Të mësojmë të shkruajmë pa gabime

[-BATO-]

hm, po Ti vete po thua qe t'i = te i , pra nese eshte të t'i = te te i dhe une mendoj se kjo nuk shkon. Nuk themi : ndalu vashe te te i theme dy fjale, por te ti them dy fjale.

Ka edhe shembuj të tjerë ku përdoret apostrofi, po unë shkëputa vetëm këta. Ata që kam theksuar me të kuqe i afrohen shembullit tënd.

Nga libri "Drejtshkrimi i gjuhës shqipe"

a) Për të shënuar rënien e -ë-së fundore te trajtat
e shkurtra të përemrave vetorë më dhe të, te pjesëza
të e mënyrës lidhore, e kohës së ardhshme të
dëftores si edhe te ndërtimet e ndryshme me pjesore
(për të, me të, një të + pjesore) përpara trajtave të
shkurtra të përemrave vetorë i, u, përpara trajtave
të shkurtra përemërore ia, iu, ju, jua, ua, si edhe
përpara pjesëzës u të trajtave pësore-vetvetore të foljeve.

Kështu shkruhen:

m'i dha; t'i dha; t'i shkruash shokut; t'i zbatosh
rregullat; do t'i tregoja; do t'i them, për t'i pasur parasysh;
me t'i thënë, u nis etj.;

të m'u bësh të fala; do t'u thuash; do t'u kisha
thënë; do t'u përgjigjem; për t'i dhënë librat; me t'u
dalë përpara; një t'i thënë, u ndalën etj.;

të m'ia numërosh një nga një; t'ia thuash; do t'ia
tregoja; do t'ia njoftoj; për t'ia dalë në krye; me t'ia
treguar; të mos m'ia prishni qejfin;
për t'iu përgjigjur thirrjes; me t'iu afruar, e njohu
etj.;

duam t'iu nderojmë; do t'iu kishim ftuar; do
t'ju lajmërojmë; do t'ju lutesha; për t'ia ndihmuar; me
t'ju njoftuar, nisuni etj.;
duam t'jua shpjegojmë juve; do t'jua kisha treguar; do t'jua di për nder; për t'jua lehtësuar punën

Shënim. Shkruhen pa apostrof trajtat përemërore ma
ta, ku nuk kemi një rënie të ë-së, por një shkrirje dyzanoresh
(më + e = ma; të + e = ta):

ma dha librin; s'ma jepte; ma jep; jepma; për të ma
treguar; duke ma treguar; me të ma treguar; pa ma thënë;
një të ma kujtuar etj.

.

[eldushka]

Po pyetjes "kujt", cila gjymtyre i pergjigjet?

Nëse i përgjigjet pyetjes Kujt?, atëhere fjala është në sintaksë kundrinor i zhdrejte. Ndërsa nëse është përgjigja e pyetjesKë?, gjymtyra është i kundrinor i drejtë.

T'i shkruhet me apostrof.
Shkruhet "ndalu të t'i them"
Për ç'ti apo ç't'i nuk jam i sigurtë, po them se do ta gjej së shpejti.

Shkruhet ç't'i, sepse ç' eshte shkurtim i fjales çfare. Ndodh e njejta gje me formen mohuese s't'i, pra nuk t'i.
T'i eshte trajter e shkurter e bashkuar.
T'i = të + i
p.sh. : T'i solla librat.
kujt? ty të
kë? ato i

gjymtyrë të tjerë - gjymtyrë të tjera
gjymtyrët e thjeshtë sintaksorë apo morfologjikë - gjymtyrët e thjeshta sintaksore apo morfologjike

"Gjymtyrë" është gjinia femërore.

E drejtë!
Duhet të kishe shkruar: Fjala gjymtyrë është e gjinisë femërore.
Meqë ia nise me të qënurin penibël.
Gjithsesi, pa tregohu fisnik një herë e prano gabimet e bëra.

[Vesel Hysa]

hm, po Ti vete po thua qe t'i = te i , pra nese eshte të t'i = te te i dhe une mendoj se kjo nuk shkon. Nuk themi : ndalu vashe te te i theme dy fjale, por te ti them dy fjale.

Bato, me lejo te te kritikoj per fshirjen e postimeve. Ky Forum ka mbi te gjitha fatin e madh te mbledhe Shqiptaret kudo qe ndodhen (mendimi im te pakten) dhe sigurisht nuk eshte nje simpozium shkencor ku vecse profesorat flasin, prandaj lejo edhe ndonje postim qe Ty personalisht nuk te duket i arsyeshem.
Tema eshte e mrekullueshme dhe s'ka shume nevoje per nderhyrje ;-)

Batoja ka plotësisht të drejtë. Këtu kemi të bëjmë me një ndërtim paksa "të ndërlikuar" gramatikor: Në fjalinë e marrë si shembull folja është në mënyrën lidhore. Kjo mënyrë e foljes, që shpreh kryesisht modalitet mundësie, ndërtohet me pjesëzën "të": të shkoj, të ha, të rri, të jem, të..., të ..., të ... .Kur kjo trajtë e foljes përdoret bashkë me trajtën e shkurtër të përemrit vetor të vetës së dytë njëjës "ti" në rasën dhanore(kujt? -ty TË thashë), "të" e parë është pjesëza, ndërsa "të" e dytë përemri dhe kur bashkohet trajta e shkurtër e dhanores "të" me trajtën e kallëzores "i"( cilat? - ato, i (dy fjalët, ë?), atëherë "ë"- ja elidohet, sepse nuk bashkohet me "i"-në dhe e shkruajmë me apostrof "t'i". Analogjikisht me këtë vajza do të përgjigjej: "Më ndali TË M'I THOTË dy fjalë".Në raste të ngjashme trajta e shkurtër e përemrit vetor e ka funksionin sintaksor të kundrinorit, gjegjësisht të përsëritjes së tij, që është një nga karakteristikat e rëndësishme të gjuhës sonë.

[LJanina]

Librin "DREJTSHKRIMI I GJUHËS SHQIPE", pa ndryshime, ashtu siç ishte botuar më 1973 nga Instituti i Gjuhësisë dhe i Letërsisë i ASHSH-së mund ta shkarkoni këtu: http://www.shkenca.org/pdf/gjuhe/dre...hqipe_1973.pdf

[Qyfyre]

Shume faleminderit per librin.

[xlindax]

Citim:
Postuar më parë nga Marya Lexo Postimin
kam frike se te gjithe po dalim analfabeta

analfabeta - analfabetë

hahah... po mire, analfabeta nuk eshte numri shumes??

[Qyfyre]

një analfabet (njëjës)
disa analfabetë (shumës)

[symphony]

Citim:
Postuar më parë nga Marya Lexo Postimin
kam frike se te gjithe po dalim analfabeta


hahah... po mire, analfabeta nuk eshte numri shumes??

Më falni për ndërhyrje,

kur kemi një mollë, themi mollë, nëse janë më shumë se një mollë, përsëri themi dy, tre, katër mollë.
Pra, e njëjta vlen edhe tek fjala analfabetë përveç se në njëjësin i largohet ë-ja fundore.

P.s. ky është mendimi im. (:

[ukulele]

lolol

alfabet
a-na-lfabet

[Qyfyre]

Shkruhet ç't'i, sepse ç' eshte shkurtim i fjales çfare. Ndodh e njejta gje me formen mohuese s't'i, pra nuk t'i.

Besoj se keshtu eshte. Megjithese nuk mbaj mend ta kem pare ndonjehere te shkruar te tille neper tekste, ashtu i bie te jete.