13 Qershori mbledh mijëra pelegrinë në Kishën e Lacit

[Seminarist]

Edhe mesimi se shenjtori nuk ben asgje, ai thjeshte kerkon/ndermjeton eshte nje minimalizim i faktorit njeri ne antropologjine kristiane, e cila ka ne baze te vete tiparet e bashkimit hipostatik te dy natyrave, hyjnore e njerezore, ne Fjalen.
Rrjedhimisht, te minimalizosh njerezoren e te absolutizosh hyjnoren ne kete BASHKIM natyrash, nuk eshte vecse Monofizitizem.

Me fjale te tjera, per ty, qe je ne dijeni se Platitera = me e gjere se qiejte, nje koncept qe tregon pikerisht lartesimin e natyres njerezore, eshte thjeshte nje loje fjalesh, nje term letrar, pa asnje efekt real.

[Matrix]

Seminarist,

Si i shpjegon theniet e Palit se "Tani nuk rroj me une, por Krishti ne mua, dhe Ai i ben veprat"?

Ne kete rast a nuk nenkupton kjo se mrekullite (por jo vetem mrekullite, por cdo veper e mire qe u be permes shenjtoreve) u be nga fuqia e Krishtit qe vepronte ne ta dhe jo thjesht nga natyra e tyre njerezore, ashtu sikurse cdo mrekulli qe u be nga Krishti ne fakt u be nga veprimi i natyres hyjnore ne Te dhe sepse natyra e Tij njerezore ishte gjithmone e bindur ndaj natyres hyjnore. Natyra njerezore lavderohet kur i nenshtrohet (bindet) natyres hyjnore dhe ky parim vlen dhe ne jeten e shenjtoreve. Kjo shpjegohet dhe nga fjalet e Krishtit: "Fara nqs nuk vdes ngelet e vetme, por kur vdes jep shume fryt" dhe "Ai qe do ta humbase jeten e Tij per Mua dhe Ungjillin, do ta fitoje ate", ky ne fakt eshte dhe misteri i Kryqit, vdis qe te jetosh!

(Vdekja ne fakt nuk nenkupton se natyra njerezore zhduket por se ajo bindet dhe shnderrohet ne sherbim te natyres hyjnore. Ne fakt Monofizitet shpallnin zhdukjen e natyres njerezore ne Krishtin dhe si rrjedhim Ai ngelej vetem me natyren Hyjnore (Mono-fisis), dhe kjo ishte herezi sepse nje natyre njerezore qe nuk ekziston me, si do te bindet?)

[Seminarist]

Shpjegmin e ke tek Gjon14:12. Aty thuhet qarte qe Krishti veproi dhe veprat qe beri Ai do i bejne edhe dishepujt e Tij, madje vepra edhe me te medha se sa te Krishtit.
Eshte e qarte pra qe Krishti i quajti dishepujt subjekte veprimi, sikurse ishte edhe Ai vete subjekt. Ndryshe, po te minimalizohet njeriu e te behet thjeshte kanal, atehere Krishti nuk do u thosh dishepujve qe edhe ata do bejne vepra qe Ai beri, por do u thosh qe tek ata, nepermjet tyre do bej kete apo ate veper.

E njejta gje eshte me faljen e mekateve. Krishti ia dha kishes autoritetin qe ajo si SUBJEKT te lidhe e zgjidhe, te fale apo jo mekate. Prandaj edhe i thote se cfare te lidhesh mbi dhe do jete lidhur edhe ne qiell.

Tjeter, ne Krishtin, natyra njerezore veproi. Ajo nuk ishte thjeshte bindese e hyjnores, apo thjeshte nje shtroje ku te kalonte hyjnorja. Ky eshte monofizitizem, ngadale shkon drejt monothelitizmit e monoenergjitizmit.
Mrekullite e Krishtit jane te te gjithe Personit Krisht, qe kishte dy natyra e jo vetem nje.

[Seminarist]

(Vdekja ne fakt nuk nenkupton se natyra njerezore zhduket por se ajo bindet dhe shnderrohet ne sherbim te natyres hyjnore. Ne fakt Monofizitet shpallnin zhdukjen e natyres njerezore ne Krishtin dhe si rrjedhim Ai ngelej vetem me natyren Hyjnore (Mono-fisis), dhe kjo ishte herezi sepse nje natyre njerezore qe nuk ekziston me, si do te bindet?)

Nuk thone qe zhduket, por thone pikerisht qe ne momentin e bashkimit, misherimit te Fjales, dy natyrat bashkohen dhe me pas kemi NJE natyre, ajo hyjnorja, ne te cilen njerezorja gjendet e minimalizuar, e perthithur, e humbur e shkrire ne hyjnoren.
Me fjale te tjera, natyra hyjnore "bindet", "nenshtrohet" vetem, ajo qe ekziston, deshiron edhe energon eshte vetem natyra hyjnore.

[Matrix]

Pak a shume diskutimi ketu eshte midis Monoenergjizmit versus Sinergjizmit
sesa midis Monofizitizmit versus Diofizitizmit

Duket qe ne Bibel ka vargje qe duket se e mbeshtesin monoenergjizmin
Psh "Ai qe nisi nje pune te mire me ju, do e perfundoje deri ne diten e Jezus Krishtit" Filipianet 1:6

Po keshtu, cili eshte efekti i Kryqit ne jeten e krishtere, a nuk eshte pikerisht nenshtrimi i natyres njerezore permes vuajtjes ne menyre qe natyra hyjnore te kete me shume hapesire per te vepruar?

Po keshtu dhe besimi se Sakramentet jane te vlefshme pavaresisht nese subjekti qe i kryen nuk eshte i denje, a nuk eshte ne vetvete nje monoenergjizem?

[Seminarist]

Monoenergjizmi nuk dallon nga monofizitizmi, por eshte vazhdim i logjikes monofizite.

Jeta e krishtere nuk ka si qellim final VETEM Kryqin. Dihen tre stadet shpirterore,
1. Pastrimi, ky hyn edhe kryqi.
2. Ndricimi
3. Theosizimi

Ne asnje moment natyra hyjnore nuk vepron tek njeriu ne menyre direkte. Pra, teoria se Fryma apo Krishti banon tek besimtaret ne menyre esenciale, kaq e perhapur per shkak te propagandes se furishme evangjelike, nuk eshte vecse nje GAFE idhujtare, nje tallje...prandaj edhe prodhon tek te tillet psikopatira.

Njeriu e kryen kontaktin me hyjnoren me ane te energjive te pakrijuara, jo me natyren apo esencen.


Sakramenti eshte nderhyrja e Zotit, nga ana e Tij, tek njeriu, keshtu qe nuk mund te varet nga sinergjia e njeriut. Sinergjia e njeriut nevojitet vetem qe Sakramenti te kete efekt ne jeten e secilit.

[Seminarist]

Ja dy paszhe te tjera biblike ku behet e qarte qe shenjtoret marrin pjese ne te qenit zoter me ane te hirit, kundrejt Birit qe eshte Zot nga natyra.

Gjon7




38 kush beson në mua!

Siç thotë Shkrimi i shenjtë:

‘Lumenj uji të gjallë do të rrjedhin prej barkut të tij!’“

39 Këtë e tha për Shpirtin, që kishin për ta marrë ata, që besojnë në të. Asohere, në të vërtetë, Shpirti nuk ishte dhënë ende, sepse Jezusi ende nuk kishte hyrë në lavdi.


Heb3
2 Ai është i besuari i Atij që e bëri Kryeprift siç ishte edhe Moisiu në tërë shtëpinë e Hyjit. 3 Por në krahasim me Moisiun, Jezusi është patjetër për një lavdi më të madhe, aq sa nderi i ndërtuesit e tejkalon nderin e vetë shtëpisë. 4 Dhe njëmend, çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt; ndërsa ai që e ka ndërtuar gjithçka është Hyji. 5 Tashti edhe Moisiu qe i besuar në tërë shtëpinë e Hyjit, por vetëm si shërbëtor, për të qenë dëshmitar i të gjitha atyre që duheshin thënë prej Hyjit, 6 kurse Krishti është ai Bir mbi mbarë shtëpinë e Hyjit: shtëpia e tij jemi ne, në qoftë se e ruajmë sigurinë e plotë dhe mburrjen e shpresës.



Ne rastin e pare shohim qe shenjtoret po ashtu behen burim prej burimit.
Ne rastin e dyte, shenjtoret jane zoter te shtepise se hyut me ane te hirit (pra te besuar dhe sherbetor) kundrejt Birit qe eshte Zot nga natyra.

[Seminarist]

Eshte ne kete aspekt pra qe shenjtori behet shprese per besimtaret. Shenjtori nuk eshte vecse shprese prej shpreses se Krishtit. Ai ka pushtet prej pushtetit te Krishtit, autoritet prej autoritetit te Krishtit. Ndermjetues nga Ndermjetimi i Krishtit.


Eshte GABIM te vihet e te behet ndarje me logjikimin se VETEM Krishti eshte shprese, vetem Krishti ka pushtet, autoritet edhe ndermjetim, duke ia kundervene keshtu shenjtorin.
Kjo ndarje eshte - thene shkurt e qarte - qartesisht mesim heretik antibiblik oreorelulebore protestante.

[marcus1]

Eshte ne kete aspekt pra qe shenjtori behet shprese per besimtaret. Shenjtori nuk eshte vecse shprese prej shpreses se Krishtit. Ai ka pushtet prej pushtetit te Krishtit, autoritet prej autoritetit te Krishtit. Ndermjetues nga Ndermjetimi i Krishtit.


Eshte GABIM te vihet e te behet ndarje me logjikimin se VETEM Krishti eshte shprese, vetem Krishti ka pushtet, autoritet edhe ndermjetim, duke ia kundervene keshtu shenjtorin.
Kjo ndarje eshte - thene shkurt e qarte - qartesisht mesim heretik antibiblik oreorelulebore protestante.

Ah more seminarist sa i ngatërron gjërat! Je ti që bën ndarje të shënjtorëve. Referencat biblike që ti na ke sjellë flasin për shënjtorë që ishin ende në jetë këtu në tokë. Ndërsa ti bën një diferencim midis shëjtorëve. Ja se si thua:

"Është në këtë aspekt pra që shënjtori bëhet shpresë për besimtarët"

Nga Bibla, dhe sidomos nga referencat biblike që ti na ke sjellë, nuk shohim ndonjë diferencim midis shënjtorëve. Pra i bie që ajo që ti ke thënë më sipër të mos ketë kuptim sepse mund të thuhet edhe kështu:

Është në këtë aspekt pra që shënjtori bëhet shpresë për shënjtorët.

Nëse e ke në kuptimi se ne mund të bëhemi shpresë për njëri-tjetrin, mund të inkurajojmë njëri tjetrin, nuk shoh asgjë të keqe këtu dhe bie plotësisht dakort, por kam përshtypjen se nuk ke dashur të thuash këtë gjë.

Për sa i përket ndërmjetimit të shënjtorëve që janë në qiell. Ndërkohë që kuptoj llogjikën tuaj kur thoni se ashtu si ne u kërkojmë vëllezërve dhe motrave të luten për ne, ashtu duhet t'u kërkojmë edhe atyre që janë pranë Krishtit, ajo që nuk kuptoj unë është përse duhet t'i lutem një shënjtori në qiell të më japë fuqi, hir apo ku e di unë.

Është njësoj sikur të të drejtohem ty Seminarist dhe të të them: Të lutem më jep fuqi t'i bindem Krishtit në gjithçka dhe t'i pëlqej Atij. A nuk duket absurde kjo gjë? Po kështu do ishte absurde nëse do i luteshim edhe shënjtorvë në qiell.

[Seminarist]

Marcus1,

mos u beni te ngathet te pandreqshem, se behet shume e lodhshme.

NUK KAM shkruajtur askund ne kete teme ne lidhje me diferencim te shenjtoreve ndermjet tyre, POR per dallimin, venien kufi, diferencimin, nese VETEM Zoti eshte shpresa, cudiberesi, apo nese EDHE shenjtori, ne Zotin, po ashtu behet burim shprese, cudiberes.


Krishterimi tradicional nuk ben nje ndarje as nuk sheh kontradikte ne Zotin si burim shprese dhe te qenit te shenjtoreve po ashtu burim shprese prej Burimit Zot.

Protestantizmi e ngrejti ne institucion kete lloj ndarje-talljeje mes Zotit edhe shenjtoreve, edhe na duhet shume pune ta shkulim ket mentalitet te dobet por cuditerisht te rrenjosur lehte e thelle ne mendjet materialiste-ateiste te Europes moderne..