pasojat e hajvanllekut ma mire me thane ...egon e prisht qe kane disa,e per fat te keq po del se po jane shume, i ka ba dam e po i ban ala kombit e vendit tone...sa 100 lufta e armiqe te jashtem mi ba bashk.
PASOJAT E AKRABALLEKUT
Tashmė nė opinionin shqiptar ėshtė krijuar ideja fikse se grekėt dhe serbėt janė tė ligė, ndėrkaq turqit janė tė mirė. Nėse ky pohim do tė ishte i saktė, atėherė shqiptarėt nuk do tė ishin nė kėto telashe qė nuk dihet sesi do tė pėrfundojnė.
Ky paragjykim, qė ėshtė shtrirė nė tė gjitha hapėsirat shqiptare, madje edhe te pjesėtarėt e tė gjitha besimeve fetare, buron nga pohimi se sundimi osman dhe islamizimi i shqiptarėve e ndėrpreu procesin e asimilimit tė tyre. Mirėpo, ky pohim nėnkupton se fjala asimilim ka vlerė parciale, ngaqė dedikohet vetėm pėr rastet kur shqiptarėt asimilohen nga sllavėt, grekėt apo italianėt, dhe jo nga turqit. Pra, nė mėnyrė tė pavetėdijshme bėhet selektimi i asimilimit, duke e ndarė atė nė tė mirė dhe nė tė ligė.
Shikuar historikisht sebėt dhe grekėt kanė atakuar trupin tonė duke tentuar ti shfarosin shqiptarėt. Ndėrkaq politika osmano-turke ka tentuar tė zhdukė qenien (shpirtin), identitetin kombėtar shqiptar. Tė gjitha kėto tentativa kanė qenė antishqiptare pavarėsisht nga format qė janė zbatuar nė periudha tė dukshme.
Tashmė, ėshtė bėrė proverbial konstatimi i presidentit tė dikurshėm tė Turqisė z. Demirel, i cili nė takim me homologun e tij, me gjasė z. Mejdani, ka pohuar se presidenti real i shqiptarėve qenka ai vetė, ngaqė nė Turqi jetuakan pesė milionė shqiptarė. Sipas kėsaj logjike, nė vazhdimėsi imponohet bindja se paska asimilime pozitive dhe negative.
Tė bėhesh turk qenka mirė, ndėrkaq tė bėhesh grek, serb, apo italian qenka mėkat. Nė vijė tė kėtij konstatimi duhet analizuar fakti pse nė Turqi, gjatė krizės kosovare, nga pesė milionė shqiptarėt nuk u krijua njė lobi qė do ta detyronte shtetin turk, nė emėr tė stabilitetit tė brendshėm tė angazhohet, madje edhe tė implikohet mė konkretisht nė krizėn jugosllave duke u dalė zot shqiptarėve.
Shpėrngulja e shqiptarėve nė Turqi, vėshtirėsitė nė krijimin e shtetit shqiptar dhe cungimi i tij ishte pasojė e mohimit tė identitetit kombėtar tė shqiptarėve.
Ideologėt turq tė kėtij klasifikimi ishin logjikisht dhe moralisht koherent. Duke na trajtuar si arkaba (vėllezėr) tė turqve, ata nuk shihnin asgjė tė keqe nga shpėrngulja jonė nė Turqi, meqė pas humbjes sė luftėrave nė Rumeli pėr ta ishte e natyrshme qė popullin e vet ta tėrhiqte nė shtetin ku ata qeverisnin.
Kulmi i kėtij parimi, qė lejonte pastrimin etnik, u arrit nė Marrėveshjen e Lozanės, kur Turqia dhe Greqia u pajtuan qė tė kėmbejnė popullatėn greke nga Turqia Perėndimore dhe popullatėn turke apo myslimane, rrjedhimisht edhe tė ēamėve nga Greqia nė Turqi. Marrėveshje tė kėtilla Turqia bėri edhe me Jugosllavinė e parė, por edhe me atė tė Titos pėr shpėrnguljen e shqiptarėve dhe boshnjakėve nga trojet e tyre etnike.
Pra, pėrfaqėsuesit e "popullit vėlla turk" duke na trajtuar si akraba (vėlla turq.) u pajtuan, madje dhe hartuan projektin pėr spastrimin e Rumelisė, tė Gadishullit Ilirik nga popullata autoktone, tė islamizuar nga vetė ata.
Kjo mendėsi ndikoi nė dobėsimin politik, ekonomik, ushtarak dhe demografik tė popullit shqiptar, kėshtu qė sot e kėsaj dite i ndiejmė pasojat e kėtyre vlerėsimeve tė gabueshme.
Kėto paragjykime dhe botėkuptimet perandorake turke, me apo pa vetėdije, lėnė pasoja negative pėr interesin shqiptar, madje edhe nė kontekstin aktual ku vendoset pėrfundimisht fati i kombit shqiptar. Nė Kosovė kontributin e vet pėr vendosjen e paqes e jep edhe kontingjenti i ushtarėve turq. Shqiptarėt ndiejnė obligimin qė tė falėnderohen pėr impenjimet e tyre pėr vendosjen e rendit dhe tė sigurisė, por e kanė tė vėshtirė tė kuptojnė pėrpjekjet e tyre pėr turqizim, asimilim tė popullatės myslimane sllavisht-folėse, apo shqip-folėse. Me kėtė politikė, ata mund tė arrijnė vetėm njė objektiv: zvogėlimin e pėrqindjes vetėm tė popullatės shqiptare, qė nė parim nuk do tė ishte nė favor tė "popullit vėlla turk".
Njė popull qė nuk arrin t'i zbėrthejė paragjykimet e veta, po ashtu nuk do tė arrijė t'i kuptojė gabimet dhe pėrsėritjen e tyre. Gabimet e tilla ndikojnė qė tė mos pėrkufizohet qartė dhe pėrfundimisht identiteti kombėtar.
Arbėn Xhaferri
Krijoni Kontakt