Po te falet nje farz ne xhami, do shohesh mjafte gabime dhe bidate:

[Linë]

-imami falet shpejt,

-muezini therret xhematin te bejne dhikrin me ze dhe bashkarisht (pa argument),

-disa i braktisin tekbiret pa kujtuar se jane nga suneti,

-disa nuk afrohen mire me njeri-tjetrin ne safa, as krahe as kembe,

-disa s'dine te qetesohen ne namaz, por me nguti veprojne,

-e disa ne fund te duase ferkojne fytyren me duar (pa argument).

[angmokio]

-e disa ne fund te duase ferkojne fytyren me duar (pa argument).

Je e sigurte qe ska argument?

[angmokio]

Keshtu eshte kur ben copy paste e ske njohurite as me elementare te fese.

Do japesh pergjigje apo ti sjelle une argumentet nga suneti?

[angmokio]

Narration of Umar Bin Khattab (RA) in Tirmidhi:

حَدَّثَنَا ‏ ‏أَبُو مُوسَى مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى ‏ ‏وَإِبْرَاهِيمُ بْنُ يَعْقُوبَ ‏ ‏وَغَيْرُ وَاحِدٍ ‏ ‏قَالُوا حَدَّثَنَا ‏ ‏حَمَّادُ بْنُ عِيسَى الْجُهَنِيُّ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏حَنْظَلَةَ بْنِ أَبِي سُفْيَانَ الْجُمَحِيِّ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏أَبِيهِ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ ‏ ‏رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ‏ ‏قَالَ ‏كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏إِذَا رَفَعَ يَدَيْهِ فِي الدُّعَاءِ لَمْ يَحُطَّهُمَا حَتَّى يَمْسَحَ بِهِمَا وَجْهَهُ ‏

Musaa Muhammad ibn Al-Muthannaa and Ibraahim ibn Ya’qub and more than one stating that Hammaad ibn ‘Eesaa Al-Juhani narrated to us from Hanthalah ibn Abi Sufyaan Al-Jumahiy from Saalim ibn Abdullah from his father (Abdullah ibn Umar) from Umar ibn Al-Khattab (radhiya Allahu ‘Anhu) who said that Rasulullah (sallallahu ‘alayhi wa sallam) when raising his hands in du’aa, would not put them down until he had wiped his face with them

Transmetohet nga Omer Bnil Khattab r.a , prej Tirmidhiut.

Kur profeti a.s ngrinte duart per te bere duane nuk i ulte poshte derisa te ferkonte fytyren me to.

Ja dhe nje transmetim tjeter.

Narration of Ibn Abbas in Abi Dawud:

حَدَّثَنَا ‏ ‏عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ ‏ ‏حَدَّثَنَا ‏ ‏عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَيْمَنَ ‏ ‏عَنْ ‏ ‏عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَعْقُوبَ بْنِ إِسْحَقَ ‏ ‏عَمَّنْ ‏ ‏حَدَّثَهُ عَنْ ‏ ‏مُحَمَّدِ بْنِ كَعْبٍ الْقُرَظِيِّ ‏ ‏حَدَّثَنِي ‏ ‏عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبَّاسٍ ‏
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ‏ ‏قَالَ ‏ ‏لَا تَسْتُرُوا الْجُدُرَ مَنْ نَظَرَ فِي كِتَابِ أَخِيهِ بِغَيْرِ إِذْنِهِ فَإِنَّمَا يَنْظُرُ فِي النَّارِ سَلُوا اللَّهَ بِبُطُونِ أَكُفِّكُمْ وَلَا تَسْأَلُوهُ بِظُهُورِهَا فَإِذَا فَرَغْتُمْ فَامْسَحُوا بِهَا وُجُوهَكُمْ ‏


Narrated Abdullah ibn Abbas The Messenger of Allah (sallallahu ‘alayhi wa sallam) said: “Do not cover the walls. He who sees the letter of his brother without his permission, sees Hell-fire. Supplicate Allah with the palms of your hands; do not supplicate Him with their backs upwards. When you finish supplication, wipe your faces with them.”

......kur te keni perfunduar lutjen , ferkoni fytyren me duar.

[Linë]

Nuk isha ktu sa per ta kthyer. Me kete dua te them qe duhesh te arsyetosh te tjeret dhe jo menjehere te paragjykosh gjë. Kjo eshte nga ISlami, duhet ta dish.

Atehere sa per ate qe ke shkruar/argumentuar, realiteti kshtu qendron :

Muhadithi Imam Nasirud-din el-Albani pohon :

1) “Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) ngriti duart e tij në dua dhe nuk i uli ato poshtë derisa me to përshkoi fytyrën e tij.” Hadithi është i dobët (daif). Atë e transmeton Tirmidhiu (2/244), Ibën Asakir (7/12/2) përmes: Hammad ibn Isa el-Jahari nga Hanzeleh ibn Ebu Sufjan el-Xhemhi nga Saalim ibn Abdullah nga babai i tij nga Umer ibn el -Hatabi, i cili tha....


Ndërsa Tirmidhiu ka thënë se, “ky është hadith sahih-garib. Ne e njohim këtë nga Hammad ibn Isa, sepse ai është transmetues i vetëm. Ai ka ca hadithe, por njerëzit kanë transmetuar prej tij.”


Megjithatë, ai është transmetues i dobët në librin “Et-Takrib” të Ibn Haxherit i cili ka thënë në lidhje me të në “Et-Tehdhib”, Ibn Me'in ka thënë në lidhje me (Hammad in Isa): “Shejkh i mirë”. Ebu Hatim ka thënë:

“I dobët në hadith”, Ebu Davudi ka thënë: “I dobët, transmeton gjëra të panjohura”. Hakim dhe Nakkashi kanë thënë, “ai transmeton hadithe të dobëta nga ibën Xhureij dhe Xhafer Es-Sadik”.


Darakutni ka thënë se: “Ai është i dobët”. Ibn Hibbani ka thënë se: “ai na tregon të kundërtën e aktualitetit për Ibën Xhureijin e Abdul Aziz Ibn Umerit dhe e bën këtë që duket sikurse të jetë bërë me qëllim. Nuk është e lejuar që ai të përdorët si argument.”


Ibën Makula ka thënë: “ata (dijetarët e hadithit) i deklarojnë hadithet e tij të jenë të dobëta.”

Pra, ky transmetues është i dobët. Andaj, hadithet e tij nuk mund të konsiderohen të mira e as autentike (nuk janë të pranueshme).


Ibën Me’in është i vetmi që thotë se ai është i mirë, ndërsa shumica dërmuese e konsiderojnë atë të jetë i dobët, që do të thotë se në këtë rast pohimi i Ibën Me’init bie poshtë.



2) “Kur Profeti (sal Allahu alejhi ue selem) bëri dua duke i ngritur duart, ai me to përshkoi mbi fytyrën e tij.” Hadithi është i dobët (daif). Transmeton Ebu Davudi (1442) nga Ibn Lehii’ah nga Hafs ibn Hisham ibn Utbe ibn Ebi Uekas nga Saib ibn Jezidi, nga babai i tij.


Ky është një zinxhir i dobët për shkak të Hafs ibën Hishamit i cili është i panjohur dhe Ibën Lahii’ahs i cili është i dobët në transmetim të haditheve -Tekrib Et-Tahdheeb-.



3) “Kur ti lutesh Allahut, lutu me shuplakat e duarve tuaja e jo me kurrizin e tyre dhe kur të mbarosh përshko me to fytyrën tënde.” Hadithi është i dobët (daif). Transmeton Ibën Maxhe (1181, 3866), Ibën Nasr në ‘Kijam El-Lejl’ (faqe, 137), Et-Taberani në ‘El-Muxhema El-Kebir’ (3/98/1) dhe Hakimi (1/536) nga Salih ibn Hasan nga Muhamed ibn K’ab nga Ibn Abbasi.


Ky hadith është i dobët për shkak të Ibën Hasanit i cili është i panjohur ashtu siç ka thënë Buhariu: “Nesaiu ka thënë: ‘Ai braktiset në lidhje me hadithin’.” Ibën Hibbani ka thënë: “Ai kishte këngëtare femra, dëgjonte muzikë dhe e kishte zakon që të tregonte hadithe të rreme nga njerëzit e besuar”. Ibn Ebi Hatim ka thënë në ‘Kitabul-Ilel’ (2/351): “E pyeta babanë tim (Ebu Hatim err-Rraziun) në lidhje me këtë hadith dhe ai u përgjigj:

“është i panjohur”.


Ibn Hassan është mbështetur nga Esa ibn Maimun i cili gjithashtu ka transmetuar nga Muhammed ibn Kab i cili ka transmetuar nga Ibn Nasr. Por kjo nuk ndryshon asgjë, sepse Mejmuni është i dobët; Ibn Hatim ka thënë: “Ai transmeton hadithe të dobëta”; Nesaiu ka thënë: “Nuk është i besueshëm”.



Ky hadith nga Ibn Abasi është transmetuar nga Ebu Davudi (1485) dhe Bejhekiu (2/42) përmes: Abdul Malik Ibën ​​Muhamed ibn Ejmen nga Abdullah ibën Ja’kub.



Ibën Is’hak nga dikush i cili ka transmetuar për të nga Muhamed ibn Ka’b i cili ka thënë: “... ai që shikon në letrën e vëllait të tij pa lejen e tij, ai shikon Xhehenemin. Lutu Allahut me shuplakat e duarve e jo me anën e pasme dhe kur ta mbaroni duanë, përshkoni me duart tuaja në fytyrën tuaj.”



Ky është një zinxhir i dobët sepse Abdul-Malik është konsiderohet i dobët nga Ebu Davudi, është Shejkhu i Abdullah ibn Jakubit Shejkh i cili është pa emër dhe i panjohur, është e mundur që ai mund të jetë Ibn Hasan ibn Mejmun për të cilin treguam më lartë.


Hadithi transmetohet edhe nga Hakimi (4/270) përmes Muhamed ibn Muavijeh, i cili ka thënë se Mesadif ibn Zijad el-Medini ka treguar se ai ka dëgjuar nga Muhamed ibn Ka’b El-Kurazi. Dhehebiu ka thënë se Ibn Muavijeh konsiderohej si një gënjeshtar nga Darakutni gjë që e bënë hadithin të rremë.


Pra, mendimi se duhet përshkuar fytyrën me duar pas përfundimit të duasë-lutjes, nuk është i ligjësuar.

Ka shumë hadithe në lidhje me ngritjen e duarve në dua por asnjëri prej tyre nuk thotë se pas përfundimit të duasë duhet përshkuar fytyrën me duar.

Me emrin e Allahut kjo mjafton për ta kuptuar, se një veprim i tillë është i papranueshëm.


Burimi: “Sifatus-salaatun-nebij”


Me vije keq qe din kshtu apo ke mesuar te argumentosh me gjera te pasakta!

[angmokio]

Une i kam degjuar dy palet e dijetareve te cilet kane mendime te ndryshme per sa i perket ketyre haditheve. Une u ndala tek kjo pike pasi ti i ben konfuze Muslimanet kur i thua ska argument. Nderkohe qe argument eshte fjala e profetit Muhamed a.s dhe shiko se sa dijetare me poshte e konsiderojne te sakte dhe te mire.


1. Tirmidhiu e konsideron hadith te vertete por qe e ka transmetuar vetem nje person.


2. Verdikti i Al-Hafidh Imam Ibn Hajr Asqalani (RA) in Bulughul Maram:
Al-Hafidh Imam Ibn Hajar Asqalani r.a autor i komentimit me te besueshem te haditheve te Bukhariut thote se ka pasur dhe deshmitare te tjere.
Hadithet e Ibni Abbas dhe Ebi dawud dhe te qena se bashku keta e konsiderojne hadithin Hasen ( te mire).


3. Verdikti i Shawkani r.a in Mawlul Awtaar:
Imam Shawkani e konsideron kete hadith si Hasen ( te mire) ne librin e tij Mawlul Awtaar


4. Verdikti i Shaykh San'ani r.a
Muhammad bin Ismail Al-Sanani r.a shkruan ne komentimin e Bulughul Maram (printuar nga Darus-Salam publications, Riyadh KSA) ne te cilen shkruan:
ka argument legjitimin e ferkimit te fytyres pas duase pasi ka hadithe qe legjitimojne ferkimin e fytyres me duar pas marrjes se abdesit.



5 . Verdikti i Nawab Sideeq Hasan Khan r.a
Sheikh Nawab Sideeq Hasan Khan r.ae pranon transmetimin si hadith Hasen ( i mire) ne komentimin e Bulughul Maram.


6. Verdikti i Shaykh Abdullah Al-Bassam:
Shaykh Abdullah Al-Bassam permend ne Taudeehul Ahkaam se ky hadith perforcon transmetimet me njera-tjetren dhe e konsideron si Hasen autentik( te mire) pasi ky hadith eshte i permendur ne librat e shkollarve te medhenj si Ishaq Ibn Rahwaiyya r.a, Imam Nawawi r.a , Imam Ibnul Hajr Asqalani r.a, Al-Munawi r.a , Imam Shawkani r.a dhe te tjere.

[Lexuesi_]

Kush përhap çështjet fetare pa kompetencë i bën dëm fesë, në vend që t′i shërbejë.

[Sayan2003]

Kush përhap çështjet fetare pa kompetencë i bën dëm fesë, në vend që t′i shërbejë.

Shume e drejte lexues, e nderuar moter LinaNur tregohu pak me e kujdeshme per temat qe hap. Ty Allahu ta shperblehte per mundin dhe kohen qe harxhon qe ti sjellesh keto materiale ketu por vetem se ceshtjet e fese nuk jane si tema per recete kuzhine. I fut gjelles domate e ne pamundesi salce. Kur te hapesh nje teme ti sqarosh gjerat qarte.

Ne ceshtjet kur dijetaret jane te mendimeve te ndryshme duhet pasur kujdes. Fjala bidat eshte fjale e rende per besimtarin. Si mund ti thuash dikujt bidatci kur ai ka argument fjalen e pejgamberit a.s? Qe kur hadithi "hasen garib" nuk merret parasysh?

Nese ke marre persiper nje detyre fisnike dili per zot e tregoji hakun se per cdo fjale qe shkruajme do kemi pergjegjsi.
Allahu na udhezofte te gjitheve inshallah.

[urtesia]

-imami falet shpejt,

-muezini therret xhematin te bejne dhikrin me ze dhe bashkarisht (pa argument),

-disa i braktisin tekbiret pa kujtuar se jane nga suneti,

-disa nuk afrohen mire me njeri-tjetrin ne safa, as krahe as kembe,

-disa s'dine te qetesohen ne namaz, por me nguti veprojne,

-e disa ne fund te duase ferkojne fytyren me duar (pa argument).

LinaNur,
nuk na ke lene dere tjeter pos te braktisim nazamin, me mire hiq se sa me mekate e gabime.

Pasi qe xhamija qenka cerdhe e bidatit dhe gabimeve, ateher me mire te braktisim namazin ne xhami dhe te falemi ne livadh.

A ke te pakten nje deshmi te vetme, qe nga i miliard e sa musliman qe ka sot bota, cili eshte nje nga mesi i tyre, qe kur hy ne namaz nuk shqipton tekbirin Allahu ekber, cili nga keta kur shkon ne ruqu nuk thot: Allahu ekber, cili nga keta kur shkon ne sexhde nuk shqipton tekbirin Allahu ekber ??? ???

EL FITNE SHEDUN MINEL KATIL.

ZOTI TE VRAFTE, QOFTE MALLKIMI I ALLAHUT MBI SHPIFESIT DHE PERCARESIT NE FENE E ZOTIT.

[ramazan_it]

LinaNur,


ZOTI TE VRAFTE, QOFTE MALLKIMI I ALLAHUT MBI SHPIFESIT DHE PERCARESIT NE FENE E ZOTIT.

Mallkimi

Shejh Muhamed ibën Salih el-Uthejmin, All-llahu e mëshiroftë





Mallkim do të thotë: Largim dhe përjashtim nga mëshira e All-llahut të lartësuar, nëse thua: O All-llahu im mallkoje filanin, ti do të thotë ke për qellim që All-llahu ta largojë dhe përjashtoj nga mëshira e Tij, All-llahu na ruajt.

Për këtë mallkimi i personit të caktuar konsiderohet nga mëkatet e mëdha, do të thotë nuk lejohet që të mallkohet personi i caktuar, duke thënë:

O All-llahu im, mallkoje filanin, ose Mallkimi i All-llahut qoftë mbi ty, apo ngjashëm me ketë.

Sa që edhe nëse është pa besimtarë, mirëpo akoma është gjallë, gjithashtu nuk lejohet mallkimi i tij, ngase Pejgamberi sal All-llahu alejhi ue sel-lem kur filloj t’i mallkojë disa, duke thënë: o All-llahu im mallkoje filanin, o All-llahu im mallkoje filanin, duke i cekur me emra, atëherë All-llahu i lartësuar i tha: “Ty nuk të takon asgjë rreth çështjes se a do t'ua pranojë Ai pendimin apo do t'i dënojë ata, në të vërtetë ata janë zullumqarë” (Ali Imran 128).

Ka disa njerëz, xhelozinë që e kanë, ajo e shtyn që ta mallkojë ndonjë person konkret që edhe nëse është pa besimtarë nuk lejohet, ngase ti nuk e di, ndoshta All-llahu e udhëzon.

Sa prej njerëzve ishin agresiv ndaj muslimanëve dhe islamit, mirëpo i udhëzoi All-llahu dhe u bënë prej me të mirëve nga robërit e All-llahut besimtarë!

T’ju sjellim një shembull konkret, Umer ibën Hatab, radijAll-llahu anhu, njeriu i dytë pas Ebu Bekrit në këtë umet, ishte prej armiqve me të ashpër ndaj islamit, mirëpo All-llahu ia hapi gjoksin dhe e pranoj islamin.

Halid ibën Velid, radijAll-llahu anhu, i luftojë muslimanët në betejën e Uhudit, ishte prej atyre që iu shkaktojë muslimanëve disfatë dhe humbje, po ashtu Ikremete ibën Ebi Xhehel, e shumë prej sahabëve të mëdhenj të cilët ishin prej armiqve me të ashpër ndaj islamit, mirëpo All-llahu i plotfuqishëm i udhëzoi.

Për këtë All-llahu i lartësuar thotë: “Ty nuk të takon asgjë rreth çështjes se a do t'ua pranojë Ai pendimin apo do t'i dënojë ata, në të vërtetë ata janë zullumqarë” (Ali Imran 128).

Kurse, nëse vdes njeriu si pa besimtarë, e dimë që ka vdekur si pa besimtarë, nuk ka të keqe që ta mallkojmë, ngase është humbur shpresa nga udhëzimi i All-llahut ndaj tij, ngase ka vdekur në kufër.

Mirëpo, çfarë është dobia nga mallkimi i tij, ndoshta kjo mund të hyjë në fjalën e Pejgamberit salAll-llahu alejhi ue sl-lem: “Mos i ofendoni të vdekurit, ngase ata shkuan tek ajo që e punuan”.

Ne i themi këtij njeriu që e mallkon pa besimtarin i cili ka vdekur në kufër, i themi:

" Mallkimi yt ndaj tij nuk ka dobi në realitet, sepse ai vetëm së e ka merituar përjashtimin dhe largimin nga mëshira e All-llahut, ai assesi nuk bënë pjesë në mëshirën e All-llahut, përkundrazi është nga banoret e përhershëm të zjarrit."

Gjithashtu edhe kafshët, nuk lejohet të mallkohet kafsha, deveja, gomari, lopa, delja, nuk lejohet që t’i mallkosh këto, insheAll-llah do të flasim prapë tek hadithet tjera.


Shejh Muhamed ibën Salih el-Uthejmin, All-llahu e mëshiroftë

Sherh Rijadus-salihin (4/117-118)