Po i referohesha asaj qe rrjedhte nga mendimet qe kishte dhene me kete rrjesht:
Pra nuk ishte qeshjte zoterash por qeshja qe po argumentonim rreth jetegjatesise te cilen une duke mbeshtetur tenden dhash nje hippoteze te luhatshme por qe do te mund ta arsyetonte ate jetegjatesi, persa arsyeja nuk do te merrte pjese ne akceptiin e saj.Nese do kishin kaluar mijera vjet, Skenderbeu do ishte patriarku tjeter me jete shumeshekullore e kur te ikte periudha e tij do vinte periudha e Ismail Qemalit si i biri i Skenderbeut dhe nipi i Mujit.
Nuk them se nuk kane dhene te njejtin sqarim me tjera fjale njerezit e studiuesit e shekujve te kaluar ne lidhje me ate qeshtje por interpretimi i tij ishte me fjale te veta gje qe deshmon se ishte arritje e te njejtit perfundim ne menyre te pavarur. Gje qe e perforcon edhe me shume pertendimin dhe arsyetimi e te tjereve qe kane kane ardhur te i njejti perfundim.
Ndersa ne lidhje me pasusin e dyte nuk desiroj te komentoj![]()
Krijoni Kontakt