Nëse ju pëlqen kjo përrallë

Tek kisha ju pret një prift.

[mondishall]

Foli nënës, o bir!


Më folë, o bir
Të paktën më folë
Qoftë dhe me pak qarje
Kur sytë e mi do mbyll.
Vetëm atëhere
Shpirti im do pushojë
Në qiell të natës tënde
Si më i ndritshmi yll.

Falje mos kërko
Të kam falur që në gjallje
Edhe pse mes heshtjes
Që shpirti im e di.
Eshtë i vetmi shpirt
Që di të falë falje
Shpirt’ i nënës tënde
Që jetë të dha, o bir!

[mondishall]

Në vargje…

Në vargje do fle
Do zgjohem në vargje
Do lind e do vdes
Do vdes e do ngjallem.

Në vargje do ik
Do vi në vargje
I plakur, i ri
I ri dhe në plakje.

Në vargje ju kam
Më keni në vargje
I heshtur do flas
I prehur me çmallje.

Në vargje do fle….