Kur'ani

[Pa_doreza2]

Qëndrimi i Itfishit ndaj shiinjve
Itfishi ka një qëndrim negativ edhe ndaj shiinjve; kjo duket sidomos gjatë komentimit të ajetit 55 të kaptinës “El Maide”:

إِنَّمَا وَلِيُّكُمْ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
“Mik (i afërt) i juaji është vetëm Allahu, është i dërguari i Tij dhe ata që besuan e që falin namazin dhe japin zekatin duke bërë ruku’ë (duke qenë respektues)”.

Itfishi rreth këtij ajeti përmend të gjitha hadithet e trilluara të shiinjve lidhur me vlerën dhe fadiletin e Aliut r.a., kinse Allahu xh.sh. për fjalët kuranore: “...dhe japin zekatin duke bërë ruku’ë...” ka aluduar në Aliun, e në fund që të gjitha këto hadithe i hudh poshtë kategorikisht si të pa baza dhe i cilëson si hadithe apokrife - të trilluara nga ana e shiinjve, të cilat janë të tilla me të vërtetë.

[Pa_doreza2]

ata thonë: “edhe fëmijët e porsalindur të fasikëve, dhe ata që ende nuk kanë lindur, janë po ashtu fasikë dhe lejohet mbytja e tyre në rast lufte” !!![4]

Kur havarixhët e komentojnë sipërfaqësisht ajetin 10 të kaptinës En Nisaë:

إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا


thonë: “Nëse dikush ha prej pasurisë së jetimit edhe një pjesë shumë të vockël, do të hyjë në zjarr të Xhehennemit, ndërsa, nëse dikush e mbyt jetimin apo e pret atë copa-copa, nuk ka kurrfarë përgjegjësie dhe nuk hyn ne xhehnem, ngase Allahu e ka cekur një gjë të tillë në Kur’an”!!!

[Pa_doreza2]

1. Sundimi (hilafeti) i Ebu Bekrit dhe Omerit r.a. është i vlefshëm, ashtu siç e pranojnë sundimin e Osmanit r.a. në fillim, mirëpo, sipas tyre, Osmani do të duhej të izolohej dhe të mënjanohej atëherë kur e ndryshoi rrugën e dy të parëve dhe i solli në postet udhëheqëse të afërmit e tij!

2. E pranojnë si të vlefshëm sundimin e Aliut r.a. deri në momentin e arbitrazhit të tij me Muaviun, pas të cilit arbitrazh, sipas tyre, Aliu bëri kufër, e me të edhe të gjithë ata që pranuan këtë gjykim. Po ashtu i fusin në kufër edhe ata që morën pjesë në luftën e ashtuquajtur “lufta rreth devesë”, pastaj dy ndërmjetësuesit e arbitrazhit dhe të gjithë ata që u pajtuan me rezultatin e tij.

3. Halifi duhet të zgjidhet në mënyrë të lirë prej muslimanëve, qoftë ai që duhet të zgjidhet të jetë kurejsh apo rob i zi. Imami (prijësi) nuk bën të abdikojë kurrsesi nga froni pasi të ketë marrë më parë pëlqimin e masës së gjerë popullore. Njëkohësisht imami duhet t’u përmbahet me përpikëri dispozitave të Sheriatit islam, se përndryshe është detyrim për muslimanët mënjanimi i tij nga froni.

4. Puna sipas dispozitave të Sheriatit është pjesë e pandashme e imanit. Secili që kundërshton këto ligje të Allahut, është kafir-pabesimtar, ndërsa të gjitha mëkatet, pa dallim, janë të mëdha, e ai që nuk pendohet prej tyre -vdes si kafir!

5. Është detyrim mosnjohja dhe luftimi kundër sundimtarit tiran.[2]

[Explorer]

O njerez !

A me tregon dikush se cka eshte ka thote personi Pa doreza2, se sinqerisht nuk jem ka e kuptoj.

O Pa doreza2, a u lodhe bre bac se shume po e mundon veten.

A do pak uje se djerset po te shkojne ballit.

Por mos u myt shume se te garantoj qe askush nuk eshte tu ta vu veshin kur je duke shkruajtur budallaliqe.

[Pa_doreza2]

O njerez !

A me tregon dikush se cka eshte ka thote personi Pa doreza2, se sinqerisht nuk jem ka e kuptoj.

O Pa doreza2, a u lodhe bre bac se shume po e mundon veten.

A do pak uje se djerset po te shkojne ballit.

Por mos u myt shume se te garantoj qe askush nuk eshte tu ta vu veshin kur je duke shkruajtur budallaliqe.

keto budallaçe gjinden ne kuranin t'ai !!!!!!

[Gj.Fishta]

keto budallaçe gjinden ne kuranin t'ai !!!!!!

Pa doreza, ç'kuptim ka "r.a." ?

[Pa_doreza2]

5. El emru bil ma’rufi ve-n-nehju anil munkeri - (Urdhërimi për të mirën dhe ndalimi nga e keqja)

Mu’tezilët thanë se urdhërimi për të mirën dhe ndalimi nga e keqja, janë detyrime të domosdoshme për të gjithë besimtarët, si ndihmesë në përhapjen e Islamit, për shfaqjen e së vërtetës dhe për largimin e dyshimeve.

Megjithatë, mu’tezilët në këtë rast shkuan aq larg saqë lejuan përdorimin e forcës aty ku nuk bën puna gjuha dhe dialogu. Historianët kanë regjistruar edhe raste të tilla gjatë kohës së disa sundimtarëve abasinj, kur mu’tezilët, për eliminimin e kundërshtarëve të mendimit të tyre, përdorën edhe forcën.[6]

[Pa_doreza2]

Qëndrimi i dijetarëve të mu’teziles ndaj komentimit të Kur’anit
Mu’tezilët pasi vunë parimet dhe bazat e fraksionit të tyre, ishte shumë e natyrshme që edhe gjatë tefsirit të Kur’anit, të ndiqnin këtë rrugë dhe këtë metodë.

Gjatë komentimeve të tyre ata shkuan edhe deri aty sa të hyjnizonin dhe të shenjtëronin mendjen duke pohuar se MENDJA njerëzore është e zonja që ta gjejë të vërtetën pa ndërhyrje nga jashtë. Në shumë raste ata u dhanë përparësi argumenteve logjike ndaj atyre të Kur’anit dhe Synnetit. Madje, në disa raste argumentin logjik e merrnin si argument bazë, kurse argumentin kuranor ose hadithin e Pejgamberit a.s. e përdornin vetëm sa për ta vërtetuar argumentin logjik.[7]

[uvejsa]

hahahahaha shihne shihne tipin si ka aritur derie te mu'tezilet loool. Ca je ka bon pashe Zotin?
A je tu e dite qe ke luajtur mendsh??

[Pa_doreza2]

Mendimi i dijetarëve për metodën e mu’teziles gjatë komentimit të Kur’anit

Shumë prej dijetarëve të “Ehli Synnetit” e kritikuan ashpër këtë metodë të qasjes në komentimin e ajeteve kuranore nga ana e mu’teziles. Prej tyre më të zëshmit qenë Ibn Tejmije dhe Ibnul Kajjim El Xhevziu, të cilët demaskuan në tërësi prapavijat dhe tendencat e mu’teziles gjatë komentimit të Kur’anit.