Tema të ndryshme

[mujoislam]

Uthmani, model në marrëdhëniet bashkëshortore
Morali me të cilin njihej më shumë Uthmani, ishte turpi. Çdo popull që e ka pasur turpin si moralin kryesor, ai popull është lartësuar dhe nderuar. 29.10.2009
Kliko këtu për ta parë foton në madhësi origjinale Në këtë temë do të flasim mbi figurën e Uthman ibnu Affanit dhe marrëdhëniet e tij bashkëshortore. Ai ishte shumë i dashur dhe tejet miqësor me gruan e tij. Uthmani është një nga dhjetë të përgëzuarit me xhenet dhe është Halifeja i tretë musliman pas të dërguarit të Zotit. Emri i nënës së tij ishte Erva dhe ajo ishte halla e Profetit a.s. Cilësitë e tij të rralla, e bënë Profetin a.s t’a zgjedhë atë si dhëndër për dy vajzat e tij. Ishte ky fakt, ai që e bëri të njihej dhe me emrin “Me dy drita”. Si u konvertua në islam dhe kush ishte shkaku? Personi që u bë shkaktar për konvertimin e Uthman ibnu Affanit në islam, ishte Ebu Bekri. Kur pranoi islamin, Uthmani ishte 32 vjeç. Që në rini, Uthmani ishte aktiv dhe kishte ndërtuar marrëdhënie shoqërore të shëndosha dhe fitimprurëse. Ai ishte një nga muslimanët e parë që koknvertoheshin dhe pranonin islamin si fe të vetme të tyre. Duke qenë nga të parët që pranuan islamin, ai ka dhënë një kontribut të çmuar në përhapjen e islamit. Morali me të cilin njihej më shumë Uthmani, ishte turpi. Çdo popull që e ka pasur turpin si moralin kryesor, ai popull është lartësuar dhe nderuar. Ndërkohë që çdo populli që i ka munguar morali i turpit, është degjeneruar dhe shkatërruar. Është pikërisht morali i turpit një nga faktorët kryesorë për forcimin e marrëdhënieve me Zotin e madhëruar. Kjo, pasi turpi të pengon nga veprimi i gjynaheve të mëdha dhe të vogla. Për moralin e turpit thuhet që ai është kurora e të gjithë moraleve. Përse u quajt me dy drita? Dy vajzat e Profetit a.s para se të martoheshin me Uthmanin, ishin të fejuara me dy djemtë e Ebu Lehebit. Kur Profetit a.s iu shpall zbulesa hyjnore dhe filloi të publikojë fenë islame, Ebu Lehebi, gruaja dhe fëmijët e tij ishin nga armiqtë dhe kundërshtarët e tij. Madje Ebu Lehebi u kërkoi dy djemve të tij që t’a prishnin fejesën me dy vajzat e Profetit a.s. Me këtë, Ebu Lehebi kërkonte t’i shkaktojë dhimbje dhe t’i bëjë presion psikologjik dhe social Profetit a.s për ta braktisur fenë. Pikërisht për shqetësimet dhe keqtrajtimin ndaj Profetit a.s, Zoti shpalli një sure të veçantë për Ebu Lehebin. Thotë Zoti në Kuran:” “Iu thafshin duart Ebu Lehebit dhe u thaftë në gjithçka! Nuk do ta ndihmojnë atë as pasuria dhe as fitimet e tjera. Ai, me siguri, do të hidhet në zjarrin me flakë të tërbuara, po ashtu edhe gruaja e tij, që mbart drutë e zjarrit, në qafën e saj do të ketë një litar prej fijesh palme.” (Mesed 1-5) Pasi dy djemtë e Ebu Lehebit e prishën fejesën, Profeti a.s zgjodhi Uthman ibnu Affanin si dhëndër të tij dhe vajzën e tij Rukajen e martoi me të. Lidhja martesore mes tyre ishte një lidhje e bekuar dhe e lumtur. Kur Profeti a.s urdhëroi muslimanët që të emigronin për në Abisini, bashkë me muslimanët e tjerë ishte dhe Uthmani me gruan e tij Rukajen. Ata të dy, ishin çifti i parë që emigronin për hir të Zotit. Kur Profeti a.s emigroi bashkë me muslimanët e tjerë për në Medine, Uthmani dhe Rukaja u kthyen nga Abisinia dhe u vendosën në Medine. Pas disa kohësh në Medine, Rukaja sëmuret rëndë dhe për pasojë vdes. Kjo gjë e dëshpëroi shumë Profetin a.s dhe bashkëshortin e saj Uthmanin. Profeti a.s, duke e parë Uthmanin të mërzitur dhe të dëshpëruar, i tha:”Të shoh të mërzitur o Uthman!” “Po o i dërguari i Zotit - iu përgjigj Uthmani – me vdekjen e Rukajes, u ndërpre lidhja miqësore mes meje dhe teje dhe ç’është më e keqja nuk pata as fëmijë me të.” Profeti a.s i tha:”O Uthman! Më erdhi Xhibrili a.s dhe më propozoi që të të martoj me vajzën tjetër Umu Kulthumin.” Kështu u martua Uthmani me vajzën e dytë të Profetit a.s Umu Kulthumin. Por edhe kjo martesë e cila e gëzoi Uthmanin, përfundoi si e para me vdekjen e Umu Kulthumit. Kur Profeti a.s e pa të dëshpëruar Uthmanin për vdekjen e gruas së tij, i tha:”O Uthman! Për Zotin nëse do të kisha një vajzë të tretë do të kisha martuar me të.” Kjo tregon dhe një herë mbi marrëdhëniet dhe lidhjet e forta mes Uthmanit dhe Profetit a.s. Martesa e Uthmanit me Nailen Për shkak të martesës së Uthmanit me dy vajzat e Profetit a.s, u quajt Uthmani me dy drita. Është një nofkë që nuk e ka pasur asnjë njeri tjetër që nga Ademi a.s dhe nuk do e ketë njeri tjetër deri në Ditën e Kijametit. Askush tjetër përveç Uthmanit, nuk është martuar me dy vajza të një profeti. Diçka e tillë është një vlerë tjetër që i shtohet vlerave të Uthmanit. Pas vdekjes së Umu Kulthumit, Uthmani u martua me një grua tjetër Nailen. Ajo ishte një grua fisnike, e guximshme dhe e bukur, por jo më e bukur se Umu Kulthumi dhe Rukaja, e cila merrej se shembull dhe model për bukurinë e saj. Model i hijeshisë burrërore ishte dhe vetë Uthmani. Nga historitë që rrëfehen në këtë aspekt, është se Profeti a.s e dërgoi Usamen tek Uthmani t’i japë diçka. Usame vajti tek Uthmani, hyri në shtëpinë e tyre dhe i pëshëndeti por nuk ua dha porosinë e Profetit a.s. Ai u kthye tek Profeti a.s, i cili e pyeti duke buzëqeshur:”Çfarë pe që nuk ua dhe porosinë time?” Usame i tha:”Për Zotin pashë Uthmanin me Rukajen dhe mbeta i hutuar nga hijeshia dhe bukuria e të dyve.” Bujaria dhe zemërgjerësia e Uthmanit Uthman ibnu Affani njihet për bujarinë dhe zemërgjerësinë e tij. Me këtë rast, të gjithë ne e dimë kontributin e Uthmanin në përgatitjen e ushtrisë muslimane. Kur Profeti a.s u bëri thirrje muslimanëve që të kontribojnë në përgatitjen e ushtrisë, vetë Umeri solli gjysmën e pasurisë së tij. Ebu Bekri solli të gjithë pasurinë e tij, ndërkohë që Uthmani dhuroi 950 deve të ngarkuara me ushqimet dhe armatimet e nevojshme për luftë dhe pesëdhjetë kuaj. Diçka e tillë ishte një kontribut shumë i madh, gjë që e bëri Profetin a.s të thotë:”Nuk ka gjë që e dëmton imazhin e Uthmanin pas kësaj dite.” Profeti a.s e përgëzoi me xhenet dhe ai është nga dhjetë të përgëzuarit me xhenet. Kontributin me pasuri nuk mundet ta bëjë kushdo. Sa herë na ndodh që nëse duam t’i japim dikujt ca të holla, ne nxjerrim ato më të vjetrat edhe pse kemi të reja dhe në të njëjtën vlerë. Ka njerëz të cilët japin dhe kontribojnë me pasuritë e tyre pa i llogaritur ato që japin, siç ishte Uthman ibnu Affani. Uthmani dhe pusi RumaM Një rast tjetër të cilin vlen ta përmendim është dhe rasti kur Uthmani u dhuroi muslimanëve pusin Ruma. Ruma ishte një pus në pronësinë e një hebreu, nga i cili mbushnin ujë dhe furnizohej i gjithë qyteti i Medines. Profeti a.s, një ditë shprehu dëshirën që ky pus duhej të ishte pronë e muslimanëve. Uthmani e bleu këtë pus dhe e dhuroi vakëf për të gjithë muslimanët. Jo vetëm kontribut material Uthmani nuk dallohej vetëm nga kontributet materiale dhe pasuritë që jepte për mirëqenien e muslimanëve. Ai kishte një kontribut të çmuar dhe në morale dhe vlera shoqërore. Kur të gjithë muslimanët përgatiteshin për të marrë pjesë në luftën e Uhudit, edhe Uthmani deshi të marrë pjesë në këtë luftë. Ai vajti tek Profeti a.s dhe i tregoi se gruaja e tij ishte e sëmurë. Profeti a.s e urdhëroi që t’i qëndrojë tek koka dhe të mos marrë pjesë në luftë. Kështu, Uthmani i qëndroi tek koka duke i shërbyer dhe dhënë zemër. Me këtë, duam të themi që kontributi i tij nuk ishte vetëm material por edhe moral dhe social. Sa herë që flasim mbi kopracinë dhe babëzinë, flasim dhe mbi kopracinë emocionale. Kur gruaja e tij Rukaja vdiq, dhimbja e Uthmanit ishte e dyfishtë. Kjo, për shkak se i vdiq gruaja dhe e dyta për shkak se ai nuk morri pjesë në betejën e Uhudit bashkë me muslimanët e tjerë. Dhimbjen e parë Profeti a.s ia lehtësoi duke e martuar me vajzën e tij të dytë. Ndërkohë që dhimbjen e dytë ia lehtësoi duke i folur mbi qëllimin dhe nijetin e mirë. Ne të gjithë e dimë që kushdo që ka një nijet të mirë, por nuk e realizon atë, i shkruhet sikur e ka vepruar. Nëse një musliman vepron një vepër të mirë, i shkruhet sikur ka vepruar dhjetë të tilla. Nëse vepron një vepër të keqe, i shkruhet një e tillë. Një herë, morra një taksi dhe gjatë bisedës me shoferin, më tregoi se gruaja e tij ankohej gjithmonë dhe se kohët e fundit i kishte kërkuar dhe divorcin. Ai ndihej i dëshpëruar pasi me këtë grua kishte gjashtë fëmijë, të cilët i kishte ai nën kujdestari. Ai tregonte se çdo ditë dilte në mëngjes në punë, kthehej në drekë për t’u gatuar fëmijëve dhe dilte përsëri në punë deri natën vonë. Unë fillova ta pyes mbi hollësitë e marrëdhënieve të tyre bashkëshortore dhe zbulova që gruaja e tij ishte neglizhente dhe shpërfillëse. Në fund unë e pyeta:”Po përse pranove që t’ia japësh divorcin?” Ai më tha:”Po çfarë mund të bëja tjetër? A mund të jetohet me një grua që nuk të don dhe nuk të respekton?!” Nga kjo histori mësova se përveç marrëdhënieve bashkëshortore, ka edhe besnikëri bashkëshortore. Uthman ibnu Affani e kishte këtë besnikëri bashkëshortore, e cila buronte nga morali i turpit dhe shumë moraleve të tjera. Ai ishte model mbi kontributin me pasuri në udhën e Zotit dhe model në besnikërinë dhe marrëdhëniet bashkëshortore. Martiri Uthman ibnu Affani Tregohet që Uthmani e përfundoi leximin e gjithë Kuranit brenda një nate. Një moment tjetër i rëndësishëm është dhe rasti kur Profeti a.s ishte në shoqërinë e Uthmanit, Ebu Bekrit dhe Umerit në malin Uhud. Në atë çast, mali tronditet dhe Profeti a.s i flet me fjalët:”Qetësohu Uhud! Pasi sipër teje ndodhet një Profet, një i besueshëm dhe dy martirë.” Kjo ishte një dëshmi nga ana e Profetit a.s për Uthmanin. Kur shumë njerëz i kërkuan ta lërë postin e Halifes, ai u tha:”Jo. Nuk e heq një këmishë që e kam veshur një herë.” Uthmani ishte një nga dhjetë të përgëzuarit me xhenet. Ai ishte dhe mbetet simboli dhe modeli i rinisë muslimane dhe njëkohësisht është krenaria e këtij umeti. Uthman ibnu Affani kishte një djalë që quhej Iban ibnu Uthman. Ai u bë një nga dijetarët më të mëdhenj të Medines dhe përmendej bashkë me dhjetë fakihët më të mëdhenj të qytetit. Paqja e Zotit qoftë mbi ju!

[mujoislam]

Marrëdhëniet e Profetit a.s me Fatimen dhe Aliun
Në këtë temë, do të përjetojmë disa momente dhe fragmente me Ali ibnu Ebi Talibin dhe gruan e tij Fatimen, vajzën e të dërguarit të Zotit. 29.10.2009
Kliko këtu për ta parë foton në madhësi origjinale Xhasim El-Mutawa Në këtë temë, do të përjetojmë disa momente dhe fragmente me Ali ibnu Ebi Talibin dhe gruan e tij Fatimen, vajzën e të dërguarit të Zotit. Le të depërtojmë në shtëpinë dhe familjen e tyre dhe të përpiqemi të zbulojmë mënyrën sesi u martua ky çift. Martesa e Aliut me Fatimen Mënyrën se si u martua Aliu me Fatimen, na e rrëfen Ebu Shejbe, i cili thotë:”Një ditë, Ebu Bekri u ul para Profetit a.s dhe i tha:”O i dërguar i Zotit! Ti e din kontributin tim në islam që kur e kam pranuar këtë fe... dhe filloi të numërojë vlerat e tij derisa i tha:”Prandaj kam ardhur të kërkoj dorën e Fatimes për grua.” Profeti a.s heshti dhe nuk i dha asnjë përgjigje. Atëherë Ebu Bekri vajti tek Umeri dhe i tha:”E kam prishur fare!” “Çfarë ke bërë?” e pyeti Umeri. Ebu Bekri i tha:”Kërkova dorën e Fatimes, por Profeti a.s nuk mu përgjigj.” Umeri i tha:”Mos lëviz nga vendi se do të shkoj unë t’a kërkoj dorën e saj.” Kështu vajti Umeri tek Profeti a.s, u ul përballë tij dhe i tha:” O i dërguar i Zotit! Ti e din kontributin tim në islam që kur e kam pranuar këtë fe... dhe filloi të numërojë vlerat e tij derisa Profeti a.s e pyeti:”Dhe përse ma thua këtë o Umer?” Umeri i tha:”Dua të martohem me vajzën tënde Fatimen.” Profeti a.s heshti dhe nuk i ktheu përgjigje as Umerit. Umeri vajti tek Ebu Bekri dhe i tha:”Mendoj se ai po pret një përgjigje nga vetë Allahu i madhëruar rreth kësaj çështjeje. Le të shkojmë tek Aliu dhe t’i kërkojmë që edhe ai të shkojë dhe t’a kërkojë Fatimen.” Tregon Aliu:”Të dy erdhën dhe më gjetën duke u marrë me një zgjua bletësh. Të dy më thanë njëzëri:”Tani sapo vijmë nga kushëriri yt, ku i kërkuam dorën e Fatimes...” dhe më treguan gjithçka që kishte ndodhur. Në fund më kërkuan që edhe unë të shkoja dhe të kërkoja dorën e Fatimes. Duke tërhequr xhyben, unë u nisa drejtë shtëpisë së dërguarit të Zotit. Me të arritur, u ula përballë tij dhe i thashë:” O i dërguar i Zotit! Ti e din kontributin tim në islam që kur e kam pranuar këtë fe... dhe fillova të numëroj vlerat e mia, derisa Profeti a.s më pyeti:”Po çfarë kërkon o Ali?” Unë i thashë:”Dua të më martosh me vajzën tënde Fatimen!” Profeti a.s më pyeti:”Çfarë pasurish ke o Ali?” Unë i thashë:”Kam një deve femër dhe kalin.” Profeti a.s më tha:”Kali të duhet, kurse devenë shko shite!” Shkova në treg dhe e shita 480 derhemë, të cilat ia solla dhe ia vendosa në prehër të dërguarit të Zotit. Profeti a.s e mbushi dorën me një sasi të caktuar derhemësh dhe duke ia drejtuar Bilalit i tha:”Shko blij me këto parfum!” Më vonë, ai urdhëroi që Fatimen t’a bënin nuse dhe t’a rregullonin. Gjithashtu, ne përgatitëm dhe një krevat me jastëk të mbushur me gjethe pemësh. Profeti a.s më tha:”Kur të vijë Fatimeje, mos bëj asgjë derisa të vij unë.” Unë prita në shtëpi dhe Fatimeja erdhi e shoqëruar nga Umu Ejmen. Unë u ula në një qoshe të shtëpisë, kurse ajo u ul në një qoshe. Kur erdhi Profeti a.s mu drejtua dhe më tha:”Këtu vëllau im!” Umu Ejmen i tha:”Vëllau yt, në një kohë që i ke dhënë vajzën për grua?!” Profeti a.s i tha:”Po.” Më pas, Profeti a.s iu drejtua Fatimes:”Më sill ujë!” Fatimeja i solli një enë me ujë, të cilin Profeti a.s pasi e përzieu, i tha Fatimes:”Afrohu!” Kur Fatimeja u afrua, Profeti a.s e spërkati nga ky ujë në kraharor dhe në kokë, duke i thënë:”O Zot! Unë të kërkoj që t’a mbrosh vajzën time dhe pasardhësit e saj nga shejtani i mallkuar.” Më pas i tha:”Tani kthehu!” Kur Fatimeja i ktheu shpinën, Profeti a.s i tha sërish:”O Zot! Unë të kërkoj që t’a mbrosh vajzën time dhe pasardhësit e saj nga shejtani i mallkuar.” Më pas, Profeti a.s mu drejtua mua dhe më tha:”Më sill ujë!” Unë i solla një enë me ujë, të cilin Profeti a.s pasi e përzieu, më tha:”Afrohu!” Kur u afrova, Profeti a.s më hodhi nga ky ujë në kraharor dhe në kokë, duke thënë:”I lutem Zotit që të të mbrojë ty dhe pasardhësit e tu nga shejtani i mallkuar.” Më pas më tha:”Tani kthehu!” Kur i ktheva shpinën, Profeti a.s tha sërish:” I lutem Zotit që të të mbrojë ty dhe pasardhësit e tu nga shejtani i mallkuar.” Pas gjithë kësaj, Profeti a.s mu drejtua dhe më tha:”O Ali! Hyr tek nusja jote me emrin dhe bekimin e Zotit!” Me këtë rast, natyrshëm lind pyetja:”Përse heshti i dërguari i Zotit kur Ebu Bekri dhe më pas Umeri kërkuan dorën e vajzës së tij dhe përse pranoi në rastin e Aliut? Përgjigjen e kësaj pyetje e gjejmë në atë që tregon vetë Umer ibnul Hattabi, kur shkoi t’i tregojë Ebu Bekrit përgjigjen që i kishte dhënë Profeti a.s. Ai i tha:”O Ebu Bekr. Ai heshti dhe nuk më dha përgjigje, ashtu siç nuk të dha dhe ty, mbase ngaqë pret urdhër nga Zoti për diçka të tillë.” Kjo, pasi vajzat e Profetëve duhet të martohen sipas udhëzimeve të Zotit, duke zgjedhur njeriun më të përshtatshëm për to. Prandaj, ishte vetë Zoti i madhëruar ai që e zgjodhi Aliun si bashkëshort të vajzës së Profetit a.s. Për t’u përmendur është dhe sasia e pajës së vajzës së Profetit a.s. Ajo përbëhej nga një parfum, një krevat dhe një jastëk i mbushur me gjethe pemësh. Momentet më të bukura në martesën e këtij çifti, janë ato kur Profeti a.s i bashkoi në një dhomë, i spërkati me ujë dhe i kërkoi Zotit që t’i mbrojë ata të dy dhe pasardhësit e tyre nga shejtani i mallkuar. Është gjë e bukur kur nata e parë e martesës fillon me lutje, përmendje të Zotit dhe namaz. Rezultat i një martese të tillë janë dhe dy fëmijët e Aliut, Hasani dhe Husejni. Lidhjet e fuqishme mes Fatimes dhe babait të saj Tani le të shohim lidhjet dhe marrëdhëniet që ishin ndërtuar mes Fatimes dhe babait të saj, Profetit a.s. Tregon gruaja e Profetit a.s, Aisheja:”Ndodheshim të gjitha gratë e të dërguarit të Zotit, kur ndërkohë dalluam Fatimen duke ardhur. Për Zotin, ecja e saj nuk ndryshonte aspak nga ecja e të dërguarit të Zotit. Me t’a parë i dërguari i Zoti u ngrit dhe i tha:”Mirësevjen o bija ime!” dhe e uli pranë vetes. Pasi u ulën, Profeti a.s i pëshpëriti diçka në vesh, nga e cila Fatimeja shpërtheu në të qara të papërmbajtshme. Kur e pa këtë, Profeti a.s i pëshpëriti diçka tjetër në vesh dhe ajo qeshi.” Kur ajo u veçua me ne gratë e Profetit a.s, ne i thamë:”Çfarë të tha i dërguari i Zotit kur të pëshpëriti në vesh dhe ti qave me ngashërime?” Fatimeja na tha:”Unë nuk mund t’a nxjerr sekretin e të dërguarit të Zotit.” Pas vdekjes së dërguarit të Zotit, ne e pyetëm sërish Fatimen dhe i thamë:”Pash Zotin dhe për hir të miqësisë tonë na trego se çfarë të pëshpëriti i Dërguari i Zotit atë ditë.” Ajo tha:”Tani do ua tregoj. Herën e parë, më pëshpëriti këto fjalë:”Xhibrili a.s e kishte zakon që çdo vit të ma përsëriste Kuranin një herë të vetme, kurse këtë vit ka ardhur dhe e kemi përsëritur dy herë. Nga kjo kuptoj që më është afruar vdekja. Prandaj frikësoju Zotit o Fatime dhe duro. Unë jam paraardhësi yt më i mirë!” Këto fjalë më dëshpëruan shumë dhe unë shpërtheva në të qara. Kur Profeti a.s pa këtë, u afrua dhe më pëshpëriti në vesh këto fjalë:”O Fatime! A nuk dëshiron që të jesh zonja e gjithë grave të umetit?!” Atëherë unë qesha.” Këtu duken qartë lidhjet e ngushta që ekzistonin mes të dërguarit të Zotit dhe vajzës së tij të dashur Fatimes. Dëshira e Aliut për t’u martuar me vajzën e Ebu XhehlitFëmijët e këtij çiftiMe kalimin e viteve, Aliut dhe Fatimes u lindin dy fëmijë si drita, Haseni dhe Husejni. Padyshim që kjo i gëzoi pamasë dhe e gëzoi vetë të dërguarin e Zotit, i cili me të lindur shkoi dhe u dha hurma të përtypura nga ai vetë. Të dy këto fëmijë, u rritën dhe u edukuan në familjen e Aliut dhe nën kujdesin e vetë të dërguarit të Zotit. Lidhjet e Profetit a.s me dy nipat e tij i kalonin të gjithë kufinjtë. Aq shumë ishin të lidhur, saqë shpesh herë Hasani shfrytëzonte momentin kur Profeti a.s ishte në sexhde dhe i hypte në shpinë. Profeti a.s nuk ngrihej nga sexhdeja derisa të zbriste Hasani. Ndodhte që gjatë predikimit të Profetit a.s në xhami, të hynin Hasani dhe Hysejni. Profeti a.s e ndërpriste predikimin, zbriste nga minberi, i merrte në krahë dhe ngjitej përsëri në minber dhe plotësonte predikimin. Aliu dhe Fatimeja ishin një çift model dhe shembullor, për të gjithë çiftet e çdo kohe dhe vendi. Le të jetë Aliu, Fatimeja dhe fëmijët e tyre, modeli i të gjithë bashkëshortëve dhe prindërve të rinj. E lusim Zotin e madhëruar që të jetë i kënaqur me këtë çift dhe të gjithë shokët dhe miqtë e Profetit a.s. Paqja e Zotit qoftë mbi ju!

[mujoislam]

FALJA E SABAHUT ME KOHE MBRON ZEMREN NGA SEMUNDJET
Rezultatet e studimit më të ri shkencor të mjekësisë rreth sëmundjeve të zemrës dhe sklerozës së (ngurtësimit apo ngushtimit) arterieve kanë dëshmuar se falja e namazit të sabahut në kohën e caktuar çdo ditë është mjeti më efikas për mbrojtje dhe shërim nga sëmundjet e zemrës dhe sklerozës se arterieve duke përfshirë edhe infarktin e muskujve te zemrës (miokardiumit), që shkakton mpiksjen (trombozën) e zemrës, dhe sklerozës së arterieve që shkakton apopleksinë (damllën, pikën) në tru. 05.10.2009
Kliko këtu për ta parë foton në madhësi origjinale Studimi më i ri mjekësor: FALJA E SABAHUT ME KOHE MBRON ZEMREN NGA SEMUNDJET Rezultatet e studimit më të ri shkencor të mjekësisë rreth sëmundjeve të zemrës dhe sklerozës së (ngurtësimit apo ngushtimit) arterieve kanë dëshmuar se falja e namazit të sabahut në kohën e caktuar çdo ditë është mjeti më efikas për mbrojtje dhe shërim nga sëmundjet e zemrës dhe sklerozës se arterieve duke përfshirë edhe infarktin e muskujve te zemrës (miokardiumit), që shkakton mpiksjen (trombozën) e zemrës, dhe sklerozës së arterieve që shkakton apopleksinë (damllën, pikën) në tru. Studimet që janë kryer në Universitetin e Kardiologëve në Jordani kanë vërtetuar se sëmundja e infarktit të muskujve të zemrës (miokardiumit), sklerozës së arterieve (arteriosklerozës) dhe arteries koronare (coronary artery) shkaktohen nga gjumi i shumtë, pa marrë parasysh se a bëhet gjatë ditës apo natës. Studimi ka vënë në pah se nëse njeriu flenë gjatë, të rrahurat e zemrës pakësohen shumë dhe nuk kalojnë shifrën 50 për minute, dhe kur të rrahurat e zemrës të pakësohen atëherë gjaku qarkullon shumë ngadalë nëpër enë, arterie dhe damar-vena, gjë që shpie në rënien e kripërave dhe yndyrës në muret e damarëve dhe arterieve, e në veçanti në muret e arteries koronare, të cilën e mbyll. Si rezultat i kësaj njeriu rrezikohet shumë nga skleroza e arterieve apo mbyllja e tyre që rrjedhimisht shpie në dobësim të muskujve të zemrës dhe mbylljes së arterieve që përcjellin gjakun tek zemra, në njërën anë, me çka shkaktohet miokardiumi, dhe mbylljen e arterieve që bartin gjakun te truri duke shkaktuar kështu pikën në tru, në anën tjetër, që zakonisht është fatale për jetën e njeriut. Rezultatet e studimit kanë vërtetuar nevojën e patjetërsueshme të pengimit të gjumit të gjatë, në mënyrë që koha e gjumit të mos kaloje katër orë, pas së cilit duhet ngritur nga gjumi për të bërë një aktivitet 15 minusesh, i cili është shumë adekuat për faljen e përditshme të namazit të sabahut në kohën e tij. Më së miri do të ishte falja e tij me xhemat në xhami. Studimi përfundimisht ka nxjerrë konkluzën se muslimani i cili ndërpret gjumin për ta falur namazin e sabahut me xhemat bën një ruajtje paraprake të zemrës dhe arterieve të saja. Si jo kur mesatarja e atyre që flenë tek shumica e njerëzve në botë është mbi tetë orë

[mujoislam]

Mendjemprehtësia e Imam Ebu Hanifës
Transmetohet që një grup harixhist me shpata të valvitura erdhën te imam Ebu Hanifeja përderisa ishte ulur në xhami dhe duke iu kërcënuar i thanë: 05.10.2009
Kliko këtu për ta parë foton në madhësi origjinale Margaritarë të urtësisë Transmetohet që një grup harixhist me shpata të valvitura erdhën te imam Ebu Hanifeja përderisa ishte ulur në xhami dhe duke iu kërcënuar i thanë: "O Ebu Hanife, do t'i shtrojmë dy pyetje, nëse përgjigjesh, shpëton, nëse nuk përgjigjesh, do të mbysim!" Ebu Hanife u tha: "Pyetni lirisht!" Pastaj njëri prej tyre tha: "Njerëzit bartin dy xhenaze për t'i varrosur. Njëri i vdekur është burrë i cili ka konsumuar alkool dhe ka vdekur në gjendje të dehur, ndërsa i vdekuri tjetër është grua e cila ka mbetur shtatëzënë në marrëdhënie prostitucioni dhe ka vdekur para se të pendohet. A janë këta besimtarë?" Pas kësaj, Ebu Hanife i pyeti ata: "A kanë qenë jehudi?" "Jo", u përgjigjën. "A kanë qenë të krishterë?" "Jo". "A kanë qenë zjarrputistë?" "Jo". "Çfarë feje kanë qenë?", pyet Ebu Hanifeja. "Kanë qenë myslimanë", u përgjigjën harixhitë. "Pra, vetë e dhatë përgjigjen", u tha Ebu Hanifeja . . . Harixhitë më pastaj pyetën: "A janë këta në Xhennet apo në Xhehennem?" Imam Ebu Hanife u tha: "Do t'u përgjigjem me fjalët e Ibrahimit a.s.: "E kush më respekton mua, ai është i imi (në fe), e kush më kundërshton mua, atëherë Ti je që fal dhe që mëshiron." (Ibrahim, 36) - dhe me fjalët e Isait a.s.: "Nëse i dënon ata, në të vërtetë ata janë robër Tu, e nëse u falë atyre, Ti je i gjithëfuqishmi, i urti." (El - Maide, 118) Pas këesaj përgjigjje, harixhitë u larguan kokëulur nga xhamia. PËRGJIGJJA E NJERIUT TË DEVOTSHËMTransmetohet që Ibrahim ibn Edh'hemi takoi një jehudi i cili kishte një qen me vete. Kur jehudiu e pa Ibrahimin, deshi ta nënçmojë dhe përulë, dhe i tha: "Ibrahim, ti je njeri i mençur dhe i urtë, andaj më thua a është më i pastër bishti i qenit tim apo mjekrra yte?" Ibrahim ibn Edh'hemi në këtë u përgjigj i qetë: "Nëse kjo mjekërr e imja është në Xhehennem, dije që bishti i qenit tënd është më i pastër se mjekrra ime, por nëse kjo mjekrra ime është në Xhennet, atëherë dije është më e pastër se bishti i qenit tënd." I mahnitur me devotshmërinë e Ibrahimit, sinqeritetin, maturinë dhe urtësinë, me të cilën nuk arriti ta provokojë, jehudiu nga zemra e shqiptoi shehadetin dhe e pranoi Islamin. PËR KË TA MARTOJ VAJZËNDijetari islam, Nuh ibn Merjem, deshi ta martojë bijën e tij dhe në mes tjerash u këshillua edhe me fqiun e tij zjarrputist për kë ta martojë. Ai i tha: "Ti kërkon këshillë nga unë, ndërsa të tjerët kërkojnë këshillë nga ti, e përveç kësaj unë nuk jam mysliman. Por nëse dëshiron, kështu do të them: Mbreti persian, kur është në pyetje kjo gjë, ka zgjedhur pasurinë, udhëheqësi romak ka zgjedhur bukurinë, ndërsa udhëheqësi juaj, Muhammedi s.a.v.s. ka zgjedhur dhe rekomanduar besimin, andaj t'i zgjedh kë do ta pasosh." MOS SHIKO Ç'BËJNË SYTË, POR DUARTNjë njeri një ditë në frymë të madhe gjuante harabela, dhe për shkak të frymës së ashpër, i hyri pluhuri në sy dhe filloi të lotojë pandërprerë. Por edhe pas kësaj, vazhdoi të gjuajë, dhe sa herë që kapte një harabel, ia shkurtonte krahët dhe e vendoste në çantë. E vërejtën dy harabela nga degët e afërta dhe njëri i tha tjetrit: "A po e sheh këtë gjuetar, unë mendoj se nuk na mendon të keqen kurrsesi. Shikoje sa i ndjeshëm është, vazhdimin qan dhe loton." Harabeli tjetër i tha: "Mos shiko ç'bëjnë sytë e tij, por shiko ç'bëjnë duart e tij." DY ORGANET MË TË MIRA DHE MË TË KËQIJATransmetohet që Lukmani i urtë ka qenë shërbëtor te një i pasur. Një ditë, zotëriu i tij e urdhëroi ta therrë një dele dhe t'ia sjellë dy organet më të mira. Lukmani pasi e therri delen, ia dërgoi zotëriut të tij gjuhën dhe zemrën. Pas një kohe përsëri e urdhëroi ta therrë një dele dhe tani t'ia sjellë dy organet më të këqija, dhe Lukmani përsëri solli gjuhën dhe zemrën. I çuditur me sjelljen e tij, zotëriu i tha: "Unë të urdhërova që të më sjellësh dy organet më të mira, e ti më solle gjuhën dhe zemrën, pastaj të urdhërova që të më sjellës dy organet më të këqija, e ti përsëri më solle gjuhën dhe zemrën - ku është fshehtësia e sjelljes tënde në këtë mënyrë?" Lukmani u përgjigj: "Vërtetë nuk ka gjë më të bukur se gjuha dhe zemra kur janë të pastërta, dhe asgjë më të keqe se këto kur janë të prishura."

[mujoislam]

Femrat e "ndershme" dhe prostitutat
Duhet të kuptojmë se në këtë kohë që po jetojmë (kohët moderne) ekzistojnë dy lloje prostitutash; ato që e shesin trupin, jetën dhe moralin e tyre për një shumë të caktuar parash dhe ato që kryejnë marrëdhënie me kë të duan dhe sa herë të duan, vetëm e vetëm për të kënaqur epshet e tyre shtazore, duke mos i ardhur aspak turp për atë që veprojnë. 03.10.2009
Kliko këtu për ta parë foton në madhësi origjinale Ermal BEGA Rrjedhat e ndryshme të zhvillimit të botës moderne nga ana ekonomike, politike, gjeo-politike dhe teknologjike, të cilat në Shqipëri u shfaqën pas viteve 90, sollën tek ne edhe degjenerimin në masë të madhe të popullit tonë, e në veçanti të rinisë sonë shkollore dhe universitare. Nevoja e qenit për të kërkuar pakëz liri, duke shkëputur zinxhirët që e kanë keqtrajtuar dhe e kanë keqedukuar atë, si dhe nevoja për t’u bërë i afërt me njerëzit, i bëri shqiptarët që si turma qensh të thyejnë hekurat e burgut komunist që i kishte izoluar në atë birucë shumë të vogël të tokës shqiptare (jo të tërë Shqipërisë etnike). Komunizmi e bëri të vetën, ndërsa demokracia e pas viteve ‘90 e vazhdoi më tej këtë proces të nisur më herët. Komunizmi shqiptaro-ateist, duke i bërë shqiptarët që të largohen nga besimi në Një Krijues, i Cili ka vendosur një rregull jetësor të përsosur për krijesat e Tij në këtë jetë, padyshim që edhe prostitucionin e bëri diçka të natyrshme, por jo të deklaruar. Ndërsa “demokracia” e lejoi prostitucionin si diçka normale, të shfaqur haptas, të deklaruar, por të sulmuar deri diku brenda kufijve të interesave të saj. Duhet të kuptojmë se në këtë kohë që po jetojmë (kohët moderne) ekzistojnë dy lloje prostitutash; ato që e shesin trupin, jetën dhe moralin e tyre për një shumë të caktuar parash dhe ato që kryejnë marrëdhënie me kë të duan dhe sa herë të duan, vetëm e vetëm për të kënaqur epshet e tyre shtazore, duke mos i ardhur aspak turp për atë që veprojnë. Këtu dua të sjell një argument shumë të vërtetë dhe logjik, për devenë. Mashkulli, kur do të kryejë marrëdhënie seksuale me femrën e tij, shkon dhe fshihet pas ndonjë shkurreje me qëllim që të mos shihet nga njerëzit, kjo sepse Krijuesi ynë i Madhëruar i ka dhënë instiktin e ndjenjës së turpit kësaj kafshe, dhe nëse dikush prej njerëzve do ta shihte një veprim të tillë, atëherë deveja do t’i shkonte pas atij njeriu deri sa ta kapte dhe ta mbyste, duke mos e lënë të gjallë. Kjo është punë kafshësh, po njeriu si vepron...? Shqiptarët, siç e përmenda edhe më sipër, duke dalë nga skëterra komuniste që i kishte pllakosur për rreth 50 vjet, u “çliruan” dhe u nisën me të shpejtë drejt Evropës dhe Perëndimit, pa menduar se ku do të arrinin. Më vonë, duke menduar se çdo gjë që sillet nga perëndimi i “qytetëruar” ose që shikohet në televizor, duket e mirë dhe duhet zbatuar edhe nga shqiptarët, për këtë arsye edhe veshjet e tyre të degjeneruara ne u detyruam t’i marrim e t’i veshim. Bluzat e ngushta, të hapura e të tejdukshme, fundet sa më të shkurtëra, fustanet e çara deri te kofshët, bluzat e hapura deri te gjinjtë ose të hapura nga prapa derisa të duket jeleku i tyre, bluzat e shkurtëra në mënyrë që të duket kërthiza (për këtë të përmendim dhe të mos harrojmë fjalën e mjekëve, se ato femra, që dalin me bark të zbuluar dhe kërthizën jashtë, janë më të rrezikuara që të mos lindin fëmijë për shkak të ftohjes dhe të bllokimit të organeve të brendshme të femrës për lindjen e fëmijës), janë pjesë e këtij kontigjenti të importuar nga Perëndimi dhe që nuk është aspak i përshtatshëm për popullin tonë shqiptar. Imitimi i verbër nga femrat shqiptare i modës perëndimore vizuale solli si rrjedhim numrin prej rreth 30.000 prostitutash shqiptare, të cilat e kryejnë “zanatin” e tyre nëpër rrugët e vendeve anëtare të Evropës, si në Itali, Greqi etj. (pa përmendur këtu edhe prostitutat e rrugëve të Shqipërisë). Mos harrojmë edhe numrin e atyre kurvave “të ndershme” shqiptare, që nuk e shesin trupin e tyre për para nëpër rrugë, por një gjë të tillë e bëjnë për qejf dhe për të kënaqur dëshirat e shfrenuara të tyre. Ndërkaq, në Evropë e në Amerikë, femrat me veshje të tilla konsiderohen si femra të bordellove, shtëpive publike dhe klubeve të natës (striptizëm), ndërsa në vendin tonë kjo dukuri shfaqet haptazi në shoqëri. Nëse do të flisnim për sëmundjet e ndryshme infektive, e sidomos për atë sëmundje që konsiderohet si Sëmundja e shekullit XX, atëherë do të duhej të sillnin këtu një shprehje shumë të njohur profetike: “Sa herë që në një popull të caktuar përhapet imoraliteti dhe prostitucioni, në atë popull do të bierë murtaja (e ka kuptimin për të gjitha sëmundjet ngjitëse që rrjedhin prej imoralitetit dhe do të shfaqen sëmundje që nuk njiheshin nga paraardhësit e tyre.” Sida, padyshim, është cilësuar si sëmundja më e rëndë e shekullit XX. Rastet e para të Sidës u shfaqën në Belgjikë, në mesin e disa punëtorëve dhe nëpunësve që kishin qenë në Zaire (evropianë që kishin qenë më punë në Zaire). Në vitin 1979, SIDA paraqitet edhe në SHBA. Në vitin 1980 janë shënuar vetëm 58 raste të SIDËS vetëm në SHBA, ndërsa jashtë saj, në po atë vit janë shënuar përafërsisht 2000 raste. Është konstatuar se 72 % e këtyre rasteve kanë qenë persona që merreshin me “seks të shfrenuar”. Ndërsa në Shqipëri kjo sëmundje vdekjeprurëse u shfaq pas viteve ’90-të me hyrjen e pluralizmit e të “demokracisë” në vendin tonë. Hulumtuesit perëndimorë konsiderojnë se ekzistojnë disa shkaktarë kryesorë të përhapjes së sëmundjeve gjenitale. Dr. Uillkoks në gazetën mjekësore për Amerikën Veriore “Medical Clinics J.N.America”, e vitit 1972 (nr. 2) thotë: “Nga shkaktarët e zgjerimit dhe të përhapjes së sëmundjeve në mjediset perëndimore, përkundër përparimit të mrekullueshëm të mjekësisë, janë edhe këto: 1. Tolerimi dhe lejimi i marrëdhënieve (të lira) seksuale në shoqëri, para dhe pas martese. 2. Përdorimi i shtuar i mjeteve për parandalimin e shtatzënisë, duke qenë se shtatzënia ishte një nga arsyet më të forta që e ndalonte gruan nga marrëdhëniet seksuale. Humbja e këtij faktori bëri që të shtohet imoraliteti dhe prostitucioni tek gratë, pa iu frikësuar shtatzënisë. 3. Përhapja e “seksit të lirë” të një gruaje me shumë meshkuj dhe e kundërta. Meshkujt nuk kënaqen vetëm me një grua, e as gruaja vetëm me një mashkull, por njeriu kryen marrëdhënie me një numër të madh grash dhe e kundërta. Po ashtu, edhe seksi i shfrenuar po përhapet shumë shpejt në vendet perëndimore. Në shoqëritë perëndimore, me të shpejtë u përhap “liria e seksit”, veçanërisht në mesin e të rinjve, prej të cilëve shumica e kanë humbur ndjenjën e vetëkontrollit, të dashurisë dhe të ngrohtësisë së jetës familjare. Dr. Shofild në librin e tij “Sëmundjet gjenitale” (botimi i tretë) argumenton përhapjen e shpejtë të sëmundjeve gjenitale dhe konsiston se shkak i kësaj është shfaqja dhe përhapja e “seksit të lirë” dhe numri i madh i partnerëve seksualë. Ai thotë se përhapja e “seksit të lirë” ka ndodhur nga këto shkaqe: 1. Rritja e botëkuptimeve materialiste dhe largimi nga feja dhe nga morali i përsosur fetar; 2. Qëndrimi tolerant i shoqërisë ndaj imoralitetit (prostitucionit) dhe ndaj dukurive të shfrenuara të marrëdhënieve seksuale; 3. Përhapja e informacioneve dhe e të dhënave mbi seksin, nëpërmjet mjeteve të informimit (që po ndodh me të madhe edhe në Shqipëri); 4. Përdorimi i drogës e i alkoolit; 5. Mosha e hershme e pjekurisë së djemve dhe vajzave, e cila është ulur në 11-12 vjeç, në vend të 14-16 vjeç, sa ishte më parë; 6. Punësimi i nënave jashtë shtëpisë solli mungesën e lidhjes emocionale ndërmjet fëmijëve dhe prindërve edhe përkrah statusit të lartë social. Dr. Shofild, më tutje, thotë: “Qëndrimi tolerant i shoqërisë ndaj të gjitha formave të marrëdhënieve seksuale është në rritje të vazhdueshme, saqë nuk ekziston më asnjë ndjenjë turpi nga prostitucioni dhe nga cilido lloj tjetër i seksit të ndaluar ose jonormal. Përkundrazi, mjetet e informimit kanë formuar një bindje të tillë, sipas së cilës është turp për djalin apo për vajzën që të jenë të virgjër. Pastërtia e djemve dhe e vajzave në perëndim është bërë një gjë plotësisht e pakuptimtë.” Mjetet e informimit ftojnë në “seks të lirë” dhe e nxisin atë, duke e konsideruar si dukuri normale dhe të natyrshme. Nëse do të flasim për në Shqipëri, do të vërejmë të njëjtën dukuri destruktive, pasi mjetet e këtushme të informimit publik transmetojnë në ekranet e tyre emisione të ndryshme banale. Kjo ndodh bile edhe në televizionet më të njohura në Shqipëri. Të mos flasim pastaj edhe për lokalet e ndryshme, diskot, parqet ose shëtitoret e Shqipërisë, ku rinia jonë me qëllim del që të “gjuajë” ndonjë të dashur sa për të kaluar një natë ose disa kohë me të. Rinia shqiptare u bë një pasuese e rëndësishme e atyre shkaqeve, të cilat Dr. Shofild i përmendi më lart. Shkatërrimi kryesor i rinisë sonë vjen nga largimi i besimit në Një Zot dhe edukimi i tyre me frymën moralo-fetare. Por gjëja më anormale që po ndodh momentalisht në Shqipëri është se mënyrat e veshjeve, të cilat i përmendëm më sipër tek shqiptarët, nuk i praktikojnë vetëm femrat e reja për të shpalosur më mirë modën ekstravagante, por edhe gratë e moshuara. Ka disa nëna, që duke i veshur këto rroba, “i këshillojnë” edhe bijat e tyre që të vishen në të njëjtën mënyrë, por ka edhe disa nëna të tjera, të cilat edhe pse nuk e pëlqejnë për vete të vishen në një mënyrë të tillë, “i këshillojnë” vajzat e tyre që të bëjnë një gjë të tillë, imorale dhe të pandershme. Këto femra, që ndryshe mund të quhen edhe “kurva të ndershme”, mund të kryejnë çdo gjë imorale, njësoj si ato prostitutat e ndyra dhe mund të luash si të duash me to, por nuk e pëlqejnë veten që të konsiderohen si prostituta (vetëm e vetëm se ato nuk e shesin trupin për para, por e japin “falas” dhe gjithçka e bëjnë vetëm për të kënaqur një “qejf” të fëlliqur të tyre). Por si do t’i vejë halli këtyre vajzave shqiptare, me një histori morale të gjatë në historinë e tyre? A mos vallë kjo ishte një dëshirë e tyre, ardhur vetëm për të arritur deri në këtë shkallë, apo mos ishin interesat e qeverive të ndryshme në Shqipëri dhe rotacionit të tyre? Mos ishin interesat e të huajve (jo shqiptarë), të cilët u munduan të na sjellin në Shqipëri atë “kulturë” të degjeneruar të tyre? Edhe pse tek ne janë krijuar me qindra organizata të ndryshme për ndihmë ndaj prostitutave dhe femrave imorale, prapëseprapë nuk ia kanë arritur që të ndihmojnë tërësisht ndonjë prej tyre dhe as nuk do t’ia arrijnë kurrë. Është vërtetuar shkencërisht se, ai person që nuk është i edukuar me frymë fetare, nuk ka mundësi që të ndihmojë dikë tjetër në po të njëjtën gjendje. Është një e vërtetë e pamohueshme se morali fetar islam ka luajtur dhe po luan një rol shumë të madh në ndalimin e marrëdhënieve jashtëmartesore dhe imorale. Në vendet arabe muslimane nuk do të gjesh asnjë të infektuar me SIDA (Aids) ose me sëmundje të tjera të ndryshme seksualisht të transmetueshme. Kjo ndodh sepse njerëzit që në fëmijërinë e tyre mësojnë që të qëndrojnë larg kontakteve me meshkujt e huaj, me të cilët nuk kanë të drejtë që të krijojnë lidhje martesore dhe mësojnë gjithashtu se imoraliteti është një gjë shumë e urryer nga Krijuesi. Mjerë për ato femra dhe nëna që këtë veprim e kanë si ideal të tyre. Mjerë për ato femra dhe nëna, që nuk e dinë pse janë nëna. Mjerë për ato femra dhe nëna që rrisin këtë lloj brezi të vajzave në kohët e sotme “moderne”. Mjerë për ato vajza që nesër do të bëhen nëna dhe do t’i rrisin vajzat e tyre me po të njëjtën mënyrë. Mjerë për ne shqiptarët se në çfarë kohë po jetojmë. Mjerë për ne që nuk besojmë siç duhet në Zot dhe nuk i frikësohemi Atij. Sa mirë do të shkonte poezia “Shqipëtar” e Çajupit për këtë kohë dhe për këtë rini shqiptare, vetëm se me disa ndryshime të vogla: Shqipërin’ e mori greku (serbi, çifuti, vllehu, arumuni, maqedoni) i vu zjarr! Shqipëtar, mos rri, po duku, shqipëtar! Mjaft punove për të tjerë, o fatkeq, Kujto vendin tek ke lerë dhe tek heq. Të ka bërë Zoti luftëtar, si s’të lodhi robëria (ndaj njerëzve, jo ndaj Zotit) shqipëtar? I lutem nënave dhe motrave shqiptare që këtë artikull të mos e kuptojnë si një reagim të keq kundër të gjitha femrave dhe grave shqiptare në tërësi, por ky është një reagim vetëm për një pjesë të tyre. Unë jam shumë i vetëdijshëm se nuk mund të përgjithësohen kurrë të gjitha femrat dhe gratë shqiptare, sepse ka shumë të tilla që janë me të vërtetë tepër të moralshme dhe shumë të ndershme.

[mujoislam]

Roli i baballarëve, i rëndësishëm dhe i pazëvendësueshëm…
Prezenca e babait përmirëson dukshëm gjendjen shpirtërore të fëmijës. Depresioni, sjelljet problematike, stresi, gjendjet e luhatshme nervore janë gjithmonë në një gradë më të ulët. Nënat dhe baballarët mund të realizojnë një mori me gjëra në emër të dashurisë, përkushtimit dhe edukimit tё fёmijёve.
Kliko këtu për ta parë foton në madhësi origjinale Prezenca e babait përmirëson dukshëm gjendjen shpirtërore të fëmijës. Depresioni, sjelljet problematike, stresi, gjendjet e luhatshme nervore janë gjithmonë në një gradë më të ulët. Nënat dhe baballarët mund të realizojnë një mori me gjëra në emër të dashurisë, përkushtimit dhe edukimit tё fёmijёve. Duke vënë edhe njëherë në pah rëndësinë e të dy këtyre roleve gjatë rritjes së fëmijës, është e pamundur të mendosh që njëri prej prindërve të jetë më aktiv ose të mund të plotësojë mungesat e prindit tjetër. Në kohët e sotme hasim shpesh baballarë që për shkak të interesave të punës, janë shumë pak në kontakt me fëmijën. E jo të pakta janë edhe rastet kur ata shfaqen në shtëpi vetëm pasi fëmijët të jenë në gjumë. Por ditët ikin shpejt dhe fëmija rritet po aq shpejt. Ku ndodheni ju në këtë kohë? A e keni menduar ndonjëherë se çfarë keni humbur? Në këtë shkrim vendosëm të trajtojmë rolin jetik që kanë baballarët në jetën e fëmijës. Nga kërkimet e bëra në lidhje me këtë marrëdhënie është arritur në përfundimin se baballarët e përkushtuar krahasuar me baballarët të cilët nuk e marrin tërësisht përsipër rolin që u përket, arrijnë të kenë fëmijë më të shëndetshëm në aspektin mendor, social dhe emocional. Le ta analizojmë në detaj këtë përfundim. Ndikimi në zhvillimin mendor Kur po vëzhgohej pjesëmarrja aktive e baballarëve në periudhën pas lindjes së fëmijës, pikërisht nëse ata kanë ndenjur apo kanë luajtur me fëmijën e tyre, u vu re se në muajin e gjashtë foshnja ishte më e zhvilluar mendërisht, pas një viti diferenca u bë dhe më e dukshme dhe kur arrin moshën dyvjeçare, ky zhvillim është në një stad tepër të lartë. Baballarët, në krahasim me nënat, i pyesin më shpesh fëmijët “Çfarë?, ku?, si?” dhe kjo ndikon që fëmija të stimulohet të flasë më shpejt dhe të mësojë më shumë fjalë të reja. Kërkimet që janë kryer për baballarët aktivë, të cilët i kanë fëmijët në vitet e para të arsimimit, tregojnë që këta fëmijë kanë rezultate më të larta në mësime dhe janë më të aftë si në profilin shkencor, edhe në atë shoqëror. Ky përfundim u vu re më së shumti në ato familje ku babai kishte një rol aktiv dhe marrëdhëniet mes pjesëtarëve ishin harmonike. Nëse një baba aktiv flet vazhdimisht në familje për të mirat që sjell arsimimi, do të shohim që këta fëmijë, janë ata që preken më pak nga problemet e ndryshme që mund të hasen në shkollë. Edhe në moshë pak më të avancuar do të shohim që këta fëmijë kanë synime më të qarta dhe janë në gjendje më të mirë psikologjike. Zhvillimi emocional dhe ndikimi në gjendjen shpirtërore Është vënë re se baballarët aktivë transmetojnë siguri në periudhën e foshnjërisë te fëmijët e tyre. Kështu, kur këta fëmijë përballen me situata të reja ose fenomene të panjohura, janë të predisponuar të përshtaten më me lehtësi, i kalojnë qetësisht situatat e tensionuara dhe janë më kuriozë për të zbuluar gjëra të panjohura. Prezenca e babait përmirëson dukshëm gjendjen shpirtërore të fëmijës. Depresioni, sjelljet problematike, stresi, gjendjet e luhatshme nervore janë gjithmonë në një gradë më të ulët. Në periudhën e adoleshencës shihen qartë frytet e një fëmijërie të shëndetshme, kur adoleshenti merr kontrollin e gjërave më butë, tregohet me tolerant, është më i susksesshëm, ka iniciativë dhe i zgjidh më lehtë situatat. Vajzat e baballarëve aktivë janë më të lumtura, ndihen të përkrahura dhe rrjedhimisht kanë më shumë besim në vetvete. Kur babai merr pjesë në edukimin e fëmijës që në fëmijërinë e hershme, atëherë fëmija ndihet në paqe me veten, është miqësor, i besueshëm, aktiv në shoqëri dhe individ i shëndetshëm psikologjikisht. Dashuria e babait për fëmijët është po aq jetike sa ajo e nënës dhe roli i tij mbetet i veçantë në formimin e psikologjisë së fëmijës. Ndikimi në zhvillimin social Përkujdesja e babait lidhet ngushtë me jetën sociale të pasur, me pjekurinë dhe sjelljen e fëmijës. Këto tipare tashmë duken qartë sapo fëmija ka arritur moshën 3 vjeç. Nga studimet e bëra është piketuar se fëmijët e baballarëve të përkushtuar janë më të shoqërueshëm, dhe janë pikërisht këta fëmijë, që duhet dhe kanë më tepër vëmendje në shoqërinë e tyre. Kjo ndodh sepse këta fëmijë kanë më pak ndjenja negative, krijojnë më pak zënka, tregohen më tolerantë dhe janë më të ndjeshëm dhe të kuptueshëm. Kjo marrëdhënie shoqërore bëhet akoma më e rëndësishme në periudhën e adoleshencës, sepse marrëdhëniet shoqërore janë tepër të mira kur marrëdhëniet baba-fëmijë kanë qenë të ndjeshme. Në rast të kundërt, kur fëmija ka qenë pre e agresionit dhe e sjelljeve të papërshtatshme atërore, rezulton të jetë më pak i dëshiruar në rrethin e tij shoqëror. Afrimiteti i babait ndikon në vendimet racionale, në zgjedhjet etike dhe në pjekurinë e sjelljeve të moralshme. Vihet re se fëmijët që kanë një baba aktiv janë më pak gënjeshtarë, depresivë dhe hiperaktivë. Në rast të kundërt, këta fëmijë nuk pendohen për gabimet e bëra, nuk e pranojnë fajin dhe nuk u binden rregullave. Baballarët që nuk pozicionohen mirë në rolin e tyre, kanë fëmijë që u zhvillohet instinktivisht vesi i kopjimit dhe gënjeshtrës, pandjeshmëria ndaj gabimeve të bëra dhe humbja e kontrollit në raste irritimi. Marrëdhëniet mes prindërve Studimet shkencore tregojnë qartë se marrëdhëniet e mira mes prindërve ndikojnë drejtpërsëdrejti në zhvillimin e fëmijës. Në rastet kur atmosfera mes prindërve është e tensionuar, me debate të shumta, dhe jo e lumtur bëhet një faktor ndikues në sjelljen agresive të fëmijës. Nëse meshkujt sillen pa kujdes dhe ashpër me bashkëshortet e tyre, fëmija gjithashtu ka një tendencë të jetë i mbyllur dhe në shumë raste i pandjeshëm. Në vazhdimësi edhe suksesi në mësime lidhet ngushtë me këtë ecuri. Në rastet kur jetohet në nje harmoni familjare dhe marrëdhëniet mes prindërve shkojnë mirë, kjo atmosferë ndikon pozitivisht në karakterin e fëmijës. Ekuilibri mes punës dhe jetës familjare Një ndër arsyet kryesore se pse baballarët nuk mund të përkujdesen shumë për fëmijët është se jetojnë në një stres midis përgjegjësive familjare dhe atyre të punës. Një problem tjetër mbetet orari i tejzgjatur i punës. Ky orar bën që baballarët ta ndjejnë veten nën presionin intensiv të ditës duke i detyruar ata nga pikëpamja psikologjike të mos i pranojnë fëmijët si individë dialogues dhe rrjedhimisht bëhen të paaftë t’i kuptojnë ata. Vihet re që oraret e zgjatura dhe të çrregullta të prindërve që punojnë, stresojnë dhe keqësojnë jetën familjare, si dhe bëjnë që influenca prindërore te fëmijët të humbasë efikasitetin e saj. Kushtet e tilla në familje bëjnë që te fëmijët të dallohen probleme sociale dhe emocionale më të mëdha. Mospërkimi i orareve të punës së prindërve me oraret e shkollës së fëmijës ndikon edhe te prindi duke shkaktuar probleme psikologjike. Si mund të jetë një baba i përkushtuar? Baballarë të përkushtuar janë ata baballarë të cilët kanë një dialog të përhershëm dhe shpenzojnë kohë me fëmijët e tyre (hanë së bashku, e shfrytëzojnë kohën e lirë së bashku, si për shembull: lexojnë libra, luajnë etj.) dhe kur fëmijët kanë nevojë për ta, ju gjenden gjithmonë pranë. Baballarët e përkushtuar jetojnë bashkë me fëmijën e tyre Baballarët e përkushtuar kanë një sjellje të ndjeshme ndaj fëmijëve, janë të kujdesshëm, tolerantë, mbrojtës, e mbështesin fëmijën e tyre si dhe e qetësojnë atë në situata të caktuara. Ata formojnë një marrëdhënie të fortë dhe të besueshme me fëmijët e tyre. Baballarët e përkushtuar e kryejnë rolin e babait më së miri Rolin e babait e kryejnë më së miri dhe plotësisht të gjithë ata baballarë të cilët janë të përkushtuar. Këta baballarë, me sjelljet e tyre demokratike, u krijojnë kushte të përshtatshme fëmijëve të tyre për të fituar aftësinë e të drejtuarit dhe kontrollit të vetes, i mësojnë ata dhe i bëjnë të aftë të marrin përgjegjësi, i mbështesin në shkollim dhe kujdesen për të gjitha nevojat e tyre gjatë shkollës.

[NablA]

Allahu te shperbleft me Xhennetin Firdaus per kto postime

[mujoislam]

Amin,inshallah gjithve na shperblen me xhennet.

[Abdulrrahmani]

Allahu ta shperblefte vella, por te kisha dhene nje surgjerim. Ne kryeteme e kishe shkruar Izraeli, dhe njerzit mendojne se behet fjale per vetem Izraelin... Per tematikat tjera, me mire do ishte te hapje nje teme te re, per secilen. Te pakten ashtu mendoj une.

selamu Aleikum,

[mujoislam]

Allahu ta shperblefte vella, por te kisha dhene nje surgjerim. Ne kryeteme e kishe shkruar Izraeli, dhe njerzit mendojne se behet fjale per vetem Izraelin... Per tematikat tjera, me mire do ishte te hapje nje teme te re, per secilen. Te pakten ashtu mendoj une.

selamu Aleikum,

Selamun Alejkum

o une hapi per cdo njeren vec e vec po se di kush mi bashkon

Selamun Alejkum