Ku janë argumentet se Zoti e ka emrin Allah?

[unejsa]

marr kete shprehje dhe e hedh ne google translate;

Nuk ka zot pervec Perendise

me del perkthimi ne arabisht keshtu;

لا اله الا الله

mund te me shpjegosh se cdo te thote e nderuar?

Ne shqip allah i thoje zote

Fjala Zote eshte nje fjal qe qe perdoret nga te gjith besimtaret e te gjith feve pra eshte nje fjale permbledhse per te gjith fete kur flasin per krijuesin. Tani cdo fe ka nje menyr te veten te vecante qe e quan ate qe ai beson.

Ne Arabishte dhe ne islam Fjala ALLAH permbledhe ne vetvete te gjiha cilesit e Krijuesit te Gjihesis, si i plotfuqishem i gjithditur udhezues meshirues meshirberes etj te gjtha cilsit i permbledh fjala ALLAH pastaj ne e perdorim me shume fjalen Allah ndersa 99 emrat e tjer te Allahut jane specifikimi i cilsive te tij.


Shpresoj ta kesh kuptuar e mos te besh pyetje per te cilat nuk eshte e nevojshe ti besh

[bani]

ti tek avatari e shkruan qe je nga tirana po te ishte e vertet do i kuptoje shume mire shkurtimet se cdo te thote re he cdo te thote mi
pastaj cte prish pune ty avatari im dhe pastaj ku eshte e mbuluar pas kan gje perde siper ato

sa per lagjen time ska cte duhet ty se u bej dirte apo jo atyre





Ah ti master2006 kujdes pak me ironin se kam frik se mos me mbytesh me re ne goje

nga shijaku ee, hmmm , aty nga kater rrugt, mos mi goc , mos na u merzit se un me re e me mi jam rrit , qyqa none si qeki ju, juve ju gelka hatri per i llaf !!!

[bani]

Ne shqip allah i thoje zote

Fjala Zote eshte nje fjal qe qe perdoret nga te gjith besimtaret e te gjith feve pra eshte nje fjale permbledhse per te gjith fete kur flasin per krijuesin. Tani cdo fe ka nje menyr te veten te vecante qe e quan ate qe ai beson.

Ne Arabishte dhe ne islam Fjala ALLAH permbledhe ne vetvete te gjiha cilesit e Krijuesit te Gjihesis, si i plotfuqishem i gjithditur udhezues meshirues meshirberes etj te gjtha cilsit i permbledh fjala ALLAH pastaj ne e perdorim me shume fjalen Allah ndersa 99 emrat e tjer te Allahut jane specifikimi i cilsive te tij.


Shpresoj ta kesh kuptuar e mos te besh pyetje per te cilat nuk eshte e nevojshe ti besh

pse fjala Zot nuk i permblidhka kto,
a nuk eshte Zoti i meshirshem
a nuk eshte Zoti i plotfuqishem
a nuk eshte Zoti i gjithditur,

kurse ket fjalen meshirberes , u bon 20 vjet si e kam lexu e s'po e marr vesh

[unejsa]

nga shijaku ee, hmmm , aty nga kater rrugt, mos mi goc , mos na u merzit se un me re e me mi jam rrit , qyqa none si qeki ju, juve ju gelka hatri per i llaf !!!

Nuk jam nga katerruget une jo jam nga qyteti

kur i din ato re dhe mi pse ben ironi te kota
mua te me ngelin hatri dhe te merezitem jooooooo re jo
nese te jap kete pershtypje atehere do te thote qe kur te jem une pak e merzitur me mire mos dil perpara se mund ta pesosh ne vendin e nje tjeteri

[unejsa]

pse fjala Zot nuk i permblidhka kto,
a nuk eshte Zoti i meshirshem
a nuk eshte Zoti i plotfuqishem
a nuk eshte Zoti i gjithditur,

kurse ket fjalen meshirberes , u bon 20 vjet si e kam lexu e s'po e marr vesh

sigurishte qe i perfshin ato dhe shume te tjera une te citova vetem disa cilesi te Allahut




أسماء الله الحسنى
Allahu xh.sh. në Kur’anin Fisnik thotë:

وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

- “Allahu ka emrat më të bukur (mirë), prandaj Atë thirreni me ta” , (El-A’ëraf, 180)

قُلْ ادْعُوا اللَّهَ أَوْ ادْعُوا الرَّحْمَانَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى

- “Thuaj: “Thërrisni: Allah ose thërrisni Er-Rrahman, me cilindo që ta thërrisni (prej këtyre dy emrave), emrat e Tij janë më të bukurit…”, (Isra’ë 110)

اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى

- “Ai është Allahu, nuk ka zot tjetër pos Tij. Atij i takojnë emrat më të bukur”, (Ta-Ha, 8)

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى

- “Ai është Allahu, Krijuesi, Shpikësi, Formëdhënësi. Të Tij janë emrat më të bukur.” (El-Hashr, 24)

Transmetohet nga Ebu Hurejra të ketë thënë: Ka thënë Pejgamberi a.s.: “Allahu i ka nëntëdhjetë e nëntë emra, njëqind pa një, Ai është tek dhe e do tekun. Ai që i numëron (mëson) këta emra të Tij, do të hyjë në Xhennet. Allahu është Ai, përveç të Cilit nuk ka të adhuruar tjetër, Ai është: i Gjithëmëshirëshmi (Falësi i të mirave), Mëshirëploti (i Mëshirshmi), Sunduesi, i Pastri (i Shenjti, i Shndritshmi), Paqedhënësi (i Pastri pa të meta), Siguruesi, Mbizotëruesi, Fuqiploti, i Gjithëfuqishmi, i Madhërishmi, Krijuesi, Filluesi, Formëdhënësi, Gjithëfalësi, Mposhtësi, Dhuruesi, Furnizuesi, Zgjidhjedhënësi, i Gjithëdituri, Shtrënguesi, Dhënësi (Çliruesi), Përulësi, Lartësuesi, Ngritësi, Nënshtruesi, Dëgjuesi, Vështruesi, Gjykuesi, i Drejti, i Buti, i Gjithinformuari, Përdëllimtari, Madhështori, Falësi, Mirënjohësi, i Larti, i Madhi, Ruajtësi, Ushqyesi, Llogarimarrësi, Fisniku, Bujari, Vigjëluesi, Lutjepranuesi, Gjithëpërfshirësi, i Urti, i Dashuri, i Lavdishmi, Ringjallësi, Dëshmuesi, i Vërteti, Përkujdesësi, i Forti, i Pathyeshmi, Mbrojtësi, i Falënderuari, Gjithënjohësi, Nismëtari, Rikrijuesi, Jetëdhënësi, Jetëmarrësi (Vdekjeprurësi), i Gjalli, i Përjetshmi, Kreatori, i Nderuari, i Vetmi, i Domosdoshmi (Strehimtari), i Fuqishmi, i Gjithëmundshmi, Përparuesi (Nismëtari), Paslënësi (Ai i Cili të vonon), i Pari, i Fundit, i Dukshmi, i Padukshmi, Udhëheqësi (Drejtuesi), i Gjithëlartësuari, Mirëbërësi, Pendimpranuesi, Ndëshkuesi (Ai që hakmerret), Mëkatfalësi, i Dhembshuri, Pushtetmbajtësi, Atij i takon madhështia dhe nderi, Drejtësidhënësi, Tubuesi, i Pasuri, Pasuridhënësi, Privuesi, Dëmsjellësi (Ai i Cili jep dëmin), Dobiprurësi, Drita, Udhëzuesi, Shpikësi, i Përhershmi (i Amshueshmi), Trashëguesi, Frymëzuesi (Udhëzuesi në të mirë), Durimtari”

* * *

Çështja e emrave të bukur të Allahut dhe komentimi i tyre, kanë qenë objekt shqyrtimi dhe komentimi i shumë dijetarëve në kohë, duke filluar nga ata të akaidit (apologjetikës), pastaj ata të hadithit, të tefsirit etj..

Dijetarët, pa dallim, janë unikë rreth faktit se këta emra të bukur të Allahut, në të vërtetë janë cilësi të Allahut xh.sh., me të cilat Ai e ka cilësuar dhe përshkruar Vetveten.

Prej këtyre emrave-cilësive ka të tillë që përshkruajnë Madhështinë e Tij si: “El-Adhim”-“Madhështori”, “El-Muteali”-“I Gjithëlartësuari”, “El-Mexhid”-“I Lavdishmi”, “El-Kuddus”-“I Pastërti”, “Dhul Xhelali vel Ikram”-“Atij i takon madhështia dhe nderi”. etj.

Pastaj ka prej këtyre emrave që dëftojnë për kreativitetin e Tij si Krijues: “El-Bariu”-“Filluesi i krijimit”, “El-Musavviru”-“Formëdhënësi”, “El-Haliku”-“Krijuesi”, “El-Bediu”-“Shpikësi”, etj.

Ka cilësi të tjera që përshkruajnë fuqinë e Tij hyjnore si: “El-Kavijj”-“I Forti”, “El-Kadir”-“I Fuqishmi”, “El-Kahhar”-“Mposhtësi”, “El-Muhejmin”-“Mbizotëruesi” etj.

Pastaj ka të tilla që përshkruajnë dhe shprehin diturinë dhe urtësinë e Tij hyjnore si: “El-Aliim”-I Gjithdijshmi”,“El-Hakim”-“I Urti”,“El-Habir”-“I Gjithëinformuari”, etj.

Ndërsa ka prej këtyre emrave që përshkruajnë mëshirën dhe butësinë e Tij ndaj robërve të Tij si: “Er-Reuf”-“I Dhembsuri”, “Er-Rrahman”-“I Gjithëmëshirshmi”, “Er-Rrahim”-“Mëshirëploti”,“El-Gafur”-“Falësi”, “El-Halim”-“Përdëllimtari” “Et-Tevvab”-“Pendimpranuesi”, “El-Letif”-“I Buti” etj, por, që të gjithë këta emra-cilësi, edhe pse në dukje mund të kenë ngjashmëri me disa cilësi që i posedojnë edhe krijesat, assesi nuk mund të krahasohen me cilësitë hyjnore, sepse Allahu është i Vetmi Zot i kësaj gjithësie, në sundimin e të Cilit nuk mund t’i përzihet askush. As nuk ka shok e as të ngjashëm me Të:

لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ

“ Asnjë send nuk është si Ai…” (Esh-Shura, 11)



Siç e pamë nga hadithi që kanë transmetuar Tirmidhiu, Ibn Hibani dhe Bejhekiu nga Ebu Hurejra e ky nga Pejgamberi a.s., Allahu xh.sh. i ka 99 emra, por ky përkufizim në 99-të assesi nuk do të thotë se Allahu nuk ka edhe emra të tjerë, të cilët ne nuk i dimë, e nuk i ka ditur madje as vetë i Dërguari i Allahut-Muhammedi a.s. Argument për këtë është vetë thënia (duaja) e Resulullahut s.a.v.s., e përcjellë nga Abdullah ibn Mes’udi, i cili e kishte dëgjuar Pejgamberin a.s. duke thënë: “Ai njeri që e kaplon ndonjë mërzi ose brengë dhe thotë: “O Allah, unë jam robi Yt, bir i robit Tënd dhe bir i robëreshës Sate, Jeta ime (ballukja ime) është në Duart e Tua, i nënshtrohem plotësisht gjykimit të çështjes Sate në mua, Dhe çdo gjykim Yti në mua është i drejtë. Për hir të kësaj, O Zot i madhëruar, po të lutem (po kërkoj nga Ti) me secilin emër të ndritur që ke, me të cilin e ke quajtur (cilësuar) Veten, ose e ke përmendur në Librin Tënd (Kur’anin), ose të cilin ia ke mësuar ndokujt prej krijesave të Tua, ose të cilin e ruan vetëm në Diturinë Tënde të fshehtë, që Kur’anin e madhëruar ta bësh freski të zemrës sime, dritë të gjoksit tim, dhe largim të çdo brenge dhe dëshpërimi tim”, atij njeriu, Allahu do t’ia largojë dëshpërimin dhe mërzinë dhe në vend të tyre do t’i sjellë gëzim”. Atëherë as’habët e pyetën: O i Dërguari i Allahut a nuk duhet t’i mësojmë ne këto fjalë (këta emra)? Tha: Po gjithsesi, madje është e pëlqyeshme për atë që i dëgjon, edhe t’i mësojë”.

Dijetarët janë përpjekur të japin sqarime të mundshme rreth kuptimit të vërtetë që është synuar nga fjalët e Pejgamberit a.s.: ”…men ahsaha dehalel xhenneh…”.

Nga aspekti gjuhësor këto fjalë nënkuptojnë: ”kush i numëron”, por këtu qëllimi është shumë më i gjerë, dhe nënkupton jo vetëm numërimin por edhe mësimin e tyre dhe veprimin me këta emra (cilësi). Me një fjalë, besimtari duhet të stoliset me këto virtyte.

Në këtë kuptim të numërimit dhe të ruajtjes na vjen në këtë ajet:

“Në Ditën kur Allahu i ringjall ata të gjithë, i njofton për atë që kanë punuar, sepse Allahu i ka mbajtur ato shënime, edhe pse ata i kanë harruar. Allahu është Ai që sheh dhe përcjell çdo gjë.” , (El-Muxhadele, 6)

Kuptimi i fjalës “ahsahullahu” në këtë ajet nënkupton numërimin, por edhe mosharresën, sepse Allahu nuk i harron veprat e njerëzve, qofshin ato të mira ose të këqija.

Pastaj fjala “ihsaun”-“numërim”, vjen edhe në kuptim të gjithëpërfshirjes e jo vetëm të përkufizimit në numërim:

“…Edhe në qoftë se përpiqeni t’i numëroni të mirat e Allahut, nuk do të mund të arrini t’i përkufizoni (në numër)…”, (Ibrahim, 34).

Kjo nënkupton se me gjithë përpjekjet e njerëzve që të numërojnë mirësitë e Allahut ndaj tyre, ato është e pamundur të përkufizohen në ndonjë numër.

Dhe në këtë kontekst, nëse kthehemi edhe një herë tek fjalët e Resulullahut s.a.v.s., atëherë është e qartë se nuk bëhet fjalë vetëm për numërimin e tyre, por për të vepruarit me këto cilësi dhe me këta emra të bukur. F.v., çdo besimtar duhet të stoliset me virtytin e mëshirës, që ta mëshirojë atë që është më i dobët dhe i pafuqishëm;, duhet të jetë i drejtë gjatë ndonjë gjykimi me peshë; duhet të jetë i butë dhe i kujdesshëm me njerëzit që i drejtohen për ndonjë nevojë; duhet të jetë falës, nëse ndokush i ka bërë ndonjëherë ndonjë padrejtësi dhe i ka kërkuar falje; duhet t’i ofrojë ndihmë vëllait musliman, kurdo që e kërkon nevoja, etj.

Besimtari jeton nën hijen e këtyre emrave të bukur, sepse afrimi tek Allahu është caku dhe synimi i secilit prej nesh, sepse vetë Allahu xh.sh. thotë:

“Allahu i ka emrat më të bukur (mirë), prandaj Atë thirreni me ta” , (El-A’ëraf, 180)

Të përmendurit e Allahut është detyrim i çdo besimtari në çdo kohë, në mëngjes e mbrëmje, në gëzime e dëshpërime, në rrugë e në shtëpi. Për këtë jemi të urdhëruar nga i Lartmadhërishmi në Kur’anin fisnik:

“Pra ju më kujtoni Mua (me adhurime), Unë ju kujtoj (me shpërblim). Më falënderoni e mos më mohoni”, (El-Bekare, 152)

Pastaj:

“E i përmende shumë Zotin tënd dhe madhëroje mbrëmje e mëngjes”, (Ali Imran, 41).

Emrat e bukur të Zotit janë burim i shumë mirësive, të cilat njeriu as që mund t’i imagjinojë. Në lidhje me këtë, i Dërguari i Allahut ka thënë: “Kushdo prej jush që kur të zgjohet thotë tri herë: “Eudhu bil-lahi es-Semiil Alim mine shejtani rraxhim”-“Kërkoj mbrojtjen e Allahu, Dëgjuesit dhe të Gjithdijshmit nga cytjet e shejtanit të mallkuar”, dhe i lexon tri ajetet e kaptinës “El-Hashër” (22-23-24, këto ajete përmbajnë 16 emra të bukur të Allahut: (“Ai është Allahu që nuk ka zot tjetër; vetëm Ai që e di të fshehtën dhe të dukshmën; Ai është Mëshiruesi, Mëshirëbërësi. Ai është Allahu që nuk ka zot tjetër përveç Tij, Sundues i përgjithshëm, I Pastër (prej të metave që i mvishen), Shpëtimtar (që shpëton njerëzit prej ndëshkimit), Sigurues (që siiguroi njerëzit me premtimin e vet dhe pejgamberët me mrekulli), Mbikëqyrës (që mbikëqyr dhe përcjell çdo send), I Plotfuqishëm, Mbizotërues, I Madhërishëm. I Lartësuar është Allahu nga çka i shoqërojnë! Ai është Allahu, Krijuesi, Shpikësi Formëdhënësi. Të Tij janë emrat më të bukur. Atë (Allahun) e madhëron çka në qiej e në Tokë dhe Ai është Ngadhënjyesi, I Urti”), Allahu do t’i autorizojë 70 mijë melaike që të luten për të derisa të ngryset (të vijë mbrëmja), dhe në qoftë se ai person vdes gjatë asaj dite, ai vdes si shehid (dëshmor), dhe po ashtu ai që i thotë këto fjalë kur të bjerë në gjumë, e ka të njëjtën gradë (derisa të zgjohet)”



Cili është emri më i madh i Allahut?

Dijetarët, në përpjekjet nga ixhtihadi i tyre personal, janë munduar të japin mendime të ndryshme se cili mund të jetë emri më madhështor i Allahut xh.sh., sepse ky emër, për shkak të një urtësie të madhe, është i fshehur, dhe atë nuk e ka treguar madje as vetë Pejgamberi a.s. Ka mendime që thonë se pa dyshim emri më i madh i Allahut është vetë emri “Allah”, i cili në Kur’an është përmendur mbi 2690 herë. Ky është njëri prej mendimeve më të forta dhe më të pranueshme nga dijetarët, sepse ky emër përmban vërtet shenjtërinë hyjnore. P.sh., kur të përmendet i vetëm, është “Allah”, nëse i hiqet elifi i parë, prapë mbetet “Lil-lah”-“Për Allahun”, nëse hiqet lami i parë, mbetet “Lehu”-“për Të”, po nëse hiqet edhe lami i dytë, prapë mbetet “Hu” ose “Huve”-“Ai”.

Transmetohet nga Aishja r.a. se një ditë i Dërguari i Allahut xh.sh. i kishte thënë asaj: “Oj Aishe, a e dite se Allahu ma dëftoi një emër të Tij, me të cilin po të lutej, Ai do të përgjigjej ? Aishja thotë: E përbeva Pejgamberin në babë e nënë që të ma mësonte atë emër, por ai më tha: “Nuk bën të ta mësoj, oj Aishe”. Atëherë thotë Aishja r.a., u përkula në shenjë nderimi, u ula për disa çaste dhe pastaj u ngrita, ia putha kokën të Dërguarit a.s. dhe me përultësi e luta: “Të lutem, ma mëso atë emër, o i Dërguar i Allahut!, kurse ai prapë ma ktheu: “Nuk bën të ta mësoj, oj Aishe, sepse me atë emër nuk bën të kërkosh ndonjë gjë të kësaj bote”.

Pasi i dëgjova këto fjalë, thotë Aishja r.a., u ngrita, mora abdest, i fala dy rekate dhe fillova të lutesha: “O Zoti im, unë po të lutem Ty, o Allah, po të lutem o i Gjithëmëshirshëm - (Er-Rrahman), po të lutem o Mirëbërës - (El-Berr) dhe Mëshirëplotë - (Er-Rrahim), po të lutem me të gjithë emrat e Tu të bukur që ke, me ata që unë i di dhe me ata që nuk i di, që të më falësh e të më mëshirosh mua”. Atëherë, thotë Aishja r.a., e pashë Resulullahun s.a.v.s. duke buzëqeshur dhe më tha: “Ai emër i madh i Allahut, është në njërin prej këtyre emrave me të cilët e lute Atë”.

- Në koleksionin e Tirmidhiut transmetohet nga Esma’ë bin Jezid, se i Dërguari a.s. ka thënë: “ Emri i Madh i Allahut është në këto dy ajete: “Ve ilahukum ilahun vahid, la ilahe il-la huve er-Rrahmanu er-Rrahim”-“Zoti juaj (që meriton adhurimin) është një, Allahu, nuk ka zot pos Tij, është mëshirplotëe dhe mëshirbërës” (El-Bekare, 163) dhe ajeti i dytë i kaptinës Ali Imran: “Allahu la ilahe il-la huve el-Hajjul Kajjum” – “Allahu është një, nuk ka zot tjetër përveç Atij. Ai është Mbikëqyrës i përhershëm dhe i përjetshëm”, (Ali Imran 2)

Në lidhje me këtë hadith, Tirmidhiu pohon se është në gradën sahih.

- Në Musnedin e Imam Ahmedit, po edhe në Sahihun e Hakemit, transmetohet nga Ebu Hurejra, nga Enes bin Maliku dhe Rebiate bin Amiri, se i Dërguari i Allahut ka thënë: “Lidhuni për këtë fjalë dhe shqiptojeni gjithmonë: “Ja Dhel Xhelali vel Ikram”.

- Na është transmetuar po ashtu nga Ebu Hurejra, fjalët e të cilit i ka shënuar Tirmidhiu, se i Dërguari i Allahut, sa herë që e preopkuponte diçka, kur lutej, lutej me përultësi dhe thoshte: “Ja Hajj, ja Kajjum”

- Në Sahihun e Hakemit, transmetohet një hadith nga Ebi Emamete, e ky nga i Dërguari a.s. të ketë thënë: “Emri madhështor i Allahut është në njërën prej këtyre tri kaptinave: El-Bekare, Ali Imran dhe Ta-Ha.”

Thotë Kasimi, e kam kërkuar këtë emër në këto tri kaptina dhe mendoj se ai është ajeti: “Allahu la ilahe il-la huve el-Hajjul Kajjum” – “Allahu është një, nuk ka zot tjetër përveç Atij. Ai është Mbikëqyrës i përhershëm dhe i përjetshëm”, (Ali Imran 2) dhe (El-Bekare, 255)

Në vazhdim do të cekim mendimet kryesore të disa dijetarëve në lidhje me emrin e madh të Allahut xh.sh.



Mendimi i Imam Gazaliut:

Imam Gazaliu në lidhje me këtë thotë: “Dituria rreth emrave të bukur të Allahut është prej dijeve më të mëdha. Dijetarët ndërkaq, sa i përket emrit më të madh të Allahut, janë ndarë me tri mendime:

1. Emri më i madh i Allahut është secili emër me të cilin Ai të përgjigjet në rast të ndonjë nevoje ose shqetësimi.

2. Disa të tjerë kanë thënë se emri i madh i Allahut është vetë emri “Allah”, mendim ky që është pa dyshim më i sakti. Ca të tjerë kanë thënë se ky emër është: “Dhul Xhelali vel Ikram”; disa të tjerë se ai emër është “El-Letif”. Një grup tjetër kanë shprehur mendimin se ky emër është fjala ”Selamun kavlen min rabi-rr-Rrahim”. Një mendim tjetër është për emrin “El-Vedud”, pastaj për emrat “El-Hannan el Mennan, dhul Xhelali vel Ikram”.

Mund të jetë ky emër i madh i Allahut edhe në ndonjërën prej shkronjave simbolike në fillim të disa sureve, të ashtuquajtura shkronja të dritës, si “Elif Lam Mim”, “Elif Lam Mim Sad”, “Elif Lam Mim Ra”, ose “Kaf Ha Ja Ajn Sad” …etj..

3. Ky emër mund të jetë emri më gjithëpërfshirës i Allahut, prej të cilit rrjedhin të gjithë emrat e tjerë të Tij. Dhe këtë emër i Plotfuqishmi e ka lënë të fshehtë, sigurisht për një urtësi shumë të madhe. Qëllimi i tërë kësaj urtësie është që secili t’i lutet Allahut me emrin më të ndritur, me të cilin shpreson se Ai do t’i përgjigjet për nevojën e tij…”



Mendimi i Sujutiut:

Në lidhje me emrin madhështor të Allahut, Imam Sujutiu sjell 20 mendime të ndryshme. Ai ndër të tjera thotë: “Jam pyetur nga disa njerëz për këtë emër dhe për hadithet që trajtojnë këtë temë, dhe them: Secili emër i Allahut është i madh, dhe nuk bën të dallohet njëri prej tjetrit. Zaten, ky mendim është edhe mendim i shumë dijetarëve të mëdhenj para meje, si Ebu Xha’fer Et-Taberiu, Ebul Hasen El Esh’ariu, Ibn Hibbani, El-Bakilaniu etj.

Mendim tjetër i Sujutiut është se ky emër është ifshehtë në dijen e Allahut dhe nuk ia ka zbuluar askujt prej krijesave, ashtu siç e ka lënë të fshehtë edhe natën e Kadrit apo momentin e Kiametit. etj.

Sujutiu në vazhdim cek edhe tetëmbëdhjetë mendimet e tjera, të cuilat flasin në lidhje me mundësinë se cili mund të jetë emri më i madh i allahut. Ai mund të jetë emri “Huve”, një mendim që e përcjell nga Fahru Rraziu, pastaj cek emrin “Allah”, për të cilin thotë se është emër i përveçëm, me të cilin nuk është cilësuar askush pos Allahut si Qenie Absolute, kurse të tjerët emra vetëmsa janë shtesë plotësuese e këtij emri të madh. Në lidhje me këtë mendim, sjell një transmetim nga Xhabir bin Abdil-lah bin Zejdi, i cili thotë se emri Allah është emri më i madh. A nuk e shihni se si e ka shprehur këtë gjë Allahu xh.sh. në Kur’anin fisnik: “Huvallahu ledhi la ilahe il-la huve alimul gajbi ve shehadeh huve rrahmanu rrahim”.-“Ai është Allahu që nuk ka zot tjetër,; vetëm Ai që e di të fshehtën dhe të dukshmën; Ai është Mëshiruesi, mëshurëbërësi”, (El-Hashr, 22).

Emri i madh i Allahut mund të jetë edhe në njërin prej këtyre tre emrave: “Allah-Rrahman – Rrahim” duke u bazuar në hadithin që përcillet nga Aishja r.a., e cila i qe lutur Allahut: “…O Zoti im, unë po të lutem Ty, o Allah, po të lutem, o i Gjithëmëshirshëm (Er-Rrahman), po të lutem, o Mirëbërës (El-Berr) dhe Mëshirëplotë (Er-Rrahim)…”, pas së cilës dua, i Dërguari i Allahut kishte buzëqeshur dhe kishte thënë: ““Ai emër i madh i Allahut është në njërin prej këtyre emrave me të cilët e lute Atë”.

Më pastaj Imam Sujutiu sjell edhe mendimet e tjera, se ai emër i madh i Allahut mund të jetë: “Dhul Xhelali vel Ikram”, ose mund të jetë edhe ky emër: “Allahu la ilahe il-la huve el Ehadu es-Samed, el-ledhi lem jelid ve lem juled ve lem jekun lehu kufuven ehad”-“Allahu është Ai pos të Cilit nuk ka tjetër zot. I Vetmi, të Cilit i drejtohen krijesat për nevojat e tyre,Strehimtari, Zotëria dhe Sunduesi, i Cili nuk ka lindur kë e as nuk është i lindur dhe askush nuk është i barabartë me Të”. Në lidhje me këtë mendim kemi një hadith sahih të transmetuar nga Burejde, të cilin e kanë transmetuar Ebu Davudi, Tirmidhiu, Ibni Maxhe dhe Hakemi, të ketë thënë: “I Dërguari i Allahut dëgjoi një njeri duke u lutur, i cili thoshte: “Allahumme inni es-eluke bienni eshhedu enneke ente Allah el-ledhi la ilahe il-la Ente, El-Ehadu Es-Samed, el-ledhi lem jelid ve lem juled ve lem jekun lehu kufuven ehad”-“O Zoti im!, po të lutem dhe po kërkoj nga Ti duke dëshmuar se ti je Allahu dhe se nuk ka zot tjetër përveç Teje, Një, dhe i Vetmi Strehimtar, për të cilin kanë nevojë të gjithë, i Cili nuk ka lindur kë e as është i lindur dhe as që dikush është i barabartë me Të”, për se i Dërguari i Allahut ka thënë: Vërtet e ke lutur Allahun me emrin e Tij më madhështor e më të ndritur, me të cilin, kur t’i lutesh, të jep dhe të përgjigjet”. Në lidhje me këtë hadith, Ibn Haxher el Askelani thotë se është me senedin më të saktë prej haditheve që flasin për emrin e madh të Allahut.

Sujutiu në vazhdim cek edhe mendime të tjera se ky emër mund të jetë ; “El-Hajjul Kajjum”, ose “Rabb”, ose “Malikul Mulk”, ose “Bediu semavati vel erd, dhul Xhelali vel Ikram”-“Shpikësi i Qiejve dhe i Tokës, Vetëm Atij i takon Madhështia dhe Nderi”, ose “Allahumme”, ose “Dëshmia islame : “La ilahe il-lallah”, ose disa prej shkronjave simbolike si “Elif Lam Mim”, etj.

Imam Sujutiu sjell edhe një mendim tjetër shumë të fuqishëm se ai emër i madh i Allahut mund të jetë duaja e Junusit a.s. në barkun e peshkut, kur u pendua tek Allahu, e ato janë fjalët: “La ilahe il-la ente, Subhaneke inni kuntu mine-dh- dhalimin”. “Nuk ka Zot pos Teje. Ti je i Pastër, nuk ke të meta. Unë i bëra të padrejtë vetes!”, (Junus 87)..

Transmetojnë Ibn Xheriri dhe Hakemi nga Seid bin Ebi Vekasi e ky nga Pejgamberi a.s. të ketë thënë: “A t’ju tregoj për emrin e madh të Allahut? Ai emër është në “duanë e Junusit” që e bëri në bark të peshkut”. Disa e pyetën: A mos ka qenë kjo dua e veçantë vetëm për Junusin a.s. për se ai u përgjigj: “A nuk e shihni se ç’thotë Allahu xh.sh. “Festexhebna lehu ve nexhejnahu minel gammi ve kedhalike nunxhi el mu’minin”-“Ne iu përgjigjëm atij, e shpëtuam nga tmerri. Kështu i shpëtojmë Ne besimtarët”, (El-Enbija, 88).



Mendimi i Sha’raviut

Mumammed M. Sharaviu pasi përmend disa mendime të dijetarëve se cili mund të jetë emri madhështor i Allahut, se a mund të jetë ai “Malikul Mulk”, apo “El-Hajjul Kajjum”, apo “Er-Rrahman” etj,. ndër të tjera, thotë se ky emër i Madh i Allahut, mund të jetë vetëm ai emër që përfshin të gjitha cilësitë e përsosura, dhe konstaton: “Emri i madh i Allahut është pa dyshim vetë emri “Allah”… Duaja me emrat e bukur të Allahut nënkupton faktin që t’i lutesh Allahut me atë emër i cili ty të përshtatet për atë nevojë, p.sh.: O i Urtë, më dhuro urtësi, ose o i Gjithëdijshëm, më dhuro dituri, O i Mëshirshëm m më mëshiro, kurse nëse lutesh: “O Allah”, atëherë dije se e ke lutur të Lartmadhërishmin me të gjitha cilësitë e përkryera, të domosdoshme.”

[bani]

Emri i madh i Allahut është pa dyshim vetë emri “Allah”…

kjo vlen per arabt mi goc, ku thuhet se vlen edhe per shqiptart , rust , amerikant e gjermant kjo fjal, kurse nga ajetet e Zotit mund te kuptojme se si i shpjegon Zoti mesazhet e Tij ne gjuhe te ndryshme te popujve te ndryshem;

14:4. Ne asnjλ nga tλ dλrguarit nuk e dλrguam ndryshe vetλm nλ gjuhλn e popullit tλ vet, ashtu qλ ai t’u shpjegojλ atyre (nλ atλ gjuhλ). E All-llahu e lλ tλ humbur atλ qλ do, dhe e udhλzon nλ rrugλ tλ drejtλ atλ qλ do. Ai λshtλ i fuqishmi, i urti.

kuptimin duhet t'a nxjerre vete njeriu nga kurani, po prite me t'a shpjegu ato dijetart , harroje,,,,!!

pastaj a jane ato qe solle argumente se Zoti e ka emrin Allah,
nqs Zoti nuk ka emer personal, atehere cila eshte arsyeja qe me imponohet nje kuran i perkthyer me kete gabim?
kur eshte perkthim i kuptimeve te kuranit e jo kurani origjinal, pse te mos perkthehet kuptimi i fjales Allah , qe per nga kuptimi i bie te jete Pereni?

[unejsa]

kjo vlen per arabt mi goc, ku thuhet se vlen edhe per shqiptart , rust , amerikant e gjermant kjo fjal, kurse nga ajetet e Zotit mund te kuptojme se si i shpjegon Zoti mesazhet e Tij ne gjuhe te ndryshme te popujve te ndryshem;

14:4. Ne asnjλ nga tλ dλrguarit nuk e dλrguam ndryshe vetλm nλ gjuhλn e popullit tλ vet, ashtu qλ ai t’u shpjegojλ atyre (nλ atλ gjuhλ). E All-llahu e lλ tλ humbur atλ qλ do, dhe e udhλzon nλ rrugλ tλ drejtλ atλ qλ do. Ai λshtλ i fuqishmi, i urti.

kuptimin duhet t'a nxjerre vete njeriu nga kurani, po prite me t'a shpjegu ato dijetart , harroje,,,,!!

ajeti qe ti citon Eshte Shpjegues qe 3 librat qe kan zbritur perpara Kuranit Zeburi dhe Inxhili jan libra te zbritura per nje koh te caktuar dhe per nje popull te caktuar ashtu si ishin dhe profetet te cilve u zbriti libri i shente pera ta kumtuar ne mesin e popullit per te cilet kishte zbritur. Ndersa Kurani eshte liber qe eshte zbritur per te gjith popujte per te gjitha kohrat dhe Muhamdi a.s eshte profeti i fundit ne tok dhe eshte profeti i te gjihve. Kurani zbriti ne gjuhen arabe sepse ajo gjuhe eshte gjuha me e pasur dhe me ezgjeruar qe ekziston pataj popujte kan te drejte ti japin nje perkethim ajeteve kuranore per ata njerez qe nuk dine dhe nuk e mesojne dote arabishte

[>_Ilirian_>]

nuk na solle argument,
ku mbeshtetesh ti se Zoti e ka emrin Allah, tek cili argument mbeshtetesh!!!

Ne Kur'an ore, ta postova surën el-Ihlas, pse s'kupton e je tru-that, un s'te kam faj.

[bani]

ajeti qe ti citon Eshte Shpjegues qe 3 librat qe kan zbritur perpara Kuranit Zeburi dhe Inxhili jan libra te zbritura per nje koh te caktuar dhe per nje popull te caktuar ashtu si ishin dhe profetet te cilve u zbriti libri i shente pera ta kumtuar ne mesin e popullit per te cilet kishte zbritur. Ndersa Kurani eshte liber qe eshte zbritur per te gjith popujte per te gjitha kohrat dhe Muhamdi a.s eshte profeti i fundit ne tok dhe eshte profeti i te gjihve. Kurani zbriti ne gjuhen arabe sepse ajo gjuhe eshte gjuha me e pasur dhe me ezgjeruar qe ekziston pataj popujte kan te drejte ti japin nje perkethim ajeteve kuranore per ata njerez qe nuk dine dhe nuk e mesojne dote arabishte

shume dakord , e atehere pse nuk e perkthejne edhe fjalen Allah, per ne qe nuk kuptojme arabisht...!

[>_Ilirian_>]

shume dakord , e atehere pse nuk e perkthejne edhe fjalen Allah, per ne qe nuk kuptojme arabisht...!

Bani,

Kurani ne gjuhen shqipe nuk eshte perkthim, eshte "adaptim" ne shqip !
Kur'ani si i tille, nuk eshte libër që përkthehët.