Dashuria - kjo Fytyrë e Zotit

[Dea_a]

TUNDJE

Me hirin e shpirtit t’thyer
Ty siluetën do ta ndërtoj
Nëse del jo e përkryer
Pa ngurrim do t’rifilloj.

Do ta bëj me fije indesh
Një kurorë për stilin tënd
S’do lejoj kurrë të venitesh
Për sytë tu do t’thur një këngë.

Vec për ty Parajsë e humbur
Mbi qepallë një vizatim
Sa herë shpirtin ma ke tundur
Vallë them tundjet kanë mbarim.

__________________________________________________ _____________
- Njihe deri në fund e nëse gjen diçka për ta dashuruar dashuroje dhe mbaje fort tërë jetën, nëse gjen diçka për të urryer urreje deri në fund, por mos e dëno kurrë me MOSVËMËNDJE apo me GËLLTITJE, sepse kurrë nuk do të arrish të bësh inekzistente diçka që dashurove apo urreve në një çast të jetës tënde.

Nën Qepalla Pika LotiRrokullisen në krahror
Ate moment shpirt i tronditur
Gjën parajsen në gjoksin tënd.

Një kurore e thurur, me pika loti
Nuk e dija se do jete e thurur pa fund....
Andaj, edhe tundjet s'kan mbarim.
Për dashnoret me kurore thurur nga pika lote....

[Spleen1]

   
Një kurore e thurur, me pika loti 
Nuk e dija se do jete e thurur pa fund....

Dea_a, i citova në henjë falënderimi...

Spleen 26

LIQENI

Sa shumë liqeni më bënë të vuaj,
Në çdo valë të tij, sytë e tu i shikoj,
Të lutem ndale ndonjë dhe thuaj,
Të më përqaf, t’më adoptojë.

Të ma lag, e freskojë buzën,
Sikur fontana në Ulpianë,
Të ma gjej gjithsesi Muzën,
O n’muzg të parë ,o natën vonë.
___________________________________________
"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak

[Spleen1]

Spleen 27


Kuajt i shaluam
fushës së djegur shkrum’
Ikëm për mes flakës …
n’përcjellje një muzë
Ti në drejtim tëndin...
unë i lodhur nga fjalët
Shihemi prapë më the …
Më puthe në buzë...

[Spleen1]

Spleen 28

Ra shi atë natë
më i madh
s’mbahet mend
Për një fjalë
që shkaktoi plagë
të nesërmen ra lot
Pastaj ti u bëre e-urtë
unë i lënduar
shpirtin kurmuar




_________________________________
"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak

[Spleen1]

TË PRES...

Ti do të vish, të rrëshqitsh rrudhave të mia,
Nën Autonominë e pamposhtur që vitet ceflisin,
Do të mi përkëdhelësh heshtjet shterpe nga vetmia,
Në portat e shkretëtirës ku oazat puthjet ujisin.

Ti do të jesh edhe fryma, edhe deti, dhe zalli,
Vala që më lag e në tërheqje përpëlitet,
Unë Horizont që vdes i pushtuar nga malli,
Po, që në sy ruan ende bukurinë që fanitet.

Nëse do përdor të gjitha magjepsjet e botës,
Puth Dashurinë pa hile, para se ajo të vret,
Po deshe më lë, të derdh një lumë lotësh,
Mos më dhuro puthjet në buzën e çarë që pret.

Unë, të pres të kthehesh nga ikja fërfëllazë,
Të më thuash dëshirën që në shpirt të vlon,
Zemra është si zog që e fusim në kafaz,
Veç në ditën e dyluftimit, triumfalisht fiton.

Të pres, ti do të vish, si rrjedha e një lumi
Që do të bëj dashuri në gjirin e detit
Ti je edhe flaka edhe hiri, dhe shkrumbi
Vetë bota e bukur dhe dita e Kiametit

Në stacionin e trenit secili dikë del të pres
Me shpresë që treni mos të ketë vonesë...
.................................................. ......
.................................................. .......

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Spleen1]

Spleen (29)

veç një detal i vogël sa një grimë
bënë që gjithçka të zhduket në hapsirë
e të bëhet krejt e merzitshme
fare pa nevojë
ti gjithçka komplikon
pastaj nata shkon
si fantomët që zhduken kur bëhet dritë
si nje puhizë që nuk lë asnjë gjurmë
vec një detal i vogël sa një një grimë
e bota e tillë siç është zhduket në hapsirë
ne mbesim duke pickuar sytë
të thyer në shpirt si ushtarë të çarmatosur
kur nisen në luftë...

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Agim Doçi]

LAJTHITJE....poetike

Parakalojne dhimbjet
në regjimente te lodhura.
Ngulçimat e raskapitura
rrijnë për nder Armë...
Komandantët e tradhëtuar
me ushtri të shpartalluar
nga malli për armëpushim
urdhërojnë: BOMBARDIM!!!

...ja thjesht kështu dashurojmë
duke rendur pas psherëtimave
tona.
Pastaj behemi optimistë
në kenetat e loteve....

[Spleen1]

LAJTHITJE....poetike

Parakalojne dhimbjet
në regjimente te lodhura.
Ngulçimat e raskapitura
rrijnë për nder Armë...
Komandantët e tradhëtuar
me ushtri të shpartalluar
nga malli për armëpushim
urdhërojnë: BOMBARDIM!!!

...ja thjesht kështu dashurojmë
duke rendur pas psherëtimave
tona.
Pastaj behemi optimistë
në kenetat e loteve....

I nderuari Agim,

I thash njëherë një mjeshtrit të muzikës: a të ndihmon diçka nëse të them që je mjeshtër i rrallë muzikës? Ai mu përgjigj: “Sigurisht që më ndihmon”, edhe pse e dinte që unë vetëm dija të dalloj muzikën e mirë.
Edhe ty, i nderuar, nëse të them qe je mjeshtër i madh i vargut, e di që s’kam thënë asgjë, sepse me qindra herë para meje njerëz me të mëdhenj të kanë thënë.
Unë vetëm po të them se është nder dhe privilegj që të kemi në ketë forum. Është nder për ne, gjithashtu, që kemi mundësi të shkruajmë në të njëjtat faqe ku shkruan Agim Doçi.

Të falënderoj për këto vargje që i ke shkruar te tema ime!


BALADË PËR POETËT

Poetë,
Ju jeni fëmijë, engjëj të veçantë,
Ju shkruani me gjak,
Ju vdisni të gjithë në moshë të re,

Poetë,
Ju jeni zotë pa lajmëtarë,
Vendpushimi për ju- qytetet e rastit
Ku trenat e natës ju lëshojnë,
Për të pushuar nga lodhja e vargjeve,
Që në kokë u rëndojnë.

Poetë
Ju jeni të varfër, por të pasur në fjalë
Fëmijëve u mësoni ngjyrat e alfabetit
Në fletoret me faqe të zbehura nga fjalët

Poetë
Ju jeni të pavdekshëm për zbulimet tuaja
Ju shpikët muzikën pa bërë shumë zhurmë
Sepse e dinit se ajo është aroma e jetës

Poetë,
Ju jeni njerëz të fortë
Qëndroni stoikisht
Edhe kur ju braktisin gratë
Edhe dashnoret
Edhe kur ju i braktisni ato,
Me lot në zemër
Ju jeni sikur fëmijët ëndërrues.

Poetë,
Ju i pini emocionet me dozë të veçantë,
Në netët e gjata me ngjyra,
Poetë,
Ju vdisni duke kënduar....

[Agim Doçi]

UNË DHE “POETËT”

Ama "poetë" ishim ahere,
kur thurnin hymne për Partinë!
Tani liria është prapa dere,
“poetët” shajnë veç Shqipërinë!

Ua ktheva shpinën e më s'durova
duke e lënë at' stan të lik!
"poetëve" vendin ua lëshova
Përplasa derën, e thashë: - Po ik!

Kalova udhë, kalova dete
Më ngjante vendi si një greminë!
E morra vargun, dhe vrava vehten,
rrëzuar jam sot mbi vetminë!…..

Unë jam pra ky, që nuk ka hile!
Dhe jam ai që nuk ka frikë!
Unë poezinë s'e shes me kile!!
Si Arben Duka me....... politikë!

Kur e marr vargun, ia shkul dy veshët
Po të mos dalë varg i qëlluar!
“Ata” dhe poezinë e xhveshën
E bënë kushtrim për të mashtruar!

Pra lërm' or mik të mbretëroj
se herë jam mbret dhe herë jam skllav!
Unë letrën vetë e zhvirgjëroj!
Dhe jam në varg - rrebel i madh!.....

[mondishall]

Ah vargjet e Agimit! Te mahniteshme dhe hipnotizuese.
Spleen 1! Me bejne te mendohem poezite e tua dhe te frymezohem njekohesisht. Suksese ne kete rruge qe vetem krijuesit ja dine huqet dhe nazet.

Poezi, moj!

Je vazhdimesi e casteve
Apo cast vazhdimesie
Je vete magjia e fjaleve
Apo fjale e nje magjie?

Je e folura e syrit
Apo syri i te folures
I jep Botes gjuhen e Hyjit
Apo Hyjit gjuhen e Botes?
* * *
Me fal qe hyra keshtu si pa trokitur ne shtepine tende poetike, Spleen1
Respekte mondishall