Jetoj jasht Shqiperis per shume vite,qe atehere qe fillova te thoshja (ma,ba)e mire isha pak me e madhe.
Fillova shkollen ne Gr qe nga klasa e pare,ata greket asnjehere nuk me donin te beja shoqeri me ta,kshu qe ndihesha shume keq,arrita te mos doja te shkoja ne shkolle,nuk kisha asnje shqiptar/e tjeter qe te shoqerohesha.
Fillova ti urreja dhe kaq e merzitur isha sa vendosa qe kur ata/ato te me fyejn une nuk do rri si matufe... kshu qe nje dite te bukure shkova ne shkolle dhe nje shoqe e klases me ironi me tha ''ja kjo shqiptarja'' ( ne gjuhen e saj)
u drejtova te ajo dhe me gjithe forcen qe kisha i futa nje shpull sa i leshuan syt xixa! Qe prej asaj dite ajo me theriste ''Elena mou, Elena mou''
- Epo dreqi ta marr thash duhej ta kisha bere kete veprim kohe me pare!!
Nejse,asnjehere nuk kam nguruar te flas Shqip e shoqeruar jo me shqiptar,dhe sado qe skam bere asnje klas ne Shqiperi.
Nguroj te flas Shqip me Shqiptaret,mundohem te mos flas shume... do thoni ju pse?..
Sepse e ndjej nivelin e gjuhes time shume te ulet dhe shume here nuk kuptoj shume fjale...
Megjithate ndjehem e lumtur se di te shkruaj dhe te komunikoj me bashkdhetaret e mi!
flm mamit & babitlol
Diana te pershendes labja ime![]()
Krijoni Kontakt