Por për çka është fjala konkretisht.
Në numrin e së mërkurës të gazetës së njohur beogradase “Politika”, 1 korrik 2009, faqe 16, është botuar artikulli i gazetarit S.Stamenkoviq, me titull “Shqiptarët e përvetësojnë Aleksandrin e Maqedonisë dhe Karagjorgjen”. Në këtë artikull pasqyrohen në mënyrë tendencioze disa të dhëna në lidhje me përçapjet edhe ashtu shumë të dobëta të shqiptarëve që të pasqyrojnë realitetin historik në mediat e huaja.
Kuptohet që historiani sërb Predrag Markoviq i intervistuar në këtë shkrim, i përshkruan këto përpjekje të drejta dhe shumë shkencore të shqiptarëve në traditën karakteristike të publicistikës sërbe, me sarkazëm, arrogancë dhe mohim të realitetit objektiv. Sipas Markoviqit në Kosovë nuk ka kulturë shqiptare. Kishat ortodokse janë sërbe kurse xhamitë janë osmane. Gjithashtu në traditën karakteristike bizantine të mohimit të gjithçkaje shkencore dhe racionale, e pranon ekzistencën e disa klaneve me “origjinë shqiptare” por vetëm si pjesë e aristokracisë “sërbe”. Këtu vjen në kontradiktë me vetveten, pasi në fillim e mohon e pastaj e pranon mundësinë e ekzistencës së fiseve të caktuara shqiptare, edhe pse kujdeset të thotë atë “në numër të vogël”.
Sa i takon përkatësisë etnike të Lekës së Madh është një temë e gjatë për të cilin do japim vetëm një fakt. Autori më i cituar dhe shkencëtari i cili meret si burimi më autoritativ për jetën dhe veprën e Aleksandrit të Maqedonisë, është britaniku Sir Uilliam Uoodthorpe Tarn nga Akademia Britanike.
Në paragrafin hapës të librit të tij “Alexander the Great””, Z.Uoodthorpe Tarn e shpjegon shumë mirë çështjen e prejardhjes etnike të këtij perandori të pavdekshëm në histori.
Sa i takon çështjes së Karagjorgje Petroviqit, heroit të kryengritjes së parë sërbe kundër pushtimit turk, këto janë teza të njohura të historisë së sllavëve të jugut që nuk janë zbuluar nga shqiptarët por nga sërbët vetë. Edhe vetë burimet zyrtare sërbe e pranojnë origjinën e tij nga fisi malazez i Vasojeviqëve. Fiset malazeze në shumicë janë me origjinë etnike shqiptare, të sllavizuar me kalimin e kohës nga shkollat ruse dhe sërbe dhe priftërinjtë ortodoksë.
Bile së fundmi, vetë dy autorë sërbë kanë botuar një libër ku hedhin dyshime serioze për prejardhjen shqiptare të Gjergjit të Zi Petroviq (1768-1817), themeluesit të dinastisë së parë sërbe të Karagjorgjeviqëve.
Sipas Librit “Karagjorgjeviqët – historia e fshehur” ("Karađorđevići - sakrivena istorija", Milorad Bošnjak, Sllobodan Jakovlevic, LIO, Gornji Milanovac), gjyshi nga ana e babës së Karagjorgje Petroviqit ka qenë shqiptar nga fisi i Kelmendit me emrin Gjin Marash Kelmendi.
Njëri nga autorët, e pikërisht Sllobodan Jakovleviqi, është pasardhës i drejtpërdrejtë i kësaj familjeje. Sipas kësaj, shihet qartë se vetë sërbët nuk janë më në gjendje të mbulojnë falsifikimet nga e kaluara dhe kanë filluar të botojnë libra neutralë ku zbërthehen sado kudo me objektivitet të dhënat nga e kaluara historike.
Edhe për çështjen e shtëpisë mbretërore të Nemanjiqëve ekzistojnë dyshime serioze se kemi të bëjmë me familjen e madhe feudale shqiptare të fesë katolike Nimani, e cila kaloi nga katolicizmi në ortodoksizëm, duke e vulosur kështu përfundimisht edhe ndryshimin e përkatësisë etnike nga shqiptare në sërbe. Dihet se në atë kohë, flasim për periudhën mes shekujve XXI - XXIII, katolikët e vetëm në veri kanë qenë me përkatësi etnike shqiptare, sa që edhe vetë sërbët fenë katolike e quanin “fe të shqiptarëve” - (shih “Arbanaska vera” - te “Zakonik Cara Dushana”).
http://209.85.129.132/search?q=cache...&ct=clnk&gl=se
Krijoni Kontakt