Kohë qirinjsh

[jul-linda]

QAJ PËR TË NESËRMEN

Dje kam jetuar për sot, të marrë frymë shlirshëm
CO2 ma ndal frymëmarrjen
Eci i rraskapitur me britmën e dhembjes
Kërkoj shpëtim në dhjetëpërqindëshin...

Për ditën e sotme kam plagosur vehten
Me maltretime në iks imazhe
Varrët duke i lyer me shpresë
T’i shohë pëllumbat qiellit të kaltër
Si për inat korbat e laraskat
Më krokasin sërish mbi kokë...

Për sot, nesër e pasnesër
M’i vizatuan pentagramet shpinës
Trupit mi vulosën vulat e mavita
Thonë se bëra humor
Unë qaj për të nesërmen...

Më 08.06.2005


z. Metbala krijimet tuaja jane perla per forumin shqiptar , me mjeshtrin e te shprehurit qe zotroni terhiqni lexuesin qe te lexoje dhe adhuroje vargjet tuaja .

[Agim Metbala]

QAJ PËR TË NESËRMEN

Dje kam jetuar për sot, të marrë frymë shlirshëm
CO2 ma ndal frymëmarrjen
Eci i rraskapitur me britmën e dhembjes
Kërkoj shpëtim në dhjetëpërqindëshin...

Për ditën e sotme kam plagosur vehten
Me maltretime në iks imazhe
Varrët duke i lyer me shpresë
T’i shohë pëllumbat qiellit të kaltër
Si për inat korbat e laraskat
Më krokasin sërish mbi kokë...

Për sot, nesër e pasnesër
M’i vizatuan pentagramet shpinës
Trupit mi vulosën vulat e mavita
Thonë se bëra humor
Unë qaj për të nesërmen...

Më 08.06.2005


z. Metbala krijimet tuaja jane perla per forumin shqiptar , me mjeshtrin e te shprehurit qe zotroni terhiqni lexuesin qe te lexoje dhe adhuroje vargjet tuaja .

Z. Jul-linda, ju falenderohem se më lexoni në vazhdimësi e njëherit më vjenë mirë se gjeni kënaqësi mes vargjeve të mija...

P.S. Kërkoj faljepër vonesë[, nuk kisha çasje në internet...

[Agim Metbala]

EPITAFI IM

Mbi varrin tim, nuk dua
Gurë të madh mermeri
E as fjalimet e politikanëve
Të majmur me mëkatet
Nuk dua as lulëbuzhuret e jaseminat...
Gurët e mermertë...
I ruani dinozaurëve modern
Fjalimet i ruani për mitingje elektorale
E lulbozhuret e jasiminat
I ruani shoqatave të grave...

Mbi varrin tim
Nuk dua autoparlante
E nekrologji stereotipe
Të pregaditur në shablone
Nuk i dua delegacionet formale
Me fjalët përshëndetëse serike...

Mua, mua nuk më duhet asgjë
Unë tentova të eci si ecet
Me dy këmbë vertikalisht
Kohës shtegtova me llogari
E me ndjersë - gjakë të ballit
U lava fytyrat fëmijëve të mi
Dhe, do prehem i çetë
Nëse të gjitha të ligat i hedhni në harresë
E t’i lidhni grushtat e paqes...


Më, 05.06.2007

[gjakushi]

Zoteri Agim me lejoni diça te shtoj por, kurrë mos ndodhtë ashtu !

EPITAFI IM

Mbi varrin tim, le te ngriten
Vargjet si lapidar e buste
se u munguan atyre qe heshten ne kulltukë
per te majmur mëkatet!
Nga vargje dua lulëbuzhuret e Kosovës, jaseminat...
te behen vargjan Arberie , Ilirie
Te bejne sistem te dinozaurëve modern me shtetësi
E Fjalimet te jehojne nëpër mitingje elektorale
kur bashkohen Çamëria, Pollogu e Pellagonia
Plava e Gusia ,
Dhe shoqatave të grave te nisen si trashegimi neper breza!

Mbi varrin tim
Dua autoparlante qe jehojne me kushtrim
Pa nekrologji stereotipe, pa pikellim nese bie ne log
Aty ku përgatiten shablone integrimi per crnomakosllavi
Te inaugurojne prsidente me delegacione formale
Me fjalët përshëndetëse serike per roberi!
E te mbulohen nga Arberia ime Liria!

Mua, mua më duhet çdo gje e Arberisë
Se tentova të eci si ecet, neper zgripe
Me dy këmbë vertikalisht, duke medituar Bashkimin
Kohës shtegtova me llogari te bilancit tragjik
E me djersë - gjak të ballit, me varre shokesh e shoqesh
U lava fytyrat fëmijëve të mi, me kujtimet e heronjve, heroinave
Dhe, do prehem i qetë nese nje dite befas hesht
Nëse të gjitha të ligat i hedhin në harresë,
Une do t’i lidh grushtat e paqes... e do te jap jehonen e kushtrimit
Mbi Arberine time te copetuar e te ndarë vdekja kurre mos bijë !


Neper keto vargje, pershkon fryma dhe shpirti i poetit, qe une e lexoj per keto dekada, kur here ishim neper katandi e sketerrë, dhe herëherë beheshim jehone kushtrimi!


Më, 05.06.2007

[Agim Metbala]

Zoteri Agim me lejoni diça te shtoj por, kurrë mos ndodhtë ashtu !

Përshëndetje mik i vjetër Gjakush,
Sigurisht që lexohemi me dekada në heshtje e me dashuri të skajshme...

Kam thënë disa herë e po e përsërisë: Sa herë poetët e forumit, paraqiten në një temë, vezullojnë si yjet në atmosferë, të kapur dorë-përdore, krijojnë gjerdane me bukuri të papërshkruar e me kënaqësi shpirtërore deri në ekstrem... për secilin lexues dhe adhurues të poezisë...

Falemnderit për të gjitha Gjakush, mos pushoftë kurrë pena jote e artë, e pastër deri në çiltëri, me vlera të ngjyrosura në çdo kohë vetëm KUQ E ZI!

Rrofsh i nderuar!

[Agim Metbala]

SOT ËSHTË DITËLINDJA IME

(Krijuesve të vegjël në gara komunale)

Vërtet më kishte marrë
Malli për korin e bilbilave
Duke ndëgjuar në vazhdimësi
Krrokatjen e korbave
Dhe vajin e qyqeve...

Atë ditë ylberi
Shaloi shokën skaj më skaj
Në çdo ball
Nga një yll polar
Në çdo varg
Nga një shpresë e re
Në filizat
Çelnin vet filizat...

Emocionet shpaloseshin
Dhe shtriheshin si dallgë deti
Bërtita zëshëm në sallën
Plot eho:
- Sot është ditëlindja ime
Që do ta festoj në çdo përvjetor!

21.11.2003

[Agim Metbala]

PAKUPTIMËSI

Me afsh tërhjeki diagonalet
Krahët m’i këpusin
Tërhjeki transverzalet
Grushtimet hundës m’i fusin

Qëndroj në qendër vertikalisht
Më shkelin pa pardon
Tërhiqem në vetmi intimisht
Çuditërisht, intimiteti i trazon

Mbledhi forcën i rraskapitur
Shkëndia shkepi qiellit
Verbimi i kap ata të katandisur
E verbohen nga rrezet e diellit...


27.06.08

[Agim Metbala]

NGADHËNJIMI

Në sheshin e çmendurisë
Thirrja s’ka efektin e bërtimës
Arësyeja mbetet e vetmuar...

Në tempullin e djajëve
Faljet marrin trajtën qesharake
Djallëzia pushton horizontin...

Në secilën kataklizmë të ndodhur
Ngritën të alivanosurit në valle të natës
Duke festuar dhimbjen e krijuar...

Falë Zotit që sheshet mbijetojnë çmendurinë
Tempujt e djajëve shkatërrohen
Sikurse kullat nga rëra
Kataklizmat janë rastësi
E arësyeja në daluftim me vdekjen
Çdo herë marshon ngadhnjimtare...

29.10.2005

P.S: S'jam i sigurt në e kam postuar më heret këtë poezi...

[mondishall]

Ja i dashur Agim, kjo eshte kenaqesia mes miqsh. Nuk pime thjesht nje kafe dhe mbajme ne goje lajme gazetash, por shijojme shpirtin e sinqerte krijues te njeri-tjetrit. E njejta gje dhe ky mengjes, kete rradhe mes vargjeve te tua te vecanta. Shendet dhe vazhdimesi frymezimi.

[riza2008]

NGADHËNJIMI

Në sheshin e çmendurisë
Thirrja s’ka efektin e bërtimës
Arësyeja mbetet e vetmuar...

Në tempullin e djajëve
Faljet marrin trajtën qesharake
Djallëzia pushton horizontin...

Në secilën kataklizmë të ndodhur
Ngritën të alivanosurit në valle të natës
Duke festuar dhimbjen e krijuar...

Falë Zotit që sheshet mbijetojnë çmendurinë
Tempujt e djajëve shkatërrohen
Sikurse kullat nga rëra
Kataklizmat janë rastësi
E arësyeja në daluftim me vdekjen
Çdo herë marshon ngadhnjimtare...

29.10.2005

P.S: S'jam i sigurt në e kam postuar më heret këtë poezi...

Pershendetje mik i nderuar! Kam ndjekur me kenaqesi postimet e shpeshta keto ditet e fundit(Me behet qejfi qe keni qenur teper aktiv ) dhe si gjithmone largohem nga leximi i postimeve te tua shum i kenaqur.Eshte aftesia jote qe krijon bukur,sjell tematika te reja,e pershkruan poezine me ate stilin tend briland dhe pastaj une zhytem i teri deri sa ti marr dhe piken e fundit te nektarit.Te uroj miqesisht shendet dhe krijime te metejshme.Me respekt R.Çato