
Postuar më parë nga
Sabriu
GJYQI HISTORIK
Deputet i Kuvendit të Kosovës
Nëpër përvojën e përpjekjeve të një populli për liri ndodh që momente të caktuara të jenë historike për nga rëndësia. Dhe nëse jo në çastin e pikërishëm kur ndodhin ngjarjet, të paktën e ardhmja gjithnjë jep gjykimin e saj përfundimtar, meqë nevojitet një distancim i caktuar historik për ta kuptuar momentin e caktuar në të vërtetën e tij. Ajo është gjyqi historik i veprimtarisë. Në mars të vitit 1989 një pjesë e deputetëve të Kuvendit Krahinor të Kosovës votuan për disa ndryshime kushtetuese, ngjarje kjo që i hapi rrugë hegjemonizmit kriminal serb, duke kulmuar në gjenocid kundër popullit të Kosovës në fund të viteve ’90. Në kohën kur u miratuan këto ndryshime kushtetuese, njeriu mund të mos e ketë paraparë mu në atë moment domosdonë e luftës dhe kasaphanen që pasoi, por kur lufta trokiti te dera, tashmë ishte shumë vonë për t’i gjykuar ndodhitë e shkuara. Pas luftës çlirimtare dhe sakrificave që ndodhën, sot nuk ka kurrfarë dileme: ndryshimet kushtetuese të vitit 1989 ishin tejet të dëmshme. Sot, ju deputet i Kuvendit të Kosovës, gjendeni përpara një sprove të radhës hiç më të lehtë se kjo e para 19 vjetëve. Por le të shërbejnë përvojat e deritashme për ta kuptuar që sot ku do ta çojë Plani i Ahtisaarit Kosovën nesër. Mbyllja e syve dhe fshehja pas perdes së konsensusit nuk e shfajëson askënd. Jeni urdhëruar nga tjetërkush për miratimin dhe votimin e një dokumenti të cilin nuk e keni shkruar vetë dhe që nuk pasqyron vullnetin e popullit as interesat e qytetarëve. Këtë kushtetutë e kanë shkruar dy profesorë amerikanë të drejtësisë dhe një gjyqtar, emrat e të cilëve tashmë janë bërë publik.
Trysninë dhe nënshtrimin që Grupi negociator i Unitetit e ka pranuar ndaj UNMIK-ut, Serbisë dhe qarqeve të ndryshme ndërkombëtare gjatë bisedimeve në Vjenë, rregullisht e ka arsyetuar para jush me domosdonë e pranimit të Planit të Ahtisaarit, koncesione të cilat po i bëheshin Serbisë (e Rusisë), si çmim i pashmangshëm i pavarësisë-dhuratë në fund të procesit. Por në fund ndodhi diçka tjetër: pavarësia u shpall njëanshëm pikërisht në saje të këtij dokumenti që nuk e pranoi as Serbia, as Rusia në emër të njohjes së të cilave u justifikuan të gjitha lëshimet pe dhe ”kompromisi i dhimbshëm” në fushën e decentralizimit, zonave të veçanta, shumicës së dyfishtë, ndërrimit të simboleve etj. Ka, pra, një ndryshim elementar premtimesh, prerje n’besë. Meqë këto dy shtete që paraqesin boshtin e luftës kundër interesave shqiptare, nuk e pranuan Planin e Ahtisaarit, më e pakta që mund të bëni ju sot është mosmiratimi i kushtetutës që paraqet udhëzim adiminstrativ për zbatimin e këtij Plani. Mos punoni kundër interesave të Kosovës.
Nga ju sot është kërkuar një veprim i padinjitetshëm, që iu zbraz nga thelbi i të qenit deputet: jeni të shtrënguar ta ngritni dorën lart për një dokument i cili ua heq të drejtën e vendimmarrjes serioze, dhe ia kalon atë ICO/EULEX-it të Peter Feith-it. Sot gjendeni aty për t’iu pyetur a doni që të mos iu pyesin, njëjtë sikur që nuk iu ka pyetur UNMIK-u. Mos pranoni të votoni për të mos u pyetur kurrë më për integritetin territorial të vendit, për kufijtë e Kosovës, sigurinë, gjyqësinë, policinë, komunat, kulturën dhe identitetin tonë. Sot ti gjendesh brenda Parlamentit (lat. parlare – të flasësh) si institucion i fjalës publike për të mirën e përbashkët në Republikën (lat. Res Publica – çështja, gjëja publike) e Kosovës, dhe nga ti po kërkohet që si memec vetëm ta zbatosh urdhërin e ngritjes robotike të dorës. Po të detyrojnë të heshtësh pikërisht në vendin ku duhet të dëgjohet zëri yt. Bëhu deputet – kërko fjalën dhe fol kundër çfarëdo kushtetute brenda së cilës dhe mbi të cilën gjendet Plani i Ahtisaarit i cili nuk ka qenë objekt referendumi i shprehjes së vullnetit të popullit. Përmbajtja e kësaj kushtetute është antidemokratike (gre. Demos – populli; kratein – qeverisja), meqë themel i saj nuk është sundimi i popullit, por populli i sunduar. Jo veç përmbajtja, por edhe vetë procedura e miratimit të saj paraqet një akt par excellance kundër demokracisë: versioni përfundimtar i saj është dashur të miratohet nga ICO-ja përpara se t’u dërgohet në miratim juve, deputetëve. Mbase miratimi i një kushtetute antidemokratike mund të miratohet vetëm dhe vetëm në mënyrë antidemokratike. Prandaj ata që po iu urdhërojnë nuk iu shohin asgjë më shumë sesa një dorë e ngritur. Miratimi i kushtetutës amerikane zgjati 4 muaj, prej 25 majit deri 25 shtator 1787 në Philadelphia, dhe u shoqërua me një debat të ashpër shoqëror në popull dhe ndërmjet vetë përfaqësuesve.
Nëse e ngrit dorën për këtë kushtetutë, atëherë, të paktën mos e bëj këtë veprim nga mungesa e informacionit, por për arsye tjera. Po e ngrite dorën, ta dish që ke votuar për të drejtën e mbajtjes së zgjedhjeve të Serbisë brenda Kosovës, ashtu siç javën e kaluar e arsyetoi mbajtjen e këtyre zgjedhjeve nëpërmjet Planit të Ahtisaarit edhe Olli Rehn-i, Komisionar për Zgjerim i BE-së. Mos voto për të drejtën që brenda Kosovës të mësohet historia jonë nëpërmjet teksteve shkollore që i përpilon Ministria e Arsimit e Serbisë. Mos voto për tolerimin e mundësisë që të ndalohesh prej strukturave të Serbisë nëse do të shkosh deri në Zveçan. Mos e mirato ndarjen etnike të atdheut. Mos u pajto me dokumentin e shkombëtarizimit dhe me flamurin joshqiptar të Kosovës. Guxo dhe kundërshto atë që nuk është vullnet i qytetarëve në të cilin thirresh gjithnjë.
Lëvizja VETËVENDOSJE
Paraqet,Sabri Selmani
Krijoni Kontakt