Mërmëris...

[mondishall]

Me shiun, pa shiun...

Mendimet ç'mi qulli
E trupin s'ma lagu
Shikimin ç'ma mbylli
E sytë ç'mi hapi.

Me gjakun ndër vena
Rrëkerash rrjedh
Ujvarë tek zemra
Shpirtin ma kthen.

Në unë i shndruar
Dhe unë në shi
Mes lotësh bashkuar
Nga retë në shpirt.

Kur reja mbaron
Shkarkimin e saj
Ujvara shteron
Dhe shpirtin ma than.

I bërë thatësirë
E thatësira unë
Mes etjes së mpirë
Për një pikë ujë.

Me shiun, pa shiun
Kësaj bote endur
Jetoj njeriun
Ende të pagjetur.
---------------------------------------------------------------
Duke u përpjekur për ekzistencën e përhershme, njeriu zgjat më shumë ekzistencën e përkohshme të tij.

[mondishall]

Vjedhësit

Të nesërmen ma vjedhin që sot
Të sotmen ma vodhën që dje
E djeshmja që pardje m'u vodh
Para lindjes vjedhja më ndjek.

Krijesa vjedhësish të parakohshëm
Ditët i ngrysin që pa gdhirë
Ngopen duke qënë të pangopshëm
Vetes i kanë vjedhur, Njerinë.
---------------------------------------------------------------
Duke u përpjekur për ekzistencën e përhershme, njeriu zgjat më shumë ekzistencën e përkohshme të tij.

[mondishall]

Mes gjëmimesh

Mesnatës gjëmimet më trembën
Vetëtimat më rrethuan si fantazma
Mos vall' të më marrin mua erdhën
Të më kthejnë miliarda vite prapa?

Se në çast mendja më tha
Nga shpërthimi i madh lindi bota
Veç unë u tremba, ama
U struka, në grimcë u mblodha.

Mes resh pashë Hënën të dalë
Si syri i shkelur i një vajze
Gjëmimet u tërhoqën ngadalë
Të lashtat mistike sinjale.

p.s. Isha vertet gjithe naten i vetem ne nje pyll(lloji i punes!!!), mes gjemimesh e vetetimash.
--------------------------------------------------------------
Duke u përpjekur për ekzistencën e përhershme, njeriu zgjat më shumë ekzistencën e përkohshme të tij.

[gjakushi]

Mes gjëmimesh

Mesnatës gjëmimet më trembën
Vetëtimat më rrethuan si fantazma
Mos vall' të më marrin mua erdhën
Të më kthejnë miliarda vite prapa?

Se në çast mendja më tha
Nga shpërthimi i madh lindi bota
Veç unë u tremba, ama
U struka, në grimcë u mblodha.

Mes resh pashë Hënën të dalë
Si syri i shkelur i një vajze
Gjëmimet u tërhoqën ngadalë
Të lashtat mistike sinjale.

p.s. Isha vertet gjithe naten i vetem ne nje pyll(lloji i punes!!!), mes gjemimesh e vetetimash.
--------------------------------------------------------------
Duke u përpjekur për ekzistencën e përhershme, njeriu zgjat më shumë ekzistencën e përkohshme të tij.

Gjithë misteri, ankthi, pikellim qe nganjehere pllakosin shpirtin krijues, te bejne te ringritesh ai kthesa poetike e Mondit qe krijon strofen margaritar :

Mes resh pashë Hënën të dalë
Si syri i shkelur i një vajze
Gjëmimet u tërhoqën ngadalë
Të lashtat mistike sinjale.


Ndjeva nje freski dhe u ringjalla! Sepse, po te njejten strofe te pershkruar, e gjeta ne shpirt!

Sukses!

[mondishall]

Fjalet e tua gjakush me emocionojne vertet dhe pse jo, me kenaqin, sikurse me obligojne per vazhdimesine. Faleminderit.

[mondishall]

Themi ne: Jetë qeni!
Thotë qeni: Jetë njeriu!

Unë dhe qeni

E shikoj, më shikon
Ai leh, unë flas
Në dukje njëlloj
Në gjuhën e lasht'.

Kuptohemi, s'kuptohemi
E ç'rëndësi ka?
Njëlloj mundohemi
Sa mundimi i lasht'.

Ai për një kockë
Për kafshatën unë
Të dy në kët' botë
Fatkeq e fatlumë.
-----------------------------------------------------------------
Pasja e shpirtit është privilegj për trupin.

[e panjohura]

Une dhe njeriu!
--------------------
Une njeri,ti njeri
C'kerkoj une
Kerkon dhe ti
Por s'kuptohemi asesi!
Me qenin leht kuptohet
I gjuan nje kock
Dhe ai largohet
E me qenjen njeri
S'po kuptohemi
As une as Ti!
Jemi bere shum te uritur
Njeri tjetrin se kuptojm
Kur gjepat i mbushim para(lek)
Te uriturin nuk e besojm!

[Agim Metbala]

Themi ne: Jetë qeni!
Thotë qeni: Jetë njeriu!

Unë dhe qeni

E shikoj, më shikon
Ai leh, unë flasNë dukje njëlloj
Në gjuhën e lasht'.

Kuptohemi, s'kuptohemi
E ç'rëndësi ka?
Njëlloj mundohemi
Sa mundimi i lasht'.

Ai për një kockë
Për kafshatën unëTë dy në kët' botë
Fatkeq e fatlumë.
-----------------------------------------------------------------
Pasja e shpirtit është privilegj për trupin.

Bëra pak lara i nderuar, por konstatimi shumë i saktë...
Pas shumë shkrimeve që i bëra sot, pushova me këtë poezi, apo më mirë të themë - notova qetë, qetë... duke e relaksuar shpirtin...

[pranvera bica]

Mondi!Vazhdo te na falesh kenaqesi!S'ke nga ia mban...Poezia pa ju dhe ju pa poezi do dukeni tjeter njeri! Respekte!

[mondishall]

Ju falenderoj dhe pershendes miqte e mi, e panjohura, Agim dhe Pranvera, per viziten ngrohese ne kete teme mermeritese te shpirtit tim. Sipas zakonit, qerasja vazhdon me vargje....

Barabar!?

Barabar-i prishet
Me një minus a plus
Si zjarri që ndizet
Nga një grimcë prush.

Barabar-i ndryshon
Me një minus a plus
Mbi zero të ngroh
Nën zero të struk.

Barabar-i të tall
Mes zerosh përreth
Si laku të var
Të mbyt e s'të vdes.
-----------------------------------------------------------------
Pasja e shpirtit është privilegj për trupin.