Close
Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 25
  1. #1
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26

    Dituri Dizdari

    Nga krijimtaria letrare e Dituri Dizdarit

  2. #2
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    Autoportret

    Mundėsi, alternativė, zgjidhje dėshirash jam, dashurish
    nerv qė s’ėshtė veēse njė udhė qė duhet pėrshkuar
    shpresa – diell mes gjethesh tė jetės.
    Burim i pashtershėm kujdesjesh dashurish
    mbėshteteni aty lehtėsisht.

    Oh, unė vrapoj, vrapoj,nuk mund tė ec ndryshe
    Oh, ē’vrap ditėsh,vitesh fluturimi qė s’tė rritin mė
    njė hap para tė tjerėve pėr tė qenė i fundit
    megjithėse e di, oh e di, pas vjen pashmangshėm rėzimi …
    por dua, pse mundem, pse besoj
    qė kjo ėshtė gruaja,mėma.

    Dhe gjithė kjo lumturi, gėzim, shpresė
    Qė s’mė le tė vdes
    ...gjallė mė mban
    dhe rrėmbimi i rjedhės tė ndal pėr fuqinė,
    mendimin,
    aromėkthjellėt kthehesh nė ndėrgjegje
    ...kėrkimi gėrmimi ngujimi aty pėr tė pėrligjur.


    Oh, egoizėm i fshehur thellė brenda njeriut
    qėnke dhe tek unė , patericė e panevojshme udhe,
    krijesė nė pėrpėlitje - qė ngre krye,
    sfilitur nga dashuritė,zgjidhjet, siguritė qė jep
    ...pa ndalur askurrė

    ...uri luaneshe pėr tė vegjlit e saj…

    ...qė nuk ka tė drejtė tė shijojė mė, njė ėndėr
    njė mundėsi tė mundėshme nė kufirin e fundit
    njė tjetėr jetė shenjtėsisht tė bukur
    pa ju prekur ju tė shtrenjtit e mi,pa ju vrarė.



    Pesėmbėdhjetė karafila

    Sythet jetėėndre buisin shpėrthejnė
    harlisen pabindshėm kah drita, but-egėr
    kryelartėsi brezash gjakon, ndėr kapilarė
    …thurimat e netėve vajzėrore…

    Oh ē’vakėllim ndjesish vėrtike dhėnė bashkė me gjirin
    Oh ato tipare ai vėshtrim ato syqielli ai trup i brishtė
    Oh ajo ndezje e prushtė e flaktė deri nė guxim e pėrballjes
    Oh ai zė kumbim jehesh kėngė e gjyshėrve
    Oh pasuria ime, tė falem o zot m’a ruaj


    Ndėrthuren pėrdore pakuptuar breznitė, shpirti im!
    Pesėmbėdhjetė karafila – aromė bije
    mbėrthejnė rrėnjėt e fjetura
    Me besimin e qėndrueshėm se e djeshmja
    nuk ėshtė mė e mirė
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:05

  3. #3
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    E gjeta Tiranen

    E gjeta Tiranen te zbehte, te mekur
    me shijen e terrorit ne buze
    Drobitur senatoriumit te perjetshem,
    bacili historik.

    Te akullta rruget, te zbrazura si dashuri e pandjere,
    Era gjethet vertit udheve-gezimin e vogelusheve
    dhe reklamat i gris si balonat, endrrat e tyre.
    Palca i eshte thare qytetit tim, palca
    Dhe police ka shume neper rruge,
    si te mos jene rrugicat e Tiranes te tilla
    qe embelsi shpirti te zbulojne drite pas drite.
    Ankthi terrej, vertitej frika

    A je ti valle, qyteti im?
    Ku mbaj mend separi shtepizen e vjeter
    dhe filxhanet e kafese ne dollape muri pa dyer,
    nje tjeter fytyre femije,
    ku ndava pergjysem nje veshtrim dy syckeza
    ku mesova se pari te capis,
    te lecis drite dielli qe lebyr syte.
    Vetja ku mu duk princeshe
    rrethuar nga princer te tjere....

    Ku jeni tani me thoni,
    pse humbet, u zhduket?
    Gaboni!
    Prej jush, prej meje do te shpertheje perseri
    aroma e luleve qe mbollem bashke, ju kujtohet?
    E une qava kur ju i keputet petalet nje nga nje...
    e une qava kur i gjeta lepurushet e sapolere te ngordhur...
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:05

  4. #4
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    12-02-2006
    Postime
    20
    Citim Postuar mė parė nga Dituri Dizdari
    Autoportret

    Mundėsi, alternativė, zgjidhje dėshirash jam, dashurish
    nerv qė s’ėshtė veēse njė udhė qė duhet pėrshkuar
    shpresa – diell mes gjethesh tė jetės.
    Burim i pashtershėm kujdesjesh dashurish
    mbėshteteni aty lehtėsisht.

    Oh, unė vrapoj, vrapoj,nuk mund tė ec ndryshe
    Oh, ē’vrap ditėsh,vitesh fluturimi qė s’tė rritin mė
    njė hap para tė tjerėve pėr tė qenė i fundit
    megjithėse e di, oh e di, pas vjen pashmangshėm rėzimi …
    por dua, pse mundem, pse besoj
    qė kjo ėshtė gruaja,mėma.

    Dhe gjithė kjo lumturi, gėzim, shpresė
    Qė s’mė le tė vdes
    ...gjallė mė mban
    dhe rrėmbimi i rjedhės tė ndal pėr fuqinė,
    mendimin,
    aromėkthjellėt kthehesh nė ndėrgjegje
    ...kėrkimi gėrmimi ngujimi aty pėr tė pėrligjur.


    Oh, egoizėm i fshehur thellė brenda njeriut
    qėnke dhe tek unė , patericė e panevojshme udhe,
    krijesė nė pėrpėlitje - qė ngre krye,
    sfilitur nga dashuritė,zgjidhjet, siguritė qė jep
    ...pa ndalur askurrė

    ...uri luaneshe pėr tė vegjlit e saj…

    ...qė nuk ka tė drejtė tė shijojė mė, njė ėndėr
    njė mundėsi tė mundėshme nė kufirin e fundit
    njė tjetėr jetė shenjtėsisht tė bukur
    pa ju prekur ju tė shtrenjtit e mi,pa ju vrarė.





    Pesėmbėdhjetė karafila



    Sythet jetėėndre buisin shpėrthejnė
    harlisen pabindshėm kah drita, but-egėr
    kryelartėsi brezash gjakon, ndėr kapilarė
    …thurimat e netėve vajzėrore…

    Oh ē’vakėllim ndjesish vėrtike dhėnė bashkė me gjirin
    Oh ato tipare ai vėshtrim ato syqielli ai trup i brishtė
    Oh ajo ndezje e prushtė e flaktė deri nė guxim e pėrballjes
    Oh ai zė kumbim jehesh kėngė e gjyshėrve
    Oh pasuria ime, tė falem o zot m’a ruaj


    Ndėrthuren pėrdore pakuptuar breznitė, shpirti im!
    Pesėmbėdhjetė karafila – aromė bije
    mbėrthejnė rrėnjėt e fjetura
    Me besimin e qėndrueshėm se e djeshmja
    nuk ėshtė mė e mirė




    pesembedhjete karafilat nje poezi tejet e ndjere , delikat si nje lot i kristalt .
    poezi e mrekullueshme . Urime Dituri

  5. #5
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    Tė ndodh patjetėr

    …kur nata bie dhe trupi qetohet ninėzamave tė kujtesės
    e pamjet aty t’ bjerrin ty e tėnden kohė tani
    … rruginave diell-larė tė shfaqem unė papritur…

    vraptėrbuar i demave, ideja pas teje
    miliona spektatorė - vėshtrimi yt ndėr sy
    hesht pas heshte zbrapsje, njė qėllim i vetėm,
    gjak qė falet nuk dhemb,
    triumf….

    Oh, ato yje kur zbresin njė nga njė!
    Oh, ajo lojė si asnjė tjetėr lojė!
    Oh, ajo ėndėr qė nė ėndrra mbeti!

    …kur nata struk e trupi humbet ruginave tė kujtesės
    dhe yll qė bie fuqinė e jetės ushqen jetuar shumėfish…
    … ndodh tė jetosh pėrhumbjen mrekulluese
    … ndodh tė pėrfundesh aty mrekullisht

    vetėm atėhere tė kuptosh se ēfar isha pėr ty.



    Asgjė nuk do tė pėrsėritet mė

    Fluturza jote bulėzoi mbi flokėt e mamit – karficė e dhimbjes
    Mendim,dėshirė pėr tė besuar misterin e jetės

    Urė ku ndrrohet dėshpėrimi dhe kuptimi,
    ndalesa
    Pėr tė parė objektet e kėsaj bote mė mirė.

    Sa herė pata frikė prej vdekjes pamjes sė saj,njohjes,
    Prekjes…
    Sa herė ndalonte aty gjithė ngulm domethėnia e habisė
    Embrioni i kuptimit,zanafilla …
    Prag prej nga nis mė i madh hapi, jeta, rritja

    Drithėrojnė thellė bulėzat e kureshtjes qė prek guximi i fėmijės
    rrėnjėt e ankthit shpėrthyes,padurimit
    rrėnjėt e dhimbjes qė nuk mund tė shuhet kurrė,
    gruas, mėmės…
    Tani u gjenda bijė.
    Bija jote baba – misteri im i pakapshėm qė do tė kthehesh kujtim.

    Oh nuk do ketė mė yje tė ndezur pėrqafimi
    sy veshur mall i tė ėmblit vėshtrim
    dritė e purpurt zemre qė gėrget pranė meje
    …rrofsh moj gocė…
    jehonė kumbuese e dėgjimit tim - dashurisė tėnde
    tė pėrjetėshme.
    Pa kthim asgjė nuk do tė pėrsėritet mė.



    Sikur

    Nė mbaroftė ēasti

    …sikur ēasti tė mbarojė
    fillon pastaj…tė ecė nėpėr terr njė notėz muzike

    dhe shpirtit …ah shpirtit
    i ēelen udhėt



    A mon réveil

    Fierté vaine, folle,
    tu as asservi ma jeunesse,
    mes reves, ceux qui m'étaient chers.

    Je vous aime, mes amours, mes désirs,
    plus fort que personne d'autre ne vous a aimées.
    Vous a qui je n'ai pas dit « Je vous aime ».

    Autour d'un feu, au crépuscule, un regard
    ne m'avait jamais quittée.
    Je n'ai jamais tourné la tete.
    L'esprit confus, je voyais bruler les branches tendres.

    Visage que je n'ai pas vu, je t'ai reconnu.
    J'ai tourné vers toi le visage qu'avait alors
    mon amour fébrile.
    Plus fort que jamais je t'embrasse sur les yeux, la bouche, les mains.

    En proie a la nostalgie, a la souffrance.

    Je jette un regard neuf sur vos visages.
    Vous etes la, telles que je vous ai revées.
    Sur une jeune planete, sous un autre soleil, plus frais.
    A présent, mon āme est si heureuse qu'elle a mal.

    Oh, quelle merveille de situations nouvelles
    qui vibrent sur tout le spectre de la lumiere.

    Je ne peux plus rien dire,
    ne me le demandez pas.
    J'ai peur..., peur que mon reve
    ne s'évanouisse a jamais.

    Rien n'est aussi beau.
    Rien.
    Jamais.
    A mon réveil.



    J'ai souvent pensé...

    Dis, comment l'instant se fixera-t-il
    dans ton regard ?

    L'oiseau de l'éthique pourra-t-il y voler ?

    La parole coulera-t-elle dans la gouttiere de la raison
    ou bien mettra-t-elle a nu le vécu ?

    Pourrons-nous nous libérer
    du feu qui couve au foyer de la nostalgie
    pour que les ponts brulent volontiers ?

    Le soir mourra-t-il dont la surface regorge
    de toutes sortes de visions, de précipitations de l'univers,
    dont se dégagent comme dans un brouillard victoires et défaites
    équidistantes de moi.

    Page vierge ou la solitude grave sa puissance.

    Victoires et défaites, aveuglement de la fatigue qui
    happe l'instinct, un peu de l'énergie infini de l'etre,
    qui rajeunit et sauvegarde toujours la source,
    comme un vaisseau spatial qui s'envolera bientōt vers Mars,
    pret a de nouveaux départs.

    Victoires et défaites, grandeurs sur l'axe des abscisses,
    chacune différente de l'autre, chacune unique.
    Différents itinéraires, différentes arrivées,
    diagrammes en zigzag de peines, d'ahans, de déboires,
    d'oublis pour si peu de défis, si peu d'amour
    dans ton retour humain.

    Rire de la vie

    Cette journée a māché, digéré les célestes araignées.
    Elle véhicule du sang chaud, des feux multicolores,
    Des bourdonnements de néant dans les capillaires.
    Je suis bercé comme un enfant, un nourrisson.

    Les délires flottants ont coupé la corde avec le tranchant de la vie.
    Divagations d'impressions humaines sur la meme ligne droite que le lit.

    Mais le réveil
    asperge d'une lumiere d'été les aurores, ces couronnes royales.
    Rire de la vie, on n'est jamais assez fou pour le faire.
    Soudain jaillissent les amours ailés, les désirs.

    La tangente

    Tel un nuage ailé, tu erres dans une liesse sans fin,
    multiple infatuation, aliénation.
    De tes mains tu touches le firmament.

    Tous sont beaux, aimables avec toi,
    ils t'aiment, tu focalises leur attention.
    Ils parlent de toi, de tes exploits.

    Pourtant, de la, partent les fourmis des zéros.
    Tout le spectre de la lumiere devient gris.

    Tu crains la chute. Tu t'aperēois d'un changement.
    L'effet en est percutant, naturellement.

    Les yeux de l'amour

    Ils te réveillent et l'éclat d'un autre monde
    t'éblouit. Autour de toi, tout rit et joue avec le soleil.
    Tu regardes ton passé et tu le sais, ma chere, ton rire
    retentissant fait peur a ceux qui, tres riches, se cramponnent
    a leur poste avec, a la place de l'āme, des guenilles crasseuses.

    Ils ne connaissent pas l'amour, la gratitude, la bonté.
    Ce sont des homines sapientes abātardis en hommes modernes,
    Pour eux les yeux de l'amour ne sont que de simples moyens et,
    en hypocrites, ils ne jurent que par eux.

    Les yeux de l'amour te réveillent et toi...

    Arrete un peu

    Arrete, arrete un peu, sois sage,
    écoute pour une fois les paroles de ma bible,
    du grand coup terrestre, devenues des enseignements,
    des paroles de divinités de l'āme, qui n'ont jamais manqué
    a la parole qu'elles t'ont donnée.

    Laisse-moi rester pres de toi comme je l'entends,
    déboutonner ton col, a l'angle de ton cou,
    sentir la douceur de ta peau, cette īle sauvage descendue
    des montagnes altieres ou je suis seule a errer.
    Toute une éternité que personne ne peut me donner.
    Il n'y a qu'en toi que mon reve s'est réveillé.
    Je suis devenue femme, mere, humaine. Je suis une grande dame.

    Laisse-moi rester un peu la ou se reposent et dorment
    mes baisers, mes caresses, comme des papillons,
    chacun différent de l'autre.

    Laisse-moi donc t'embrasser comme un enfant
    Semblable au point du jour qui unit les montagnes.

    Traduit par Edmond Tupja




    Babit

    Njeriu qenka si shpeza qė shkon gjithmonė drejt prerjes
    Meteor nė galaktikėn jetėsore qė ndizet ngadalė
    Pėr t’u djegur shuar
    Nė pavdekėsinė e dashurisė time lindur,ushqyer.

    Dritė dielli qė botėn vė nė lėvizje
    Ēdo kėnd i tij njė feksje e re drite – pėrmalli
    Qė nuk di nė t’a dhashė baba.


    Fjalė, mendim, veprim i mėnēur
    tingull i ndjenjės - mandolina jote.
    Shqetėsimfshehur vėshtrimi yt rritjen ushqeu
    Ndėrgjegjen, guximin e fjalės pėr njė botė tė lirė…

    Oh do tė mbetesh pėrher…
    I vetmi qė rėfeve udhėhoqe
    njė muzikė tė askundėshme arti - bukurinė njerėzore
    tė genit tėnd, timit
    nė kėtė glob tė varfėr - prelude tė qėndrimit
    qė s’i ndesha askund baba dhe nuk besoj
    se ndonjėherė kam pėr t’ i gjetur.



    Katedrale durimi

    Nuk mund ta dija kurrė qė …do t’i thyeja…
    nga pak ēdo ditė…
    …soletat e qėndresės… kat pas kati.

    Tė dhemb e shtrenjta ime
    vrasja ka llahtarė
    maskėn qėllimin befasinė goditjen
    qė gjaku i dhunės ndėrton llogjikėftohtė
    tė buzėqesh ty, bėn seks me ty,luan
    besimin tė vjedh,dashurinė
    gurin e rėndė i lidhin litarit tė shpresės, gajasen
    afshe kėnaqėsie lėshon lumturia e tyre
    kur shkallė pas shkalle ulet poshtė kryet e krenarisė
    rėxohen sytė e butė e tė bukur orėve tė trishtimit
    prej dhunės, fyerjes, poshtėrimit,
    prej pafuqisė sė guximit vrarė tek ti,
    arsyes qė nuk mund tė shfaqet kur ballon krimi…
    dhimbjes se askush dhe asgjė nuk tė mbrron ty
    tė drejtėn tėnde ėndrrėn jetėn

    dhe loti i dhimbjes frymėn e shpirtit meku
    udhė ku ndjenja dhe arsyeja u shkelėn barbarisht

    Oh nuk mund t’a besoja qė do tė rrėnoja
    atė shenjtėsi durimi
    qė qenkėsh ndėrtuar fshehtas tek unė
    dhe nuk e dija jo qė nga dritaret aty
    zėra pa faj fėmijėsh klithnin nga gėzimi



    Fėmijė

    Njė zog nė dorėn time kėndon
    njė cicėrimė tė ėmbėl …

    …dhe fluturimi… ah fluturimi…
    …dhe qielli… ah qielli…


    Kur ndjek njė yll

    Kur ndjek pas njė yll…
    …atėhere shtėpia, librat, ti vetė,
    deti, qielli dhe ēastet humbin.

    fillon pastaj…tė ecė nėpėr terr njė notėz muzike


    dhe shpirtit …ah shpirtit
    i ēelen udhėt !



    Fati

    Shkulm i mbushur fshehur nė prag shpėrthimi,
    ndjenjė qė kurrė nuk humb,
    kėrkon tė godasė, ēlirojė.

    Gjithsaja rrėmbyese…
    Me stinė jete – tė ka mbėshtjellė, tė ka robėruar…!
    Je tani e pandjeshme! Paqen absolute tė kanė veshur!

    Vdekjet e mia! –Ti paqe!

    Unė e ndėrthurur lindjes e perėndimit
    Unė e zbrazėt, e bardhė, pa lėndė kozmike pėrmbajtja ime
    Pa dhimbjen tokėsore nė ashtėn time
    Pa djegien atomike, kapilarėve tė shpirtit
    Pa sėmundjen e shekullit tė lindurve tė tu
    Pa trupin e uritur skeleteve tė gjallė tė vdekur,
    tė pavdekur, tė pakallur…
    Pa dhimbjen e madhe ēfarė u bė, ēfarė po bėhet, ēfarė do bėhet…
    Unė pa regėtimėn e frymės, sė njė dite njerėzore,
    kur hap apo nuk hap sytė agimit tė bardhė,
    kur vdes apo ringjallem muzgut qė bie…

    Ti kėrkon tė qeshėsh vetėdija ime…

    …se unė nuk bėra asgjė pėr ty…
    Qė nesėr… po, po, njė e nesėrme krejt tjetėr
    si asgjė mė parė,
    tė shtrihesh e qetė tek tė ikurit e shumtė.



    Yjet e muzgjeve

    Mureve tė bardhė e tė ftohtė
    u kėrkoj fytyrėn tėnde,
    udhėn ēast pas ēasti tė vėshtrimit
    dritėn e bebėzave tė syrit,

    ...dorėn tėnde mbi flokėt e mi gėshtenjė e naivė…

    …sa ėndra zgjonte, ēvajzėri gufonte…
    lindur nė tokė hepuar nė qiell,
    lindur nė qiell hepuar nė diell…
    dhe zgjimin tim,
    si pas njė gjumi tė thellė... si fėmija kur fle,
    oh, zgjimi im si fėmija kur zgjohet
    oh, sa shumė gėzohet…


    …jetėt tona deri atė ditė qė i lidhi prej fillimit…
    nje puthje…sa shumė e kėrkuar…
    …njė shėnjtėri pėr shėnjtėrinė…

    Oh, kėtu po prehem nėn kėto yje…
    …nėn dritėzimin e tyre…

    …sajoj enkas vetveten si mė doje ti,
    si tė doja unė tė kujtoj tani…

    Perėndimeve tė urtė u harohem, humbem.
    Kumte prej tyre, vijnė e ikin dhe unė e di,
    kjo u ndodh tė gjithėve,
    kjo tė ndodh edhe ty.



    …unė ku t'a di…

    ...kur dėbora zbardhėllon e druri nė vatėr kėrcet
    e zgjimit tėnd vėshtrues fytyra ime i bie pėrballė…

    … kur thėngjill i fshehur nėn hi thellė
    njė xixė nė ajėr klith e ti mua mė ndjen…

    ... kur vetėtimė e kujtesės dritė pas drite
    njė dite tė vranėt mė sjell tek ti…

    ...unė ku t’a di mė thuaj, si t’a mėsoj?
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:09

  6. #6
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    Sei arrivato tu

    Massimo Ranierit

    Mille giorni come questo-illuminati risplendono

    Si svegliano, corrono, giocano, profumo di gioventś emanano…

    Ti vedono dal vivo

    Ti toccano lo sguardo

    Il passo, la fatica, il canto eterno, l'anima

    Un'intera vita di Dio…

    E lo stesso stupor si ribella, fioriscono

    ad uno ad uno si aprono i petali, le canzoni d'amore

    e del sogno…

    Vent'anni-mezzo secolo, l'erba di casa mia, rose rosse

    Come il tuo compleanno in mezzo agli albanesi

    Perdere e riavere l'amore. Per una donna…

    Quanti albanesi vibrebbero con te

    luce pazza di gioia e lacrime negli occhi

  7. #7
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    30-05-2007
    Postime
    202
    Sapo mendja te shkon per te shkruar poezi,
    gjithaq ke hyre ne rrugen drejt portave te ferrit,
    kur shkruan poezi sapo ke prekur portat e ferrit,
    kur i shfaq poezite qe shkruan,
    ke hyre ne ferr.

    p.s me pelqyen poezite e tua dhe ferin e meriton

  8. #8
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    ERDHE TI

    Masimo Ranierit qė mbriti nė Shqipėri
    mė 29 prill 2007 pėr tė vėnė nė skenė Traviatėn.



    Njėmijė ditė si kjo - dritėzuar, shkėlqejnė
    zgjohen,vrapojnė,lozin,aromė rinie kundėrmojnė…

    tė shohin ty, tė gjallė,
    tė prekin vėshtrimin
    hapin lodhjen kėngėn e pėrjetshme,shpirtin…

    njė jetė e tėrė perėndije…

    dhe vetė habia ngre krye,lulėzojnė…
    hapin njė nga njė petalet, kėngėt e dashurisė
    ėndrės…

    tė humbėsh e tė fitosh dashurinė, pėr njė grua…
    20 vjet - njė gjysėm shekulli,barėzat e shtėpisė, trėndafil i kuq
    si ditėlindja jote nė mes tė shqiptarėve

    sa shumė shqiptarė jetuakan me ty
    dritė e ēmėndur gėzimi dhe lot nė sy



    dituri dizdari
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Dituri Dizdari : 23-06-2007 mė 07:12

  9. #9
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    SYTE E DASHURISE



    Ato tė zgjojnė dhe ti shkėlqimin e njė bote tjetėr
    ndjen.Gjithēka reth teje qesh e loz me diellin.
    Kupton ku ke qenė dhe ti e di e shtrenjta ime, jehona e
    tė qeshurės tėnde, i tremb padronėt e parave
    posteve qė zhele tė lerosur kanė nė vend tė shpirtit.

    Nuk njohin dashurinė, mirėnjohjen, mirėsinė.
    Homo sapiensė - nė njerėz tjetėrsuar, sytė
    e dashurisė mjete i shohin dhe hipokritė
    pėr sytė e saj betohen.

    Sytė e dashurisė tė zgjojnė dhe ti...

    dituri dizdari

  10. #10
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    TE NDODH PATJETER


    …kur nata bie dhe trupi qetohet ninėzamave tė kujtesės
    e pamjet aty t’ bjerrin ty e tėnden kohė tani
    … rruginave diell-larė tė shfaqem unė papritur…

    vraptėrbuar i demave, ideja pas teje
    miliona spektatorė - vėshtrimi yt ndėr sy
    hesht pas heshte zbrapsje, njė qėllim i vetėm,
    gjak qė falet nuk dhemb,
    triumf….

    Oh, ato yje kur zbresin njė nga njė!
    Oh, ajo lojė si asnjė tjetėr lojė!
    Oh, ajo ėndėr qė nė ėndrra mbeti!

    …kur nata struk e trupi humbet ruginave tė kujtesės
    dhe yll qė bie fuqinė e jetės ushqen jetuar shumėfish…
    … ndodh tė jetosh pėrhumbjen mrekulluese
    … ndodh tė pėrfundesh aty mrekullisht

    vetėm atėhere tė kuptosh se ēfar isha pėr ty.





    ASGJE NUK DO TE PERSERITET ME


    Fluturza jote bulėzoi mbi flokėt e mamit – karficė e dhimbjes
    Mendim,dėshirė pėr tė besuar misterin e jetės

    Urė ku ndrrohet dėshpėrimi dhe kuptimi,
    ndalesa
    Pėr tė parė objektet e kėsaj bote mė mirė.

    Sa herė pata frikė prej vdekjes pamjes sė saj,njohjes,
    Prekjes…
    Sa herė ndalonte aty gjithė ngulm domethėnia e habisė
    Embrioni i kuptimit,zanafilla …
    Prag prej nga nis mė i madh hapi, jeta, rritja

    Drithėrojnė thellė bulėzat e kureshtjes qė prek guximi i fėmijės
    rrėnjėt e ankthit shpėrthyes,padurimit
    rrėnjėt e dhimbjes qė nuk mund tė shuhet kurrė,
    gruas, mėmės…
    Tani u gjenda bijė.
    Bija jote baba – misteri im i pakapshėm qė do tė kthehesh kujtim.

    Oh nuk do ketė mė yje tė ndezur pėrqafimi
    sy veshur mall i tė ėmblit vėshtrim
    dritė e purpurt zemre qė gėrget pranė meje
    …rrofsh moj gocė…
    jehonė kumbuese e dėgjimit tim - dashurisė tėnde
    tė pėrjetėshme.
    Pa kthim asgjė nuk do tė pėrsėritet mė.






    AMON REVEIL



    Fierté tu as asservi ma jeunesse,
    mes reves, ceux qui m'étaient chers.

    Je vous aime, mes amours, mes désirs,
    plus fort que personne d'autre ne vous a aimées.
    Vous a qui je n'ai pas dit « Je vous aime ».

    Autour d'un feu, au crépuscule, un regard
    ne m'avait jamais quittée.
    Je n'ai jamais tourné la tete.
    L'esprit confus, je voyais bruler les branches tendres.

    Visage que je n'ai pas vu, je t'ai reconnu.
    J'ai tourné vers toi le visage qu'avait alors
    mon amour fébrile.
    Plus fort que jamais je t'embrasse sur les yeux, la bouche, les mains.

    En proie a la nostalgie, a la souffrance.

    Je jette un regard neuf sur vos visages.
    Vous etes la, telles que je vous ai revées.
    Sur une jeune planete, sous un autre soleil, plus frais.
    A présent, mon āme est si heureuse qu'elle a mal.

    Oh, quelle merveille de situations nouvelles
    qui vibrent sur tout le spectre de la lumiere.

    Je ne peux plus rien dire,
    ne me le demandez pas.
    J'ai peur..., peur que mon reve
    ne s'évanouisse a jamais.

    Rien n'est aussi beau.
    Rien.
    Jamais.
    A mon réveil.





    J'AI SOUVENT PENSE...



    Dis, comment l'instant se fixera-t-il
    dans ton regard ?

    L'oiseau de l'éthique pourra-t-il y voler ?

    La parole coulera-t-elle dans la gouttiere de la raison
    ou bien mettra-t-elle a nu le vécu ?

    Pourrons-nous nous libérer
    du feu qui couve au foyer de la nostalgie
    pour que les ponts brulent volontiers ?

    Le soir mourra-t-il dont la surface regorge
    de toutes sortes de visions, de précipitations de l'univers,
    dont se dégagent comme dans un brouillard victoires et défaites
    équidistantes de moi.

    Page vierge ou la solitude grave sa puissance.

    Victoires et défaites, aveuglement de la fatigue qui
    happe l'instinct, un peu de l'énergie infini de l'etre,
    qui rajeunit et sauvegarde toujours la source,
    comme un vaisseau spatial qui s'envolera bientōt vers Mars,
    pret a de nouveaux départs.

    Victoires et défaites, grandeurs sur l'axe des abscisses,
    chacune différente de l'autre, chacune unique.
    Différents itinéraires, différentes arrivées,
    diagrammes en zigzag de peines, d'ahans, de déboires,
    d'oublis pour si peu de défis, si peu d'amour
    dans ton retour humain.






    RIRE DE LA VIE



    Cette journée a māché, digéré les célestes araignées.
    Elle véhicule du sang chaud, des feux multicolores,
    Des bourdonnements de néant dans les capillaires.
    Je suis bercé comme un enfant, un nourrisson.

    Les délires flottants ont coupé la corde avec le tranchant de la vie.
    Divagations d'impressions humaines sur la meme ligne droite que le lit.

    Mais le réveil
    asperge d'une lumiere d'été les aurores, ces couronnes royales.
    Rire de la vie, on n'est jamais assez fou pour le faire.
    Soudain jaillissent les amours ailés, les désirs.






    LA TANGENTE



    Tel un nuage ailé, tu erres dans une liesse sans fin,
    multiple infatuation, aliénation.
    De tes mains tu touches le firmament.

    Tous sont beaux, aimables avec toi,
    ils t'aiment, tu focalises leur attention.
    Ils parlent de toi, de tes exploits.

    Pourtant, de la, partent les fourmis des zéros.
    Tout le spectre de la lumiere devient gris.

    Tu crains la chute. Tu t'aperēois d'un changement.
    L'effet en est percutant, naturellement.





    LES YEUX DE L'AMOUR




    Ils te réveillent et l'éclat d'un autre monde
    t'éblouit. Autour de toi, tout rit et joue avec le soleil.
    Tu regardes ton passé et tu le sais, ma chere, ton rire
    retentissant fait peur a ceux qui, tres riches, se cramponnent
    a leur poste avec, a la place de l'āme, des guenilles crasseuses.

    Ils ne connaissent pas l'amour, la gratitude, la bonté.
    Ce sont des homines sapientes abātardis en hommes modernes,
    Pour eux les yeux de l'amour ne sont que de simples moyens et,
    en hypocrites, ils ne jurent que par eux.

    Les yeux de l'amour te réveillent et toi...






    ARRETE UN PEU


    Arrete, arrete un peu, sois sage,
    écoute pour une fois les paroles de ma bible,
    du grand coup terrestre, devenues des enseignements,
    des paroles de divinités de l'āme, qui n'ont jamais manqué
    a la parole qu'elles t'ont donnée.

    Laisse-moi rester pres de toi comme je l'entends,
    déboutonner ton col, a l'angle de ton cou,
    sentir la douceur de ta peau, cette īle sauvage descendue
    des montagnes altieres ou je suis seule a errer.
    Toute une éternité que personne ne peut me donner.
    Il n'y a qu'en toi que mon reve s'est réveillé.
    Je suis devenue femme, mere, humaine. Je suis une grande dame.

    Laisse-moi rester un peu la ou se reposent et dorment
    mes baisers, mes caresses, comme des papillons,
    chacun différent de l'autre.

    Laisse-moi donc t'embrasser comme un enfant
    Semblable au point du jour qui unit les montagnes.



    TRADUIT PAR EDMOND TUPJA



    UNE KU T'A DI...


    ...kur dėbora zbardhėllon e druri nė vatėr kėrcet
    e zgjimit tėnd vėshtrues fytyra ime i bie pėrballė…

    … kur thėngjill i fshehur nėn hi thellė
    njė xixė nė ajėr klith e ti mua mė ndjen…

    ... kur vetėtimė e kujtesės dritė pas drite
    njė dite tė vranėt mė sjell tek ti…

    ...unė ku t’a di mė thuaj, si t’a mėsoj?
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Fiori : 05-07-2007 mė 00:12

  11. #11
    patriot Maska e shoku_tanku
    Anėtarėsuar
    18-09-2006
    Vendndodhja
    Tiranė
    Postime
    3,395
    Poezi vertet te mrekullueshme...pergezime Dituri..me vjen keq qe nuk mundem ti lexoj dot ato qe jane te shkruara ne ferngjisht..

  12. #12
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    AUTOPORTRET




    Mundėsi, alternativė, zgjidhje dėshirash jam, dashurish
    nerv qė s’ėshtė veēse njė udhė qė duhet pėrshkuar
    shpresa – diell mes gjethesh tė jetės.
    Burim i pashtershėm kujdesjesh dashurish
    mbėshteteni aty lehtėsisht.

    Oh, unė vrapoj, vrapoj,nuk mund tė ec ndryshe
    Oh, ē’vrap ditėsh,vitesh fluturimi qė s’tė rritin mė
    njė hap para tė tjerėve pėr tė qenė i fundit
    megjithėse e di, oh e di, pas vjen pashmangshėm rėzimi …
    por dua, pse mundem, pse besoj
    qė kjo ėshtė gruaja,mėma.

    Dhe gjithė kjo lumturi, gėzim, shpresė
    Qė s’mė le tė vdes
    ...gjallė mė mban
    dhe rrėmbimi i rjedhės tė ndal pėr fuqinė,
    mendimin,
    aromėkthjellėt kthehesh nė ndėrgjegje
    ...kėrkimi gėrmimi ngujimi aty pėr tė pėrligjur.


    Oh, egoizėm i fshehur thellė brenda njeriut
    qėnke dhe tek unė , patericė e panevojshme udhe,
    krijesė nė pėrpėlitje - qė ngre krye,
    sfilitur nga dashuritė,zgjidhjet, siguritė qė jep
    ...pa ndalur askurrė

    ...uri luaneshe pėr tė vegjlit e saj…

    ...qė nuk ka tė drejtė tė shijojė mė, njė ėndėr
    njė mundėsi tė mundėshme nė kufirin e fundit
    njė tjetėr jetė shenjtėsisht tė bukur
    pa ju prekur ju tė shtrenjtit e mi,pa ju vrarė.





    PESEMBEDHJETE KARAFILA



    Sythet jetėėndre buisin shpėrthejnė
    harlisen pabindshėm kah drita, but-egėr
    kryelartėsi brezash gjakon, ndėr kapilarė
    …thurimat e netėve vajzėrore…

    Oh ē’vakėllim ndjesish vėrtike dhėnė bashkė me gjirin
    Oh ato tipare ai vėshtrim ato syqielli ai trup i brishtė
    Oh ajo ndezje e prushtė e flaktė deri nė guxim e pėrballjes
    Oh ai zė kumbim jehesh kėngė e gjyshėrve
    Oh pasuria ime, tė falem o zot m’a ruaj


    Ndėrthuren pėrdore pakuptuar breznitė, shpirti im!
    Pesėmbėdhjetė karafila – aromė bije
    mbėrthejnė rrėnjėt e fjetura
    Me besimin e qėndrueshėm se e djeshmja
    nuk ėshtė mė e mirė.

  13. #13
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    NUK DO TE JEM SI TE TJERET





    Nuk do jem si tė tjerėt.

    Sytė e mi kapakhapur, qiellin kanė brenda.
    Dritė e tyre do t'ju verbojė.

    Mos m'u afroni!

    Ju qė gjithė jetėn ju qėndrrova larg.
    (Luta zotin tė mė heqė urrejtjen)
    Nuhata sė largu aromėn e veseve qė veshin
    qėnien tuaj.
    Servilizmin, karierizmin, cmirėziun, imoralin,
    ziliqarin, hakmarrėsin ndaj tė pamundurit, vjedhėsin,
    denigruesin, shfrytėzuesin, pėrfituesin, mashtruesin,
    pėrgojuesin, trilluesin - mjete pėr tė mbrritur kudo
    e nė ēdo gjė, por jo qėnies homo sapiens, qė ēartur
    prej jush o vese, degjeneruar ėshtė nė njeri.

    Ju qė gjithė jetėn u qėndrrova larg,
    mos m'u afroni!

    Sytė e mi tė hapur!
    Kapakėt e tyre, banorėt e qiellit
    do tė m'i mbyllin.





    PAMUNDESI





    Si mundem tė t'harroj, t'braktis, tė tė hedh,
    nė humnerė tė kujtesės,
    tė lėshoj, zvarris e prapė tė le nė cep tė ndjenjės,
    tė sfilis, tė tres, tė humb,
    tė ē'jetėsoj nga unė, tė zhduk
    a thua nuk tė pashė njoha kėsaj bote kurrė.

    Mė thuaj si tė harroj, tė fik nga jeta,
    kur krye ngre me forcė, mė lidh e mė prangon vetja,
    mė urren pastaj, mė rend, mė vret e mė thurr vaje,
    mė lėmosh, mė pėrbuz kėsaj jete fare...

    Atėher s'tė harroj dot, dhe sikur tė dua.
    Loz, dashuron, njėsoj sikur dhe unė.

    Njėsoj si unė gėnjehet, zhgėnjehet
    gėzohet, ē'gėzohet dhe prapė e ftoh gjykimin,
    pastaj qė tė shpėtojė, me ngut kėrkon harrimin...



    SA HERE KAM MENDUAR





    Thuamė si do tė fiksohet ēasti
    nė syrin tėnd,
    nė vėshtrimin tim?

    Zog i etikės, a do tė mund tė fluturojė aty?

    A do tė rrjedhė fjala ullukut tė arsyes,
    apo cipėn pėrjetimit do t'ia heqė, zbulojė.

    Nga zjarri i befshėm nė vatrėn e mallit
    a do tė mund t'a ēlirojmė veten,
    ...dhe urat njėra tjetrėn tė djegin?

    A do tė vdesė mbrėmja nė prehėr tė agut...

    ...kur papritur hapat tona tė pėrballin gjurmėt?

    Sa herė kam menduar...




    TI NUK E DI…





    Sa do tė doja i dashur t'a dije!

    Nga ajo pėrpjekje aty, gjithēka mbaroi,
    lėvizi, veproi, u lidh, e zuri vend.
    U zbėrthye, u shndrrua dhe ra nė tjetėrsim.
    Ngadhnjeu me triumf e u tret nė pėrjetim.

    Gjithēka tjetėr e dobėt, e venitur, e shėmtuar,
    (trille naivė, vese anemikė, qė nuk mundėn me lindė)
    u larguan prej meje...

    Ti nuk e di i dashur,
    ē'piskama lėshonin kur po mė linin!
    Sa shumė u vranė kur iknin rrėmujė,
    si tė kishin pritur atė pikėpjekje,
    oh, atė pikė qielli,
    qė ėshtė ndjesimi im.




    JO KETU





    Dritat e tėrėsisė nė njė pikė tė vetme ndizen,
    ku mendimi stėrhollet dhe vetė stėrhollja pambarimisht brenda pikės,
    nė mijra pikėza ndahet, por qė nuk shihen, sepse tani nuk duhet.
    Aty botė e tėrė vėshtrohet,gjykohet, shembet dhe shndrrohet
    nė vegim.Grimcėza ajri njerėzia, nuk shihen kurrė.

    Qetėsia pa ndjerė lėviz, krijon, pėrsos modele gjithfarėsh
    qė ėndrrėn kanė bazė.Ngre lart nė qiell dėshira e shfrime.
    Veprėn qė s'e bėri dot tani e mbaron e pėrkryen.
    Dhe gurėt e ēmuar ja vendos qiellit me dorė njė nga njė.
    Dekore tė shkuara, tė ardhme ndriēohen, gjallohen si tė jetė atė ēast,
    dialogė e tė tjera ndjesime, qė kėtu e humbin kohėn po ashtu.

    Litar i ngatėrruar asgjėja lidh.
    Ditėt e tua dikur tė miat qenė.
    E tėrheqin nė tė kundėrt dy qerret e sė pėrtejmes,
    e tė shkuarės dhe askush nė kėtė botė, nuk lodhet t'i zgjidhė.
    Pafundėsisė mbėrthyer, ngujuar, mbetur, humbur!
    Pa ditur ndoshta askurrė lumturinė, ėndrrat, qiejt e mi, fėmijėrinė.




    NE LEKURE TE MUNDESISE





    Kiji frikė rutinės, gėnjeshtrės sė saj,
    iluzioneve syhapur, plogėshtisė,
    lavdeve qė tė venė nė gjumė,
    vėshtrimeve tė zakonshme sybutė,
    apatisė gjithmbėshtjellėse si guaskė butakėsh.

    Kiji frikė!

    Etikės kurdoherė tė shtirė, pavėrtetėsisė,
    kotėsisė endėse, zallahisė sė cipėt qė
    vesh natyrshmėrinė, sikur asgjė s'ka ndodhur...

    Ka ligjet e tij veprimi...kohėn...vendin...
    Nuk mund tė gabosh kurrė, nuk duhet.
    (Asnjėherė nuk pushoi natyra sė qėni)
    Si ēdo normė ka rethin e vet me kornizė
    tė caktuat mundėsie,
    qė takon me rrethe normash tė tjerė
    morali, lirie...e kėto me rrethe tė tjerė normash
    si kufij tė caktuar ndėrshtetesh.

    Lėkurės sė saj ėshtė mundėsia, masa e lėvizjes, caku.
    Kiji frikė pamundėsisė mė tė vogėl tė kėsaj mundėsie.
    Pashmangshėm kompensohet lėvizja.





    MOS REZATO E TERA



    Edhe pse ti nuk do, dhe nuk
    mund tė jesh ndryshe.

    Kur feks gjithė spektrin tėnd
    ...tėrė ndriēimin
    nuancat, refleksin, shkėlqimin
    ...e tėra kur derdhesh
    tė mbetet vetėm verbimi.

    Nuk ke mė ēfarė tė japėsh.

    I destinuar njeriu, kėrkon maksimumin
    prej teje.Nuk mund tė ngopet kurrė.
    Natyra njerėzore, e egėr, deri nė
    ēveshjen tėnde, fillikat,
    nuk tė do mė.

    (Mirėsia, dashuria jote shėroi, por ata nuk e kuptuan.)

    E ti kėrkon nėpėr terr
    atė qė ke dhėnė,
    veten.

    Pakėz tė tė kthehet,pakėz.

    Ėshtė fillimi i sė drejtės tėnde, e dashur.
    E pėrjetėshme pritja.

    Mos rezato e tėra,
    e shtrenjta ime.




    THIRRJA IME





    Tė pėrhumburit e mi qė ndėr porta kini dalė,
    dilni dhe jashtė vetes!
    Verboheni prej dritės sė pamėsuar ende
    sytė tuaj lodhur kanė pėrgjumjes sė thellė.
    Nė shkėlqim mos bini tė rremė, tė mykėt,
    prej vetes frigimin hiqni si njė plaēkė qė
    mė nuk vlen, guxoni...

    Bota me dritė prej jush do tė lindė patjetėr,
    digjni gjithēka tė vjetėr...

    Mė andej nuk lind dielli,
    ...andej perėndon...

    A s'e shihni, Krishtin e mijėvjeēarėve,
    u ringjall, u zgjua.
    Veshur ka shtrojėn e gjakut tė tij tė, epėrm,
    qė dikur u tha pėr t'u ēelur sot...
    Sytė i kėrkojnė qėnie njerėzore,
    qė shpirt kanė nė vend tė zemrės dhe dritė,
    epilogje dielli nė tru,
    cepa sysh tė yjshėm
    ėndrra galaktikash tė reja...
    Sytė i kėrkojnė ...





    DALLGEZIM QIELLOR I DETIT

    Fatos Arapit



    Njė pulėbardhė.
    Dhe det dhe qiell.

    Dhe det dhe qiell
    njė fjalė japin e marrin.

    Ėshtė poeti. - Dallgėzim qiellor i detit.
    Bukuri e tij njė Jon qė ringjall dashuritė,
    dhimbjet.
    Aty ngjyen penėn.

    Zjarret shuan.
    Epokėn ndrron.Ende tė shpejtė hapin.
    Ndjesitė ekstreme diellin lidhin.
    Syri i shpirtit vėzhgon, klith.

    Tėrbohen zotat, ngjiten marrive.
    Pont, hapi gjiret!
    Zbret tek vetja poeti.
    Zjarr, ndez aty, dritėn e shpirtit.



    1 Varg i poetit





    TIM BIRI





    Zota shpirti mbrrojnė.
    Skelet i zemrės Penelopė.

    Po ku isha, ēbėja,
    kur bredhi i ėndrrės harlisej i bardhė?
    E unė qiejt nė ēėndrra i ktheva
    dhe unė veten pėr ty e harrova.

    Rritu Artemidė!
    Ngrije harkun tė godasėsh gurin.
    Bredh' i bardhė i shpirtit!



    1 Bredhi i bardhė rritet ne Tropojė




    FIORALBES





    Sekond pėrgjysėm.
    Frymė.
    Syqielli ngjyer nė Valbonė, e larė,
    rrebeshet ndal, stuhitė, erėn.

    Harrohen skajet, yll dritė e shpirtit,
    dakort me gjithēka jam zemra ime,
    mos mė flit tani.
    Jam e urtė, e butė
    me veten nė paqė.
    Pedagogjitė, stresi ēmėndurues, marrėzitė bien,
    humbet prej meje gjithēka zotėroj, pėrbėhem.
    Jam e dobėt tani
    gjithkush mund tė mė vrasė.


    Mundohu shpirt tė kuptosh, kupolat e shumta ,
    qė frymėn mė zėnė, peng jetėn kanė marrė,
    pamundėsitė pėr mundėsitė qė ndoshta pata,
    (ankth i mbetur pezull pėrjetėsisht)
    instiktin vrullues,
    qiellqellorin tim qė rob mė mban,
    falmė bija ime, falmė.




    GRA TE GLOBIT TE TOKES



    Shpirti juaj, lot dhimbjeje.
    Shpirti juaj, lot dashurie.
    Tėrė detet e botės.

    Bota - Zemra, pa zemėr e saj.

    Loti iu pėrvodh syrit tė gurtė tė dheut.
    .
    .
    Grua
    Fyerje
    Dhunė
    ?
    ?
    Satanėt mosmirėnjohėsit,
    nuk tė lėnė as tė qash.

    Grua - Dhimbje!
    Ti di tė mos shkasėsh pragut tė mjerimit!
    Grua - Dashuri!
    Ti di tė mos shkasėsh pragut tė lumturisė!
    Tė rėzojnė ato pragje, tė vrasin.
    Zemra pa zemėr e botės,
    nuk mund t'a ndjejė kurrė.

    Gra tė globit tė Tokės!
    Zhan d'Arkė e luftrave tė shekullit 21
    nė shpirtrat tuaja jam unė!



    PERMASE VETESIE





    Hapėsirė e bardhė, rrafshin e sė cilės e pėrmbushin
    gjithfarė vegimesh, precipitimesh tė gjithėsisė
    prej nga ēlirohen si nė mjegull fitore dhe humbje
    tė barazlarguara nga unė.

    Letėr e pashkruar ku gėrmėzon pushtetin e saj
    vetmia.

    Fitore dhe humbje, verbėri e lodhjes qė
    rrėmben instiktin, pak nga energjia pa fund e qėnies,
    qė gjithmonė ripėrtėrin dhe e ruan burimin,
    si anija kozmike nė fluturimin e ardhshėm drejt Marsit,
    pėr tė tjera nisje.

    Fitore dhe humbje, madhėsi nė boshtin e abshisave
    asnjėra e barabartė me tjetrėn, asnjėra njėsoj.
    Rrugė tė ndryshme ecjesh dhe mbrritjesh
    diagramė zikzakesh mundimi, sfilitje, zhgėnjimi,
    harrimi pėr aq pak sfidė, pėr aq pak dashuri
    nė kthimin tėnd njerėzor.




    AKUAREL





    Njė varkėz hėne, lundrron mbi lumin e ėndrrės.
    Rjeta pėrhumbėse, thurur drurėsh tė dėndur,
    peng ka zėnė, spektaklin e ylberėve tė rrallė.
    Dėshirat, qė nuk ēfaqen mė.

    Spektator i vetmuar nė pritje - njė Tis i pėrjetshėm.

    Zbritur kam, nė bregun e bardhė tė zgjimit.
    Prehėrit tė thellė tė natės, dhimbjet kam lėnė yje...






    Tisi - dru pishe qė rritet nė rethin e Kolonjės.Pėr moshėn e
    vjetėr dhe bukurinė e tij, cilėsohet monument natyre.






    POTENTE





    Nė kapakėt e puthitur nuk dėgjohet,
    zhurma goditėse e dallgės, si nga zemėr
    e dheut qė mbart ujrat dhe tokėn.
    As tejhedhjet, kolovitjet, pėrplasjet e buta,
    tė ftohtėt apo tė nxehtėt qė rregullon,
    vetė trupi i qullėt, nuk ndihen.
    Asgjė, qė tramundohet goditshėm, nga
    natyrė e pėrkryer, ligjet e saj tė parathėna
    zoti - zotat nuk dėgjohet.

    Heshtje.

    Tė thėnat e bėmat, filozofitė, historitė,
    shkencėn si u bė njeriu, thelbi i jetės ē'ėshtė,
    ē'pėrmban, nga vjen e ku do tė mbrrijė, ē'kėrkon qielli,
    si u sajua dhe si u pėrplas nė tokė,
    dhe boshti lėkundės i gjithėsisė, cili ėshtė ekuilibri i tij.
    Gjithēka qė pėrmban dhe nuk pėrmban arsyeja
    njerėzore, galaktika jonė materjale dhe tė gjitha galaktikat
    e tjera, tė panjohura dhe tė njohura tashmė,
    i rėzon.

    Mė e madhja madhėsi e referimit tim.

    Potent dhe i gjorė!
    Pėrfillja ime tek ty e ka burimin,
    jetėn, qetėsinė biblike,
    vetė Zotin.

    Kur humbas dhe vdekjet e mia shėnohen diku.
    Dhe plagėt e mia, aty e gjejnė prehjen, shėrimin.
    Nga pak marr frymėn, duke tė lėnė ty pa frymė
    marr shpirtin duke tė lėnė ty pa shpirt,
    jetėn marr duke tė lėnė, pa jetė ndoshta.

    Kapakėt e puthitur po hapen dalngadalė.
    Simfoninė e heshtur luajnė mjeshtrit e muzikės,
    sė gjithė kohrave tokėsore, janė mbledhur aty.
    Shandanėt e qirinjėve,vetė dritė e diellit i ndez.

    Dhe atėher rėzohet.
    Nė kapakėt qė tashmė puthiten, nuk dėgjohet
    zhurma goditėse e dallgės, si nga zemėr e dheut...

    Heshtja qė nuk ėshtė heshtje.
    Qėnien time identifikon.
    Valėz qė thepin e shkėmbit godet, pėrjetėsisht.



    TEK TY SHIHJA VETEN

    pėr Dajana Spenser



    Aty mes hirit tė mykjes, njė jetė gjallon,
    embrionon filiz.Mrekulli ndrroje fėmije hedh shtat,
    ngre krye, me tė gjitha bukuritė.
    Me njė dritė nė shpirt jetės i afrohet.
    Nga prag durimi tė dhimbshėm, kundrron, gjykon.
    Ndez zjarr kurajon, vendos.

    Kjo mizore botė, tė dobėt e tė fortė,
    njėherėsh ka koracėn,
    t'a ējerrėsh, t'a gjakosėsh me gishtat delikatė
    tė sinqeritetit tė pafajshėm, arsyes sė kulluar
    qė vetishėm rrjedh nga qumėshti i mirėsisė,
    qė kjo tokė rrėnjėgurtė nuk ja mėkon
    kujtdo homosapiensi qė lind.

    O Zot qė je a s'je, pse rrekesh tė mashtrosh,
    arrin mė jep magjishėm, krejt si njė ėndėrr,
    njė mit tė plotė njerėzor.
    T'a shoh nė sy, t'a prek, t'a ndjej,
    si njė fėmijė hyjnor me emrin Djanė,
    t'a paisėsh me qėllim e fshehtas,
    me njė shigjetė tė artė,papritur tė shtangė,
    pa gojė tė lerė arsye, frymė prej dhimbjes...

    My god !
    ...shih si krimi heshtur fshihet nėn shkėlqim,
    atėher kur dashuria aq bukur gjeti veten
    harroi, besoi, u mrekullua....

    Zgjohu Shekspir dhe shihe tragjedinė !
    Askurrė jo vetja,nė vetėsi sdo tė mbrrijė.





    PIKES SE LOTIT…





    O Zot !

    Ndreqe magjinė e pikės sė lotit,
    qė dhimbje rrodhi nė faqen e tokės,
    t'a jetojė shpirti njerėzor, t'a vuajė.

    Ndreqe magjinė tėnde.

    Hapi pėlhurat e ylberėve ngjyrashpėrthyes,
    e diejve tė tu botėra fshehur,
    e hėnave jetėndjellėse.

    Tregoi robėrve tė tu, se i do dhe nuk i ke braktisur.

    Dėftemė mua, atyre, pikėn e mbėshtetjes tėnde
    qė nuk ėshtė gjė tjetėr vetėm se
    pika e kthimit tė ecjes tonė drejt zeros,
    nga ku do tė ringjallim ėndrrėn
    veten do tė gjejmė humbur pikės tėnde tė lotit.




    * * *





    Aq dhimbje sa tė mos ndjehem e mjerė.
    Aq dashuri sa tė mos ndjehem e lumtur.




    * * *





    ISHTE MBREMJE





    Ylli saj, dashuria ime
    la sekondat pa frymė.

    Njė gjeth, ra.
    .
    .
    ...
    Hapi
    yt,vėshtri
    mi buzė
    qeshja
    .
    Bashkė me heshtjen, mbrėmja
    gjethe mėrmėrinte...

    Gjithēka, u drodh prej
    ardhjes tėnde.

    Ishte mbrėmje.




    QYTETI IM DHE DEBORA





    Njė kuvertė agdritėze zbulon kėmbėt e
    gjelbėrta tė malit flokėlyer me dėborė.
    (Mbuluar dikur nga pasqyrė ujrash qielli)
    Qyteti im gojėdhanash ndėrtuar, zgjohet aty.

    Prekur kam tė tėrin me gishtėrinjtė e ėndrrės.
    Syri i dėshirave ka kohė qė fle nė verbim.

    Unė i shoh nė gjumė gurėt e zallit kalldėmshtruar,
    tė lagjes sė vjetėr.
    Fėmijė nuk e dija qė dėbora, nuk do qe e pėrjetėshme.
    Shkėlqimi i saj, shkallė shkallė rreket tė zbresė qytetit,
    si liri e ėndėrruar,
    shėtitores sė mermertė, tė madhe e tė ftohtė
    si pamundėsitė,
    ku flenė dhe zgjohen historitė, revoltat, lavditė.

    Dėborė e rrallė, plaēentės sė vet vdes.

    Stinė, grusht i veshur me dorashkė nervi
    dashurish zjarrlėshuese,
    shpirtrash dritėshpėrthyese,
    pse s'ia hedh qytetit tim vellon e vezullimit tė bardhė?




    PER TE GJITHA ENDRRAT

    Heroit ēek qė dogji veten si
    protestė ndaj pushtimit rus


    Ti nuk mund t'a dije...
    Qė tė digjeshe i tėri...

    Pak zjarr nė trupin e mardhur tė lirisė,dhimbjes.
    Pak gjak nė skeletin e ngrirė tė globit.

    Qė tė digjeshe i tėri...
    Unė jam kėtu me ty,
    pėr tė gjitha ėndrrat dhe dashuritė e tua - qiri i ndezur,
    i lutjeve nė buzėt e njerėzve.
    Vikamė e heshtjes, e tė shtypurve revoltė,prangėthyese.
    Unė jam kėtu me ty.

    Qė tė digjeshe i tėri...
    Syrin e verbėr, tė hapė pakėz bota.




    Pragė Tetor 1994





    NJE MAGME KURDOHERE E NDEZUR





    Nuk fle kurrė.Sėmbon.
    Thėngjij kurdoherė tė ndezur.

    Oh, bardhėsi e dlirė nga brezat dhėnė bashkė
    me frymėn, genin,
    dhuruar me shpirt, me ngulm edukuar, injektuar me dhunė,

    ...nga vetja tė detyrojnė, ēdo ditė, nga pak tė vdesėsh, nga pak.
    Vetėtimė qielli, krahė pemėsh shkrumbon e thyen.

    Pse mėma ime u lodhe aq shumė me mua,
    tė me ktheje nė udhėn qė doje, qė duhej,
    e s'e doja, e pse isha biri yt, duhej t'a pranoja,
    e prej frikės mėmė duhej t'a jetoja.

    A e sheh, koka ime e pabindur, e bindur ish.

    Nė netėt e gjata tė lotėve, tė klithmave,
    tė ēirresh se askush nuk ėshtė me ty - e ti ke frikė.
    (Nė dhomėn e vetmuar)
    Lotėt tė thara nė faqe - ulėrimė,
    e asnjeri, mos tė dėgjojė, njė zė fėmije - akuzė!
    Ja, ku mė keni!
    Pjellė e ankthit, frikės, tmerrit qė pa ditur
    krijuat ju - e qė sot pyesni:
    Pse u bė kjo ēupė kėshtu?
    Kjo ēupė kėshtu, si u bė?

    E ē'ėshtė njerėzia tek e fundit nėnė,
    tė jesh e virtutėshme dhe ajo ndjenja false,
    cmire tė dhurojė, apo e lirė tė ē'faqesh
    (e ti nėnė,ruajna Zot)
    e bota palė - palė, kuletėn e thashethemeve,
    tė hapė e tė pėrgojojė.

    Dhe unė u them:
    Kthemėni lakuriqėsitė e sinqeriteteve tė mia.
    U janė mavijosur trupat prej kamxhikėve tė
    arsyetimit tuaj tė ngushtė, injorancės.
    Gjykimi juaj mbi turr'drush i vendosi,
    zjarr i dogji.

    Askurrė nėnė, kthetrat e zhgėnjimit nuk
    m'u ngulėn aq thellė, mė vunė pėrfund,
    mė mekėn, me nektar tė rremė,mė mbytėn.
    Mua, qė ėndėrroja veten tek gjithkush,
    qė besoja se s'kish pse tė ishte ndryshe asnjeri.

    Ēudia ngrinte kokė tek unė,
    ishte tjetėr gjė, gjė tjetėr fare dhe unė pėrbri saj.
    Dritės time, errėsirė i pėrqasej.
    Intriga, mashtrimi llavės sė nxehtė tė pėrballjes
    u dogjėn, tė arsyes, qėndrrimit.
    Nė magji njohjeje, vėmėndjeje, miturake
    e vockėl fare, do tė mundja, kėtė botė tė madhe.

    E ē'ėshtė bota nėnė?
    As kohė as shkak nuk do gjejė kurrė,pėr tė
    ndalur, shlyer sadopak kėtė rrebesh tė
    pasosur dhune, krimi, padrejtėsie, faji, qė i
    ushtrohet bijėve tė vet nga kėlyshė tė sė
    KEQES - BUSHTĖR!
    Lutje mėmė lutje zotit pėr shpirtrat e tyre mėkatarė
    qė homo sapiens - it, nektar vesesh i ushqyen
    dhe nė njeri e kthyen - gjak dhune.

    E kjo botė rrebele, mė pėrballej mua.
    Vetė ndershmėria.
    Karakteri vetė.
    Vetė - vetja, unė.

    Liqeni ku qenė mbytur fjala, lodrat, dėshirat.
    (Oh qė s'luajta kurrė me to)
    Dhe dashuritė e mia mbyteshin dhe
    ulėrimat e tyre i dėgjoja vetėm unė.
    ( i dėgjoj dhe sot )
    Myrrti i reve fluturimin e diellit errėsonte, kur
    njė nga njė vdisnin,pa provuar kurrė njė puthje.

    Bijė e ėndrrave qiellore, tokės ēapitem,
    ngrihem nė kėmbė,rrėzohem
    dhe mė e fortė ngrihem.

    E pse nėnė t'u desh, kėtij globi barutmbajtės,
    lulet t'i tregoje, pjalmin.Farėn e saj me pekule,
    nė gur t'a mbillje e ajo sfilitja vetė, shkėmbit
    t'i gjejė plasėn, tė lulėzojė.

    Sa shumė luftė nėna ime dhe sa shumė dhimbje,
    invaduan kėtė shpirt drobitur ndjenjash - magmė
    kurdoherė prushndezur.





    SIRENAVE





    Bukuri tė ēmendura!
    Mbi ē'argjent vale thyhet kėnga juaj,
    nė ē'brigje tė ėndėrrta dėshirash, qėndruar kini?

    Ngado jeni, thirmėni.
    Ftomėni me zėrin tuaj pėrgjėrues, mallėngjyes,
    qė vdes burrin.

    Jam gjėmė e mpirjes - shkundmėni,
    sy qė sheh vetėm trishtimin - ēmėndmėni!
    Nė syrin e njerėzve, loti qė ka mbushur
    kupėn e dhimbjes, durimit.

    Mjaft mė,nuk ėshtė faj
    tė duash, jetėn lirinė.

    Bėmėni pėr vete,
    ninėzama juaj kėmbanė e ethėshme.

    Telksepea!
    Bukuri mashtruese, zhgėnjyese,
    njėqind herė mė e vėrtetė se e vėrteta.
    Sekreteve tė tua, tregomė njė far
    udhėrėfenjės, mua - udhėkryqit nė kryq.

    Dyshimet parrugėdaljet, humbjet,
    zhgėnjimi tek unė janė kryqėzuar...
    Dhe dhimbjet dhe ikjet…
    po ku…

    Bukuri tė ēmėndura, vramėni,
    rrugėt tona nuk mbrrijnė askund.



    1997




    RITUAL





    Tė drejtėn e gjykimit zotėroj kur cėnohem.
    Gjykoj.
    Dhe masa e tij ėshtė masa e goditjes qė pėsova.

    Ēoroditur tėrhiqesh.
    Strukur nė shtjellėn e rėndė tė fajit,
    mbledh veten, qetėsohesh.
    Kupton tėrheqjen e skajėshme,
    veprimin qė tė zbulon.

    Dhe ky ėshtė fund prej nga nis fillimi, qė do tė
    mbrrijė nė njė tjetėr fund, e ky nė njė tjetėr fillim...
    Pandalja rrotulluese e tokės, reth boshtit tė vet.

    E dimė mirė.
    Asgjė nuk ka mė vlerė tani.
    Koha nė ēengel tė absurdit, varur.

    Prej limitesh tė kundėrta nisjesh,
    tė dy pikės tonė do tė takojmė.

    Do jetė fillimi...





    A MUND T'A SHOHESH…





    Pezull qė nuk e di, ku dhe kur, vėrtitet endet.
    Si magji qė kurrė nuk e kuptova
    o nuk desha t'a kuptoj, vjen e ulet.
    Gjėndje qė gjakon nė trup prelud ndjesimesh
    me mua njehsohet, lėvrin.

    Vetėm tani kapilarėt e shpirtit ēelin udhėt.
    Semaforėt e kuq tė dhimbjes drithėrojnė,
    Kamxhik mbi trupin e lidhur, koshienca
    vetveten vret.

    A mund t'a gjesh tek unė, veten tėnde?

    Tė zjarrtė, tė ftohtė, herė ngre krye mė vret,
    herė tjetėr loz dhe nė atė lojė mė humb.
    Pastaj strukesh diku e fshihesh...
    Gjithēka ku ėshtė dhe s'ėshtė je, baret...
    Nė kufijtė e ėndrrės ku ajo zė fill
    dhe mbaron, ēfaqesh, del prej meje,
    pėr tė hyrė pėrsėri aty, pa mė pyetur.

    A mund t'a shohėsh tek unė veten tėnde?
    ...si dritėn e bardhė qė ēmėson sytė
    e bėn tė ndjehesh ai, qė dikur ke qenė
    por qė e ke harruar,
    si lulet e mia me aromė, tė harruara
    nė ditėn tėnde tė ikjes.



    LERME PAK…





    Lermė, lermė pak bėhu i urtė
    dėgjoi njėherė fjalėt e biblės time
    e goditjes sė dheshme qė nė mėsime
    u kthyen, nė fjalė zotash shpirti, qė asnjėherė
    nuk tradhėtuan besėn e dhėnė teje.

    Lermė pak, tė rri pranė, ashtu siē dua
    kopsėn e jakės tė zbėrthej, tek kėndi i qafės,
    lėkurėn e butė tė ndjej - ishull i egėr nga malet
    krenarė zbritur, ku endem vetėm unė.
    Pėrjetėsi e tėra qė askush nuk mund tė ma falė.
    Vetėm tek ty u zgjua ėndėr'e jetės time.
    U bėra grua, mėmė, njeri.Jam zonjė e dheut.

    Lermė tė rri pak aty, ku prehen dhe flejnė
    puthjet e mia, pėrkėdheljet, flutur pas fluture
    asnjėra njėsoj.
    Lermė pra tė puth si fėmijė
    dritė e parė agu ku puqin malet.




    TANGENTE





    Flatėr reje endesh, hare pa fund
    vetėkėnaqėsi e shumėfishtė, tjetėrsim.
    Kupolė qielli prek me duar.

    Tė gjithė tė bukur janė tė dashur,
    ty tė duan, je qėndrra e tyre.
    Pėr ty flasin pėr bėmat e tua.

    Prej andej, milingona zeroje.
    Gjithė spektri i ngjyrave, nuancė gri.

    I trembesh rėnies.Kupton ndryshimin.
    Natyrshėm ėshtė po aq goditės.




    TE QESHESH ME JETEN





    Merimangat qiellore, kjo ditė i pėrtypi, i treti.
    Gjak i nxehtė, zjarre ngjyrash pėrcjell,
    gumėzhime tė asgjėsė nė kapilare.
    Nė djepin e fėmisė, foshnjes pėrkundem.

    Kllapitė lėkundėse nė tehun e jetės e kėputėn litarin.
    Pėrēart pėrshtypje njerėzore, njė vije tė drejtė me shtratin.

    Por zgjimi,
    me dritė vere i spėrkat agimet, kurorė mbretėrish.
    Tė qeshėsh me jetėn asnjėherė s'je e ēmendur.
    Gufojnė zogjtė e dashurive, dėshirat.




    KU JE ENDERR





    Zgjohu!
    A s'e sheh
    kufomat e tua mbetur errėsirės ulėrrijnė.

    Bares, zbres nė dritėza yjesh qielli lodroj
    kordinata jete mė dhelin, lartėsi tė pėrjetėshme.
    Horizonte tė fuqishėm lėvizin,ēvendosen
    freskojnė bulėzat e lirisė ndėr pore.

    Ku je ėndėrr!

    Rezatues kurmi yt, tjetėrsoi, u hodh tej si njė rrobė
    e palarė, deri nė palcė u xhvesh dhunshėm bukuria jote.
    Kurth qė s'e di ende vėrtitet (ndėrsa kėmbėngul flatrimin)
    tė mpijė, inskenojė, pėrēudnojė ty.
    Blic'i sė djeshmes, sotmes, fatit tė shndrrojė dhimbshėm
    vetėtimėn, magjinė veguese tė lėtyrė.

    Ku je ėndėrr!

    Ē'llavė resh dėrgoi qielli galaktikave tė tua
    tė tė djegė, shkrumbojė, zhdukė.
    Ē'terrinė tė zu sytė, tė verboi pėr njė tjetėr fytyrė.

    Por unė jam ngjizur nė ty, e gjora ime
    kam qenė strehė, dekor i ethshėm i vallzimeve
    tė tua, i ēmėndjeve tė mia liri dėshirė,
    jetoj me ty, ti nė mua,
    kurrė s'jemi ndarrė.
    Me asgjė nė botė s'tė kam ndrruar.

    Zgjohu ėndėrr, ti ajėr i frymės time, zgjomė.





    URAGANI VERSHUES





    Ē'dekor tė vetes zbuluam
    stisur nga terr i dhunės,
    pjellė vesesh tė ēthurura
    vrasėsish, deri dje njerėz.

    Ē'hėna e diej, ranė nga lartėsitė, u rėzuan
    e pėrzhitėn, dogjėn prush dheun tim.
    Ndjenjė libėr, pėrjetim,fjalė e menēur,
    njė kujtim, aromė e askundėshme pranvere,
    virtut, ēelja e beftė e lules, vjeshtė e qetė,
    njė dėshirė, dashuri e fshehtė, melankolitė,
    endja pa kuptuar nė shpirt dhe era
    si lajmės tragjik shpėrndan hirin:
    - I pėrjetėshmi mallkim!

    Ē'paskemi pritur pėr tė mbrritur kėtu
    ku qemė fshehur humbur ku?
    Ē'mė detyron tė shėmtohem, ē'fytyrem
    dhe nė llum vesesh, krimesh tė shkas, ē'arsye?
    Kudo qoftė mjerimi, lot dhimbjesh tė mbjell.
    masakėr tė pambrojturit
    qė pafajsinė ka pasuri...
    Dhe gjykimi i errur tė tjera oaze lotėsh
    tė sajojė.

    Oh, si nuk mbytem aty,
    se mė vjen tė qaj
    se mė vjen tė ulėrij.
    Pėr veten - me gjak tė pagjak.
    Pėr veten - me shpirt tė pashpirt.

    Kasolle e braktisur nė pyll,
    uragani vėrshues pėrflakur, pėrpirė.





    SA LARG JEMI, SA LARG…

    Nga vuajtja e ndarjes
    nuk gjen dot shpėtim
    Neruda

    Dhimbja ka njė rrugė pa fund.
    Pa krye.

    Mendimi pėr ty.
    Mendimi pėr ty.
    Mendimi pėr ty.

    Vetėm dashuria mund t'i nxerė,
    vetėm malli.

    Sytė e tu
    ndezin ballin e ditėve qė kuturu
    ecin, me emrin tėnd nė buzė.

    Diej treten ēdo mbrėmje aty.
    Digjen.

    Unė nė kafazin tim,
    pėrpėlitem.
    Zog i dashurisė kėrkon tė shpėtojė.

    Sa larg jemi, sa larg.




    PERKUNDJE





    Dhe vėshtrim i humbur tretur
    qė fsheh mėshirėplotė pėrjetimet...

    Dhe aroma hidhrake e sė parės vjeshtė
    qė krijoi si botėn...

    Dhe veshje e beftė e xhamit, prej avull
    tė frymės sime...
    mė pėrkundin nė djepet qė nuk dua tė lidhem.

    Shtrat ku vdes e bie.

    Pėrditė e mė qartė mė ēfaqen
    formulat e vjetra, thėniet e mėnēura, bėmat...
    Rjedha genetike reth qė mbyll,zhgėnjimi
    feksje ngastrash pėrjetimi - makthe qė nė
    gjumė trembin, gjurmė mbeturinash tė marrisė,
    nerv qė shkrepėtin kujtimin - gjakun nxeh nė
    kapilare, yll qė ndiz e shuhet nė qiell tė
    ftohtė arsyeje...





    KRAHARORIT TIM NJE KLITHME





    Fėmija, foshnjėza janė pikėla
    vese nė gjethėzėn e parė.

    Tabu, kanune, diktate
    kraharorit tim njė klithmė!

    Sofiste dhuna, pritė tė zė, mbėrthyer
    uzurpuar, trurit tėnd, me forcė hyn
    Njė sekondi tė vetėm, frymėn tė zė,
    pėr njė tjetėr frymė.

    Oh, qėnie e dobėt, mos guxo tė jesh ndryshe,
    pėrshtatshmėria ėshtė kryevepėr,
    nuk bėn dot pa tė.

    Tė lodh koha, egzistenca e saj, mungesa e lėvizjes,
    pse e di ēdo tė ndodhė, njė ēasti tė dhėnė.
    ...se do tė vdesėsh sėrish…
    (ashtu si sėrish do tė lindėsh)

    Tė lodh vetja, vetėvetėt.

    Rit i ēmendur qė foshnjat ēmend,
    sa gjenerata pas meje do tė kryqėzosh,
    tė mpihen nga ty,
    tė tė pėrjetojnė ty,
    gjakut t'u rendėsh pa e ditur...


    ...dhe ajėr i ngrirė tė frymojė
    e foshnjave vetja, t'u jetė prangė e pėrjetėshme,
    e foshnjave vetja, njė tjetėr vete t'u sajojė.

    Fėmijė,foshnjėza,
    pikėla vese nė gjethėzėn e parė,
    kraharorit tim njė klithmė.




    AH, KUR KENDOJE TI…





    Ti nuk e di se hėna kėtu kėputet si njė kopsė dhe bie.
    Ti nuk mund t'a dish si hyn jeta pėrmes njė vetėsie
    qė nuk ėshtė mė,
    si humbtreten ėndrrat pa u parė...
    Si ēfaqin netėt shtratin tėnd pranė pishinės,
    njė dritė sysh tė pėrkund gjumin e lodhjes sė rėndė,
    njė bukuri pėrballė bukurisė.

    Jo, ti nuk mund t'a dish!

    Tė mos shohėsh dot njė pėrkryerje, tė verbojė,
    si thėrmohen nė heshtje kristalet e dritės,
    pastaj njė dritėsi e plotė...
    Njė nga njė t'i gremisėsh tė gjitha nė humbtirė tė vetes,
    tė dish mirė se gabon,
    tė ndjesh krim kur vrasje nuk ka.
    Me dhėmbėt e traditės tė shqyesh njerėzoren...

    E mban mend rėzimin e mbrėmjes mbi pishinė ,
    kur ti i lagur dridheshe,
    gėzimin e ēmendur pas ēarkut dritėsor qė ndjell jetė,
    plazhin e vonėt, naivitetin tim...
    ...nuk mbaj mend a kish yje nata.
    Mėngjezet perėndimet me ty, pa ty,
    atė botė, magjinė e jetuar,
    tė pėrjetėshmen unazė tė kėputur, tė verdhė qė lidh qiejt.
    ...nga ajo qė je tė fshihesh thellė nė djepin e vetes,
    tė mbytėsh foshnjėn,
    puthjen e vetme nė faqen tėnde
    dhe next year, lotėt.

    Tė kesh fatin tė duash...

    Zbret nga ėndrrat yjeshkrumbuara tė njė vajze,
    rrjedh nga qumėshti hėnor i gruas,
    nga shpirti i mirėsisė, qė jo pėr kėdo, geni gatuan.
    Nga kėnga e buzėve tė tua, zbret.

    Ah, kur kėndoje ti,
    tė vdekur mjelmėn, rivdisja!




    TE GJITHA FYTYRAT TUAJA





    Tė gjitha fytyrat tuaja, manekinė nė seri.
    Gjinkalla nė zhurin e jetės!

    Qėnie qė gjithēka s'vlen, ushqeni...
    Sy tinzarė qė ju zbėrthejnė, syhardallosės nėn syze,
    vėshtrim nėnvetullash, pas xhama perdesh,
    dyerve, pėrgjuar mureve...
    Indiferencė e shtirė qė trillin pjell, mashtrimin

    Mė lodhėt, a e dini?

    Zallahisė sė kohės si minjtė i rėmoni,
    ngjarje individė.
    Kokė i montoni krahė kėmbė
    dramė e sajoni, tragjedi...
    Rjetėn e hollė tė trillit, vrasjes, helmimit
    nuk lodhet sė thururi merimangė e juaj.

    Pastaj kapja nė tyl, hedhja lart e poshtė, kolovitja,
    pėrplasja nė tokė.
    Dridhesh prej frikės i pafaj, prej ankthit, o ankth.
    Nė pamundėsinė e befasisė tkuresh.Duarlidhur
    prej pabesisė, padrejtėsisė qė ti
    borxh i ke gjithēka - intrigės.

    Duan tė pėrflasin - trillojnė
    Tė merren me ty - e bėjnė.
    Tė vrasin - pa frymė tė lėnė.
    Tė rrėmbejnė dhe dashurinė dhe ėndrrėn dhe gjumin.
    E vjetėr sa bota, e kalbur ideja prej nga merr kuptim,
    jetė e tyre.
    E ti i pafuqishėm deri nė mjerimin e vuajtjes.

    O Zot! Njė filiz...

  14. #14
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    …unė ku t'a di…

    ...kur dėbora zbardhėllon e druri nė vatėr kėrcet
    e zgjimit tėnd vėshtrues fytyra ime i bie pėrballė…

    … kur thėngjill i fshehur nėn hi thellė
    njė xixė nė ajėr klith e ti mua mė ndjen…

    ... kur vetėtimė e kujtesės dritė pas drite
    njė dite tė vranėt mė sjell tek ti…

    ...unė ku t’a di mė thuaj, si t’a mėsoj?[/QUOTE]

  15. #15
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    I falenderoj te gjithe lexuesit e shkrimeve te mia.

    Dituria

  16. #16
    Evidenca Maska e RaPSouL
    Anėtarėsuar
    09-03-2006
    Vendndodhja
    Gjermani
    Postime
    17,464
    Vertet Shkrime Interesante Dhe Te Kendshme , Respekte

  17. #17
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26
    MOS M'I LER…


    Nė njollat murmndezėse tė diellit tymojnė
    dhe vdesin me shpresėn e artė tė ringjalljes
    ...nė njė tjetėr ditė
    Shpresė qė nuk mundem t’a kem.

    Zog qė pėrpėlitet ndėr duar.

    Atėhere qielli nuk do tė drithėrojė mė
    Nuk mund tė kem tjetėr dashuri…

    Mos mi ler ndjenjat tė vdesin dhe mė

  18. #18
    viva voce
    Anėtarėsuar
    05-09-2005
    Vendndodhja
    NY
    Postime
    758




    Pesėmbėdhjetė karafila



    Sythet jetėėndre buisin shpėrthejnė
    harlisen pabindshėm kah drita, but-egėr
    kryelartėsi brezash gjakon, ndėr kapilarė
    …thurimat e netėve vajzėrore…

    Oh ē’vakėllim ndjesish vėrtike dhėnė bashkė me gjirin
    Oh ato tipare ai vėshtrim ato syqielli ai trup i brishtė
    Oh ajo ndezje e prushtė e flaktė deri nė guxim e pėrballjes
    Oh ai zė kumbim jehesh kėngė e gjyshėrve
    Oh pasuria ime, tė falem o zot m’a ruaj


    Ndėrthuren pėrdore pakuptuar breznitė, shpirti im!
    Pesėmbėdhjetė karafila – aromė bije
    mbėrthejnė rrėnjėt e fjetura
    Me besimin e qėndrueshėm se e djeshmja
    nuk ėshtė mė e mirė

    Bukur Dituri
    sereno

  19. #19
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    15-06-2007
    Postime
    26

    A do ta falnit tradhetine?

    Sigurisht te tradhetosh dike eshte nje tregues anonim, jo i forte ne ndergjegjen njerezore, i pasigurt dhe konfuz i karakterit njerezor.Fakt eshte qe askush, nuk ka kuraje te deklaroje tradhetite e tij, madje dihet qe ato rezatojne denigruese ne sjelljen e perditshme, nderkohe qe nuk e dime pse tradhetojme dhe kur do te tradhetojme.Kjo perben nje enigme dhe si e tille eshte intrige per racen njerezore, qe e ka me te thjeshte t'i jape udhe vetes se sa t'a ndaloje ate.(Sigurisht kur nuk mungon kondicioni baze).

    Ne ēastin kur ne tradhetojme sigurisht " veme ne zbatim ate ēka na kerkon vetja " dhe deri ketu jemi te vertete. Kjo eshte subkoshiente, e thene ndryshe fizike, e menjehershme. Ne raport me dike tjeter ne jemi "tradhetare" dhe kjo eshte koshiente pra ndergjegje dhe prej kendej morale.
    Perballja e te dyjave, e ndergjegjes dhe jondergjegjes, pra e koshiences dhe e subkoshiences eshte e vjeter sa vete egzistenca njerezore.

    Per mendimin tim,te tradhetosh do te thote njeheresh ndjenje per personin e saponjohur dhe mendimi i tradhetise per njeriun e dashur.
    Tek disa eshte i lindur racionaliteti, tek te tjere liria pa kufij.Shume te tjere ulin koken perpara pervojave ne jete ka dhe syresh qe i shperfillin ato. Konkluzioni?
    Ne se tradhetia ka objekt seksin atehere mund te them se eshte me e lehte per t'u perballur. Problemi qendron ne se tradhetia synon vlera e virtute morale.Gjyshja ime thoshte " Ki frike, kur buri shkon me nje femer me te bukur se ty". Sigurisht qe nuk e kishte fjalen per pamjen e jashtme.

    Them qe do t'a falja tradhetine, madje do te gjeja me menēuri rruget me te bukura per te mos e humbur njeriun e dashur.



    Dituri Dizdari

  20. #20
    i/e regjistruar
    Anėtarėsuar
    30-05-2007
    Postime
    202
    Citim Postuar mė parė nga Dituri Dizdari
    Sigurisht te tradhetosh dike eshte nje tregues anonim, jo i forte ne ndergjegjen njerezore, i pasigurt dhe konfuz i karakterit njerezor.Fakt eshte qe askush, nuk ka kuraje te deklaroje tradhetite e tij, madje dihet qe ato rezatojne denigruese ne sjelljen e perditshme, nderkohe qe nuk e dime pse tradhetojme dhe kur do te tradhetojme.Kjo perben nje enigme dhe si e tille eshte intrige per racen njerezore, qe e ka me te thjeshte t'i jape udhe vetes se sa t'a ndaloje ate.(Sigurisht kur nuk mungon kondicioni baze).

    Ne ēastin kur ne tradhetojme sigurisht " veme ne zbatim ate ēka na kerkon vetja " dhe deri ketu jemi te vertete. Kjo eshte subkoshiente, e thene ndryshe fizike, e menjehershme. Ne raport me dike tjeter ne jemi "tradhetare" dhe kjo eshte koshiente pra ndergjegje dhe prej kendej morale.
    Perballja e te dyjave, e ndergjegjes dhe jondergjegjes, pra e koshiences dhe e subkoshiences eshte e vjeter sa vete egzistenca njerezore.

    Per mendimin tim,te tradhetosh do te thote njeheresh ndjenje per personin e saponjohur dhe mendimi i tradhetise per njeriun e dashur.
    Tek disa eshte i lindur racionaliteti, tek te tjere liria pa kufij.Shume te tjere ulin koken perpara pervojave ne jete ka dhe syresh qe i shperfillin ato. Konkluzioni?
    Ne se tradhetia ka objekt seksin atehere mund te them se eshte me e lehte per t'u perballur. Problemi qendron ne se tradhetia synon vlera e virtute morale.Gjyshja ime thoshte " Ki frike, kur buri shkon me nje femer me te bukur se ty". Sigurisht qe nuk e kishte fjalen per pamjen e jashtme.

    Them qe do t'a falja tradhetine, madje do te gjeja me menēuri rruget me te bukura per te mos e humbur njeriun e dashur.



    Dituri Dizdari

    Nga menyra se si i shpalos mendimet dhe poezite e tua duket qarte se je natyre thellesisht egocentriste, thelbesisht racionale ne porcionet e emocionit individual, thellesisht e bindur ne ate qe ndjen dhe ben, teresisht e sigurte ne vetvete. Ti ke shume ndjenje brenda vetes, per veten dhe per te tjeret, por ke nevoje te domosdoshme te dashurohesh( te te dashurojne duke te vleresuar si idhull aftesine qe ndjen ne brendesi qe e ke). Ke aq nevoje te dashurohesh, sa fantazon me elokuence racionale se si do te veprosh dhe luftosh kur te te rrezikohet dashuria. Ti nuk e fal tradhetine, sepse as qe mund ta mendosh qe dikush qe te dashuron te mund te te tradhtoje, me aq shume vlera dhe virtyte sa ti mendon se transmeton. Ndjehesh kaq e sigurte ne vetvete per aftesite mendore dhe shpirterore qe ke, sa nuk arrin te kuptosh qe nje tradheti e thjeshte seksuale e atij qe te dashuron eshte clirim nga vlerat dhe virtytet e tua qe e kane mbajtur te lidhur. Eshte tradheti e thjeshte dhe e paperballueshme. Eshte gjetja e rruges per tu cliruar nga virtyti dhe vlera, qe te bejne te te duket vetja si krimb qe duhet ti dashurosh si zgjidhja e vetme dhe sublime, e majes se vleres absolute te dashurise intelektuale. Edhe virtyti dhe vlera kur arrijne ne ekstrem jane te demshme dhe aq mbytese sa hidhesh ne krahet e banalitetit te emertuar seks.
    Nuk po ti them keto per te te ngacmuar dhe aq me pak per te te fyer.Te lutem me kupto drejt, por kete me transmeton me atio qe vargezon dhe mediton te pakten per kaq sa po lexoj.
    me shume respekt adidu

Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit

Tema tė Ngjashme

  1. Lajme nga bota e muzikės shqiptare!
    Nga Fiori nė forumin Muzika shqiptare
    Pėrgjigje: 64
    Postimi i Fundit: 02-08-2023, 08:02
  2. Aida Dizdari
    Nga marinI nė forumin Shkrimtarė shqiptarė
    Pėrgjigje: 12
    Postimi i Fundit: 24-12-2008, 16:54
  3. Katalog i Kodikėve Kishtarė Mesjetarė tė Shqipėrisė
    Nga Albo nė forumin Komuniteti orthodhoks
    Pėrgjigje: 100
    Postimi i Fundit: 02-02-2005, 00:19
  4. Nė Angli ndodhen 300 SHIK-as azilantė.
    Nga BlueBaron nė forumin Tema e shtypit tė ditės
    Pėrgjigje: 11
    Postimi i Fundit: 28-10-2004, 08:08
  5. Besnik DIZDARI mbi historine e Futbollit
    Nga erzeni nė forumin Historia shqiptare
    Pėrgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 10-06-2003, 17:49

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •