Postuar më parë nga
Anesti_55
Home » Opinion » 28 Nëntori dhe manipulimet me të
28 Nëntori dhe manipulimet me të
Opinion e Shtunë, 1 Dhjetor, 2012 | 12:19 pm
SHPËTIM IDRIZI
Festimet e 28 Nëntorit 2012 ishin, pa dyshim një shfaqje e mahnitshme e vitalitetit të kombit shqiptar. U dëshmua se kombi frymon njëlloj kudo, në Jug, në Veri, në Lindje, Perëndim, në Kosovë dhe Mal të zi, në Preshevë dhe në Maqedoni, akoma edhe në fshehtësi në Çamërinë martire, ku shqiptarët ende nuk lejohen të shfaqin lirisht identitetin e tyre. Këto manifestime treguan shfaqjen e një fryme të re kombëtare, më të fortë, më masive, cilësisht të lartë. E shfaqën të rinjtë, e shfaqën të gjitha moshat, e shfaqën në forma nga më të ndryshmet. Klubi i Patriotëve të Rinj, lëvizja rinore që ka mobilizuar mijëra të rinj, organizoi iniciativa të jashtëzakonshme. Klubi vuri në kontakt brezin e ri të lidhur me ndjenjën kombëtare me pasardhësit e familjeve të rilindësve apo nënshkruesve të Pavarësisë. Së bashku ata organizuan një udhëtim nëpër monumentet e ndryshme të historisë së kombit deri në shtëpinë ku u mbajt Kongresi i Manastirit, duke zëvendësuar pllakën e dëmtuar përkujtimore me financim të vetë pasardhësve të pjesëtarëve të Kongresit. Klubi dërgoi 100 flamuj për varrezën monumentale të familjes Jashari në Prekaz, duke përfaqësuar aty Shqipërinë dhe Çamërinë martire. Ka pasur shumë iniciativa si këto në të gjithë hapësirën ku jetojnë shqiptarët. Shumë flamuj u ngritën ballkoneve si një proces ku të gjithë shohin të gjithë dhe vihen në garë kush e kush e ka flamurin më të madh, kush e kush bën iniciativën më tërheqëse etj.
E gjitha kjo që pamë dhe jetuam ishte e mrekullueshme. Ishte shprehje e ndjenjës së krenarisë të ligjshme mes bashkombësve. PDIU, partia që unë drejtoj, u themelua si parti e çështjes kombëtare në vitin 2008 dhe është krenare se që nga koha e themelimit ka kontribuar në themelimin e kësaj ndjenje të fortë kombëtare, veçanërisht te të rinjtë. Ka shumë iniciativa me këtë kahje në bagazhin tonë të aksionit politik, ku veprimtaria e Klubit të Patriotëve të Rinj shkëlqen shndritshëm.
Po a u ka pëlqyer të gjithëve, veçanërisht në rajon, kjo shprehje e bukur e kombëtarizmit të shqiptarëve? Jo. Dhe kjo është e sigurt, megjithëse jetojmë në shekullin e 21-të, një shekull mbasi Fuqitë ballkanike e shndërruan tokën e shqiptarëve në plaçkë tregu. Më në fund disa prononcime të fundit të Kryeministrit Berisha në aktivitetet e 100-vjetorit krijuan një front reagimesh publike te fqinjët, që nuk u mjaftuan vetëm me bojkotimet, por vijuan dhe me deklarime gjoja të alarmuara për rrezikun e Shqipërisë të Madhe. Mbrapa këtyre deklarimeve është mentaliteti fyes i këtyre vendeve për Shqipërinë dhe shqiptarët, të cilët duan t’i shohin vetëm si inferiorë, duke mos pranuar shfaqjen e krenarisë kombëtare, të referencave historike në diskursin politik të tyre etj.
Deklaratat e zotit Rama dhe zotit Thaçi shkuan po ashtu në të njëjtin drejtim, në drejtimin e patriotizmit shqiptar. Por deklaratat e tyre u përdorën si pretekst prej politikës fqinje për të justifikuar mospjesëmarrjen e tyre në aktivitete ku do të kishte shqiptarizëm me bollëk. Për fat të mirë, këtë herë u thanë disa të vërteta historike të qarta si drita e diellit. Kur plaku i Vlorës, Ismail Qemali, shpalli pavarësinë së bashku me dhjetëra patriotë të tjerë firmosës të aktit themeltar të shtetit shqiptar, ata nuk e menduan se Konferenca e Londrës, vetëm një vit më vonë, më 1913-n, do të vendoste që ky shtet të përgjysmohej në territore dhe popullsi. Do linte jashtë Çamërinë, Kosovën apo territore të tjera të vilajetit të Kosovës dhe të Shkodrës.
A mund të mos përkujtohej ky fakt tragjik në 100-vjetorin e shtetit shqiptar? Fqinjët tanë nuk morën thjesht territorin tonë, por bënë dhe masakra që ta vinin atë në kontroll përkundër reagimit kundërshtues të banorëve shqiptarë. Masakra të tmerrshme u kryen në Çamëri vitin 1913, në vazhdën e masakrave të tjera të kryera në fund të shekullit të 19-të. Ishin ato masakra që kulmuan me gjenocidin mbi popullsinë çame në fund të Luftës së Dytë Botërore.
Pse fqinjët kanë kompleksin e fajit ndaj këtij fakti që lidhet me shpalljen e pavarësisë së të gjitha trojeve shqiptare, që kur përkujtohet, krijuaka kaq shqetësim? Pse fqinjët nuk e pranojnë dot shfaqjen e ndjenjës kombëtare të rilindur te shqiptarët, që sot nuk janë më të vetmuar, por janë pjesë e aleancës me Perëndimin? Kjo ngjan diçka si arritja më e madhe historike e shqiptarëve, sepse vetëm me luftën e tyre nuk kanë arritur të mbrojnë tokat e tyre.
Shfaqja e fuqishme e ndjenjës kombëtare ka provokuar shumë politikanë apo parti që t’i japin gaz retorikës politike, duke simuluar madje dhe iniciativa që kërkojnë të afirmojnë se e bardha është e bardhë dhe e zeza është e zezë, apo të shpikin aspirinën. Nëse do të ishte fjala vetëm për retorikë, asgjë s’do të ishte shqetësuese. Por, nëse kjo retorikë na krijon probleme me Perëndimin, falë të cilit ne vitet e fundit arritëm dy fitore historike – pavarësimin e Kosovës dhe anëtarësimin në NATO, – atëherë ky do të ishte problem i madh. Retorika e pamenduar dëmton imazhin e patriotizmit shqiptar duke krijuar premisa që ai të barazohet në Perëndim me atë të Agimit të Artë, një nacionalizëm agresiv që fyen fqinjët. Perëndimi do vendoste simetri në trajtimin e këtij nacionalizmi shqiptar dhe grek. Patriotizmi shqiptar nuk ka asgjë të përbashkët me nacionalizmin antieuropian grek, ksenofobinë e tij, antishqiptarizmin e tij.
Retorika përçarëse, ndarëse, kuazi-nacionaliste, simulimi i nacionalizmit bart shumë rreziqe për interesin kombëtar. Jo rrallë në histori, dëmet më të mëdha këtij interesi janë bërë nga ata që me fjalë digjeshin për kombin më shumë se të tjerët.
T’i nxitësh të tjerët që të krijojnë pretekste për të bllokuar integrimin, do të thotë të ndalosh kohën europiane të shqiptarëve. Pse? Sepse shikoni se sa probleme na ka krijuar Greqia në këtë rrugë të integrimit. Shikoni sa koncesione na ka marrë Greqia në rrugën tonë drejt integrimit, me varrezat, censusin e pse jo, dhe me Marrëveshjen e detit. Nëse ne do të ishim brenda BE-së, atëherë do të ishim të barabartë me të, pavarësisht rrethanave të tjera. Me retorikë të fryrë, që shkon kundër sugjerimeve të miqve tanë, do të thotë të kompleksosh gjithashtu dhe europianët, dhe perëndimorët që duan ta integrojnë Shqipërinë në klubin europian të vendeve. Si parti e patriotizmit modern, parti që e sheh integrimin europian si përmbushje të interesit kombëtar të shqiptarëve, si forcim të kombit përballë fqinjëve, që s’do të kishin më pretekste për të na frenuar, PDIU u kërkon partive në pushtet dhe në opozitë të kalojnë nga retorika në aksion politik patriotik.
PDIU kërkon që të formulohen strategji të zhvillimit ekonomik kombëtar, të hiqen barrierat doganore që të krijohet ajo që Arbën Xhaferi, ideologu ynë kombëtar, e quante Komunuelth shqiptar në rajon.
PDIU kërkon që të krijohen mekanizmat që zgjidhin çdo konflikt mes vendeve ku banojnë shqiptarët dhe të favorizojnë bashkimin e tyre brenda hapësirave që na lejojnë kushtëzimet europiane. Bashkimi ekonomik është thelbi, sepse ekonomia është ajo që mundëson tregtinë, shkëmbimin e dijes dhe kulturës, të informacionit dhe të risive. Ky bashkim ekonomik i domosdoshëm nuk duhet të mbetet në letër. Nevojitet që sa më shpejt të nisë puna nga qeveria e Shqipërisë dhe e Kosovës për strategji konkrete të përbashkëta për të bashkuar ekonomitë dhe përafrim i legjislacionit për të krijuar hapësirën e nevojshme për biznesin shqiptar.
Kur ne nuk bëjmë minimumin që na lejohet, si mund të kërkojmë maksimumin, që s’do të na e lejonte askush?
Kur ne nuk zgjidhim probleme të vogla në fuqizimin kombëtar, në marrëdhëniet kombëtare, si mund të pretendojmë të zgjidhim objektivin tonë strategjik kombëtar?
PDIU kërkon që çështja çame të shndërrohet seriozisht në çështje të të gjitha partive, por jo me retorikë që krijon efekte bllokuese. Nëse partitë e kanë seriozisht angazhimin e tyre për çështjen çame, atëherë të japin shenja të vërteta të këtij angazhimi, me vepra dhe jo me fjalë.
Dhe kjo është çështje ditësh tashmë, kur në Kuvend do të dorëzohet rezoluta për zgjidhjen e çështjes çame, që fatmirësisht është tërësisht e gatshme. Kjo rezolutë do të jetë një gur prove për partitë politike në Kuvend dhe jashtë saj…
Ne jemi të bindur se hapësira europiane, legjislacioni europian ofron gjithë mundësitë në zgjidhjen e çështjes çame. Prandaj ne e mbështesim integrimin europian, si mundësi absolute për zgjidhjen e kësaj çështjeje për të cilën ne kemi investuar shumë dhe besojmë se do ta zgjidhë përfundimisht atë.
Ne nuk duam retorika agresive, megjithëse jemi shumë të vëmendshëm që të denoncojmë çdo shkelje, çdo dhunim të interesit tonë kombëtar. Ne duam vepra reale në mbrojtje të këtij interesi. Ne nuk duam ndarje të shqiptarëve në të mirë dhe në të këqij, në tradhtarë dhe patriotë, ne duam dhe besojmë që gjithë shqiptarët janë dhe do të jenë më të mirët.
Shekulli i 21-të do të jetë shekulli ku shqiptarët do fitojnë atë që shekull i 20-të
ua mohoi egërsisht. Por për këtë duhet të punojmë në njëdrejtim, dhe jo të
rremojmë anijen tonë në drejtim të kundërt me kahjen e erës.
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt