Kush eshte Ilir Meta.

[goldian]

pse mer ca do me u ba ti tan lepri kshu

sa shpejt mu pergjigje
e adhuroj moniken sa qejf kam ta shoh ministre te mbrojtjes
xhuxhu ku jane birrat e festes

[Xhuxhumaku]

sa shpejt mu pergjigje
e adhuroj moniken sa qejf kam ta shoh ministre te mbrojtjes
xhuxhu ku jane birrat e festes

ti do birrat apo birat e festes

[martini1984]

hahahaha na qenka bere "perla" ylyver pse humbi ai dhemb palari hahahaha

Un sjam i politikes por Ilir Meta me kete qe beri shpetoj vendin nga demostrata te dhuneshme qe po pregatisnin anti shqiptaret

Ilit Meta e meriton te jet kryeminister

Pra Psikopati Sali Kriminel Bjeshka,e kupton Skrapar gur Mafiozin.Tani te gjithe ketu jane te kenaqur,dhe neve jemi MUMJE.
Do banet.

[[Perla]]

hahahaha na qenka bere "perla" ylyver pse humbi ai dhemb palari hahahaha

Un sjam i politikes por Ilir Meta me kete qe beri shpetoj vendin nga demostrata te dhuneshme qe po pregatisnin anti shqiptaret

Ilit Meta e meriton te jet kryeminister

Ver ndonje foshnje me shami per avatar tani, ti "i forti" dhe evito te me citosh mua sepse ma neverit

Meta do behet kryeminister mos e vri mendjen do e merritonte me shume sikur koalicionin ta kishte shpallur para zgjedhjeve, jo 4 mandate do merrte po 40.

[OO7]

Ver ndonje foshnje me shami per avatar tani, ti "i forti" dhe evito te me citosh mua sepse ma neverit

Meta do behet kryeminister mos e vri mendjen do e merritonte me shume sikur koalicionin ta kishte shpallur para zgjedhjeve, jo 4 mandate do merrte po 40.

40 do ti merrte ai tha para zgjedhjeve. Ta kishte shpall para zgjedhjeve koalicionin do merrte 71. Sdo kishte nevojë as për Berishën

[[Perla]]

U tregua budalla pra, te rrije te duroje bacen tani, tja kishte heq me para

[drague]

ti do birrat apo birat e festes

ne dum birrat firma bechtel merret me birat.

[Linda5]

ne dum birrat firma bechtel merret me birat.

Zemre kur te shkojme ne Tiron do festojme per PDI me gjith patriotin tim


Kurse per Ilir Meten le te festoj ....e di vet ti

[Pogradecari]

Kjo që ndodhi tregon se në Shqipëri nuk ka më politikanë, por prostituta politike. Një i tillë është edhe Ilir Meta, ku sot i dha fund edhe partisë së tij politike (nëse ka patur një të tillë). Ilir Meta është një njeri, i cili ka pështyrë mbi tërë ata njerëz të thjeshtë, pensionistë të moshuar e të moshuara, të cilët kanë votuar jo për të, por për të qëruar Berishën.
Është e turpshme se si një njeri, pa mbaruar ende votimi, del e thotë se do bëjë koalicion me atë që dikur e quante SALI GËRDECIN, ose kur thoshte se në asnjë rrethanë nuk ka koalicion me Berishën.

Nëse ka një çmim me të cilin Berisha i blen këta LANGARAQË si Ilir Meta, edhe Kodi Zgjedhor duhet të vendosë një standard (gjobë, burg etj.) që kur shqiptarët votojnë majtas ose e kundërta, ai që shpërdoron votën dhe besimin e shqiptarëve, të ndëshkohet ose me gjobë, ose me burg.

Ndryshe, Sali Berisha do vazhdojë të marrë nga Faslliçi për të blerë gjitha bajgat e së majtës shqiptare, që janë ende me shumicë në korridoret e PS-së.

Letër e nënshkruar: Merigm Tari

[B][COLOR="Navy"][SIZE="2"]ti perle si perle qofsh por nuk flitet keshtu as une nuk e kam qef saliun per arsye sepse nuk lejon lufte brenda partise se tij dhe nuk u be turija e tij tju mari tokat atyre qe kane tapite qe ne kohen e turqise dhe qe krijon tapi te reja dhe qe as zoti nuk ben gjera te tilla
sa per meten ai eshte nje student dhjetori person i sukseshem ne politike mos haroni se bota e ka cilesuar si kryeministrin me te mire per kohen qe ishte
dhe ndoshta tani saliu uk mund te beje si i do qfi ashtu sic ka bere ndoshta ndryshojne gjerat
ne si popull na behet mire qe te kete lufte brenda qeverise qe te kete me pak korupsion
dhe mos haroni qe dhe rama para se te behej socialist ishte anetar i PD
nuk me pelqeu rama ne keto zgjedhje sepse kerkonte nje system totalitar si te enver hoxhes qe demokracija te funksionoje duhet te kete lufte brenda partise dhe jo nje bajraktar dhe me servilat qe e ndjekin
please no ofendime nothing personal

[[Perla]]

Ndre Legisi, një prej njerëzve më të afërt të Ilir Metës deri para koalicionit me Berishën, rrëfen si asnjëhere tjetër për figurën e Metës, të pathënat e pazareve në LSI, si dhe të vërtetën e paktit me Sali Berishën.

1. Z. Legisi, disa nga anëtarët e kryesisë, themelues të LSI-së i bënë thirrje publike Ilir Metës për të reflektuar, por përgjigja e tij ishte: "ju nuk keni folur në parti dhe në kryesi". Si qëndron e vërteta?

Ndryshe nga kolegët e mi, unë personalisht nuk mund të them se Meta nuk më pyeti lidhur me bashkëpunimin e mundshëm me Berishën përpara se ajo të shpallej.

Po, unë pata një takim me Metën dhe shkëmbyem opinionet tona, lidhur me këtë bashkëpunim. Meta kishte dy-tre ditë që për shkak të lodhjes dhe stresit nuk dukej fare në selinë e LSI-së. Ai e konsideronte veten të humbur për shkak të rezultatit të arritur që ishte shumë larg ambicieve tona politike, tashmë të bëra publike prej tij se do të merrte mbi 35 deputetë.

Kam bindjen se Meta e dinte realitetin, por sa më shumë e prekte këtë realitet në takimet e tij elektorale aq më tepër përpiqej të rriste entuziazmin e njerëzve brenda LSI-së, duke bërë premtime dhe duke dhënë numra deputetësh që do të merrte duke mos i besuar as vetë. Jam i bindur se kjo taktikë e tij e dëmtoi shumë fushatën tonë elektorale, pasi ambiciet tona i bëri qesharake në sytë e publikut.

Gjatë bisedës me Metën i thashë se nuk mund ta mbështesja në iniciativën e tij për të bashkëpunuar me Sali Berishën, jo vetëm për shkak të bindjeve, por për arsye të raporteve të mia me Sali Berishën, që e kanë zanafillën tek ndjekja penale për gati një vit rresht pas arrestimit të Fatos Nanos në mitingun e famshëm të 30 korrikut të 1993; te sulmi që bandat e tij kryen mbi ne, socialistët, në zgjedhjet e famshme të Libofshës, ku për fat, vetëm Meta nuk u godit në atë kohë; te qëndrimet e pushtetit të Berishës gjatë viteve '96 dhe '97 kundrejt meje.

Megjithatë, i thashë se nisur nga mënyra e sjelljes së Partisë Socialiste ndaj LSI-së, e cila ishte një mënyrë tërësisht përjashtuese me qëllim shkatërrimin e kësaj force politike, ai kishte gjithë të drejtën që ta përdorte rezultatin e arritur pa pyetur fare për Partinë Socialiste.

Meta me deklarimin e tij i dha mundësinë Ramës që të shfajësohej para socialistëve dhe opinionit shqiptar, se socialistët gabuan kur votuan LSI-në dhe nuk e dëgjuan Ramën kur thoshte se: "Vota për LSI-në, është votë për PD-në".

Së dyti Meta gaboi kur nxitoi të deklaronte bashkëpunimin me Berishën, pasi edhe Berisha nuk i kishte 71 vota. Në këtë mënyrë, sipas opinionit tim, nëse nuk do të nxitonte, ai mund të realizonte edhe largimin e Berishës.

Unë besoja se loja e Berishës me trafikim deputetësh brenda sallës së Parlamentit nuk mund të funksiononte në momentin e ngritjes së një qeverie, që minimalisht i duhet një mazhorancë elektorale dhe jo një mazhorancë e krijuar me deputetë të trafikuar, të paktën kjo në momentin e parë.

Kam përshtypjen se informacionet për disa deputetë të PS-së që ishin të gatshëm të bashkoheshin me PD-në, shërbyen vetëm sa për ta nxitur Metën të deklaronte shpejt bashkëpunimin e tij me Berishën.

Nëse Meta do t'i rezistonte deklarimit të bashkëpunimit me Berishën, të paktën 10 ditë para afatit të nënshkrimit të marrëveshjes, ai do të arrinte të detyronte Partinë Demokratike për të ngritur një qeveri pa Berishën. Në këtë rast LSI-ja do të realizonte atë që ne thamë përpara shqiptarëve, se Rama pa LSI-në nuk arrinte dot të bënte 71 vota dhe se Berisha do të dilte në pension.

Në kushtet kur z. Meta e kishte vendosur të bashkëpunonte me Berishën, unë u ndava me të duke i thënë: "punë të mbarë, por më vjen keq se po shkon drejt greminës dhe unë as nuk të shtyj, por as në greminë me ty nuk vij".

Përsa i përket asaj, se nuk kemi folur në kryesi, dua t'i kujtoj përkrahësit e këtij opinioni se kur themeluam LSI-në, së bashku me Metën dhe disa kolegë të tjerë kishim një qëndrim, të krijonim një të majtë të vërtetë, që të mund të korrigjonte Partinë Socialiste, e cila çdo ditë e më shumë po shmangej nga programi i saj, duke humbur shumë nga idealet e socialistëve të vërtetë.

Unë kisha folur me Ilir Metën dhe me Ilir Metën u ndava. Nuk bëj pjesë në ata njerëz që mendojnë se mund të ketë një LSI pa Ilir Metën.

A e shikoni koalicionin Meta-Berisha me perspektivë dhe afatgjatë?

Nuk është e lehtë të bësh një parashikim të tillë, pasi një përgjigje e plotë do të duhej të analizonte shumë elementë që kanë çuar në këtë bashkëpunim. Mund të them që ky nuk është një bashkëpunim natyral, pasi dyshoj shumë në elementet që kanë ndikuar në arritjen e këtij bashkëpunimi.

Unë që e njoh mirë Ilirin, e shikoja me dhimbje në ditën e nënshkrimit të marrëveshjes, teksa përpiqej ta mbante veten e të justifikohej se do të mbetej socialist dhe si argument për këtë përpiqej të përdorte Edi Ramën, si një lider që nuk ishte socialist duke komentuar pa asnjë lidhje librin "refleksionet e Edi Ramës". Njerëzit u kthehen biografive dhe historive me tregime kur janë në fundin e karrierës së tyre.

Për mua Iliri e vuan shumë tradhtinë që i bëri të majtëve shqiptarë, duke bashkuar votat me Sali Berishën. Është në natyrën e tij që ankthin dhe stresin të përpiqet ta mbulojë me buzëqeshje dhe qeshje të pahijshme.

Gjithsesi, parashikoj se ende ai ëndërron që të përsërisë lojërat dhe akrobacitë e tij të shpeshta me Berishën. Me shpresën se një ditë mund të kthehet majtas, ai përpiqet të shtiret para publikut si socialist.

Askush nuk do mund të ketë më fuqi magjike për të bindur elektoratin, përjashto kategorinë e njerëzve përfitues nga pushteti i Berishës, të orientojë votën e LSI-së siç ndodhi në 2005, 2007 dhe në 2009.

Zoti Legisi, si një nga miqtë dhe mbështetësit e Ilir Metës, si e vlerësoni ju ndryshimin e tij të menjëhershëm nga e majta në të djathtë?

Jam shmangur maksimalisht të shprehem rreth aleancës absurde e shumë të dëmshme për zhvillimin dhe konsolidimin e mëtejshëm të LSI-së si një forcë e majtë, por dhe të karrierës politike të Ilir Metës pas këtij bashkëpunimi.

Ndryshe nga shumë kolegë të mi, unë bëj pjesë në ata që kurrë nuk i kam pëlqyer lëvizjet e shpeshta pragmatiste të Ilir Metës, ashtu si kundër asnjëherë nuk kam besuar se tek Ilir Meta do të ekzistonin shkaqe të forta detyruese, për ta lidhur atë pas qerres së Sali Berishës. Gjithmonë kam menduar se nga dimensionet e një lideri te Meta mungonte intelekti, por ishte prezent si tek askush tjetër nga moshataret e tij instikti dhe energjia.

Them instikti dhe energjia pasi lidhjet e tij me njerëz negativë më bënin vazhdimisht të mendoja se papërgjegjshmëria e tij nuk vinte si produkt i aftësisë për të shmangur të keqen, por ishte instikti i tij që e udhëhiqte gjithmonë drejt karrierës dhe interesit.

Kam bërë përpjekje maksimale t'i gdhend defektet e tij, që kishin të bënin me ambiciet e pajustifikuara dhe përpjekjet e shtirura për t'u evidentuar si patriot, burrë trim e me besë për të kërcënuar dhe nënshtruar të tjerët, duke përdorur gazetat dhe gazetarët që më tepër e kanë futur në gjirize, që nuk dihet se kur mund t'i plasin.

Nuk mendoj se ka ndonjë gazetar, analist apo ndonjë personazh tjetër të politikës që të mos e ketë njohur veprimtarinë politike të Ilir Metës në vitet '95 - '97 dhe të mos e ketë vënë re mbështetjen që mediat, në duart e Berishës së asaj kohe, t'i kenë dhënë atij.

E kisha harruar plotësisht një moment sinqeriteti të Ilirit me prof, e nderuar Maqo Lakrorin, por ja që vjen një ditë që gjërat marrin drejtim të detyruar, e thënë në gjuhën e diversantëve "çdo lojë e ka një fund".

Kam bindjen se edhe rruga të cilën përshkoi Ilir Meta nga shtëpia e prof. Nikos te nënshtrimi përfundimtar para Berishës nuk është një kënaqësi për Ilir Metën , por një detyrim për të, ndaj dhe përpjekjet për të përdorur armët e ndryshkura të Berishës kundër meje nuk bëjnë asgjë tjetër veçse evidentojnë kompleksin e tij të vjetër.

Në këtë mënyrë, Ilir Meta ka krijuar rreth vetes hamendësime të mëdha, që tashmë artikulohen çdo ditë nga shumë politikanë dhe analistë.

Vazhdimi i sulmeve të Ilir Metës kundër opozitës dhe opozitarëve (duke lënë pa punë dhe zëdhënësen e PD-së, Erla Mëhilli) dhe heshtja e Berishës nuk është thjesht nxjerrje inati, pasi ai ka marre atë që do, por një shërbim i pahijshëm që ai i bën Sali Berishës. I them të gjitha këto, jo pa kursim për t'i thënë përfundimisht Ilir Metës se unë as që kam ndër mend të merrem me veglat apo shefat e tij, por direkt me të.

Këtë nuk e bëj për hatër të Edi Ramës, që sipas meje është kryetari i radhës së PS-së, por për shkak të sjelljes prej kamikazi të Ilir Metës brenda së majtës, që për pushtet personal na mashtroi të gjithëve, duke na futur në konflikte të paarsyeshme, në konflikte që tashmë pas lëvizjes së tij djathtas marrin kuptimin e tyre të vërtetë.

Ai edhe tani i ka të gjitha mundësitë të hedhë poshtë gjithçka që thuhet për të si njeri i kapur prej vitesh nga Berisha, duke dalë nga humnera ku ka rënë e duke u thënë kundërshtarëve të tij se vetëm inati e bëri të hidhte këtë hap.

A nuk ju duken pak të rënda këto qëndrime?

Jo, aspak, tashmë që zoti Meta u shfaq qartë se me instiktet e tij nuk kërkon vetëm të realizojë ambiciet personale, por edhe të mbulojë me baltë cilindo që e kundërshton. Besoj keni dëgjuar prononcimin e dy profesorëve të nderuar ish - anëtarë të Kryesisë së LSI-së të shprehen se gjatë kësaj periudhe të prononcimit të tyre kundra bashkëpunimit Berisha - Meta kanë marrë goditje dhe sms kërcënuese.

Siç duket, tashmë Meta po e kupton se ka rrëshqitur në një batak, ndaj do të mbajë nën presion njerëzit që i kanë mbetur pranë, të mos guxojnë të flasin se ndryshe do t'i mbulojë me baltë.

Opinioni publik nuk duhet të harrojë se çfarë sharjesh janë nxitur personalisht nga Ilir Meta kundër të gjithë atyre që u larguan nga LSI-ja, para dhe gjatë zgjedhjeve e në kundërshtim me sugjerimet tona u bënë kurva, kurvarë, tradhtarë dhe hajdutë. Siç duket Meta preferon të artikulojë vazhdimisht si vlera të tij gjithçka që i mungon.

Gjithmonë kam pyetur veten se çfarë ishte kjo sjellje e pacipë e tij për njerëz që kishte mbajtur në krah, çfarë ishte ky parim i tij se kur njerëzit i rreshtoheshin mbas, ishin të mirë për ministra, zv. ministra, anëtarë kryesie e sapo njerëzit largohen prej tij e i dalin kundra, mobilizon industrinë e baltës dhe e derdh atë nëpër gazeta (me lidhje shumë të dyshimta interesi e biznesi) me sharje e shpifje nga më monstruozet.

E si mund të thuash për një grua që e ke vënë kryetare partie, anëtare kryesie, ministre, që sapo largohet prej tij e deklaron hajdute?

E si mundet të ofendosh një mik, me të cilin ke kaluar shumë vite të jetës tënde dhe e ke pasur gjithmonë në krah, kur karriera jote ka kaluar rreziqe të mëdha për t'u shuar një herë e mirë.

Një mik, të cilin e ke propozuar disa herë për ministër, anëtar kryesie apo funksione të tjera partie se vetëm pse nuk të ndjek pas në një aventurë shpërndan sms e jargavitesh nëpër mbledhje më keq se për një armik.

Ndokush mund të thotë: "mirë Meta, po ti përse vazhdon ta sulmosh, e di si punon, si i shpërndan sms, si i mobilizon gazetarët për të sulmuar njerëzit që e kundërshtojnë duke hedhur helm kundër të gjithëve?" Ndaj, kam vendosur t'i përgjigjem siç e meriton se "amanet të parët na e kanë lënë, besë të pabesit mos me i dhënë".

Do të ndjehesha keq, nëse nuk do t'ia kisha thënë të hiqte dorë nga kjo metodë pasi një formë e tillë gjykoja se bëhej pengesë dhe për njerëz të tjerë të cilët në atë kohë nuk ndjeheshin mirë në Partinë Socialiste dhe shumë natyrshëm mund të afroheshin në LSI.

Gjykoja dhe mendoj se kisha të drejtë, pasi nuk mundet që një njeri që largohet nga partia jote dhe shkon në një parti tjetër të konsiderohet armik, ndërkohë që dikush tjetër largohet nga një parti dhe vjen në partinë tënde, jo vetëm pritet me nderime, por i ofron direkt funksione pa asnjë kontribut në parti. Këto janë sjellje të njerëzve pa karakter e të kompleksuar, që instikti i shtyn të lidhen e të dorëzohen te kundërshtarët e vet të dikurshëm.

Cila do të jetë perspektiva juaj politike? A do të krijoni parti, apo do të riktheheni në PS, apo në ndonjë parti tjetër të majtë?

Së pari dua t'ju them se perspektiva ime politike nuk ka ndonjë rëndësi dhe se lëvizja ime nuk ka të bëjë fare me krijimin e ndonjë perspektive të re. Nëse do të vështroj karrierën time politike, ky qëndrim nuk bën asgjë tjetër përveç se tregon një respektim të qëndrimeve të mia në politikë gjatë këtyre 18 viteve.

Unë vajta në Partinë Socialiste kur shumë të tjerë po e braktisnin atë. Unë i qëndrova përballë Sali Berishes në të gjitha betejat që shkurtimisht i përmenda më lart deri në 1997, ashtu si kurrë nuk e sulmova ndonjëherë gjatë kohës që ishte në opozitë. Unë mbështeta Fatos Nanon, ndryshe nga shumë të tjerë që u bashkuan me Sali Berishën për ta lënë atë në burg gjatë periudhës së tij më të vështirë dhe sot i shtiren si miq.

Unë i dola kundër Fatos Nanos në '98, ndryshe nga shumë të tjerë, që pranuan të bëheshin anëtarë të kabinetit të tij. Unë i dola kundër Edi Ramës, kur pashë se strategjia e tij do të sillte pasoja të pashmangshme për ardhjen e të majtës në pushtet.

Unë e mbështeta Ilir Metën dhe dola në opozitë së bashku me të kur të tjerët ndërtuan skema për ta shkatërruar karrierën e tij dhe unë po ndahem sot me të pas qëndrimit të gati 6 viteve në opozite duke e lënë në pushtet.

Nuk di se si mund të ndihet ai, kur shume nga shokët e tij i braktisi për hir të pushtetit. Ka vite që për mua nuk ka rëndësi opinioni i askujt në këtë vend plot me thashetheme e intriga, korrupsion dhe poshtërsi.

Për mua ka rëndësi vetëm e vërteta dhe se si ndjehem unë në raport me të. Për sa kohë unë ndjehem i qetë në drejtësinë e veprimeve dhe qëndrimeve të mia asgjë nuk më bën të jem jo koherent me këto qëndrime.

Lidhur me mundësinë e krijimit të ndonjë partie politike, absolutisht kjo nuk mund të ndodhë, që unë të mund të përsëris gabimin e parë për të punuar për krijim partie apo ca më keq për t'i shërbyer ndonjë individi që e ka lidhur ekzistencën e tij me partinë e krijuar. Unë do të mbetem votues i të majtës.

Do ta provoj veten time se sa i zoti jam të mbijetoj në kushtet e ekonomisë së tregut me profesionin që kam si agronom apo si jurist. Gjatë karrierës sime politike prej 18 vjetësh i kam provuar të gjitha pozicionet dhe funksionet (madje dhe kam refuzuar funksione dhe pozicione te rëndësishme) përveç atij të presidentit dhe të kryeministrit.

Nuk mendoj se mundësitë e mia përputhen me ambicie të tilla ndaj edhe do vazhdoj të mbetem një militant i devotshëm e votues i majtë i gatshëm për t'u konsultuar dhe këshilluar me cilindo që mendon se këshillat e mia kanë vlerë.

Z. Legisi së bashku me një grup kolegësh ju deklaruat se largoheni nga LSI-ja për të mbetur socialistë. Si ka ndryshuar opinioni juaj për Partinë Socialiste?

Në fillim duhet t'ju them se të gjithë ne që krijuam Lëvizjen Socialiste për Integrim, jo pa qëllim e ruajtëm emrin socialistë. Kjo për faktin se një pjesë e jona e konceptoi këtë lëvizje si një alternativë të mendimit ndryshe brenda së majtës.

Përsa i përket Partisë Socialiste, ajo ka qenë dhe do të mbetet një parti e madhe, pavarësisht nga problemet dhe konfliktet brenda saj. Në një farë mënyre Partia Socialiste është si deti që gjëmon, ngre dallgë, qetësohet, turbullohet, kthjellohet dhe fillon prapë nga e para. Aktoret dhe faktorët brenda Partisë Socialiste janë të ndarë në kontribuues dhe përfitues.

Te kontribuuesit do të rreshtoja të gjithë ata intelektualë, të rinj që guxuan të qëndronin në këtë parti në kohën e ndryshimeve demokratike e të punonin për transformimin e kësaj force politike nga 1991 deri në 1997.

Te kontribuuesit do të rreshtoja të gjithë ata të rinj dhe të reja që kundra zhvillimeve të kohës guxuan e besuan te alternativa e socializmit demokratik, tek domosdoshmëria e krijimit të një të majte evropiane.

Flas kështu, se nuk ka qenë e lehtë të shfaqeshe si socialist në kushtet e një pushteti agresiv dhe kriminal siç ishte pushteti i Berishës në atë kohë. Idealiste ka qenë dhe mbetet e gjithë ajo armate anëtarësh e simpatizantësh të kësaj force politike nga fshatrat më të thella të Shqipërisë që sfiduan dhe sfidojnë çdo ditë varfërinë dhe skamjen, luftojnë për mbijetesë, por mbeten socialistë.

Te idealistët do të doja të përfshija dhe të gjithë ata intelektualë që ndonëse me vonesë pas fitores së referendumit te '94 iu doli frika e filluan të afrohen apo dhe të anëtarësohen në Partinë Socialiste.

Duke parë shkallën e demokratizimit të PS dhe hapësirat e mundësitë që krijonte ky mjedis ato u afruan por dhe PS-ja i zgjodhi drejtues të rëndësishëm të saj. Ato nuk duhet të harrojnë se pa kontribute e me lista u kuptuan e morën pushtet, ndaj nuk duhet të mërziten kur të tjerë si ata vijnë në PS.

Padyshim që mënyra e katapultimit në politikë, duhet të marrë fund duke kaluar në një zhvillim normal karriere larg preferencave të liderëve që mburren se krijojnë politikanë, duke u abuzuar me votat e elektoratit.

Mendoj se do ketë një fund për këtë lojë që në emër të rinovimit realizojnë spastrimin e kundërshtarëve brenda partisë me shpresën se duke u rrethuar nga njerëz pa histori mund të fshehin historitë e tyre, por kjo nuk është një sëmundje vetëm e PS.

Provoni të kërkoni listat e themelimit të partive politike shqiptare, shikoni kryesitë e tyre të parët dhe do të gjeni në këto lista vetëm kryetarët pasi për themeluesit e tjerë janë gjetur metoda dhe forma për t'i anashkaluar ose përjashtuar.

Nuk kishte si mos të ndodhte ndryshe në këtë vend ku historia e vetme që është mësuar dhe njihet me detaje është historia e mbijetesës së partisë së Enver Hoxhës në 50 vjet, duke kafshuar shokët e vet. Ka vetëm një ndryshim të vogël, nuk mund t'i dënojnë, por i përjashtojnë.

Por, gjithsesi duke i etiketuar si armiq dhe tradhtarë. Them se për sa kohë në këtë vend nuk do mund të demokratizohet jeta politike brenda partive dhe demokracia në Shqipëri do ruajë të njëjtat parametra dhe tranzicioni do të vazhdojë të jetë i gjatë.

Meta pas zgjedhjeve

Ai e konsideronte veten të humbur, për shkak të rezultatit të arritur, që ishte shumë larg ambicieve tona politike, tashme të bëra publike prej tij se do të merrte mbi 35 deputetë.

Kam bindjen se Meta e dinte realitetin, por sa më shumë e prekte këtë realitet në takimet e tij elektorale, aq me tepër përpiqej të rriste entuziazmin e njerëzve brenda LSI-së duke bërë premtime dhe duke dhënë numra deputetësh që do të merrte duke mos i besuar as vetë.

Jam i bindur se kjo taktikë e tij e dëmtoi shumë fushatën tonë elektorale pasi ambiciet tona i bëri qesharake në sytë e publikut.

Pakti me Berishën

Kam përshtypjen se informacionet për disa deputetë të PS-së që ishin të gatshëm të bashkoheshin me PD-në, shërbyen vetëm sa për ta nxitur Metën të deklaronte shpejt bashkëpunimin e tij me Berishën.

Nëse Meta do t'i rezistonte deklarimit të bashkëpunimit me Berishën të paktën 10 ditë para afatit të nënshkrimit të marrëveshjes, ai do të arrinte të detyronte Partinë Demokratike për të ngritur një qeveri pa Berishën.

Në këtë rast LSI-ja do të realizonte atë që ne thamë përpara shqiptarëve, se Rama pa LSI-në nuk arrinte dot të bënte 71 vota dhe se Berisha do të dilte në pension

Pasoja

Është në natyrën e tij që ankthin dhe stresin të përpiqet ta mbulojë me buzëqeshje dhe qeshje të pahijshme. Gjithsesi parashikoj se ende ai ëndërron që të përsërisë lojërat dhe akrobacitë e tij të shpeshta me Berishën. Me shpresën se një ditë mund të kthehet majtas, ai përpiqet të shtiret para publikut si socialist.

Askush nuk do mund të ketë më fuqi magjike për të bindur elektoratin përjashto kategorinë e njerëzve përfitues nga pushteti i Berishës, të orientojë votën e LSI-së siç ndodhi në 2005, 2007 dhe në 2009.

Figura e Metës

Ndryshe nga shumë kolegë të mi, unë bëj pjesë në ata që kurrë nuk i kam pëlqyer lëvizjet e shpeshta pragmatiste të Ilir Metës, ashtu si kundër asnjëherë nuk kam besuar se tek Ilir Meta do të ekzistonin shkaqe të forta detyruese për ta lidhur atë pas qerres së Sali Berishës.

Gjithmonë kam menduar se nga dimensionet e një lideri te Meta mungonte intelekti, por ishte prezent si te askush tjetër nga moshataret e tij instikti dhe energjia.

Them instikti dhe energjia pasi lidhjet e tij me njerëz negativë, më bënin vazhdimisht të mendoja se papërgjegjshmëria e tij nuk vinte si produkt i aftësisë për të shmangur të keqen, por ishte instikti i tij që e udhëhiqte gjithmonë drejt karrierës dhe interesit

Kam bërë përpjekje maksimale t'i gdhend defektet e tij që kishin të bënin me ambiciet e pajustifikuara dhe përpjekjet e shtirura për t'u evidentuar si patriot, burrë trim e me besë për të kërcënuar dhe nënshtruar të tjerë

Thirrja

I them të gjitha këto, jo pa kursim, për t'i thënë përfundimisht Ilir Metës se unë as që kam ndër mend të merrem me veglat apo shefat e tij, por direkt me të.

Këtë nuk e bëj për hatër të Edi Ramës që sipas meje është kryetari i radhës së PS-së, por për shkak të sjelljes prej kamikazi të Ilir Metës brenda së majtës, që për pushtet personal na mashtroi të gjithëve duke na futur në konflikte të paarsyeshme, në konflikte që tashmë pas lëvizjes së tij djathtas marrin kuptimin e tyre të vërtetë.

Meta dhe të larguarit

Opinioni publik nuk duhet të harrojë se çfarë sharjesh janë nxitur personalisht nga Ilir Meta kundër të gjithë atyre që u larguan nga LSI-ja, para dhe gjatë zgjedhjeve e në kundërshtim me sugjerimet tona u bënë kurva, kurvarë, tradhtarë dhe hajdutë. Siç duket, Meta preferon të artikulojë vazhdimisht si vlera të tij gjithçka që i mungon.

Gjithmonë kam pyetur veten se çfarë ishte kjo sjellje e pacipë e tij për njerëz që kishte mbajtur në krah, çfarë ishte ky parimi i tij, se kur njerëzit i rreshtoheshin mbas, ishin të mirë për ministra, zv. ministra, anëtarë kryesie e sapo njerëzit largohen prej tij e i dalin kundra mobilizon industrinë e baltës

Pas shkëputjes nga LSI

Do ta provoj veten time se sa i zoti jam të mbijetoj në kushtet e ekonomisë së tregut me profesionin që kam si agronom apo si jurist. Gjatë karrierës sime politike prej 18 vjetësh i kam provuar të gjitha pozicionet dhe funksionet (madje dhe kam refuzuar funksione dhe pozicione të rëndësishme) përveç atij të presidentit dhe të kryeministrit.

Nuk mendoj se mundësitë e mia përputhen me ambicie të tilla, ndaj edhe do të vazhdoj të mbetem një militant i devotshëm e votues i majtë i gatshëm për t'u konsultuar dhe këshilluar me cilindo që mendon se këshillat e mia kanë vlerë.


Shekulli