Dy Mondët e mi. Prill 2012.

[mondishall]

Simbiozë ndjesish

Ne prekim njeri-tjetrin gjithandej pa e ditur
Dridhemi, ndizemi, shuhemi, vazhdimisht
Kjo botë mes ajrit, me ajrin na mban ngjitur
Mes rrezatimesh ndjesore, na ndan e na lidh.

Ndaj ëndrrash jetojmë sa herë të pakapshmen
Të kapshmen sa herë në ëndërr s'e arrijmë
E kundërta a s'ndodh sa herë me realen
Sa herë mes reales, presim ëndrrën të vijë?

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Poezia ime

I vetmi mjet fluturues
që përtej i bie universit
dhe për pafundësi s'pyet,
je ti, poezia ime.
Askush dot s'të prek
Pa arritur të ndjek
Moj frymë Perëndie.

Je e imja jetë
E imja vdekje je
Ringjallja vetë
E përjetshme.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Me Diellin tim

Jo, nuk ma fshihni dot Diellin tim
Ju re plot inate vrenjtësie
Shkarkomuni breshërisht në shpirt
Unë prapë në këmbë, vertikal do bie.

Mjafton të zgjat duart përtej jush
Dhe Diellin mes pëllëmbësh ta mbaj
E ç'mund të bëni se të më lagni, më shum'?
Me Diellin tim, një oqean mund të thaj.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Shenjtëria e shpirtqënies

Ti mund te fluturosh më shumë se fluturimi
Më shumë se vetë ecja, në jetë mund të ecësh
Kjo është vetë magjia e magjisë që ka shpirti
Përdorja trupit tënd, në do baltës mos ngecësh.

Nuk është, jo, kjo jetë, krijuar veç për shpirtra
Ku hapësirë e tyre nga balta mos baltoset
Materia mbetet shkretë, nëse s'do ishte lindja
Ku qënia mes materies, nga shpirti lartësohet.

Nuk ka më shenjtërore se qënia në një shpirt
Se shpirti në një qënie, nuk ka më shenjtëri.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Paradoksi i vetes

Kujton se e njeh veten ashtu si ajo është
Kujton dhe vetja tënde se shfaqet lakuriq
Habitesh ti me veten, kur nuk e ndjen të tërë
Më shumë habitet vetja, kur mangut shfaqesh ti.

Mes vetes edhe teje, qëndron një paradoks
E ndiqni njeri-tjetrin, pa e arritur dot.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Si një vesë mëngjesi

Jo, ti s'mund të luash lojën djallëzore
Thjesht duke ditur timen ndjeshmëri
Nëse unë për ty nuk jam i kësaj kohe
Lermë në kohën time, tënden jeto ti.

Jo, ti s'mund të luash lojën hipokrite
Nisur kush e di nga çfarë interesi
Mbase s'jam ai, që ti në jetë prite
Unë jetoj jetën, si një vesë mëngjesi.

Lermë pra të ndjej, qoftë dhe një sekondë
Jetën e një vese, rënë përmbi lule
Erdhëm krejt të kundërt të dy në kët' botë
Lermë lules sime, si vesa të shuhem.

Selanik, prill 2012

[mondishall]

O Krisht hyjnor!

Krishti u ngjall,
Rroftë ringjallja!
Shpresa u var
Hajmali tek qafa.

Dhe prit çdo ditë
Çdo muaj prit
Ringjallja të vijë
Nga viti në vit.

Dekadë u bë viti
Shekuj - dekada
Shpresa tek shpirti
Me kryqin përpara.

Ku duruam kaq
Mbi dymijë vjet
Mijrat e tjerë
Qofshin kësmet!

O Krisht hyjnor
Na njeh më mirë
Ke gjak njerëzor
Mos harro Njerinë!

Selanik, prill 2012

[mondishall]

Nuk është dashuria një formulë e jetës

Nëse unë jam diçka më tepër për ty
Diçka më pak për ty, ai tjetri do të jetë
Nuk është mbledhje e thjeshtë, një edhe një bëjnë dy
Të njëjtë kursesi zemra jote s'do na ketë.

Nëse ti për mua je diçka më tepër
Tjetra për mua do jetë diçka më pak
Nuk është dashuria një formulë e jetës
Ndryshe do kish dalë, ta shpikte një Ajnshtajn.

Selanik, prill 2012

[Agim Metbala]

Mondi, urime për hapje të temës - me cikël të ri...
Suksese të reja mik i nderuar...

[Helikranon]

mondishall
.............
Habitesh ti me veten,kur nuk e ndjen te tere
me shume habitet vetja,kur mangut shfaqesh ti.
.............
Suksese per ciklin e ri,krijimet tuaja me japin nje kenaqesi te vecante.