Lajme Nga Bota Islame !

[Renea]

Rritet numri i muslimanëve në Gjermani
Numri i përgjithshëm i muslimanëve që jetojnë në Gjermani arin mbi 3.5 milion.
Në një intervistë të dhënë nga Salim Abdullah, drejtorit të Arkivës Islame në Gjermani, theksohet se numri i muslimanëve në këtë shtet në vitet 2006-2007 ka shënuar një rritje prej 200 mijë. "Kjo është si pasojë e lindshmërisë së madhe të muslimanëve që jetojnë në Gjermani si dhe nga emigrimet që bëhen në këtë shtet nga muslimanët e shteteve tjera" pohon Abdullah për revistën gjermane "Tagesspiegeg".

Në Gjermani në vitin 2007 kanë lindur 63 mijë fëmijë musliman si dhe rreth 35 mijë musliam kanë fitua shtetësinë gjermane. Kështu që numri i përgjithshëm i muslimanëve në Gjermani arin në 3 milion e 508 mijë.

[titi-a]

Titia, cdo te thote "msikivisht" mer burre se me bere kurioze?

Nga Mitrovica c'behet? Do e mbajme a do e leme? Ne xhep duhet ta kemi me siguri, se ti, si nga Mitrovica qe je, ke hapur nje dynja me tema ne forum, por nje per Mitrovicen s'e ke hapur. Punet andej do jene vaj besoj ...

Nejse, "copy-paste" te mbare, e ne te tilla gezime u mbledhshim prape ...

Islami eshte fe e paqes ku vete fjala Islam ka kuptimn paqe,ne kohen moderne kure teknika filloj te zhvillohet njerzit ne shume vende te botes filluan te largohen nga perkujdesja shpirtrore dhe te merren me knaqesit e kesaj bote per ta gjetur lumturin me ane te gjerave materiale dhe duke luftuar ata (njerzit) per te ardhr tek pasuria u ben rob te saje.....madje edhe u be moto se kush eshte i pasur eshte edhe i lumtur!...pore kjo nuk ishte ashtu dhe pjesa me e madhe e atyre njerezve te cilet deshironin ta arrinin knaqesin e kesaj bote dhe te botes tjeter ngelen ne Islam...dhe sa i perkete kesaj ke argumente te shumta.
Muhamedi alejhi selem thoshte knaqu me ate te cilen Allahu ta ka caktu ti do te jesh njeriu me i lumtur ne bote...
E sa i perkete Mitrovices edhe pse tema nuk eshte per MItrovicen une jetoje ne Mitrovice eshte nje ndarje te cilen une e kam perjetuar ne qeshore te 99 i kam pare me sy te mi se qytetaret serb edhe saksit me lule i largonin nga banesat e tyre.....thjesht ka qen nje manipulim i kurdisur siq ishte edhe me heret ne shtetin e Jugosllavis (Bosne,Kroacia me Sllovenin e kan nje pjes te tokes te diskutueshme si Kosova me Maqedonin)..Nuk eshte se nuk me dhemb pore nuk dua te behem politikan i kohes son!
Nese do te jete historia reale per Mitrovice do ta kuptojn te gjith shqiptaret se kush ishte ai qe e ndau Mitrovicen(kurse qytetaret e Mitrovices kete e dijen po nuk kan qa te bejn!)
Me vije mire qe po e kupton vajn e Mitrovices kurse politikanet tan jan njerzit me te korruptuarit ne EUROP.
E Ç'PRET TI QE UNE TE HAPI TEME PER MITROVICEN!?

Per momentin ka marre persiper te merret me gjera te medha si puna e konvertimit te 14 vjecareve ne USA , me vone do te merret me 'vogelsirat' .

HEHEHE
Une jam i lumtur qe nje vajze 14vjeqare arriti te gjeje rrugen e shpetimit,ashtu siq arriten shkenctare te ndryshem(nese nuk i ke lexuar vazhdo ti lexosh)dhe shum intelektual te ndryshem duke arritur qe ne krejt boten brenda vitit shifra e njerzve te cilet e pranojn Islamin ti koloj ne qindra mija njerz.
Une e dhash nje sqarim paksa per Mitrovicen e ty nese je aq patriot apo atdhetare perse nuk hap ti ndonje teme per mitrovicen apo per shqiptaret e presheves,te qameris,malit te zi...?!
Une e kam hapur nje teme ne kete forum tek problematika shqiptare:
Disa rrefime te femrave te dhunuara ne luften e Kosoves
Ku leket me te cilat blehet ky liber shkojn per keto femra te dhunuara
E une po e shoh se interesim per te lexuar keto rrefim eshte shum i vogel, kurse numri i atyre qe deshirojn te me pengojn ne kete tem eshte shum me i madh.
Me qe je kaq atdhetare te beje dy pyetje:
1.A e ke blere kete liber?
2.Apo a je interesuar qe egziston ky liber?
Une do te vazhdoje inshalla te sjell te tjera rrefime ne kete tem dhe te keni pak rrespekt per mua si antar i keti forumi mos nderhuyeni me gjera qe nuk i takojn kesaj teme,apo me fjale nenqmuese sese une po sjell argumente....
Me respekt nga titi-a

[titi-a]

Udhëzimi që erdhi para Ramazanit


Monica Aparicio nga Meksika pranoi Islamin pas një ëndrre të parë. Ajo tregon se në ëndërr ishte duke lexuar Kur' an dhe ishte ngritur duke thënë "All-llahu Ekber".
E shtunë, 06 Shtator 2008 15:03


Monica Aparicio pranoi Islamin pas një ëndrre të parë. Monica na shpjegon udhëtimin e saj për në udhëzimin e Gjithëmëshirshmit.

"Siç e dimë mbi 90% të njerëzve në Meksikë janë katolik. Unë jam rritur në një familje me traditë meksikane dhe jam edukuar nga ana gjyshit dhe gjyshes sime. Që nga fëmijëria ime, unë jam edukuar si një krishtere dhe besoja se Krishterimi është feja e vërtetë. Edhe nëpër shkolla neve na mësuan kështu, dhe çdo gjë që më rrethonte mua kishte të bëj me krishterimin. Ishte shumë turpëruese mungesa e lidhjeve me besimet tjera. Në Krishterizëm njerëzit besojnë, por nuk mendojnë se a e kanë të drejtë apo jo.

Vitet e fëmijërisë që kaluan pranë familjes katolike

Me kujtohet shume mirë, kur ishim fëmijë gjyshi dhe gjyshja në dërgonin çdo të diele ne kishë. Atë kohë ne nuk kuptonim asgjë nga ceremoniali i organizuar aty, por vetëm se dëgjonim aty se çfarë thuhej aty. Prifti fliste, por njerëzit nuk ishin kureshtar të dinin se a fliste drejtë prifti apo jo, njerëzit përtonin edhe të verifikonin fjalët thënë nga prifti në Bibël. Askush nuk deklaroj se çka mendon lidhur me fjalët e priftit. Dhe duke u bazuar ne atë se çka do që të dëgjohej në kisha është e saktë, njerëzit infiltrohenin dhe idetë e tilla i adaptonin në jetërat e tyre. Dhe kjo vazhdonte çdo fundjavë.

Martesa me një musliman

Kur isha në moshën 23 vjeçare u njoftova me burrin tim të tanishëm dhe ai ishte musliman. Familja ime më lejoi të martohem me atë gjithnjë duke u bazuar në faktin se ai ishte një njeri me virtyte të larta. Pas tre vjetësh unë isha shtatzënë për vajzën time të parë, dhe ne para martesës sonë kishim bërë një marrëveshje se fëmijët tanë do të jenë musliman. Burri im ishte një njeri shumë i mirë dhe i butë, sa që nuk ishte problem për mua që fëmijët e mijë në të ardhmen të jenë në konfesioni Islam. Por njëkohësisht unë kërkova nga ai të mos martohet edhe me ndonjë grua tjetër dhe ai u dakordua.



Vajza ime, muslimane apo katolike?

Kur mora për herë të parë vajzën time në prehër mendova se ajo ishte dhurata më e vlefshme për mua nga Zoti. Dha u binda se vajzën time duhej të edukoja në bazë të besimit tim dhe ajo duhej të ishte pasuese e rrugës së vërtetë. Por, çuditërisht as unë nuk e dija për rrugën e vërtetë. A thua ishte Krishterimi? A do të mund të edukoja unë vajzën time duke lexuar versete nga Bibla, versete të cilat as unë nuk i kuptoja, gjatë kohës kur bashkëshorti im është në punë?

Kush është Zoti?

Afër nesh ishte një katolik i cili praktikonte fenë e tij. Unë e takova atë dhe ia përshkrova gjendjen time, dhe ai më këshilloi të kryqëzohem dhe të kërkojë ndihme një ditë nga Antonio i Shenjtë, një ditë nga Tertesa e Shenjtë dhe një ditë tjetër nga Maria e Shenjtë lidhur me problemet që më preokuponin. Pra këto duhej të beja fshehurazi nga burri im dhe nga familja e tij.
Pas një kohe nuk mbet më Shenjtor ku do të kërkojmë ndihmë dhe njashtu problemet nuk zgjidhenin. Unë sërish e takova atë dhe i ceka se më duhet të kërkoj drejtpërdrejtë ndihmë nga Zoti. Ai u dakordua dhe unë pyeta atë se kush është Zoti. "Ai është Krijuesi im dhe i yti dhe Ai është i Përhershëm" tha pa hezitim. Ai Pas këtyre fjalëve u ndal dhe filloi të mendonte, ndërsa unë sërish u kryqëzova dhe fillova të shikoja kryqin. Me një kohë edhe ai e shikonte kryqin. Ai pastaj më pyeti se kush është ky në kryq? "Zoti" u përgjigja unë. Por pak më parë ai u deklarua se Zoti është i Përhershëm. "A thua si mund të jetë ky në Kryq i Përhershëm?" mendova me zë unë. Unë gjatë tërë jetës sime nuk kisha vërejtur këtë realitet.
Ai më pyeti se nga vjen ky Zot, e unë u përgjigja se vjen nga Nëna Maria. Por ai më kishte thënë se Zoti është i përhershëm, pra nuk kishte lindur dhe nuk do vdisje kurë. Kjo ishte një çështje shumë kundërthënëse. Kjo më shkatërroi krishterimin tim, dhe e pyeta atë se si beson në këto gjëra. Po nëse Zoti posedon tërë forcën në duart e veta, atëherë pse kërkojmë ndihme nga Maria, nga engjëjt dhe nga priftërinjtë. Kjo ishte një çështje që duhej të mendoja dhe hulumtoja unë. Në Meksikë shumica e njerëzve janë krishterë dhe asnjë i krishterë nuk mediton për religjionin e vet.


Paralajmërimet e udhëzimit

Ndjeva një mungesë të thellë ngulfatëse në shpirtin tim dhe vendosa të kërkoj ndihmë. Shkova në një Kishën Katolike dhe kontaktova me personelin e kishës, dhe tre ditë radhazi bisedova me personelin. Unë me orë të tëra parashtroja pyetje që nuk gjenin përgjigjet e tyre. Dhe solucioni i tërë bisedave ishte se unë isha e detyruar të të besoja në të gjitha informatat çka ofronin ata dhe e kundërta ishte mëkat. "Duhet të besosh në krishterizmë se ajo është e vërteta" thonin ata. Kur kërkova prova dhe argument, ata më thane se vet Bibla është argument. Unë potencova se disa pjesë të Biblës janë kundërthënëse mes veti dhe kërkova burime origjinale duke pretenduar se nuk mund të besoja në këto gjëra. "Kjo feja jote dhe je e detyruar të besosh" ishte porosia e fundit nga personeli i kishës. U largova nga aty duke qenë e bindur se këto biseda nuk kanë sjellë asnjë dobi për mua.

Mendova se ishte shumë e qarrtë se nuk mund të gjeja qetësi në Krishterizëm. Dhe u binda se ka mbaruar krishterimi im, në të cilin nuk kishte mbetur asnjë pjesë e vërtetë për mua. Dhe pas kësaj vërtetova se thellësira e shpirtit tim ishte akoma më boshe. Pastaj fillova të lutem Zotit " Të lutem o Zot, më kumto se pas cilës rruge duhet të ecja, të lutem më ndihmo, dhe më udhëzo tek ajo fe e cila është e vërtetë"

A ishte Krishterimi apo Islami? Sipas mendimeve të mia Islami nuk kishte vlera. Sepse kur shikoja në veprimtarin e muslimanëve nuk mund të konkludoja se ata janë më të mirë. Unë duhet të jem e sinqertë dhe them se ishte shumë shqetësuese për mua kur i shikoja femrat muslimane të mbluluara në njërën anë, ndërsa në anën tjetër në fytyrat e tyre kishte gati një kilogram makijazh. Stili i veshjes së grave muslimane ishte e bazuar kryesisht në traditë ose nga dekoritetit. Unë nuk mund të konkludoja se ato bëjnë diçka nga besimi t tyre. Ndërsa meshkujt musliman nuk dallonin nga meshkujt tjerë në Meksike, në Amerikë dhe në tërë botën. Ata nuk kishin asgjë të veçantë. Ata nuk ishin një pozite e cila do të më shtynte të mendoja se mos ata e kanë të drejtë.
Kisha nevoje të gjeja rrugën e vërtetë, isha e detyruar të përgjigjja në mënyrë të drejtë edukimit të vajzës sime. Ishte e çuditshme gjendja ime kur lutesha Zotit çdo dite, edhe pse isha një katolike. I lutja Zotit të të më udhëzonte në rrugën e drejtë.


Udhëzimi që erdhi nëpërmjet ëndrrës


Ishte par tre vite dhe pak net para ardhjes së Ramazanit kur pashë një ëndërr shumë të çuditshëm. Kjo ishte një ëndërr që ndryshoi totalisht jetën time. E pashë veten time me tesha të bardhe dhe e mbuluar me një mbulesë të bardhë. E shikoja veten time si një muslimane në ëndërr. Unë isha duke qëndruar në dhomën tonë të vogël, dhe në dy anët e mijë ishin dy vajzat e mija. Ne qëndronim dorë për dore ku ato ishin veshur sikur unë.
Ne i bënim sexhde Allahut dhe flisnim arabisht në ëndërr. Unë lexoja një pjesë nga Kurani. Unë mendova në ëndërr se kjo është mënyra më e mirë e të adhuruarit të Allahut, dhe kur papritmas vërejta një derë në anën time të majtë ku ishte djalli. Ai nuk mund të hynte brenda dhe ashtu na shikonte. E pashë fytyrën e tij të zezë dhe sytë e tij që përhapnin zjarr. Ai më tha "Mos e prano Islamin, mos u bë musliman. Qëndro krishtere ose bëhu çka të duash por vetëm mos e prano Islamin". Por në ato momente thashë "Eudhubilahimineshejtaniraxhm" dhe nuk kuptova se si dol kjo fjalë arabe nga gjuha ime. Dhe për një kohë djalli u zhduk dhe unë mendova se nuk duhet të frikësohesha. Unë përqafova fort dy vajzat e mia dhe vazhdoja të bëja ibadet Allahut, dhe të bëja sexhde. Në njërin nga sexhdet thashë "Subhane rabijel ala" ndërsa dëgjova një zë që tha "Allahu Ekber". U zgjova dhe u vetëdijesova duke thënë "Allahu Ekber"

Jam e sigurte një qind për qind se All-llahu ishte përgjigjur në pyetjen time. Dhe më kishte treguar se udha e vetme e drejtë ishte Islami. Tani i falënderohem All-llahut sepse më bëri muslimane. Kjo është feja Islame e cila më mbron nga zjarri, jo nga qëndrimi në zjarr për një, dhjetë apo njëmijë vjet, por nga zjarri i përhershëm.

Inshallah edhe vajzat e mija do të edukoj si nga një muslime të vërtete, ngase shumë i dua ato. Pas një kohe unë edhe u mbulova dhe synoj që të jem në rrugën e vërtetë deri në vdekjen time.
Tre ditë pasi e pranova Islamin erdhi Ramazani dhe unë fillova të agjëroja"./

[Raim]

Titia, cdo te thote "msikivisht" mer burre se me bere kurioze?

Nga Mitrovica c'behet? Do e mbajme a do e leme? Ne xhep duhet ta kemi me siguri, se ti, si nga Mitrovica qe je, ke hapur nje dynja me tema ne forum, por nje per Mitrovicen s'e ke hapur. Punet andej do jene vaj besoj ...

Nejse, "copy-paste" te mbare, e ne te tilla gezime u mbledhshim prape ...

Nese nuk e ke ditur, ky forum quhet "komuniteti musliman" nuk eshte forum per politike, e ty nese aq shume te brengos qeshtja e Mitrovices, kontribo me shkrimet tuaja ne ndonje forum adekuat e jo te vish ketu dhe te ja fusish si kau peles, gjoja se edhe une te them dicka se qenkesha patriot.

[titi-a]

Fatime Kazuei (Tokio-Japoni)
Konvertime December 25th, 2007



Listës së gjatë të atyre që po e pranojnë Islamin iu shtua edhe një zonjushë japoneze, e cila, pasi e pranoi Fenë Islame, e ndërroi emrin dhe tani quhet Fatime Kazuei. Japonezët atdheun e tyre, të cilin e duan shumë, e quajnë Nipon, që në gjuhën shqipe do të thotë: Vendi i lindjes së Diellit. Por, në Japoni po shndrit një Diell tjetër, rrezet e të cilit po i ngrohin zemrat dhe po i ndriçojnë shpirtrat e qindra, mijëra ja¬pone¬zëve, në çdo skaj të vendit të tyre aq të zhvilluar ekono¬mi¬kisht dhe me teknologji aq të sofistikuar. Është ky diell, Dielli i Fesë Islame…!
Sivjet u mbushën 108 vjet nga ajo ditë e bekuar kur një japonez pati pranuar Fenë Islame, më 1896, që shënohet si një di¬të me rëndësi historike në Ja¬poni! Sipas Ebu Bekër Morimotus, historian, ekspert për historinë islame në Japoni, japonezi i parë që e kishte pranuar Fenë Islame ishte Hachiro Ariga, i cili ishte bë¬rë musliman në vitin 1896, në Bombei, Indi. Kurse haxhiu i pa¬rë nga Japonia, që kishte shkuar për vizitë në vendet e shenjta, Mekke dhe Medine, sipas urdhrit të Krijuesit të Gjithësisë, ishte një dja¬losh 29 vjeçar dhe quhej Umer Jamavika. Ky ha¬xhi, i pari në Japoni, e kishte vizituar Kaben e Bekuar dhe kishte bërë ibadet aty në vitin 1909.
Në Japoni, për nevojat shpirtërore dhe për zhvillimin e vep¬rim¬tarive të ndryshme fetare-kultu¬rore, u ndërtua edhe xhamia e parë që në vitin 1935, në qytetin Kobe, kurse tre vjet më vonë, më 1938 u hapën themelet e xhamisë së kryeqytetit, Tokios.
Në vitin 1941, pasi shumë të rinj japonezë ki¬shin pranuar Fe¬në Islame, rinia islame e këtij vendi e pa të dobishme të orga¬ni¬zohen dhe kështu e theme¬luan Shoqatën e Studentëve Musli¬ma¬në. Më vonë u themeluan edhe shoqata e qendra islame nëpër qyte¬te të ndryshme, ku të gjitha kishin të njëjtin qëllim: përhap¬jen e Fesë Islame në Japoni. Këta besimtarë japonezë me pu¬nën, sjelljen e shembujt personalë po ndikojnë në popullatën ja¬po¬neze dhe kanë suk¬sese të vazhdueshme në përhapjen e Fesë Islame. Si fryt i kësaj veprimtarie të organizuar, për çdo ditë po shtohet numri i besimtarëve muslimanë japonezë, të cilët vijnë nga shtresa të ndryshme të shoqërisë japoneze: ka studentë, punë¬to¬rë, intelektualë të lëmive të ndryshme dhe ndonjë shkencë¬tar!

Listës së gjatë të atyre që po e pranojnë Islamin iu shtua edhe një zonjushë japoneze, e cila, pasi e pranoi Fenë Islame, e ndërroi emrin dhe tani quhet Fatime Kazuei.
Kjo zonjushë e ndershme, pasi u bë mus¬limane dhe e përqafoi Islamin, dha këtë deklaratë: “Pasi filluam të pranojmë stilin amerikan të jete¬sës, edhe unë ndjeva se diçka po më mungonte, po më shqetësonte…
Në fillim nuk e kisha të qartë se ç’më mungonte, ç’më shqetësonte. Ishte ky qëllimi i pastër që kisha në shpirt që më dha përgjigjen ndaj këtij shqetësimi…!
Isha fatlume që u njoha me një besimtar musli¬man, i cili banonte përkohësisht në Tokio. Sjellja e tij e shkëlqyeshme dhe mënyra e adhurimit ndaj Zotit më la përshtypje të thellë dhe u bëra kureshtare, aq sa u detyrova t’i shtroja shumë pyetje. Përgjigjet e tij ishin të sakta, të drejta, të kë¬naq¬shme dhe aq bindëse, saqë më transformuan me¬njëherë! Ky tran¬s¬formim më solli një qetësi, rehati, në mendje e në shpirt! Kurrë nuk kam menduar, e as që do të besoja, se jeta ime do të ndry¬shon¬te aq shu¬më dhe aq shpejt, ashtu siç ndodhi me mua kur fillova të jetoj si besimtare muslimane…
”Përshtypje të veçantë zonjushës Fatime i ka lënë përshën¬detja islame “Es-Selamu Alejkum”, për të cilën thotë: “Shiko si përshëndeten muslimanët:“Es-Selamu Alejkum ue Rahmetull-llahi ue Berekatuhu” (Paqja, Mëshira dhe Bekimi i Zotit qofshin mbi ju). Kjo përshëndetje nuk u gjason atyre të tjerave si: “mirëmëngjesi” a “mirëdita” që i ka bota, të cilat kufizohen me mëngjesin ose me një pjesë të ditës dhe kanë vetëm kuptim materialist. Këto përshëndetje nuk përmbajnë ndonjë urim ose dëshirë të përhershme dhe as që kanë ndonjë lutje ndaj Zotit për bekim…!
Nga miku im musliman unë mësova shumë gjë¬ra të do¬bish¬me, si nga ana teorike ashtu edhe nga ajo praktike, që të jem një besimtare e devotshme. Unë e dua shumë mënyrën islame të jetesës, jetesë e cila është e pastër, e thjeshtë dhe kryesisht paqedashëse!
Jam plotësisht e bindur se vetëm Feja Islame mund të sjellë paqe, paqe për çdo njeri, për çdo shoqëri. Vetëm Feja Islame mund t’i sjellë paqe mbarë botës, për të cilën njerëzimi ka aq shu¬më nevojë.

Në fund të deklaratës, zonjusha Fatime thotë:“Jam shumë e lumtur që po e gëzoj këtë paqe dhe po për¬piqem, aq sa kam mundësi, ta përhap Fenë Islame në Japoni, në mesin e popullit tim…”
Marrë nga libri: “Prej errësirës në dritë” Mexhid Yvejsi

[titi-a]

Femra të konvertuara në Islam
Konvertime December 25th, 2007



Priya Malhotra, Newsday.com, 16 shkurt 2002

“Allahu Ekber [Zoti është më i Madhi], Allahu Ekber!” thërriste Muhammad Hannini teksa 15 besimtarë mblidheshin të dielën në një “xhami” që ndodhej në përdhesen e një shtëpie në Richmond Hill, Queens (SHBA).Tetë gra të pranishme, të veshura me rroba të gjata dhe me shami islame në kokë, u falën disa metra pas burrave.
“Të tjerët duhet ta shohin humanitetin, devotshmërinë dhe përkushtimin tim ndaj Zotit që në dukje, e jo në trupin tim”, thotë Sunni Rumsey Amatullah, që u bë muslimane para 25 vjetësh.
Besimtaret shprehen se e shohin shaminë jo si simbol shtypjeje, por si simbol çlirimi. Ato thonë se theksi që i vihet trupit të femrës në botën perëndimore, me manifestimet e saj në kulturën popullore, ka çuar në shndërrimin në objekt seksual të femrave. Ashtu si Amatullah , e cila më parë quhej Cheryl Rumsey, e lindur në Xhamajka, Queens, dhe është rritur si episkopeliane — këto gra janë në mesin e 20.000 amerikanëve që e pranojnë Islamin çdo vit, sipas vlerësimeve, që pas mesit të viteve ’90-të.
Rreth 7.000 prej këtyre të konvertuarve në vit janë femra, sipas një studimi të drejtuar nga Ihsan Bagby, profesor i studimeve ndërkombëtare në Shaw University në Raleigh, N.C. Sipas raportit, 14.000 prej të konvertuarve të vitit 2000 ishin afrikano-amerikanë, 4.000 ishin të bardhë dhe 1.200 me origjinë hispanike (pjesëtarët e Kombit të Islamit nuk u përfshinë në raport).
Amatullah, 50-vjeçare, drejtoreshë e një programi për parandalimin e HIV-it në Iris House, një organizatë që kujdeset për shëndetin në harem, thotë se e ka përqafuar Islamin pas një jete shumë materialiste për disa vjet.
Esther Bourne, një llogaritare 46-vjeçare në Manhatan, ishte rritur si katolike nga nëna e saj pasi i kishte vdekur babai me origjinë angleze kur ajo ishte vetëm 6 vjeçe. Ajo thotë se e ka lexuar Kuranin në mesin e të 20-tave, sepse ish-bashkëshorti i saj, një musliman, kishte një Kuran. Në mesin e të 30-tave ajo nisi një kërkim shpirtëror që përfshinte edhe kurse për Islamin në një xhami në Manhatan Upper East Side. “Kur mësueset shpjegonin, zemra ime e pranonte menjëherë”, shprehet ajo.
Në vitin 1992, në moshën 36-vjeçare, Bourne tha shehadetin. “Tani nuk ndiej më panik dhe nëse më ndodh një fatkeqësi, e pranoj caktimin e Allahut”, thotë Bourne.
Amina Mohammed, një ndihmës dentiste 58-vjeçare në spitalin Veterans Administration në St. Albans, është muslimane prej më shumë se 20 vitesh. Ajo ka lindur me emrin Doris Gregory, vajzë e një nëne amerikane indiane dhe të një babai xhamajkjan. Ajo u rrit si luterane. Që në moshën 16-vjeçare ajo nuk shkonte më në kishë. Dy vjet më vonë nisi një kërkim shpirtëror duke lexuar për Budizmin, Hinduizmin dhe fetë indiane të Amerikës, por asnjëra prej tyre nuk ishte ajo që bënte për të- që t’i falej Zotit të Vetëm në një mënyrë të caktuar. “Isha kaq e dëshpëruar. E dija që ekzistonte feja e drejtë, por ende nuk e kisha gjetur. Unë besoja në Zot, nuk isha ateiste.”
Në mesin e të 30-ave, pas dy martesash të dështuara dhe dy vajzash- të cilat tani janë nga 27 dhe 33 vjeçe- ajo kishte shumë nevojë për një udhëzim shpirtëror dhe rastësisht hasi Islamin. “Kjo është ajo që kam ndier gjithnjë në zemrën time”, shprehet Amina.Për tre vjet me radhë ajo ndoqi kurse të fesë islame dhe gradualisht nisi të rrallonte takimet me meshkujt dhe të mbulonte kokën me shami herë pas here. Më pas ajo shkoi në një xhami të Manhatanit. “Atje pashë gra nga vende të ndryshme dhe me raca të ndryshme që faleshin së bashku”, thotë Amina. “Mendova se kështu duhet të jetë bota.”
Përktheu: Eglantina Muça

[eldonel]

Ky vendim është marrë pas takimit ndërmjet ministrit të Shëndetësisë dhe kryetarit të Bashkësisë Islame të Kosovës.
Ministria e Shëndetësisë dhe Bashkësia Islame e Kosovës janë pajtuar që tash e tutje, të gjithë ata persona që dëshirojnë të shkojnë në haxhillëk, këtë duhet ta bëjnë nëpërmjet Bashkësisë Islame.

Ky vendim është marrë pas takimit ndërmjet ministrit të Shëndetësisë, Alush Gashi, dhe kryetarit të Bashkësisë Islame të Kosovës, Naim Tërnava.

Tërnava ka kërkuar nga ministri Gashi që të lehtësohen procedurat për marrjen e certifikatave mjekësore, për ata persona që dëshirojnë të shkojnë në haxhillëk.

Ndërsa ministri i Shëndetësisë, Alush Gashi, ka thënë se është shumë i interesuar që grupi i personave që shkojnë në haxhillëk, të nisen në mënyre të organizuar dhe të kalojnë përmes Bashkësisë Islame, e jo nëpërmjet agjencive të ndryshme turistike. /ktv/

[eldonel]

"Është magjepse të shohësh fëmijët tanë duke luajtur së bashku pa dallim përkatësie sektare apo fetare".
BAGDAD - Klima e Ramazanit e gjeti Irakun të freskët dhe në paqe, për herë të parë pas pesë vitesh dhune dhe përleshjeje. Një numër i madh familjesh i kanë lënë anash përçarjet sektare duke respektuar muajin fisnik përmes shtrimit të iftareve dhe faljes së namazeve bashkërisht.

"Është magjepse të shohësh fëmijët tanë duke luajtur së bashku pa dallim përkatësie sektare apo fetare", thotë i ngazëllyer dyzet vjeçari Selman Abdul Muteal për islamonline, duke shprehur gëzimin e tij për afrimin mes Sunnitëve dhe Shijave në Irak gjatë këtij muaji të shenjët. "Përçarjet sunni - shija në Irak, janë vetëm të natyrës politike", siguron Firaz Er Rfai' (43 vjeçar) dhe vazhdon: "Vite të tëra kemi jetuar në atdheun tone pa kurrfarë ngatërresash sektare, dhe sot kemi nevojë që tua bëjmë me dije të gjithëve se ne jemi një popull siç ishim edhe më parë. Nuk ka rast më të volitshëm se Ramazani për realizimin e kësaj".

Familje të tëra kanë filluar të kthehen në shtëpitë e tyre tek fqinjët e vet të idesë tjetër duke u pritur me mall pas kaq vitesh, për t'iu kthyer përsëri jetës normale dhe namazeve të përbashkëta si më parë. /Islamonline/

[eldonel]

10 persona kanë kaluar në Islam gjatë javës së parë të Ramazanit në Arabinë Saudite.
XHIDDE – 10 persona kanë kaluar në Islam gjatë javës së parë të Ramazanit gjatë iftareve të organizuara për të huajt jo mysliman në qytetet Jenba dhe Xhubejl të Arabisë Saudite. Qëllimi i këtyre iftareve është që në mënyrë të organizuar t'i njoftojnë të huajt që punojnë në këtë vend me realitetin e Islamit dhe largimin nga dyshimet dhe keqkuptimeve ndaj tij, përmes prezantimeve audio-vizuele, librave e broshurave në gjuhë të ndryshme të botës. Në këto takime marrin pjesë grupe të ndryshme shoqërore të ftuar nga miqtë e tyre mysliman. Organizatorët thonë se interesimi për këto iftare është shumë i madh pasi që në këto qytete industriale punojnë rreth 70 mijë të huaj jo mysliman, mirëpo mundësia për t'i përfshirë të gjithë është shumë e kufizuar. /Islamonline/

[eldonel]

Presidenti Kushpan, u lutë për paqe dhe liri në gjithë botën, dhe ju uroj gjithë muslimanëve agjerimin e Muajit të Shenjtë të Ramazanit.
Presidenti i Federatës zvicërane, Paskal Kushpan ka marrë pjesë të martën në Iftar në një xhami të Bernës, njofton INA.

Ftesën e Imamit Mustafa Memeti, presidenti e ka marrur me gjithë dëshirë, ku mori pjesë edhe gjatë faljes së taravisë dhe çeljes së iftarit së bashku me besimtarët mysliman, ku kishte edhe pjestarë të besimeve të tjera.

Presidenti Kushpan, u lutë për paqe dhe liri në gjithë botën, dhe ju uroj gjithë muslimanëve agjerimin e Muajit të Shenjtë të Ramazanit.

Ai ju falënderua gjithë pjesëtarëve të besimit islam në Zvicër për integrimin dhe bashkpunimin që bëjnë. Në Zvicër jetojnë afër 400 000 njerëz të besimit islam. (INA)