Krishterimi - pa perandorine romake

[Seminarist]

Kavir,

flas per radikalizem anti-kristian, sepse mendimet tuaja (Alibaba edhe ti etj) jane te dy shekujve me pare, shek.18-19, te cilat ne shek.20 pesuan ndryshime te medha. Ndryshoi qendrimi ndaj asaj qe quhet periudhe e erret e mesjetes, madje edhe vete qendrimi ndaj Bizantit, te deformuar nga ato dy shekuj, ndryshoi.


Une lexoj psh nder te tjere Hans Kueng, ne tre veprat e tij mbi Krishterimin, Judaizmin dhe Islamin.

Mos-njohuria jote mbi kete teme shfaqet kur ti e paraqet paganizmin si nje fe e vetme qe paska vepruar qe nga fillimi i njerezimit!!!
Paganizmi nuk eshte nje term qe perdoret kundrejt nje feje unike, por nje emertim per nje shumice te pafund feshe, te shumtat absurde ne logjiken e tyre.

[Seminarist]

Pushtet politik si eshte dhene ndonjehere. Vetem mehmeti ja dha kete pushtet mbasi mori konstandinopojen , mgjth edhe ai ishte jo shume influencues.
Ama nuk mohohet qe kisha ka pase nje influence te papare ne shume vendime te mara nga perandoret te ashtuquajtur kristiane te asaj kohe.

Cfare konkretisht ndodhi ne shekullin e 4?
Ah more seminarist c'fare nuk ndodhi ne shekullin e 4. Nje perandor jo-kristian nje shpik terma kristiane. Nje perandor kristian qe vulos besimin kristian. Nja ca dallaveraxhinj prifta te cilet shtuan verse biblike per te rrezuar argumentat e fuqishme te arianit te cilat c'vleresonin teorine e trinitetit. Prifterinjte me te njohur te kishes se asaj kohe ishte kundra termit ''homo-ousios'' i cili vete konstandini e perdori per here te pare , e prape ishte influenca e nje gjysem-prifti si pune e athanasit tek konstandini qe triumfoi me ne fund. Eshte per te qare se athanasi doli me i ''dijshem'' ne fe , se eusebius i nikomedias e i caerase apo arianit vete.
Pastaj cuditerisht konstandini para se te vdiste u be arianist me predikim te zgjute nga eusebiusi , edhe mbas vdekjes se atij , nje lufte e vertete u be , midis prifteve te medhenj e atyre te vegjel ( si pune e athanasit) e si perfundim ne kete lufte 50 vjecare dolen fitimtar prifterinjt e vegjel duke i vulos bibles edhe nje vers te gjonit i cili e mbylli debatin shume vjecar me nje mashtrim te ulet.

Ndodhen shume gjera ne ate shekull, por me shkurt e sqaroi kete periudhe isak njutoni kur tha
'' ne shekullin e 4 , djalli u ul ne toke edhe vuri doren mbi biblen duke krijuar teorine e trinitetit'' .

Smth Poetic,

nga qe po shkruan mendoj se je me siguri musliman. Mendoj keshtu sepse paraqet formen klasike te pershkrimit te kesaj periudhe sipas variantit te gabuar qe e japin shume muslimane.

Ariusi nuk ishte ai qe d deshironin muslimanet te ishte, dmth nje monoteist i terbuar kunder falsifikimeve te te krishtereve. Ariusi ne te kundert ishte me mesimin e tij nje lloj pagani anti-monoteist qe parafytyronte qe pervec perndise nje, Atit, ka edhe nje lloj gjysem perendie midis Atit dhe njerezve, Krishti, te cilin perendia nje e krijoi per ta ndihmuar perendine ne krijimin dhe shpetimin e njerezve!!!!
Kjo eshte pikerisht ajo qe myslimanet nuk do deshironin, ajo qe ti pershkruash perendise shok, ndihmes, ndermjetes!


Homousios nuk eshte perdorur per here te pare nga konstandini. e kemi te perdour nga origjeni ne shek.3.

[Smth_Poetic]

Semiranist , qeke shume i keqinformuar rreth besimit te arianit.
Ariani besonte se krishti nuk kishte te njejta dispozita hyjnore si Zoti , prandaj nuk e cilesonte ate te barabarte me Zotin.
Ndersa origeni sbesoj se e ka perdor ate shprehje per here te pare , sepse edhe origeni ishte i mendimit qe logos ishte i krijuar. Krijese eternale e quante. Plus origeni u qujt heretik nga kisha per shkak te ideve te tij ne mosperputhje me mesimet biblike. Ai ishte platonist, i cili mendonte se ekzistencen e shpirtrave para krijimit e ne ngjallje shpirterore ne diten e gjykimit e jo ngjallje truperore.Ai nuk besonte se krishti ishte i njejte ne substance me zotin. Une e di se per here te pare si term eshte perdor nga vet Konstandini. Shkendijat e para te trinitetit si ka dhene origeni por tertulani.

Prandaj deklarata e keshillit te dyte te konstandinopojes ishte ''ai qe beson ne arius,macedonius dhe origen ........quhet heretik .....etc etc ''

Pastaj, nuk duhen mohuar argumentet e forta te cilat ariani i paraqiti bishopit aleksander. Verse biblike te cilat ja mbushen mendjen shume e shume prifterinjve te larte te asaj kohe sic ishin ata qe permenda me pare. Argumentat e tij fituan cdo debat fetar , bile edhe ate te nikeas do e fitonte nqs prifterinjte sdo ishin ndjere kercenuar nen ashpersine e denimit te pushtetit te konstandinit.

Keto argumenta edhe sot e kesaj dite kisha si jep dot pergjigje. I vetmi vers qe i hidhte poshte keto verse ishte ai i gjonit i cili i shtua ne ate periudhe.


hebrenjte 3:1-2

Prandaj, o vëllezër të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin,



i cili është besnik ndaj atij që e bëri, ashtu si qe edhe Moisiu në tërë shtëpinë e tij.


marku 13:32

``Sa për atë ditë dhe atë orë, askush nuk e di, as engjëjt në qiell, as Biri, por vetëm Ati.

Keto dy verse e bene arianin koshent qe njohja ,dija,fuqia dhe diviniteti i jezusit ishte i limituar.


ps: mos fol ne shumes kur permend myslimanet. keto kerkime i ka bere individualisht dhe pa i gerrmuar neper librat e kritikeve mysliman.

[Kavir]

Kavir,

flas per radikalizem anti-kristian, sepse mendimet tuaja (Alibaba edhe ti etj) jane te dy shekujve me pare, shek.18-19, te cilat ne shek.20 pesuan ndryshime te medha. Ndryshoi qendrimi ndaj asaj qe quhet periudhe e erret e mesjetes, madje edhe vete qendrimi ndaj Bizantit, te deformuar nga ato dy shekuj, ndryshoi.


Une lexoj psh nder te tjere Hans Kueng, ne tre veprat e tij mbi Krishterimin, Judaizmin dhe Islamin.

Mos-njohuria jote mbi kete teme shfaqet kur ti e paraqet paganizmin si nje fe e vetme qe paska vepruar qe nga fillimi i njerezimit!!!
Paganizmi nuk eshte nje term qe perdoret kundrejt nje feje unike, por nje emertim per nje shumice te pafund feshe, te shumtat absurde ne logjiken e tyre.

Ta bera njehere pyetjen dhe nuk m`u pergjigje:
Ti i beson vertet ato qe thua apo e ke hobi?
Une se pari nuk jam kunder krishterimit ne vetvete. Por vete pasojat flasin vete. Me ttregon qe na paska ndryshuar qendrimi ndaj mesjetes, po nuk na the ku kam genjyer/gabuar une ne ato qe kam shkruar.

Qe Mesjeta nuk konsiderohet me "vetem zi" per Europen kete e kam degjuar, po nuk e di se ku na eshte ndryshuar qendrimi ndaj Bizantit.
Shteti fetar eshte gjeja me e shpifur qe ka pjelle ndonjehere mendja njerezore.
Shiko sot kush jane shtetet me te ndyra: shtetet fetare. Greqia dhe motrat e saj myslimane.

Me tregon qe une e quajta paganizmin si nje fe te vetme? Ku e gjete kete mor bukurosh? Sigurisht qe une e "unifikova" ne nje emer sepse ishte NJE sistem tipik.
Dhe sigurisht qe cdo sistem ka etapat e tij te zhvillimit dhe karakteristikat te vecanta sipas shtrirjes ne kohe dhe hapesire.
Pra paganizmi kaloi nga adhurimi i gureve/drureve/kafsheve tek adhurimi i elementeve natyrore apo diellit/henes e deri tek perendite antropomorfe ashtu sikurse edhe Krishterimi nuk ishte perjashtim i ligjeve te evolucionit, dhe besoj se per etapat e krishterimit je me i informuar se une.

Persa i perket absurditetit te paganizmit, eshte pak e habitshme te vijne akuza nga njerez qe besojne ne ecje mbi ujera, hapje detesh, ringjallje te vdekurish, shira gjaku apo variantin origjinal te origjines se gjuheve.

Le qe akuzoni paganizmin, ju qe e keni vjedhur me shume se kushdo kete fe.
Nga e keni marre Kryqin?
Nga i keni marre Krishtlindjet?
Po ai miti i Kryqezimit, a nuk eshte nje imitim i Mberthimit te Prometeut?

Leri pse ia nxjerr petet lakrorit?

[Peniel]

Megjithëse tema po merr nje tjetër drejtim, thjesht desha të të theksoj Seminarist se kur fola për k.o këtu në greqi nuk e kisha fjalën në lidhje me sjelljen e saj ndaj ungjillorëve por ndaj vetë popullsisë greke. Nejse.

Të fola pak në mënyrë personale dhe të kërkoj ndjesë që të fola në atë mënyrë. Por thjesht desha të theksoja se rreziku gjithmonë vjen nga vetë njerëzit që kanë përqafuar krishterimin por nuk kanë njohur Krishtin e vërtetë. Shiko se çfarë thotë Gjoni në letrën e tij:


16 Fëmijë, është ora e fundit. Dhe, sikurse e dëgjuat, antikrishti duhet të vijë, dhe tani janë shfaqur shumë antikrishtë; prej nga e dimë se është ora e fundit.

17 Mes nesh dolën, por nuk ishin nga tanët, sepse, po të ishin nga tanët, do të kishin qëndruar me ne; por kjo ndodhi që të dalë se nuk janë të gjithë nga tanët.

18 Por ju keni vajosjen nga i Shenjti dhe i dini çdo gjë.

19 Nuk ju shkrova juve sepse nuk e njihni të vërtetën, por sepse ju e njihni dhe sepse asnjë gënjeshtër nuk del nga e vërteta.

20 Kush është gënjeshtari, veçse ai që mohon se Jezus është Krishti? Antikrishti është ai, që mohon Atin dhe Birin.

21 Kushdo që mohon Birin, s'ka as Atin; kushdo që njeh Birin, ka edhe Atin.

22 Ajo që ju, pra, dëgjuat nga fillimi le të qëndrojë në ju; në qoftë se ajo që dëgjuat nga fillimi qëndron në ju, edhe ju do të qëndroni në Birin dhe në Atin.

23 Dhe ky është premtimi që ai na bëri: jeta e përjetshme.


Dhe për më tepër nuk kuptoj tendencën tënde që kjo temë të mos shihet në aspektin frymor por në atë historik. Nuk ka edhe aq rëndësi aspekti historik. Aspekti frymor ka më tepër rëndësi. Mund të diskutojmë me orë të tëra lidhur me historikun e kishes se krishterë por nuk ka shumë rëndësi.. Nejse.

Diskutim të mbarë.


Nën Hirin e Tij,

ns

[toni77_toni]

Kisha e Krishtit pa perandorinë romake apo pa antikrishta, do të kishte më pak martir që derdhen gjakun në perhapje të Ungjillit dhe mësimeve mbi hyjninë e Krishtit apo Logosin e misheruar. Këtë të vertetë mund ta takojmë në shekujt e parë të krishterimit.

Ky shkrim ka per qellim të hedhë poshtë disa teori dhe pollavra te disave këtu ku ne shkrimet e tyre perpiqen të hedhin pluher mbi besimin e Kishes, kinse Kisha deri ne shekullin e 4 nuk paska pasë besuar në Krishtin Zot i vertetë dhe si argument sjellin shkrime duke cituar mbi besimin e arianit dhe arieneve te tjerë të cilet qe nga ajo ditë e deri me sot ende vazhdon i njëti antikrisht i cili shperndanë mesime të llojllojshme, duke u perpiqur të heshin poshtë të verteten mbi Jezusin.

Ne e dimë se qka mendonte ariani; mësim të gabuar te cilin nuk e pranoi Kisha. Nuk e pranon sepse nuk kishte si të pranoi atë qe nuk ishte e vertetë mbi Jezusin.
Tani edhe nuk është edhe aq me rendesi se kush e perkrahi apo kush jo, shumica apo pakica, perandor, të pasur apo të varfer, e rendesishme është se Kisha nuk e pranoi të paverteten mbi Zotin e vertetë. Çka ndodhi; u ndanë, pasataj pikërisht këta qe perkrahen Arios ndahen në tri grupe: Grupi i parë mëson se Krishti nuk është as Zot e as që i përngjan Atij. Grupi dytë thotë se Krishti i përngjan Zotit, por nuk është Zot dhe grupi tretë thotë se në esencë Krishti i përngjan Zotit.

Kisha u pastrua nga njerez qe kishin besim të kundert mbi te verteten e Jezusit, vazhdoj mësimet qe i kishte nga ungjilli dhe apostujt, mësim mbi besimin se Jezus Krishti është ZOT i vertetë dhe Njeri i vertetë.

Nëse shfletojmë historinë me kujdes, mund te lexojmë dhe te kuptojmë se eterit e Kishes pa ndihmen e Perndorisë kan shpallur Krishtin Zot te vertetë, mendoj se duhet të jemi të kujdesshem kur flasim sepse historia hedhë poshtë propaganden e antikrishtit dhe ata qe prodhojnë propaganda të pa verifikuara mirë, mund te dalin edhe si mashtrues para lexuesit të ndershem. Per fat, ka edhe vepra nga eterit e Kishes qe datojnë qe ne shekullin e parë mbi besimin e tyre në Krishtin Zot te vertetë, e këtë e vulosin me gjakun etyre si martir, e jo nga ndihma e perandorëve por pikërisht perandoritë i pernjekin. Edhe pse më vonë doli ni perendor qe e pranoi dhe u legalizue Kisha e Krishtit. KJo edhe është dashtë të ndodhë sepse mjaft u provua duke derdhur gjakun e pa fajshem, njëkohsisht nuk kishte të ndalur e verteta mbi Jezusit, Kisha e Krishtit pra ngadhjeu. Pra, siq thash kemi martiret e kishes, dhe deshmia më e madhe është se ata u martirizuan ku në vijim mund te lexoni mbi martirizimin e Justinit i cili është edhe njëri nder etërit e Kishes. Edhe në veprat e tij mund te kuptojmë se Kisha ka besuar se Krishti është Zot, apo Logosin e misheruar pa ndihmen e dikujt tjeter perpos e të së vertetes qe është mbi Krishtin.



Justini i Romës, filozof dhe martir (100 - 165)


Justini lindi në fillim të shekullit II. në Flavia Neapolis (sot Nablus, Sihemi i vjetër), në Samari, nga një familje me prejardhje romake. Lindi rreth kohës kur martirizohej shën Ignaci. Justini ishte pagan. Fenë e krishterë e pranoi në moshë të pjekur.

Në kohën e tij filozofet në Romë kishin të drejtat e mëdha qytetare dhe ishin të privilegjuar. Ashtu edhe Justini merr rrugën për në Romë dhe aty hap një shkollë filozofike. Në këtë mënyrë sa më tepër që vinin njerëz nga bota greke, Roma pushtohej me kulturën helenistike dhe religjione orientale. Panteoni mbushej me hyjni të ndryshme. Ndërkaq filozofet zgjonin kurreshtje tek njerëzit.

Romakët kishin një specifikë: bashkonin hyjni të shumta sikurse të pasurit që i grumbullojnë skulpturat e ndryshme anembanë botës. Kjo ishte praktikë romake. Historia u bë komike në Romë dhe për fat të keq kjo histori zhvillohej në një herezi tëjet të madhe.

Mendimtarët e drejtë së shpejti lodhen në këto rrethana të jetës. Në vete ndiejnë zbrazëti dhe ashtu fillojnë të interesohen për gjëra të reja. Kështu në këto rrethana edhe feja e krishterë filloi të jetë mjaft tërheqëse. Filozofia e saj hap pas hapi, dalngadalë i afronte njerëzit kah pragu i fesë. Ashtu edhe Justini deri tek pragu i fesë arritit nëpërmes filozofisë.

Kur Justini kthehet në fenë e krishterë, krishterimi ishte në vlimin e plotë, sepse kishte profet të rrejshëm, shkolla të ndryshme. Ato ishin bashkësi të vogla, por ishin shumë dhe në të gjitha këto vështirë ishte të njihej edhe Kisha Katolike e Krishtit.

Justini pati fat të kthehet në fenë e krishterë pikërisht atëherë kur ende ishin gjallë njerëzit të cilët i kishin njohur Pjetrin e Palin, ndërsa në Efez takohej me ata që e kishin njohur dhe dëgjuar Gjonin. Justini, pra, ishte afër trungut, burimeve të pastra fetare, të krishtëra.

Justini u martirizua në vitin 166. Përkujtimin e tij e festojmë më 1 qershor.



Veprat
Justini shkruan dy Apologji, të cilat janë mjaft të njohura. Njëra është ajo që ia drejton Antoninit dhe tjetra Dialogu me Trifonin. Këto dy vepra e reflektojnë organizimin e Kishës në atë kohë.

Apologjia e parë ishte shkruar rreth vitit 155 dhe ishte e përbërë prej dy pjesëve. Në pjesën e parë Justini kundershtonte paganet për akuzat që ata ua bënin të krishterëve (kapitulli 1-12). Paganet thonin se të krishterët janë ateistë, sepse nuk i nderojnë zotat e tyre, ndersa Justini ju përgjigjet:
“Të krishterët vërtetë nuk i nderojnë zotat që janë fantazmë e njerzëve, por kjo nuk do të thotë se janë ateistë, sepse ata e nderojnë Zotin e vërtetë.”

Në pjesën e dyte autori sqaron përmbajtjen e mësimit të krishterë dhe dëshmon për besimin dhe hyninë e Jezu Krishtit, përkatësisht se Jezu Krishti është Zot i vërtetë (kapitulli 30-53).

Për sakramentet e hyrjes në bashkësi të krihsterë shkruan në kapitujt 61-67. Ndërsa në kapitullin 68. thotë: Që mos t`i denojnë njerëzit e pafaj vetëm se janë të krishterë.

Justini mendon se të krishterët denohen vetëm e vetëm pse njerëzit nuk i njohin mirë. Po t`i njihnin mirë ata dhe fenë e tyre, të krishterët nuk do të pësonin salvime dhe keqtrajtime të shumta deri edhe me vdekje. Ai i jep rëndësi mësimit mbi fenë, traditën dhe Shkrimin shenjt.

Apologjia e dytë është plotësim i së parës. Arsyeja e këtij shkrimi ishte Urbiku i Romës. Ky ishte prefekt i qytetit të Romës, i cili i gjykon për vdekje tre të krishterë vetëm e vetëm pse e dëshmojnë fenë në Jezusin Zot.

Justini ia tërheq vërejtjen Urbikut për krimet që iu bënë të krishterëve. Ai thotë: salvimi vjen nga demonet të cilët e urrejnë të vërtetën. Kjo është vepër djallëzore. Pjesa kryesore flet për rrymat kryesore filozofike siç është stoicizmi dhe platonizmi. Justini lartëson në këtë kontekst krishterimin mbi të gjitha filozofitë e tilla.

Dialogu që bën me Trifonin hebre, është vepër e gjërë e Justinit. Ky polemizon me judenjtë. Judenjtë mendojnë se judaizmi është keqëtrajtuar, ndersa Justini thotë se judaizmi nuk është keqtrajtuar, por është i mangët me mospranimin e Jezu Krishtit si Mesi, të cilin e paralajmëruan profetet.

Justini në mësimet e veta dëshiron të zberthejë të vërtetën, e cila mbron të krishterët. Flet për Logosin. Justini thotë: Logosi u mishërua në Jezu Krishtin dhe na shpalli të vërtetën e plotë. Më tutje shton se çdo njeri si qenie racionale participon në një mënyrë në Logosin hyjnor, i cili ka në vete një pjesë të tij. Duke iu falënderuar këtij participimi, mund të vijmë deri tek e vërteta.

Për fund mund të thuhet se të krishterët duhet ta dëshmojnë Zotin me jetë, ndërsa Kisha me sinqeritet të bëjë dialog me botën. Justini kërkonte që bota të jetë reale ndaj Kishës, ta nderojë atë, sepse besimtarët e saj nuk janë më pak njerëz dhe si të krishterë edhe ata duhet të jenë të nderuar dhe të pranuar.

toni77

[alibaba]

Po ben krahasim banal. Me krishterimin si force shpirterore Europa beri te mundur te mbizoteroje nje pellg mesdhetar per disa shekuj me radhe,

E di sa absurde është kjo që thua?

Po Kolonitë Helene, a nuk mbizotëruan pellgun mesdhetar për shekuj me radhë?
Roma, a nuk mbizotëroi të njëjtin pellg për shekuj me radhë?

E çfarë na paska krishterimi më tepër në këtë aspekt? Asgjë.

tu jape mundesi qyteterimi fiseve barbare,

Nëse Krishterimi i mesjetës së hershme ka qenë qytetërim, atëherë kultura ilire ka qenë super-qytetërim që ia vlen t'i përkulesh. Qytetërim quan ti dokrrat e kishës se natën vie sukubusi dhe përdhunon burrat, apo vie inkubusi dhe përdhunon gratë? Përrallat me lugetër i quan ti qytetërim?
Seminarist, mesjeta vetëm në mënyrën e shfrytëzimit të klasës së ulët tregoi avanatazh, pra i vetmi përparim në mesjetë ishte feudalizmi kundrejt skllavërisë që ishte më herët në antikë, përndryshe çdo gjë tjetër në mesjetë ka qenë më e prapambetur se sa në antikë e kjo krejt falë krishterimit.

e te kemi sot kombe si gjermanet, francezet, anglezet, ruset etj.

Nëse e ke fjalën për popuj në sensin mesjetar, këta popuj nuk janë aspak produkt i krishterimit. Popujt romanikë u krijuan si pasojë e latinizimit të popujve tjerë në Perandorinë romake. Popujt gjermanë dhe sllavë u krijuan nga dyndjet e mëdha. Krishterimi nuk krijoi kurrëfarë popujsh e kurrëfarë kombesh. Të sugjeroj që të lexosh më tepër sociologji që t'a kuptosh se popullin nuk e krijon feja, por një sërë faktorësh, ekonomikë, shoqërorë, dhe rrethana të caktuara historike.

Te gjithe e dime ne kohe te Deciusit edhe Diokletianit, perandoria romake po perjetonte zvetenim nga e cila paganizmi se shpetonte dot. Jo me kot krishterimi u pa si zgjidhje. Nuk mund te me thuash qe e gjithe Europa jetonte ne marrezi. Bizanti lakmohej nga te gjithe te pushtohej.

Zvetnimi ka qenë për shkak të rënies së sistemit skllavopronar. Kur Roma u zgjerua tepër nuk mundi të vazhdojë luftërat se i nevojiteshin trupat për shtypjen e kryengritjeve brenda për brenda. Ndalja e luftërave, ndërpreu dy burime të mëdha fitimi: Plaçkën e Luftës, dhe Haraçin. Kjo solli deri te varfërimi i shtetit, inflacioni, dhe kollapsi total ekonomik. Pastaj erdhën barbarët etj. Siç po e sheh ka qenë fajtor sistemi, si cili u shemb sepse ishte i tillë që nuk mund të qëndronte më tepër. Por jo t'i lësh fajin paganizmit sepse ky do të ishte një "koment radikal"

Familja, njeriu si person, shteti perballe me detyrimet karshi shoqerise, dallimet te pasur kundrejt te varferve e shume e shume aspekte te tjera te shoqerise pane zhvillim e ndryshim jo vetem te papare por edhe radikal per te arritr aty ku jemi sot.

Edhe këto janë dhurata nga absurdistani ku sundon perandori seminarist. Nuk e kam përgatitjen intelektuale sa të më tregosh përralla për gjëra kaq të thjeshta që i di në gjumë. Familja ka ekzistu edhe para krishterimit, monogamia ka ekzistu edhe para krishterimit, besnikëria bashkëshortore ka ekzistu edhe para krishterimit, për këto detyrimet e shteti nuk kuptova, mos e ke fjalën për mesjetë kur bujkrobërit merrnin ndihma sociale në euro? Edhe për dallimet të pasur të varfër, nuk kuptova çfarë ndryshimesh radikale paskan ndodhur?

Mos lexo vetem literature idiote naziste.

Unë në këtë temë nuk bazohem në literaturën naziste që ju krishtenët e keni zakon me quejtë idiote, pavarësisht nga perlat që përmban bibla. Bazohem në literaturë të përgjithshme, pa anime partiake, fetare etj.

E ke gabim. Ose e thene ndryshe ky eshte nje koment radikal, qe nuk pranohet nga shume historiane.Edhe ky koment eshte radikal.

Mirë de, vetëm ti po thua mençurira këtu, ndaj të kemi vënë ballë oxhakut, nejse fëmijët po thonë se je ulur ballë oxhakut sepse "po nerth".