Kur'ani

[Pa_doreza2]

Qëndrimi i tij ndaj mundësisë për të parë Allahun xh.sh.

Pasi mu’tezilët janë kategorikisht kundër mundësisë që të shihet Allahu xh.sh. në Ahiret, është e natyrshme që edhe Kadi Abdul Xhebbari ta ndjekë këtë vijë. Ajeteve të cilat flasin qartë dhe dëftojnë për një mundësi të pamjes së Zotit në Ahiret, përpiqet t’u japë konotacion dhe kahe krejtësisht tjetër. P.sh. gjatë komentimit të ajeteve 22-23 të kaptinës El Kijame:

[presHeva-Lee]

whats up dolly clone, a u lodhe hiq "sdi-gja" .

[Pa_doreza2]

Qëndrimi i Zemahsheriut ndaj sihrit (magjisë)

Zemahsheriu, si edhe të gjithë dijetarët e tjerë të mu’teziles, nuk e pranon magjinë si një realitet. Kur e komenton kaptinën El Felek:

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَق وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَد وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

“Thuaj: I mbështetem Zotit të agimit! Prej dëmit të asaj që Ai krijoi, dhe prej dëmit të natës kur ajo ngryset, dhe prej dëmit të atyre që fryjnë (fjalë të magjisë) në nyja (të lidhura), dhe prej dëmit të smirëkeqit kur sipas smirës vepron.”

ai i nënçmon dijetarët e Ehli Synnetit, të cilët thonë se magjia (sihri) është një realitet, ngase vetë Allahu xh.sh. e ka konfirmuar dhe vërtetuar këtë gjë në shumë vende në Kur’an, si fjala vjen në tregimin e Musait a.s. me magjistarët e faraonit, në tregimin e Harutit dhe Marutit, pas vdekjes së Sulejmanit a.s. etj.

[Explorer]

Mos e pengoni te shkretin "Pa doreza2" se vec e ka mare hovin drejt ejakulimit.

S'ka djal nane qe i del para, ka mar nji hov te pa pare.

M'shoj, m'shoj, Pa doreza2, hic mos ta nin, mos e prish terezine ti ....

hehehehe

[Pa_doreza2]

Një shembull të komentimit të Kur’anit me Kur’an nga Ibn Atijje e shohim tek komenton ajetin e fundit të kaptinës “El-Fatiha” (Gajril magdubi alejhim ve le dal-lin) – “e jo në (rrugë) të atyre (ndaj të cilëve) që Je i hidhëruar, dhe që kanë humbur!”

Është i njohur fakti se në lidhje me këtë ajet kuranor ekziston një hadith sahih (i vërtetë) i përcjellë besnikërisht nga Pejgamberi a.s. se (gajril magdubi alejhim) janë hebrenjtë, kurse (ed-dal-lin) janë të krishterët, por pavarësisht nga kjo, Ibn Atijje me ngulm ka hulumtuar dhe ka sjellë një lidhje tjetër të shkëlqyeshme të ajeteve, kur si ajet sqarues për pjesën e parë të ajetit (Gajril magdubi alejhim) sjell ajetin 61 të kaptinës El-Bekare:
“…e ata (hebrenjtë) kundër vetes shkaktuan hidhërimin e All-llahut.”

[Pa_doreza2]

Mos e pengoni te shkretin "Pa doreza2" se vec e ka mare hovin drejt ejakulimit.

S'ka djal nane qe i del para, ka mar nji hov te pa pare.

M'shoj, m'shoj, Pa doreza2, hic mos ta nin, mos e prish terezine ti ....

hehehehe

Ke argumente per ket qe un po citoj apo ke n'dermende vetem ofendime!!!

[Pa_doreza2]

Mos e pengoni te shkretin "Pa doreza2" se vec e ka mare hovin drejt ejakulimit.

S'ka djal nane qe i del para, ka mar nji hov te pa pare.

M'shoj, m'shoj, Pa doreza2, hic mos ta nin, mos e prish terezine ti ....

hehehehe

Ke argumente per ket qe une po citoj apo ke n'dermende vetem ofendime!!!

[Explorer]

Ke argumente per ket qe un po citoj apo ke n'dermende vetem ofendime!!!

M'fal, por i ke te ngateruara gjerat.

E ke perzier fjalen argument me budallallik.

Po ta ilustroj:

Argument eshte Fjala e All-llahut xh.sh d.m.th Kur'ani Famelarte.

Budallalliqe jane keto qe ti po i poston ne kete teme.

Problemi:

Tu kan ngateruar ne tru keto dy gjera.

Perfundimi:

Sinqerisht po me intereson se cfare pozicioni ke ne lidhje me fene.

A je ndonje sekt fetar ose fe tjeter ( pervec asaj Islame).

S'po me dukesh si pjesetar i ndonje feje qe njeh njerezimi deri me sot.

Edhe ateist s'po m'dukesh.

Shume njeri enigmatiko- mistrecioz.

[Pa_doreza2]

9. Disa dijetarë, si Ibn Tejmijje dhe dijetari bashkëkohor Dr. Dhehebiu, në disa raste kanë kritikuar Ibn Atijjen se për disa çështje akaidologjike është më i përafërt me qëndrimet e mu’teziles sesa të Ehli Synetit. Por, nëse analizohen hollësisht këto qëndrime të tij, do të shohim se këta dy dijetarë nuk kishin të drejtë për këto kritika, sepse ai ishte vërtet një dijetar që mbrojti denjësisht parimet e Ehli Synetit. Ai ka kritikuar ashpër qëndrimet e ngurta të mu’teziles lidhur me cilësitë dhe emrat e Allahut, pastaj për mundësinë për ta parë Allahun xh.sh. nesër në Ahiret etj., por keqkuptimi nga ana e dy dijetarëve të sipërtheksuar qëndron në faktin se Ibn Atijje i analizonte në detaje edhe mendimet e Ehli Synetit, dhe pastaj ato i pranonte pas bindjes e jo vetëm të imitonte dijetarët tradicionalistë pa i shkoqitur mirë e mirë ato mendime.14

[Pa_doreza2]

Ndikimi i Ibn Atijjes tek mufessirët e mëvonshëm

Meqenëse Ibn Atijje ishte ndër të parët që themeloi disa parime në shkencën e tefsirit dhe iu qas komentimit me një metodologji të re e tërheqëse, nuk është aspak çudi pse shumë mufessirë të tjerë pas tij, ta merrnin atë si shembull dhe të ndiqnin po këtë metodë të punës që ai e trasoi. Kjo flet më së miri se çfarë vlere të madhe ka tefsiri i tij. Meqenëse jetoi në Spanjë, ishte shumë e natyrshme që nga mësimet e tij të ndikoheshin më së shumti dijetarët e Andaluzisë dhe të Magrebit. Prej dijetarëve më të njohur që ndoqën këtë metodologji pune është Kurtubiu. Kjo mund të vërehet lehtë, nëse i krahasojmë këto dy tefsire midis tyre, për se dëshmojnë edhe shumë dijetarë.

Ibn Halduni thotë se Kurtubiu pothuajse në tërësi ndoqi këtë metodologji të punës të Ibn Atijjes, me një dallim që Kurtubiu i kushtoi kujdes më të madh besueshmërisë së haditheve, por në anën tjetër përdori më shumë israiliate, gjë që nuk mund të thuhet edhe për Ibn Atijjen, i cili, ndonëse diku-diku ka përdorur! Israiliate, ato i ka përmendur vetëm në mënyrë kritike dhe sa për t’i shpërfillur.?
Nga tefsiri i Ibn Atijjes ishte i ndikuar me të madhe edhe dijetari tjetër i madh, Ebu Hajjani i cili në parathënien e tefsirit të tij pranon se e kishte shfrytëzuar shumë tefsirin e Ibn Atijjes dhe atë të Zemahsheriut.

Ndërsa Abdurrahman ibn Muhammed eth-Thealebi nga Algjeria, në parathënien e tefsirit të tij, thotë se për bazë kishte tefsirin e Ibn Atijjes, të cilin e kishte shkurtuar dhe e kishte plotësuar me disa gjëra të vlefshme nga tefsiret e tjera dhe e quajti “El-Xhevahirul hisan fi tefsir-l-Kur’an”.15