Strategjia e PS te drejtuar nga Rama, qe nga viti 2005 deri ne ditet e sotme.

[DYDRINAS]

Analize e strategjise se PS te drejtuar nga Rama nga viti 2005 deri ne ditet e sotme.

Perspektiva?


Pas humbjeve te zgjedhjeve te vitit 2005, kryetari i saj Fatos Nano dha doreheqjen dhe i hapi rrugen zgjedhjes se nje kryetari te ri te PS, i cili do te duhej te ringrinte PS, te bashkonte te majten, te pastronte imazhin e saj ne publik, te krijonte nje ekip te besueshem per te bere opoziten dhe per te pergatitur ardhjen e PS ne pushtet ne vitin 2009.

Cila eshte rruga qe ka ndjekur dhe vazhdon te ndjeke kryetari i PS qe nga ardhja e tij ne krye te saj?

[EuroStar1]

Cila eshte rruga qe ka ndjekur dhe vazhdon te ndjeke kryetari i PS qe nga ardhja e tij ne krye te saj?

Pervec shitjeve te pronave dhe dhenjes se licencave te ndertimit pa ankand, ai vazhdimisht ose do thoja qe e ka pasjon per te emituar gomarin

[DYDRINAS]

Si erdhi Rama ne krye te PS?


KPD, rrëzohet mocioni i Nanos


Shekulli

TIRANE - Dështon promemorja e përkrahësve të ish-Kryetarit të Partisë Socialiste, Fatos Nano, në Komitetin e Përgjithshëm Drejtues. Përmbajta e ketij dokumenti nuk është lexuar e plotë dje, për shkak të ndërhyrjeve të mëdha, që ka pasur nga anëtarët e Komitetit të Përgjithshëm Drejtues. Shumica e këtij komiteti nuk ka pranuar që të miratojë 5 pikat e kësaj promemorje. Dokumenti në fjalë që ka pasur si nismëtar, deputetin e Librazhdit, Taulant Balla, i cili kërkonte mocion mosbesimi ndaj kryesisë, shkarkimin e sekretariatit të KPD-së, shkarkimin e zëdhënësit politik të PS-së dhe kryeredaktorit të “ZP”-së, Erion Braçe, ngritjen e rregjistrit kombëtar të anëtarësisë së PS-së, si kusht i domosdoshëm për mbajtjen e votimeve një anëtar një votë në PS, si dhe shtyrjen e mbajtjes së Kongresit të Jashtëzakonshëm. Në një deklarim për mediat, Balla ka sqaruar se pikat në fjalë do të sjellin një proçes më të pranueshëm, më të paanshëm dhe një proçes më të pranueshëm, dhe demokratik votimesh për parimin ”një anëtar një votë”. Por nuk është parë në këtë këndvështrim nga shumë prej anëtarëve të KPD-së, të cilët e kanë kundërshtuar përmbajtjen në fjalë. Kundër kësaj promemorjeje ka qënë edhe Sekretari i Përgjithshëm i PS-së, Gramoz Ruçi. Ky i fundit është shprehur se, ”kjo çështje mund të hapej për diskutim vetëm nëse nuk do të miratohej propozimi i kryesisë së partisë, pasi sipas statutit tonë, dy muaj para zgjedhjeve parlamentare ose 3 muaj para kongresit zgjedhor, nuk bëhet asnjë votëbesim në asnjë nivel stukturash partie”. Votëbesimin e kryesisë e kanë kërkuar dje gjatë gjithë mbledhjes edhe anëtarët Arben Malaj dhe Petro Koçi.

Debati
Pikërisht qëndrimi i Sekretarit të Përgjithshëm të PS-së, Gramoz Ruçi, ka thënë shumë për anëtarët e Komitetit të Përgjithshëm Drejtues, të cilët në parim nuk kanë pranuar të diskutohej përmbajtja e kësaj promemorje. Por një prej nismëtarëve të këtij dokumenti, Ndriçim Hysa, është çuar në këmbë dhe ka filluar të lexojë promemorjen e përgatitur. Kjo ka ngjallur edhe debate në sallë, një prej të cilëve ka qënë edhe zedhënësi politik, Erion Braçe, i cili ka rekomanduar që ata që kishin përgatitur dokumentin të dilnin fare nga salla. Të njëjtën gjë pothuaje ka thënë edhe deputeti tjetër i PS-së, Hamdi Jupe, i cili e ka konsideruar “turp” një promemorje të tillë. Por debati nuk ka mbaruar me kaq. Besnik Dervishi (një nga mbështetësit e promemorjes) ka këmbëngulur që të lexohet promemorja, ndërkohë që Marko Bello, i cili njihet si mbështetës i kandidatit për kryetar të PS-së dhe kryetarit të Bashkisë, Edi Rama, e ka kundërshtuart fort. Debati mes tyre ka vazhduar gjatë, deri edhe në fyerje personale, duke rrezikuar që debati të degjeneronte në grushta, në rast se nuk do të ndërhynte në ato momente Kryetari i Bashkisë, Edi Rama. Pavarësisht debatit që ka shoqëruar edhe pakënaqësi të tjera mes dy grupesh, promemorja e përgatitur nga një grup deputetësh të njohur si përkrahesit e ish-Kryetarit socialist, Fatos Nano, nuk është lexuar fare e aq më tepër të votohej.

Pikat e promemorjes

1- Mocion mosbesimi ndaj kryesisë së PS-së
2- Shkarkimi i Sekretariatit të KPD-së, Zëdhënësit politik të PS-së dhe Kryeredaktorit të “ZP”-së
3. Ngritja e Rregjistrit Kombëtar të anëtarësisë së PS-së, si kusht i domosdoshëm për mbajtjen e votimeve ”një anëtar një votë” në PS
4- Shtyrja e mbajtjes së Kongresit të Jashtëzakonshëm
5- Votimi për kërkesat që ka miratuar kryesia të bëhet i fshehtë dhe të mos votohet ne bllok por një për një

Mbështetësit e Promemorjes:
Arben Malaj
Taulant Balla
Ndriçim Hysa
Petro Koçi
Besnik Dervishi
Makbule Çeço
Rajmonda Stefa
Emin Barçi

[Station]

Temë të vështirë të paska dhënë sot për hartim Saliu.

[DYDRINAS]

Marre me shkurtime nga: http://www.peshkupauje.com/2009/08/rama-%E2%80%9Cpse-kryetari-humbes-duhet-te-largo


...
Rama i 2005 duke synuar të bëhej kryetar i PSSH rezultonte në 2005 me moral të pastër e logjikë të shëndoshë. Arsyetimi i tij për gjithçka, për humbjen e zgjedhjeve të vitit 2005, për vijimin e proceseve reformuese në parti, për përgjegjësinë e liderit në rast humbjeje të zgjedhjeve, për çështjen e largimit të liderit humbës të zgjedhjeve, për gabimet me LSI dhe nevojën e një projekti të bashkimit të së majtës, për vendosjen e një balance midis liderit dhe forumeve kolegjiale, ishte i saktë dhe morali i qëndrimeve ishte i shëndoshë. Dhe kjo e bënte projektin e tij të besueshëm drejt fitores në 2009.
...

...
1. Ja si në vitin 2005 Rama kërkonte nga Nano krijimin e precedentit për t’u larguar nga drejtimi i PSSH në rast humbjeje të zgjedhjeve...
Në vitin 2005, Rama e kishte të qartë se nëse Nano nuk jepte dorëheqjen të gjithë anëtarët e kongresit pa asnjë dyshim jo vetëm nuk votonin largimin e tij, por as edhe ndryshimin në statut; ja çfarë shkruan në vitin 2005 Rama për këtë gjë: “...E vetmja pikë që unë hoqa me vullnetin tim të lirë nga paketa e votuar në Kongresin Paraelektoral (disa muaj para 3 korrikut 2005) ishte pika sipas së cilës “Kryetari i partisë është automatikisht i dorëhequr kur partia humb zgjedhjet dhe kalon në opozitë”. E hoqa, sepse nuk doja që nga një paragjykim i mundshëm për atë pikë të kundërvotohej e gjithë paketa, e cila sot, ndryshe nga çfarë e mendonin tre muaj më parë komentuesit skeptikë të saj, na ofron praktikisht rrugëdaljen nga kriza me rrugë të drejtë demokratike-zgjedhje të lira me parimin një anëtar një votë-e pa përçarje artificiale, përderisa tashmë kemi pranuar platformat integruese të votuara ose, siç quhen tradicionalisht, fraksionet...”.
...

...
Rama në 2005 e fton Nanon të largohet që të mos sillet si “...një politikan i zakonshëm i pjesës më të prapambetur të trevës ballkanike...”
Rama më tej për ta kompleksuar Nanon duke e krahasuar me politikanët e prapambetur ballkanikë shton: “...Duke krijuar kësisoj një model të ri emancipues për partitë shqiptare në kësi rasti e duke e mbyllur me dinjitetin e një lideri historik raportin e tij pesëmbëdhjetëvjeçar me socialistët apo, në të kundërt, duke zgjedhur të sillet si një politikan i zakonshëm i pjesës më të prapambetur të trevës ballkanike...”.
...

...
Sipas Ramës në 2005: “Gabimi ynë më i madh ishte përçarja dhe lufta me LSI-në”... po sot...
Edi Rama të gjithë atë që ka ndodhur më 3 korrik 2005 e përmblodhi në shprehjen e koncentruar: “Gabimi ynë më i madh ishte përçarja dhe lufta me LSI-në”. Pavarësisht marrëdhënieve problematike Nano-Meta apo PS-LSI, përfundimi i Ramës ishte i drejtë dhe i guximshëm në atë moment kur të gjithë flisnin për “tradhtinë e Metës” dhe manipulimet e Berishës dhe e kishin të vështirë ta pranonin humbjen e vitit 2005...

...
Ja çfarë thotë Rama në 2005 për “...nëse nuk heqim dorë nga fabrikimi i të vërtetave partiake... ne rrezikojmë që të hyjmë në një spirale humbjesh...”
Për të qenë të qartë sesi e lexonte humbjen e 2005 pretendenti i kreut të PSSH, Edi Rama, lexoni se çfarë shkruan vetë në një intervistë të vitit 2005, “...Nuk duhet të kemi iluzione se mund të rifitojmë zgjedhje ... pa ribashkim të të gjithë të majtëve në një subjekt politik federal...”.

...
Sipas Ramës në 2005: “Të ridimensionohet katërcipërisht figura e kryetarit si i parë mes të barabartëve, mishërim i punës në ekip dhe i frymës kolegjiale...”

...
Ja si Rama në vitin 2005 e lexon humbjen e PSSH: “...numrat, shumica e shqiptarëve, e përbërë nga e djathta dhe një pjesë e së majtës, ka refuzuar modelin e drejtimit të vendit që lidershipi i Partisë Socialiste ofroi...”

[DYDRINAS]

Edi Rama zgjidhet kryetar i PS-së

Mbyllet Kongresi i jashtëzakonshëm i PS-së.Delegatët që votuan kundër ”një anëtar një votë”mbështesin fuqishëm Ramën.

Me 297 vota kundrejt 151 të rivalit Meidani, kryebashkiaku i Tiranës zgjidhet kryetari i ri i PS-së.

TIRANË - Edi Rama është kryetari i ri i Partisë Socialiste, pasi mundi në garën për vendin e lënë bosh nga Fatos Nano, ish-presidentin Rexhep Meidani.

Rama me largësi të dukshme votash kaloi Meidanin, duke i lënë ish-kryetarit të shtetit mbështetjen e 151 delegatëve në kutitë e votimit. Rama fitoi 297 vota, shumicën e padiskutueshme dhe që u pa qartë si rezultat gjatë të gjithë procesit të numërimit prej komisionerëve nën “komandën” e Musa Ulqinit. Rama kishte kaluar me dhjetëra vota përpara Meidanit, i cili nuk qëndroi në sallën në zbrazje të Kongresit të Jashtëzakonshëm. Ideimi i Ramës për kryetar po shihej, pavarësisht nga rrëzimi dy herë brenda më pak se 24 orëve i paketës dhe i një parimi që bllokoi qartësimin e delegatëve për votën. Ndërprerja e mandatit të tyre kushtëzoi parimin “Një anëtar, një votë”, ndërsa Rama në rezultatin fitues kishte në favor thuajse po aq sa kishte kundër një ditë më parë. Kryetari i Bashkisë së Tiranës kërkoi dhe premtoi bashkëpunim të gjerë me të gjithë kundërshtarët, ata që e votuan ose jo dhe nuk ngurroi t’i falënderonte. Në thuajse dy vjet anëtarësi në PS, Rama kaloi mosbesimin e socialistëve funksionarë të shkuar ndaj figurës që përfaqësonte. “Falënderim kam edhe për ata që shprehën hapur rezervat e tyre për kandidaturën time, duke filluar nga Petro Koçi, te Pandeli Majko e me radhë tek të gjithë të tjerët, i bindur që ata janë jo vetëm miqtë e mi, por edhe bashkëpunëtorët në një rrugë që nuk është e lehtë dhe sigurisht në një rrugë që e bën edhe më të vështirë të gjithë këtë besim që ju më dhatë sot”, - tha Edi Rama pas rezultatit.
Votimi
Ndërsa numëroheshin votat, qartësohej se Rama kishte marrë shumicën dhe po kështu se “kompromisi” mes tij dhe Meidanit për të kandiduar, do të shëmbëllente fituesin, vetë Ramën. Jo se ishte dhurues i votave kryetari i degës së PS-së, Tiranë-qytet, Musa Ulqini, por emrin e Ramës e përmendi aq shumë sa nuk do të duhet ta përmendte në 10 vjet rresht. Me këtë batutë të përafërt iu drejtua Rama Ulqinit, ndërsa ai kishte shqiptuar votat në favor të kryebashkiakut të Tiranës. Kryetari i ri ka pohuar ndërkaq se do të ishte në vazhdimësi një bashkëpunëtor i të gjithëve, sepse gjykonte se ky pozicion do t’ia jepte mundësinë edhe kundërshtarëve për të vlerësuar punën e tij. “Unë dëshiroj t’ju them sot vetëm një fjalë, jam shumë i rënduar nga pesha që më keni vënë mbi supe, por njëkohësisht në këtë moment kam një gjë që më bën të lumtur, është ajo se duke u vendosur në këtë pozicion, do t’ju jap mundësinë që të shikoni nga afër se unë jam reflektues i të gjithë bashkëpunëtorëve, se unë jam shumë i vëmendshëm, veçanërisht ndaj atyre që nuk mendojnë si unë, se unë dëshiroj dhe këmbëngul që të punoj me të gjithë ata që e duan punën dhe që për hir të punës, janë në gjendje të më thonë edhe fjalë të papëlqyeshme”, - ka thënë kryetari i sapozgjedhur socialist. Përjashtimi nga parimi “Një anëtar, një votë” i qëndrimit pro kandidatit Rama, qartësoi se delegatët kishin ngurruar pikërisht për të mos të humbur mandatin 4-vjeçar.
Premtimi
Nuk ka ngurruar aspak të japë premtimin më serioz, të paktën dy të tilla, Rama, kryetari i ri socialist. Nën drejtimin e forcës opozitare, Rama thotë se do ta rrisë anëtarësinë e saj nga 60 mijë në 120 mijë dhe ç’është më e rëndësishmja, se do ta kthejë PS-në në fitoren e zgjedhjeve të ardhshme. Kundërshtari i tij për kryetar, Meidani, gjithashtu premtoi sukses, duke u ndalur sidomos tek aleatët. Për Meidanin, PS-ja do të ringrihej dhe do të rikthente marrëdhëniet e përmirësuara me aleatët dhe madje më gjerë, sikurse ishte bërë në vitin 1997 me krijimin e Forumit për Demokraci edhe me ish-të përndjekur politikë. Ish-presidenti përkujtoi këtë model të vitit që atëherë e qeverisej nga “kuçedra”, siç e quajti ai Berishën, kryeministrin e sotëm.
Histori
Edi Rama është kryetari i dytë i Partisë Socialiste, pas Fatos Nanos, qëkurse ajo ndryshoi emrin e Partisë së Punës së Shqipërisë në qershorin e vitit 1991 në Kongresin e 10-të të atëhershëm. Ai ka përsipër peshën e një partie që përherë është parë si pasuese e pushtetarëve të para viteve ‘90 dhe që, sipas vetë socialistëve, ka luftuar për të modernizuar të majtën në Shqipëri përgjatë të gjithë kësaj kohe. Rama me tjetër filozofi, të ndryshme nga ajo e Nanos, do të shënohet si i pari kryetar partiak që vjen nga një forcë tjetër e viteve të sistemit shumëpartiak. Rama është pjesë e fillimeve të këtij sistemi në Partinë Demokratike, por që u largua sëandejmi për shkak të drejtimit të papajtueshëm me idetë e tij.



Votat për Rama-Meidani

449 votues
449 fletë-votimi në kuti
297 pro Edi Ramës
151 pro Rexhep Meidanit
1 votë e pavlefshme


Rama: Anëtarësinë do ta rris deri në 120 mijë

Përpara se të merrte zyrtarisht drejtimin e forcës opozitare, Rama tha se do ta rriste anëtarësinë e Partisë Socialiste nga 60 mijë në 120 mijë.

Meidani para votimit

Meidani premtoi sukses nëse fitonte ndaj Ramës, se do të ringrinte partinë dhe se do të përmirësonte marrëdhëniet me aleatët. Ish-presidenti kujtoi modelin e Forumit Demokratik të krijuar më 1997-ën që atëherë qeverisej nga “kuçedra”, siç e quajti ai, Berishën, kryeministrin e sotëm.



Meidani nuk pret rezultatin në sallë

Ka qëndruar me minuta të tëra, por jo me orë përpara se të priste rezultatin, madje më saktë, e ka lënë pa përcjellë numërimin e fletëve të votimit për kryetarin e partisë, kandidati Rexhep Meidani. Ish-presidenti ka qëndruar për të disatën herë së bashku me rivalin që kishte në garën për kreun e PS-së, Edi Rama. Meidani dhe Rama u takuan në kafen ngjitur hollit të Teatrit të Operës dhe Baletit dhe më pas, kur filloi procesi i votimit. Për më shumë se 20-30 minuta të dy kanë qëndruar duke biseduar dhe më pas Meidani është larguar. Ish-presidenti ka gjetur shoqërinë, sikundër shpesh më parë, të Ilir Zelës dhe ka lënë TOB-in. Ndërkaq, në sallë, gjatë procesit të numërimit, Mezan Malaj, ka qenë më “brohoritësi”, sa herë që përmendej emri i Edi Ramës, kurse kryetari, pas zgjedhjes, edhe pse nuk ishte zyrtarizuar, filloi të takohej me delegatët. Takimin e parë me komisionerët ai e bëri me Ndriçim Hysën e më tej me Taulant Dedjen e Musa Ulqinin. Në sallë Gazmend Bizhga, Marko Bello, Arben Ahmetaj, Albert Çaçi kanë qëndruar bashkë. Nuk është vënë re gjatë prania e Pandeli Majkos dhe Petro Koçit.

[Drit7]

Temë të vështirë të paska dhënë sot për hartim Saliu.

ha ha ha ..kto jan servil falas...

[DYDRINAS]

...

Unë dëshiroj t’ju them sot vetëm një fjalë, jam shumë i rënduar nga pesha që më keni vënë mbi supe, por njëkohësisht në këtë moment kam një gjë që më bën të lumtur, është ajo se duke u vendosur në këtë pozicion, do t’ju jap mundësinë që të shikoni nga afër se unë jam reflektues i të gjithë bashkëpunëtorëve, se unë jam shumë i vëmendshëm, veçanërisht ndaj atyre që nuk mendojnë si unë, se unë dëshiroj dhe këmbëngul që të punoj me të gjithë ata që e duan punën dhe që për hir të punës, janë në gjendje të më thonë edhe fjalë të papëlqyeshme”, - ka thënë kryetari i sapozgjedhur socialist.

...

http://www.lobi.com.mk/?ItemID=819409C8A6FE094580BA8BC4389D5B76

[EuroStar1]

...

Unë dëshiroj t’ju them sot vetëm një fjalë, jam shumë i rënduar nga pesha që më keni vënë mbi supe, por njëkohësisht në këtë moment kam një gjë që më bën të lumtur, është ajo se duke u vendosur në këtë pozicion, do t’ju jap mundësinë që të shikoni nga afër se unë jam reflektues i të gjithë bashkëpunëtorëve, se unë jam shumë i vëmendshëm, veçanërisht ndaj atyre që nuk mendojnë si unë, se unë dëshiroj dhe këmbëngul që të punoj me të gjithë ata që e duan punën dhe që për hir të punës, janë në gjendje të më thonë edhe fjalë të papëlqyeshme”, - ka thënë kryetari i sapozgjedhur socialist.

...

http://www.lobi.com.mk/?ItemID=819409C8A6FE094580BA8BC4389D5B76

Mos se na mallengjeu

[DYDRINAS]

E Marte, 11 Tetor 2005

PS ne kerkim te liderit


Gabimi fatal i Partise Socialiste eshte se po kerkon te zevendesoje Fatos Nanon me nje tjeter Fatos Nano; se po kerkon te zevendesoje nje model, me nje model tjeter identik si ai

nga Blendi Fevziu


I ulur ne timonin e makines se tij luksoze, nje PORCHE Cayenne, me pronesi te panjohur, por me regjistrim zyrtar, Fatos Nano, lideri i partise se humbur ne zgjedhjet e 3 korrikut, ka ndaluar vetem pak sekonda ne oborrin e selise se PS, ka ulur xhamin dhe i ka leshuar gazetares se TV KLAN vetem nje batute si ato tipiket e tij: Erdha se koha u prish ne Rodos! Te fala Koco Kokedhimes…

Te mbledhur rreth pjeses se parme dhe te rrumbullakuar te makines, gazetaret nuk e kane bere dot lidhjen mes dy pjeseve te fjalise se tij; nuk e kane kuptuar thelbin dhe nuk kane ditur te shkojne as me tej. Shume prej tyre kane besuar se fraza ka lidhje me nje lajm te gazetes “Shekulli” qe e percaktonte vendndodhjen e Nanos ne Rodos, por duket se lideri i PS, synonte tjeter kund.

Ishte data 16 korrik, rezultati i zgjedhjeve ishte mese i qarte, PS kishte humbur, Berisha kishte gjithe numrat per te krijuar qeverine e re, ndersa Nano nuk mund te luante me asnje rol ne politiken e metejshme. I bllokuar, i hutuar e padyshim i trishtuar nga humbja, ai e kuptonte se beteja e tij e mepasme nuk do te ishte ajo me liderin e fituar, rivalin e tij tradicional, Sali Berisha; as me konkurentin e vjeter brenda partise, Ilir Meten, qe kishte luajtur nje rol kyc ne humbjen e partise se vjeter.

Ne qetesine e Rodosit, Nano padyshim qe e kishte kuptuar se beteja e tij finale do te ishte ajo brenda partise; se rivali i tij kryesor do te ishte Edi Rama dhe se kryebashkiaku i Tiranes do te gezonte ne kete beteje vec mbeshtetjes se padiskutueshme mediatike, edhe mbeshtetjen e shume biznesmeneve. Koco Kokedhima do te ishte njeri prej tyre, madje ai ku media dhe biznesi bashkoheshin ne nje. Ne kete kontekst, ai i kishte derguar biznesmenit te njohur mesazhin e tij, duke lene pas hutimin e gazetareve, por i bindur qe ky mesazh vlente per te gjithe ata, qe tashme, shihnin tek ai humbesin e thjeshte, per te mos thene, pergjegjesin e vetem te katastrofes socialiste…

Problemi Nano

A duhet te largohet Nano nga drejtimi i Partise Socialiste pas humbjes se zgjedhjeve te 3 korrikut? Kjo pyetje aq e pranishme, qe vete Nano i kishte paraprire me nje deklarate publike ne emisionin OPINION ne 10 shkurt 2005, kur kishte deklaruar se ne rast humbje largohej, padyshim qe nuk mund te marre nje pergjigje te thjeshte. Qe nje force politike mund te humbase pas tete vitesh ne pushtet kjo eshte fare normale. Qe ajo mund te kete shanse per t’u rikthyer, kjo eshte po ashtu fare normale.

Por pyetja baze eshte se cila qe pergjegjesia e Nanos ne kete humbje dhe mbi te gjitha, nese mund te shmangej ajo me nje strategji te ndryshme nga kjo qe vete Nano kishte zgjedhur. Pergjigja eshte padyshim PO.

Ka me shume se sa nje dyzine arsyesh qe te bejne te besosh se Socialistet kishin ende shanse per te mbijetuar ne mazhorancen shqiptare. Duke hequr konsumimin nga qendrimi i gjate prej tete vitesh ne pushtet; duke konsideruar problemin e ndjeshem, por edhe mbytes te korrupsionit qe ata kishin stimuluar; duke llogaritur luftrat e brendshme qe e kishin cfilituar partine dhe qe kishin njollosur nje pjese te drejtuesve te saj; duke vene ne ballance moralin e munguar brenda partise dhe dhjetra detaje te tjera per perbejne sfodin e humbjes se madhe socialiste, ata perseri kishin nje shans.

Nje shans qe nese administrohej mire, mund t’i conte drejt nje mandati te trete, ndoshta te ngushte, ndoshta te varur nga LSI, ndoshta te kercenuar nga zgjedhja e Presidentit ne vitin 2007, por gjithsesi nje mandat qe per ta do te kishte vlere te jashtezakonshme morale.

Nese Marredheniet me LSI nuk do t’i ishin lene spontanitetit, perkundrazi, do te ishin vendosur mbi baza bashkepunimi; nese aleanca e majte do te ishte ndertuar ne nje menyre ndryshe, ndoshta edhe sipas modelit te PD; nese Nano nuk do ta kishte personalizuar fushaten, por do ta kishte ndare pergjegjesine; nese Rama do te ishte ftuar te luante nje rol sic i takonte ne keto zgjedhje, ne perputhje edhe me statusin e tij publik dhe personalitetin qe gezonte ne vend; nese militantet e partise nuk do te ishin neperkembur dhe nuk do te ishin zevendesuar me biznesmene te preferuar nga Kryeministri; nese Nano do te kishte bere nje tentative edhe minimale per te ballancuar marredheniet me shtypin; nese fushata do te kishte pasur lajmotiv tjeter dhe jo goditjen e figures se Berishes dhe rikthimin e 1997, ku PS ka pergjegjesite e saj: dhe mbi te gjitha, nese do te ishte pranuar formula e Berishes per nje amendament anti- Dushk, shume gjera mund te ishin ndryshe tashme per seline roze.

Por te gjitha keto deshtuan dhe deshtimi, pavaresisht pergjegjesise se holluar ne gjithe strukturen drejtuese te partise ka nje emer, ate te liderit te saj. Ne listen e gjate te arsyeve ai eshte personazhi kyc dhe si i tille, edhe pergjegjesi i pare i humbjes se rende te socialisteve shqiptare.

Me kete llogjike, ikja e tij do te ishte akti me normal dhe me i pranueshem. Do te ishte gjesti fisnik qe nje politikan i blaton partise qe i la gjithcka ne dore dhe qe ai e gremisi ne nje hon. Do te ishte mbajtja e nje premtimi, qe Nano po vijon te deshmoje se nuk di t’i mbaje, por mbi te gjitha, do te ishte mundesia e vetme per t’i hapur rrugen nje fitoreje te mundshme te PS ne zgjedhjet e pas kater viteve.

Shume vete ne PS e dine fare mire qe Nano eshte tashme karta e tyre e djegur; se nje fitore me emrin e tij do te jete thuajse e pamundur dhe se humbja e tyre mund te thellohet edhe me shume ne lokalet e tetorit 2006. Ata e dine se Nano nuk mund te inspiroje me askend dhe se shpresa e tij e vetme, mbetet jo ringritja e PS, por gabimet e kundershtarit. Dhe nese Berisha nuk gabon, nese Berisha di te jete nje Kryeminister i mire, ai eshte i denuar te qendroje ne honin ku u rrukullis vete, duke mbajtur me vete edhe gjithe partine socialiste…

Kush do ta zevendesoje Nanon?

Fatos Nano, Kryetar i Partise Socialiste qe nga transformimi i saj ne PS nga PPSH, do te ishte sot nje Ish, nese ne parti dikush do te dinte t’i jepte pergjigje kesaj pyetjeje. Sic ndodh rendom me partite ne Shqiperi, lideri eshte bere njesh me partine, ai ka mbijetuar ne dite te mira dhe te keqia dhe zevendesimi i tij ngjan i pamundur. Madje me shume se sa i tille. Ai ngjan si hapja e kutise se Pandores. Ikja e Nanos mund te hape mjaft orekse, mund te stimuloje mjaft zhvillime te brendshme dhe mbi te gjitha, perplasje, nga te cilat duket se kane frike shume vete.

Sipas nje llogjike tipike per PS, pergjigja eshte e thjeshte: me mire ai se sa te perplasemi mes nesh. Sipas nje llogjike tjeter gjithcka reduktohet ne renditje emrash, duke vene ne krye te listes here Edi Ramen e here Gramoz Rucin, here Ben Blushin e here Fatmir Xhafen; duke kerkuar nje lider kompromisi, por edhe nje lider te forte.

Gabimi fatal i PS eshte se po kerkon te zevendesoje Fatos Nanon me nje tjeter Fatos Nano; se po kerkon te zevendesoje nje model me nje model tjeter identik si ai. Ne kete menyre Fatos Nano eshte realisht i pazevendesueshem. PS nuk ka asnje njeri tjeter qe te kete cinizmin, mungesen e deshires per pune, papergjegjshmerine, talljen dhe fyrjen e tij. PS nuk mund te gjeje asnje tjeter qe shkon ne zyre pak ore ne dite, qe niset per Rodos e qe rikthehet prej andaj vetem kur prishet koha, ose qe duke qene Kryeminister i vendit largohet pa dhene asnje adrese dhe pa ditur askush asgje.

PS nuk ka nje njeri qe duke qene numri 2 i vendit shpenzon kohen ne baret e Kryeqytetit, duke ndaluar edhe qarkullimin ne rruget rreth restorantit ku rri ai; qe udheton vete ne timonin e nje PORCHI, apo qe tundohet nga luksi sipas nje rituali thuajse arabik. Te tille ajo as mund te gjeje dhe as duhet te tentoje ta beje kete. Me kete model, PS ka liderin me te mire te mundshem dhe i takon asaj te beje llogarite me zgjedhjet e 2006 apo ato te 2009.

Problemi i PS qendron diku tjeter. Pas me shume se 15 vitesh pluralizem, ajo duhet te jete forca e pare politike qe duhet te heqe dore nga lideri, per ta zevendesuar ate me nje drejtues. Sipas modelit perendimor qe u be dominant ne fillim te viteve ’90- te, pas rrezimit te komunizmit dhe mbarimit te luftes se ftohte partite nuk kane me lider, por politikane qe i drejtojne ato ne rezultate te suksesshme. Kontrata eshte e thjeshte: nje lider vjen ne krye te nje partie me programin e tij.

Nese ai deshton lideri jep doreheqjen, largohet, i hap rrugen nje emri, por edhe nje modeli te ri. Ne kete menyre, partite kane shume drejtues, por jo me lider, kane me shume afikasitet, por padyshim edhe me shume pergjegjesi.

PS duhet t’i nenshtrohet ketij modeli dhe vetem ketij. Ikja e Nanos nuk duhet pare si zevendesim i tij me nje emer tjeter; nuk duhet pare si lideri qe i ze vendin liderit. Nuk eshte me ikja e Alise per t’i hapur udhe Nanos. Zevendesimi i Nanos nuk ka nevoje te kete emer, ai duhet te jete thjeshte nje konkurim, me shume emra, platforma dhe ide, ku te fitoje padyshim me bindesi. Kontrata e tij me partine, e zyrtarizuar apo morale, duhet te jete e qarte: ai duhet te fitoje zgjedhjet dhe te riktheje PS ne pushtet. Nese kjo nuk ndodh, ai largohet. Per t’i lene vendin nje emri te ri.

Ideja e Nanos per ta transferuar pergjegjesine tek Berisha; stili i tij i opozites se ashper, por pa rezultat nuk ka me vlere. Drejtuesit e partive maten sot jo me me fjale, por me fitore ne zgjedhje dhe Nano nuk diti te jete nje fitues. Prandaj ai pretendon t’i hyje nje beteje te dyte, duke synuar fitoren ne parti dhe duke ndalur modernizimin e metejshem te saj. Ndaj, duke i’u drejtuar nga xhami i hapur i PORCH- it te tij gazetares se TV KLAN, deklaroi: U ktheva se u prish koha ne Rodos! Te fala…Koço Kokedhimes!