Pjese nga ditari im shpirteror........

[matilda]

Flladi i ndjenjave



Ti ere qe fryn
merre shpirtin tim coje larg,coje ndenjen time ne parajsen tende tende,
jepja lotin tim shiut
jepja dhimbjen time vetetimave,
te paralajmerojne zemrat,
jepja puthjen time diellit
se tek une ajo s'ka me lumturi.
Jepja dashurine time natyres
se mua ajo me braktisi...........[color=#0009f
---------------------------------------------------------


Poliglotei shpirterore



Ne ate zymtesi te erret te dhomes
nje fjollez drite hyn shkujdesur dhe me
nderpren dhimbjen e shpirtit,
ashtu pavetedijshem,me perkedhelte brishtaz floket
dhe shpirti me si fshehete dot lotet
qe kishin krijuar vijezime mollezave te faqeve.
Ajo erresire eshte tani lumturia ime
pasi ndjenjat e mia merguan per te mos u kthyer me....
----------------------------------------------------------------



Opozite ndjenjash


sa here vinte pervjetori i njohjes sone
ne vazo vendosja nje trendafil te bardhe me ngjyre te kuqe
Por e vone ti e theve vazon
dhe e zevendesove me nje tretesire te ngrire,te tharte
dhe vendose ne te nje trendafil te kuq me ngjyre te bardhe...
-------------------------------------------------------------------






Meditim ne zbrazeti

Ne vetmine e dhomes vetem pluhuri me fton ne shoqeri
diku dy fosile xixellonjash
qe ruajne nje vegim te ftohte
jane syte qe dje e lodhur i braktisa se pasqyrimi i tyre mu duk i rreme..
----------------------------------------------

[^Pretty_Girl^]

shum shum poezi te bukura

[malli]

shume te bukura

[tolla]

urime poezite jane mjaft te bukura.as poradeci si ka krijuar poezite me kaq ndjenje

[matilda]

Ti



Sa here afrohesha tek ty nje shikim ndjekes me largonte,larg........
perreth hijes sime se tronditur te ndjenjes sime
fluturonin fotografi,imazh qe ndriheshin nen ca drita
fluoreshente te ndjenjave qe po shuheshin.
A te qaj s,si thua ,o zot valle a e dua?
Te pyes-me thua.Cilin?
Se di.
Dhurova me teper se shume,nje pjese te vetes sime
Ej e di si ma shpjegoi ,e vleresoj me tha ,por eshte shume pak.
Por ma mbysin shpirtin mendimet dhe deshira zjarron akoma,tek te shtrij doren qe te te afroj prane ,mendimet e cmendura qe vertiten zhurshmen ne kafken e celikte te trurit tim ,me mbtsin ,turbullojne ,cmendin....Dua ti ndjek ,ti zhduk prej meje ,por.....
I godas fort ,por qeshin ,dhe me thone se goditja ime ishte qesharake ,nuk dhemb me.
Ato gudulisen prej saj.
Iku u shua ,konstelacioni i fundit i yjeve.
Erresire ,psheretij,kam frike ,qaj ...por valle a mbaroi ketu?
Jo duhet te mbijetoj....

[matilda]

Faleminderit per komplimentet tuaja.
Ju falenderoj ,sepse mendimet e te gjithe ju me frymezojne me teper.
Pershendetje Matilda!!

[Lisi]

Mos kërko te mos ndriçojë dielli
-është edhe nata
Mos kërko përjetësinë e jetës
-është edhe vdekja
Mos kërko të të mos dua
-je TI !

[matilda]

E bukur shume kjo e jotja Lisi !!
Me pelqeu.
Urime.
Me respekt Mathilda

[matilda]

Primitiviteti i trishtimit!!


Te qaj s'mundem,sepse trishtimi i ka rrethuar lotet e shpirtit tim ne burgun e tij te pameshirshem.Perpiqem,por nuk arrij dot ta kuptoj dot kete misteriozitet te jetes.Une ne kete bote jam viktime e detyrimit,e nenshtrimit,viktime e gjithckaje.Zhytem shpeshhere ne labirinthet e melankolizmit te trishtimit dhe me pelqen ajo vetmi,me pelqen t'i largohem realitetit te merzitshem te jetes sime.Ne shpirtin tim mbizoteron pesimizmi dhe permasat e skulptures qe ai gdhend aty sa vijne e behen me gjigande.E urrej boten per menyren e ndertimit te jetes sime.Ne psikozen e tyre te semure gjendrrat e mentalitetit primitiv kane marre permasa te stermedha dhe vdekja e psikozes "primitive" afron........
Ulerimat dhe zerat e cjerre te te prapambetures sa vjen dhe e humbin forcen dhe permasat e tyre te medha.Te lodhur nga gjyqi i realitetit primitiviteti i mendimit bie ne heshtje ne nje cep te qelise se tij ,larg mendimit te njerezve ,larg mundesise per te hipnotizuar dhe per te gllaberyer viktima te tjera.Shpresoj qe ajo qelize te kete vdekur tashme,te e braktisur ne nje skute te thelle,te mentalitetit njerezor ,e te mos ringjallet me.............

[Lisi]

Sonte heshtë qyteti ...Gjithçka është shndërruar në heshtje...thuaja asgjëje nuk i vie erë jete!!!
As lehurimat e qejve nuk ndihen kund...
Ç´është me këtë boshllëk që mbështjell cdo skutë?
Ç´ndodh ...asesi t´i frenoj këto mendime që më sillen në kokë si një valë deti e trazuar?!?!?!
Ufff...sa rëndë më vie të jetoj në këto caste ,sa rëndë më vie të them se unë gjalloj dhe se jeta ime vazhon edhe më tej...sa rëndë ,sa rëndë...
As këto mijëra kilometra nuk ia dalin dot të këpusin fillin e mendimeve për Ty „e dashur“!...
„E dashur“ ...o zot çfarë ironie?!
Si të të them e dashur kur asnjëherë nuk ndjeva as më të voglën ndjenjë për ty...si të të them kur asnjëherë nuk provova të ndjej ledhatimin tënd,puthjen tënde...si...???
E di .Ke të drejtë edhe kur më thua se jam i operuar nga ndjenjat .Edhe kur më thua se unë jam anemik në dashuri ...E di ...Të gjitha i di,por ç´të bëj ...të lutem ç´të bëj...
Nuk kam faj unë ...Mos më akuzo për asgjë .Asgjë mos më thuaj .Mos më shiko fare .Heshtja m´i thotë të gjitha ... Të gjitha, të gjitha ...
Më lër të qetë të paktën vdekjen ta bëj rehat...Mos më ngarko mëkatet edhe në çastet e fundit ...E di që nuk do të kesh mëshirë as në këto momente ,por megjithatë të lutem më mëshiro...e tëra që kërkoj nga ti është të më mëshirosh të paktën në këto momente ...Ç´të të them unë ?!Të lutem mos më kthe më prapa...s´dua të përsëris ato refrene për të mijtën, miliontën herë edhe pse kurrë nuk deshe ta kuptosh të vërtetën...
-Të kam urryer?!
Jooo, të lutem mos ...Për hirë të dashurisë tënde mos ...Nuk të urreva asnjë çast .Madje kurrë në jetë nuk mendova të të urrej...E tëra që ndjeva për ty ishte ajo ndjenjë që s´di si ta përshkruaj!!!
Jooo nuk kam fjalë ...atë nuk ma thotë njeri ...Të mëshirova,ndjeva dhembje për vuajtjen tënde është e vërtetë,por nuk desha të të shtoj dhembjen më tepër...E tëra kjo ...ngase më erdhi keq për shpirtin tënd të çiltër...ngase më deshe ...ngase i dhe dashurinë njeriut të gabuar...Po ç´faj kam unë të lutem?!Ç´faj kam unë kur ndjenjat tuaja gabuan adresën...Unë nuk e kërkova asnjëherë këtë...
Pse nuk deshe t´i besosh sinqeritetit tim?Pse?Të pata thënë mijëra herë se jam i „humbur“ unë ...është e humbur jeta dhe zemra ime...nuk mund të dua më askend tjetër në botë...

O si çirrem e zëri s´më del...O si nuk mund ta njoh vetveten o Zot ...

Të lutem Zoti im edhe nëse të harroj ndonjëherë ,mos më harro të paktën Ti mua!!!...



19/05/2002