Dashuria - kjo Fytyrë e Zotit

[Brari]

urime e pergezime splen e ju tjereve qe keni shkruar kaq bukur dhe keni krijuar ketu ne kte teme nje oaz simpatik poetik..

[Domira]

Poetë,
Ju i pini emocionet me dozë të veçantë,
Në netët e gjata me ngjyra,
Poetë,
Ju vdisni duke kënduar....

O POET...

Ti poet që ma mbush shpirtin me dritë,
Ti që heziton në mes Parajses dhe Ferrit,
Ti që më mbush çdo ditë me shpresë
Ti që tash je e imja ekzistencë...

E unë... engjëllushue modeste
Hap krihët të ngjitem në krahëror
Kur je larg nga unë më dukesh madhështor
Ti shenjë në zgavrën e shpirtit tim ... emblemor

[Dea_a]

TË PRES...

Ti do të vish, të rrëshqitsh rrudhave të mia,
Nën Autonominë e pamposhtur që vitet ceflisin,
Do të mi përkëdhelësh heshtjet shterpe nga vetmia,
Në portat e shkretëtirës ku oazat puthjet ujisin.

Ti do të jesh edhe fryma, edhe deti, dhe zalli,
Vala që më lag e në tërheqje përpëlitet,
Unë Horizont që vdes i pushtuar nga malli,
Po, që në sy ruan ende bukurinë që fanitet.

Nëse do përdor të gjitha magjepsjet e botës,
Puth Dashurinë pa hile, para se ajo të vret,
Po deshe më lë, të derdh një lumë lotësh,
Mos më dhuro puthjet në buzën e çarë që pret.

Unë, të pres të kthehesh nga ikja fërfëllazë,
Të më thuash dëshirën që në shpirt të vlon,
Zemra është si zog që e fusim në kafaz,
Veç në ditën e dyluftimit, triumfalisht fiton.

Të pres, ti do të vish, si rrjedha e një lumi
Që do të bëj dashuri në gjirin e detit
Ti je edhe flaka edhe hiri, dhe shkrumbi
Vetë bota e bukur dhe dita e Kiametit

Në stacionin e trenit secili dikë del të pres
Me shpresë që treni mos të ketë vonesë...
.................................................. ......
.................................................. .......

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

Unë erdha, erdhe dhe TI

Ti për mua je Ç'lodhje ama nga ato më të ëmblat dhe më të thellat.
Ç'lodhje për shpirtin, sepse mendimi për ty më mallëngjen dhe fle mbi zemrën time si unë mbi ty.
Shumë më ke dashur, i shtrenjëti burre, dhe tani me admiron dhe gjithnje më do.
Faleminderit, më ke dhënë më shumë se une ty, sepse e epërmja në shpirt është entuziazmi që prej andej del..............?!

[Spleen1]

Spleen 30

Ti je Gjithësia
Unë diell që lind
Në krahërorin tënd
Dhe ai që n’muzg
Vdes bashkë me ty!

Në shkretirën e jetës
Ti je Oazë!
Ku pi çdo natë
Si për ilaq
Etjen s’e shuj

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Ndjenja]

Mu vërsule
Aq trishtueshëm me shikon
C’faj të kam unë.

Mundohesh ta fshehësh pelimin tend
Ta shoh unë zjarrin si të vlon
Në gjirrin tend të mykur.

Me buzëqeshjen tënde
Lëshon helm nga goja
Tinëz më përvëlon.

[Çaushi]

Spleen 30

Ti je Gjithësia
Unë diell që lind
Në krahërorin tënd
Dhe ai që n’muzg
Vdes bashkë me ty!

Në shkretirën e jetës
Ti je Oazë!
Ku pi çdo natë
Si për ilaq
Etjen s’e shuj

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

Spleen 1 !

Te pergezoj per nje poezi aq te bukur .....shume me pelqeu!

[Spleen1]

HOMAZHE PËR MIKUN


Sot do të bëj homazhe
Ty miku im i dashur
Ty dhe guximit tënd
Buzëqeshjes djaloshare
Me atë fytyrë gazmore
Ty miku im që ike kaq shpejt
Pa lamtumirën e fundit
Fluturove si zog shtegtar
Ike nga kjo botë tinëzare

Qëndrove në ditët më të rënda
Për t’iu dorëzuar engjëllit të mëngjesit
Shkove vetë a të mashtroi
Kurrë nuk do ta dimë
Veç dhembja s’po qetësohet
Për ty miku im luftëtar
Që aq shumë e deshe jetën
Që aq shumë na deshe
Që aq shumë ENDE të duam

E kush ka besuar
Që një ditë do të kem nevojë për fjalë
Ta shpreh dhembjen me kaq mall
Për Ty, t’ia shpreh veti ngushëllimet
T’i shoqëroj lotët në faqe
Ta sundoj dridhjen e buzëve
Dhe zemrën që tundet furishëm
Vajton vdekjen tënde të hershme
Miku im i dashur e i qetë
Kjo është një ndjenjë që lexohet vetë

Gjatë luftës kur Kosova martire
Iu dorëzua agonisë
Vdekja prodhonte arkivole me shumicë
Kur lidhjet me botën
U heshtën me dhunë
Një ditë të mërzitur
Papritur cingëroi telefoni
Nga larg më erdhi zëri yt
Këtej unë mbeta i shtangur
Thash vetmeveti, o Zot !...
… Ende pa ndërruar fjalë
U shkrehëm në lot
U mbytëm në vaj
Kishe shkuar në tokë të shkinisë
Atje ku i thonë qyteti Vrajë
Veç për një telefonatë

Ik nga Kosova të thash
Në fjalën e parë
Bë si tjerët djalë
« ‘Nuk e lëshoj”!... më the i gjallë
“Këtu do të rri me Nusen
E fëmijët vetëm s’po na lënë
Veç desha të ndihemi
T’i ndërrojmë dy fjalë
Të ma bësh e ta bëj hallall
Se më s’di askush, a kem me u pa
Se këtu nata, natën po e ha»

Prapë u shkrehëm në vaj
Kufjet heshtja i mbuloi...

Çdo ditë që kalon
Është ditë pa Ty
Vdekja qenka e përjetshme
Por edhe dashuria gjithashtu
Tash prehu i qetë
I shoqëruar me engjëllin
Në hijen e pemës ku rrinë të mirët

Lamtumirë!

__________________________________
"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Spleen1]

Spleen X
(vjeshtë me stuhi)

nëse të zë trishtimi
ma jep merzinë ta përkundi
nëse të vjen të qajsh
m’i jap lotët t’i kthej në buzëqeshje
nëse të zë pikëllimi
ta fal artin e fjalës
për t’i kënduar lumturisë

nëse qaj unë
s’do të gjindet sterë
për lotët e mi...

[Agim Doçi]

Spleen 1

Sot kisha nevojë per TY dhe per POEZIN TENDE. Te lexova me shpirt dhe thashë "do të parkohem" tek dhimbja ime e madhe Cameria. Me lejo te shkruaj disa vergje ketu me poshte:


Çamërisë time

Se çtë prenë e seç tu sulën
Seç të dogjën çamëri
Një mallkim ta preu udhën
Muhaxhir pa tokë e shpi…

Pse ma vranë Çelo Mezanë
Dhe ma falën Osman Takën
Pabesi m’bëre hatanë
Çamëri kush ta merr hakën!?

Çamëri ku më je sot!?
Ku e kam Marko Boçarë
Detin e kripa me lot
Nënë e babë i lashë pa varrë…

[Dea_a]

Spleen X
(vjeshtë me stuhi)

nëse të zë trishtimi
ma jep merzinë ta përkundi
nëse të vjen të qajsh
m’i jap lotët t’i kthej në buzëqeshje
nëse të zë pikëllimi
ta fal artin e fjalës
për t’i kënduar lumturisë

nëse qaj unë
s’do të gjindet sterë
për lotët e mi...

I vetmi ngushllim,
per trishtimin tim.
I vetmi krahror, per lotet e mi.
I vetmi qe me jep fuqi je TI.

Artin e fjales me ke dhuruar,
Me dhuro dashurin e perjetshme.
Me do me sinqeritetin tend.
Ti kendoj lumturis sime.