Ditë e zymtë

[xheladin]

TIM MIKUT QEMAJL CENËS

Një mbrëmje të nxehtë korriku
Kur vapa kishte mbuluar qytetin
Dola për të ngrënë një akullore
Ta freskoj shpirtin i cili më digjej flakë...

Mes grumbullit të njerëzve
Me fytyra të panjohura
Takova shpirtin tim të vdekur
Tek endej mes njerëzve të gjallë...

Nga dhembja që kisha
Desha të bërtas deri në kupë të qiellit
Zëri në fyt mu ngulfat
Vetëm klitha me një ofshamë të qetë....

Lotët nga dy liqe nën ballin tim
Nëpër faqe u rrokullisën vetë
Buzët vetë filluan dridhjen e tyre
Njoha vetën dhe shpirtin tim të vdekur...

Ti, o miku im i fëmijërisë
Me vdekjen që herret të rrëmbeu
More fëmijërinë dhe rininë time
Me ty vdiq një pjesë e jetës sime...

Oh, sa nevojë kam për të biseduar me ty
Shpirti mu lidhë si në nyjën e Gordit
Ula kokën në mesin e fytyrave të panjohura
I lodhur u ktheva të pushoj në shtratin tim...

[xheladin]

A JEMI ATA QË S’DUHET TË JEMI

...Eh, vetëm sikur të ishim ata që vërtetë s’jemi
Edhe dielli do të ishte më i ngrohtë për ne
Edhe netët s’do ishin aspak të errëta e të frikshme
Edhe hëna do të shkëlqente me shkëlqim të plotë
Edhe qielli do të na këndonte këngë hyjnore
Edhe lumenjtë do të derdhen në heshtje e qetësi
E shpirti do të na kënaqej në gjithë atë bukurit
Mbetet vetëm një pyetje ta pyesim vetën
A jemi me të vërtetë ata që s’duhet të jemi?

[xheladin]

DHEMBJET ANGINOZE

Në ëndrrat pa mbarim
Jeta shpirtin ma grithë
E nga sytë e mi të verbër
Lot një nga një mi numëron...

Mbi shtratin e mëndafshtë
Pika të imta si shiu i vjeshtës
Ranë të pushojnë veç pakë
Sa të kalojë kjo natë e lodhur...

Nën dërrasën e gjoksit tim
Dhembjet anginoze
Sonte ranë në gjumë
Të flejnë veç pakë?...

[GeoF]

NËNËS SIME

Në ëndrrën e natës që iku pa kthim
......................................
..................................
....................................

Mbi mollëzat e faqeve
M’u rrokullisën lot dhembjeje
Ranë mbi varrin tënd
Me lule mbuluar
Ku ti rehatshëm fle, nëna ime!
........................


I HUTUAR JAM

Dhembja fjalët mi gëlltitë
Hija shpirtin ma shtrëngon
Lundroj luginave te thella biblike
Dhe prapë unë i hutuar jam
Ëndrrat e fikura nga t’i filloj?


Pershendetje z. Xheladin. Ju uroj krijimtari te gjere dhe te mbare, te mbushur me emocione shumengjyreshe dhe te larmishme ne figuracion dhe mendim.

Ju pergezoj , megjithese me pak vonese, i lexova te gjtiha dhe per shijet e mia letrare zgjodha keto dy poezi emblematike si per nga stili , ashtu dhe per nga gjeresia e figuracionit.

Poezia e nenes eshte e paperseritshme dhe e gjetur ne figuracion e sidomos ne mendim dhe ndjenje ne strofen e fundit.
Ndersa poezia e dyte me mbushi me emocion dhe me dha sodisfaksion per boten e gjere shpirterore dhe pastertine e saj , te cilen do ta nenvizoja si nje poezi hermetike.
Per veshtrimin tim vecova keto dy poezi mes figuracionit te natyrshem dhe te ngrohte qe Ju karakterizon ne te gjithe krijimtarine e paraqitur ne kete faqe.
Me respekt
Miku Juaj
Gentjan Banaj

[xheladin]

Miku im Gentjan Banaj,
Nga zemra të falenderoj për vlersimin tënd letrar për poezi që unë i postova në këtë forum. Kam privilegj që të kam mik dhe në leximin e vargjeve të tua gjejë strehim shpirtëror ku shpirti më pushon. Dhashtë Zoti që pena në duart e tua të mos thahet kurrë!

Me respekt
Miku i Juaj
xheladin hamza

[xheladin]

NE RRUGEN E JETES

Në rrugën e jetës
Furtunë deri në kupë të qiellit
Përsëri ditë e plagosur...

Zogjtë pa krih fluturojnë me mua
Apo unë jam vetëm një leckë
E shkëputur nga ngjyra jete...

Me krahët e saj të tërbuar
Pamëshirshëm era më valëvitë
I heshtur presë errësirën e natës
Ndjenjat e kohës të varrosen në qiell...

[xheladin]

JETA NË GRUSHT

Tërë jetën time
E shtrëngova në grusht
Të mos e hapë askush
Le të mbetet vetëm e imja...

Nëpër qiell derdhën peizazhet
Nga mendja ime
E kafka mbetet boshe...

[xheladin]

PIKË TAKIMI

Bota është pikë takimi
Ku takohen shpirtrat
Të dashuruar
............Të humbur
........................Të zbrazëta
................................Shëndetplotë
.........................................Të plagosur
.................................................. ....Të.....

E jeta është humnerë
Që të gjitha i gëlltitë...

[riza2008]

JETA NË GRUSHT

Tërë jetën time
E shtrëngova në grusht
Të mos e hapë askush
Le të mbetet vetëm e imja...

Nëpër qiell derdhën peizazhet
Nga mendja ime
E kafka mbetet boshe...

I nderuar xheladin shkrimet e tua kanë permbajte domethense poezi qe duhen zberthyer me kujdes per tua ndjere lezetin.Kam lexuar dhe poezite qe ke nisur per botim qe na isjell me shume kenaqesi z.Agim Metballa qe me kete rast i jap prap nje falenderim te merituar,te cilat me kane pelqyer shume.Panvarsisht qe shkruaj apo jo ndonje pershtypije (kjo dhe per kohen e kufizuar qe kam),me poetet e forumit pa perjashtim takohem çdo dark dhe i lexoj krijimet e tyre me kenaqesi.Me respekt Rizai

[xheladin]

I nderuar xheladin shkrimet e tua kanë permbajte domethense poezi qe duhen zberthyer me kujdes per tua ndjere lezetin.Kam lexuar dhe poezite qe ke nisur per botim qe na isjell me shume kenaqesi z.Agim Metballa qe me kete rast i jap prap nje falenderim te merituar,te cilat me kane pelqyer shume.Panvarsisht qe shkruaj apo jo ndonje pershtypije (kjo dhe per kohen e kufizuar qe kam),me poetet e forumit pa perjashtim takohem çdo dark dhe i lexoj krijimet e tyre me kenaqesi.Me respekt Rizai

I nderuari mik Riza, ndjej kënaqësi shpitërore ju që i shkruani këto fjalë kaq të bukura dhe dhomedhënëse në vlerësimin e shkrimeve të mia.

Përzemërisht të pëshëdes,
xheladin hamza