Kisha e Permetit: Komuniteti i krishtere reagon me nje ze ne mbrojtje te Kishes

[violativo]

Marku: Janullatos punon për aneksimin e Shqipërisë nga Greqia
5
Redaksia Online
Postuar më: 31 Gusht, 2013 tek Komunitet
nikolla

At Nikolla Marku reagon sërish për çështjen e Kishës Ortodokse në Përmet. Në një letër dërguar Patriarkanës së Stambollit, Marku akuzon kryepeshkopin Janullatos, se lufton dhe punon për aneksimin e Shqipërisë nga Greqia. Marku shprehet se kryepeshkopi Anastas Janullatos po shkel vendimin “Tomas” të vitit 1936, që njeh pavarësinë e Kishës Autoqefale Shqiptare. Ky vendim, me anë të nenit 34, përcakton drejtimin e çdo kishe ortodokse të pavarur nga një prift i kombësisë në të cilën ushtron veprimtarinë e saj kisha.

“Hirësi Bartolome, jemi të detyruar t’ju shkruajmë se çfarë po ndodh realisht me Kishën Ortodokse Shqiptare. Edhe pse jeni ju të përbashkët më priftin e përkohshëm Anastas Janullatos, pra atë greke.

Nuk hezitojmë aspak t’ju vëmë në dijeni për politikën antishqiptare të këtij prifti, me disa bashkëpunëtorë të zgjedhur prej tij në mënyrë polici sekrete dhe aspak teologjike apo apostulore, duke shkelur çdo nen të statutit të kësaj Kishe. Besojmë se ndërgjegjia juaj dhe besimi do të kapërcejë miqësinë që keni ju më Anastas Janullatos, miqësi e cila nuk duhet t’ju pengojë për të gjykuar drejt për punët e këtij zotërie. Ne kërkojmë nga ju që nga Patriarkana e Stambollit të respektohet vendimi Tomas i vitit 1936, vendim i cili njeh pavarësinë e Kishës Ortodokse Shqiptare nga çdo kishë tjetër ortodokse e vendeve të tjera. Anastas Janullatos ka kthyer besimin ortodoks shqiptar në një shtojcë të Kishës Ortodokse Greke , me qëllime të caktuara shoviniste në dëm të Shqipërisë. Ky njeri nuk punon për besim , por për aneksimin e Shqipërisë”, shprehet At Nikolla Marku në letrën e tij.

[ilia spiro]

Vazhdon roli dhe ndikimi mashtrues i ketij njeriu me te zeza qe nuk eshte prift, por laik,…U pushua para 20 vjeteve nga Shkolla e Larte ne Shen Vlash, per vjedhje,…dhe si hakmarrje u fut ne krahun e “patriotizmes” shqiptare, aktualisht eshte pervehtesues dhe vjedhes i Kishes se Shen Marise ne Elbasan, dhe po te donte shteti (si ne permet) i kishte cuar paramilitaret dhe permbarimin qe ta nxirrnin jashte dhe t`i kthenin KOASH-it Kishen e Shen Marise…, por shtetin shqiptar ka dy kandare, nje per Permetin dhe nje per Elbasanin…
Sulmet edhe te ketij ashtu si gjithe te tjereve ne keto dite, drejtohen ndaj Fortlumturise se Tij Kryespiskopit Anastas, bazuar keto ne shpifje te ulta dhe akuza pabaze,..
Tani na i paska lindur ideja t`i drejtohet Patriarkanes se Kostandinopojes, por ketu diskreditohet krejtesisht neqoftese i drejtohet si prift, pasi ate nuk e ka hirotonisur njeri ne Shqiperi,..
Ky person shpif duke dashur te binde opinionin se tomuosi ka caktuar qe Kryspiskopi te jete me kombesi shqiptare, gje qe nuk eshte aspak e vertete,…Eshte dhe nje fllucke sapuni e nikolles per te bere “show”..
Kryepiskopi e ringriti nga themelet Kishen tone Orthodhokse, e cila de fakto keto vite ka marre me te vertete pamjen e saj si Kishe Orthodhokse Autoqefale,….por qellimi i nikolles eshte tjeter
Nuk e mendoj se Patriarkana ka kohe te merret me n.markun,.Atje e njohin shume mire Kryepiskopin dhe nuk mnd te ndikohen nga keqdashjet e “patrioteve” shqiptare, qe nuk u qan zemra per “atdhe”, por per para..
Vete Zoti Krisht e ka sjelle Anastasin te udheheqe Kishen tone Orthodhokse, ne duam kete Kryepiskop dhe jo njerez te veshur me te zeza dhe “nacionaliste”,..

[violativo]

Vazhdon roli dhe ndikimi mashtrues i ketij njeriu me te zeza qe nuk eshte prift, por laik,…U pushua para 20 vjeteve nga Shkolla e Larte ne Shen Vlash, per vjedhje,…dhe si hakmarrje u fut ne krahun e “patriotizmes” shqiptare, aktualisht eshte pervehtesues dhe vjedhes i Kishes se Shen Marise ne Elbasan, dhe po te donte shteti (si ne permet) i kishte cuar paramilitaret dhe permbarimin qe ta nxirrnin jashte dhe t`i kthenin KOASH-it Kishen e Shen Marise…, por shtetin shqiptar ka dy kandare, nje per Permetin dhe nje per Elbasanin…
Sulmet edhe te ketij ashtu si gjithe te tjereve ne keto dite, drejtohen ndaj Fortlumturise se Tij Kryespiskopit Anastas, bazuar keto ne shpifje te ulta dhe akuza pabaze,..
Tani na i paska lindur ideja t`i drejtohet Patriarkanes se Kostandinopojes, por ketu diskreditohet krejtesisht neqoftese i drejtohet si prift, pasi ate nuk e ka hirotonisur njeri ne Shqiperi,..
Ky person shpif duke dashur te binde opinionin se tomuosi ka caktuar qe Kryspiskopi te jete me kombesi shqiptare, gje qe nuk eshte aspak e vertete,…Eshte dhe nje fllucke sapuni e nikolles per te bere “show”..
Kryepiskopi e ringriti nga themelet Kishen tone Orthodhokse, e cila de fakto keto vite ka marre me te vertete pamjen e saj si Kishe Orthodhokse Autoqefale,….por qellimi i nikolles eshte tjeter
Nuk e mendoj se Patriarkana ka kohe te merret me n.markun,.Atje e njohin shume mire Kryepiskopin dhe nuk mnd te ndikohen nga keqdashjet e “patrioteve” shqiptare, qe nuk u qan zemra per “atdhe”, por per para..
Vete Zoti Krisht e ka sjelle Anastasin te udheheqe Kishen tone Orthodhokse, ne duam kete Kryepiskop dhe jo njerez te veshur me te zeza dhe “nacionaliste”,..

Cfare do t'ju urdheroje Janulla juve grekeve , ta vrisni ? Te helmoni ? Apo t'i prisni koken ? Cfare nuk pret nga satanai dhe i paudhi ! Si mendon ti Ndrio ?

[Breshka]

Marku: Janullatos punon për aneksimin e Shqipërisë nga Greqia
5
.

Kush do le te lexoje kush eshte ky, qe elbasanlliu Mark na akuzon.......
Nga leximi i bios te shkurtuar, te krijohet ideja se vorio epirot duhet te kete dhe ne Afrike, dhe Episkopi do te aneksoj Afriken e tja japi Greqise........

Një biografi e shkurtër e Fortlumturisë së Tij Anastasit, Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë

.............
Vetë Anastasi po mendonte të bëhej misionar në një vend të huaj. Menjëherë pas dorëzimit të tij në prift, në 24 maj 1964, ai u nis për në Afrikën Lindore dhe kreu liturgjinë e parë në Uganda. Pak pas mbërritjes, prifti i ri u sëmur nga malarja dhe u kthye në Greqi. Pavarësisht nga rekomandimi i mjekut për të mos shkuar në Afrikë, ai nuk e humbi guximin për t’u kthyer.
Në vitet 1956 – 1969, Anastasi studioi Historinë e Feve në Universitetin e Hamburgut dhe Marburgut, në Gjermaninë Perëndimore, duke i vënë më shumë theksin ''Pluralizmit fetar dhe Kishës Orthodhokse''. Puna e tij u përqendrua në historinë e përgjithshme të feve, në fetë afrikane, misiologji dhe etnologji. Ai shkoi në Universitetin e Makererës, në Kampala të Ugandës, për të bërë kërkime të drejtpërdrejta dhe për të mbledhur materiale për tezën e doktoraturës së tij: Nëpërmjet këtij studimi, ai kërkoi përkrahje për tezën e tij fillestare, sipas së cilës është e pamundur që të jesh orthodhoks i vërtetë pa treguar interesim për misionin.
Bashkë me studimet e tij, Anastasi mori pjesë aktive në lëvizjen Ekumenike mbarëbotërore. Duke qenë pjesëmarrës në Komisionin e Misionit Botëror dhe Ungjëllizimit (KMBU) të Këshillit Botëror të Kishave (KBK), misiologu i ri kuptoi se mund të mësonte nga traditat e tjera të krishtera, si dhe t'u prezantonte anëtarëve të këtyre traditave trashëgiminë e pasur misionare të Kishës Orthodhokse. Në vitin 1963, Anastasi u bë anëtari më i ri i KMBU–së në konferencën e Mexico City. Ai vazhdoi të luajë një rol shumë të rëndësishëm në këtë mjedis ekumenik, dhe së fundi shërbeu si President Koordinues në vitet 1984 – 1991. Ai u bë misiologu i parë orthodhoks që pati një pozitë të tillë udhëheqëse.

Bashkë me përgjegjësitë kishtare, Episkopi Anastas vazhdoi të jetë aktiv në nivelin akademik. Në vitin 1972 Universiteti i Athinës e zgjodhi atë si profesorin e saj të Historisë së Feve. Në Universitet, ai themeloi dhe drejtoi një qendër për studimet misionare gjatë viteve 1971 – 1975. Kjo qendër hapi rrugën për një tjetër pikë referimi, ku u ngrit një katedër për misiologjinë, në vitin 1976. Në këtë atmosferë akademike ai vazhdoi të shpallë thirrjen e tij të “zgjimit” për Kishën, duke sfiduar vetkënaqësinë e saj në shërbimin misionar:

Në vitet 80-të, Kisha Orthodhokse e Afrikës Lindore po përballej me vështirësi të mëdha. Kjo zonë kishte qenë fusha misionare më aktive në botë dy dekadat e fundit. Themeli i Kishës ishte megjithatë në rrezik nga probleme të brendshme, që më së fundi çuan në çkishërimin e Episkopit të Kenias nga Patriarkana e Aleksandrisë. Kisha Orthodhokse e Afrikës Lindore dukej sikur ishte në buzë të dështimit.
Gjatë kësaj kohe Patriku Nikolla, kreu i Kishës Orthodhokse në Afrikë, e ftoi Episkopin Anastas të bëhej Kryepiskop i Kryepiskopatës së Afrikës Lindore. Episkopi pranoi, por vazhdoi të ruante përgjegjësitë e tij në Universitetin e Athinës edhe tek Apostoliki Dhiakonia. Gjatë kësaj periudhe tranzicioni, ai vuri re se roli i tij ishte ai i riorganizuesit të Kishës së Afrikës Lindore. Qëllimi i tij kryesor ishte të ngrinte një bashkësi të fuqishme orthodhokse me udhëheqës vendas.
Duke vënë theksin në përgatitjen dhe formimin e udhëheqësve vendas, Kryepiskopi Anastas i mbeti besnik traditës misionare orthodhokse. Ashtu siç edhe thoshte në një shkrim të mëparshëm:
“ ”Mishërimi” i fjalës së Perëndisë, në gjuhën dhe zakonet e një vendi, ka qënë dhe duhet të jetë shqetësimi i parë i gjithë misionit orthodhoks. Qëllimi i tij është ngritja dhe rritja e një Kishe kombëtare, të vetfuqishme dhe vetqeverisëse, të aftë për të vënë në shërbim të gjitha copëzat e traditave kombëtare, duke i shndërruar dhe shenjtëruar ato në harmoni me natyrën e njerëzve për lavdi të Perëndisë”.
Në vitin 1972, Kryepiskopi Makarios III i Qipros, filloi të ndërtonte një seminar orthodhoks në Nairobi të Kenias, por paqëndrueshmëria politike në Qipro e pengoi Kryepiskopin të përfundonte këtë projekt. Shkolla mbeti e mbyllur për 10 vjet. Puna e parë e Kryepiskopit Anastas si udhëheqës i ri i Kishës ishte që të përfundonte së ndërtuari seminarin dhe ta hapte menjëherë. Gjatë viteve 70-të shumë besimtarë të Kishës Orthodhokse Afrikane u zhgënjyen dhe u ligështuan për Kishën, që s'po bënte përpara dhe filluan të largohen. Anastasi kuptoi se, mënyra e vetme për t'i kthyer këta njerëz dhe për të sjellë edhe besimtarë të rinj, ishte përgatitja e udhëheqësve dhe priftërinjve vendas.
Prandaj, Kryepiskopi hapi zyrtarisht Seminarin Patriarkal Orthodhoks "Kryepiskopi Makari III", në vitin 1982. Gjatë dekadës që pasoi, shkolla kishte mesatarisht 45 studentë në vit dhe 12 profesorë nga Afrika Lindore, Evropa dhe Shtetet e Bashkuara. Kryepiskopi në fuqi, dorëzoi 62 priftërinj dhe dhjakonë, si dhe 42 lexues dhe katekistë. Të gjithë ata kishin mbaruar seminarin. Këta udhëheqës vendas ishin nga 8 fise të ndryshme të Kenias, Ugandës dhe Tanzanisë. Ishin ata që hodhën themelet e rilindjes së Kishës në Afrikën Lindore.
Përveç përgatitjes së udhëheqësve vendas, Kryepiskopi gjithashtu përkrahu traditën misionare Orthodhokse të përkthimeve, për të cilën ai vetë besonte se ishte miratuar nga Krishti gjatë Pentikostisë. Prandaj, u vuri përparësi botimeve dhe organizoi përkthime të shërbesave në 7 gjuhë të ndryshme. Ai u përpoq gjithashtu të krijonte një ndjenjë vazhdimësie në strukturat e Kishës, duke drejtuar ndërtimin e 67 kishave, 23 prej të cilave ishin prej guri dhe 44 prej druri dhe balte. Ai ndihmoi edhe për restaurimin e 25 kishave ekzistuese. Arritjet në fushën e ndërtimeve përfshinin dhe 7 ndërtesa për misionarët, 7 qendra mjeksore, 5 shkolla fillore dhe 12 shkolla infermjerie.
Puna e tij në Afrikë tërhoqi vëmendjen e mbarë botës. Kisha Orthodhokse Greke në Amerikë e ndihmoi duke dërguar misionarë në Afrikën Lindore. Ndikimi i fuqishëm i këtyre misionarëve u ndje jo vetëm brenda Kishës së Afrikës Lindore, por edhe në të gjithë Amerikën. Shumë misionarë, që qëndronin për një kohë të shkurtër, u kthyen në Amerikë dhe ndihmuan që të rritej ndërgjegjia misionare në dioqezat e tyre. Kisha Orthodhokse në Greqi dhe në Finlandë gjithashtu iu përgjigj një serie leksionesh që Kryepiskopi dha për urdhërin e misionarizmit, duke dërguar grupe misionarësh në Kenia.
Aspekti më i rëndësishëm i punës së Kryepiskopit Anastas në Afrikën Lindore, nuk ishte dorëzimi i klerikëve, as botimet dhe as interesi për mision që krijuan grupet misionare, por përpjekjet e tij për t’u bashkuar me të krishterët vendas. Duke e personifikuar veten e tij me të krishterët orthodhoksë të këtij vendi ai i inkurajoi dhe i fuqizoi ata për të përqafuar besimin, sikur ky të ishte besimi i tyre. Si rezultat i kësaj, Kisha në Afrikën Lindore vazhdoi të rritej edhe pas largimit të tij në vitin 1991.
Përveç arritjeve të tij në Afrikë, Episkopi Anastas ka lënë gjurmë në mënyra të ndryshme. Në vitin 1981 Episkopi filloi të botonte, nën mbikqyrjen e Apostoliki Dhiakonia-s, revistën e parë zyrtare misionarë të Kishës së Greqisë, të titulluar ”Panda ta ethni” (Të gjithë kombet). Kjo revistë vazhdon të japë informacion për misionet dhe të nxisë të krishterët orthodhoksë në Greqi për t'ju përgjigjur urdhërimit misionar.
Gjithashtu gjatë viteve 80-të Episkopi Anastas shtoi aktivitetin e tij me Këshllin Botëror të Kishave. Pas pjesëmarrjes së tij në Konferencën për Misionin Botëror në Melburn, në vitin 1980, po ashtu dhe në Asamblenë e Përgjithshme të KBK në Vankuver, në vitin 1983, Episkopi u bë Presidenti Koordinues i Këshillit Botëror të Misionit dhe Ungjillëzimit, gjatë viteve 1984 – 1991, dhe drejtoi Konferencën për Misionin Botëror në San Antonio, në vitin 1989. Ndikimi i tij i fuqishëm misiologjik nuk frymëzoi vetëm botën orthodhokse, por gjithashtu preku edhe qarqet e bordit ekumenik. Ashtu si ka thënë dhe teologu i famshëm protestant dhe misionar David Bosch:
“Anastasi ka mbetur forca që drejton lëvizjen misionare në Orthodhoksi dhe që kur Kishat Orthodhokse u pranuan në Këshillin Botëror të Kishave, në vitin 1961, ai dhe të tjerë i kanë dhënë një ndihmesë shumë të madhe mendimit dhe praktikës misionare në qarqet ekumenike. Takimi mes Orthodhoksisë dhe Protestantizmit në fushën e misiologjisë ka qenë me të vërtetë një epokë e rëndësishme e ripërtëritjes teologjike në Lëvizjen Ekumenike që prej vitit 1961. Vetëm tre fjalime u lexuan gjatë seancave më të rëndësishme të konferencës gjatë ditëve të para…, ndërsa dy fjalimet e para ishin interesante dhe sfiduese, ishte prezantimi i Anastasit ai që siguroi një përkufizim teologjik për temën e konferencës "U bëftë vullneti Yt". Nisma e përgjithshme e tij ishte me të vërtetë ekumenike në kuptimin më të mirë të fjalës.”

Vitet 90-të
Fillimi i një dhjetëvjeçari të ri, e përballi Episkopin Anastas me një sfidë të re. Në janar të vitit 1991, Patriku i Kostandinopojës e zgjodhi Anastasin të shkonte në Shqipëri si “Eksark Patriarkal”, me mandatin që të takohej me orthodhoksët, pavarësisht nga origjina e tyre etnike dhe të ringjallte Kishën Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë. Kisha Orthodhokse në Shqipëri ishte shkatërruar pothuajse prej dyzetë vjetësh persekutimi të ashpër. Para se vendi të hidhte tutje regjimin komunist, numri i klerikëve ishte zvogëluar nga 440 në vitin 1940, në 22 në vitin 1991. Edhe një herë, Episkopi Anastas u përball me mundësinë për të rilindur një Kishë që ishte shkatërruar.

[violativo]

Kush do le te lexoje kush eshte ky, qe elbasanlliu Mark na akuzon.......
Nga leximi i bios te shkurtuar, te krijohet ideja se vorio epirot duhet te kete dhe ne Afrike, dhe Episkopi do te aneksoj Afriken e tja japi Greqise........

Një biografi e shkurtër e Fortlumturisë së Tij Anastasit, Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë

.............
Vetë Anastasi po mendonte të bëhej misionar në një vend të huaj. Menjëherë pas dorëzimit të tij në prift, në 24 maj 1964, ai u nis për në Afrikën Lindore dhe kreu liturgjinë e parë në Uganda. Pak pas mbërritjes, prifti i ri u sëmur nga malarja dhe u kthye në Greqi. Pavarësisht nga rekomandimi i mjekut për të mos shkuar në Afrikë, ai nuk e humbi guximin për t’u kthyer.
Në vitet 1956 – 1969, Anastasi studioi Historinë e Feve në Universitetin e Hamburgut dhe Marburgut, në Gjermaninë Perëndimore, duke i vënë më shumë theksin ''Pluralizmit fetar dhe Kishës Orthodhokse''. Puna e tij u përqendrua në historinë e përgjithshme të feve, në fetë afrikane, misiologji dhe etnologji. Ai shkoi në Universitetin e Makererës, në Kampala të Ugandës, për të bërë kërkime të drejtpërdrejta dhe për të mbledhur materiale për tezën e doktoraturës së tij: Nëpërmjet këtij studimi, ai kërkoi përkrahje për tezën e tij fillestare, sipas së cilës është e pamundur që të jesh orthodhoks i vërtetë pa treguar interesim për misionin.
Bashkë me studimet e tij, Anastasi mori pjesë aktive në lëvizjen Ekumenike mbarëbotërore. Duke qenë pjesëmarrës në Komisionin e Misionit Botëror dhe Ungjëllizimit (KMBU) të Këshillit Botëror të Kishave (KBK), misiologu i ri kuptoi se mund të mësonte nga traditat e tjera të krishtera, si dhe t'u prezantonte anëtarëve të këtyre traditave trashëgiminë e pasur misionare të Kishës Orthodhokse. Në vitin 1963, Anastasi u bë anëtari më i ri i KMBU–së në konferencën e Mexico City. Ai vazhdoi të luajë një rol shumë të rëndësishëm në këtë mjedis ekumenik, dhe së fundi shërbeu si President Koordinues në vitet 1984 – 1991. Ai u bë misiologu i parë orthodhoks që pati një pozitë të tillë udhëheqëse.

Bashkë me përgjegjësitë kishtare, Episkopi Anastas vazhdoi të jetë aktiv në nivelin akademik. Në vitin 1972 Universiteti i Athinës e zgjodhi atë si profesorin e saj të Historisë së Feve. Në Universitet, ai themeloi dhe drejtoi një qendër për studimet misionare gjatë viteve 1971 – 1975. Kjo qendër hapi rrugën për një tjetër pikë referimi, ku u ngrit një katedër për misiologjinë, në vitin 1976. Në këtë atmosferë akademike ai vazhdoi të shpallë thirrjen e tij të “zgjimit” për Kishën, duke sfiduar vetkënaqësinë e saj në shërbimin misionar:

Në vitet 80-të, Kisha Orthodhokse e Afrikës Lindore po përballej me vështirësi të mëdha. Kjo zonë kishte qenë fusha misionare më aktive në botë dy dekadat e fundit. Themeli i Kishës ishte megjithatë në rrezik nga probleme të brendshme, që më së fundi çuan në çkishërimin e Episkopit të Kenias nga Patriarkana e Aleksandrisë. Kisha Orthodhokse e Afrikës Lindore dukej sikur ishte në buzë të dështimit.
Gjatë kësaj kohe Patriku Nikolla, kreu i Kishës Orthodhokse në Afrikë, e ftoi Episkopin Anastas të bëhej Kryepiskop i Kryepiskopatës së Afrikës Lindore. Episkopi pranoi, por vazhdoi të ruante përgjegjësitë e tij në Universitetin e Athinës edhe tek Apostoliki Dhiakonia. Gjatë kësaj periudhe tranzicioni, ai vuri re se roli i tij ishte ai i riorganizuesit të Kishës së Afrikës Lindore. Qëllimi i tij kryesor ishte të ngrinte një bashkësi të fuqishme orthodhokse me udhëheqës vendas.
Duke vënë theksin në përgatitjen dhe formimin e udhëheqësve vendas, Kryepiskopi Anastas i mbeti besnik traditës misionare orthodhokse. Ashtu siç edhe thoshte në një shkrim të mëparshëm:
“ ”Mishërimi” i fjalës së Perëndisë, në gjuhën dhe zakonet e një vendi, ka qënë dhe duhet të jetë shqetësimi i parë i gjithë misionit orthodhoks. Qëllimi i tij është ngritja dhe rritja e një Kishe kombëtare, të vetfuqishme dhe vetqeverisëse, të aftë për të vënë në shërbim të gjitha copëzat e traditave kombëtare, duke i shndërruar dhe shenjtëruar ato në harmoni me natyrën e njerëzve për lavdi të Perëndisë”.
Në vitin 1972, Kryepiskopi Makarios III i Qipros, filloi të ndërtonte një seminar orthodhoks në Nairobi të Kenias, por paqëndrueshmëria politike në Qipro e pengoi Kryepiskopin të përfundonte këtë projekt. Shkolla mbeti e mbyllur për 10 vjet. Puna e parë e Kryepiskopit Anastas si udhëheqës i ri i Kishës ishte që të përfundonte së ndërtuari seminarin dhe ta hapte menjëherë. Gjatë viteve 70-të shumë besimtarë të Kishës Orthodhokse Afrikane u zhgënjyen dhe u ligështuan për Kishën, që s'po bënte përpara dhe filluan të largohen. Anastasi kuptoi se, mënyra e vetme për t'i kthyer këta njerëz dhe për të sjellë edhe besimtarë të rinj, ishte përgatitja e udhëheqësve dhe priftërinjve vendas.
Prandaj, Kryepiskopi hapi zyrtarisht Seminarin Patriarkal Orthodhoks "Kryepiskopi Makari III", në vitin 1982. Gjatë dekadës që pasoi, shkolla kishte mesatarisht 45 studentë në vit dhe 12 profesorë nga Afrika Lindore, Evropa dhe Shtetet e Bashkuara. Kryepiskopi në fuqi, dorëzoi 62 priftërinj dhe dhjakonë, si dhe 42 lexues dhe katekistë. Të gjithë ata kishin mbaruar seminarin. Këta udhëheqës vendas ishin nga 8 fise të ndryshme të Kenias, Ugandës dhe Tanzanisë. Ishin ata që hodhën themelet e rilindjes së Kishës në Afrikën Lindore.
Përveç përgatitjes së udhëheqësve vendas, Kryepiskopi gjithashtu përkrahu traditën misionare Orthodhokse të përkthimeve, për të cilën ai vetë besonte se ishte miratuar nga Krishti gjatë Pentikostisë. Prandaj, u vuri përparësi botimeve dhe organizoi përkthime të shërbesave në 7 gjuhë të ndryshme. Ai u përpoq gjithashtu të krijonte një ndjenjë vazhdimësie në strukturat e Kishës, duke drejtuar ndërtimin e 67 kishave, 23 prej të cilave ishin prej guri dhe 44 prej druri dhe balte. Ai ndihmoi edhe për restaurimin e 25 kishave ekzistuese. Arritjet në fushën e ndërtimeve përfshinin dhe 7 ndërtesa për misionarët, 7 qendra mjeksore, 5 shkolla fillore dhe 12 shkolla infermjerie.
Puna e tij në Afrikë tërhoqi vëmendjen e mbarë botës. Kisha Orthodhokse Greke në Amerikë e ndihmoi duke dërguar misionarë në Afrikën Lindore. Ndikimi i fuqishëm i këtyre misionarëve u ndje jo vetëm brenda Kishës së Afrikës Lindore, por edhe në të gjithë Amerikën. Shumë misionarë, që qëndronin për një kohë të shkurtër, u kthyen në Amerikë dhe ndihmuan që të rritej ndërgjegjia misionare në dioqezat e tyre. Kisha Orthodhokse në Greqi dhe në Finlandë gjithashtu iu përgjigj një serie leksionesh që Kryepiskopi dha për urdhërin e misionarizmit, duke dërguar grupe misionarësh në Kenia.
Aspekti më i rëndësishëm i punës së Kryepiskopit Anastas në Afrikën Lindore, nuk ishte dorëzimi i klerikëve, as botimet dhe as interesi për mision që krijuan grupet misionare, por përpjekjet e tij për t’u bashkuar me të krishterët vendas. Duke e personifikuar veten e tij me të krishterët orthodhoksë të këtij vendi ai i inkurajoi dhe i fuqizoi ata për të përqafuar besimin, sikur ky të ishte besimi i tyre. Si rezultat i kësaj, Kisha në Afrikën Lindore vazhdoi të rritej edhe pas largimit të tij në vitin 1991.
Përveç arritjeve të tij në Afrikë, Episkopi Anastas ka lënë gjurmë në mënyra të ndryshme. Në vitin 1981 Episkopi filloi të botonte, nën mbikqyrjen e Apostoliki Dhiakonia-s, revistën e parë zyrtare misionarë të Kishës së Greqisë, të titulluar ”Panda ta ethni” (Të gjithë kombet). Kjo revistë vazhdon të japë informacion për misionet dhe të nxisë të krishterët orthodhoksë në Greqi për t'ju përgjigjur urdhërimit misionar.
Gjithashtu gjatë viteve 80-të Episkopi Anastas shtoi aktivitetin e tij me Këshllin Botëror të Kishave. Pas pjesëmarrjes së tij në Konferencën për Misionin Botëror në Melburn, në vitin 1980, po ashtu dhe në Asamblenë e Përgjithshme të KBK në Vankuver, në vitin 1983, Episkopi u bë Presidenti Koordinues i Këshillit Botëror të Misionit dhe Ungjillëzimit, gjatë viteve 1984 – 1991, dhe drejtoi Konferencën për Misionin Botëror në San Antonio, në vitin 1989. Ndikimi i tij i fuqishëm misiologjik nuk frymëzoi vetëm botën orthodhokse, por gjithashtu preku edhe qarqet e bordit ekumenik. Ashtu si ka thënë dhe teologu i famshëm protestant dhe misionar David Bosch:
“Anastasi ka mbetur forca që drejton lëvizjen misionare në Orthodhoksi dhe që kur Kishat Orthodhokse u pranuan në Këshillin Botëror të Kishave, në vitin 1961, ai dhe të tjerë i kanë dhënë një ndihmesë shumë të madhe mendimit dhe praktikës misionare në qarqet ekumenike. Takimi mes Orthodhoksisë dhe Protestantizmit në fushën e misiologjisë ka qenë me të vërtetë një epokë e rëndësishme e ripërtëritjes teologjike në Lëvizjen Ekumenike që prej vitit 1961. Vetëm tre fjalime u lexuan gjatë seancave më të rëndësishme të konferencës gjatë ditëve të para…, ndërsa dy fjalimet e para ishin interesante dhe sfiduese, ishte prezantimi i Anastasit ai që siguroi një përkufizim teologjik për temën e konferencës "U bëftë vullneti Yt". Nisma e përgjithshme e tij ishte me të vërtetë ekumenike në kuptimin më të mirë të fjalës.”

Vitet 90-të
Fillimi i një dhjetëvjeçari të ri, e përballi Episkopin Anastas me një sfidë të re. Në janar të vitit 1991, Patriku i Kostandinopojës e zgjodhi Anastasin të shkonte në Shqipëri si “Eksark Patriarkal”, me mandatin që të takohej me orthodhoksët, pavarësisht nga origjina e tyre etnike dhe të ringjallte Kishën Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë. Kisha Orthodhokse në Shqipëri ishte shkatërruar pothuajse prej dyzetë vjetësh persekutimi të ashpër. Para se vendi të hidhte tutje regjimin komunist, numri i klerikëve ishte zvogëluar nga 440 në vitin 1940, në 22 në vitin 1991. Edhe një herë, Episkopi Anastas u përball me mundësinë për të rilindur një Kishë që ishte shkatërruar.

Janulla eshte thjesht nje spiun , agjent dhe andart grek qe ka ardhur me qellime antikrisht kunder popullsise shqiptare ortodokse ! Por dhe sikur te ishte nje grek i thjeshte , atij nuk i lejohej post ne Kishen Ortodkse te Pavarur te Shqiperise pasi nuk ka qene dhe nuk eshte shtetas shqiptar sic e kerkojne kanonet e kishes !

Kush i shkel kanonet e kishes dhe pse ? Dihet , djalli Janullatos i Kishes Greke sepse kerkon te derdhe serish gjak shqiptari sic ka bere Kisha greke gjate gjithe historise se saj me shqiptaret si myslymane dhe ortodokse , madje dhe me prifterinjte ! Atehere si shqiptare ortodoks , duhet te themi qe "Jashte shtetasit greke nga postet dhe formuet e KOASH-it !" !

Kaq e thjeshte eshte historia !

[Archon]

atij nuk i lejohej post ne Kishen Ortodkse te Pavarur te Shqiperise pasi nuk ka qene dhe nuk eshte shtetas shqiptar sic e kerkojne kanonet e kishes !

Kush i shkel kanonet e kishes dhe pse ? Dihet , djalli Janullatos i Kishes Greke sepse kerkon te derdhe serish gjak shqiptari sic ka bere Kisha greke gjate gjithe historise se saj me shqiptaret si myslymane dhe ortodokse , madje dhe me prifterinjte ! Atehere si shqiptare ortodoks , duhet te themi qe "Jashte shtetasit greke nga postet dhe formuet e KOASH-it !" !

Kaq e thjeshte eshte historia !

Ja kush i shkel kanonet e shenjta dhe na del ne media dhe flet per gjera qe nuk ia ka haberin,,,,,,Nikolla Marku

Dhe eshte nga kanonet e shenjta,qe jane bere ne sinodet ekumenike,qe nuk i ndryshon dot,jo ne statut qe e ndryshon kur te duash

Kanoni i XXXV

Mos te lejohet asnje Episkop te guxoje te hiritonise pertej limiteve, ne qytete dhe vende ku ai nuk eshte Episkop. Por nese dikush u kap duke e bere kete gje, duke mos pasur lejen e personave qe kane autoritet ne ato qytete dhe vende, le te c'hiritoniset, dhe bashke me te edhe ai qe u hiritonis.

Ky i shkreti as nuk e di qe egziston ky kanon dhe thote me krenari qe jam dorezuar prift ne maqedoni

[Doni-88]

Shteti i ardhshem i edi rames, premton persekucion fetar per orthodhokset. Besimtare te ndryshem te Permetit tregojne se 80 % e besimtareve nuk vijne ne Kishe, sepse i ka kercenuar bashkia me heqje nga puna nese e bejne dicka te tille. Dhe kjo thone me 4 shtator,...
Pra, 1967 eshte tashme e kristalizuar, orthodhoksia eshte qartesisht nen presion,..pak a shume kjo ndodhte edhe deri ne vitin 1967, pra ne kohen e komunizmit, u behej presion njerezve me perjashtim nga jeta shoqerore,.., Kjo nuk eshte cudi, pasi rama eshte genetikisht dhe ideologjikisht, trashegimtari i atyre qe u vune kazmen objekteve te kultit ne vitin 1967, ..
personalisht u bej thirrje personave te kercenuar, te informojne organizmat nderkombetare vecmas, ose nepermjet KOASH-it, sa me shume qe te jete e mundur, qe te behet e qarte per te gjithe se cili eshte edi rama dhe cfare regjimi premton te instaloje me ardhjen e tij ne pushtet....
Une i bej thirrje atij 80 % te kercenuar, qendroni bashke, ngrijeni problemin dhe zerin tuaj qe te degjohet dhe vazhdoni e shkoni ne Kishe e mos kini frike nga dioklecianet e rinj,...ngrini zerin,..se nuk jua mban ta bejne ate qe kercenojne, ..sepse jane burracake,....., behuni bashke dhe paditeni jacen ne prokurori,..do te lutem per ju..
NESE PERENDIA ESHTE ME NE, KUSH MUND TE JETE KUNDER NESH..

Si e spjegon qe shumica e nomenklatures dhe perkrahesit e komunizmit ishin ortodoks, ne fund te fundit komunizmi eshte pjelle e ortodoksise......E sheh qe bjen ne kundershti me fjalet e tua o ilia spiros.

[Breshka]

Janulla eshte thjesht nje spiun , agjent dhe andart grek qe ka ardhur me qellime antikrisht kunder popullsise shqiptare ortodokse ! Por dhe sikur te ishte nje grek i thjeshte , atij nuk i lejohej post ne Kishen Ortodkse te Pavarur te Shqiperise pasi nuk ka qene dhe nuk eshte shtetas shqiptar sic e kerkojne kanonet e kishes !

Kush i shkel kanonet e kishes dhe pse ? Dihet , djalli Janullatos i Kishes Greke sepse kerkon te derdhe serish gjak shqiptari sic ka bere Kisha greke gjate gjithe historise se saj me shqiptaret si myslymane dhe ortodokse , madje dhe me prifterinjte ! Atehere si shqiptare ortodoks , duhet te themi qe "Jashte shtetasit greke nga postet dhe formuet e KOASH-it !" !

Kaq e thjeshte eshte historia !

You can't fix stupid!

[Archon]

Si e spjegon qe shumica e nomenklatures dhe perkrahesit e komunizmit ishin ortodoks, ne fund te fundit komunizmi eshte pjelle e ortodoksise......E sheh qe bjen ne kundershti me fjalet e tua o ilia spiros.

Komunizmin e shpiku Marksi,qe nuk ka lidhje me ortodoksine,
pastaj sot ke Kuben,Kinen,Korene,qe as keto nuk kane lidhje me ortodoksine

[Doni-88]

Xhamia ne Permet eshte ndertuar ne nje vend me te mire se sa shkolla e mesme, eshte ndertuar anes rruges hyrese ne Permet dhe para Gurrit te Qytetit. Dhe po, une do te isha dakord qe komuniteti musliman te merrte pronen e vete. Dhe do te reagoja ne te njejten menyre nese policet do te dhunonin e perdhosnin nje xhami, e jo nje Kishe, pasi kjo eshte ceshtje lirish universale te njeriut e nuk eshte ceshtje besimi apo ceshtje politike, apo ceshtje nacionalizmi.

Ligji i prones ne Shqiperi thote qe nje godine qe nuk eshte me ne perdorim, nuk ka me nje funksion dhe eshte nen administrimin e shtetit, kalon tek pronari i ligjshem. Godina e shtepise se kultures ne Permet nuk ka me nje funksion pasi nuk ka me indoktrinim komunist e kulturor ne Shqiperi, dhe i duhet kthyer KOASH. Dhe KOASH nuk ka ne pronesi te vete vetem godinen, ka ne pronesi te vete gjithe lulishten rreth e perqark godines qe sot eshte zaptuar nga lokalet private.

Kur akte te tilla ndodhin, ndahen qytetaret e lire nga njerezit me mentalitet skllavi ne nje shoqeri. Sic e thashe edhe me lart, turpi i ngelet ne dere komunitetit musliman shqiptar ne Shqiperi qe nuk ka reaguar per kete gje. Turpi i ngelet ne dere e gjithe qytetareve muslimane qe praktikojne besimin e tyre. Ai shtet qe sot sulmon e perdhos nje Kishe, neser do perdhosi nje xhami apo teqe. Dhe jo vetem kaq, por Ai lart do te na gjykoje te tereve per veprat qe bejme ne kete bote, dhe me kete sjellje, nuk merrni bekimin e Perendise, merrni mallkimin e Tij.

Albo

Leri muslimanet rehat sepse as qe ja ndien juve per kete komunitet dhe as qe keni reaguar ndonjehere kur iu shkelur e drejta e tyre apo kur jane persekutuar, ne fakt pikerisht ka qene e kunderta ju komunitetin musliman e shihni si "rival" qe duhet zhdukur nga trojet shqiptare ashtu sic bene vellezrit tuaj ne Cameri me Shqiptaret musliman qe s'paku keta te fundit kane ruajtur gjakun, traditen dhe mbi te gjitha identitetin shqiptar nje gje qe atyre tradhtarve e gjakdhjerve andej kufirit i mungon. Pse keto fakte nuk i permendi KURRE apo se ju prek shume dhe s'keni si te aryetoheni perpos qe do te rreshtoheni dhe do ta mbroni qendrimi e shtetit grek per Camet musliman, bile e pakta per te permisuar gabimet e bera dhe padrejtesite do te ishte qe Janullatos te kerkonte falje ne emer te greqise per gjenocidin Came sepse ne fund te fundit ky eshte i derguar i tyre dhe mbase atehere do te fitonit reagimin e komunitetit musliman.