Ikona të thyera

[mondishall]

Gentian! Bujar Mucaj me dha para pak kohesh librin tend me poezi. Jam mes faqeve te librit, pra mes vargjeve te poezive te tua. Per gatimin e amvises thuhet ne fund pershtypja dhe kur kenaqesh, dihet e thena, "Te lumshin duart!" Kurse ne mes, vazhdon ose jo e shijuara, qe perfundon me mbarimin apo lenien ne mes te ushqimit. Po te them vetem kaq, qe une po vazhdoj te shijoj "gatimin" tend poetik. Miqesisht, Mondi

[GeoF]

I dashur Mondi !
Ju falendeoj per kohen qe investoni ne shfletimin e librit tim me poezi.
Vet poeti, ( vargezuesi dhe medituesi njekohesisht), eshte i vetmuar ne boten e tij dhe i humbur ne imazhet dhe ngjarjen qe lene gjurme tek ai.
Ky shkembim , bashkebisedim, eshte uria e kesaj vetmie dhe kurajoja me e mire per ate qe rri me ore te tera mbi vargje, detaje, imazhe.
Une , sinqerisht e them kete, ndjehem mire kur lexoj fjalet dhe urimet, vleresoj vargun qe kam hedhur dhe lutem qe vargu dhe une te jemi bindes dhe te vlefshem per nje lexues.

Juve jeni krijues dhe e cmoni mire poezine.
Lutem dhe shpresoj njekohesisht qe te jete nje shije e mire per syrin dhe mendimin tuaj.
Gjithashtu , jam i kenaqur qe keni nje kopje ( fizike) te librit.....ishte kerkesa e Z.Bujar dhe deshira ime , qe libri te ishte midis jush.
Mi pershendet miqte e mi, nese e ke mundesineti takosh dhe ju uroj shendet e miresi juve dhe te gjithe krijuesve qe jane aty me ju.
Miqesisht Genti.

[Roi]

Ne ikonat e shpirtit
Kryqezova imazhin tend,
Ne kryqezatat e vuajtjeve
Dergova kujtimet,
Çastet qe kaluam bashke.

Ne shatorren e dashurise time
Perendi te kurorezova veç ty,
Ne idhujt e besimit tim
Gdhenda trupin, buzet, syte e tu.

Ti je feja, dashuria ime
Ti je besimi, zoti im
Pra rilind ti per mua, kthehu nga vdekja
Ne mos, merrme, a me ler tek ti te vij.

[Agim Metbala]

Ne ikonat e shpirtit
Kryqezova imazhin tend,
Ne kryqezatat e vuajtjeve
Dergova kujtimet,
Çastet qe kaluam bashke.

Ne shatorren e dashurise time
Perendi te kurorezova veç ty,
Ne idhujt e besimit tim
Gdhenda trupin, buzet, syte e tu.

Ti je feja, dashuria ime
Ti je besimi, zoti im
Pra rilind ti per mua, kthehu nga vdekja
Ne mos, merrme, a me ler tek ti te vij.

Roi, shumë e bukur!

[Roi]

Roi, shumë e bukur!

Faleminderit I nderuar Zotri Agim..

[GeoF]

Ne ikonat e shpirtit
Kryqezova imazhin tend,
Ne kryqezatat e vuajtjeve
Dergova kujtimet,
Çastet qe kaluam bashke.

Ne shatorren e dashurise time
Perendi te kurorezova veç ty,
Ne idhujt e besimit tim
Gdhenda trupin, buzet, syte e tu.

Ti je feja, dashuria ime
Ti je besimi, zoti im
Pra rilind ti per mua, kthehu nga vdekja
Ne mos, merrme, a me ler tek ti te vij.

ROI, po i bashkangjis IKONAT, se ndoshta gjejne ngushellimin e dashurise prane njera-tjetres.

IKONA TË THYERA


Të pash në blicin e një krisme,
Diku midis humbjes dhe rënies
Anuar si rënkim i zemëruar
Në instiktin e epërm të qënies.

Të pashë në blicin e një kohe
Dhe ti më pe si bust të anuar
Tek zgjasnim duart marramendsh
Si arna të kohës sonë të arnuar.

E sërish në drita krismash
Zeusi na ndiqte në harresë,
Të ikur, të anuar, vajtueshëm
Diku midis humbjes dhe rënies.

[COLOR="Magenta"]Dhe kjo eshte nje poezi te clen e une ekam shume per zemer dhe ka qene nje vuajtje e thelle shpirterore, te cilen besoj se nuk e kam treguar te plote dhe me vargje.
Por......kjo eshte dashuria, te arrish trendafilin qiellor me buzeqeshje syri dhe te vuash pambarimisht ne heshtje per emrin e saj.
Me respekt , Gentjan Banaj[/COLOR]

[GeoF]

PA TY

Pa ty
Them se do të jem më i fortë.
Në heshtjen time
Sendet e tua
Bien si copa të flakta
që zhurisin mall.

Duhet veç një cast
Ai që zemrën më çukit,
Cepi i buzës tënde
Buzëqeshja kur ti hap derën
Dhe shtrati që djeg vetmi
Skuqet në gjethe të flakta trëndafilash
Që bien mbi trupin tim
Si lëkura jote.

Pa ty, jam flakëza e vetmuar
Në sfondin e buzëqeshjes tënde të trëndafiltë

[riza2008]

VDEKJA

E plakur vdekja, si fletë e verdhë
Më e lashtë se piramidat në rërë
Edhe pse çalë-çalë me kohën erdh
Në petkun e terrtë fle bota e tërë.

Medalion pafytyrë në qafë të kohës
Hallkave të nxira varen motet gri.
Pajetësia dashuron me stilin plak t`epokës
Nuk zgjedh si veten, por flirton me rini.

Bukur,shum bukur,çdo fjale me tej s'ka kuptim.Rizai

[GeoF]

Faleminderit Riza !
Kjo qe ju kishit vecuar eshte me te vertete nje poezi e bukur, dhe une sa here e lexoj e vete, si ne rastin qe ju e kisht e vecuar , apo kur i rectoj per te bere nje CD, dridhem dhe me kap nje ankth cuditshem.
Ehste lidhja me momentin kur eshte ngjizur kjo poezi. Ajo lidhje ka nje histori te trishte dhe dramatike. Me kujton pikerisht sherrin banal mes dy te rinjve ne oborrin e shkolles ku une punoja, dhe njeri prej tyre humbet nga nje goditje me thike.
Eshte ky momenti kur une i thirra vdekjes, "mos flirto me rini", me shpresen se ajo do teme degjonte.
Por....................., kjo eshte jeta dhe ky eshte vargu.
Arti lind jeten thote kadare, dhe jeta pjell artin e madh.
Nuk dua te me keqkuptosh, ju tregova thjesht origjinen e kesaj poezie filozofike e te trishte.
Faleminderit per urimet dhe per kurajen qe me japin fjalet tuaja.
Uroj muze dhe per ju.
Me respekt, Gentjan Banaj

[Agim Metbala]

VDEKJA

E plakur vdekja, si fletë e verdhë
Më e lashtë se piramidat në rërë
Edhe pse çalë-çalë me kohën erdh
Në petkun e terrtë fle bota e tërë.

Medalion pafytyrë në qafë të kohës
Hallkave të nxira varen motet gri.
Pajetësia dashuron me stilin plak t`epokës
Nuk zgjedh si veten, por flirton me rini.

Bukur,shum bukur,çdo fjale me tej s'ka kuptim.Rizai

Mik Riza, kjo poezi më pëlqeu tej mase - ka figurat e bukura stilistike - urime mik e frymëzime edhe më të thella...