Kohë qirinjsh

[Ilirana]

DIALEKTIKA KA VËNË
ÇDO GJË NË LËVIZJE

Dialektika ka vënë çdo gjë në lëvizje
Universiteti në mënyrë gjeometrike
Shumëzon trurin në rrënjët katrore
Ata nesër do të ulen
Në Konferencë ndërkombëtare
Një herë e përgjithmon si partnerë...

Edhe të këqijat janë vënë në lëvizje
Dhe në pelegrinazhin mortor
Kanë arijtur deri në veri
Vetëm edhe një mobilizim i fuqishëm
Për ta hedhur definitivisht në greminë...

I nderuar Agim, te lumte penda! Poezi e perkushtuar ...
Une di te theme vetum...Amin!

te fala nga mergimi ne atdhe!

[Agim Metbala]

I nderuar Agim, te lumte penda! Poezi e perkushtuar ...
Une di te theme vetum...Amin!

te fala nga mergimi ne atdhe!

Z. Ilirana, Ju falenderohem se lexoni shkrimet e mija, më vie mirë se Ju pëlqeu poezia...
Ju përshëndes përzemërsisht...

[Agim Metbala]

VETËDIJËSIMI

Edhe sot prapë veshi
Përputhet dritareve
Për t’ia dërguar lajmin djallit

Edhe sot prapë syri
Përbirohet nëpër porta dhe kapexhikë
Për t’ia dërguar djallit
Kuptimin e shpirtit

Nga po i njëjti sy dhe nga i njëjti vesh...

Ja do ta tundim ne kokën
Me gishtin tregues
Ose kafkat do t’na rreziten në lëndinë...

14.04.2004

[Ke-ler]

VETËDIJËSIMI

Edhe sot prapë veshi
Përputhet dritareve
Për t’ia dërguar lajmin djallit

Edhe sot prapë syri
Përbirohet nëpër porta dhe kapexhikë
Për t’ia dërguar djallit
Kuptimin e shpirtit

Nga po i njëjti sy dhe nga i njëjti vesh...

Ja do ta tundim ne kokën
Me gishtin tregues
Ose kafkat do t’na rreziten në lëndinë...

14.04.2004

Shume shume e bukur zoti Agim,si gjithmone.

[Agim Metbala]

Falemnderit për vlerësim z. Ke-ler...


DYLUFTIM ME VDEKJEN
(Dr. Ali Sokolit)

U rrite me opinga t’lëkurës
Duke lënë gjurmë në çdo rrasë të Rahovecit
E kohës pentagrame të pashlyeshme
Dijen e kërkove përtej shtatë bregoreve
Me afsh e zure në rrënjë
Ndërsa nga goja të pikte
Mushti nga rrushi i Rahovecit...

Më pastaj u shndërrove në shpresë
Të vetme në shpirtin e të sëmuarit
Në sytë e Tu nënat shikonin shpëtimin
Jeta të iku vazhdimisht në dyluftim me vdekjen
Për ta mundur përjetësisht
Në oborrin e shkollës në Prishtinë
Duke u sfinguar i gjallë kohës në vijim...

S’ka peshore që i mat veprat Tua
Ato mund t’i bartin brezave, vetëm tre pika ...


08.04.2004

[Agim Metbala]

VETMIA

Gëzimi mbytet e fundoset në fund të detit
Lodhja depërton në palcë të eshtrave
Gjaku ndrydhet ndër damarë
Hareja turpshëm kyçet në sef...

Çdo gjë zi dhe vetëm terr
Vetmi, në mijëvjeçare mbetsh pa pjellë!

1987

[Agim Metbala]

ASHTU DËSHIROJA SINQERISHT

Çka s’dëshiroja me të
Fortifikova fortifikata
E ngrita kullat e dëshirës
Natën vonë
I veja vellon e nusërisë
E rimishëroja dashurinë e dështuar
Rrezet e agut
Më trokitnin qepallave
Çdo njeri e çdo objekt
Formoja pamjen e saj
Mos më thuani se halucinacionoja
Mos ma përmendni fjalën fantazi
E shihja vërtet çdokund
Ngase ashtu dëshiroja sinqerisht

17.11.2003

[Agim Metbala]

KOHA PËSHURRI MURIN E BERLINIT

Koha i përpoqi lëkura të bardha dhe të zeza
Sa ëmbël buzëqeshë melezi...

Koha pëshurri murin e Berlinit
I mungon Binjaku Siamez i Bjeshkëve të Nemura

Ebrejtë qengjat e veshur me lëkurën e ujkut
Me gurë i thejnë eshtrat e palistenizit të lidhur...

Po të ishte gjallë Ana Frankë
Do e kishte flakur ditarin e shkruar...

1985

[Agim Metbala]

PA TITULL

Në çdo fjalën time
Të thënë je kryefjalë
Në poezitë e mia
Të shkruar je i vetmi titull
E në çdo ëndrrën t’ime
Të ëndërruarr je i vetmi personazh

Pa ty as jeta e as vdekja ime
Aspak s’ do të kishin kuptim

08.02.2004

[Ke-ler]

KOHA PËSHURRI MURIN E BERLINIT

Koha i përpoqi lëkura të bardha dhe të zeza
Sa ëmbël buzëqeshë melezi...

Koha pëshurri murin e Berlinit
I mungon Binjaku Siamez i Bjeshkëve të Nemura

Ebrejtë qengjat e veshur me lëkurën e ujkut
Me gurë i thejnë eshtrat e palistenizit të lidhur...

Po të ishte gjallë Ana Frankë
Do e kishte flakur ditarin e shkruar...

1985

Nuk di si te shprehem zoti Agim,kjo me te vertete me shtangu.Me vjen dhe pak zor te shkruaj diçka ketu sepse duket sikur ju bej komplimente,te cilat ne poezi te tilla jane krejt te panevojshme.
Kjo poezi me pasqyroj nje ndjenje qe veshtire te them me fjale...ku elozhet qe mund t'i thur me duken te teperta,por dhe pa ju shkruar nuk me rrihet.Falemnderit qe shkruajtet diçka te tille qysh pa lindur une.