Libi: Rebelët shtien nën kontroll kryeqytetin, Tripoli

[gimche]

Kush eshtë kush në Libi. Opozita dhe Lëvizjet Islame

Lëvizjet më të forta opozitare në Libi, që shquhen për përbërjen e tyre të ndryshme fisnore janë Vëllazëria Muslimane si dhe Fronti Për Shpëtimin Kombëtar.

Libia është një vend i përbërë nga shumë fise dhe klane. Gati e tërë opozita e vendit jeton në ekzil. Grupet opozitare me 14 Shkurt 2011 publikuan një deklaratë ku kërkonin nga Gadafi të jepte dorëheqje. Këto janë grupet të cilat nënshkruan këtë deklaratë: Unioni për Demokraci dhe Drejtësi Shoqërore, Fronti për Shpëtimin Kombëtar, Unioni i Lëvizjes Islame Libiane, Konferenca e Opozitës Libiane, Lëvizja Mjaft, Komisioni Libian për të Vërteten dhe Drejtësinë si dhe Intelektualët dhe Shkrimtarët Libian.

Lëvizjet më të forta opozitare në Libi, që shquhen për përbërjen e tyre të ndryshme fisnore janë Vëllazëria Muslimane si dhe Fronti Për Shpëtimin Kombëtar.

Vëllazëria Muslimane Libiane

E themeluar në vitin 1979. Po ashtu si Vëllazëria Muslimane objektivi dhe qëllimi bazë i themelimit të grupit ishte parimi i “fesë Islame dhe shtetit Islam.” Pas vitit 1993 kjo lëvizje filloi të quhej Vëllazëria Muslimane Libiane.

Gjatë viteve të 70-ta dhe 80-ta për shkak të regjimit të rreptë dhe të pamëshirshëm të administratës së Gadafit, themeluesit e lëvizjes qëndruan tejet sekret.

Për një kohë Sheiku Muhamed bin Gali përfaqësonte lëvizjen në takime. Muhamed el Hifsi po ashtu ka raste kur përmendet për lidhjet e tij me lëvizjen.

Gjatë një interviste të viteve të 90-ta Rashid el Muntasar përmendet si personi përgjegjës për udhëheqjen e lëvizjes në Libi. Po ashtu edhe Abdullah Abu Sin përmendet një kohë si udhëheqësi i saj. Thuhet se këta ishin personat që kanë administruar me lëvizjen në periudha të ndryshme për dekada të tëra.

Vëllazëria Muslimane Libiane e shef Libinë si një pjese të pandashme të botës Islame, ndërsa administratën e Gadafit si një regjim që lufton kundër Islamit, që kufizon liritë dhe që shtyp popullin.

Vëllazëria pohon se parandalimi i themelimit të partive politike dhe aktiviteteve politike nga administrata e Gadafit si dhe kontrolli i rreptë i tyre ndaj gjykatave, sindikatave dhe të gjitha organizatave shoqërore janë në kundërshtim me të drejtat e njeriut.

Fronti për Shpëtim Kombëtar

E themeluar në vitin1981 nga opozita e administratës Gadafiane. Kjo ka për qëllim përmbysjen e Gadafit dhe krijimin e një sistemi kushtetues dhe demokratik. Qëllimet janë të ndara në ato para dhe pas rrëzimit të Gadafit.

A. Qëllimi i tanishëm

Qëllimi i tyre është përmbysja e administratës Gadafiane. Në mënyrë që të arrihet kjo është e nevojshme përgatitja e një plani të përbashkët të luftës duke u bashkuar të gjitha lëvizjet kombëtare brenda dhe jashtë vendit dhe për të përdorur të gjitha metodat e ligjshme.

B. Pas Gadafit.

1. Pas përfundimit të administratës Gadafi, të themelohet asambleja e ministrave dhe qeveria e përkohshme me kusht që mandati i tyre mos të kalojë një vit.

2. Pas themelimit të asamblesë së ministrave dhe qeverisë së përkohshme, mbajtja e zgjedhjeve të përgjithshme brenda gjashtë muajve të parë.

3. Emërimi i kryetarit të shtetit në përputhje me kushtetutën e re, e cila do të pranohej me anë të një referendumi.

4. Me qëllim të parandalimit të autoritetit që të mblidhet në një vend, ajo do të shpërndahet në mesin e institucioneve të ndryshme shtetërore, sipas parimit të ndarjes së pushteteve.

5. Mbrojtja e shenjtërisë së shtetit.

6. Paraqitja e burimeve të vendit në shërbim të popullit, vendeve fqinje, vendeve vëllazërore si dhe mbarë njerëzimit.

7. Ndryshimi i imazhit të keq të Libisë që u formua në arenën ndërkombëtare gjatë sundimit Gadafian. Zhvillimi i marrëdhënieve të mira brenda një kuadri të respektit të ndërsjellë me shtetet fqinje dhe ato botërore.

Lëvizja Xhihadiste

“Lëvizja e Dëshmorëve” dhe “Grupi Luftues Islam” janë prej lëvizjeve që janë të njohura në Libi.

Konfliktet në mes tyre dhe administratës Gadafiane nuk janë të pakta.

Këto shënohen që nga viti 1986 e deri në kohët e vonshme.

Në periudhat e mëvonshme administrata Gadafiane ndërmerrte sulme të shpeshta ndaj xhamive ku qëndronin anëtarët e këtyre lëvizjeve, e veçanërisht në Tripoli, dhe zakonisht këto sulme përfundonin me humbje në njerëz nga të dyja palët.

Me 15 Shkurt 2011 anëtarë të lëvizjes xhihadiste formuan grupin e ri të quajtur “Lëvizja Islame për Ndryshim në Libi” me qëllim të rrëzimit të qeverisë me mjete paqësore, dhe u deklaruan se janë të paarmatosur.

Nacionalistët, socialistët, liberalët...

“Lëvizja”, e cila përfshin anëtarë të lëvizjeve fetare dhe të anëtarëve të grupeve islame që ishin arrestuar më parë, i bëri thirrje popullit të Libisë të bashkohen me ta.

Po ashtu ekzistojnë partitë si ajo socialiste Baath, Hizb ut Tahrir al Islam, liberalët etj të cilat bëjnë aktivitete të ndryshme në vend. Por ashtu si në vende tjera arabe shumica dërrmuese e popullit nuk kanë lidhje me ndonjë parti politike. /mesazhi/

[ximi_abedini]

Sulejman Abdul-Kader udhëheqësi i Vëllezërve Muslimane në Libi
Vëllezërit Musliman të Libisë: Përmbysja e Gadafit u afrua

E premte 25 Shkurt 2011 10:40


Sulejman Abdul-Kader udhëheqësi i Vëllezërve Muslimane në Libi, tha se të gjitha kategoritë e njerëzve të Libisë janë bashkuar për të imponuar vullnetin e tyre, për të shpëtuar njerëzit, dhe për të çliruar Libinë nga shtypja e regjimit të Gadafi. Populli është ngritur për arritjen e një të ardhme të ndritur për vendin nën frymën e institucioneve dhe të demokracisë së vërtetë. Ai sqaroi gjatë një bisedë telefonike me televizjonin arab Al-Jazeera nga mërgimi në Zvicër se njerëzit lëvizin, dhe synojnë për të krijuar një shtet civil. Një ligj që respekton të drejtat dhe liritë e njeriut.

Ai denoncoi hezitimin e komunitetin ndërkombëtar për të marrë qëndrime të qarta kundër brutalitetit të Gadafit. Ai theksoi se fitorja e popullit të Libisë është e qartë, dhe e sigurt duke kërkuar durim nga revulucionarët për të vazhduar në luftën kundër tiranisë.

Levizja e Vëllezërve Muslimane ka qenë e ndaluar ne Libi gjatë sundimit të Gadafit, shumë nga Vëllezërit Musliman janë burgosur internuar dhe vrare, ndërsa shumë të tjerë janë detyruar të largohën ne mëgrim./mesazhi/

[PrisHtiNa-Lee]

Sulejman Abdul-Kader udhëheqësi i Vëllezërve Muslimane në Libi
Vëllezërit Musliman të Libisë: Përmbysja e Gadafit u afrua

E premte 25 Shkurt 2011 10:40


Sulejman Abdul-Kader udhëheqësi i Vëllezërve Muslimane në Libi, tha se të gjitha kategoritë e njerëzve të Libisë janë bashkuar për të imponuar vullnetin e tyre, për të shpëtuar njerëzit, dhe për të çliruar Libinë nga shtypja e regjimit të Gadafi. Populli është ngritur për arritjen e një të ardhme të ndritur për vendin nën frymën e institucioneve dhe të demokracisë së vërtetë. Ai sqaroi gjatë një bisedë telefonike me televizjonin arab Al-Jazeera nga mërgimi në Zvicër se njerëzit lëvizin, dhe synojnë për të krijuar një shtet civil. Një ligj që respekton të drejtat dhe liritë e njeriut.

Ai denoncoi hezitimin e komunitetin ndërkombëtar për të marrë qëndrime të qarta kundër brutalitetit të Gadafit. Ai theksoi se fitorja e popullit të Libisë është e qartë, dhe e sigurt duke kërkuar durim nga revulucionarët për të vazhduar në luftën kundër tiranisë.

Levizja e Vëllezërve Muslimane ka qenë e ndaluar ne Libi gjatë sundimit të Gadafit, shumë nga Vëllezërit Musliman janë burgosur internuar dhe vrare, ndërsa shumë të tjerë janë detyruar të largohën ne mëgrim./mesazhi/

Shume shume gjera me te tmerrshme nuk i transmetojn fare.
Mo zo ma keq.

[fegi]

Sipase shtypit suedeze shkaktare kryesor perendim per arsye shtrejtimi i naftes.

[Brari]

a din kush me na kallxue..

se nji puntor libian.. si eshta paguar e si ka jetuar nkto 10 vite krahasuar me nji puntor egjyptian algjerian apo sirian apo kinez..

di kush si ka qen jeta ne libi kto 10 vjet?

na sillni foto..

me vjen keq qe libia u shkatrrua..

ishin duke bere pun te medha.. prozhekte fantastike me bashkpunim me kompani serioze perendimore..
e hengren te ngratet..
majmunizma ne revolucione eshte e keqe..

[Kryqi i Paqes]

Ja pak histori per Kadaifin
(Google perkth sorry)

Kadafi dha nga recetat e tij e revolucionit libian kulturës në Librin e tij të gjelbër, e cila u rrit në fund të përbëjnë tre vëllime të pakta. Shumë vëzhgues të huaj që kishin krahasuar Revolucionit Kulturor të Libisë të Revolucionit Kulturor kinez, krahasuar natyrisht Libri i Gjelbër në Librin e Kuq Maos. Si Librin e Kuq Maos, Libri i Gjelbër është shpërndarë gjerësisht si brenda dhe jashtë vendit. Të dyja janë shkruar në një stil të thjeshtë, të kuptueshme me parulla të paharrueshme. Në madhësi, të dyja janë tepër modeste, por ndikimi i tyre nuk mund të jetë i ekzagjeruar. Në një kuptim, Libri i Gjelbër ka vied me Kur'anin si bazë për zhvillimin e Libisë, sa Librin e Kuq tentuar të zënë vendin e sistemit Confucian e mendimit.

Libri i Gjelbër, Pjesa I

Në prill 1974, Kadafi clirohen detyrat e tij qeveritare të kushtojnë kohë të plotë për shqetësimet ideologjike dhe organizatë masive. Një vit më vonë, ai njoftoi riorganizimin e ASU për të përfshirë kongrese popullore, në krye me GPC. Në mars 1977, GPC u bë, të paktën formalisht, instrumenti kryesor i qeverisë në Libi. Riorganizimin e ASU dhe lartësi të GPC u kryen në bashkëpunim me teoritë politike Qadhafi është gjetur në punën e tij, Libri i Gjelbër, Pjesa I: Zgjidhja e problemit të demokracisë.

Libri i Gjelbër fillon me kushtin që të gjitha sistemet bashkëkohore politike janë thjesht rezultat i luftës për pushtet në mes të instrumenteve të qeverisjes. Atyre instrumenteve të qeverisjes - parlamenteve, sistemet zgjedhore, referendumet, qeveria e partisë - jodemokratike janë të gjitha, përçarës, apo të dyja. Parlamentet janë të bazuara në demokraci të tërthortë apo të përfaqësimit. Përfaqësimi është i bazuar në zona të veçanta; deputetë përfaqësojnë zgjedhësit e tyre, shpesh kundër interesave të elektoratit të tjera. Kështu, interesi i përgjithshëm kombëtar nuk është e përfaqësuar, dhe problemi i indirekte (dhe rrjedhimisht unrepresentative) demokracia është e përbërë nga problemi i divisiveness. Për më tepër, një sistem zgjedhor në të cilin fiton shumicën e votave të të gjithë përfaqësimi do të thotë se sa më shumë që 49 përqind e elektoratit është i papërfaqësuar. (Një të fitojë me një shumicë mund të ketë si rezultat që një përqindje edhe më të madh të elektoratit është i papërfaqësuar;. Skemat elektorale për të nxitur rritjen e përfaqësimit proporcional natyrën e përgjithshme përfaqësues të sistemit, por pakicat e vogla janë lënë ende të papërfaqësuar) Qadhafi gjithashtu beson se referendumet janë të jodemokratike, sepse ato fuqi të elektoratit të përgjigjem thjesht po ose jo për çështje komplekse, pa qenë në gjendje të shprehin plotësisht vullnetin e tyre. Ai thotë se për shkak se partitë përfaqësojnë interesat e veçanta ose të klasave, sistemeve politike shumëpartiake janë factionalized thelb. Në të kundërt, një sistem me një parti politike ka disavantazhin e institucionalizimin e dominimit të një interesi të vetëm ose klasë.

Qadhafi beson se sistemet politike kanë përdorur këto lloje të instrumenteve të tërthortë ose përfaqësuesi sepse demokracisë së drejtpërdrejtë, në të cilën të gjithë marrin pjesë në studimin dhe debatit të çështjeve dhe politikave të cilat përballet populli, zakonisht është e pamundur për t'u zbatuar në kohët bashkëkohore. Popullatave janë rritur shumë e madhe për demokracinë e drejtpërdrejtë, e cila mbeti vetëm një ideal deri në formulimin e koncepteve të komiteteve të njerëzve dhe kongrese popullore.

Shumica e vëzhguesve do të arrijnë në përfundimin se këto organizata, si kongrese apo parlamentet në vendet e tjera, padyshim të përfshijë një shkallë të delegimit dhe përfaqësimit. Kadafi, megjithatë, beson se me krijimin e tyre demokracinë bashkëkohore drejtpërdrejtë është arritur në Libi. Qadhafi bazon këtë bindje në faktin se komitetet e njerëzve dhe kongrese të njohura janë teorikisht përgjegjës jo vetëm për krijimin e legjislacionit, por edhe zbatimi i tij në nivelin bazë. Për më tepër, ata kanë një anëtarësim shumë më të mëdha totale si përqindje e popullsisë kombëtare se organet legjislative në vendet e tjera.

Në shumë mënyra, ideologji politike Kadafi është pjesë e llojit radikale e demokratike perëndimore mendimit që lidhen kryesisht me Jean-Jacques Rousseau. Për, si dijetar Sami Hajjar vuri në dukje, nocionet Kadafi e sovranitetit popullor janë mjaft të ngjashme me konceptin e përgjithshme do të Rousseauian. Dyja se sovraniteti është i patjetërsueshëm, i pandashëm, dhe i pagabueshëm. Dy besojnë në barazinë dhe në sundimin e drejtpërdrejtë popullor. Kështu, përfundon Qadhafi, "përcaktimi të vjetëruar e demokracisë - demokracia është e mbikëqyrjes së qeverisë nga populli - bëhet e vjetëruara Ajo do të zëvendësohet me përkufizimin e vërtetë: demokracia është mbikëqyrjen e popullit nga populli.."

Libri i Gjelbër, Pjesa II

Qadhafi fillon Libri i Gjelbër, Pjesa II: Zgjidhja e problemit ekonomik: "socializmit", botuar në fillim të 1978, me një provim të shkurtër të marrëdhënieve në mes të punëtorëve (prodhuesit) dhe punëdhënësit (pronarë). Ai pranon se shumë e punëtorit është përmirësuar në mënyrë dramatike qysh prej revolucionit industrial. Punonjësi ka fituar orë të caktuar të punës, për punë jashtë orarit, lloje të ndryshme të largohen, për ndarjen e fitimit, pjesëmarrja në menaxhimin, sigurinë e punës, dhe të drejtën për grevë. Ndryshime rrënjësore kanë ndodhur edhe në të pronësisë, duke përfshirë edhe kalimin e pronësisë private ndaj shtetit.

Pavarësisht nga këto ndryshime të ndjeshme, megjithatë, marrëdhëniet themelore në mes të prodhuesit, i cili është një pagë, dhe pronari, i cili paguan paga, është ende një prej skllavërisë. Edhe ku shteti zotëron të ndërmarrjes dhe të ardhurat që rrjedhin nga ajo kthehet në komunitet, gjendjen e earner pagave, i cili kontribuon në procesin produktiv për të mirën e dikujt tjetër, mbetet e njëjtë. Qadhafi zgjidhje për këtë problem është për heqjen e sistemit të pagave. Në vend se të kontribuar në procesin produktiv për dobi të pronarit, apo fitimi, prodhuesi i vërtetë duhet të jetë një partner në këtë proces, duke ndarë në mënyrë të barabartë në atë që është prodhuar ose në të ardhurat që rrjedhin nga ajo që është prodhuar.

Kadafi mendon se një person nuk mund të jetë i lirë "në qoftë se dikush tjetër kontrollon atë që ai ka nevojë" për të udhëhequr një jetë të rehatshme. Kështu, çdo person duhet të jenë plotësisht të kenë një shtëpi, një makinë, dhe të ardhura. Individët nuk mund të rrogetareve sepse dikush tjetër më pas do të kontrollit të ardhurat e tyre. Ata nuk mund të ketë një shtëpi shtesë me qira, për të marrë me qera pronën ata do të kontrollojnë një nevojë parësore e dikujt tjetër. Sipas Qadhafi, "Qëllimi legjitime të aktivitetit ekonomik të individit është vetëm për të kënaqur nevojat e tij [material]", ajo nuk është për të krijuar një tepricë në mënyrë që të fitojë një fitim. Kadafi pohon se fitimin dhe paratë do të zhduket përfundimisht si nevojat themelore të njeriut janë përmbushur. Dispozita vetëm për një diferencim në pasuri është shpërblim shoqëror, në të cilën shoqëria shpërndan të një individi të ndarë një ekuivalente të saj të caktuar të pasurisë në vlerën e disa shërbimeve të veçantë të dhënë.

1969 shpalljen kushtetuese të njohur si pronësi publike ("bazën e zhvillimit të shoqërisë") dhe të pronësisë private (për sa kohë që ajo ishte nonexploitive). Aplikimin e pikëpamjeve të reja mbi pronësinë Qadhafi nisi disa muaj pas publikimit të Pjesës II të Libri i Gjelbër. Në maj 1978, ligji që u miratua duke i dhënë çdo shtetasi të drejtën për të poseduar një shtëpi ose një pjesë të tokës në të cilën për të ndërtuar një shtëpi. Pronësia e më shumë se një shtëpi e kishte të ndaluar, siç ishte mbledhja e qirasë. Më 1 shtator, në përvjetorin e nëntë të revolucionit shtator, Qadhafi bëri thirrje punëtorëve që të "të lirë ata njerëz me të pagave nga skllavëria" dhe për t'u bërë partnerë në procesin e produktive, duke marrë mbi "mjetet publike dhe private të prodhimit." Marrjen e rezultatet e firmave të ndjekur, me sa duket e firmave ishin të kontrolluar nga komisionet e njerëzve të ri. Ende një aspekt tjetër i përzënë kundër shfrytëzimit ishte ndalimi fundi i vjeshtës së Kadafit në aktivitetin tregtar të shitjes me pakicë. Udhëheqësi libian këshilluar shitësit për të hyrë në profesionet produktive në bujqësi apo ndërtimin. Megjithatë, si rezultat të menjëhershëm në praktikë të këtyre ndryshimeve, ishte kaos ekonomik dhe një rënie të konsiderueshme në prodhim.

Përsa i përket tokës, Kadafi kundërshton idenë e pronësisë private. Duke tërhequr një dallim në mes të pronësisë dhe përdorimit, ai argumenton se toka është pronë kolektive e të gjithë njerëzve. Çdo person dhe trashëgimtarët e tij kanë të drejtën e përdorimit të tokës për të kënaqur nevojat e tyre themelore. Toka i përket atyre që punonin. Për të punësuar duart e fermës është i ndaluar, sepse kjo do të jetë shfrytëzuese.

Libri i Gjelbër, Pjesa III

Në Librin e Gjelbër, Pjesa III: Baza shoqërore e Theory Universale e tretë, të botuar në 1980, Qadhafi përsërit dhe përpunon mendimin e tij e nacionalizmit dhe shkurtimisht diskuton një lëndë të tjera. Kadafi argumenton se ndërsa Marksi pohonte se lufta e klasave është e rëndësishme të kontabilitetit ndryshueshme për ndryshim, është e nacionalizmit, që është "real forca konstante dinamike të historisë." Kadafi tërheq një dallim të mprehtë midis një shteti dhe një komb ose shtet-komb. Një shtet "përfshin disa nacionalizmave," dhe herët a vonë do të shpërbëhen si zhurmë kombëtare të ndryshme të lëvizjeve për pavarësi apo vetë-përcaktim. Një shtet-komb, përbëhet nga një grup njerëzish me një histori të gjatë të përbashkët, një trashëgimi të përbashkët, dhe "një ndjenjë të përkatësisë në një fat të përbashkët." Në mënyrë ideale, "Çdo komb duhet të ketë një fe," Kadafi shkruan, për të shmangur mundësinë për konflikte. Ai beson se bashkimit kombëtar është e kërcënuar nga ringjallja e identiteteve fisnore apo sektare. Kadafi pikë të luftës civile libaneze si një ilustrim i triumfin e sektariazëm mbi nacionalizmin.

Pjesa III e librit Green gjithashtu përmban një diskutim të temave të tilla si roli i grave, minoriteteve, dhe të arsimit. "Nuk ka asnjë ndryshim në të drejtat e njeriut midis burrave dhe grave," Kadafi deklaron. Por një grua ka "një rol të natyrshme" që është e ndryshme nga e mashkullit, amësi dmth. Fëmijët duhet të jetë i ngritur nga nënat e tyre, nuk dërguar në çerdhe. Për më tepër, një grua, i cili "është krijuar bukur dhe i butë," nuk duhet të jetë e detyruar nga nevoja ekonomike ose nga një thirrje të gabuara për barazi për të bërë punën e një njeriu, të tilla si "mbante pesha të rënda."

Në lidhje me pakicat, Kadafi dallon në mes dy llojeve. Një lloj i takon një populli që ofron atë me një kuadër social, por edhe kërcënon të shkel mbi të drejtat e tij sociale; lloji tjetër nuk ka komb, format e veta kuadrit të saj shoqëror, dhe është e destinuar në fund të përbëjë një komb me anë të një sens e solidaritetit.

Kadafi i jep edhe pikëpamjet e tij radikale të arsimit. Kadafi dënon arsimin formal si "një akt i diktaturës shkatërruese për lirinë, sepse ajo i privon njerëzit e zgjedhjes së tyre të lirë, krijimtarisë, dhe madhështi." Ai propozon që "të gjitha metodat e edukimit që mbizotëronte në botën duhet të jetë shkatërruar" dhe zëvendësohet me një sistem ku "njohuri për çdo gjë është në dispozicion për çdo person në mënyrën që i përshtatet atyre."

[Brari]

mos jan frymezime khomeino-iste keto revolucionet?

mos do shkojne prapa kto vende?

dikur kur plasi revolucioni anti-shah ne iran ish kryeministri izraelit i kohes begini tha.. ky eshte revolucioni me regresiv ne histori..
shum njerez u habiten me profecine e beginit..
mirpo ashtu dolli..

irani qe kish filluar ca reforma evolucioniste me reza pahlevin.. vate ne grop ..ne erresire.. me revolucionin e asaj rinije athere ku ne mesin e tyre ishte dhe ki qe eshte sot presidenti i iranit..
jo cdo here rinija shikon perpara..

shihni vetvendosjen..

shum dekonstruktiva..

shihni erionet e edvinet.. qe pretendojne se ata jan e reja dhe progresi kurse saliun e quajn e vjetra dhe prapambetja..
mirpo nuk eshte ashtu..

e reja e mira e njerzorja jan tek saliu..
shtazeria hipokrizija maskaralliku jan tek erion edvini..

megjithate te shohim ne kto vende..
a ishte domosdoshmeri kjo gjak derdhje?

[ezel]

O brarri krejt puna eshte hajduti e Amerikes dhe Evropes askush nuk e ka gajlen e popullit te gjithe luftojne per leke ore ,akoma se ke mare vesh

Erdogan kundërshton sanksionet ndaj Tripolit


E shtune 26 Shkurt 2011 20:13



Kryeministri turk, Rexhep Taip Erdogan, ka kundërshtuar sanksionet eventuale të OKB-së ndaj Libisë, duke thënë se me vendosjen e tyre do të vuajë populli libian dhe jo regjimi i Muamer Gadafit.

Erdogan ka thënë se bashkësia ndërkombëtare bën presion mbi Libinë, jo për shkak të shqetësimeve për popullin e atij vendi, por për shkak të rezervave të naftës.

Komentet e tij vijnë disa orë para takimit të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, ku do të shqyrtohen masat ndëshkuese për qeverinë libiane, për shkak të dhunës ndaj protestuesve.

“I bëjmë thirrje komunitetit ndërkombëtar të veprojë në mënyrë të drejtë, në mirëbesim, duke respektuar vlerat universale të njeriut, e jo për interesa të naftës”, ka thënë kryeministri turk.

[ezel]

Protestuesit Libanez i afrohen Tripolit


E diel 27 Shkurt 2011 10:02

Libia është në prag të dhunës së mëtejshme pasi me mijëra protestues opozitarë po presin për përmbytjen e regjimit të Gadafit duke iu afruar kryeqytetit Tripoli

Me mijëra protestues janë në rrugën për në Tripoli nga qytetet përreth, ndërsa raportohet se disa edhe kanë hyrë në rrethinat e qytetit.

Ndërkohë luftimet sporadike kanë vazhduar në mes protestuesve dhe forcave qeveritare në kryeqytet.

Kjo vjen në kohën kur një numër i madh i ushtarëve po i bashkohet kryengritjes popullore, e në anën tjetër forcat qeveritare po humbin territor me një ritëm të madh.

Tripoli është qytet me afro 2 milion banorë apo 30% të banorëve të Libisë.

Ekspertët thonë se Tripoli do të jetë goditja finale ndaj regjimit diktatorial.

[Brari]

me duket libianet u cuan ne revolucion.. me rrezue "shiun" e me hi ne m.ut.. se "breshrin" ku me e gjet..

do ta vuajn gjat ket budallakine.. e revolucionit majmunoist.. dmth.. me qe beri dhe tjetri revolucion eja yxhym dhe ne..bejm revolumu-tion..

dhe egjypti ne kto ujra do lundroj gjat..