Diskutim mbi problemin çam

[BARAT]

Cameria u pastrua nga camet muslimane dhe jo nga shqiptaret (flas per ate kohe). Gjithashtu , duhet thene se Zerva ishte me prejardhje arvanitase. Apo eshte me e lehte ti quajme greke?
Dhe ne levizejen pan-epirote ne 1914, prape u quajten greke qe masakruan popullsine shqiptare.... por duhet thesksuar se, shperngulen popullsine muslimane shqiptare. Ishin ortodoxet e shqiperise + grupime e kretane qe shperngulen shqiptaret muhamedane.
Vetem nga korca , moren pjese ne levizjen epirote rrreth 2000 vete (sipas Kastriot myftaraj). Dhe mos harroni se Korca ishte qyteti me i madh ne ate kohe.. (statistika per shkodren, mungonin per vitin 1913)

Qe kur besimi fetar identifikon kombesine apo qe kur u krijua qeveria e Venizellosit, i cili mburrej me arvanitasit qe kishte ne kabinet, duke shpjeguar se "grek jane te tere ata qe ndihen si te tille" (njelloj si te thuash njeriu eshte peshk po qe se ndihet i tille)
Camet myslimane ishin shqiptare puro, etnike...ashtu si ishin edhe pjesa tjeter e banoreve te vilajetit te Janines, pavarsisht besimit te tyre fetar.
Zerva arvanitas ...e po pastaj? Ne rradhe te pare shko e thuaju grekeve qe arvanitasit jane shqiptare dhe gjihen e tyre e kane shqipe...pastaj hajde dje bej leksione per arvanitasit....jo per gje po po qe se pranojne rolin e arvanitasve i bie qe te gjithe historine ta kene shqiptare...Permend edhe kapedanet qe i dhane lirine Greqise ...mos i harro
Kastriotin e citojne vetem kur u vjen per mbare. Nuk po filloj te citoj pjese te tjera te tij sepse i bie te diskutohet vetem per nje person. Nese eshte si thua ti atehere c donte shteti grek qe fuste hundet ne kete "lufte civilo-fetare" ku te gjithe ishin shqiptare. Arsyeja eshte e thjeshte fare. Donte TOKAT. Te njejten gje qe bene serbet me spastrimin etnik, te njejten beri edhe greku.

ps
mos spekullo me emrin e Korces sepse vete korcaret kane qene nga me te demtuarit nga andartet...dhe ishin te krishtere plus myslimane ate qe u vrane.Lexo statistikat amerikane per kete ceshtje dhe do e shikosh se si eshte e verteta...lexo edhe ato francezet...sepse te dy keta shtete kishin misionare ne zone ne ate kohe.

[Darius]

Cameria u pastrua nga camet muslimane dhe jo nga shqiptaret (flas per ate kohe). Gjithashtu , duhet thene se Zerva ishte me prejardhje arvanitase. Apo eshte me e lehte ti quajme greke?
Dhe ne levizejen pan-epirote ne 1914, prape u quajten greke qe masakruan popullsine shqiptare.... por duhet thesksuar se, shperngulen popullsine muslimane shqiptare. Ishin ortodoxet e shqiperise + grupime e kretane qe shperngulen shqiptaret muhamedane.
Vetem nga korca , moren pjese ne levizjen epirote rrreth 2000 vete (sipas Kastriot myftaraj). Dhe mos harroni se Korca ishte qyteti me i madh ne ate kohe.. (statistika per shkodren, mungonin per vitin 1913)

Jo more. Po kete kush papu ta ka mesuar? Qe kur u ndakan shqiptaret ne myslimane dhe ne te krishtere? Kur lexon dhe studion historine si e ben, se prapthi apo me peronka tek corapet? Levizja panepirote dhe ata qe u masakruan i kishte me detaje te shpjeguara mire e bukur, gjere e gjate ketu dhe te perfshish ortodokset e Shqiperise ne nje genocid dhe masaker te atille ben jo vetem blasfemi por edhe nxit percarje nderfetare.

p.s. Dhe jo, Zerva nuk ishte Arvanitas po ishte nje kerme dhe kriminel. Ai mund te kete qene cam i krishtere po nuk meriton te quhet shqiptar nje egersire dhe bastard si ai. Plus qe interesat dhe personat apo fuqite per te cilen punonte nuk ndryshojne aspak perkatesine e tij. Krimineli mbetet kriminel.

[Darius]

Do te lexosh ti dhe te tjeret sesi i beri Zerva prockat. Ja ti jap une dhe sjane pacavure gazetash rruge po jane dokumenta historike. Lexoji mire qe te mesosh me shume:


BASHKËQEVERISJA GREKO-GJERMANE NË ÇAMËRI NË VITET 1941-1944
DHE GJENERALI NAPOLEON ZERVA

Nga Ibrahim D. Hoxha,
historian e foklorist


Tiranë, më dt. 3. X. 2005

Në agim të 6 prillit 1941 njësi ushtarake gjermane e bullgare goditën armatën greke në Thrakë, të strehuar në brezin Metaksa, i ngjashëm me brezin Mazhino në Francë e Manerhain në Finlandë. Pas plot një dite e gjysëm luftimesh armata greke u shpartallua; komandanti i saj, gjenerali Dedén shpalli dorëzimin. Të nesërmen në mëngjes të njëjtën gjë bëri edhe gjenerali Bakópullo, komandant i armatës greke në Maqedoninë Lindore. Në mesditë gjenerali tankist Ditrih për palën gjermane dhe gjenerali Deden për palën greke nënshkruan marrëveshjen me të cilën shpallej armëpushimi ndërmjet dy ushtrive përkatëse. Në marrëveshje theksohej se shteti grek mbetej po me kufijtë e përcaktuara ndërkombëtarisht në vitet 1913-1923. Kështu Çamëria dhe tërë trevat e tjera shqiptare
të burgosura në xhehnemin grek, liheshin mbyllur në të.

Filloi kështu bashkësundimi shtetëror greko-gjerman, i cili vazhdoi deri në fund të Luftës II Botërore. Në Athinë u ngrit një qeveri, së pari me gjeneralin Çollakogllu në krye i cili më 22 prill e përtëriti marrëveshjen me gjermanët-e pastaj me Rrallin; ministër i Luftës u caktua gjeneral Kaçimitrua, një nga gjaksorët më të lemeritshëm jo vetëm të çamërve muslimanë që po se po, por edhe të lebërve muslimanë. Përfaqësues i qeverisë gjermane pranë qeverisë greke u caktua ministri Nojbaher, i cili bashkërendiste me qeverinë greke veprimet e përbashkëta politike, administrative dhe gjyqësore. Në Athinë u vendos edhe komanda ushtarake gjermane për Evropën J-L. Kjo ndërthurte veprimtaritë e përbashkëta me njësitë e armatosura greke.

Pra Greqia u bë pjesëmarrëse e Boshtit Romë-Berlin-Tokjo.

Çorroditja apo trullosja e hëpërhëshme e shkaktuar prej ndërrimit të beftë të pushtetarëve eprorë grekë, vetëvetiu krijoi mundësi të shpëtonin çamërit muslimanë të mbetur ende gjallë. Që prej 6 muajsh ata po shuheshin ca nga ca nga dita në ditë e nga ora në orë në çarqet e ngjashme me të Buhenvaldit, Dakaut, Majdanikut etj., të ngritur nëpër ujdhesat egjeike. Nëpër udhë e me mënyra nga më të ndryshmet gjatë majit 1941, të drobitur e rraskapitur gati gjysëm të vdekur- arritën të ktheheshin në qytetet dhe fshatrat përkatëse. Dështoi kështu hëpërhë plani i pushtetarëve kryqtarë athino-fanariotë për zhdukjen tërësore të çamërve islamikë. Po, siç do të shihet, të tjera gracka polifemike do të ngrenin sundimtarët në fjalë për arritjen e përbindshmërisë së tyre të kahershme. Të bindur mbi këtë, çamërit islamikë edhe pse me shpirt në dhëmbë, iu përveshën punës për të marrë masat e domosdoshme mbrojtëse. Ngritën menjëherë flamurin kombëtar e në vijim disa organizma të dyta dhe të treta; në qershor 1941 ngritën edhe KËSHILLIN E PËRGJITHSHËM KOMBËTAR SHQIPTAR TË ÇAMËRISË. Në krye të tij zgjodhën Mazar bej Jusuf pasha Dinon nga Paramithia, veprimtaria kombëtare e të cilit që prej Konferencës së Paqes e në vazhdim mirënjihej. KËSHILLI ngriti kudo organizma administrative, gjykatat e prokuroritë, financat, organet arsimore dhe ato të rendit, që të gjitha të përbëra vetëm prej çamërish islamikë, ngase çamërit ortodoksë i mbanin sytë dhe veshët nga Athina greko-gjermane. Mbylli shkollat greke dhe çeli ato në gjuhën amtare. Nëpërmjet organizmave shqiptare në fjalë përzuri nga Çamëria horofillakët e rrethkomandave e vendkomandave si edhe tërë organizmat e tjera të deriatëhershme greke; në vend të tyre vendosi organet përkatëse shqiptare. Në këtë mënyrë fshiu nga Çamëria çdo shenjë sundimtarie greke dhe, në njëfarë mënyre e vuri krahinën nën vartësi të qeverisë shqiptare.

Kjo gjëndje u kalli ethet e gushtit jo vetëm pushtetarëve athinas, po tronditi edhe bashkëqeveritarët e tyre, gjermanët. Në shkresën 23/44 dt. 10.I.1944 drejtuar administratës ushtarake në Athinë thuhej: Gjatë javëve të fundit gjëndja në Çamëri është keqësuar edhe më shumë...Shqiptarët kanë...forcuar pozitën e tyre nëpërmjet krijimit të disa organeve administrative?. Kurse në shkresën 000459 drejtuar grupit të truparmatës gjermane në Janinë thuhej se, sipas njoftimeve që i patën arritur Nojbaherit në Athinë, KËSHILLI ?po punon që Çamërinë t?ia bashkangjisë Shqipërisë?. Në shkresën e mëparshme vihej në dukje edhe se ?për një administratë greke as që mund të bëhet më fjalë; ajo është rrënuar. Prefekti i Paramithisë asokohe kryeqendër prefekture dhe e komandës ushtarake gjermane-është i paaftë dhe pa kurrfarë energjie...Duke patur parasysh gjëndjen e krijuar, nuk ka asnjë lloj shprese që nëpunësit e administratës greke të kenë mundësi të çajnë. Këta, falë pranisë së komandaturës gjermane, kishin mundur të qëndronin ende si hije vetëm në Paramithi, ku qarkkomanda gjermane ishte vendosur në familjen e Llaq Ringës. Komanda gjermane në Greqi dhe qeveria greke filluan përpjekjet e përbashkëta për kthimin në Çamëri të gjendjes së para 1941-shit.

Në shkresën nr. 000461(shkurt 1944) dërguar Feldkomandaturës thuhej: Çështja shqiptare në prefekturën e Çamërisë është shqyrtuar me të dërguarin e jashtëzakonshëm të M.P.J., ministrin Nojbaher gjatë qëndrimit të tij në Athinë... Feldkomandatura tani për tani
përpiqet për mos ashpërsimin e mëtejshëm të veprimtarisë së organeve shqiptare të administratës, drejtësisë dhe financave, gjë me të cilën synohet çiltazi në një shkëputje praktike të këtij vendi prej shtetit grek; të mos krijohen kushte të atilla që mund ta vështirësojnë zgjidhjen e çështjes në përbërjen e shtetit grek apo që ta bënin të pamundur një gjë të tillë. Në shkresën me nr. 1413, dt. 13.2.1944 të Komandës Eprore të Grupit Ushtarak, thuhej: I dërguari i posaçëm i M.P.J. për Juglindjen, nëpërmjet zyrës së tij në Athinë do të këshillojë kryeministrin Rralli që në Çamëri të emërojë një prefekt të përshtatshëm grek.

Ndërkaq Rralli me shokë prej kohe po bluanin në kokë masat që përgatisnin të merrnin në Çamëri për mbytjen të administratës shqiptare atje dhe të mbarë masës çame islamike. Këtë e pohoi vet Rralli pas pyetjes së bërë bërë disa çamërve ortodoksë bashkëfolës me të, ndërmjet të cilëve rastësisht u ndodh edhe një çam islamik: E ngritën çamërit flamurin shqiptar?? Sapo dëgjoi fjalët: Po, e ngritën?, tha: Tani atje ja ju, ja ata!. Dëshmi tjetër se zhdukja e çamërve myslymanë nga vendi i vet -të cilët po luftonin të vetëm për mbrojtjen e vetes dhe të jugut shqiptar- u përgatit në Athinë, është pohimi në Paris më 1950 i vet kanibalit Napoleon Zerva që krerët greko-gjermanë në Athinë e ngarkuan për zbatimin e kanibalizmit të tyre: detyrën që mu besua për pastrimin e Epirit nga myslimanët e Çamërisë, e përmbusha. E vërteta mbi sa u tha, pohohet edhe në shkresën nr. 000462, dt. 27.2.1944, ku thuhet: Kryeministri, Rralli, zyrës së të dërguarit të posaçëm të M.P.J. në Athinë iu zotua për një ripushtim të Çamërisë; duket se kjo do të bëhet nëpërmjet një oficeri grek me stazh të gjatë. Me këtë rast Rralli vuri në dukje se, duke marrë parasysh gjëndjen e vështirë në krahinën në fjalë, përmbushja e funksioneve zyrtare nga ana e prefektit varet nga nëse ky do të mbështetet ja tek Vermahti gjerman, ja tek formacionet e armatosura që do të krijohen nga grekërit.... Pra Rralli me shokë tanimë e kishin gjetur oficerin grek me stazh të gjatë, Napoleon Zervën.

Vetëvetiu lind pyetja: Përse i vunë syrin pikërisht kësaj mostre të neveritshme dikur të flakur përbuzërisht, kur në Greqi kishte mijëra aficerë aktivë? Sepse ishin të bindur se N. Zerva qe më i përshtatshmi që, si vet ata, detyrën që iu besua do ta kryente hijenërisht në bashkëpunim të ngushtë me gjermanët. Me bindje të tilla dërguan langonjtë e vet në Nartë dhe grishën qojlen e tyre, i cili duket se mezi e priste një grishje të tillë. Në korrik 1942 N. Zerva i shoqëruar nga lakenjtë e tij u ngjit në humbëtirat e Sulit dhe, me thesarët e çelur nga fuqi e qarqe të caktuara mblodhi rreth vetes mijëra të hurit e të litarit, shumë nga të cilët gjakatarë të sapolëshuar qëllimisht nga burgjet. Me ta ngriti disa divizionë dhe shpalli se do të luftonte kundër pushtuesve. E vërteta është se ajo armatë u ngrit vetëm e vetëm që të shfaroste gjithkënd që në Çamëri mbante ngritur flamurin dhe çështjen shqiptare, siç edhe ndodhi. Ndryshe ajo armatë nuk do të ngrihej në malësinë e ngushtë të Sulit, e shtrydhur nga njëra anë prej Çamërisë kryengritëse të dalë jashtë dorës greke dhe Janinës, ku ndodhej vendkomanda e truparmatës gjermane, po në malësitë e Pindit apo të Olimpit, shumë më të gjëra dhe shumë më të përshtatshme.

Për të kuptuar se përse lukunia greko-gjermane në Athinë vuri gishtin pikërisht mbi N. Zervën, është e domosdoshme të vihen në dukje disa nga shëmtimet e tij jetësore dhe të pararendësve të vet. Napoleon Zerva pati lindur në Nartë, në një familje shqiptare, fisi i së cilës ishte mbiquajtur Rrrerrat(Rrenacak (I.D.H.). Ky fis që rreth viteve 1803-1810 kishte avulluar nga Zérva (fshat shqiptarësh ortodoksë në pllajat lindore të luginës së Lelovës në Çamërinë Jugore), ndoshta për shkak të pabesisë së treguar ndaj Ali Pashë Tepelenës. Këtë të vërtetë e zë në gojë edhe Haxhi Shehreti, oborrtar i Ali Pashës. Si shenjë pabesie, turpi dhe mallkimi ngado që shkuan atyre iu ruajt mbiemri Rrerrat. Që nga koha e vendosjes së Rrerratëve në Nartë e deri më 1926 -kur qiti zverk Napoleoni në fjalë- nuk dimë gjë prej gjëje. Pikërisht atë vit ai gjëndej oficer i besuar dhe mik i ngushtë i gjeneral Pangallos. Po, kur ky u ndodh jashtë Athinës, miku dhe besniku i tij, N. Zerva, i nxitur nga vesi i të parëve të vet, Rrerratëve, e ripërtëriti trashëgiminë e tij; pa kurrfarë ngurimi e turpi u vu përkrah një grushti ushtarakësh që rrëzuan kryeministrin, gjeneral Pangallon. Për Rrerratin fjala besnikëri do të thoshte pabesi. Mohimi i fjalës së nderit të dhënë prej tij quhej zgjuarsi, zotesi e jo turp. I prirë nga këto vese, atij si erdhi aspak rëndë tu tregonte bërrylin edhe bashkëkryengritësve, të prirë nga gjeneralët Gonata, Kondili, Plastira etj. Mirëpo vesi i pabesisë së përsëritur shkaktoi flakjen e tij si rreckë nga ushtria.

Ndëshkimi i tij ishte aq i pafalshëm, saqë atë se përfillën as në vitet 1940-1941, kur në ushtri u thërritën me gradë oficeri avokatë, gjyqtarë, administratorë etj, njerëz gishtrinjtë e të cilëve ishin mësuar të lëviznin vetëm penën e kurrën e kurrës shulin a këmbëzën e shkrepjes së pushkës; madje nuk shpëtuan nga thërritja nën armë as mësuesit, duke e lënë mësimdhënien vetëm tek mësueset. Po, ja që gjëndja shpërthyese antigreke në Çamëri ishte aq tronditëse, sa i detyroi ish-ndëshkuesit e dikurshëm të tij: Gonatën, Kafandarin, Plastirën, Sofulin, Papandreun etj. që, jo vetëm të pajtoheshin me rrenegatin e vet, por edhe ta përqafonin. Pasi N. Zerva arriti në vendin e caktuar, pranë tij u dërguan me lugë në brez dhe me thikë në dorë shumë e shumë të etur për gjak e rraqe. Ai shpalli se me turmën në fjalë kishte formuar çetat e armatosura E.O.E.A dhe organizatën E.DH.S. Ky luftëtar doemos sipas udhëzimeve të Rrallit me shokë- vendosi lidhje me komandaturën gjermane. Pranë saj dërgoi ish-kapterin e rojës mbretërore, Theodhori Viton nga fshati Camanda, i cili prej tij, pas ikjes nga rreshtat e ushtrisë ELLAS-ite, qe graduar kapiten. Caktimi i një oficeri të tillë ndërlidhës ndërmjet komandës gjermane në Çamëri dhe N. Zervës, për KËSHILLIN ishte paralajmërim shumë domethënës. Duke qënë në dijeni të plotë si për
pabesitë dhe kopukërinë e Theodhori Vitos, ashtu edhe të eprorit të vet, N. Zervës KËSHILLI ishte i bindur se në Çamëri dikur do të shpërthente Era e Surit. Për të fuqizuar mbrojtjen për aq sa mundej, komandanti ushtarak i KËSHILLIT, major Nuri bej Jusuf pasha Dinua nga Paramithia ngriti edhe një kompani të dytë ushtarake.

U tha se N. Zerva ishte në lidhje të vazhdueshme me komandaturën gjermane; në njërën prej shkresave të tyre thuhet se me N. Zervën kishte një marrëveshje asnjëanësie, e arritur me ndërmjetësinë e Nojbaherit; pala greke i ishte përmbajtur në çdo drejtim. Në një tjetër shkresë gjermane thuhet: Qëndrimi i deritashëm ndaj Zervës duhet që të ruhet, me qëllim që të arrihet përmbushja e kërkesave gjermane. Grupi ushtarak E më 16.8.1944 kryekomandantit të J-L. i shkruante: Në Greqinë Perëndimore siç e quanin ata Çamërinë- Zerva mbajti qëndrim asnjëanës dhe nuk dëgjoi kërkesat e aleatëve për të goditur trupat gjermane.... Duke mos dashur të prishnin asnjëanësinë me gjermanët, zervistët vazhduan të preheshin dhe të maheshin nëpër humbëtirat e Sulit. Vetëm pas kërcënimit të fuqive aleate në Mesdhe njoftuar N. Zervës më dt. 23.8,1944 dhe pikërisht kur gjermanët po tërhiqeshin nga Çamëria, ai vendosi t'i godiste.

Sapo KËSHILLI pa se fuqia e tij ushtarake ishte e pamjaftueshme për të ndalur mësyesit zervistë, vendosi zhvendosjen e çamërve islamikë të vendbanimeve anësore. Mirëpo komanda gjermane e kundërshtoi rreptësisht një gjë të tillë. Dhe jo vetëm kaq, po, kur KËSHILLI vendosi të shpëtonte ç'kishte mbetur ende gjallë nga popullata e Paramithisë, komanda gjermane shpalli se do ta godiste rreptësisht, nëse ai si masë kundërvënëse do të merrte masa të ndërsjellta ndaj grekërve. Në rrethana të tilla divizionet zerviste iu vërsulun bishërisht çamërve islamikë, duke përmbushur kështu atë për të cilën i kishin krijuar; qindra burra, gra, fëmijë e pleq binin nën tehat e thikave dhe para breshërive të plumbave të tyre.



Kjo quhet histori. Ja pacavuret qe llomotisin greket dhe propaganda e tyre shoviniste.

[Darius]

Ja cfare thote historiani Pellumb Xhufi ne lidhje me camet dhe pranine e tyre ne Luften e dyte Boterore:

Pëllumb Xhufi: Masakra mbi çamët është bërë për dy arsye: së pari, se qenë shqiptarë, së dyti, se qenë myslimanë, d.m.th. mbi baza etnike dhe fetare, edhe sociale. Por të mos harrojmë diçka, që në Çamëri ka pasur një lëvizje partizane, rezistencë kundër italianëve
dhe kundër gjermanëve, që ka nisur qysh në ‘42. Ka pasur një çetë në Filat, ku u krijua çeta e parë, pastaj ka qenë Batalioni "Çamëria". Ka pasur shumë çamë që ishin edhe më vonë në Shqipëri me poste të larta. Madje, do të thosha që shumë më tepër bashkëpunim ka pasur në krahun grek me gjermanët dhe vetë Zerva ka qenë një bashkëpunëtor i gjermanëve,
në dijeni edhe të aleatëve.

Agim Tartari: Sipas një Konvente të miratuar nga Kombet e Bashkuara në vitin 1948 mbi parandalimin e gjenocidit, për mendimin tim, dëbimi i çamëve nga trojet e tyre me anë të vrasjeve ishte një gjenocid i vërtetë dhe në momentin që ky veprim konsiderohet gjenocid, ke të drejtë jo vetëm të kërkosh pronën, por edhe një dëmshpërblim. Madje, edhe shteti shqiptar ka të drejtë t‘i kërkojë Greqisë një dëmshpërblim, për faktin se këta ishin të gjithë shtetas grekë, që Enver Hoxha u dha nënshtetësinë shqiptare, pasi ajo greke ia hoqi. Ne, si shtet shqiptar në vitin 1945, u detyruam të strehojmë, të ushqejmë 30 mijë persona. Të gjitha këto ishin shpenzime të buxhetit të shtetit në atë kohë. Ka një moment që është shumë i rëndësishëm; që çamët akuzohen për bashkëpunim me fashizmin, gjë që i përjashton
nga mundësia për të përfituar tokën e tyre...

Agim Tartari: Sipas evidencave, Çamëria në vitin 1937 ishte rreth 17 mijë banorë ose më mirë, shqiptarë myslimanë. Sipas një autori grek, në vitet ‘40-‘41 kanë qenë rreth 21 mijë banorë. Atëherë të dënuarit janë rreth 2 mijë veta. Po të marrim parasysh se popullata e një vendi përbëhet prej fëmijësh, prej të moshuarish e grash etj. Rezulton se 50% e meshkujve janë dënuar si bashkëpunëtorë. Kjo është një shifër e papranueshme, e pamundur.


Ndersa nga historiani grek Niko Zhango ke kete pjese: Cili ishte Zerva? Ishte nje gjeneral i prapavijes, i cili shihej me simpati nga feld marshalli Lanc i Armates XXII gjermane, vellai i tij, miku i ngushte i kapitenit te zbulimit te armates se Italiane, kapitenin Ferlacio, i cili kur populli grek vuante nga uria, ai bente kontrabanden e ushqimeve. (Rezistenca greke 1940-1945, Niko Zhango Vol.II)

Qe mos e zgjas shume se nuk jemi tek nenforumi i Historise, kaq mjafton te krijosh nje ide dhe te mundohesh te shikosh te verteten ne sy sic eshte dhe jo si na pelqen ne, apo grekeve paqedashes apo shqiptareve tolerante te jete.

[brooklyn2007]

"""Cameria u pastrua nga camet muslimane dhe jo nga shqiptaret"""


C'eshte kjo camet musliman?!! Apo e bere dhe ti si mediat serbe sot qe thone "Kosovo muslims"..... ?!!!


P.S. Po korcaret qe jane musliman me shumice andej nga ju si i quani?!!!

[Korcar-L1]

cccccc

Darius
Qe kur u ndakan shqiptaret ne myslimane dhe ne te krishtere?
Zerva nuk ishte Arvanitas po ishte nje kerme dhe kriminel. Ai mund te kete qene cam i krishtere po

Ne ate kohe cameria kishte shqiptare te cilet ishin ndare ne fete muslimane dhe te krishtere. Ata qe u debuan ishin te fese muslimane, kurse te krishteret nuk u debuan por ndenjen atje, madje moren dhe nga pronat e atyre qe u debuan.
Kur themi se camet ishin shqiptare, kur therrasim me te madhe qe arvanitasit ishin/jane shqiptare, atehere perse te mos themi qe Zerva ishte nje kriminel me origjine shqiptare?? Apo kur na pelqen ne, te themi se ishte grek? Nuk eshte hera e pare ne histori kur shqiptaret e kane pesuar nga shqiptaret. Vete revolucioni grek (ata qe moren pjese active ne lufte) ishte shqiptar, aq sa vete Bajroni tha qe "ne te dyja anet e frontit shahej shqip"

BARAT
Camet myslimane ishin shqiptare puro, etnike...ashtu si ishin edhe pjesa tjeter e banoreve te vilajetit te Janines, pavarsisht besimit te tyre fetar

Nuk thashe te kunderten, thjesht thashe se muslimanet ishin pre e terbimit zervist, dhe jo te krishteret

mos spekullo me emrin e Korces sepse vete korcaret kane qene nga me te demtuarit nga andartet...

Cfare faktesh ke? Une nuk di te jete ,psh, djegur korca nga greket? por di qe voskopoja u dogj nga Sali Butka, ku katundaret "bashkeluftetare" deshin te mirini dhe mushkat per te ngarkuar placken e mare pas djegjes se voskopojes, di qe gjthashtu qe Saliu i mbushi xhepat me florinj per te mos djegur fshatin e dardhes (gje qe tregon qarte se cfare patrioti ishte)
por di qe mbi 200 familje u larguan nga qyteti i korces bashke me trupat greke, madje ishte dimer dhe ne devoll (atje ishte me perpara kufiri), i zbriten nga makinat (muslimanet), dhe iken me kembe ne debore drejt greqise.
Keshtu qe une nuk te spekulloj me korcen, keto nuk jane te shkrojtura ne histori, por jane tregimet e atyre korcareve qe u larguan ne greqi dhe me andej ne amerike.

Me pak fjale dua te them se , perkatesia fetare ishte akoma e ndjeshme ne ate kohe dhe jo sic themi ne sot " edhe cfare nqs ishin muslimane?! ata jane shqiptare!" . kete nuk e mohon njeri, por atehere ne popull, nuk kishte nacionalizm por akoma ndiheshin pasojat e "miletit".

PS 200 familjet qe u larguan per ne greqi ne ate kohe, ishte ekuivalenti i popullsise se durresit, po ne ate kohe

[BARAT]

Cfare faktesh ke? Une nuk di te jete ,psh, djegur korca nga greket?

Shqiptarët e Sofjes: Ja masakrat e andartëve grekë në 1914
Masakrat dhe genocidi i egër që bandat militare greke
të gjeneralit famëkeq Napolon Zerva ndërmorën mbi
popullsinë myslimane shqiptare të Camërisë, që jetonte
prej shekujsh në trojet etnike të saj, të cilat
shënuan edhe kulmin në vitin 1944-1945 me vrasje,
plackitje, cnderime, përdhunime, djegie fshatrash dhe
dëbime masive, nuk janë të vetmet që kanë ndodhur mbi
kurrizin e shqiptarëve nga fqinjët e tyre gjatë
rrjedhave të historisë. Përvec popullsisë myslimane
shqiptare came të Greqisë, e cila, sic dihet tashmë
nga historia, që prej tre-katër shekujsh i është
nënshtruar rregullisht një kalvari të gjatë vuajtjesh
prej masakrave të grekëve, fqinjët tanë të jugut jo
pak herë i kanë kapërcyer kufijtë e tyre duke i
shtrirë ato masakra edhe në thellësi të territorit të
Shqipërisë së Jugut, sic bënë në vitin 1914. Lidhur me
ato masakra të papara dhe të padëgjuara deri në atë
kohë, të cilat tronditën jo vetëm shqiptarët kudo ku
ata ishin, por edhe mbarë opinionin botëror, pati
reagime dhe protesta të shumta. Por reagime më të
mëdha erdhën nga kolonitë shqiptare të disa vendeve të
ndryshme të botës si: SHBA, Egjipt, Rumani, Bullgari
etj., të cilat ndërmorën një fushatë sensibilizuese në
shtypin e kohës, me qëllim që ta detyronin qeverinë
greke të parandalonte atë valë masive terrori ndaj
popullsisë shqiptare në jugun e vendit. Një nga ato
koloni shqiptarësh që u dalluan në këtë drejtim ishte
dhe ajo e Sofjes në Bullgari, e cila nëpërmjet gazetës
së saj, "Liri e Shqipnis", hapi një rubrikë të
vecantë, duke botuar herë pas here shkrime të ndryshme
ku pasqyroheshin krimet cnjerëzore të grekëve ndaj
shqiptarëve. Nga ajo gazetë e vitit 1914, ne kemi
përzgjedhur për botim dy shkrime, të cilat po i
publikojmë më poshtë, duke mos iu bërë asnjë ndryshim
nga origjinali i tyre.

"Liri e Shqipnis": Do vijë dita që t‘i nxjerrim në
shesh këto ngjarje


Për barbarizmat greke, për ato sjelljet e tyre
cnjerëzore dhe të egra, të turpshme e të pandershme,
mund të mbushet një libër i madh, në njëqind gazeta sa
kjo e jona. Edhe padyshim do të vijë dita që të
nxjerrim në dritë të gjitha ngjarjet që të mbesin si
kujtim i paharruar në zemrat e djemve dhe të nipërve
t‘anë. Na këtu po japim ca shemblla, përmi sa kanë
punuar grekërit dhe sa kemi vuajtur prej tyre. Në këtë
numër po shtypim dy letra që muarëm nga dy qytete (nuk
i themi dot qytetet se kemi frikë nga barbarët e
Athinës) dhe po nxjerrim këto rradhë më poshtë, duke i
lënë ashtu si ishin, pa i ndryshuar asnjë fjalë:

Letër për gazetën "Liri e Shqipnis" në Sofje


Kur ishin andartët në Kolonjë, c‘bënë nëpër fshatra
nuk rrëfehet:
Në maj 1914, Borovën, si e plackitën
tërë fshatin, vanë cnderuan me të pahir 13 gra. Një
nga ato kur shkonte për te Mesi i Urave, plasi mbi
udhë nga turpi dhe nuk ngriti fare kryet për të
shikuar shoqet e saja. Rrahën pa mëshirë pothuaj më të
shumtit fshatarë, vecanërisht, Josif Maxirë, të cilit
i vranë dhe të birë. Në Gostivisht turpëruan më tepër
se 18 gra, një prej syresh kishte dhe të shoqnë që
priste shpëtimin e tij duke ju cnderuar e shoqja.
Kapedan Stratin nga Kalavrija, pleqt e Gostivishtit, e
adhuronin si shpëtimtar, se ai i rrihte ata pa
mëshirë. Në Rehovë, andartët pasi plackitën tërë
fshatnë, rrahën pa mëshirë shumë njerëz, në mes të të
cilëve dhe grekomanin Qirijako Stefan Qirjaqis, të
cilit ia bënë kurrizin më të butë se barkun, se nuk
deshte të vinte bashkë me andartët. Ky tradhëtor i
Kombit, kur vate Komisjoni i Fuqive të Mëdha për të
ndarë kufirin e Jugës së Shqipërisë në Ersekë deriste
si ay në maj: "Kato i Alvania, zito i mitri mas
Ellas". Ky i ndyrë i gjeti drutë që kërkoj, ja bënë
mirë. Po nuk arrinë nderimet nëpër gratë që punuan
andartët e Moresë, zunë dhe një djalë 19 vjec dhe e
cnderuan me të përdhunë, pastaj donin ta vrisnin,
sepse mos kallëzonte cnderimin. Në Blush cnderuan 5
gra dhe rrahën pa mshirë dhe plakat e pleqtë e
fshatit. Në Luaras, therrnë 20 fëmijë myslymanë, 4 i
pagëzuan: këta paskëshin mbetur kur shkuan të tjerët
në ullishtet e Vlorës. Në këtë fshat muarë grekërit
209 mushka të zgjedhura, 6 kuaj, 39 pendë qe, dhe 20
krerë lopë. Shtëpitë e myslymanëve i dogjnë dhe i bënë
hi që nga Cqeria, Dangëllia, Kolonja, e gjer në fushë
të Korcës, si i plackitën më parë. Në Panarit therrnë
si berrat 300 shpirt, të cilët i gënjyen duke thënë:
"Kthehuni në shtëpitë tuaja se nuk iu ngasim", po kur
u kthyen, i vranë më të shumtit me sëpata për tmerr.
(A...3 janar 1915).
Letra e dytë për gazetën "Liri e Shqipnis"

Më 20 Prill 1914 vanë në Luaras andartët e Grekut
natën, dhe në mëngjes thirrnë tërë pleqësinë e fshatit
duke u thënë sa më parë "djemtë", ose u vumë zjarr.
Pastaj zgjodhën 20 djem të moshës së tyre, jo më shumë
se 30 vjet e poshtë, të cilët edhe sot gjenden në këtë
shërbim, ku jeta e tyre është në dyshim. Që nga ky
fshat u drejtuan në Vakëfet: Katundt, Panarit, ku më
22 të Prillit kishin dërguar Leko Mihalë në Vodicë për
të shikuar a ka shqiptarë apo jo, dhe ky vajti afër
Vodicës, u kthye, erdh në katund pa lajme. Aherë e
vranë andartët para kishës së katundit që u tmerruan
tërë njerëzia e fshatit, pas varrimit të tij na
mblodhnë të gjithë sa ishim me ta përpara kafenesë së
bamit Prift Eimes e na thanë: "Kush nuk do të vijë me
ne, le të ngrerë dorën përpjetë, d.m.th. ta bëjmë si
atë tjatrin, ta vrasim, as një nuk tha se jo, se
shpirti është i dhembur. Në mes të natës duke gdhirë
Cen Gerg u nisëm për në Panarit, ku arritmë me të
zbardhëllyer; atje thirrnë pleqt e fshatit dhe na bënë
konak; në drekë herët na vjen një lajm se në Katund,
sipër na e ka zënë xhandarmëria shqiptare dhe shokët e
tyre, vetëdashësit ikin me rrëmbim, e lëmë prapa
Panaritin se është vënd i lik, dhe strategjik për
shqiptarët, vemi në Katund ditën e Shën Gjergjit: mbi
Katund na e japin (na qëlluan) shqiptarët me pushkë
dhe kështu u ndez lufta midis nesh, të cilët kishim
zënë vent mbi Stratoberdhë në mal të Selenicës së
Pishës; këtë vent e ruante Makerza; lufta mbajti katër
orë, po ku i mbaheshim dot ne Shqiptarëve, na i
hidhnin plumbat si breshër mbi krye e lëndinave që
kishim zënë, panë c‘panë kapedanët e Kritit e pushun
40 minuta më parë luftën; ne na lanë në viset e
rrezikshme dhe kryehajdutët vanë në fshat. Në mes të
natës na vjen lajm që të mblidhemi të gjithë se do të
ikim, e ku të vemi? Kur lebetitej fëmija të këputej
shpirti, se Grekërit i kishin frikësuar fshatarët,
duke thënë: "Po të rrini këtu, u kanë për t‘u vrarë
Shqipëtarët". Këta si mua që s‘e nxë dera me një
kungull pas, më një anë ne nuk mund të shpëtonim, më
anën tjatër ata ngritnë dhe fshatin, erdhë të gjithaq
gjer te Ura e Laskës, pastaj ca pleq shpirt mirë bënë
si bënë dhe u kthyen si u larguan pak nga andartët. Ne
po shkonim nga udha e Kaltanjit, zbritmë te Ura e
Orgockës, kur arritmë afër këtij fshati shohim qetë e
lopët e Luarasit, të cilat i morrëm atij pylli të
dendur; mezi i shpumë gjer te Vidi i Gostivishtit
Poshtëm; aty bashkuam bariun e fshatit me berrat dhe
ja dorzuam, po ky kish dhe fëmijën pas. Një nga shokët
e mi i lutet kapedanit duke i thënë se: "Kam time
shoqe me barrë dhe kam frikë se mos i ka mbetur
gjekunt, e cila është në të nëntin muaj". Pa se ke ti
gomaricën me barrë më prishet puna mua", ju përgjegj
kapedani. Pastaj pas një shiu të madh arritmë në
fshatin Peshtan; këtu gjetëm disa pleq nga fshati të
cilët ishin me kafshët që i muarrnë andartët dhe
mbanin drithin e tyre fshatrave që shkelnin. Këta posa
mësuan për fëmijën dhe për mallë që ishte udhës nuk
vonuan, vanë dhe i gjetën loptë e qetë, dhe te po i
sillnin si për sigurim aty në Peshtan, ku kishin
mbetur ca andartë, u duallnë dhe ua muarrnë. Ne si
ndejtëm një gjysëm ore aty, u ngritmë për të shkuar në
mes të urave dhe megjithë fëmijën e Peshtanit, në këtë
cast mësuam se Shqiptarët po na arrijnë, i lamë dhe
fëmijën dhe me nxitim shkuam natën, megjithë gunat mbi
supe, ndonëse kishim përpara më tepër se tetë kafshë;
nuk di si ta shkruaj këtë mundim që dremitnim udhës,
por kur mbetmë mbi një vënt, harruam dhe udhën që do
të vinin në Lashovë, ku pas dy ore mundëm dhe gjetëm
shokët dhe në mëngjez arritmë në Lashovë, që aty në
drekë herët në mes të Urave u gjendëm, me të arrirë
aty prapë na gatitnë për në kufit ku qemë, pas
mesditës u nisëm për në Leskovik, udhës shihnim
njerzinë që shkonin ngarkur me fëmjët e gjorë, mos më
keq u ndamë: "Pse ikni? Se u prishnë (u plagosën, u
qëlluan, shënimi ynë), Po kush u prishim, Shqiptarët?
Jo mor vela, Shqiptarët nuk erdh fare në fshat
tënë.-Po kush? Ja këtra që kini shokë ju,
an...andartët, e mor vela se s‘e them dot, se kam
frikë". Kur shohim që nga Konica vinë shumë kafshë të
ngarkuara me municione, kanona mali e mitrolozë,
ushtarë të rregullt nga rrobat, po kësulën të
ndryshme, me shkabë dy krenore dhe me oficera pas,
reshter, kapterr tizgat, mengore Greke dhe po
drejtohen për në Leskovik.
Leskoviku i djegur nga andartët grekë
Dy orë këtij qyteti i mban era shkrumb. Arrimë në
qytet, ku na drejtuan në një bregore, që kishte mbetur
një shtëpi e kishës pa djegur, përvec kishës dhe asaj
shtëpie. C‘të shohë i ziu njeri? Një qytet aq i mirë i
djegur i tëri, të ngjethen mishrat për këtë dëm të
madh, po c‘bëhet? Ndenjëm një natë dhe në mëngjes na
dhanë nga 250 fishekë dhe nga tri peksimadhe, pastaj
vuri një fjalë ish-trumeri në Korcë, Cipuros, i cila
na tha: "Trimërija juaj e pakët, e nguti qeverinë
Shqiptare ta bëjë anakohi se venomet (tokat,
territoret), i fituam, jemi afër një marrëveshje. Tani
duhet të vini një orë e më parë në kufit Epiriote
Shqiptare". Shkuam nga Leskoviku i zhuritur rrëzë
Melesinit dhe në Lashovë, atje kapedanët thoshin
midias tyre: "Kush është nga këta "allvanisits", t‘ja
bëjmë gropën. Kjo na helmoj tepër por prapë i jepnim
kurajë vetes duke thënë: "Ata na vrasin, po ne pse jo,
dhe nuk i largoheshim njeri tjatrit as fare. Arritmë
në Peshtan këty kanë mbetur dy pleq, i tërë fshati
është i ikur që dy ditë afër nesh, ndejtëm atë mbrëma
aty, bëmë bukë vetë dhe të nesërmen nga Radimishti e
në Selenicë të Radomit për të marrë frymë, ndenjëm
katër orë se kishim 5 ditë e 5 netë që iknim. Që andej
në Kuries, kur hynë brenda në fshat, shohim që del tym
nga një kasolle evgjiti, me vrap pyesim dhe gjejmë dy
palë fëmijë evgjitrish, ditën më të parë kish vdekur
njëri syresh urije. Këtu i dhamë pak buka dhe me një
shokun tonë nga Treska, i dërguam në Ersekë, për bukë
dhe për dije ndenjëm një natë në Kurtes. Të nesërmen
na thanë: "Kush nga ju do të vejë në Orgockë për t‘u
dhënë evgjitëve ca misër, vete unë them. Ahere 4 gra
dhe evgjiti 5 u nisëm për në Orgockë, ku unë dinjë se
cila shtëpi nuk kish drithë, kur hynë gjetëm 10 kile
misër, 2 kile grurë, 1 kile fasule, muarë të gjorët
100 okë misër dhe pakë fasule. Duke më uruar mua dita
një mijë, që do të shpëtonim fëmijën nga urija, që aty
shoh se andartët u hodhnë në mal të Orgockës në
shtypit e bejlerëve, ndenjëm athje një natë, kur unë
kisha vëndin të ruaj te ura se mos vinë Shqiptarët,
kur i afrohemi urës, na e jep një që nga Leuska me
pushkët, atë cast zumë lëndinat. Po jemi në paqe të
zbrazim pushkët në atë kohë, na zë një shi i rreptë sa
u gdhimë në këmbë tërë natën, në mëngjez vemi në
qëndër ku u lejmë një prej nesh, të cilit u muarrë një
orë të mirë me kushtim (kushtonte), 4 lira Engleze,
pasdreke e dërguam në Kurtes dhe muarrmë evgjitkat dhe
i cnderuan. Pastaj u hodhmë për në Kolonjë, shkuam,
nga Meshicka, c‘të shoh njeriu i mjerë! Zjarre vënë
tërë këtyre fshatrave, misrin udhëve të derdhur. Që
këtej në Kaginasm në mes të natës, tërë ky fshat iu
bukur i djegur dhe rrobat e enët përjashta dhe
përndarë njerëzia kur ikën me panik. Që nga Kaginasi
në Berovë dhe me të arrirë aty, na ndanë në ca lëndina
dhe na thanë: kur t‘u themi tani "zjarr", ju duhet të
ini gati, pastaj na ngjitnë nëpër hendekët që kish
bërë Xavidi, e na thanë po të jetë për të zbrazur, t‘u
hedhim ca pushkë dhe pastaj të kapërcejmë "pros ta
Elinika sinora". Të nesërmen na vjen Kozo Bima nga
Gostivishti, të cilit ia kishin bërë benë për ta
hedhur më ndonjë lëndinë, dhe e ngjitnë sipër në mal
të Borovës, bashkë me të birë e Josif Maxirit nga
Borova, të cilin më pas e vranë, si mësova për Kozon,
nuk më rrihej. I lutem kapedanit që ta bashkonj, mezi
ma dha lejen, vajta e bashkova dhe e pyeta për
prindërit e mij, ishin në fshat apo jo, po ai ish
shumë i trembur, atëhere një oficer që ish atje më
tha: c‘e ke ti këtë? I thashë: ungj. Si është sjellë
me grekët, shumë mirë. Pas shum lutjeve t‘miat e lejoi
të nesërmen bashkë me Kozon, ikëm për në Luaras.
Prindërit kishin shkuar dy ditë më parë, ndenja një
javë në fshat, dhe pastaj pata fatin të vinë disa
ushtarë nga Korca dhe u hodha në Korcë, ku ndeja dy
muaj, prisnim dita ditës t‘i lëshonte vendet greku, po
ahere filloi pushka në Nikolicë, ku ushtria Shqipëtare
i dërmoj armiqtë mirë. (S...15 Cen 1914). L.O.
Barbarizmat greke në Shqipëri


Për barbarizmat greke, për ato sjelljet e tyre
cnjerëzore dhe të egra, të turpshme, të pandershme,
mund të mbushet një libër i madh, njëqind gazeta sa
kjo jona. Dhe padyshim do të vijë dita që ta nxjerrim
në dritë këtë ngjarje, që të mbesë si kujtim i
paharruar në zemrat e djemve dhe nipërve tanë. Nga një
letër që na shkruan një mik prej Shqipërisë (Nuk e
themi dot qytetin se është frikë nga barbarët e
Athinës), nxjerrim këto radhë si më poshtë, duke i
lënë ashtu si ishin, pa iu ndërruar asnjë fjalë.

Letra nga fshatrat e Shqipërisë së Jugut

Këtu erdh një djalë nga Gostivishti, Petro V. Kita, të
cilit i vranë grekërit t‘ëmën dhe gjyshen me shumë
barbarizma që nuk ta rrëfenj dot, sepse ishte me
Shqiptarët që luftonte, aq i mundun sa s‘bënet më. Si
i mbajtën katër ditë pa bukë mbyllur në qilar, pastaj
u thanë që të vini të dërgoni njeri të vij i biri juaj
këtu, ata u përgjigjën që neve nuk e sjellim dot
djalin, zireni dhe bëni c‘të doni me të. Pastaj u
kërkuan 10 lira, edhe para s‘kemi u thanë, bëni si të
donim, atëhere bëni male përsipër mbi Shën Thanas u
thanë, si nënshkruan të shkruarën i muarrnë zvarrë dhe
i kunguan në kishë dhe pastaj i therrën me thikë, sido
që iu lut plaku dermani, mua më parë, pastaj cupën
time, ata therrën cupën para syve të plakut dhe pastaj
i lanë katër ditë pa mbuluar gjer sa vanë ca nga
fshati i tyre fshehurazi dhe i mbuluan. Këto
barbarizma i bëri njëri i quajtur Strati nga
Kalavrija. Ky njeri kish marrë dy cupka myslymanka pas
edhe i përdorte si deshte për turpe në Gostivisht. Nga
fshati Luaras ende s‘dimë gjësendi, përvecse Myslym
Sejatnë që s‘iku dot, plak i verbër që ishte, van e
vranë tek rrinte pas zjarrit në shtëpi, dhe nja dhjetë
mushka nga Luarasi i murënë grekërit dhe më s‘jua
suallë prapë. Në Kodras vranë katër shpirt se nuk ikni
dot po ngroheshin në diell, këto janë trimëritë e
grekërvet të pashpirtshëm. Kur u bë lufta në Berat (në
Gusht 1914), mblodhë të krishterë nga katundet që 18
vjec e lart më tepër se 500 shpirt dhe i vunë përpara,
të cilët s‘u kthyen as gjysmat, se më të shumtit
s‘dinin as nga zirej pushka.

[Korcar-L1]

keto i kam lexuar me perpara , por prap se prapi nuk kishte as nje prove per shkaterimin e Korces, ashtu sic pretendove dhe ti ne nje postim te me parshem.

Në mes të natës duke gdhirë
Cen Gerg u nisëm për në Panarit, ku arritmë me të
zbardhëllyer; atje thirrnë pleqt e fshatit dhe na bënë
konak; në drekë herët na vjen një lajm se në Katund,
sipër na e ka zënë xhandarmëria shqiptare dhe shokët e
tyre, vetëdashësit ikin me rrëmbim, e lëmë prapa
Panaritin se është vënd i lik, dhe strategjik për
shqiptarët, vemi në Katund ditën e Shën Gjergjit: mbi
Katund na e japin (na qëlluan) shqiptarët me pushkë
dhe kështu u ndez lufta midis nesh, të cilët kishim
zënë vent mbi Stratoberdhë në mal të Selenicës së
Pishës; këtë vent e ruante Makerza; lufta mbajti katër
orë, po ku i mbaheshim dot ne Shqiptarëve, na i
hidhnin plumbat si breshër mbi krye e lëndinave që
kishim zënë

Sic e shikon, ky eshte nje shqiptar qe luftonte me grekun kunder xhandarmerise shqiptare.

"Po të rrini këtu, u kanë për t‘u vrarë
Shqipëtarët".

Perse greket u theshin shqiptareve " ikni se do ju vrasin shqiptaret" ?

Ke konsideronin shqiptare greket dhe vete keta ortodoksa shqiptare qe luftonin perkrah grekut? mos ndoshta shqiptaret muslimane? Ndaj kujt u bene me shume maskara/krime? ndaj ortodoksve apo muslimaneve??

Ajo cka dua te them eshte, se ,vete greku pa mbeshtetjen e ortodoksave epirote (pergjithesime) nuk do vepronte ne kete menyre. Kjo eshte e verteta dhe nuk kemi perse te fshihemi pas gishtit.

PS. dolem prape nga tema lol

[DYDRINAS]

ore , po ti kesh lexuar postimet e mija me lart, do ta kesh kuptuar ku e kam patur fjalen, por meqenese ti po kembngul per nje pergjigje "private" po ta jap :P

Me ate fjali desha te thesha qe: Cameria u pastrua nga camet muslimane dhe jo nga ata ortodoks ----- qe te 2 grupet shqiptare. Prandaj dhe ta theksova nga camet muslimane dhe jo nga shqiptaret , sepse shqiptare ishin dhe ata came ortodoxe te cilet nuk u debuan

Ju korcaret (te pakten ata te vjetrit) dini te lexoni fengjisht. Lexo se cfare shkruan nje reporter francez per Korcen gjate Luftes se Pare Boterore.

"« L'Albanie aux Albanais, » telle est la devise des habitants de toutes les localités de cette riche plaine de Koritza".

...Ces pauvres gens ont vu, depuis la première guerre balkanique, défiler chez eux, avec une rapidité déconcertante, une série de gouvernements venant naturellement les libérer du joug de leur prédécesseur. C'était: 1 jusqu'en décembre 1912 le régime turc; 2 jusqu'en mai 1913 le régime militaire grec; 3 jusqu'en mars 1914 le régime civil grec; 4 jusqu'en juillet 1914 le régime albanais du prince de Wied; 5 jusqu'en octobre 1914 les andartes grecs; 6 jusqu'en décembre 1914 l'occupation militaire grecque; 7 jusqu'à fin octobre 1916 l'administration civile grecque royaliste; 8 jusqu'au 23 novembre 1916 administration civile vénizéliste; 9 jusqu'au 10 décembre autorité militaire française avec fonctionnaires grecs; 10 depuis le 10 décembre république autonome albanaise sous la protection militaire française.
...

http://www.greatwardifferent.com/Great_War/Vaucher/Albanie_01.htm

[Korcar-L1]

Ju korcaret (te pakten ata te vjetrit) dini te lexoni fengjisht. Lexo se cfare shkruan nje reporter francez per Korcen gjate Luftes se Pare Boterore.

asgje me shume se sa ndrime administratash greke ne funksion te regjimeve. Dhe me ne fund repubilka autonome e korces. Ku gjysma e administrates ishin filogreke.
Nuk po te kuptoj ku do te dalesh?

po ta kesh fjalen per krime/masakra ndaj shqiptareve, po te them dhe njehere, se ato ishin drejtuar ne pergjithesi muslimaneve shqiptare dhe ne vecanti atyre qe ishin kunder greqise apo dhe kunder kishes--- sic eshte rasti i petro nini luarasit--- qe shume vete bejne gabim kur thone se ishte ortodoks..... ai ishte protestant ashtu sic ishin dhe motrat qirjazi qe spiunonin F.Nolin tek amerikanet. Amerikanet kishin misionaret e tyre protestante ne Korce ne ate kohe.
Nejse kjo eshte kryekeput teme tjeter.