Personalitetet historike Shqiptare theksojnë:

[Eni]

Une nuk konsiderova racist PrInCiPiEl-n ne theniet qe ka vene ketu, por shprehjen dhe vete Hafiz Ymer Shemsiun.

Une shprehjen: Të mbrosh fenë islame për kohën e poetit ishte luftë për kombin shqiptar keshtu e kuptoj si mohim i vlerave qe kane dhene te krishteret ne ceshtjen kombetare shqiptare.
Plus si nje justifikim i sundimit osman ne Shqiperi, d.m.th. mire qe na pushtuan e qe u konvertuam ne islam se perndryshe do kishim marre fund si komb.

Pushtimin 500 vjecar turk dhe proceset e ndodhura gjate tij ne trevat shqiptare, ku shqiptaret u konvertuan ne mase ne myslimane, dhe ku nuk lejohej nga "vellezrit" e nje feje (Islami) levrimi dhe zhvillimi i gjuhes sone amtare shqipe, e konsideroj si menxyre per kombin shqiptar.
Pasojat e atij 500-vjetshi ne i mbartim akoma ne mentalitetin tone.
Ne ato 500 vjet Shqiperia (n.q.s. mund ta quajme te tille, pasi si entitet shteteror vetem me 1912 lindi) s'pati zhvillim, por vetem regres.

E njejta gje vlen dhe per sllavet qe nuk lejonin levrimin e shqipes dhe shkollave shqipe ne Kosove.
Tek te dy entitetet ne ishin te pushtuar. Pra si ne Kosove, nen pushtetin e sundimin sllav, si ne Shqiperi, me pare e deri me 1912, nen pushtimin osman.

Nuk shoh dallim mes dy pushtuesve. Nen te dy kemi vuajtur, si myslimane ashtu dhe te krishtere.

[PrInCiPiEl]

Eni
Shkruajtur me : 05-12-2003 06:52

.....

* Në një intervistë kohë më parë ,Pele ,ishte pyetur se cka mendonte për golin që Maradona e kishte shënuar me dorë ,në lojën Angli - Argjentinë dhe se si do të vepronte nëse atij do t'i kishte ndodhur një gjë e tillë . Pele ishte përgjigjur :
Do t'i thoshte referit se kishte bërë gol me dorë dhe do të kerkonte që goli të anulohej!


* Nuk mund të krahasohen sundimi Osman me atë Serbo-Sllav !
Gjatë sundimit Osman:
- Shqiptarët e pranuan shumë lehtë fenë Islame, sepse është fe e pranueshme.
- Shqiptarët arritën pozita të larta të udhëheqjes , sa edhe vet sunduesit.
Ndryshime ka shumë ...
- Të gjithë të interesuari(a)t mund të gjejnë argumente të mjaftueshme në këto dy publikime :
Thomas Arnold : 'Përhapja e Islamit në Shqipëri'
Dr.Muhamet Pirraku: 'Roli i Islamit në integrimin e Shqipërisë etnike dhe të kombit shqiptar'.


* Urrejta fetare është një ekstremitet dhe asnjë ekstrem nuk është i mirë.
- Nëse vazhdohet me veprime të tilla si mund të bashkohemi si popull ?
- Asnjë Fe nuk e predikon urrejtjen !


* Tema nuk është hapur për argumente fetare dhe që të tregoj se cila fe është më e mirë !
- Tema është hapur për të treguar njerëz të mëdhenjë të Shqipërisë në total.
- Pse janë musliman shumica që unë kam cituar, duhet të krenohesh me ato gjëra që kanë shprehur këta musliman ,sepse janë vëllezërit e tu.


Ju faliminderit për vëmëndje dhe mirëkuptim.

Cdo të mira në jetë.
PrInCiPiEl

[PrInCiPiEl]

Hafiz Ibrahim Dalliu:

• Po kerkove buken, te japin urine
  Po kerkove jeten te japin paterdine
  Po kerkove gjumin te japin llaftarine
  Po kerkove nderin te japin poshtersine
  Po kerkove shokun te japin pabesine
  Po kerkove besen te japin tradhetine
  Po kerkove meshiren te japin gjakesine
  Po kerkove njeriun te japin kafsherine
  Po te jesh shejetor te bashkojne me qenerine
  Po kerkove driten te japin erresiren
  Po deshe shijen te japin te veshtiren
  Po kerkove fene te japin mundimin
  Po kerkove dhimbjen te japin acarimin
  Po te duash paqen te bashkojne me krimin
  Po te duash familjen te japin burgimin
  Po kerkove rregullin te japin kukudhin
  Po kerkove Zotin te japin te paudhin.

* Shënim #1 : Kështu shkruante Hafiz Ibrahim Dalliu , kundër sistemit diktatorial komunisto-ateist.

* Shënim #2 : Ibrahim Hasnaj rrëfen:
“ Kisha pak dite qe ndodhesha ne nje dhome te vogel te burgut te Tiranes se bashku me Hafiz Ibrahim Dalliun dhe Irin Banushin,nje prift i urte dhe shume njerezor i besimit ortodoks.
Ne nje moment hapet dera dhe futet oficeri i sigurimit dhe hetuesi i birucave i tmerrshmi, M.S. sapo hyri ne biruce ju afrohet te dy klerikeve qe rrinin prane njeri tjetrit dhe,pasi i hoqi callmen Hafizit ja vuri ne koke Irin Banushit (priftit) kurse kamillafin e Irinit ja vuri ne koke Hafiz Ibrahimit.
Ne fillim i drejtohet priftit Ortodoks e i thote :” he si te duket vetja u bere hoxhe ?”:
Irin Banushi ne zgjuarsine dhe inteligjencen e tij te rralle i pergjigjet:
“ Te jam shume mirenjohes qe me vure ne koke callmen e nje kleriku musliman,i cili eshte denuar me vdekje dhe e ka kaluar jeten e tij neper burgje dhe internime per atdheun dhe popullin ".
Me pas oficeri gjakatar i kthehet hoxhes veteran - "po ty a te pelqen qe te bera prift ?"
Hafizi me sinqeritetin qe e ka shoqeruar gjithe jeten dhe me nje gjakeftohtesi krenare i thote:
” me pelqen sepse e kam vella ".

[PrInCiPiEl]

Skënderbeu:

"Çfarëdo që të ndodhë, unë do të jem mik i virtytit dhe jo i fatit"
(Krujë,1460)

[PrInCiPiEl]

Marigo Posio:

" Në pajën tuaj duhet të keni një flamur, atë ua qendis unë "

-Kështu u thoshte vajzave vlonjate Marigo Posio , gruaja që qëndisi Flamurin Shqiptar.

[PrInCiPiEl]

Tahir Zajmi:


"...qendresa shqiptare e drejtueme prej Mulla Idriz Gjilanit dhe oficerave shqiptarë të Regjimentit IV të Prishtinës, edhe në kët betejë të ashpër duel ngadhnyese, kundër dy Divizioneve sllavo-komuniste, që numrojshin 24.000 luftarë të armatosun. Shkaku i kësaj dishfate t’anmikut e demoralizimi i sulmuesave komunistë, padyshim, i dedikohet plagosjes së komandantit të tyne Marshal Titos. Gjatë ndeshjeve të rrepta me armë, me mortaja e mitraloza dhe bomba doret e me bajonete të përdoruna nga të dyja palët kundërshtare, ku mbeten kaq shum të vdekun e të plagosun sa Reka e Hogoshit (përroi i katundit) nder brigje të së cilës u zhvilluen edhe luftimet ishte qenë skuqë prej gjakut të njerëzve. Dy luftarë qi kanë marrë pjesë n’atë betejë dishmojnë, se prroni bante ma shum gjak njerzish se uj, në shtratin e vet të ngusht."


Shënim :
Tahir Zajmi anëtar i shquar i Kryesisë së Lidhjes së Dytë të Prizrenit

[PrInCiPiEl]

Profesor LUAN GASHI :

" Unë bëja pjesë në rininë e Ballit Kombëtar.
Ne ishim një grup studentësh që i shërbenim direkt Mid’hat Frashërit.
E siguronim, e fshihnim dhe e shpinim nga një vend në tjetrin.
Sa e sa herë kam kaluar lumenjtë duke e bartur në shpinë Mid’hat Frashërin."


" Në shtatorin e vitit 1944,ne kemi luftuar ushtrinë bullgare në Gjilan, në Preshevë dhe në Prapashticë,ku edhe i rrënuam dhe i mundëm,duke iu dalë befas.
Kam dalë me 800 vetë në Prapashticë ku kishte një divizion bullgar.
Ata nuk dinin se po dilnim ne.
Me mua ka qenë Abdyl Henci,Adem Selimi,Ibrahim Kelmendi, Ymer Berisha.
Me një të rënë, i dualëm, dhe ata ikën. "

[PrInCiPiEl]

Profesor Ibrahim Kelmendi

" Ndëgjonje britmën e tokës sonë. Kërkohen jetët tona.
Ani se pak vite kemi mbi supet, duhet me ja falë ato atdheut.
Pak rëndësi ka se ku do të luftojmë në Kosovë a Shqipni, se Kosova dhe Shqipnia janë si mishi e ashti .... tash për tash penda pushon por këndon gryka e pushkës, ju pasha me shëndet .. ti shërbejmë atdheut me ndershmëri e trimëri .. ".


Shënim :
Profesor Ibrahim Kelmendi ishte anëtarë i Komitetit Qendror të Ballit Kombëtar për Kosovë. Së bashku me nacionalistë të tjerë të Ballit Kombëtar , çdo herë ishte në mbrojtjen e trojeve etnike shqiptare në Preshevë, Gjilan,Budrikë,Bujanoc, Sharr, Drenicë etj. Profesor Ibrahim Kelmendi ndërroi jetë më 1979.

[PrInCiPiEl]

Profesor Ymer Berisha :

" Pasi u mblodhën të gjitha armët, u burgosën të gjithë krerët, bajraktarët dhe personalitetet e njohura dhe u hodhën në burgjet më të këqia, në të cilët shumë prej tyre vdiqën nga uria(…). I merrnin natën nga burgu, nga 10 deri në 15 veta dhe duke luajtur me muzikë, i vrisnin pas torturave të mëdha, duke i rrahur e duke i pushkatuar, duke i therur, duke i vrarë, e në disa raste duke u rënë me çekiç në kokë, duke ua vënë nën thonj gjilpërat(gozhdat), duke u rënë brinjëve, duke ua prerë pjesët e trupit derisa ata ishin gjallë. Në atë vepër renqethëse partizanët dërdëlliseshin rreth viktimës, kinse kishin ardhur për të blerë mish, me fjalët: ' ma prisni edhe mua një kilogram mish (…)!' Shumë herë viktimave ua shponin trupin me hekur të skuqur(…).

Në këtë mënyrë gjetën vdekjen edhe të zotët e familjeve për një faj të vetëm, pse kishin qenë familjarë të mirë dhe kishin rritur e edukuar drejt më shumë se katër djem(…). 75 krerë dhe personalitete të njohura nga Drenica ishin mbytur duke u rënë me çekiç në kokë dhe ishin hedhur në një gropë të madhe. Për shkak të këtyre reprezalieve i gjithë populli i kësaj krahine, që ka 35.000 banorë, u ngrit në këmbë dhe nxori zërin e zemërimit: " Ose vdekje ose Liri! "
Gjashtë mijë burra filluan luftën e quajtur " Lufta e Drenicës ", sepse u zhvillua në atë vis dhe po nga ai popull.."


22 tetor 1945

[PrInCiPiEl]

Mid'hat Frasheri :

Një tubim i rëndësishëm u zhvillua në fund të vitit 1878 në Gjirokastër dhe dy delegatët, Abdyl bej Frashëri e Mehmed bej Vrioni, u caktuan të vizitojnë kryeqytetet e Fuqive të Mëdha dhe të paraqisin ankesat e shqiptarëve: në fakt ata do të shkonin në Romë, Paris, Londër, Berlin e Vjenë dhe pritja që iu bë nuk kishte aspak natyrë qe t’i dekurajonte ata.
Kur u kthye nga misioni i tij, delegati Abdyl bej Frashëri shkoi në Prizren ku u krijua Komiteti Qëndror i Mbrojtjes Kombëtare.
I njohur me emrin "Lidhja e Prizrenit".
Qëllimi i vërtetë i ndjekur nga komiteti ishte, përveç se ta shpëtonte vendin nga copëtimi, të bënte që të njihej e të pranohej ekzistenca e një Shqipërie dhe e një kombi shqiptar.

.....
Veprimtaria e Lidhjes nuk ishte sterile: Gucia dhe Plava u shpëtuan; Preveza dhe Janina nuk iu dhanë aspak Greqisë mbasi fuqitë u detyruan të pranonin se ato ishin rajone shqiptare. Nga ana tjetër është e vërtetë se Nishi, Vranja dhe Kurshumlie humbën dhe koncertit europian iu desh të përdorte një manovër detare për t'u dorëzuar malazesve qytetin trim të Ulqinit me banorët e tij të guximshëm.