Në udhët e dhimbjes jetoj

[riza2008]

Gjyshit tim


Kanë kaluar vite,ishja shumë i vogël,
Si në ëndërr më kujtohet gjyshi im.
I numuronte tespiet gogël më gogël
Dhe shpesh nxirrte nga shpirti psherëtim.

Unë e shikoja në sy dhe qeshja kot së koti,
Asgjë nuk kuptoja nga brenga e Ti.
Ai më përkëdhelte dhe thoshte : Të ruajt Zoti,
Beso në Kishë dhe në Xhami.

I gjatë në trup dhe krejt i rrudhosur,
Me diellin putheshin çdo mëngjes.
Sytë të lodhur,të mavijosur,
Por kishin dritë e kishin shpresë.

Sulo quhej,por Sulo Zeqo i thërrisnin,
(Thonë që shquhej për zgjuarsi).
Edhe pse hallet si fëmijë e prisnin,
Ai puthej në buzë me çdo perëndi.

Sot prehet i qetë si gjithë moshatarët,
Diku në një gëmushë në Gjokushtë.
Por dhe në dimër ti ti ktheji beharët
Dhe me Hënën janë shokë të ngushtë.

Unë e kujtoj e s'bëj gjë tjetër,
Loti për të nuk para shkon,
Ndaj sot dy rrjeshta i hodha në letër,
E tu them të gjithve: Sulo Zequa Jeton !

[2043]

Gjyshit tim


Kanë kaluar vite,ishja shumë i vogël,
Si në ëndërr më kujtohet gjyshi im.
I numuronte tespiet gogël më gogël
Dhe shpesh nxirrte nga shpirti psherëtim.

Unë e shikoja në sy dhe qeshja kot së koti,
Asgjë nuk kuptoja nga brenga e Ti.
Ai më përkëdhelte dhe thoshte : Të ruajt Zoti,
Beso në Kishë dhe në Xhami.

I gjatë në trup dhe krejt i rrudhosur,
Me diellin putheshin çdo mëngjes.
Sytë të lodhur,të mavijosur,
Por kishin dritë e kishin shpresë.

Sulo quhej,por Sulo Zeqo i thërrisnin,
(Thonë që shquhej për zgjuarsi).
Edhe pse hallet si fëmijë e prisnin,
Ai puthej në buzë me çdo perëndi.

Sot prehet i qetë si gjithë moshatarët,
Diku në një gëmushë në Gjokushtë.
Por dhe në dimër ti ti ktheji beharët
Dhe me Hënën janë shokë të ngushtë.

Unë e kujtoj e s'bëj gjë tjetër,
Loti për të nuk para shkon,
Ndaj sot dy rrjeshta i hodha në letër,
E tu them të gjithve: Sulo Zequa Jeton !

Pershendetje Riza!
Te kam lexuar vazhdimisht dhe ne krijimtarine tende ka plot gjera te bukura.
Kjo poezia e fundit me duket sikur eshte bere nga ti qe ne 8 vjecare.
Ne qofte keshtu eshte e bukur.
Nese eshte e periudhes se fundit, te ul goxha pike.
Me respekt 2043

[riza2008]

Pershendetje Riza!
Te kam lexuar vazhdimisht dhe ne krijimtarine tende ka plot gjera te bukura.
Kjo poezia e fundit me duket sikur eshte bere nga ti qe ne 8 vjecare.
Ne qofte keshtu eshte e bukur.
Nese eshte e periudhes se fundit, te ul goxha pike.
Me respekt 2043

Jo mor i nderuari 2043,këto lloi poezish s'kanë të bëjnë me ngritje apo ulje pikësh,por janë çështje ndjenjash dhe së dyti as më ka shkuar e as më shkon mëndja ndonjëherë të bëhem i famshëm në poezi,por thjeshtë i plotsoj vetes dëshirën e as më shumë e as më pak. Pastaj i nderuari 2043 unë kam shkrojtur për gjyshin tim ,jo për tëndin s'ka arsye të të pëlqei apo jo.

[riza2008]

Ç'të të fal vëndlindja ime ?!

S'di ç'të të fal vëndlindja ime,
Ta kesh dhuratë nga djali yt.
Ti më ke falë mijra kujtime,
Atje tek ty kam hapur sytë.

S'di ç'të të fal vëndlindja ime,
Për atë vënd ndjej dhëmbshuri.
Ti më ke falë mijra agime,
Ti më dhe gjoks,më dhe rini.

S'di ç'të fal vëndlindja ime,
Ta dish vërtet jam në siklet.
U thinja nga malli si ime,
Në ëndrra të puth me lezet.

S'di ç'të të fal vëndlindja ime,
Të ngelet në brezat që do vinë.
Po të fal shpirtin me krijime,
Po të fal zemrën,poezinë.

[riza2008]

S'të kam frikë

S'tu pëkula ty putanë,
As me dhëmbë kur më kafshove,
Veten s'e hoqa mënjanë,
Kur për vdekje m'u betove.

S'të kam frikë dhe pse egër,
Pjesë e furtunës vetë jam.
Ti më doje si një vegël,
Unë qëndrova si azgan.

Edhe sotë e kësaj dite,
Mëndjen ke për robëri,
Ti moj botë të ligën rrite,
Shave Zot dhe Perëndi.

Po ta dish s'përkulet trimi,
Poeti jo edhe jo.
Nëse s'vjen nesër agimi,
E sjell unë me domosdo.

[riza2008]

Ç'e do ?!

Ç'e do nuk pata fat ta puthja Diellin,
As Hënën s'e kam puthur ndonjëherë.
Si një zgalem e kam përshkruar qiellin,
Por prapë ndodhem në tokë,si një degë e prerë.

Lartësitë kanë ligjet e veta,
Që unë asnjëherë nuk i mësova dot.
Këtu ku jam vetveten s'e gjeta,
Ndaj shpesh mbi faqe më përkëdhel një lot.

Lotin e dashuroj dhe e kam shumë shok,
I vetmi që më rri pranë në këtë botë.
Ai m'i puth faqet dhe më thotë :
Vetveten mbaje pranë dhe mos e sulmo kot.

Por vetvetja më ikën pa u kuptuar,
Adresë s'lë dhe kthehet çamarroke.
Unë mendoj se në qiell ka fluturuar,
Që Diellin dhe Hënën t'i m'i bëji shoqe.

Ç'e do nuk pata fat ta puthja Diellin,
As Hënën s'e kam puthur deri më sot.
Shpresa nuk ka humbur u'a them ta dini,
Se këtë shpresë e mban i madhi lot.

[hot_prinz]

Ç'e do ?!

Ç'e do nuk pata fat ta puthja Diellin,
As Hënën s'e kam puthur ndonjëherë.
Si një zgalem e kam përshkruar qiellin,
Por prapë ndodhem në tokë,si një degë e prerë.

Lartësitë kanë ligjet e veta,
Që unë asnjëherë nuk i mësova dot.
Këtu ku jam vetveten s'e gjeta,
Ndaj shpesh mbi faqe më përkëdhel një lot.

Lotin e dashuroj dhe e kam shumë shok,
I vetmi që më rri pranë në këtë botë.
Ai m'i puth faqet dhe më thotë :
Vetveten mbaje pranë dhe mos e sulmo kot.

Por vetvetja më ikën pa u kuptuar,
Adresë s'lë dhe kthehet çamarroke.
Unë mendoj se në qiell ka fluturuar,
Që Diellin dhe Hënën t'i m'i bëji shoqe.

Ç'e do nuk pata fat ta puthja Diellin,
As Hënën s'e kam puthur deri më sot.
Shpresa nuk ka humbur u'a them ta dini,
Se këtë shpresë e mban i madhi lot.

I nderuari Riza,
me lejoni t'u shpreh respektin tim te paskajshem.

[Sorkadhe_Kelcyre]

Ç'të të fal vëndlindja ime ?!

S'di ç'të të fal vëndlindja ime,
Ta kesh dhuratë nga djali yt.
Ti më ke falë mijra kujtime,
Atje tek ty kam hapur sytë.

S'di ç'të të fal vëndlindja ime,
Për atë vënd ndjej dhëmbshuri.
Ti më ke falë mijra agime,
Ti më dhe gjoks,më dhe rini.

S'di ç'të fal vëndlindja ime,
Ta dish vërtet jam në siklet.
U thinja nga malli si ime,
Në ëndrra të puth me lezet.

S'di ç'të të fal vëndlindja ime,
Të ngelet në brezat që do vinë.
Po të fal shpirtin me krijime,
Po të fal zemrën,poezinë.

me perlote miku im.. me erdhi i afert ky krijim,, ndoshta pse vendlindja jote eshte edhe imja.. Fresku i saj me perkedheli..
nje poezi fantastike . urime!

[riza2008]

Më shumë se mik unë jam me malet

Ndjesi të madhe më sjell kjo borë,
Më çon pranë vëndit tiim të artë.
Më çon tek malet në Malëshovë,
Tek bredhat me shtatin e lartë.

Një vënd rrethuar plot me male,
Bora e parë atë e prek.
Mbi supe mban njëqindmijë halle,
Si hallin tim që di çdo shteg.

Nga pesha malet nuk rënkojnë,
Nga njerzit po që s'janë aty,
Me sy të zbardhur më shikojnë,
Më thonë të duam si dhe ti.

Të mirkuptuar gjithmonë janë,
Vëndlidjes i rrinë m'u në gji,
Maraze si unë ata kanë,
Siç ka dhe nëna Shqipëri.

Më shumë se mik unë jam me malet,
Më duhen në dimër dhe verë,
Për atë vënd vargu nuk ndalet,
Malëshovë, Malëshovë thërret nga herë.

[riza2008]

Vjen një ditë

Vjen një ditë dhe vdes njeriu,
Ikën e nuk kthehet prap.
Po vdiqe si faqeziu,
Zoti nuk të ngjit kurrë lart.

Vjen një ditë si për të tërë,
S'pyet moshë dhe as kush je.
Nëse vdes si një shpirtgjerë,
Zoti të ngjit përmbi re.

Vjen një ditë krejt pa kuptuar,
Të rrëmben e s'të lëshon,
Nëse vdes i dashuruar,
Edhe njëqind shekuj rron.

Vjen një ditë kthehesh kufomë,
Nuk shikon asgjë me sy.
Nëse vdes Zotri, a Zonjë,
Ka për ty dhe Perëndi.

Vjen një ditë ta bën gjykimin,
Je për ferr a për parajsë.
Aty jeta ta nxjerr tymin
Dhe të lë me b..ë përjashtë.

Vjen një ditë s'di a e dini,
Mëkatet s'i lan as lumi,
Ndaj të gjallë mëndjen ta kini,
Që mos tu mbuloi llumi.