Liria e Medias!

[chino]

Jo te gjithe informohen mjaftueshem per te kuptuar gjerat dhe te mos manipulohet nga vleresimin i nje njeriu qe tenton te manipuloje me shkrimet e tij .

Ok, por cila eshte zgjidhja sipas teje?

Pjesa e njerezve qe kane bagazht intelektual ne shoqerine shqiptare eshte shum i vogel, dhe duke qene se pjesa me e madhe e shoqerise nuk kane shume njohuri , mund te manipulohen ne disa raste , nuk them gjithmone por ne raste te vecanta

Demokracia niset nga ajo qe qytetari eshte i pajisur me force te mjaftueshme intelektuale kur e garanton lirine e shtypit. Pavaresisht se si eshte gjendja faktike.

[chino]

eh more chino. kam bere edhe nja 10 shkrime ne lidhje me shpifjet se si e tek jane te ndaluara me ligj... lexo mire para se te me thuash u pa e nuk u pa.

Shih sa kokeforte je! Po ato 10 shkrimet tua mbi shpifjet, a u pane ato ne ate postimin tend, te cilit ju drejtova?

Ku i ke fsheh ato shkrime? Na i lidh me kete teme, se pershtaten. Te them te drejte, per mua dallimi ne mes te pohimit mbi nje ceshtje faktike dhe pohimit vleresues eshte shume gje delikate, e veshtire. Do deshiroja te shoh se si e ben ti kete dallim (ne rastin e shpifjeve).

per disa raste fakti dhe vleresimi jane te veshtira te dallohen,per raste te tjera jane shume te thjeshta.

Patjeter.

ti me vlereson mua si hajdut bickiletash dhe me akuzon per vjedhjen e bicikletes se mr.x...
nese bicikleten e mr.x nuk e ka vjedhur askush (fakt), del se ti ke shpifur dhe duhet te denohesh me ligj.

Ke pjeserisht te drejte. Ke te drejte kur thua, se nese te quaj hajdut, kam vleresuar. Pra nuk kam thene fakt, por vleresim. Askush nuk mund te me akuzoje me pas se paskam dezinformuar. Me vleresime nuk dezinformohet, vec me phime mbi fakte.

Ndersa pyetja se a do denohem ne rastin qe ke perpiluar, eshte delikate. Mvaret prej faktoreve si dijenia qe kisha ne momentin kur te quajta hajdut. Pra nese une ne anen time kisha disa deshmitare, te cilet kishin thene se ti ke vjedhur bicikleten, nuk denohem. Pastaj ne disa jurisdiksione ekzistojne norma ligjore, te cilat nuk lejojne denime per shpifje ne raste te personave, te cilet per arsye te profesionit te tyre jane te obliguar te informojne, hulumtojne, zbulojne. Keso personash jane per shembull gazetaret. Ne Gjermani ka nje norme (paragraf) ne kodin penal, i cili e ngushton mundesine e denimit te per shembull gazetareve per ofendim, shpifje/difamim. Quhet "Wahrnehmung berechtigter Interessen".

[Noellag]

Ok, por cila eshte zgjidhja sipas teje?


Demokracia niset nga ajo qe qytetari eshte i pajisur me force te mjaftueshme intelektuale kur e garanton lirine e shtypit. Pavaresisht se si eshte gjendja faktike.

E vetmja zgjidhje eshte qe vet ata qe shkruajne te mos abuzojne me lirine e shtypit .

Demokracia nuk te jep te drejte te abuzosh me lirine, sepse dhe liria ne demokraci ka kufi.

[chino]

E vetmja zgjidhje eshte qe vet ata qe shkruajne te mos abuzojne me lirine e shtypit .

Kjo eshte nje zgjidhje, por pak sa utopike. Jo per gje tjeter, por per shkak se edhe po deshte te informosh sakte, cdo here do te jete dikush (nje grup shoqeror), i cili thote nuk ke informuar sakte. Dhe sa me i madh te jete ky grup, aq me shpifes do te njihesh. Ne kete menyre edhe ai qe nuk shpif fare do te kete "renomene" e shpifesit. Nje keso grupi kunder teje do te kesh patjeter qe ne momentin, kur ke nje bindje te caktuar politike, sociale, botekuptimi. Vete dashuria per te verteten mjafton nganjehere te kesh nje keso grupi kunder teje.

Demokracia nuk te jep te drejte te abuzohet me lirine e shtypit, sepse dhe liria ne demokraci ka kufi.

Sigurisht.
Po pyetja eshte, se ku eshte, ose ku duhet te jete kufiri?

[Noellag]

Sigurisht.
Po pyetja eshte, se ku eshte, ose ku duhet te jete kufiri?

Aty ku te mos cenohet liria e tjetrit

[Fleur Blanche]

Po kjo nuk u pa ne postimin tend!
Kjo eshte e para. E dyta dhe shume e veshtira eshte pyetja, se ku eshte dallimi ne mes te faktit dhe vleresimit. Kujt ia merr mendja qe di te sqaroje dallimin, le te urdheroje.

Juridikisht 'fakt'; quhet cdo sjellje e njeriut, ngjarje shoqerore, te cilit ligji i ngarkon nje pasoje juridike.
Vleresimi, se a eshte i ligjshem apo i paligjshem ky fakt, e jep vetem organi kompetent qe eshte gjykata, pasi ka shqyrtuar ceshtjen me themel dhe ka dhene vendim. Madje, vendimin e formes se prere mbi paligjshmerine apo ligjshmerin e faktit, e jep shkalla e dyte e gjyqesorit, pra Gjykata e Apelit.

[the admiral]

Shih sa kokeforte je! Po ato 10 shkrimet tua mbi shpifjet, a u pane ato ne ate postimin tend, te cilit ju drejtova?

Ku i ke fsheh ato shkrime? Na i lidh me kete teme, se pershtaten. Te them te drejte, per mua dallimi ne mes te pohimit mbi nje ceshtje faktike dhe pohimit vleresues eshte shume gje delikate, e veshtire. Do deshiroja te shoh se si e ben ti kete dallim (ne rastin e shpifjeve).

i pata shkruar z. basha i cili quante shpifjen si liri fjale. si dicka e drejte:

"ti nuk mund te fshihesh pas lirise se fjales per te shkruar ne gazeten tende qe une kam perdhunuar nje femer nqs nuk eshte e vertete."

pra nese ti me prish reputacionin duke shpikur genjeshtra mbi mua, kjo eshte e ndaluar (behet fjale per gjera konkrete).

[chino]

Aty ku te mos cenohet liria e tjetrit

Ku cenohet liria e tjetrit?

Nuk te pyes per te te nevrikosur. Por per te treguar ne kete menyre se nuk eshte lehte te gjesh kufijte ne aso menyre qe te gjithe te jene te kenaqur. Para te njejteve probleme/te njejtave pyetje te veshtira qendrojne edhe gazetaret.

[chino]

Juridikisht 'fakt'; quhet cdo sjellje e njeriut, ngjarje shoqerore, te cilit ligji i ngarkon nje pasoje juridike.
Vleresimi, se a eshte i ligjshem apo i paligjshem ky fakt, e jep vetem organi kompetent qe eshte gjykata, pasi ka shqyrtuar ceshtjen me themel dhe ka dhene vendim. Madje, vendimin e formes se prere mbi paligjshmerine apo ligjshmerin e faktit, e jep shkalla e dyte e gjyqesorit, pra Gjykata e Apelit.

Defincioni qe ke sjellur nuk eshte definicioni juridik i faktit.
Fakt ne kuptimin juridik eshte nje ngjarje ose gjendje e tashmes ose se kaluares qe mund te deshmohet.

Ke harruar pra elementin qenesor, deshmueshmerine. Fakti definohet nepermjet te deshmueshmerise. Per kete arsye vleresimet nuk jane fakte (jane te padeshmueshme). Per kete arsye nuk mund te dezinformosh nepermjet te vleresimeve.

Me tjerat qe ke shkruar, pajtohem.

[chino]

i pata shkruar z. basha i cili quante shpifjen si liri fjale. si dicka e drejte:

"ti nuk mund te fshihesh pas lirise se fjales per te shkruar ne gazeten tende qe une kam perdhunuar nje femer nqs nuk eshte e vertete."

Dyshoj se e ka quajtur z. Basha shpifjen si te perfshire nga liria e te shprehurit. Mendoj se e ka quajtur dhenien e nje vleresimi si te perfshire ne lirine e te shprehurit. Pra perdorjen e atributeve (mbiemrave).

Ne rastin e perdhunimit qe ke dhene, vlen kjo:
Duhet te dallosh ne mes te normave penale dhe atyre civile. Normat penale i perkasin pyetjes, a eshte permbushur nga gazetari delikti i quajtur "ofendim" ose "difamim" ose "shpifje". Ndersa normat civile i perkasin pyetjes, a ka te drejte te kerkoje personi, mbi te cilin ka raportuar gazetari nje demshperblim. Persa i perket normave penale, gazetari nuk denohet. Sepse "perdhunuesi" ose "perdhunimi" eshte vleresim. Nuk eshte fakt. Mirepo denohet ne aspektin civil per demshperblim, nese gjykata merr vendim se personi ne fjale nuk ka perdhunuar.

Per te u denuar gazetari edhe penalisht, duhet te kete thene fakte te gabueshme. Per shembull duhet te kete thene "personi x e ka takuar gruan y ne daten xy dhe pasi e ka alkoholizuar, i eshte hedhur persiper, e ka zhveshur dhe ka filluar ta ....."

Keto pohime kane te bejne me shpifje!

Sic thashe: DEMOKRACIA NISET NGA AJO QE QYTETARI E NJEH DALLIMIN VLERESIM, INFORMIM. Qytetari "normal" e di qe gazetari nuk eshte kompetent per te shpallur dike "perdhunues". Per kete arsye ky (qytetari) kur lexon nje gazetar te kete shkruar se dikush eshte perdhunues, ai kete fjali thjesht s'e lexon fare. E kapercen, injoron.