13 Qershori mbledh mijëra pelegrinë në Kishën e Lacit

[Dielli_ime]

Bani,

Paqja qofte vertet gjithmone me ne, pasi ajo vjen prej Zotit e nuk mund ta jape kurre njeriu prej vetes, por vetem nese e ka Zotin ne zemer. E pacim gjithmone zemren hapur per t'i pritur hiret qe AI vete na i dhuron.

Ajo qe ke parashtruar lidhur me unitetin e Krishtit me Atin dhe Kishen, merr perseri si pergjigje ate qe une kam shkruar me lart: Krishti eshte UNE JAM! Ungjilli eshte teksti me i diskutuar qe prej pak me shume se 1900 vjet, jo vec prej jo te krishtereve, por edhe prej vete te krishtereve. Por, kurre nuk do te gjesh pergjigje tjeter lidhur me hyjnine e Krishtit.

Nuk e di se sa e njeh anglishten e nese mund te degjosh biseda ne kete gjuhe. Nese po dhe nese deshiron qe te marresh pergjigjet e sakta lidhur me Krishtin sipas mesimeve te Kishes Katolike, atehere te keshilloj qe te degjosh predikimet e Arqipeshkvit Fulton J. Sheen. Nje pjese e mire mund te gjenden ne You Tube. Por, une i kam te shkarkuara te gjitha ne kompjuter dhe mund te t'i nis ato qe te interesojne me email.

E respektoj per se tepermi paktin qe te mos biem dakord per besimet respektive qe i kemi dhe ofrimi i degjimit te ketyre predikimeve ka per qellim vetem njohjen e vertete te asaj se cka besojne katoliket per Krishtin. Pasi, besoj se eshte mese e drejte qe mesimi te merret nga burimi, ashtu sic mesojme edhe ne vete per Islamin nga myslimanet, pavaresisht pajtohemi qe te mos biem dakord .

Vertet kjo eshte nje bisede me nje respekt reciprok dhe kete e ndjej kur diskutoj me ty.


Paqja me ne!

[bani]

Bani,

Paqja qofte vertet gjithmone me ne, pasi ajo vjen prej Zotit e nuk mund ta jape kurre njeriu prej vetes, por vetem nese e ka Zotin ne zemer. E pacim gjithmone zemren hapur per t'i pritur hiret qe AI vete na i dhuron.

Ajo qe ke parashtruar lidhur me unitetin e Krishtit me Atin dhe Kishen, merr perseri si pergjigje ate qe une kam shkruar me lart: Krishti eshte UNE JAM! Ungjilli eshte teksti me i diskutuar qe prej pak me shume se 1900 vjet, jo vec prej jo te krishtereve, por edhe prej vete te krishtereve. Por, kurre nuk do te gjesh pergjigje tjeter lidhur me hyjnine e Krishtit.

Nuk e di se sa e njeh anglishten e nese mund te degjosh biseda ne kete gjuhe. Nese po dhe nese deshiron qe te marresh pergjigjet e sakta lidhur me Krishtin sipas mesimeve te Kishes Katolike, atehere te keshilloj qe te degjosh predikimet e Arqipeshkvit Fulton J. Sheen. Nje pjese e mire mund te gjenden ne You Tube. Por, une i kam te shkarkuara te gjitha ne kompjuter dhe mund te t'i nis ato qe te interesojne me email.

E respektoj per se tepermi paktin qe te mos biem dakord per besimet respektive qe i kemi dhe ofrimi i degjimit te ketyre predikimeve ka per qellim vetem njohjen e vertete te asaj se cka besojne katoliket per Krishtin. Pasi, besoj se eshte mese e drejte qe mesimi te merret nga burimi, ashtu sic mesojme edhe ne vete per Islamin nga myslimanet, pavaresisht pajtohemi qe te mos biem dakord .

Vertet kjo eshte nje bisede me nje respekt reciprok dhe kete e ndjej kur diskutoj me ty.


Paqja me ne!

pershendetje!
nuk mendoj se ka burim tjeter pervec fjales se Zotit, ajo(fjala e Zotit ) mund te kete komentime te ndryshme nga persona te ndryshem,
une kuptoj me mire gjuhen e zemres time dhe ,
cdo njeri e ka ungjillin te shkruar ne zemren e tij,
kjo sdo te thote se nuk pranoj keshillen e mire.
per me teper une besoj bindshem se edhe kurani eshte fjala e Perendise , krijuesit tone,
te keshilloj per dicka ,mos meso per islamin nga myslimanet, per mendimin tim shumica jane jashte urdherimeve hyjnore, dhe kur them shumica , nenkuptoj pjesen derrmuese,,,,, ka shume manipulim,
burimet per informacion per mua jane vetem librat e Perendise, bibel dhe kuran,
por akoma dhe ketu , na duhen perkthimet e sakta, ose te peraferta, qe per perkthimin e kuranit kam disa rezerva te bazuara.

Eshte e Vertet, respekti eshte reciprok!

[marcus1]

pershendetje!
nuk mendoj se ka burim tjeter pervec fjales se Zotit, ajo(fjala e Zotit ) mund te kete komentime te ndryshme nga persona te ndryshem,
une kuptoj me mire gjuhen e zemres time dhe ,
cdo njeri e ka ungjillin te shkruar ne zemren e tij,
kjo sdo te thote se nuk pranoj keshillen e mire.
per me teper une besoj bindshem se edhe kurani eshte fjala e Perendise , krijuesit tone,
te keshilloj per dicka ,mos meso per islamin nga myslimanet, per mendimin tim shumica jane jashte urdherimeve hyjnore, dhe kur them shumica , nenkuptoj pjesen derrmuese,,,,, ka shume manipulim,
burimet per informacion per mua jane vetem librat e Perendise, bibel dhe kuran,
por akoma dhe ketu , na duhen perkthimet e sakta, ose te peraferta, qe per perkthimin e kuranit kam disa rezerva te bazuara.

Eshte e Vertet, respekti eshte reciprok!

Mire se erdhe përsëri, archimedes!

[ester_85]

Matrix dhe Seminaerist kanë prekur një temë goxha interesante, por me sa shoh nuk po merren vesh me njëri-tjetrin. Mesa kuptoj unë (më korrigjoni nëse jam gabim) Matrix nuk po vë në dyshim shentjërinë e shenjtorëve apo i ndan ato nga Krishti, apo po ndan Traditën nga Shkrimi (këtu mendoj qëndron keqkuptimi i Seminaristit), po është duke shpjeguar që njeriu nuk i var shpresat tek një njeri por te Perëndia, sepse nëse do var shpresat tek njeriu-shenjtori, atëherë lartësojnë njerëzit-shenjtorët në perëndira. Kjo është tepër e gabuar.

Gjithashtu u soll shembulli i hijes së Pjetrit. Vërtetë ata besonin se mund të shëroheshin nga hija e Pjetrit, por ama ata pas shërimit nuk i ranë pas Pjetrit e të fillonin të varnin shpresat tek ai dhe ta adhuronin si Perëndinë siç bënë me ap. Pavlin dhe Barnabën në Listër pasi ap. Pavli shëron një të sëmurë dhe banorët thanë se perënditë kanë zbritur mes nesh dhe filluan t'i adhurojnë, por kur apostujt dëgjuan këto gjëra iu përgjigjen që edhe ne jemi njerëz si ju (Vep. Ap. 14: 817).

Pra, kur unë i lutem një shenjtori për diçka, kjo nuk do të thotë se unë i kam varur shpresat tek ai shenjtor, sepse unë mund ti lutem edhe nje shentori tjetër apo dhe shume shenjtorëve të tjerë për të njëjtën gjë. Pra unë në këtë rast besoj dhe shpresej se është pikërisht Perëndia që do të plotësojë lutjen time, me ndërmjetimet e shenjtorit. Rrjedhimisht nga kjo del që shpresa ime e vetme është Perëndia dhe shenjtorët më ndihmojnë meqenëse ata janë pranë Perëndisë dhe lutja dhe ndërjmetimi i tyre kanë më tepër fuqi. Kjo është ajo që unë mendoj.

p.s. sa për panairin në kishën e shën Andonit në Laç, ndodhin dy fenomene: 1) Supersticioni (shqiptaret shquhen për supersupersticione dhe janë të prirur të shikojnë të shenjtat në këndvështrimin magjik. dhe 2) tashmë ajo është kthyer në një qëndër fitimi monetar për tregtarët që përpiqen të shesin produktet e tyre, siç ndodh rënëdom në të gjitha panairet fetare.

[Seminarist]

Nuk po diskutohet se a jane te bashkuar shenjtoret me Krishtin, por se a duhet te behet nje shenjtor shpresa per shpetim, apo Krishti?

Pikerisht kjo eshte ajo qe duhet kuptuar, se nuk ekziston kjo ndarje kur vjen puna ne menyren se si ke komentuar ne fillim te kesaj teme se, meqe shenjtori nuk mund te beje asgje vete, pa lejen e Zotit, nxirret konkluzioni se eshte GABIM te varet shpresa tek ai.

Ata te semure qe mbushen rrugen ku kalonte Pjetri, nuk kishin kete mentalitet. Ata varen shpresat se edhe hija e Pjetrit po ti prekte, do sheroheshin.
Ketu GABON edhe Ester85. Te semuret varen shpresat tek Pjetri pastaj u sheruan, edhe jo te sheroheshin e me pas te varnin shpresat tek ai - sic thua ti.
Edhe, Ester85, nuk behet fjale per ADHURIM, por per shprese.
Nqs ti me shprese kupton adhurim, gje qe eshte gabim, atehere mos shpreso tek nje shenjtor.

Shpresat varen tek shenjtori, sepse shenjtor nuk dmth asgje tjeter vecse manifestim i Krishtit ne te. Tek Krishti shpresa varet se eshte nga natyra Perendi, tek shenjtori sepse eshte perendi ne Krishtin me ane te Hirit.


Dua qe ti Matrix te mendosh pak per pasojat MONOFIZITE qe mbart absolutizimi prerazi i Krishtit si Zot (qe sipas teje nuk merr leje nga askush per te bere nje mrekulli, madje eshte BURIM) perkundrejt minimalizimit te shenjtorit, ne vetvete nje njeri-krijese e thjeshte.
Atehere do me kuptosh insistimin tim.

sic e ke vene re nder evangjeliket ne forum, monofizitizmi, ne rrjedhojat e tij, eshte nje herezi qe ata e mbeshtesin fort.

[ester_85]

Pikerisht kjo eshte ajo qe duhet kuptuar, se nuk ekziston kjo ndarje kur vjen puna ne menyren se si ke komentuar ne fillim te kesaj teme se, meqe shenjtori nuk mund te beje asgje vete, pa lejen e Zotit, nxirret konkluzioni se eshte GABIM te varet shpresa tek ai.

Ata te semure qe mbushen rrugen ku kalonte Pjetri, nuk kishin kete mentalitet.

Po ku e di ti ça mentaliteti kishin ata njerëz. Në pasazhin biblik thjesht përmendet fakti që u shëruan nga mrekullitë e apostujve në emër të Krishtit. Pastaj ku dinin gjë ata se ç'po ndodhte atje dhe ku duhej të shpresonin, tek Perëndia apo tek apostujt. Ata ishin në gjendje të vështire, të sëmurë dhe në momentin që panë shenjat dhe shërimet që bënte Pjetri bashkë me apostujt e tjere (pavarësisht se këta ta fundit nuk përmenden shumë) dhe turmat, të shtyra ca nga kureshtje dhe habia e ca vërtetë nga besimi, iu lutën për shërim dhe shpresuan se do shëroheshin. Pika e rëndësishme e këtij fakti qëndron tek veprimi i Pjetrit, i cili nuk shëron nga vetëvetja por në emër të Krishtit. Rasti i shërimit të çalit në hyrje të tempullit. Pastaj ke komplet mësimdhënien e ap. Pavlit që mëson njerëzit që të varin shpresat tek Perëndia siç edhe ai vetë i varte.

Krishti është shpresa e vetme e të krishterëve, ndërsa shenjtorët mund të jenë një garanci për ne që në momentin që ne i lutemi, atëherë ata bëjnë ndërmjetimin tek Perëndia meqë lutja e të drejtit ka fuqi para Perëndisë, por kurrësesi shpresa ime e vetme të jetë një, dy apo tre shenjtorë konkretë, siç ndodh rëndom. Unë fatkeqësisht këtë gjë shoh, që është lënë mënjanë Perëndia dhe janë lartësuar dhe perëndizuar njerëzit-shenjtorët. kjo ndodh kryesisht në këto panairet dhe kremtimet e mëdha, ku shentori që kremton ka shumë popullaritet dhe kulti i tij është mjaft i përhapur në atë zonë, sepse njerëzit e thjeshtu nuk arrijnë t'i kuptojnë mirë gjërat siç mund ti kukptojë një teolog i arsimuar i cilësdo feje qoftë. shumica e njerëzve mbeten në caqet e supersticionit fatkeqësisht, siç përmenda që ndodh dhe në panairin e laçit nga i cili mori shkas dhe kjo temë.

[Seminarist]

Po ku e di ti ça mentaliteti kishin ata njerëz.

E di nga menyra se si veprojne. Vep5 e thone qarte qe ata shpresonin se EDHE hija e Pjetrit po ti prekte, do sheroheshin. Dhe Bibla thote se me te vertete ata merrnin sherim me kete shprese. Ti vete, duke rene ne kontradikte me veten, e pranon se te semuret SHPRESUAN ne Pjetrin pa bere dallim se po shpresonin ne Pjetrin apo Perendine vetem.


GABIMI yt i perseritur eshte se ngaterron shpresen me adhurimin. Si rrjedhim, derisa ti te sqarosh me veten tende se shpresa tek dikush nuk eshte adhurim ndaj personit ne te cilin ke vene shpresen, eshte mire per ty mos te shpresosh tek asnje njeri.


Shpresa e vetme eshte Krishti dhe pikerisht sepse eshte keshtu, ne Krishtin, shenjtoret jane po ashtu burim/kanal/percjelles shprese. Krishti nga natyra, shenjtoret nga hiri.


Antropologjia, e cila minimalizon krejtesisht njeriun duke i kundervene Krishtin ZOT, eshte antropologji monofizite.

[ester_85]

Ore qënke njeri interesant ti...!!! shikoj që të pëlqen vazhdimisht në shkrimet e tua që të zësh të tjerët në GABIM dhe i sheh ato që shkruajnë të tjerët si të intereson ty. Ku e sheh ngatërrimin e shpresës me adhurimin ti aman? Pastaj meqë vëren një ngatërrim të këtyre koncepteve ja më ndihmo ca që të më qartësosh mendimet ç'është njëra dhe ç'është tjera?

Kam dhe një pyetje tjetër për ty se dukesh tip i vendosur në atë që thua, paçka se je tepër skolastik në mendime, kur ti i lutesh një shenjtori çfarë shpreson prej tij, 1- ti shpreson dhe ke bindjen e plotë se shenjtori do të lutet dhe do ndërmjetojë për ty tek Perëndia për ato që lutesh, apo 2- se shenjtori do të të plotësojë kërkesat e lutjes tënde. D.m.th ti i lutesh shenjtorit (që siç thua është perëndi nga hiri dhe jam plotësisht dakokrt se këtë nuk e thua ti, po dogmatiko orthodhokse) dhe ky të jep atë që kërkon në lutje apo nëpërmjet shenjtorit i lutesh Perëndisë???
mos m'u përgjigj sërish me kap 5 të veprave, se sado të përqiqesh ti nuk është fare e qartë atje çështja që po diskutojmë dhe teologjia orthodhokse nuk i komenton pasazhet biblike të shkëputura nga njëra-tjetra, por shikon frymën që çdo libër i Dhiatës së Re përcjell.

kjo ishte që ta kem ca më të qartë mendimin tënd në lidhje me shpresën tek shenjtorët dhe tek Krishti se nuk je fort i qartë.

p.s. kjo fjala "GABIMI" që përdor shpesh dhe e shkruan dhe me shkronja kapitale për ta theksuar, nuk është fort e përshtatshme në një diskutim për çfarë do lloj çështje që të jetë, sepse diskutimi përfundon keq pastaj, sepse kush je ti apo kushdo tjetër qoftë të gjykojë mendimin e tjetrit është i saktë apo është gabim. Ti shumë bukur mund të thuash që nuk bie dakort me mendimin tënd për këtë apo atë arsye, po jo të thuash që ky është GABIMI yt se kalohet në ofendime pastaj dhe nuk kemi më diskutim dhe rrahje mendimesh.

[farsi]

ka lezet me lexu kyt debat tuajin po jo ate te talebaneve qe duket sheshit qe jan dele pa qoban

[Seminarist]

Po, Ester85, ne relate me doktrinen e vendosur, te shkruar edhe te praktikuar, ne Kishe, cdokush - edhe ti - mund te jete gabim po aq here sa dallon nga ajo.
Ti, ne postimin tend te pare ne kete teme, ke bere rremuje disa pozicione. Ja ku i ke me poshte:

njeriu nuk i var shpresat tek një njeri por te Perëndia, sepse nëse do var shpresat tek njeriu-shenjtori, atëherë lartësojnë njerëzit-shenjtorët në perëndira. Kjo është tepër e gabuar.

Sic e shikon ne kuoten me larte, ti mendon se akti i varjes se shpreses tek nje shenjtor eshte akt adhurimi (lartesimi te tyre ne perendira).

Sic ta shpjegova ne menyre te perseritur, kjo eshte GABIM.
Vete folja shpresoj nuk ka kuptimin adhuroj. Eshte tjeter gje nqs ti personalisht ke krijuar koncepte individuale te tuat, ku shprese per ty dmth adhurim. Atehere, derisa te zgjidhesh keto koncepte njelloj me ato qe njeh gjuhesia, te takon mos te shpresosh tek njeri se duket qarte se po te besh keshtu ti do te jesh duke e adhuruar ate.

Gjithashtu u soll shembulli i hijes së Pjetrit. Vërtetë ata besonin se mund të shëroheshin nga hija e Pjetrit, por ama ata pas shërimit nuk i ranë pas Pjetrit e të fillonin të varnin shpresat tek ai dhe ta adhuronin si Perëndinë siç bënë me ap. Pavlin dhe Barnabën në Listër pasi ap. Pavli shëron një të sëmurë dhe banorët thanë se perënditë kanë zbritur mes nesh dhe filluan t'i adhurojnë, por kur apostujt dëgjuan këto gjëra iu përgjigjen që edhe ne jemi njerëz si ju (Vep. Ap. 14: 817).

Edhe ne kete pasazh ti prape ngaterron shpresen me adhurimin, duke nenkuptuar se po te shpresosh tek nje shenjtor dmth ta adhurosh ate.

Pra, kur unë i lutem një shenjtori për diçka, kjo nuk do të thotë se unë i kam varur shpresat tek ai shenjtor, sepse unë mund ti lutem edhe nje shentori tjetër apo dhe shume shenjtorëve të tjerë për të njëjtën gjë. Pra unë në këtë rast besoj dhe shpresej se është pikërisht Perëndia që do të plotësojë lutjen time, me ndërmjetimet e shenjtorit. Rrjedhimisht nga kjo del që shpresa ime e vetme është Perëndia dhe shenjtorët më ndihmojnë meqenëse ata janë pranë Perëndisë dhe lutja dhe ndërjmetimi i tyre kanë më tepër fuqi. Kjo është ajo që unë mendoj.

Po, kur ti i lutesh nje shenjtori, e ben pikerisht sepse me ane te shenjtorit ti mund te marresh nga Perendia nje hir qe per shume arsye nuk e merr dot vete, keshtu qe afrimiteti/ miqesia/autoriteti i shenjtorit tek Perendia perben nje shprese per ty per te marre ate hir qe se ke.
Kjo eshte edhe SHPRESA tek nje shenjtor. Ne bibel ka raste kur Perendia ka "ndryshuar" qendrimin e tij karshi botes per shkak te te drejteve.

Populli tek Vep5 shprehu pikerisht kete shprese, se edhe hija e Pjetrit po ti prekte, kaq i madh ishte afrimiteti/miqesia/autoriteti i ketij i njeriu me Perendine, do sheroheshin ne vend - dhe kjo SHPRESE per sherim iu plotesua.


Te vish e te thuash se kjo eshte GABIM, jo vetem qe bie kunder teologjise kishtare ortodokse dhe praktikes se besimit, por me fjal te tjera je duke thene se keta njerez qe kishin varur shpresat tek hija e Pjetrit kishin bere gabim. Atehere mund te vihet ne dyshim madje se kush i sheroi keta. Mos djalli?



Po qe per skolasticizem, nqs e di me te vertete kuptimin pejorativ te fjales, ai fillon aty kur vihen kufijte ne ate qe Perendia e ka bere nje. Kufi, mes Perendise si shpresa e vetme, edhe shenjtorit njeri; kufi ne cdo gje.

A mund te vihen kufij ketu?

Gjon14:12

12 Përnjëmend, përnjëmend po ju them:

kush beson në mua,

veprat që i bëj unë edhe ai do t’i bëjë.

Madje do të bëjë edhe më të mëdha se këto,

sepse unë po shkoj tek Ati.


Sic e shikon, psh Pjetri ne baze te ketij premtimi te Krishtit, nuk eshte thjeshte ndermjetues. Pjetri ketu ben veprat qe beri edhe Krishti. Veproi Krishti, ne Krishtin VEPRON edhe Pjetri. Ai nuk eshte thjeshte kerkuesi qe Krishti te veproje vecmaz tij.