Foti Cici braktis delet e varfera shqiptare.

[Agim Bardhi]

Ajo cka ne e kemi denoncuar me kohe dhe parashkikuar ne perputhje me karakterin e paqendrueshem dhe parakerkues te Fr. Foti Cicit, duket se ka ndodhur ne Kanada.

Megjithese vete personi eshte perpjekur ta mbaje shume te fshehte, edhe pse ne e kemi paralajmeruar qe "asgje nuk do t'ju ngelet e fshehte", eshte tashme i njohur per ne fakti qe Reverend Teolog Muzikant Father Foti Cici ka braktisur delet e varfera shqiptare ne Toronto dhe Montreal per tu nisur drejt nje vathe tjeter ku delet kane me shume cka te japin.

Sigurisht kete e themi ne baze te perngjasimit biblik te bariut i cili jep jeten per delet e veta, por ne rastin e Cicit perngjasimi ngelet i njejte vetem ne konturet e jashtme pasi bariu Cici ka si qellim vetem shfrytezimin e deleve per mjeljen dhe qethjen e tyre.

Pasi ne fillim te mesazheve tona kemi shpjeguar se si e nisi karrieren e tij Foti Cici duke u shpallur si grek dhe duke nderruar fshatin e origjines nga Nivica ne Aliko duke genjyer keshtu episkop Sebastianos per origjinen e tij per perfitime personale, tashme duket se Foti CIci i eshte kthyer perseri kartes se tij ku shkruhet shprehja e famshme "ellinas to genos".

Duket se kombesite greke dhe shqiptare Foti i perdor si te doje se "qengji i urte pi dy nena", por Foti nuk eshte qengj e jo me i urte.

Ky diskretitim publik nderkombetar qe i ka bere Fr. Cici shqiptareve te Kanadase por edhe shqiptareve ane e mbane botes duket se ka shkaktuar indinjimin e tyre.

Po ku ka shkuar i perndershmi Cici? Tashme eshte vene ne sherbim te komunitetit ortodoks grek te Kanadase ne qytetin Vankuver. Pasi i soditi delet greke, arriti ne perfundimin se ishin me te majme se ato shqiptaret, dhe menjehere nxorri nga sirtari i tij letrat qe e shnderronin ate nga nje shqiptar Fannolian ne nje grek vorioepiriot Sebastianik.

Jemi ne pritje te levizjes tjeter te ketij zogu shtegetar, pasi jemi te sigurt se me karakterin qe ka nuk do te prehet ne asnje vend te botes.

Urime greku Fotis Cicis

[niko korcari]

Nuk habitem me këtë lajm të ri për father Foti Cicin. Siç e kam theksuar mjaft herë, për këtë njeri kam kaq shumë të dhëna, absolutisht të sakta, saqë mund të parashikoj pa kurrfarë vështirësie se ky i vetëquajturbari do të vijë një ditë që do të përfundojë në gjirin e protestantëve. Pse jo në gjirin e katolikëve? Sepse katolikët kërkojnë gjithmonë njerëz me reputacion, të qëndrueshëm në bindjet e tyre, dhe jo njerëz të sërës së father Fotit. Madje në fillim të viteve '60 nuk pranuan as vetë Fan Nolin, i cili sidoqoftë ishte një gjigand, e jo një cicmic si ky prifti i rëndomtë i Kanadasë, ky spiun i fundamentalistit islamik K. Gazidede, i cili, për të përfituar jo më shumë se tridhjetë aspra, shiti KOASH-in në ato ditë të vështira represioni binlateist të viteve 1992-1997.

Besoj se këtë lajm e ka lexuar edhe Cyclotomic, i cili më ka pyetur se ç'kam unë me father Foti Cicin. Eshtë nevoja të përgjigjem? Përgjigjja më e mirë janë vetë poshtërsitë e father Fotit, të cilat ia lenë vendin njera-tjetrës me shpejtësi marramendëse, aq sa nuk arrijmë t'i hedhim dot në letër.

[Agim Bardhi]

E urojme edhe nje here Foti Cicin per detyren e tij te re. Na vjen mire qe me ne fund gjeti edhe ai komoditetin e deshiruar prej kohesh, por si shqiptare nuk mund te mos fshehim indinjimin tone, duke u bashkuar me ate te vellezerve tane ne Kanada, persa i perket tradhetise se radhes se Foti Cicit.

Na vjen keq qe shqiptaret e Kanadase nuk mund t'i pergjigjeshin dot standarteve artistokrate te oborrtar teologut te shquar, muzikantit zebilbil, (te na fali nese harruam ndonje titull pa shkruar, pasi mund te kete marre ndonje te ri ne Kanada), Reverend Father Fatmir Foti Cicit, per t'i krijuar komoditetin e duhur qe te ndjehet si ne shtepi, packa se komoditetin e atdheut nuk e shijoi asnjehere as si teolog dhe as si prift.

E dime se ne Vankuver nen pergjegjesine e episkopit S. kreut te komunitetit ortodoks grek atje, ai ndjehet me mire, i rrethuar nga siguria monetare qe te falin njerezit e pasur. Por cili eshte qellimi final i ketij zogu shtegetar, i cili nuk rresht se theksuari se ka qene i perndjekuri i Kishes se Shqiperise?

Nuk mund te leme pa permendur ketu edhe fjalet qe qarkullojne ne Shqiperi se Fatmir Foti Cici, duke qene nje prift i pamartuar eshte edhe nje kandidat i mundshem per episkop ne Shqiperi dhe se ne qellimet e tij primare eshte kthimi ne atdhe, sigurisht kur te piqen kushtet qe ai i di mire, per te marre ndonje fron mitropolitan. Kjo eshte shume e llogjikshme ne prizmin cician, pasi ai si njeri i brishte qe eshte dhe me shendet delikat, mund te pranoje detyren e re, vetem ne rastin kur pema te jete pjekur dhe te jete gati per te vjele. Kjo eshte gjithmone normale sepse ne kete jete te tjere do te mbjellin dhe te tjere do te korrin dhe Foti Cicit nuk ia ka qejfi te mbjelle ashtu sic nuk mbolli asgje ne vendin e tij. Ne te kundert atij ia ka enda te korre me shume deshire ate c'ka te tjeret kane mbjelle.

Vetem nje gje nuk duhet ta harroje i Perndereshmi i pandershem, qe qyli nuk eshte edhe aq i kollajte ne Kishe.

[niko korcari]

Father Foti Cici nuk ka për t'u kthyer kurrë në atdheun e tij të parë (d.m.th. në Shqipëri, se ky njeri është i shumëatdheshëm), madje nuk ka për t'u kthyer edhe sikur t'i ofrojnë ndonjë fron episkopal. Në Shqipëri një fron i tillë jo vetëm që nuk ofron komoditetet e Greqisë, të SHBA-së, apo të Kanadasë, por përkundrazi, kërkon vetëmohim dhe sakrifica, të cilat ati i nderuar dridhet edhe kur i shikon në gjumë, e jo më t'i përjetojë në të vërtetë. Ky njeri u ftua në një moment nga kryepiskopi Anastas në Shqipëri, ku shërbeu si përkthyes në Akademinë Teologjike të Durrësit, pa nga afër kushtet në të cilat jetonin misionarët orthodhoksë dhe u betua që të mos i shkelte kurrë më këmba në këtë vend.

Në këtë periudhë father Foti ishte shumë afër një froni episkopal. Askush nuk mund të kundërshtonte, sepse e vërteta ishte që, me përjashtim të mitropolitit të sotëm të Korçës, nuk ekzistonin kandidatë të tjerë që mund të hirotoniseshin menjëherë dhe brenda pak viteve të ngjiteshin në fronin e episkopit. Megjithatë ishin edhe faktorë të tjerë që përcaktonin të ardhmen e father Fotit dhe ecurinë e tij në një fron episkopal. Ishte mbi të gjitha faktori Gazidede, i cili, në njerën prej mbledhjeve të tij me këshilltarët e lëvizjes fundamentaliste islamike në Shqipëri, vendosi që të urdhëronte agjentin e vet, d.m.th. Foti Cicin, të dilte kundër kryepiskopit Anastas. Argumenti ishte ky: është më mirë të mos lejojmë që tani formimin e një Sinodi Orthodhoks në Shqipëri, sesa të kontribuojmë në krijimin e këtij Sinodi, edhe pse në të ardhmen mund të kemi një njeriun tonë në gjirin e tij.

Këtë vendim të binlateistëve father Foti e priti me ngazëllim të madh. Interesat e tij personale përkonin me urdhërin që mori nga fundamentalistët. Më në fund ëndrra e tij e madhe për të mos jetuar në Shqipëri ishte bërë realitet. Father Foti mori rrugën e "kurbetit".

vazhdon në numrin e ardhshëm....

[Seminarist]

Niko

une mendoj po ashtu, se SHIK-u i Gazidedes do te kete qene e pamundur te mos kete futur ne gjirin e kishes ortodokse njerezit e vet - gje qe ne fakt e beri muuuu se u vertetua me banalin Nik. Marku e Arjan Kojen, ndonese per F. Cicin nuk e di nese eshte keshtu, por sdo te habitesha fare po te ish.
Shkrimi "demaskues" i Kishes se Sarandes qelben era SHIK, nga stili, gjuha, formulimi edhe mbresa qe kerkojne te ngjallin. Ndoshta fajin mund ta kete edhe e kaluara edhe formimi partiak komunist i shkruesit, xhanem, e me duket mua sikur eshte SHIK-as. Por ai shkrim nuk me ngjet me stilin e Foti Cicit, se sa te ndonje dishepulli te tij vogelush qe nuk ka pas me cfare te merret..., ose qe e ka patur si detyre te pare te ngarkuar nga celula per tu hedhur ne aksion.

[niko korcari]

Seminarist! Shkrimi për Kishën e Sarandës është shkruar nga father Foti. Kjo është e sigurt. Pasi e ka qenë ai ideatori dhe pasi ai i pari e ka hedhur në letër, e ka redaktuar dhe i ka dhënë formë të plotë në vazhdim z. Sejfi Protopapa, i cili ka paguar edhe një shumë të hollash (150 $) për një person që ka vajtur në Sarandë për të mbledhur informata.

Sa për stilin e father Fotit mos u mundo kot. Ai nuk ka një stil të vetin thjesht se nuk është i zoti të hedhë qoftë edhe dy rreshta në një copë letër të bardhë. Të gjithë artikujt që ka shkruar deri sot ia kanë shkruar të tjerët. Për pazotësinë e tij kam dëgjuar shumë gjëra. Kur isha një herë në Kajro, në zyrat e Karitasit, kam dëgjuar një ish student të teologjisë së Athinës (G. I, me një defekt fizik), i cili ishte katër vjet bashkë me Fotin, që kur më rrëfente bëmat e tij, kur më tregonte për mënyrën se si ky njeri kalonte në provime, mua më vinte turp nga vetja. Megjithatë kam në dorë tekste të shkruara me dorën e vetë father Fotit dhe mund të gjykoj për nivelin e tij, i cili është poshtë nivelit të detit.

Sa për lidhjet e tij me Gazideden do dëgjosh mjaft gjëra në vazhdim. Lidhjet me të i krijoi menjëherë pas fitores së PD në vitin 1992. Një fshatar i tij, u bë drejtues partiak i rrethit të Sarandës dhe fatheri i nderuar rendi menjëherë tek ai për të siguruar nëpërmjet tij binlateistët se qenia e tij pranë Sebastianit ishte vetëm një mjet për t'i shërbyer "atdheut". Djalin e këtij drejtuesi (në qoftë se nuk e kam gabim, në ato vite ishte polic) Foti e kishte shok të ngushtë.

Lidhjet e tij me Gazideden u ndërprenë kur PD-ja humbi pushtetin. Father Foti është vërtet i paditur, por jo aq sa të vazhdonte të kishte lidhje me njerëz që nuk mund t'i siguronin karrierën politiko-fetare që dëshironte të kishte. Kur unë po debatoja me Sfurkun për atë punën e Kishës së Sarandës, ai më akuzoi si islamist jo më kot. E-mail-et e mia private dërguar father Fotit, ku i bëja të ditur se dija gjithshka ai i konsideroi se ishin presione nga ish-shërbimet sekrete (fundamentaliste) të Gazidedes, prandaj dhe më akuzoi si islamist. Madje në një postim të tij, duke iu përgjigjur pyetjes time se pse nuk vjen father Foti në Shqipëri, ai m'u përgjigj: Si të vijë, që ta vrisni ju (d.m.th. islamistët)?

Fakti që father Foti ka qenë i lidhur me fundamentalistët e Gazidedes e vërteton mjaft mirë edhe një nga postimet e Sfurkut në temën që ata vetë e kanë hequr pas debatit tim me të për Kishën e Sarandës. Unë e kam të regjistruar dhe në një moment, do të doja të më jepnin disa sqarime, por siç e keni venë re të gjithë, ata janë zhdukur nga forumi sikur të mos ishin ata që, deri në kohën që i "shqetësova" unë, vigjëlonin ditë e natë e të kthehin përgjigje "hazër xhevap".

Megjithatë unë do të vazhdoj të jem këtu, derisa të sqarohen një herë e mirë të gjitha poshtërsito-pabesitë e këtij njeriu shpirtlig, cmirëzi, analfabet, të padenjë për rason që ka veshur, të këtij ish-bletërritësi të patalentuar, që nuk mësoi nga bleta si të punojë ditë e natë për të mirën e kolektivit, por vetëm për të bredhur lule më lule (atdhe më atdhe) e për të zgjedhur për vete nektarin më të ëmbël.

vijon në numrin e ardhshëm

[Faktuesi]

Këto që shkruhen këtu në forum janë akuza shumë të rënda në adresë të At Foti Cicit, aq sa e kompromentojnë rëndë figurën e tij jo vetëm si prift, por edhe si njeri, pasi bashkëpunimi me SHIK-un e Gazidedes, i bënte njerëzit të urryer. Nuk mund të kuptoj akoma (lutem që të ma shpjegojë ndonjë që e ka kuptuar) se përse, ashtu siç këtu shkruhet, inisiativa për tu lidhur me SHIK-un është marrë nga vetë ai. Cilat kanë qenë dhe cilat janë synimet e atit? Çfarë do të arrijë ai në këtë jetë?
Nga ana tjetër një pyetje lind vetvetiu. Nëse do të ishte kaq negativ, atëherë përse të përkushtohej në kishë duke zgjedhur rrugën e një kleriku të pamartuar? Dhe shpresoj që të paktë t’i ruajë normat morale të një kleriku të tillë.
Përsëri, përse ky njeri i tillë me kaq pak intelekt arriti të bëhej diçka? A nuk e kuptuan ata që e ndihmuan të ngrihej se sa i peshonte truri këtij njeriu? Të gjitha këto pyetje duan një përgjigje, por më kryesorja është: A është Foti Cici produkt i fatit spontan apo i ndonjë plani të paramenduar mirë? Apo mos ndoshta është një plan tashmë i dështuar?

[niko korcari]

Nuk ka plane të dështuara. Planet mbeten plane, ashtu si edhe interesat. Ka njerëz të dështuar. Father Foti është i tillë, madje jo thjesht i dështuar, por një dështak i vërtetë (fjala "dështak" më pëlqen sa ka më shumë ngarkesë emocionale).

Ky njeri nuk një strategji të caktuar në jetë. Eshtë e vërtetë se nuk jam një psikolog i mirë, por mund të them me bindje të plotë se ky njeri, i bindur për inferioritetin e tij ndaj të tjerëve, kërkon me çdo kusht të bindë vetveten se mund të dalë mbi të gjithë e të bëhet objekt admirimi. Vini re artikujt e tij nëpër gazeta, ato që ka shkruar në forum apo në faqe të ndryshme të internetit. Vini re keqdashjen e këtij njeriu, arrogancën e tij trashanike, jokonformizmin e tij jo vetëm për gjërat pak të njohura, por edhe për vlera të cilat janë botërisht të pranuara e konsiderohen klasike. Vini re se ky njeri nuk kritikon kurrë, por vetëm akuzon. Kritika ka si qëllim ndreqjen apo korrigjigjimin e të metave, ndërsa ai vetëm lëshon akuza dhe shpifje, sepse vetëm me to mund të shfryjë instiktet shtazarake prej të cilave është pushtuar qysh ditën që lindi.

Me pak fjalë, qëllimi i këtij njeriu është të imponojë praninë e tij në shoqërinë ku jeton me mjete të pandershme. Kam përshtypjen se pasionet e tij shtazarake të lindura janë ndikuar akoma më shumë nga ndonjë traumë psikike e mundshme qysh kur ka qenë fëmijë. P.sh. shokët, duke e përbuzur për karakterin e tij të keq nuk e fusnin në lojë kur luanin me top, ose, akoma më keq, edhe kur e fusnin, e vinin të luante portier, një rol tepër përçmues për një fëmijë egoist si puna e father Fotit, që ëndërronte të bënte sa më shumë gola e të bëhej objekt admirimi në shoqëri.

Ai është lidhur me njerëz që nuk kanë asgjë të përbashkët me njeri-tjetrin. P.sh. u lidh me Sebastianin, u lidh në të njëjtën kohë edhe me avokatin e ndjerë, arvanitasin Aristidh Kola. I pari ishte një helen i zjarrtë e një besimtar i krishterë, i dyti ishte një shqiptar fanatik e një ateist fundamentalist. Father Foti është mishërimi i atyre njerëzve me dy fytyra, për të cilët Krishti thotë se i shërbejnë në të njëjtën kohë edhe Perëndisë edhe mamonasë (Matth. 6. 24-25).

Meqë rë fjala për Aristidh Kolën, të sqarojmë edhe diçka tjetër. Kushdo mund t'i lexojë librat e tij, të cilat janë përkthyer tashmë edhe në shqip. Avokati i ndjerë ishte një shqiptar i zjarrtë, edhe pse librat e tij kanë mjaft pasaktësi, për të mos thënë budallallëqe (p.sh. thotë disa herë në librat e tij se, që të vërtetosh që je grek, duhet të vërtetosh më parë se je arvanitas?????!!!!!).

Shqiptarizmi i tij nuk justifikon miqësinë e ngushtë të tij me father Fotin. madje nuk bëhet fjalë për miqësi, por për bashkëpunim. Unë kam lenë mendjen e kokës kur lexova në një ftesë të lidhjes orthodhokse të father Fotit në Athinë se ishte ftuar atë të diel (e kam ftesën në dosjen time për f. F.) për të folur për orthodhoksinë tek arvanitasit vetë Aristidh Kola. Ç'mund të thoshte ky njeri për orthodhoksinë, kur në librat e tij e shante me fjalët më të ndyra? Unë vetë nuk vajta ta dëgjoja. Vajtën dy shokë të mi, të cilët kur u kthyen u nga takimi u vinte për të vjellë nga ato që dëgjuan. A. Kola nuk foli fare për orthodhoksinë, por vetëm për arvanitasit dhe shqiptarët. Asnjë fjalë për orthodhoksinë.

Që të mos lindin keqkuptime, dua të theksoj edhe një herë se nuk kam punë me bindjet etnike të Kolës, por me qëndrimin e tij armiqësor ndaj orthodhoksisë. Fakti që e ndjente veten shqiptar nuk justifikon bashkëpunimin e ngushtë me father Fotin, i cili, nga ana tjetër, projektonte veten si lider orthodhoks, dhe jo si lider i ndonjë kolonie apo shoqate shqiptare në mërgim. Në fund të fundit edhe Bin Laden e donte shumë Shqipërinë, pavarësisht se e donte fundamentalisht islamiste. Edhe Aristidh Kola e donte po aq shumë Shqipërinë, por fundamentalisht atesite. Tani, cili është roli i Fotit në këtë mes, gjejeni vetë!

vijon në numrin e ardhshëm...

[Tiras]

Nuk kam pasur rastin te kem kontakt qofte me bindjet apo dhe personin e Z. Foti Cici, e rrjedhimisht nuk mund te jap mendim te kualifikuar per zgjedhjet e tij. Sidoqofte, pasi lexon shkrime si ai mesiper nga z. nikos-nga?, te krijohet pershtypja qe z. Cici (neqoftese cfare lihet ne deren e tij eshte e sakte) eshte naiv krahasuar me viciozitetin apo edhe agjenden e "kritizenit".

[niko korcari]

E kisha fjalën tek instiktet shtazarake e kriminale të father Foti Cicit, të cilat e kanë shoqëruar fatherin e nderuar qysh nga dita e lindjes e deri në momentin që po shkruaj këto rreshta. Për fat të keq, nga këto instikte nuk arriti të çlirohej as ditën e pagëzimit të tij në Konicë, të Shtunën e Lazarit, dy ditë para të Hënës së Madhe të Pashkës të vitit 1991. Me sa duket, as atë ditë të shënuar për çdo të krishterë, father Foti nuk e kishte mohuar plotësisht Satananë që fshihte brenda vetes. Ç'të bënte edhe Shpirti i Shenjtë?

Edhe pse father Foti rridhte nga një familje e lidhur ngushtë me PPSH dhe me shokun Enver Hoxha, këto instikte për pak sa nuk i hapën telashe serioze në vjeshtën e vitit 1988, kur ky njeri, ngriti dorën për të vrarë një bashkëfshatarin e vet (madje i përkiste fesë së krishtere). Nuk e di nëse ishte fati ai që ndihmoi Fatmirin (Fotin) të mos arrinte deri në vrasje, apo Perëndia ndihmoi bashkëfshatarin e tij të gjorë të mos jepte grahmat e fundit në duart e një krimineli. Fakt është që organet e Partisë të Rrethit të Sarandës u përpoqën ta ndihmonin njeriun e tyre. Në gjyqin që u zhvillua në Sarandë në datën 09.09.1988 Gjykata mori parasysh përkushtimin e Cicajve ndaj PPSH dhe Pushtetit Popullor, prandaj dhe akuzën për tentativë vrasjeje e ktheu në plagosje të lehtë me dashje.

Me vendimin nr. 64, datë 09.09.1988 Gjakata e Sarandës e deklaroi Fatmir Cicin fajtor për krimin e plagosjes së lehtë me dashje dhe në bazë të nenit 93/1 të Kodit Penal e dënoi me heqje lirie. Father Foti bëri vetëm pesë muaj burg.

Burgimi në periudhën e diktaturës për faje të tilla konsderohej nga njerëzit si turp i madh. Shqiptarët e kishin mjaft të theksuar ndjenjën e ndershmërisë dhe father Foti u gjend mjaft ngushtë kur doli nga burgu. Megjithatë sistemit komunist po i vinte fundi, dhe pas pak kohësh father Foti do ta shfrytëzonte me shumë mjeshtëri, por fare pa tru, qenien e tij në burg, e cila do të shndërrohej në një bumerang për personin që kërkonte ta përdorte si flamur. Gënjeshtra i ka këmbët e shkurtëra dhe, kur bën aleancë me father Fotin, i bëhen akoma më të shkurtëra!

O Sfurk! O Përçollak (kështu i themi sfurkut nga anët tona)! Dikur më quajte kriminel, që kisha vrarë një njeri të fesë tjetër para dy vjetësh. Ku je strukur tani, o përçollak, t'u shpjegosh të gjithëve se kush është kriminel, unë, që nuk kam vrarë asnjë mizë, apo ai punëdhënësi yt gjakatar?

vijon në numrin e ardhshëm