Ti nuk mё pe kur qava mbrёmё

[[Perla]]

Ёshtё stinё dashurie pranvera i dashur

Prit pak tё mbyllim grilat dhe perdet
T’u fshihemi syve kureshtare
T’i fshihemi dhe Hёnёs qё ka tё ngjarё
Sonte nga epshi yne tё çmendet

Kam ruajtur tё nxehta buzёt dhe gjinjtё
Qirinjtё e ndezur si me parё
Nё bёfshim zhurmё qent’ kalimtarё
do themi,zgjuar le tё rrijnё komshinjtё

Prit pak tё mbyllim grilat dhe perdet
Fike dritёn e bjer mbi mua
Mjafton flaka e pёshpёrimave tё tua
Pёr tё ndjerё dashurinё qё nё ajёr endet

Shume shume komplimente Ard.Vargje te mrekullueshme...

[Ard]

Ju pershendes te gjitheve me lart.



Per ato qiej te paprekur……..

Ti merzitesh ndonjehere me mua
Kur mbi leter rri e vetme ne nje qoshke
Dhe te trembin syt’e mi te hutuar
Here mbi qiell e here tretur neper toke

Me afrohesh dalngadale edhe ndjej
doren tende mbi floket e pabindur
“Jam vetem”,me thua peshperitur,
nderkaq buzen te puth e te them:

Te braktis per ato qiej te paprekur
Ku pulebardhat vdesin krenarisht
Porse endrrat monopatin e kan’ gjetur
Ndaj folese i kthehem une serisht

Me ler pra te te puth lotin e vaket
permbi mollez,te voglin margaritar.
Dhe ne vdeksha, le te ndodhe tani
gjoksit tend te hijshem djaloshar.

Te te puth edhe te blerten e syrit
kurore buzesh mbi qepalla te te le
Te te them dhe kengen me te bukur
Qe eshte aq e vjeter,aq e re……

[mondishall]

Vertetesi, sinqeritet, ndjenjeeee...prej Ard poeteshes. Nje verejtjeo rrall e per mall!

[Syku]

Ju pershendes te gjitheve me lart.



Per ato qiej te paprekur……..

Ti merzitesh ndonjehere me mua
Kur mbi leter rri e vetme ne nje qoshke
Dhe te trembin syt’e mi te hutuar
Here mbi qiell e here tretur neper toke

Me afrohesh dalngadale edhe ndjej
doren tende mbi floket e pabindur
“Jam vetem”,me thua peshperitur,
nderkaq buzen te puth e te them:

Te braktis per ato qiej te paprekur
Ku pulebardhat vdesin krenarisht
Porse endrrat monopatin e kan’ gjetur
Ndaj folese i kthehem une serisht

Me ler pra te te puth lotin e vaket
permbi mollez,te voglin margaritar.
Dhe ne vdeksha, le te ndodhe tani
gjoksit tend te hijshem djaloshar.

Te te puth edhe te blerten e syrit
kurore buzesh mbi qepalla te te le
Te te them dhe kengen me te bukur
Qe eshte aq e vjeter,aq e re……

I lexova ca nga krijimet e tua Ard dhe vertet me pelqyen. Komplimente! Shpresoj ti permbledhesh ne ndonje vellim.

[Ard]

Falenderoj mondin dhe syku per vleresimet.

Mila….

Zemerbardha ime Mila!
Hena jote nen sy po jep shpirt,
e mua shpirti po me keputet
per se dyti….

E shtrenjta ime Mila!
Sot po me dukesh me e ndritshme se dielli,
dhe pikerisht sot,
pashe vdekjen se sa e bukur ishte,
per here te pare,
ne syte e tu ngjyre qielli
e buzet prush nga kafshimet.

Trupvogla Mila,
E brishta Mila,
Fjal’embla Mila.
Mos pikturo me engjej,
Sepse ti,ata si njohe kurre….

[Rebele]

Kёshtu mendoi ai para se tё vdiste…


“……..Ajo,plaga ime e pamёshirshme,
Tani qёndron e shtrirё mbi njё shkёmb
dhe pret vdekjen time.
Trupi i saj, i brishtё,pёrkundet.
Epshndezur pёrkёdhel gjinjёt e saj.
E tёra lakuriq!Ndrit,
Si hёna e re nё qiellin e natёs!
Ajo flirton me detin.Lot me valёt…...
Njё furtunё orgazmash,
Rёnkimet mbytin nё shtratin tim.

Tani varem nё njё copёz re,
harruar nё qiell nga njё tufё pulёbardhash.
Bardhё e zi!Gjithçka bardhё e zi!
Fundi,qёnka i zi si flokёt e saj tё egёr,
e vdekja e bardhё si lёkura e saj,
e kristaltё gjer nё tejdukje.
Ajo,sirena e shpirtit tim…..e unё i vetёm,
ndjej trupin tё mё ftohet nga tё vdekjes puthje!”

Shume bukur, Ard. Sic kam shkruar dhe ne nje teme tjeter, ka feksje midis vargjeve te tua (sidomos atyre te lireve) dhe shpupurime flatrash ne fund te poezise. Urime!

[Pratolini]

Me pelqejne ! Shume bukur Ardita, ketu je shfaqur me e plote.

[Ard]

Me pelqejne ! Shume bukur Ardita, ketu je shfaqur me e plote.

Kur i kam shkrojtur keto me siper,kam qene e plote,tani kam rene ca nga pesha(anoreksi).

Rebele,po ma permende me "feksjen",do me shuhet dhe kjo llampe e venitur qe kam.Merr me sysh ti ?

[Rebele]

LOL, nuk besoj. Syte nuk i kam bojehiri, perkundrazi, nate e ndare ne to :-).
Ard, na ke munguar - sidomos tek lagja tjeter (eja - kam parashtruar nje konkurs poezie mes krijuesve).
Te pershendes, e dashur.

[Ard]

Mund të ndodh gjithçka në pranverë….


Vajza ime është e dashuruar.
Dashuria e saj ,është ngjyra rozë,
façkave të njoma.
Livadhi i blertë, në sytë e saj të vestë,
Buzëqeshjet e mëngjesta, të dlirtat,
Që freskojnë qënien time çuditshëm.
Shpengimi i saj vajzëror.
Vajza ime ka flatra.
Dashuria mban emrin e saj.
Unë, gjej çastin të përvidhem
Për të kujtuar veten time të harruar.

*
Mund të ndodh gjithçka në pranverë…
Dashuritë e para, të kthehen sërish
Në pikëtakimin e dikurshëm.
Më të përmallur se kurrë
E më të mënçur,
Sepse kurrë nuk i besuan lamtumirës së fundit.

*
Mund të ndodh gjithçka në pranverë,
Sepse në pranverë…….kapet qielli me dorë.