Ç'mendoni mbi akademik Rexhep Qosja?

[Preng Sherri]

Ai nuk ishte Revolucion i vonuar Demokratik ,ajo ishte Lufte Qytetare per shkatrrimin ose ndarjen e Shqiperise!
Kete vleresim e jep nje puntor i CIAS Amerikane dhe njeren nga sukseset e kohes ne Ballkan ky zyrtar e ceke edhe pengimin ,ndaljen, e kesaj Lufte Qytetare nga ana e keti Sherbimi Amerikan.
Vertete shkaqet ishin te shumta por qellimi ishte nje i vetmi!??

Mos u ngut sepse Berisha dhe pushteti i tij ( i kohës) akuzojn edhe Amerikën që ka pas dorë në rebelimin në Shqiperi!
Për këtë ekziston Komunikata e Presidencës gjerë sa berisha akoma s'po e dorezonte pushtetin!
Por të lexojm pa emocione ato që i tha Qosja në mënyrë të ndershme, objektive dhe pa interesa partiake duke emeruar shkaqet dhe shkaktarët!
Berisha aso kohe akuzoj SHBA-t dhe disa vende Europiane dhe për këtë arsye kur ai tentoi me Revolucionin e tij ( të hershëm) një vit më vonë 1998 - pasi mori pushtetin, pushtoj TVSH-ën e tj etj dhe kur Nano mori të ikte nga Shqiperia mori një telefonat nga SHBA-t ( këtë vet e pohon Berisha) ku i sugjerohet që menjëherë të largohen dhe të mos marrin pushtetin me dhunë ngaqë s'do të përkrahet nga asnjë vend!
Berisha mblodhi mendë, u terhoq dhe qendroj në opozit për tetë vite.
pas tetë vitesh u kthye serish në pushtet por tash jo nepermjet rrugës siç bëri në vitin 1992 dhe tentoj në vitin 1998-t por në mënyrë krejt të rregullt dhe normale!

[Brari]

naqet..

ke hy kot ne kte teme ..

ktu hyr kur te kesh pak lidhje me temen.
a eshte dikush nga hasi a nga tragjasi ska rendesi fare.
as bukurshkrimi ska fare rendesi.

preng ..

e di kush eshte deshira ime..

me pas mundesi me ja kurdis serbise nga nji revolucion te vonuar cdo jave.. e jo vec serbise por dhe rusise.. mirpo nuk e han ata kte.. e kjo eshte problemi..
ku te gjej ca caushe e qose e frroka e zabita un ne beligrad qe me gatue cdo vit nga nji revolucion ne beligrad..
athere serbia shkon ne gremine e nuk behet kurre me e zonja me i ra nder mend per kosov..
ehh ta kisha pas nji djal si rrema..thot kanga..

pra or preng sado te fabrikosh ti e qosja kurre nuk mund ta mashtroni historine..
ne se don ta gjunjezosh nji vend.. kurdisi revolucione te mbrendeshme dhe e ha dreqi..
shqiperia e dal e raskapitur nga nje diktature e keqe 50 vjecare.. nga nje izolim stalinist enverist i pashoq.. kish nevoj per cdo gje por jo per revolucionin qosist caushist enverist..

qose demagogu me kot perpelitet te laje duart si pilati..
ai ka gisht ne varrezat e 97 tes..dhe pik..

ne ato varreza ka femije gra e burra shqiptare..

pik..

dhe kto dite ai ..qosja .. eshte totalisht i angazhuar per ta ri -bere nje revolucion tjeter te nxituar a vonuar.. kte radhe per llogari te edvin ruc gjinushit e veli braces e altin arapit..

ai ska turp te mashtroje perseri neser.. e tja ngarkoje fajet te tjereve..

pasneser e kane caktuar fillimin e menxyrave.. ne date 10 te..

te shohim.. se si do veproje qosja i terbuar tashme dhe nga vizita e berishes tek mikpritsi thaqi..
jam i bndur se neser del patjeter ndonji 2 metra artikull i qoses kunder berishes thaqit e tjereve..



...

[Preng Sherri]

Ti brari ke probleme me veten tënde dhe me të kalaurën tënde dhe ti e di këtë gjë mirë, shumë mirë!
sa i përket Serbis ata gjerë sa Ai që nuk duhet përmend emrin e që hëngri fiq e diq me serbët e Gorazhdecit ( Lexo kësaj radhe Rugova) takohej me Milosheviqin dhe nenshkruante dokumente duke e rpanaur atë si president t'vetin; gjerë sa ai thërriste që të durohet pa kufij dhuna e pushtetit serbë në Kosovë - Serbët në Serbi ngriteshin vet kundra Milosheviqit, protestonin, demonstronin saqë vet Millosheviqi ishte detyruar dy herë t'i qitke tankset në rruget e beogradit; sikurse që për gati tre muaj protestonin kundra atij Pushteti!
Teksa Në Kosovë Ai që nuk duhet përmend emrin dhe i cili në bashkepunim me ata që qeveriste në Shqiperi shiten naften dhe pergatiten ta shisnin tërë Shqiperin - therriste që në Kosovë të durohej çdo dhunë serbe dhe të mos reagohej në asnjë mënyrë kundra asaj dhune!

Ato për Qosen t'i ka mësuar ai " çunga llunga" dhe pasi që ai ka vdekë duke mos ua lënë Kodin e Deinstalimit pasi që u ka instaluar si Robot Ju vetëm përseritni ato gjëra që i perseritni që sa vjet!
Por zoti deshti që ata që nuk duhet përmend emrin ( Fluron vdekjen e lirisë së Kosovës) ta merrte me vete s'pari duke i shkaktuar dhembje të mëdha nga vet fakti që si " dhender i ramë Vuthit që vrau Selman kadrinë" sepse ky vrau një serb bënte çmos që të mos kemi hasmeri me ata serbë- pas tij që të kemi, harmoni, jetë, Liri dhe pavarsi; Sikur të ishte gjallë ai që nuk duhet përmend emrin ( fluronvdekja e çështjes së Kosovës) sot akoma s'do t'kishim pavarsi; berisha s'do të vinte në Kosovë nga " hasmeria" me Thaqin ( këto hasmeri i projektonte ai me shall që nuk duhet përmend emrin) dhe asë që do t'kishim rrugë që liidhin Kombin!
Dashti zoti dhe e mori me vete duke i shkaktuar dhembje ( me i la gjynahet e kesaj bote); Atë që urrente çdo gjë shqiptare; atë që nuk njihte Universitetin e Kosovës; atë që distancohej nga studentët; atë që urrente akademikët; atë që s'pranonte në vizitë rektorët ( s'pari Eshref Ademajn e më vonë Ejup Statovcin); atë që urrente shkrimtarët dhe nuk e lejonte asnjë të zgjedhej; atë që ishte asgjë tjetër përpos një gjysmë shqiptarë me gjak të përzier dhe dhander i " shqiptarit më gjakpires" dhe më besnikut që kishin serbët, ramë Vuthit!

E ky ishte; Ai që nuk duhet përmend emrin e që hëngri fiq e diq me serbët e Gorazhdecit ( Lexo Ibrahim Ru_GOVNA asi desha me thanë mener me thanë)!

[Preng Sherri]

Çmimi Nobel për letërsi këtë vit i jepet Gjermanes Herta Myller e lindur në vitin 1953 në Rumani!
Fjalët e para të saja ishin:
" Unë nuk mund të besoj"!
Nga kjo mund të shifet që ky çmim u bë LESH n'kohë të fundit!
kadareja është shkrimtar i madh dhe siç duket ata të medhenjtë s'mund ta marrin këtë!

Pasi që propozimet mund t'i bëjë gjithësecili ( shoqat) at'herë siç po ndodhë në kohë të fundit, do të propozoj, ndonjerin nga tesktshkruesit e këngëve rapsodike për çmim!

Për çmimin Nobel për Paqe janë propozuar 205 Persona dhe në mesin e këtyre 205 personave të propozuar gjendet edhe Silvio berluskoni!

Unë do ta propozoj për vitjn që vjen për çmimin Nobel kusheririn e brarit me Compani e ky është Gomari im që ma ka dhanë në pronësi krijuesi Kolë Jakova!

[Brari]

ti preng je nga ata qe ke probleme me te kaluaren tende e jo brari.
e kto probleme do te te cojne ty ne skicofreni sikur zonja makbeth..
ty nuk kan per tu ndare fantazmat deri sa te shkosh ne boten tjeter.
fantazmat e luftetareve te uck dhe farkut te cileve ti u a ke pergatit vrasjen e pastaj biografite me porosi nga lart.
xhema i vdekur ka me te ndjek ty deri ne castet e fundit or ti regjisor vrasjesh.
ty dhe qosen.

por qosen ca me shume..
ate do ta ndjekin jo vetem fantazmat e te vrereve ne kosove te cilet duket qarte se jan vrare me miratimin e tije.
patjeter vrasesit si puna jote o preng ja kan cuar listen e atyre qe do likujdohen ma separi qoses qe tu jape bekimin e miratimin.
qosja do jap llogari nje dit dhe per vrasjet e 97 tes.
ai ishte nxites e aprovues i djegjes se shqiperise.
edhe tani ai me ate pun po merret.. po rakordon planet me rucin.
pasneser e kan "festen" e besoj dhe ti ke detyrat e tua te marra nga selia e qelbur e edvinit.
ata mijra e mijra e mijra burra atdhetare te kosoves qe erdhen nga te kater anet me nderue rugoven ne minus 25 grade.. ( zyra juaj i ka ne video krejt ata).. ishin palca e kosoves.. ishin nderi i kosoves..ishin ata qe provuan terrorin e ushtrise arkane..
ata e dinin se rugova ishte burri qe deri ne fund u perpoq ta mbroje racen shqiptare qe te mos asgjesohej si srebrenica..
kurse ju anti rugovet e kaluat ne rogner e mynshen e golem.. ate koh te tmerrshme per popullin.. duke ferkuar duart nga kenaqsia..

tek rugova erdhi gjith bota.. erdhen gjith ata qe perfaqsonin vendet qe perbejne naton.. shpetimtaren e vertete te kosoven.. meritat e se ciles hajduterisht ju envero qosistet doni me ja vjedh pa pik turpi..

mos u lodhni kot..

ju njeh populli..



ne se jeni trima.. dilni hapur e shpalleni se un filani e fisteku ja vnova tritolin rugoves..
se un prenga e vrava xhemen..
po sguxoni se e dini qe kini bere krim.. krim anti kombetar.. e prandaj vec prodhoni demagogji..










..

[KILI MERTURI]

Për Docin

Heu , ku je he doc , djal dai,
Vet na the qe ishe hafi.
Po në punë të mdhe që paske pas hi,
Me marr në cafë vllazni.

Ku ishe ti , ishte mashtrimi.
Me këng je mundu me u masku.
Atëher të humbi turpi,
E turp as sot nuk ki.

Kili

SHQIPËRIA ETNIKE ËSHTË GJAKU IM QË NUK FALET!

Prebg Sherri , ato që i thuash për gimin e docve , vlejn edhe për disa brara e gomara si ai, besoj.

Të përshendes!

[CURRIELI]

Une e thash vetem nje pohim te nje zyrtari te CIAS !
Kush ishte pro a kunder nuk qon shume peshe ,Shqiperia ishte para shperberjes!
Dhe nje pyetje vllezerore.
Akeni mendu ndonjehere pse Qosja nuk pranoj te udheheqe Qeverine e Kosoves kurse pas "R.Demokratik" formoj P.P dhe hyri ne politike !
Pse ??
Ugjet edhe ne Rambuje !!Ku padyshim kishte nje rol shume konstruktiv!
Por cka i lidhe keto hyrje ne politike ne te njeten kohe kur ne Shqiperi ndodhte ky "Revolucion"
Nga nje analize e sinqert do te shihnim se kush qendron mbas keti "Revolucioni" dhe arsyet e qellimet e tij!!
Une ,kurr ,nuk besoj qe Qosja nuk ka qen i vetedieshem dhe se nuk e ka njofte siztuaten ne te cilen gjindej Kombi Shqiptar ne ato dy a tri vite!
Po le anash etiketimet qe ky, me vone, i bene keti populli qe nuk i shkoj pas per te realizu idete e tij te majta apo ndoshta edhe tjera!!!

[Brari]

Çudia më e madhe, '97 - revolucion demokratik!!!...

Hamit TAKA

Dy dekadat postkomuniste në Shqipëri, kohë të cilën ne e quajmë periudha e tranzicionit, disa të butë e disa të ashpër, por të gjithë pa përjashtim, kur është fjala për të drejtat e interesat tona, për vërejtje apo akuza, e quajmë demokraci dhe e duam perfekte, i ngjanë fuçisë së verës. Lëngu i rrushit zien, fermentohet, nxjerr e rinxjerr përsipër mbeturinat, llumrat. Që vera të dalë sa më pastër e cilësore, lëngu do kulluar e rikulluar, duhet të kalojë në shumë filtra. Sa më të dendur e sa më të shumtë filtrat, aq më e pastër, aq më e dashur del vera. Dhe tërë ky proçes do seancat e përpunimit, do mjeshtra me përvojë. Përndryshe, pa proçeset normale, ajo shndërrohet në uthull. Bile sa më e vjetër të jetë vera aq më e dashur bëhet. Mirëpo ne shqiptarët, me sa duket, e duam verën të bëhet brenda natës dhe të dalë e shkëlqyer. Jo që nuk durojmë dot të stazhionohet me vite, por as të kullohet. Kjo mani, e cila prek më tepër brezin e vjetër dhe, kur them "i vjetër", e kam fjalën për ata "terjaqinjtë" e verës, d.m.th. ata që janë formuar e kanë qenë të përkëdhelur në sistemin totalitarist, i ngjanë utopisë, me të cilën jemi përkundur e ushqyer për 45 vjet. Kjo lloj manie, kur është vërtetë e tillë dhe deri sa nuk bëhet e neveritshme, është një ves që edhe anashkalohet. Por mania e kritizerëve, e cila është e motivuar nga indoktrinimi, nga ultraegoizmi, nga ndjenja karrieriste, nga cmira për kundërshtarin apo urrejtja klasore, kthehet në kolerë dhe të parët ha ata që e kanë injektuar me vetëdije mikrobin.

E habitshme është se më të paduruarit janë treguar ata që duhet të ishin më të maturit e më të përmbajturit. Me shumë ndrojë, pas shumë kundërshtimesh ndaj vetes, e përmend emrin e akademikut të nderuar kosovar, zotit Rexhep Qose. Them me ndrojë, se me ngjarjet e vitit 1981, me shkrimet e tij në shtypin shqiptar të asaj kohe, hyri në jetën e në rininë time si një kometë e bukur intelektuale dhe patriotike. Atëherë bleva në vazhdimësi tërë krijimtarinë e tij letrare dhe shkencore, që mund të siguroja në ato kushte dhe i lexova me një frymë e me laps në dorë. Por, mbi të gjitha, ndruaj në respekt të rinisë studentore, intelektualëve progresistë properëndimorë, të persekutuarve politikë dhe puntorëve të skllavëruar nga regjimi i Hoxhës, të cilët në lëvizjen intelektuale dhe politike për rrëzimin e regjimit despotik, mbanin në duar portretet e Kadaresë dhe të Qoses, si korifej të mendimit shqiptar. Në krye të atyre proçeseve demokratike të shumëpritura nga shumica e popullit shqiptar ishte edhe Sali Berisha. Domethënë, midis ithtarëve të Sali Berishës ishte edhe Rexhep Qosja. Jo vetëm kaq, por emrin e gazetës së parë opozitare në Shqipëri pas pesë dekadash dhe më të dashurën për rininë dhe inteligjencën shqiptare të asaj kohe, për të cilën sot kundërshtarët e Berishës thonë se ishte plotësisht e kontrolluar nga Berisha, e pagëzoi zoti Qose me emrin tingëllues e shumë domethënës, "Rilindja Demokratike". Pra, atëherë akademiku i nderuar pranonte rilindjen e Shqipërisë, pranonte se po bëhej një revolucion demokratik, kurse sot bie ndesh katërcipërisht me veten, duke e quajtur demokracinë e pranuar nga gjithë bota, partokraci, primitiviste etj., deri sa arrin tek absurdi në intervistën e dhënë te "Gazeta Shqiptare", e premte, 2 tetor 2009. Ai mohon revolucionin demokratik të viteve 1991-1992, mohon e fyen forcat më aktive e më të shëndosha të atij revolucioni.

Rrufe në qiell pa re më është dukur, nuk u besoja veshëve kur e dëgjoja, nuk u besoja syve kur e lexoja një shkrim të zotit Qose, menjëherë pas fitores së demokracisë, ku ishte vënë në shënjestrën e shigjetave kritike Presidenti i asaj kohe të Shqipërisë, Sali Berisha. Preteksti ishte një fjalë e nxjerrë nga konteksti i ligjëratës së tij në Këshillin e Europës. Sipas Qoses, Presidenti kishte thënë "çështje shqiptare" dhe duhej të thoshte "çështje kombëtare". Rreth këtij togëfjalëshi vërtitej tërë analiza e gjatë politike. Ishte një analizë aq racionale (iracionale) sa rrallë ndonjë shqiptar e kuptonte se ç'donte të thoshte akademiku i nderuar. Ishte si ishte fakti e përmbajtja, edhe ata që nuk kuptonin thelbin e akuzave, i quanin shigjeta të helmatisura jo kundër Berishës, por kundër Shqipërisë, kundër demokracisë. Shumë lexues të akademikut, sidomos të djathtë, bënë divorcin me të që në atë kohë.

Me këtë rast po sjell një përvojë timen, që më duket domethënëse dhe kundërvënëse për rastin në fjalë. Në verën e vitit 1992 punoja në qytetin Volos të Greqisë fqinje, bastion i përhershëm i Partisë Komuniste greke. Fare rastësisht kam ngrënë një drekë me kryetaren e kësaj partie, zonjën Aleka Papariga. Rasti ishte i tillë: në Greqi roli i sindikatave në votime është shumë i ndjeshëm. Në vjeshtë ishin zgjedhjet për Parlamentin dhe liderët e partive kishin filluar fushatën. Kryetari i sindikatave të tregëtisë së qytetit, më e madhja në atë qytet, kishte ftuar zonjën Papariga për drekë. Me që unë punoja në vilën e kryesindikalistit atë kohë, më ftoi edhe mua në atë drekë. Pas ngurimesh, kur më thirri me zë të lartë, duke më shpjeguar se kishte shumë gjellë, pasi mendonte se unë hezitoja për shpenzimet, pranova ftesën. Ishte ditë e diel dhe shoqërohesha me një mikun tim bashkëkombas. Shkuam të dy. Papariga e priti mirë praninë tonë në tavolinën e zgjeruar të drekës, pa na pyetur se ishim shqiptarë apo vorioepiriotë. Natyrshëm biseda shkoi te politika dhe Papariga shprehu të sajat. Inatin e kishte me Gorbaçovin, që tradhtoi të ardhmen komuniste të popujve. Enver Hoxhën e quajti sulltan, jo komunist, kurse Ramiz Alinë imitues të Gorbaçovit. Bashkëkombasi dhe miku im, duke menduar se ishte në mjedisin e përshtatshëm, nuk pushoi së foluri kundër Amerikës dhe Berishës. Sipas tij, Berisha ishte njeriu më i padëshiruar për shqiptarët me të gjitha të këqijat, bile as i hijshëm. Për problemin e Amerikës ndërhyri një bankier, kurse Papariga (m'u duk se humbi durimin), iu drejtua me këto fjalë bashkëkombasit tim, i cili ishte karrigethyer dhe i ngrohur nga pija: nuk mund t'i pranoj të gjitha këto që thoni ju, pasi Shqipëria atje ishte, pse nuk doli ndonjë tjetër ta bënte punën e tij. Në televizion më është dukur karizmatik. Edhe kaq shpejt s'mund ta gjykoni se mjek ka qenë, i mungon përvoja. Bashkëkombasi im u gufos pas këtyre fjalëve. Fitove me heshtjen tënde, unë dola i mundur se fola shumë, më tha më pas sedërthyer, pasi e mbante veten me shumë përvojë në komunikim, se kishte qenë drejtues lokal partie dhe pushteti. A nuk është pak befasuese që një kryetare e një Partie Komuniste greke fliste me maturi dhe realizëm për Sali Berishën, ndërsa një akademik, që vetë Berisha me shokët e tij e bënë emblemën e lëvizjes demokratike, nuk duronte dot as sa të hidhte hapat e para demokracia. Përkundrazi, akademiku ynë nuk nguroi ta prezantonte Presidentin e parë antikomunist (qoftë edhe si institucion), para ndërkombëtarëve si një President që nuk ishte i aftë të përfaqësonte liderin demokrat të vendit ultratotalitarist. Ai nuk duroi dot t'i jepte një këshillë vëllazërore Presidentit pa përvojë apo të priste të kullohej sadopak "vera" e demokracisë, por u hodh në sulm kundër tij, në sinkron të plotë me të majtën e dekompozuar shqiptare. Akademiku e paraqet veten mjeshtër të verës, por nuk e lë as të fermentohet, jo më të kullojë sa duhet.

Personalisht bëra sikur s'e kuptova mirë atë shkrim dhe ia faturova përkushtimit të madh të zotit Qose për çështjen kombëtare. Halli i Kosovës, thashë, e ka çuar akademikun atje ku s'duhej. Ndoqa më pas me indiferencë debatin e akademikut me profesorin Bujar Hoxha, i cili e akuzonte për lidhje të forta shpirtërore me Lidhjen Komuniste Serbe. Sigurisht që unë merrja anën e akademikut. Nuk dua të përmend këtu dashurinë e madhe të zotit Qose për të majtën shqiptare, kur erdhi në pushtet, pasi e majta është gjysma e popullit shqiptar dhe as impenjimin e madh të lidershipit të së majtës sonë dhe mediave në shërbim të saj, për ta shpallur akademikun President të Kosovës pa u bërë zgjedhjet akoma. Dukej hapur se zgjedhja në fronin e Presidentit të Kosovës dhe më vonë mbase i tërë shqiptarëve ishte një ëndërr e lashtë e tij, por edhe kjo është një e drejtë e çdo intelektuali, pavarësisht se kosovarët nuk dëgjuan fare nga ai vesh. Sidoqoftë, kosovarët, falë politikës së mençur të Titos, kishin qenë më të lidhur me Europën, më të hapur dhe e kuptuan se propaganda e qeverisë, presidencës dhe një pjese të medias shqiptare ishte kënga e serenave të së majtës së vjetër. Vite më vonë, debatin e shpallur me Kadarenë, le ta quajmë një konflikt për identitetin europian të shqiptarëve, e quajta fillimisht duel korifejsh, debat i shëndetshëm demokratik. Dikush e quajti duel gjelash, dikush duel kapriçoz për fronin e mbretit të letrave. Secili pati ithtarët dhe kundërshtarët e vet, por ajo që u vë kurorën mbretërve të letrave, inteligjenca krijuese në këtë rast u prononcua hapur kundër akademik Qoses. Ç'të thuash më tepër? Akademiku, që ne brezi i ri apo i mesëm i viteve '80, e kishim idhull të mendimit, na doli kundra Presidentit të parë demokrat në Shqipëri, kundra themeluesit të parë të partisë opozitare në Kosovë dhe më pas kundër Presidentit të parë të Kosovës së pavarur, Ibrahim Rugova, kundra korifeut të letrave shqipe, i cili ka gllabëruar çmimet më prestigjioze të Europës për letërsinë, Ismail Kadare. Kundra të gjithëve. Dhe tani kundra historianëve, që me të drejtën profesionale e shkencore, hartojnë një tekst shkollor alternativ të historisë, duke u shprehur me mllef kundër partisë së parë opozitare në Shqipëri dhe liderit të saj. Askush, as historianët profesionistë të indoktrinuar, as liderët e partive dhe as akademiku më i fuqishëm, nuk mund të mohojë kthesën historike të vendit të shqiponjave në vitet '91-'92, as rolin e PD dhe Sali Berishës. Kushdo që e lakmon për vete protagonistin e instalimit të demokracisë në Shqipëri ose u shërben të tjerëve, që nuk e meritojnë, është i humbur. Duam s'duam ne doktor Berisha ka hyrë në histori, ai i dha emër kohës. Populli ka thënë, thotë e do të thotë: "Koha e Berishës". Sado të thotë e të shkruajë akademiku i nderuar nuk do ta merrja kurajon të shkruaja mendime të tilla, por rasti i fundit ma fashiti ndrojën. As më shumë e as më pak, por revolucion "demokratik" i quan në mënyrë të habitshme ngjarjet e '97-ës zoti Qose në intervistën e fundit të lartpërmendur. Shumë herë na ka shtangur akademiku me shkrimet e tij sa befasuese aq edhe provokuese. E theksova dhe më lart, personalisht zotin Qose e kam mbajtur si një nga ikonat e inteligjencës shqiptare dhe disa shkrime të tij gjatë periudhës postkomuniste, i kam quajtur herë fluturime korifejsh, herë patetizëm patriotik, herë ego intelektuale, herë delir madhështie e herë lajthitje pleqërie, por pagëzimi i rebelimit të '97-ës si "revolucion demokratik" i popullit shqiptar kapërcen çdo limit. Sado i dëshiruar të jesh për ta futur në korniza normalitetin intelektual, tabloja del e deformuar. Në se aktorët e revolucioneve demokratike do të ishin bandat kriminale të zançaushlerëve, të tilla që shkatërrojnë çdo gjë që u del përpara, vrasin njerëz të pafajshëm, vjedhin me tanke bankat, torturojnë biznesmenët për t'u vënë gjoba, shkatërrojnë pasurinë shtetërore dhe personale, që e mbjellin tokën me krime, që lënë prapa urrejtjen dhe hakmarrjen primitive, marrin nëpër këmbë dinjitetin e një kombi dhe shfytyrojnë imazhin e tij përballë gjithë botës, atëherë revolucione të tilla demokratike mos ardhshin kurrë, se njerëzimi do të ishte më i qetë dhe jeta më e bukur pa ta. Pagëzimin e '97-ës e bëri vetë koha, populli dhe mbarë bota, si rebelim që nuk kishte asgjë të ndryshme nga rebelimi i atëhershëm i Kongos, për të përmbysur Presidentin Kabila. Por zoti Qose, me shumë përvojë nga historiografia, politika dhe fusha e letrave, nuk duhet t'i lërë gjërat në mes të rrugës, ai duhet të tregojë edhe forcat pjesëmarrëse edhe prijësit e revolucionit "demokratik", për të cilat s'na thotë asnjë fjalë.

Tani, pas kaq e kaq kundërshtimeve e provokimeve të hapura të akademikut, mendimi kthjellohet dhe mund të nxjerrësh dhe konkluzione. S'mund të flitet më për lapsuse apo lajthitje të rastit. Tani mund të kuptosh edhe përse në vitin 1981 media shqiptare, e tejpolitizuar, i hapi aq shumë vend zotit Qose. Dihet mirë se Enver Hoxha do të zinte dhe diellin po të shkonte kundër interesave të tij. Ai përzuri edhe Zotin për t'i hapur vendin vetes. Në mbretërinë e tij kishin vend vetëm ata që i shërbenin me devocion e përunjësi. Dihet mirë se çfarë censure kishte ndaj mendimit kosovar, kur radio Prishtina thoshte në çdo edicion lajmesh "Tirana e tiranëve". Diktatori Hoxha mund të toleronte diçka për shpalljen e Kosovës republikë, por brenda Federatës Jugosllave, brenda doktrinës së vet, vetëm t'i shërbehej megallomanisë së tij, për t'u shpallur njësh i botës. Dhe kjo ndihet në çdo shkrim kritik të akademikut ndaj demokracisë në Shqipëri dhe kundër korifejve të mendimit të sotëm demokratik. Sa herë ai do të linçojë "regjimin" e Berishës apo jep vlerësime për Kadarenë përdor termin "stalinist" dhe asnjë herë "enverist". Gjatë dy dekadash demokraci, duke përfshirë dhe shkrimin përshëndetës në numrin e parë të "RD", nuk ka përmendur emrin e Enver Hoxhës apo të Ramiz Alisë. Ai asnjëherë nuk flet me nuancë dashamirësie për të djathtën shqiptare, nuk përmend për mirë asnjë lider të partive të djathta as në Shqipëri e as në Kosovë. Bile dhe kur përmend disa historianë "model" nxjerr në krye një lider politik të një partie të majtë inekzistente në Shqipëri. Asnjë herë zoti Qose nuk përmend kalvarin e intelektualëve shqiptarë të persekutuar me burgje politike, me internime apo me transferime riedukimi në gjirin e klasës puntore. Asnjë herë nuk flet me simpati për demokracitë perëndimore, gjë që flet për një orientim lindor të tij dhe në shërbim të së majtës së vjetër shqiptare. Zoti Qose flet në mënyrë denigruese vetëm për Sali Berishën dhe Ismail Kadarenë me një gjuhë të ashpër sa nuk flet as Ramiz Alia, as Nexhmije Hoxha, as Hysni Milloshi. Në çdo shkrim në gazetat shqiptare akademiku i hedh benzinë konfliktit, nxit urrejtjen midis politikanëve dhe në radhët e elitës intelektuale, midis së djathtës dhe së majtës, bile midis bashkëkombasve në anë të ndryshme të kufirit. I thotë të majtës më majtas, të djathtës më djathtas, t'i kthejnë kurrizin njëra tjetrës. Këtë e dëshmon e tërë statura politike e tij gjatë 20 vjetëve të përmbysjes së regjimit diktatorial në Shqipëri. Por, sigurisht me këto që shkruan e thotë bie ndesh me qëndrimin e popullit kosovar që i do e i respekton deri në adhurim dy korifejtë e shqiptarizmës.

Akademiku ynë i nderuar nuk duhet të lejojë që "vera" e mendimit të tij t'i kthehet në uthull, se uthulla e fortë gërryen buden e vet. Në pleqëri njeriu bëhet maniak ose e bren ndërgjegjja. Akademiku i nderuar s'duhet t'ia lejojë vetes brerjen e ndërgjegjes.





Mesazhi i një vizite


Bledi KASMI


Kosova i rezervoi gjatë 48 orëve një pritje të veçantë Sali Berishës, i cili në të vërtetë nuk është se në shtetin më të ri të Evropës pritet thjesht si Kryeministri i Shqipërisë. Disa media në Kosovë si dhe diskutimet e qytetarëve të Kosovës në internet, të cilët i uronin mirëseardhjen, e konsideronin Berishën si lideri i kombit. Një pjesë tjetër shihte tek ai një shpresë për ndryshim edhe të Kosovës, kur i kërkohej të ndërhynte tek autoritetet e Prishtinës për një sërë çështjesh që preokupojnë qytetarët e këtij vendi, ndërsa të tjerë kërkonin prej tij që të nxiste qeverinë për ndërtimin e autostradës që do të lidhë Kosovën me rrugën Durrës-Kukës.

Të rralla në historinë e një vendi mund të jenë pritje të atilla si ajo që kosovarët i rezervuan Berishës gjatë dy ditëve të fundit. Ne, shqiptarët e kësaj ane kujtojmë se kemi pritur në këtë mënyrë ish-Sekretarin amerikan të Shtetit, Xhejms Beker. E pritëm në një moment vërtet delikat kur vendosej e ardhmja e këtij vendi. E pritëm si misionarin e vendit të lirisë, që përçonte mesazhin e ringjalljes së shpresës së vdekur prej gjysëm shekulli diktaturë, e pritëm si njeriun e vendit të madh që na kishte garantuar mbijetesën në ditë të vështira dhe na garantonte mbështetjen në rrugën tonë të mundimshme drejt rrëzimit të diktaturës dhe ndërtimit të demokracisë. E pritëm në atë mënyrë dhe nuk u zhgënjyem. Ka disa ndjenja dhe qëndrime, të cilat vështirë të ndryshojnë jo vetëm me kalimin e viteve, por edhe të shekujve, sepse janë kalcifikuar për një periudhë të gjatë të historisë.

Ashtu sikurse ne prisnim në '91 Xhejms Bekerin, ashtu Kosova ka pritur dhe pret në çdo vizitë të tij në Kosovë, Sali Berishën. Ai është për ta njeriu që përfaqëson gjysmën tjetër të trupit të tyre, është individi me të cilin identifikohen përpjekjet e kësaj ane të hartës shqiptare për çlirimin e Kosovës, një betejë e gjatë dhe e mundimshme e kurorëzuar afro dy vite më parë me pavarësinë, është njeriu tek i cili ata shikonin për vite e vite me radhë shpresën dhe mbështetjen e pjesës tjetër të kombit në luftën e saj për liri: "Një komb një qëndrim", ishte thirrja e Berishës, në mitingun e Tiranës të dhjetë viteve më parë, ndërsa hordhitë serbe kishin nisur masakrat në Kosovë ndaj popullsisë civile.

Pas zgjedhjeve të 28 qershorit të Shqipërisë nuk kishte ndarje në Kosovë. "Fituam ne" ishte kryefjala e kosovarëve, duke identifikuar fitoren e PD dhe Berishës si një fitore të tyren. Berisha është si një dritare për Kosovën ku ata mund të shohin dhe të kërkojnë shumë nga ato që nuk u plotësohen apo nuk arrijnë t'i përmbushin brenda shtëpisë së tyre. Ai shihet si një zgjidhje për shumë probleme, me të cilat Kosova po përballet sot dhe që nuk janë të pakta, por dhe si orientuesi i besueshëm për udhën ku duhet të shkelë në të ardhmen e saj shteti më i ri i Evropës.

Lidhja e Berishës me Kosovën mbi të gjitha është shpirtërore. Ajo është e hershme. Ka qenë dhe mbetet kredoja politike e tij në këto 19 vite të pluralizmit politik. Në dhjetorin e '90, kur Berisha mbërriti në qytetin studentor ku kishte nisur lëvizja për rrëzimin e diktaturës, ai iu drejtua studentëve të mbledhur në shesh me fjalët se liria është një betejë për t'u fituar jo vetëm për shqiptarët e Shqipërisë, por dhe ata të Kosovës. Në ato ditë kishte shumë pak intelektualë të Tiranës që artikulonin dhe motivonin rininë për lirinë e Kosovës dhe ndoshta i vetmi që e bëri këtë thuajse në çdo takim të atyre ditëve të dhjetorit '90 dhe më pas ishte Sali Berisha.

Që prej atyre ditëve dhe deri më sot Kosova ka qenë e pandarë në vijën politike të Sali Berishës. Ka qenë zëri dhe këmbëngulja e tij e hekurt që Kosova të ketë zërin e saj të fuqishëm dhe vendin që meriton në politikat e Tiranës edhe kur të majtët shqiptarë e shikonin pjesën tjetër të kombit si një mish të huaj. Kjo është e qartë sot për kosovarët.

Nuk është vetëm historia ajo që e bën Berishën një lider të kombit për shqiptarët e Kosovës, por edhe e tashmja. Ndërtimi i aortës së kombit, rrugës Durrës-Kukës, ka bërë që Kosova të jetë sot fizikisht e bashkuar me infrastrukturë me Shqipërinë, duke hequr ato barriera të vendosura në shekuj dhe që e bënin të pamundur kontaktin mes dy vendeve. Por jo vetëm kaq. Gjatë viteve të fundit ky afinitet i kosovarëve është shtuar duke parë se përtej Berishës, në politikën shqiptare, qëndron një njeri malinjë, shumë i largët dhe i ftohtë për ta.

Njeriu që doli hapur kundër rrugës Durrës-Kukës, duke thënë me të madhe deri pak javë më parë se "kjo rrugë nuk i shërben askujt", sot identifikohet në Kosovë me zërat që kërkonin që kjo rrugë të mos konkretizohej kurrë. Kjo është alternativa që Kosovën e bën të ndjehet e huaj për Shqipërinë, që i sjell ndër mend të shkuarën kur Kosova shitej në pazarin e diktaturës, kur ndjehej si jetime në shtëpinë e saj dhe ishte harruar nga pjesa tjetër e kombit, braktisur dhe mohuar në mënyrën më monstruoze, në një kohë që vuante një genocid njerëzor, shpirtëror dhe kuturor.

Berisha nuk është vetëm një realitet në Kosovë. Kjo vizitë e Berishës atje konfirmoi se ai është një faktor determinant në rajonin e Ballkanit ku roli i tij moderues në këtë anë po shikohet, preket dhe vlerësohet nga Perëndimi. Është njeriu, të cilit Perëndimi i beson transmetimin e mesazheve më kruciale në shtetet ku shqiptarët janë shtetformues. Ai është sot zëri i Perëndimit për Kosovën, por dhe zëri i Kosovës në Perëndim. Askush si ai nuk ka lobuar për njohjen e pavarësisë së Kosovës, nuk ka mbajtur në OKB një fjalin ku gjysmën e minutazhit t'ia kushtojë Kosovës dhe askush si ai nuk është përpjekur që Kosova të ketë vendin e saj në OKB.

Vizita 48-orëshe e Berishës në Kosovë transmetoi disa mesazhe të rëndësishme për të ardhmen e shtetit të ri për të mos u lëkundur nga shinat e saj të stabilitetit dhe politikave orientuese euroatlantike. Janë mesazhe që Berisha ka ditur t'i transmetojë dhe të gjejë mbështetje edhe më parë, kur pas vizitës së Presidentit Bush në Shqipëri mbërriti në Kosovë për t'i thënë kosovarëve itinerarin deri në pavarësinë e plotë, por dhe neutralizoi plotësisht shqetësimin e Perëndimit, që në ato ditë kishte të bënte me humbjen e gjakftohtësisë dhe durimit të kosovarëve.

Mesazhi kryesor i vizitës së Berishës në Kosovë për respektimin e kufijve territorialë, respektimin e të drejtave të pakicave, krijimin e një klime të mirë në marrëdhëniet me fqinjët si dhe hapjen e një kapitulli të ri mes shqiptarëve të Kosovës dhe serbëve janë ato që i duhen sot Kosovës, si një shtet me demokraci funksionuese dhe që garanton të Drejtat e Njeriut. Kjo është pasaporta, e cila po i kërkohet sot Kosovës.






Shirat e tetorit dhe opozita


Miranda HAXHIA


Një lajm kaloi si pa u vënë re, por që sipas pikëvështrimit të papolitizuar të ngjarjes, ai ka një dimension shumë të gjerë, jo vetëm qytetar, por njerëzor, intelektual, vlerësim për reformatorin e politikës shqiptare, kryeministrin Berisha. Kuvendi i Komunës së Prizrenit shpall Qytetar nderi i Komunës së Prizrenit, kryeministrin e Shqipërisë, Dr.Sali Berisha. Kryeministri i Kosovës, z. Hashim Thaçi me këtë kërkesë tregoi një ndjesi intelektuale dhe patriotike. Kështu, kryeministri Berisha do të marrë rrugën për Prishtinë. I duhet të kalojë me maturi rrugën e re Durrës-Morinë, rrugë për të cilën opozita u lodh duke sajuar pengesa si në murin e Rozafës, ç'ndërtohej ditën, donin ta rrëzonin natën. Nuk ia dolën dot.

Tashmë kanë menduar të dalin në protesta. Në mes të ditës. Në shesh.

Vetëm pak kohë më parë, në fillim të shtatorit Sali Berisha u nderua me çmimin më të lartë "Eisenhower Medallion" nga Organizata "People to People International", e cila njoftoi se kryeministri i Shqipërisë, Shkëlqesia e Tij Prof. Dr. Sali Berisha, është fituesi i këtij viti.

Po të kujtojmë se këtë çmim më parë e kanë marrë personalitetet më të shquara, me famë botërore, të cilët kanë dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm në procesin e paqes, atëherë i bie që tetori i protestave të opozitës të fillojë në Amerikë, atje ku demokracia është e asaj forme ku gjithë ndodhitë kanë kuptimin e tyre të qartë dhe të denjë. Dhe më tepër i bie të jetë protestë kundër paqes. Të jetë një zhurmë shiu opozitar. Me gjyma. Me rrëke! Mundësisht, katastrofik!

Duke menduar se cilat janë shkaqet që e çojnë opozitën drejt një teatri të tillë, drejt një superkomedie të tillë, kryetari i imagjinatës së protestës së opozitës, si qytetar shqiptar duhet të ndiejë peshën e çmimit "Eisenhower", vlerësimet e personaliteteve të ndryshme gjatë sesionit të fundit të OKB; por kjo peshë rëndese nuk është e ngjashme me pikëllimin opozitar për motin e keq dhe shirat e zgjatura biblike që do fillojnë në 10 tetor dhe nuk i dihet deri ku do t'i shpjerë rrëkeja. Ajo do të fillojë nga një ndërtesë e mbyllur partie e do fillojë të lëshojë çurgje ankesash nëpër rrugët e Tiranës. Sipas fallxhorëve të PS-së, kjo protestë do shtrihet në gjithë vendin. Gjithmonë sipas tyre! Sepse sado të përpiqen liderët dhe ortakët e tyre të rinj për ta shtuar zemërimin e protestave, kjo nuk e zgjat më shumë rrugën drejt konsolidimit të së ardhmes sonë europiane.

Ka një gjetje interesante në këtë udhëtim në kahe të kundërt. Qeveria dhe udha e saj drejt së nesërmes, drejt verifikimit, zgjidhjes së problemeve, opozita drejt udhës së vështirë të kaosit në një marshim të pakuptueshëm, i quajtur si gjetje demokratike, por i papërligjur në këtë kohë demokratike, kur njerëzit punojnë, kur duan vërtetë të punojnë.

Në dhjetë tetor është parashikuar të fillojë protesta surreale e opozitës. Do dëshironin ideatorët e këtij prishje moti të kishin bashkangjitur studentët, që do jenë zënë me përgatitjet e fundit për fillimin e vitit të ri akademik. Ishte një ngasje të fitonin studentët e Vlorës, por Ministria e Arsimit u tregua e ndjeshme dhe korrekte ndaj kërkesave të tyre! Sikur këta studentë të fillonin shkollimin e tyre përmes sheshit, do kemi modele të së ardhmes që do fillojnë nga ulërimat e sipër e kjo do binte ndesh me arsyetimin dhe qetësinë diplomatike që pretendojmë të kemi gjetur nga shumica e ndërkombëtarëve.

Do dëshironin opozitarët të vjetër dhe të rinj të kishin moshën e tretë në protesta, por këtu do t'u duhet shumë demagogji pasi është kapërcyer koha kur bashkia u falte një gazetë në mëngjes për t'u lexuar falas të moshuarve, në kohën që pensioni i tyre është dyfishuar gjatë qeverisjes "Berisha". Ndërsa protesta mund t'i çojë në një rrugë pa krye, në një mosmirënjohje ndaj mendësisë sociale të qeverisë "Berisha".

Në shiun e tetorit të opozitës do kërkonin të protestonin mësuesit dhe që nuk janë pak, duke menduar se pas tyre janë nxënës, shumë nxënës. Të bindësh mësuesit të dalin në rrugë do të thotë të mohosh se pagat e tyre janë nga më të lakmuarat në tregun e pagave sot në Shqipëri. Përse do të protestonin mësuesit? Ishin ngacmimet që një libër historie do t'i nxirrte ata të rrugën e protestave, mirëpo, mësuesit janë vet pjesëmarrës në reformën arsimore, janë menaxhues situatash dhe dinë t'i zgjidhin problemet e tyre, sidomos kur kanë të bëjnë me mësimdhënien.

Atëherë... përse nuk parashikohen shira në tetorin e protestave të Edi Ramës? Sepse kur të nderojë Prizreni me çmimin Qytetar Nderi Dr. Berishën, i bie të fillojnë shirat e akademikut tonë andej nga Kosova, i cili bën gurgule të madhe për të mbjellë urrejtje dhe përçmim mes shqiptarësh. Kryeministri i Kosovës, z.Thaçi, qytetarët e Prizrenit, qytetit që di të bëjë histori, kur shumë të tjerë e ngatërrojnë historinë me amullinë, po i tregon kësaj opozite, gjithë atyre syve të këqij ciklopësh që nuk duan të shikojnë se nuk është i mjaftë çmimi "Eisenhower", me të cilin nderon Amerika njerëzit e punës dhe të zhvillimit, për të plotësuar profilin patriotik dhe punëtor, paqedashës dhe reformator të kryeministrit Berisha.

Ndaj, sado protesta të pretendojnë lakmitarët e së pamundurës, e demokracisë dhe fitores që nuk e patën dot, tetori do të jetë me diell, me punë, me mirënjohje. Për cilët? Për ata që nuk dinë të gënjejnë, nuk dinë të mashtrojnë, nuk duan të enden rrugëve për trillet e një politike endacake, që këtë herë kërkon edhe xhyben e Ngjelës, apo xhepat e Ndokës. Për t'u mbrojtur nga rrëketë!





rd

[Agim Doçi]

Kjo asht shkolla e sharjeve dhe e fyerjeve e Rexhep Qoses!
Nxansat ma te dalluem dhe me Flete Nderi qe diplomohen nga Shkolla e Qoses, jane:
Preng Sherri, hasjani51, Kili Merturi etj.
DIPLOMAT jane te lutur ti perkthejne ne gjuhen shqipe, sepse jane shkruar ne shkinisht.
Tung nxansa te Qoses.

[Enkeleu]

E shkolla e Agim Docit cila qenka ?!

Ajo e ofendimeve , prepotencës , megalomanisë...( uhh sa shumë , nuk po i numeroj me tutje )!!

Me të gjitha këto diploma vërtet je më " i madh" se Qosja , aferim !