Mrekullitë shkencore në Kur'an

[MUSTAFË MEHMETI]

KRIJIMI I UNIVERSIT

Në ajetin e mëposhtëm, përshkruhet origjina e universit:
”Ai është Krijuesi fillestar i qiejve dhe i tokës
(pa pasur asnjë shembull)...” (El-En’am 101)
Përfundimi, në të cilin ka arritur astrofizika sot, është se i tërë universi,
së bashku me dimensionet e lëndës dhe të kohës, erdhi në ekzistencë si
rezultat i një shpërthimi të madh, i cili ndodhi menjëherë. Ky fenomen i
njohur me emrin “Big Beng”, vërtetoi se universi ishte krijuar nga asgjëja si
rezultat i një shpërthimi në një pikë të vetme. Qarqet shkencore moderne
janë të një mendimi në lidhje me faktin se Big Bengu është i vetmi shpjegim
i arsyeshëm dhe i vërtetuar i zanafillës së universit dhe i mënyrës së krijimit
të tij.
Para Big Bengut, lënda nuk ekzistonte. Nga kjo gjendje mosekzistence,
në të cilën as lënda, as energjia, madje as koha nuk ekzistonin – dhe kjo
mund të përshkruhet vetëm në mënyrë metafizike – arrijmë në përfundimin
se lënda, energjia dhe koha janë të tëra të krijuara. Ky argument është një
nga zbulimet e fundit të fizikës bashkëkohore, i cili është shpallur në Kuran
1400 vjet më parë.

Aparaturat e ndjeshme në bordin e satelitit hapësinor COBE, i cili u lëshua nga NASA
më 1992, arriti të kapte dukshëm pjesë të mbetura të Big Bengut. Ky zbulim shërben si
dëshmi për Big Bengun, i cili është shpjegimi shkencor i faktit se universi u krijua nga
asgjëja.

ZGJERIMI I UNIVERSIT


Në Kuran, i cili u shpall katërmbëdhjetë
shekuj më parë, në kohën kur shkenca e
astronomisë ishte akoma primitive, zgjerimi i
universit përshkruhet në këtë mënyrë:
”Ne me forcën tonë e ngritëm qiellin dhe
Ne e zgjerojmë atë. ” (Edh-Dharijat 47)
Fjala “qiell” e përmendur në këtë ajet është
përdorur në vende të ndryshme në Kuran me
kuptimin e hapësirës dhe universit. Edhe këtu,
kjo fjalë është përdorur me këtë kuptim. Me fjalë
të tjera, në Kuran është shpallur se universi
“zgjerohet”. Pikërisht, ky është përfundimi i
arritur sot prej shkencës.
Deri para fillimit të shekullit XX, i vetmi
mendim i përhapur në të gjithë botën e shkencës
ishte se “universi ruan një gjendje konstante dhe ka ekzistuar
përherë pa fillim”. Por kërkimet, vëzhgimet dhe rrezultatet e
marra prej aparaturave moderne vërtetuan se universi në të
vërtetë ka një fillim; argument për këtë është fakti se ai
zgjerohet vazhdimisht.
Në fillimet e shekullit XX, fizikanti rus Alexander
Friedmann dhe kozmologu belg Georges Lemaitre
llogaritën teorikisht se universi është në lëvizje të
vazhdueshme dhe zgjerohet.
Ky fakt u vërtetua gjithashtu prej të dhënave
të vëzhguara më 1929. Astronauti amerikan
Edwin Hubble, ndërsa po vëzhgonte qiellin
me një teleskop, zbuloi se yjet dhe galaktikat
largoheshin vazhdimisht nga njëra-tjetra.
Që prej momentit të Big Bengut, universi ka filluar të zgjerohet vazhdimisht me shpejtësi të
madhe. Shkencëtarët e krahasojnë zgjerimin e universit me sipërfaqen e një tullumbaceje në
fryrje e sipër.
univers, ku çdo gjë lëviz vazhdimisht duke u larguar prej çdo gjëje tjetër,
nënkupton një univers vazhdimisht në zgjerim.
Vëzhgimet e kryera në vitet në vazhdim vërtetuan se universi është në
zgjerim e sipër. Përsëri del në pah saktësia e habitshme e ajetit kuranor, i cili
përdor një folje të kohës së tashme për të përshkruar vazhdimësinë e këtij
zgjerimi. Ky argument është sqaruar në Kuran në një kohë kur askush nuk
kishte as idenë më të vogël rreth këtyre fakteve.


NDARJA E QEJVE DHE E TOKËS

Një prej ajeteve që bën fjalë për krijimin e qiejve është edhe ajeti i
mëposhtëm:
”A nuk e dinë jobesimtarët se qiejtë dhe toka ishin të ngjitura,
e Ne i ndamë ato të dyja dhe ujin e bëmë bazë të jetës
së çdo gjëje. Përse nuk besojnë pra?” (El Enbija 30)
Fjala “retk”, e përkthyer “të ngjitura”, në gjuhën arabe do të thotë “të
përziera me njëra-tjetrën, të bashkuara”. Kjo fjalë përdoret në ato raste kur
u referohemi dy substancave të ndryshme, të cilat përbëjnë një të plotë.
Fraza “Ne i ndamë” është folja arabe “feteka” dhe nënkupton diçka që vjen
si rezultat i shkëputjes apo shkatërrimit të strukturës së ngjitur“retk”. Carja
e farës së bimës në momentet para të mbirjes është një nga rastet në të cilat
përdoret kjo folje.
Le të shqyrtojmë përsëri ajetin kuranor, duke pasur në mendje faktet e
lartpërmendura. Në ajet, qielli dhe toka janë subjekti i parë i gjendjes “retk”.
Më pas ata ndahen (feteka), duke u shkëputur nga njëri-tjetri. Kureshtja jonë
rritet kur rikujtojmë momentet e para të Big Bengut dhe shohim se e gjithë
lënda e universit përfshihej në një pikë të vetme. Me fjalë të tjera, çdo gjë,
duke përfshirë “qiejt dhe tokën”, të cilat ishin krijuar ende, ishin pjesë e
kësaj pike në gjendjen “retk”. Pas një shpërthimi të fuqishëm, lënda e kësaj
pike u nda (feteka) dhe më pas ndodhi procesi i krijimit të strukturës së tërë
universit.
Kur krahasojmë ajetin kuranor me zbulimet shkencore, shohim se ato
përputhen në mënyrë të përkryer me njëra-tjetrën. Fakti më interesant dhe
më habitës është se këto zbulime u bënë vetëm në shekullin XX.
Fotoja paraqet Big Bengun, i cili bën të qartë edhe një herë se
Zoti e krijoi universin prej asgjësë. Big Bengu është një teori e
vërtetuar me dëshmi të qarta shkencore. Megjithëse disa
shkencëtarë u përpoqën të sillnin teori të kundërta me Big Bengun,
dëshmitë e qarta shkencore bënë që kjo teori të pranohej tërësisht
prej komunitetit shkencor.


ORBITAT

Duke iu referuar Kuranit, Dielli dhe Hëna lëvizin në një orbitë të
caktuar:
”Zoti krijoi natën e ditën, diellin e hënën dhe
secili prej tyre noton në orbitë.” (El Enbija 33)
Në një ajet tjetër është përmendur se Dielli nuk është i palëvizshëm, por
lëviz në një orbitë të caktuar.
”Edhe dielli lëviz drejt kufirit të tij përfundimtar. Ajo lëvizje
është përcaktim i të Plotfuqishmit, të Diturit.” (Ja Sin 38)
Këto argumente të komunikuara në Kuran u zbuluan prej vëzhgimeve
astronomike shumë shekuj më vonë. Sipas llogaritjeve të ekspertëve të
astronomisë, Dielli udhëton me një shpejtësi marramendëse prej 720.000
km në orë në drejtim të yllit Vega në një orbitë të vetme të quajtur Maja
Diellore. Kjo do të thotë se Dielli përshkon afërsisht 17.280.000 km në ditë.
Bashkë me Diellin, të gjitha planetet dhe satelitët brenda sistemit
gravitacional të Diellit përshkojnë gjithashtu të njëjtën distancë. Për më
tepër, të gjitha yjet në univers bëjnë një lëvizje të ngjashme.
Në Kuran është shpallur se i tërë universi është i mbushur plot me
rrugë e orbita si ajo e diellit:
”Betohem në qiellin plot rrugë.” (Edh-Dharijat 7)
Në univers ndodhen rreth 200 miliardë galaktika dhe secila prej tyre
pëmban rreth 200 miliardë yje. Pjesa më e madhe e këtyre yjeve kanë
planete dhe pjesa më e madhe e këtyre planeteve kanë satelitë. Këta trupa
gjigandë lëvizin në orbita të caktuara, sipas një lëvizjeje të përllogaritur në
mënyrë preçize. Për miliona vite me radhë, të gjithë këta trupa “notojnë” në
orbitën e tyre në një harmoni dhe rregull të përkryer. Për më tepër, një numër i madh kometash lëvizin në orbitat e përcaktuara për to.
Orbitat në univers nuk janë karakteristikë vetëm e trupave qiellorë.
Edhe vetë galaktikat udhëtojnë me një
shpejtësi marramendëse në orbita të
projektuara për to. Gjatë kësaj lëvizjeje,
asnjë prej trupave qiellorë nuk i zë
rrugën, apo përplaset me të tjerët.
Sigurisht që në kohën e shpalljes së
Kuranit njerëzimi nuk zotëronte
teleskopë elektronikë apo teknologjinë e
avancuar të vëzhgimit të trupave
miliona kilometra në hapësirë, ashtu siç
nuk dispononte njohuritë e sotme të
fizikës apo astronomisë. Ndaj në atë
kohë nuk ishte e mundur të zbulohej në
mënyrë shkencore se hapësira është
“plot me rrugë dhe orbita”, siç është
shpallur në ajetin kuranor…

[biligoa]

http://www.youtube.com/v/i-Ie0WYcf0E

[alibaba]

A ka ndonjë shpikje praktike?
Ndonjë makinë a aparat, a ndonjë ilaç kundër sëmundjeve?

[land]

ça lidhje ka kurani me big bang ?,i takon merita Hubble
Eshte pikerisht teoria e big bang qe shkateron perfundimisht dogmat fetare,e keni lexu ju teorine apo flisni ne tym kot,ju sjell une material sa te doni per big bang.
PS.flisni gjona fetare,mos u merrni me gjona qe si kuptoni dhe nuk kane te bejne fare me fene

[fisniku-student]

ça lidhje ka kurani me big bang ?,i takon merita Hubble
Eshte pikerisht teoria e big bang qe shkateron perfundimisht dogmat fetare,e keni lexu ju teorine apo flisni ne tym kot,ju sjell une material sa te doni per big bang.
PS.flisni gjona fetare,mos u merrni me gjona qe si kuptoni dhe nuk kane te bejne fare me fene

Shkenca duhet te Punoj ,per ta zbuluar Kuranin sepse Kurani qe moti Ka zbuluar Shkencen

[fisniku-student]

A ka ndonjë shpikje praktike?
Ndonjë makinë a aparat, a ndonjë ilaç kundër sëmundjeve?

Nese nuk te neverit leximi ateher hidhja nje sy ketij matriali....
http://www.forumishqiptar.com/showthread.php?t=86002

[land]

Hej fisnik ça do me then "Big crunch"di nai gjo ti,dhe si e shpegon kurani?hahahahahahaha

[fisniku-student]

Hej fisnik ça do me then "Big crunch"di nai gjo ti,dhe si e shpegon kurani?hahahahahahaha

Shenjat e Kuranit

Modeli i Big Bengut me ndihmën që i dha njerëzimit të njohë universin rea-lizoi një funksion tjetër të rëndësishëm. Me shprehjen e filozofit ateist Antoni Flu që me Big Bengun “shkenca miratoi një pretendim të përkrahur nga burimet fetare”.
Kjo e vertetë e mbrojtur nga burimet fetare është realiteti i krijimit të universit nga mosekzistenca. Para se shkenca të bënte zbulimet e saj, Zoti e pati deklaruar në librat e tij hyjnorë të zbritura si udhëzim për njerëzinë. Në secilin prej librave të Tij hyjnorë si Teurati, Ungjilli dhe Kurani, ka informuar se universi dhe të gjitha materiet janë të krijuara spontanisht nga Zoti.

Mes këtyre burimeve hyjnore, Kurani, i cili nuk ka pësuar asnjë ndryshim na informon edhe mbi krijimin nga mosekzistenca por edhe mbi çështjen e mënyrës së krijimit, këto informata të zbuluara 14 shekuj me parë janë plotësisht paralele me zbulimet e shkencës moderne të shek. 20-të.
Fillimisht në Kuran informohemi për “mosekzistencën” në “krijimin” e këtij universi si vijon:

“Ai (Allahu) është që krijoi (pa kurrfarë shembulli) qiejt dhe tokën...”. (Enam, 101)

14 shekuj para nesh, në një kohë kur dijet e njerëzve mbi universin ishin shumë të cekëta, na deklarohet një aspekt tjetër në Kuran, ashtu siç e parashtron edhe teoria e Big Bengut, i gjithë universi ka dalë në pah nga veçimi dhe zgjerimi i një vëllimi shumë të vogël, i cili ishte i mbledhur:

“A nuk e dinë ata, të cilët nuk besuan se qiejt dhe toka ishin të ngjitura, e Ne i ndamë ato të dyja dhe ujin e bëmë bazë të jetës së çdo sendi; a nuk besojnë”? (Enbija, 30)

Në origjinalin arabisht të ajetit të mësipërm jo pa qëllim është zgjedhur një fjalë e veçantë. Fjala ratk në ajet u përkthye “të ngjitura me njëra-tjetrën”. Kuptimi në fjalorët arabisht është “të ndërthurura me njëra-tjetrën, të pandara, të shkrira në njëra-tjetrën”. Pra, është një fjalë që përdoret për dy lëndë, të cilat formojnë një masë (tërësi). Shprehja në ajet “i ndamë” është folja fatk, e cila ka kuptimin e shkëputjes së një sendi nga gjendja ratk duke e copëzuar dhe e shpërndarë. Psh, kjo folje përdoret edhe te rasti i çarjes së farës nga filizi dhe dalja e saj nga toka.

Me këtë informacion le t’i hedhim një sy përsëri ajetit. Aty flitet për një gjendje ratk të qiellit dhe tokës. Më pas këto të dyja u ndanë me foljen fatk. Pra, kanë dalë në pah duke çarë (përshkuar) njëra-tjetrën. Faktikisht mund të kujtojmë gjendjen e parë të Big Bengut ku shohim një pikë të quajtur “veza kozmike” që përfshinte të gjitha materiet e universit. E thënë ndryshe çdo gjë “qiejt dhe toka” ishin në një gjendje ratk brenda kësaj pike. Më pas kjo vezë kozmike ka shpërthyer furishëm dhe me këtë (direktim) materiet u bënë fatk, pra, dolën jashtë dhe formuan të gjithë universin.

Një tjetër e vërtetë e deklaruar në Kuran është zgjerimi i universit, i cili arriti të zbulohej nga shkenca vetëm në vitin 1920. Kurani, këtë aspekt, i cili për herë të parë doli me vëzhgimet e animit në të kuqe të spektrit të dritës së yjeve nga ana e Habëll, e tregon kështu:

«Ne, me forcën tonë e ngritëm qiellin dhe Ne e zgjerojmë atë». (Dharijatë, 47)

Me pak fjalë, në një anë zbulimet e shkencës moderne zhvlerësojnë dogmën materialiste, nga ana tjetër vërtetojnë saktësinë e informacioneve të ajeteve të Kuranit. Sepse universi në të kundërt nga ç’e kujtojnë materialistët, me një sërë aksidentesh brenda në materie; është krijuar nga Zoti dhe informatat e ardhura nga Ai, padyshim që janë dijet më të drejta mbi origjinën e universit.

[land]

The Koran fails to say anything about specific gasses,or that there was more than one(helium and hydrogen),or anything scientifically specific at all,like why or how the universe originated or evolved,no mention of scientific-mathematical laws or relationships or physical constants.It thus makes no scientific statement at all.
PS.fisnik,kto gjona nuk i them une, i thone shkencetaret,ata qe meren me teorine e Big bang pra mo capisci?......te sjell fakte shkencetaresh,sa te dush ti qe kundershtojne Kuranin

[fisniku-student]

Zgjerimi i Universit dhe Zbulimi i Big Bengut

Vitet 1920 do të ishin shumë të rëndësishme për zhvillimin e astronomisë moderne. Në vitin 1922 fizikanti rus Aleksandër Fridman arriti të përllogarisë se sipas Teorisë së Relativitetit të Ajnshtajnit, struktura e universit nuk ishte statike (e palëvizshme) dhe do të ishte e mjaftueshme edhe një impuls i vogël të shkaktonte zgjerim apo tkurrje (të saj). I pari person që arriti të tregojë rëndësinë e zgjidhjes së Fridmanit, ishte astronomi belg Xhorxh Lëmetrë. I bazuar në këto kalkulime, Lëmetrë deklaroi se universi kishte një fillim dhe që prej asaj zanafille vazhdon në mënyrë konseguente të zgjerohet. Përveç kësaj bëri të ditur se do të arrihej të llo-garitej edhe masa e mbetur e rrezatimit që prej kësaj pikënisjeje.

Llogaritjet teorike të këtyre shkencëtarëve nuk tërhoqën vëmendje në atë kohë por me shfaqjen e një argumenti bindës gjatë viteve 1929, si rezultat i vëzhgimeve të shumta, ranë si një bombë në botën e shkencës. Po atë vit në qendrën vëzhguese “Kalifornia Maunt Uillson”, astronomi amerikan Edvin Habëll bëri një nga zbulimet më të mëdha në historinë e astronomisë. Habëll duke studiuar qiellin me anën e një teleskopi gjigand, zbuloi se drita e yjeve çdo ditë e më tepër përthyhej drejt ngjyrës së kuqe, fundit të spektrit dhe kjo ka lidhje të drejtëpërdrejtë me distancën e yjeve nga toka. Ky zbulim tronditi të gjitha bazat e modeleve të një universi të qëndrueshëm të supozuara deri në atë kohë.

Sipas ligjeve të njohura të fizikës, spektri i rrezeve të dritës, të cilat lëvizin drejt pikës së vëzhgimit kthehen në vjollcë, ndërsa spektri i atyre rrezeve të dritës, të cilat largohen prej pikës së vëzhgimit anojnë drejt së kuqes. (E njëjtë kjo me ho-llimin e zërit të sirenës së trenit, i cili i largohet vëzhguesit.) Vëzhgimi i Habllit tregon se sipas këtij ligji, trupat qiellorë në mënyrë të vazhdueshme largohen prej nesh.

Pa kaluar shumë kohë Habëll, zbuloi diçka tjetër shumë të rëndësishme: galaktikat dhe yjet nuk largoheshin vetëm prej nesh por edhe nga njëri-tjetri. Përballë një universi ku çdo trup qiellor, në të cilin distancohen nga njëri-tjetri, i vetmi përfundim që mund të arrihet është se universi është në “zgjerim” të përhershëm.

Ky ishte një zbulim për të cilin Xhorxh Lëmetrë pati “profetizuar” pak kohë më parë, dhe një nga mendjet më të shquara të shekullit, pati shprehur diçka në lidhje me këtë 15 vjet më parë se ai. Në vitin 1915 Albert Ajnshtajn me anë të përllogaritjeve të përfituara nga Teoria e përgjithshme e Relativitetit arriti në përfundimin se universi është një strukturë jo-statike (kështu duke i paraprirë përfundimeve të Fridmanit dhe Lëmetrit). Por i habitur përballë këtij zbulimi Ajnshtajni, ekuacioneve të tij i shtoi edhe një faktor të ri, të cilin e emërtoi “konstante kozmologjike” që “të dilte një përgjigje e drejtë” sepse në atë kohë astronomët thonin se universi është statik dhe ai kërkoi që teoria t’i përshtatej këtij modeli. Vite më vonë konstanten kozmologjike do ta përkufizonte si, gabimi më i madh i karrierës së tij.
E vërteta mbi zgjerimin e universit, të cilën na e parashtroi Habëll, më pas do të lindte një model të ri për universin. Nëse universi është në zmadhim nëse do të kthehemi pak në kohë (në të shkuarën) do të konstatojmë një univers më të vogël, e nëse shkojmë më tej do të vërejmë “vetëm një pikë”.
Duke iu mbështetur matjeve të bëra, kjo pikë, e cila përfshinte të gjithë materien e universit, do të kishte një vëllim zero për shkak të forcës të madhe tërheqëse (gravitetit). Kështu që universi duhet të jetë shfaqur me shpërthimin e kësaj pike me vëllim zero. Ky shpërthim u quajt “Big Beng” (Shpërthimi i Madh) dhe ekzistenca e tij në mënyrë të përsëritur pohohet nga faktet e vërejtura.
Big Beng tregoi një të vërtetë shumë të madhe: Të thuash që diçka ka zero volum është njësoj sikur të thuash është “Hiç”. I gjithë universi është krijuar nga ky “hiç”. Dhe për më tepër ky univers ka një fillim në të kundërt me pikëpamjen e materialistëve që mbështesin se “universi ka ekzistuar