Dosja antishqiptare e Greqisë, 1912-2007

[BARAT]

Radioja Greke propagande për Vorio Epirin ne Jug !

SARANDE (27 Nentor)- “Policia Shqiptare masakron përditë vellezerit tanë ne Vorio Epir". Kjo ishte fjalia qe na befasoi ndërsa po kerkonim një kanal radiofonik me muzikë greke qe te na e hiqte lodhjen e udhetimit tonë nga fshati Çarshove i rrethit te Permetit drejt qytetit te Ersekes. Nuk u besuam vesheve. Pastaj u perpoqem sërish te binim ne valet e kanalit radiofonik qe transmetonte ne gjuhën greke. Për fatin e keq kasetofoni i automjetit tonë ishte një prodhim i vjetër, ndoshta i dy dekadave me pare dhe ishte paksa e vështirë qe te selektonte me cilësi te lartë valet qe vinin nga matane kufirit.

Rruga nga Çarshova drejt Ersekes ecën gati paralel me gjithë brezin e kufirit te Shqipërisë me Greqine. Sapo kaluam qytetin e vogël te Leskovikut, nga ku Konica duket si ne pellembe te dores, valet e stacionit radiofonik u bën me te qarta. Shoferi i mjetit qe e bënte gati përditë këtë rrugë vatje e ardhje, na tha se e kishte dëgjuar dhe herë te tjera këtë kanal qe transmetonte diku rreth mesdites dhe gati një ore ne mbrëmje. Ai nuk e njihte mirë greqishten, por i kishte bërë përshtypje zëri i spikatur i spikerit si dhe muzika mjaft e veçante qe transmetohej prej tij.
Mesazhi
Ne te dalë te Leskovikut zëri i spikerit nisi te degjohej pa veshtiresi, madje dhe nuk kishte asnjë lloj interference ne valet e radios greke. Spikeri, me një ze karakteristik qe dukej sikur i jepte urdhëra një njesie luftarake qe vepronte ne terren, perpiqej te ishte i qartë dhe i saktë ne ato qe thoshte. Ai fliste ngadalë, me fjale te zgjedhura mirë, qe synonin te impresiononin degjuesit e tij. Ai fliste për gati 120 sekonda dhe me pas bënte pauz. Për afro tre minuta te tjera transmetohej muzikë funeber qe alternohej me këngë te vjetra popullore ne gjuhën greke, kushtuar "trimave" apo "kapedaneve"(kështu deklaronte spikeri) greke qe kishin derdhur gjakun për Vorio Epirin dhe bashkimin e tij me truallin ame Greqine.

Me pas spikeri nderhynte sërish duke deklaruar se "Vorio Epiri është lare me gjakun e ushtareve helene deri ne Gryken e Kelcyres. Këtë e dëshmon historia, e dëshmon e kaluara dhe e sotmja, e dëshmojnë varret e martireve tanë shperndare kudo ne truallin e Vorio Epirit". Ne një nga nderhyrjet e mëvonshme ai deklaronte se shtetasit greke ne Vorio Epir keqtrajtoheshin dhe dhunoheshin përditë nga Policia Shqiptare qe i arrestonte pa shkak. Sapo iu afruam Qafes se Germenjit ne valet e radios nisi te interferonte një tjetër kanal shumë me i fuqishem qe transmetonte një emision muzikor. Degjimi ne valet e radiostacionit të parë u be gati i pamundur. Ndërsa u afruam ne afersi te fshatit Barmash, valet u bene sërish te degjueshme por vetëm për pak minuta, pastaj i humbem për të mos i dëgjuar me deri ne qytetin e Ersekes.
Transmetuesi
Ne Erseke takuam rastesisht një ish-punonjes te Sigurimit te Shtetit i cili kishte punuar me pas ne polici dhe tashmë kishte dalë ne lirim. Ai na tha se nuk ishte hera e pare qe nga kufiri grek perhapeshin vale te radiostacioneve qe bënin propagande antishqiptare. Deri ne vitin 1994, sa kishte qenë gjallë ish-mitropoliti i Konices, famekeqi Sebastianos nuk ishte ndonjë çudi te degjoje transmetime te tilla. Sipas tij, transmetimet qe bënin thirrje për bashkim te Vorio Epirit me Greqine ishin te sponsorizuara nga nacionaliste ekstremiste qe gjenin mbështetje dhe ne elemente te veçante te klerit ortodoks grek. "Ne ditet e sotme nuk është e vështirë te realizosh transmetime te tilla nëpërmjet valeve radiofonike, jo vetëm ne distanca te shkurtra, por dhe ne distanca me te mëdha. Me perparimin e teknologjise stacione te tilla mund te vendosen dhe ne mjete transporti duke ndryshuar vendtransmetimin ne periudha të ndryshme. Pikërisht për këtë shkak bëhet e vështirë dhe identifikimi I vendodhjes se tyre.

SHISH ne dijeni për radion greke

Sherbimi Informativ Kombëtar është duke hetuar prej disa muajsh në lidhje me një radio qe transmeton propagande antishqiptare nga një qytet i vogël matane kufirit me Greqine. Burime nga ky sherbim kanë konfirmuar ekzistencën e kësaj radioje dhe se prej disa muajsh kanë ngritur një grup pune qe është duke hetuar në lidhje me te. Fillimisht SHISH-i është informuar ne rrugë operative për prezencen e këtij kanali radiofonik dhe për zonen ku perhapeshin valet e tij. Me pas është ngarkuar Drejtoria Rajonale e Sherbimit Informativ qe mbulon zonen ku perhapeshin valet e këtij kanali radiofonik qe te identifikonte vendndodhjen e tij dhe te zbardhte transmetimet qe bëheshin ne gjuhën greke.

Nga hetimet paraprake ka rezultuar se bëhet fjale për një radiostacion me shtrirje lokale qe synonte kryesisht përhapjen e informacioneve pro bashkimit te se quajturit Vorio Epir ne jug te Shqipërisë me shtetin ame Greqine. Po ashtu u bëhej thirrje te ashtuquajturve vorioepiriote qe te bënin rezistence ndaj Policise dhe strukturave shteterore te Shqipërisë ne mënyrë qe te pengonin shqiptarizimin e zonave helenike ne jug te vendit. Valet e këtij radiostacioni shperndaheshin ne tre rrethe ne jug te Shqipërisë. Burimi i cituar nuk dha me shumë detaje në lidhje me këtë fakt për shkak te sekretit hetimor te çështjes. Nuk bëhen publike hapat qe janë ndërmarrë nga Sherbimi Inteligjent Shqiptar për te identifikuar kush fshihet pas këtij kanali radiofonik dhe si do të parandalohet transmetimi i tij drejt territorit tonë.
Misteri i “pensioneve” greke ne Jugun e vendit

Të perfitosh një pagese prej 250 eurosh ne muaj, e cila herë quhet "pension" dhe herë "asistence ekonomike", e te vjen nga Greqia pa levizur as gishtin e dores, është një e ardhur e konsiderushme për familjet shqiptare ne jug te vendit. Asnjëherë nuk është bërë publik numri i personave qe e përfitojnë një trajtim te tillë, madje zor se te tregon kush se çfare kriteresh ndiqen për ta marrë atë. Ne te vërtetë personat qe e përfitojnë një pagese te tillë përpiqen të mos e deklarojne as sa është vlera reale e tij. Ne jug te vendit, sidomos ne rrethet qe kufizohen me shtetin Grek apo dhe ne zonen e njohur si minoritet etnik Helen, personat qe e përfitojnë këtë trajtim tashmë janë me mijëra.
Madje ka vite qe këtë pagese "ekstra" e përfitojnë dhe shumë persona me shtetesi e kombesi shqiptare. Nuk dihet se ne çfare menyrash ia kanë arritur këtij "fati", edhe pse nuk e kanë kapercyer kurrë kufirin me shtetin fqinj apo te kenë patur ndonjë tjetër lidhje me te. Fillimisht kjo pagese është shperndare për shtetasit shqiptare me kombesi greke ne zonen minoritetit, kryesisht ne Sarande, Delvine Gjirokaster e Korçe. Me pas gjeografia nisi te zgjerohej dhe tashmë hapësira e atyre qe e përfitojnë këtë trajtim është shtrire dhe ne Vlore, Fier, Himare, Delvine, Permet, Kolonje e deri ne Elbasan e Tiranë. Media dhe politikane te ndryshëm nuk kanë hezituar gjatë dekades se fundit ta atakojne këtë pagese qe vjen nga Greqia për shtetasit shqiptare. Është aluduar se kjo pagese bëhet me qellime te caktuara duke synuar deri dhe helenizimin e jugut te vendit, por ende askush nuk ka marrë përsipër ta sqaroje se si është e vërteta.
Varferia
"Po të merrja dhe unë 250 euro ne muaj pension, siç merr Vasili, sigurisht qe do t'i bëja temena nga mëngjesi deri ne darke Greqise. E pse të mos i bëja, kur detyrohem te mbledh lule te egra ne mal për te nxjerre buken e gojes, e kur djemtë me janë degdisur rrugëve te botës", na thotë Viktori, një lab i zbritur prej vitesh ne Himare. Kur e pyesim se si e perfiton bashkeqytetari i tij "pagesen" qe i vjen nga Greqia, edhe pse ai është ende shumë larg moshes se pensionit, Viktori, mbledh supet dhe na thotë: Hajde e gjeje këtë pune. Kush te tregon sot për pune parash. Unë di qe ai s'ka punuar kurrë ne Greqi, por nuk e di sesi i ka rregulluar letrat dhe kush ia ka bërë një nder te tillë". Ne rrethin e Kolonjes, një zone qe nuk përfshihet ne harten e minoritetit grek mesojme se ka arritur ne 500 numri i personave qe marrin "pension" apo "asistence" nga Greqia.

Pjesa dërrmuese e tyre nuk kanë asnjë lidhje me Greqine, nuk kanë kombesi helene, nuk kanë punuar ne vendin fqinje, madje nuk dinë qoftë dhe një fjale te vetme nga greqishtja e vjetër apo moderne, por çdo muaj i fusin paret ne xhep. Thomai, pronar i një bar-restoranti ne te hyrë te Ersekes na thotë se:"Nuk ka ndonjë gjë te keqe qe marrin 250 euro ne muaj, në fund te fundit ne popull fukara jemi. Me kaq Lekë e hedh muajin pa probleme jo vetëm ne Erseke po edhe ne ndonjë qytet me të madh". Kur e pyesim se nëse do të merrte një pension te tillë për ke do të votonte ne zgjedhje elektorale, ai përgjigjet:"Po dihet ai muhabet. Për atë qe te mban me buke. Nuk bëhet shaka sot. S'luhet me buken e kalamanjeve".
Dyshimi
"Pse ndodhin rremujat ne Himare kur bëhen zgjedhjet? Ja njerëz qe paguhen me para ne dorë e bëjnë atë pune, se helbete do t'ia bëjnë hysmetin eurove qe vijnë nga matane detit", na thotë një Niko, një piluriot qe e takojme ne një lokal ne qendër te Himares. Ne prag te zgjedhjeve për pushtetin vendor kontigjenti i këtyre mijëra banoreve ne jug te vendit është pothuaj i identifikuar dhe nuk ka medyshje se për ke do të votojne. Adriatiku, kryebashkiaku i Ersekes na thotë se:"Numri i minoritareve ne rrethin tonë sigurisht qe është me i vogël se numri i votave qe u shkojnë kandidateve te forces politike qe e përfaqëson këtë komunitet". Perpjekjet për te mësuar numrin zyrtar te personave qe trajtohen me "asistence ekonomike" nga Greqia dhe kriteret qe ndiqen për ta përfituar atë rezultuan te kota. "Mos u lodhni shumë, ja zgjedhjet lokale janë afër dhe po të jeni pak te vemendshem mund ta mesoni", na thotë pilurioti Niko, ndërsa pi kafe turke ne qendër te Himares dhe tret veshtrimin tej ne horizont ku duket ishulli i Korfuzit.

Nga i derguari Artan Hoxha (GazetaShqiptare)

[BARAT]

Sabri Godo

Gazeta Shqip

22-11-06

Gjëja më e mërzitshme është kur të shohin siç nuk je dhe kur të akuzojnë për gjëra që nuk i ke bërë. Gazetarja e një televizioni, në paraqitjen e një intervistë timen, tha me dashamirësi: “Politikani nacionalist dhe kritiku i njohur i Greqisë”.

Termi “nacionalist” përdoret sot në kuptimin e njeriut që ve vendin e tij mbi vendet e tjera. Ideologji të tilla janë anakroniste në epokën e integrimit të Evropës. Me sa kam shkruar e folur deri më sot, askush s‘mund të më quajë “nacionalist”. Të mbrosh të drejtat dhe dinjitetin e kombit tënd me aq sa mundesh, është një gjë krejt tjetër. Për sa i takon etiketimit tim si “kritik i njohur i Greqisë”, është një keqkuptim edhe më i rëndë. Si qytetar i botës, edhe unë kam marrë diçka nga kultura e lashtë e Athinës, vatër e madhërishme e dijës dhe e arteve që trashëgon gjithë njerëzimi. Jo vetëm kaq, kam shëtitur një pjesë të madhe të Greqisë së sotme dhe për mua, Greqia, në çdo anë të saj, është ndër vendet më të bukura në botë. Greqia më bën të dua jetën edhe më fort e të ndihem më i plotë si njeri dhe këtë e shpjegoj me magjinë e saj të lashtë dhe me bukurinë mahnitëse të natyrës, që ka afërsi me atë të vendit tim. Kjo është e vërteta ime rreth Greqisë. Është diçka e brendshme, krejt personale dhe kur ndokush më shikon qoftë edhe lehtësisht si antigrek, ky ndokush më bën veç të vërshëllej.

Çka thashë më lart nuk synon t‘i ndryshojë mendjen ndokujt. Në politikë, sado i matur të jesh, do të krijosh aty-këtu keqkuptime, se në mos tjetër, gjithnjë do të gjenden njerëz që të krijojnë keqkuptime qëllimisht. Këto nuk duhet të bëhen pengesë në rrugën tënde, sa kohë ke dëshirë të jesh në politikë dhe të mbash anën e të vërtetës. E vërteta është se kam ankesa ndaj disa aspekteve të politikës greke kundrejt Shqipërisë. Po vetë Greqia dhe politika e ditës janë 2 gjëra të ndryshme. Politikat e ditës kalojnë, kurse Greqia mbetet përjetësisht siç është.

* * *

Unë vijoj të them se mes nesh dhe Greqisë ka disa probleme, që po të lihen në heshtje, do ta nxjerrin kryet hera herës. Ne s‘kemi asnjë problem me fqinjët e tjerë tokësorë, Maqedoninë dhe Malin e Zi. Perspektivat janë që marrëdhëniet me këto 2 vende të bëhen gjithnjë më miqësore e më intensive. Adriatiku nuk është më një pengesë për ta quajtur edhe Italinë fqinjë të afërt. Italia është partneri ynë ekonomik kryesor. Aktualisht kemi me Italinë ndonjë problem “teknik”, si vota e Shqipërisë në Këshillin e Sigurimit ose licenca për “petrolifera”. Duket se diplomacia italiane është treguar mjaft e ndjeshme në këto 2 pika, por jam i bindur se kemi të bëjmë vetëm më çështje “teknike” kalimtare. Për të plotësuar kuadrin e gjeografisë politike me fqinjët kufitarë duhet të kthejmë kryet nga Greqia.

Kur nuk je mirë me fqinjin, s‘mund të jesh mirë në shtëpinë tënde. Greqia nuk është thjesht fqinji ynë në jug. Historia, por sidomos e tashmja, na lidhin me fije të shumta me Greqinë. Edhe sikur të ndodhin në Gadishullin Ballkanik kataklizma të natyrës, ne përsëri do të jemi bashkë me Greqinë dhe ajo do të mbetet edhe në të ardhme një faktor i dorës së parë për mirëqenien tonë.

Ne kemi arritur marrëveshje të gjithanshme me Greqinë, që çojnë drejt një miqësie të qëndrueshme. Por duhet të vijë dita që në marrëdhëniet ekonomike të sundojë tërësisht tregu i lirë, duhet të vijë dita që shqiptari në Greqi dhe greku në Shqipëri të ndihen si në shtëpinë e tyre. Ky nuk është idealizëm, është diçka që dëshirohet dhe që mund të arrihet. Por ndodh që gjërat e bukura, të natyrshme e të thjeshta vijnë e komplikohen në mënyrë të pakuptimtë nga të ashtuquajturat strategji shtetërore, që në të vërtetë nuk i shërbejnë askujt, sidomos në shikim afatgjatë.

Instituti i komunikimit dhe dialogut, në bashkëpunim me ambasadën greke në Tiranë, organizuan më 18 nëntor një tryezë për nxitjen e mirëkuptimit ndërmjet qytetarëve të dy vendeve tona. Nisma është shumë e mirë. Nëse arrihet mirëkuptimi i duhur qytetar, atyre që bëjnë politikën nuk u mbetet veç të pinë çaj së bashku në fundjavë. Por, rruga e mirëkuptimit ndërmjet qytetarëve nuk është e shtruar me lule, sidomos kur ndonjëra nga qeveritë a rrymat politike synon të përfitojë nga dobësitë e çastit të palës tjetër. Kemi të bëjmë me atavizma, me skema të huajtura nga e kaluara, ose edhe me interesa elektorale të ditës dhe është e neveritshme të shohësh se pikërisht ata që vënë në lëvizje skemat, flasin kundër klisheve dhe kthimit në atavizma. Por demagogjitë dhe sofizmat s‘mund të jenë të suksesshme në kohën e sotme.

* * *

Nëse duam që organizmat e shoqërisë civile të luajnë ndonjë rol të vërtetë në afrimin ndërmjet popujve tanë, duhet të jemi të ndershëm ndaj vetes sonë dhe ndaj të tjerëve. Të hiqesh sikur nuk ekzistojnë probleme, t‘u kalosh atyre anash, ose t‘i lëmosh, për t‘i lënë pastaj në heshtje, nuk i shërben kurrësesi qëllimit të afrimit të popujve. Mirëkuptimi arrihet duke hequr nga mesi pengesa.

Sipas meje, ndërmjet nesh dhe Greqisë sot kemi në mes 4 çështje që duhet të shqyrtohen me seriozitet dhe po ashtu të ndreqen.

Problemi i parë dhe më i lehtë për t‘u zgjidhur është anulimi i ligjit të luftës i vitit 1941. Thuhet se ky ligj është shuar, por në fakt ai mbetet në fuqi prej 55 vitesh dhe do të mbetet i tillë derisa të shfuqizohet nga parlamenti grek, i vetmi institucion që mund të shpallë luftën e të vendosë paqen. Ky ligj, nga pikëpamja thjesht juridike, hedh një farë hijeje mbi gjithë marrëveshjet që kemi nënshkruar. Ky ligj pengon zgjidhjen e disa problemeve të pronësisë, por mund të bëhet shkak debati edhe në raste të tjera. Greqia me siguri do të votojë pro anëtarësimit të Shqipërisë në NATO. Mirëpo dikush do të ngrejë pyetjen se si mund të jenë anëtarë të së njëjtës organizatë politike ushtarake dy vende që formalisht janë në gjendje lufte. Ndërmjet Shqipërisë e Greqisë absurditete të tilla mund edhe të kalohen në heshtje, po këto nuk janë aq të thjeshta në arenën ndërkombëtare.
E dyta: ndonjë personalitet grek ka deklaruar se problemi çam nuk ekziston.

Ky qëndrim është pranuar në heshtje si qëndrimi zyrtar i qeverisë greke. Mirëpo ekzistojnë në Shqipëri rreth 200000 çamë të shpërngulur me forcë dhe ky fakt s‘mund të zhduket me deklarata aty-këtu. Nëse respektohen të drejtat universale të njeriut, çamëve u duhet njohur shtetësia që u është mohuar kolektivisht dhe t‘u njihet gjithashtu e drejta të gëzojnë pronat e stërgjyshërve, gjyshërve dhe baballarëve. Kjo nuk do t‘i sillte ndonjë tronditje ekonomisë greke dhe as do të mbartte ndonjë rrjedhojë politike.

Problemi i tretë, ai i dyshtetësisë, është i errët dhe kërkon më tepër shpjegime. Duhet thënë që në fillim se deklarata e qeverisë greke, aty më parë, për dhënien e dyshtetësisë minoritarëve, parimisht s‘mund të pranohet, sepse komuniteti ndërkombëtar nuk e njeh dhënien kolektive të dyshtetësisë, aq më tepër kur kjo bëhet mbi baza etnike. Sikur të bënte të njëjtën gjë edhe Shqipëria për shqiptarët rreth nesh e kjo të shtrihej edhe në vendet e tjera që kanë pakica përtej kufijve, Evropa e sidomos Ballkani do të hyjnë në një trazirë administrative. Por puna jonë nuk mbaron me kaq, sepse dyshtetësia po i nënshtrohet edhe ndërrimit të kombësisë. Prej kohësh zhvillohet një proces i nëndheshëm i dhënies së kombësisë dhe shtetësisë greke shtetasve me kombësi shqiptare që s‘kanë asnjë lidhje me minoritetin. Këtyre u paguhen edhe pensione 240 euro në muaj. Që të shpallet grek një shqiptar, sipas ligjit të 9 nëntorit 2004, mbi të cilin është vënë “Vula e Madhe e Shtetit”, mjafton që kërkuesi të jetë njohës i gjuhës greke, historisë dhe kulturës greke. Homogjenizimi, ose dhënia e kombësisë greke, sipas nenit 10 të ligjit që u përmend, bëhet në një relacion të konsullit grek, me një deklarim gojor të pasaportizimit në praninë e dy shtetasve grekë si dëshmitarë, me një fotokopje të pasaportës ose me një dokument udhëtimi çfarëdo dhe me certifikatën e lindjes ose të pagëzimit. Praktikisht s‘ka gjë më të lehtë. Veçse kemi një shkelje të procedurës që në fillim. Nuk dihet sa janë personat e homogjenizuar që nuk dinë greqisht dhe që s‘kanë qenë ndonjëherë në Greqi, le pastaj të jenë njohës të historisë dhe kulturës greke. Lind pyetja përse duhet ky rekrutim. Le të dalë personi që mund të japë një përgjigje. Deklarata e qeverisë greke thotë që procesi do të vazhdojë. Deri ku? Certifikata e pagëzimit mund të përfshijë mbi 20 për qind të shqiptarëve të lindur ortodoksë. Nëse ky është synimi, nuk do i mbante dheu rilindësit ortodoksë që shkrinë jetën për shtetin shqiptar të pavarur. Ata ishin shtylla e rilindjes dhe lista e tyre shkon shumë gjatë.
Ky proces i greqizmit të shqiptarëve duhet ndalur. Nëse shteti grek dëshiron të ndihmojë nevojtarët në Shqipëri, duhen gjetur rrugë të tjera. Dhe t‘i saktësojmë gjërat me emrat që kanë. Homogjenizimi dhe dyshtetësia që u bëhet minoritarëve në masë dhe jominoritarëve, s‘ka të bëjë fare me legalizimin e emigrantëve. Nëse nuk arrijmë të merremi vesh në këtë pikë me palën greke, le të bëjmë siç bëjnë vetë grekët në shtetin e tyre. Neni 16, i ligjit numër 3284, date 9 nëntor 2004, thotë se qytetari grek e humbet nënshtetësinë kur me vullnetin e tij merr një nënshtetësi të huaj dhe kur merr shërbim shtetëror në shtet të huaj. Atëherë le të vihemi baras. Greqia s‘mund të kërkojë nga ne atë që nuk e pranon për vete. Nëse juristët dhe këshilltarët tani të Kuvendit dhe qeverisë nuk e njohin “Kodin e nënshtetësisë greke”, le ta bëjnë sa më parë, se është koha. Në mbyllje të këtij kapitulli që të sjell dhimbje kokë, dua t‘i them diçka edhe mikut tim, Leonard Solis, që paska thënë në Masmedia se Godo ka frikë nga populli i tij. Kam frikë vërtet. Nëse i jep një të varfëri bashkë me gruan 440 euro në muaj, ai del me një jetë tjetër dhe nuk është e vështirë t‘i ndërrosh kombësinë dhe shtetësinë. Por, në të vërtetë, nuk është kjo që më frikëson. Ai njeriu i varfër që ndërron kombësinë do të zër të flejë mbi dy jastëkë, ai gjithnjë do të ketë në ndërgjegje të fshehtën e rëndë se mohoi gjyshin e babën që i ka bërë kokën dhe për këto nuk do të bëhet kurrë mik i vërtetë i Greqisë. E njëjta gjë ndodh edhe me emigrantët që punojnë në Greqi. Zor të gjesh ndonjërin prej tyre, mysliman a katolik, që të mos ketë ndërruar emrin e mbiemrin e deri vendin e lindjes. Këta s‘mund të ushqejnë ndjenja falënderimi për sa u ndodh. Kërcënimi dhe fyerja më e rëndë që mund t‘i bësh shqiptarit është t‘i thuash: “Unë të ndërroj emrin”. Emri e mbiemri lidhen me identitetin, familjen, fisin, gjakun e personit, dhe nëse ti e detyron t‘i fshehë këto, ai s‘ka për të ta falur fyerjen sa të jetë gjallë. Kjo gjithashtu nuk çon drejt mirëkuptimit. Në këtë qëndron me të vërtetë frika dhe shqetësimi im. Me sa duket, ti i dashur Solis dhe të tjerë që eventualisht e mendojnë si ty, nuk i keni hyrë punës në thellësinë që duhet.

Problemi 4 dhe më i rëndësishmi. Sipas Instat-it grek, emigracioni ynë aty arrin në 550000 veta, nga të cilët kanë aplikuar për legalizim 440000. Qeveria greke ka marrë në ditët e fundit masa të mira për të çuar përpara legalizimin dhe për të lehtësuar lëvizjet e emigrantëve në drejtim të vendit të tyre. Gjendja e këtij emigracioni mund të arrijë në standardet më të mira nëse ecet në 3 drejtime:
Sipas ligjit grek, një i huaj, me përjashtim të homogjeneve, mund të kërkojë nënshtetësinë me kusht që të ketë banuar legalisht në Greqi 10 vitet e fundit. Meqë shumica e emigrantëve nuk e përmbushin këtë kusht, le të ecet drejt legalizimit të të gjithë emigrantëve të punësuar e në banim, me përjashtim të atyre që kanë probleme me gjykatat.
Të shpallet me dekret se emigrantët mund të regjistrohen me emrat e tyre të vërtetë dhe me prejardhje të saktë, pa ndonjë rrjedhojë për ta.
Shteti grek të kontribuojë për hapjen e shkollave shqipe në qendra ku ka përqendrime emigrantësh për fëmijët e tyre dhe për ata vetë. Nuk është mirë që kjo masë e madhe njerëzish të mbeten të paarsimuar, ose të vihen në kushtet që të harrojnë gjuhën e tyre.
Mbase në diskutimin e kësaj çështjeje duhet të thirret IOM, organizata botërore për emigrantët. Por mendoj se me masat e mësipërme emigrantët tanë do dalin nga gjendja e njeriut ilegal e me personalitet të dyfishtë, do të ndjehen të lirë, do të bëhen qytetarë të mirë të shtetit grek, do të lidhen edhe shpirtërisht me vendin ku gjetën strehë e punë e do të kthehen realisht në një udhë të fuqishme për miqësinë ndërmjet dy vendeve.

* * *

Si qytetar, i bëj thirrje Kuvendit dhe Qeverisë të shqyrtojë me durim, seriozitet e transparencë, 4 problemet që mora guximin të trajtoj në këtë shkrim. Lënia zvarrë dhe qëndrimet ekuivoke nuk mund të jenë kurrësesi një kontribut në zgjerimin e miqësisë dhe në krijimin e lidhjeve gjithnjë e më të forta me Greqinë, të domosdoshme për të dyja palët, sidomos për ne. Mendje përtace dhe njerëzit që s‘mbajnë përgjegjësi mund edhe të thonë le t‘i lemë punët siç janë, se të gjitha rregullohen kur të hyjmë në NATO dhe Evropë. Kjo nuk qëndron. Ja tek janë NATO dhe Bashkimi Evropian, po shtetet prapë mbeten shtete, Gjermania Gjermani, Franca Francë e kështu me radhë. Çështjet që duhet të diskutojmë me Greqinë nuk zgjidhen nga darka në mëngjes. Disa mund të zgjidhen vitin e ardhshëm, disa më tej. Rëndësi ka që të jenë në qendër të vëmendjes e të punohet.

Unë përshëndes nismën e ambasadorit Kokosis për tryezën e 18 nëntorit, që u mbajt në Tiranë. Shoqëria civile, mass-media, i tërë opinioni publik duhet të japin një kontribut të gjallë për të mënjanuar keqkuptimet dhe për të zhvilluar bashkëpunimin ndërqytetar. Le të organizohen tryeza edhe në qytete të tjera të Shqipërisë e Greqisë. Bëjmë veç mirë të shihemi ndër sy e të shkëmbejmë mendimet lirisht. Vetëm kështu mund të ndërtojmë të ardhmen tonë

[BARAT]

Ja plani grek për destabilizimin e Ballkanit dhe uzurpimin e Shqipërisë !

Sipas raportit, lidhjet e dobëta të Maqedonisë me Ballkanin, do ta destabilizojnë atë, si rrjedhim, do të destabilizohej gjithë rajoni. Në një rast të tillë, në raport theksohet, se popullsia shqiptare e Maqedonisë, do të thithej dhe mbështetej nga Shqipëria e Kosova. Sipas raportit, qeveria greke konsideron prioritar, rregullimin e emrit të Maqedonisë në përputhje me pëlqimin e të dy vendeve, për sistemet politike dhe popujt e tyre. Për këtë, skenari grek parashikon një marrëveshje reciproke për emrin, të shoqëruar nga një paketë me zgjidhje për problemet bilaterale, që sipas Greqisë, do të ishin:
· Zgjerimi i lidhjeve ekonomike (tregëti, telekomunikacion e investime)
· Kooperim në sigurimin kombëtar dhe çështjet e mbrojtjes (kontrolli i kufijëve, trajnim i policisë maqedonase nga policia greke
· Trajnim i personelit ushtarak maqedonas, mjeteve të blinduara dhe armatimeve greke.
· Zhvillimi i marrdhënieve kulturore mes dy vendeve
· Mbështetja substanciale dhe praktike e Maqedonisë nga ana e Greqisë, për t'u pranuar në BE.
Qeveria Greke i jep rëndësi në skenarin e saj, hartimit të teksteve shkollore për nxënësit maqedonë, trajtimit të historisë së minoritetit grek sipas recetave të Greqisë, si dhe hapjes masive të kurseve për mësimin e gjuhës greke, dhënien e bursave për studentët maqedonë për të studiuar në Greqi dhe hapjen e një “Arsakion School” e cila, do të jap një shembull më të mirë se shkolla e njëjtë, që është hapur në Tiranë.

Politika e jashtme Greke ndaj Shqipërisë, duhet të riplanifikohet

Sipas raportit, Athina është shumë e shqetësuar për të ardhmen e Shqipërisë, nëse ajo do të kthehet ose jo në “faktor destabiliteti për rajonin”. Athina mendon, se politika e jashtme Greke në raport me Shqipërinë, duhet të riplanifikohet. Çështjet, të cilat qeveria Greke duhet t'i zgjidh në të ardhmen me Shqipërinë, janë këto:
· Mardhëniet me Berishën
· Mardhëniet me opozitën shqiptare
· Çështja Çame
· Futja e sa më shumë njerëzve të Greqisë në presidencë, qeveri, në institucione e administratën publike shqiptare
· Regjistrimi i popullatës, që qeveria shqiptare po përgatit
· Jugu dhe Veriu, ndarja psikologjike dhe kulturore e Shqipërisë
Greqia planifikon të insistojë, që origjinat etnike janë regjistruar në Shqipëri gjatë regjistrimeve të mëparshme. Intensifikimi i përpjekjeve, që elementi grek në Shqipëri, të vendos përfundimisht në politikën dhe qeverisjen shqiptare. Greqia planifikon të ushtrojë presion mbi qeverinë shqiptare, për të përfituar në këto drejtime:
· Ndalimin e aktiviteteve të vogla terroriste, në jug të Shqipërisë
· Shpërndarja e popullsisë të fshatit Lazarat, i cili konsiderohet si faktor që sjell shqetësime në fshatrat dhe në zonën ku banon minoriteti grek (në Dropull), për shkak të afërsisë së tyre (janë zona në kufi me njëra-tjetrën)
· Ndalimi i dhënies së “tapive fallco” nga Shteti Shqiptar, për tokat në minoritet
Greqia është shumë e shqetësuar për atmosferën anti-greke që mbizotëron në Shqipëri. Trupat greke të dislokuara në Yzberish të Tiranës, kanë bërë propagandë lidhur me Vorio-Epirin dhe në muajin Maj 2000, ato arritën deri aty, sa të shpërndajnë harta që tregonin Shqipërinë Jugore të përfshirë brenda kufijëve të Greqisë me percaktime gjegrafike që çonin kufirin grek, deri në jug të Tiranës. Kjo shkaktoi reagim të fuqishëm në Shqipëri dhe rajon. Kur u vërtetua katërcipërisht, se trupat greke të Yzberishtit, megjithëse pretendonin se qëndronin në Shqipëri vetëm për ndërtime logjistike, por që në fakt shpërndanin harta të Vorio-Eprit, qeveria greke u detyrua t'i tërheqë këto njësi nga Shqipëria. Vendimi i qeverisë greke, për për të dislokuar forcat ushtarake greke në Shqipëri, u përcaktua në datën 5 prill 1997 nga Këshilli Politikës së Jashtme dhe Mbrojtjes Kombëtare të Greqisë (KYSEA). Askush nuk di të thotë, se si guxoi Greqia, që në mënyrë të njëanëshme të vendoste në strukturat e saj shtetërore, për dërgimin e njësive të specializuara të ushtrisë greke në territorin shqiptar, gjë të cilën e ka kundërshtuar me forcë opozita shqiptare (PD), gjatë gjithë kohës të prezencës së kësaj njësie ushtarake në Shqipëri.

Ndjenja anti-greke në Shqipëri po rritet, nacionalizmi tremb interesat shovene

Fraza e Sali Berishës “Genocidi i muslimanëve çamë”, po tërheq mbështetës. Çamët, të cilët edhe pas luftërave ballkanike, me të drejtën e trojeve të tyre, vazhdonin të jetonin në territorin që Konferenca e Londrës i kishte caktuar Greqisë, u bënë viktima të politikave asimiluese të qeverive greke e të një genocidi të pashembullt, që arritën kulmin më 27 Qershor 1944. Nga ky genocid humbën jetën me mijëra çamë, ndërsa ata që mundën të shpëtonin, braktisën përgjithmonë Greqinë, në të cilën lanë gjithë pasuritë e tyre. Data 27 Qershor 1944 është njohur si e tillë nga parlamenti Shqiptar dhe është shpallur “Dita e Genocidit Grek Kundër Çamëve”.

Sa më shumë grekë dhe progrekë, në qeverinë shqiptare

Raporti thekson, se qeveria greke dhe shërbimet sekrete të Greqisë, kanë shumë njerëz në shërbim të tyre brenda administratës shqiptare, në të gjithë rangjet. Ky konkluzion padyshim, mbështetet në informacionin e shërbimit sekret turk, që duhet pranuar se është ndër më të fuqishmit në botë. Sipas raportit, dy ministra dhe një zvendësministër të qeverisë shqiptare, raportojnë menjëherë në Athinë, për të gjithë sekretet e shtetit dhe të qeverisë së Shqipërisë. Në shenjë shpërblimi për këtë kontribut, ata posedojnë llogari rrjedhëse në Qipro e Selanik.

Konkluzione

Raporti konkludon, se Greqia është hedhur në ofensivë për të realizuar skemën e “Megali-Idhesë” dhe ka projektuar objektivat e mëposhtëëm strategjikë:
· Të qetësojë Turqinë dhe të paralizojë aftësinë e saj operative në Ballkan
· T'i bëjë disa lëshime Bullgarisë, në lidhje me Maqedoninë dhe Kosovën
· Të realizojë dominim mbi shtetet që do të rezultojnë nga shpërbërja e mundshme e Jugosllavisë
· Të nxisë trazira në Shqipëri, duke paralizuar pretendimet e ligjshme territoriale të shtetit Shqiptar në trojet shqiptare të Kosovës, Malit të Zi dhe Maqedonisë
· Të realizojë shpërbërjen dhe kontrollin e Maqedonisë

Marrë nga Gazeta Sot

[BARAT]

Studimi

Aspekte të luftës psikologjike Serbo-Sllavo-Maqedonase e Greke kundër popullit dhe lëvizjes kombëtare shqiptare

"Aksioni psikologjik është një formë të agresionit, një mjet (akt) lufte. Nuk është fjala për një kërcënim të thjeshtë, por për një veprim luftarak. Dhuna psikologjike është e zëvendësuar apo mplekset me forcën materiale. Kjo politikë e vënë në shërbimin e pushtetit është më e dhunshme se ajo e topave. Nuk bie fjala për të bindur përmes disa argumenteve të caktuara ose përmes paralajmërimeve, por përmes cilatdo mjete, duke hedhur në loje një formë e veçantë e tinëzake të shtrëngimit dhe robërisë" (Henri Pierre Cathala)



Mona Agrigoroaiei

Në botën moderne e postmoderne, çdo përballim politik e çdo luftë e hapur apo e akullt, nuk mund të fitohet pa kontrollin e informatës rreth vetes. Pala kundërshtare është përpjekur gjithmonë të shtrëmbërojë realitetin, apo të depërtojë, përmes "injeksioneve" të telekomanduara, në shtresat e joracionalit kolektiv për të skllavëruar tërë shoqërinë. Aq më shumë kur e di fort mirë se nuk ka të drejtë. Efektet e luftës psikologjike armiqësore janë shkatërrimtare për nënvetëdijen publike apo për udhëheqëjen politike-shënjeshtër pas afateve kohore të gjata, nëse nuk merren me rreptësi dhe vendosmëri masat të duhura kundër veprimtarive subversive të këtij lloji.
Problematika është shumë e gjerë.
Ndërkohë që qëllimi i artikullit nuk do të jetë thjesht teorik. Në prag të çlirimit dhe ribashkimit të Shqipërisë, nevojtet që fitorja në "fushëbetejën informative" të arrihet sa më shpejt që është mundur.
Si rrjedhojë, një dëtyrë jetike mban zbardhjen e operacioneve psikologjike agjenturore serbo-sllavo-maqedonase, e greke, karakteristikat e tyre, teknikat e përdorura, me qëllim të zvogëlimit deri në asgjësim të çdo shanse të imponimit në rang të realitetit të rrenave, trillimeve, falsifikimeve dezinformuese apo të propagandës sllave, praktika shumë të përdorura në këtë luftë, aq brutale.
Duhet të "pastrojmë tokën", një herë e mirë, duke demaskuar të gjithë "kuajt trojanë" shqipfolësë, që shpërndanin dhe shpërndajnë teza të famëkëqia antikombëtare e përçarëse (si ata të titizmit, të ish-"bashkim-vëllazërimit" "pacifizmit", shqipfolës pastitistë, të "mirëbësimit" apo të "multietnicitetit") në mes të popullit, si agjentë të ndikimit në favor të Beogradit, Podgoricës, Shkupit dhe Athinës.



Duke dashur të largohem nga empirizmi (që mendoj se u karakterizua deri më tani në këtë fushë), para së gjithash e ndiej e domosdoshme të sjellë në diskutim aspektet teorike lidhur me format e luftës psikologjike. Theksoj, se do të përqëndrohem në format të cilat kanë përmasa shumë të mëdha në praktikën e shteteve sunduese fqinje: konsideroj se operacioni më i gjerë është atë të dezinformimit, me të gjithë variantet dhe përafërsisht të gjithë teknikat e saj, të përshtatura në situatën e rajonit dhe të botës. Do të shtoj se kuptimi i mekanizmit teorik është edhe një masë vetëmbrojtjeje.
Dhe se nga ana tjetër heshtja nënkupton aprovimin e qetë të këtyre "dhunimeve të masave popullore" (siç janë shprehur Vladimir Volkoff e Sergei Ceahotin në librat e tyre).
Këto farsa (ngjyrimesh) tradhëtie, personalisht as nuk i kam pranuar, as nuk do t'i pranoja, as nuk do t'i inkurajoja, përkundrazi, do t'i luftoj pa mëshirë!…
Gjej rastin për t'i dënuar me forcë përpjekjet e ambasadorëve e ndryshëm të Serbisë apo IRJM-së, që duan të ndryshojnë kursin e mass-mediave në shtetet ku janë duke kryer misionin e tyre diplomatik. Dëshmia më e qartë se çfarë po ndodhë, janë fjalët e ambasadorit sllavo-maqedonas në Rumani, Tihomir Ilievski, i cili më 13 mars 2005, në një emision televiziv, ka pohuar haptazi se:
"Ne, duhet të rregullojmë pak mass-median rumune".
Shtrohet pyetja: në çfarë mënyrë duhen "rregulluar"?
Në sensin e artikujve antishqiptarë lidhur me situatën në IRJM, të përbërë nga 6 fjali, prej të cilat vetëm një gjysmë ishte e vërtetë (siç ka ndodhur dhe mund edhe të ndodhet…)?!
Jo, faleminderit…
Nuk do të pranoj të lërohet e të mbjellet asgjë nga shpifjet e gënjeshtrat sllave mbi fushën e mosnjohjes e këtushme të situatës në trojet shqiptare të kolonizuara!
* * *
1. Dezinformimi - është i përcaktuar si "një manipulim i opinionit publik duke përdorur informata të trajtuara (fabrikuara), me mjete të përvetësuara" (Vladimir Volkoff) apo "derdhje e qëllimshme të informatave që të shtyjnë në gabim" (Chambers Twentieth Century Dictionary), në nivelin e masave popullore.
Henri Pierre Cathala jep një përcaktim më të plotë të saj.
Dezinformimi, është, sipas tij "tërësia e procedimeve dialektike për të vënë në lojë në mënyrë të qëllimshme për të arritur manipulimin perfid të personave, grupeve apo të një shoqërie të tërë, me qëllimin e devijimit të sjelljes politike, për sundimin e mendimeve, madje edhe për nënshtrimin e tyre.
Ajo presupozon maskimin e burimeve dhe të qëllimeve të saj, sikurse edhe synon të bëjë keq, përmes një prezantimi të shformuar ose përmes një interpretimi tendencioz mbi realitetin.
- Është një formë e agresionit që kërkon të kalojë e pavërejtur.
Po u bashkangjitet rradhave të aksioneve psikologjike subversive".
Është një aktivitet të institucionalizuar që ka qëllimin e përcaktuar nga udhëheqja e shtetit, zakonisht i lënë në dëtyrën e shërbimeve informative, një sintezë ndërmjet marrjes së informatave dhe depërtimit të shërbimit sekret kundërshtar, sepse "po bëhet në dritën e diellit, duke filluar nga njeriu i rëndomtë e duke ecur deri në autoritete dhe ekspertë, këta të fundit duke qenë pengjet e të parëve dhe opinionit publik" (V.Volkoff).
Ka një shënjeshtër (grup a shoqëri të tërë), që duhet të jetë ndikuar në sensin e dëshiruar nga dezinformuesi. Kjo bëhet përmes agjentëve të ndikimit, që shpojnë në momentin e favorshëm me gjilperën e virusuar të informatave fallso membranën e hollë të sjelljeve dhe qëndrimeve të deritanishme, të "gabueshme" sipas atij që dezinformon, duke i ndryshuar ato, sipas nevojës. Pas zgjedhjes së përshtetjeve - gazeta, radio, televizione - dhe shpërndarjen (në më shumë pika) e temave të dezinformimit, agjenti i ndikimit bazohet nga efekti i vampirizmit për suksesin e tij, kur ai që është dezinformuar bëhet dezinformator. Informata të fantazuara përhapin pra, përmes kutive të rezonancës, në tërë shoqërinë, duke përgjithësuar, rreshtuar e nivelizuaruar sajimin, duke zinxhiruar grupin/shoqërinë mbi të cilin po "eksperimentohen" praktika të këtij lloji.
Për këtë gjë, nuk do të thjeshtësojmë këtë analizë duke u kundërshtuar veç "elmazeve" mediatike antishqiptare, sepse fenomeni i dezinformimit është i "kultivuar" edhe në shoqërinë shqiptare nga personazhe të caktuara, që vijnë me "tezat" joracionale, që deri me një pikë sikur duken të mira për shqiptarët, por për të ardhmen historike mund të dëshmohen si një "serum" gërryes për unitetin, identitetin dhe bashkimin shpirtëror të kombit.
Aktualisht, po "gëzohemi" nga frytet shumë të begatshme të fushatave të këtij lloji kundër popullit shqiptar dhe kryesisht kundër lëvizjes së tij aktuale për çlirimin, shkolonizimin dhe ribashkimin e Shqipërisë.
Sipas parimit të Goebelsit (ministër i propagandës së Reichut e Tretë të Hitlerit): "Një gjenjeshtër e përsëritur një mijë herë mbanë një gjenjeshtër, ndërsa një gjenjeshtër i përseritur një milion herash bëhet një e vërtetë", lajkat e vjetra dhe të reja të rregjimeve nacionalist-shovine serbe e sllavo-maqedonase, po hedhin rrebeshe shpifjesh më të ulta dhe epitete të trilluara si "kriminelë të organizuar", "mafiozë" etj. kundër popullit shqiptar.
Gjithashtu, lëvizja çlirimtare shqiptare është marrë nëpër këmbë paturpësisht.
- Vërsulje të këtilla në vepra të përgatitura enkas nga shërbimet sekrete të shteteve kolonialiste sllave, janë botuar ose nga gazetat servile, ose drejtëpërdrejtë nga organet agjenturore, si material "për lexim". Temat të gjetura në shkrime të këtilla zgjerojnë si rrezet e "një dielli të baltosur" në tërë shtypin dhe aktualisht ndahen në:
I. Aksione dezinformuese mbi popullin shqiptar:
1. a) -materialet e prezantuara në mass-media dëshmojnë një tendencë të qartë për të fajësuar shqiptarët se janë burimi i vetëm i tërë veprimtarisë së krimit të organizuar dhe trafiqeve të paligjshme të rajonit.
Dihet, se çdo popull i ka kriminalët, njerëzit të degjeneruar ose rrugaqët e vet.
- Por, për hirë të vërtetës duhet shtruar se vetëm në Serbi organizatat mafioze kanë arritur të vrasin kryeministrin e vendit, Zoran Gjingjiç…
Dhe, se IRJM-ja, sipas statistikave ndërkombëtare, është ndër vendet më të korruptuara të botës, ku lulëzon krimi i organizuar, i zhvilluar nga strukturat politike e jo vetëm…
Pse stërngarkohen këto tekste me një aspekt të majmur në përmasa që nuk i takojnë realitetit, duke bërë përgjithësime veç për popullin shqiptar, kuptojmë shumë mirë…
Por, nëse mass media është aq e shqetësuar për nivelin e kriminalitetit të organizuar të rajonit, duhet të mos injorojë asesi "drurët e prishura" prej shtëpisë së vet, dhe udhët sllave përmes të cilat po trafikohen armë, persona, droga, etj., me "frymëzimin zyrtar" të Rusisë "demokratike" që ka dërguar ushtrinë e saj të 14-të, në të ashtuquajturën Transnistri, midis të tjerash, edhe për të pasuruar llogaritë të udhëheqësve rusë e të xhepeve të veta…

b) pohime të tipit: - pakica serbe në Kosovë "është e diskriminuar nga shqiptarët";
- "shqiptarët kryen spastrim etnik mbi serbët", një riaktivizim i zhurmave (thënieve) të vjetëra të gazetave serbe, pas demonstratave të vitit 1981, se shqiptarët "bënin gjenocid" ndaj serbëve, edhe pse gjërat qëndrojnë tepër ndryshe.
Është njohur botërisht gjenocidin 90-të vjeçar të institucioneve të Serbisë mbi popullin shqiptar dhe kolonizimin të trojeve shqiptare.
Këto shpifje tentojnë të armiqësojnë e nxisin serbët e Kosovës kundër shqiptarëve, si dhe të helmosin së faktorët politikë ndërkombëtarë me informata fallso, se gjendja e pakicave është tepër e keqe në Kosovë…
c) akuza të pabaza ndaj diasporës shqiptare, që lidhet me tema të tjera kundër lëvizjes kombëtare shqiptare (tema e të ashtuquariturit "kriminalitet të organizuar", i përfaqësuar sipas shtypit sllav nga komandantët kryesorë të UçK-së apo nga veprimtaria e AKSH-së) se ndihmon në "larjen e parave të ndyra" të mbledhur nëpër fondet të ndryshme kombëtare.
Në fakt, Serbia e IRJM-ja duan tepër shumë të marrin hak mbi popullin shqiptar, që e ka përkrahur me shumë sakrifica të gjithë ushtritë çlirimtare dhe po përkrah aktualisht Lëvizjen legjitime kombëtare të tij - Fronti për Bashkim Kombëtar Shqiptar, me strukturat të tij.
Dhe, jo vetëm se do, por për këtë vihen në funksion të gjithë "aparatçikët" të sëmura të makinerisë së urryer informuese sllave. Ujdiset në këtë aspekt (sens) një fushatë e djallëzimit, të përzierjes me realitetin me sajimet, deri në informata krejtësisht të shpikura duke e marrë nëpër gojë rolin vigan i diasporës shqiptare që ka ndihmuar përmes fondeve kombëtare UçK-në, UçPMB-në e Ushtrinë çlirimtare Kombëtare, se gjoja ata paskan fasadë për vendosjen në llogari bankare të parave të ndyra…

2. a) "pacifizmi" (me variantet e saj) si temë shumë e rrezikshme të dezinformimit (në sens të gjerë, pra të ndikimit) mbi popullin shqiptar, i cilit sens Beogradi Athina dhe Shkupi e gjejnë në ç'armatimin figurativ të gadishmërisë për realizimin e aspiratave legjitime të shqiptarëve për çlirim dhe ribashkim kombëtar, dhe bërjen më e lehtë të sundimit;
b) tema e "kombit kosovar", "kombit arnaut" etj. që synon "ç'strukturimin e grupimeve të ideve, ç'strukturimin e mendimit dhe manipulimin e individëve" (Henri Pierre Cathala), në sensin e humbjes së identitetit të përbashkët shqiptar;
c) inkurajimi i bashkëpunimit të disa personave(pushtetarëve) me pushtetet kolonialiste serbo-sllavo-maqedonase, eventualisht me strukturat të shërbimeve sekrete, që të armiqësohet pra kombi shqiptar, që të krijohet luftën ndërvëllazërore.


Ndarja në dy blloqe e temave të dezinformimit kundër popullit shqiptar është e nevojshme këtu për të theksuar se shpifjet të rëndomta të gjetura në të gjitha nivelet e mass-mediave, janë të shoqëruara nga një mekanizëm i futur në mes të shoqërisë shqiptare, që synon konfuzionin, paralizimin, përçarjen e nënshtrimin e saj nën sundimin e drejtëpërdrejtë apo jo të fqinjeve.

Këtu, është rreziku më i madh!


Dhe, p.sh. Ibrahim Rugova, që kërkon të "pacifikojë" ndërgjigjen e shqiptarëve, përmes deklaratave të tij manipuluese, nuk mund të gjykohet në mënyrë tjetër veçse si agjent i stërholluar i ndikimit, që ka marrë prej titistëve të mëhershëm si Azem Vllasi, Mahmut Bakalli, etj; temën e "bashkim-vëllazërimit", duke e transformuar në çka është tash…
Janë edhe politikanë që përfaqësojnë tërë "shpirtin të çerdhës", por ata nuk kanë më pak faj si ata të implikuar direkt në operacionet e dezinformimit…



II.Fushatat e vazhdueshme të gazetave serbe, sllavo-maqedonase kundër ushtrive çlirimtare shqiptare, tashmë të çmilitarizuara, dhe kundër strukturave kombëtare shqiptare - FBKSH-së dhe AKSH-së.
Duhet pohuar se mekanizmi dezinformues nuk ka pësuar ndryshime domëthenëse gjatë luftërave të fundit çlirimtare dhe pas paraqitjes së strukturave kombëtare. Mirëpo roli i agjenteve shqipfolësë të ndikimit ishte më i madh në periudhën e luftës së Ushtrisë çlirimtare e Kosovës se pastaj.
Por, pinjollët e egër antishqiptarë, as sot, s'ndalen së vepruari…
Në këtë nivel ekzistojnë gjithashtu tema të caktuara, si:
1. a. barazimi i luftës çlirimtare të popullit shqiptar me fushatat e gjenocidit të kryera nga Serbia.
Ka presupozuar aprovimi i disa qarqeve sllavofile ndërkombëtare, brenda UNMIK-ut, madje edhe helmosjen e Karla De Ponte, që ka filluar të vërshohet me aktakuza, arrestime arbitrare të komandantëve të lartë të UçK-së për "krime luftë".
Ndërkohë, që kriminelët e vërtetë, që kanë gjakosur Kosovën, Bosnjen e Kroacinë, ende janë të "krehur" e të "përkedhelur" nga Beogradi…
Dhe, nëse veç një shqiptar është i arrestuar për faktin se ka luftuar për lirinë dhe ribashkimin kombëtar e popullit të vet, pa marrë parasysh gradën e tij në kohën e luftës, ky është një atentat ndaj vlerave kombëtare të UçK-së, që kemi detyrë t'ua mbrojmë, me shumë se gjithçka!

b. tema e "Shqipërisë së Madhe" apo "Kosovës së Madhe", nënkupton një akuzë pa fund e pa krye që "harron" faktin se trojet shqiptare janë të kolonizuara, dhe se shqiptarët po punojnë dhe luftojnë për çlirimin e Shqipërisë, në kufijtë e saj natyrorë.



Është një tjetër barazim të radhës me konceptet dhe veprimtarinë zgjeruese e kolonizuese e Serbisë dhe Greqisë që lëshuan në mesin e shekullit 19-të, planet për pushtimin e një pjesë bukur të madhe të tokave shqiptare, për të dalë në Detin Adriatik dhe duke pasur si kufi të përbashkët lumin Shkumbin.
Por, (paralajmërim për injorantët), Shqipëria (trojet etnike shqiptare) po shtrihet nga Plava e Gucia, deri në çamëri, nga Sanxhak e Toplicë, deri në Luginë të Vardarit, kjo s'planifikohet të arrihet sipas ca planeve utopike, por vjen krejt natyrshëm me rrjedhat e reja të historisë.
Kundër kësaj natyre dalin fushatat sllave të kolonizimit, të spastrimit etnik, që kanë shënuar aq shumë kohë fatin e popullit shqiptar.
Dhe, se vet "natyra" shqiptare kërkon të kthehet në Ballkan, me ribashkimin e të gjithë viseve shqiptare, një të drejtë legjitime të popullit shqiptar, drejta e vetvendosjes.



2.a. tema e "terrorizmit" apo "ekstremizmit" shqiptar. Kjo "luftë e fjalëve", këto epitete denigruesë janë "të shkruara afër çdo emri shqiptar apo ushtrie çlirimtare".
Më shumë po shkohet deri atje që tash ekziston edhe "modën" e gjetjes fallso të lidhjeve të trilluara të ushtrive çlirimtare apo të strukturave kombëtare me organizatat terroriste islamike, madje edhe me famëkeqen "Al-Kaida"…
Të mbetur pa "objekt veprimtari", sepse lufta e Bosnjës u përfundua prej më shumë kohë, ata që prezantuan përballimin të atjeshëm si një "kryeqezatë" e krishterë ndaj myslimanëve, janë orientuar diku tjetër, kundër ushtrive çlirimtare dhe strukturave kombëtare shqiptare.
Por, ato ende nuk e njohin popullin shqiptar, i cili nuk ka pasur kurrë prirje obsesive ndaj fesë së fqinjëve.
Dhe, të gjitha këto "pallavra" sllave dëshmojnë se ata nuk kanë asgjë të përbashkët me fenë, por me fundamentalizim e tyre politik…
P.sh. Nebojsha çoviç pohoi njëherë se: AKSH-ja, është sinonim me UçK-në, është sinonim me TMK-në, është sinonim me Al-Kaidën, është sinonim me terrorizmin"(!), "sinonime" për të cilat kam komentuar në kohën e duhur se burojnë nga një frikë skizoide e paranoide të zyrtarit në fjalë.



Një dezinformim i qartë tepër antinjerëzor dhe perfid, kujtoi se ndodhi edhe në rastin e pakistanezëve që ilegalisht udhëtonin në territorin e FYROM-it. Pasi Boshkovski me klikën e tij paraushtarake i vrau; menjëherë pohimet zyrtare u drejtuan në idenë e sëmurë se ata janë "muzhahedinë".
E, jo vetëm se thanë këtë, por pata çudinë kur shikova në kanalin televizin Euronews, aty paraqitej edhe një emblemë e Ushtrisë çlirimtare Kombëtare; (rasti mund të gjykohet gjithashtu si një helmosje?)
Normalisht, se u revoltova, dhe tash mendoj se duhen monitorizuar me rreptësi jo vetëm gazetat sllave, por edhe televizionet.
E çdo herë kur janë të ndryshme nga realiteti, duhet notuar dhe reaguar.
Lufta psikologjike zhvillohet në të gjithë mass-mediat, dhe ndaj këtij fenomeni kemi për të kundërshtuar!
b.tema e të ashtuquariturit "kriminalitet të organizuar", i përfaqësuar sipas shtypit sllav nga komandantët kryesorë të UçK-së apo nga veprimtaria e AKSH-së.
Komentet e kemi hedhur më parë, lidhur me këto shpifje…

3.dezinformimi gërshetohet gjithashtu edhe me shërbimin "aksion", për të tejkaluar shpërndarjen e thjeshtë të lajmeve fallso ose botimin e disa dokumenteve të fabrikuara.

Mund të përmendim rastin "çakalla" e vitit 2003 në këtë sens, që favorizoi ndërhyrjen e paarsyeshme të armatës e policisë sllavo-maqedonase në zonën e Kumanovës, gjoja për të arrestuar një njeri të vetëm. Dhe për këtë njeri të papërgjigjshëm po "flitej" se "është komandant i AKSH-së" (!).
Teknika kryesore është satanizimi.

Në të gjithë format, përmasat dhe ngjyrat…
Ajo, është pasuese e disa fenomeneve të bllokimit të informatave (i shfaqur në periudha të ndryshme, i tejkaluar deri në një masë, tani për tani) dhe heshtja e forcuar ndaj lëvizjes kombëtare shqiptare, mohimi i ekzistimit (por i deklaruar, zyrtarisht)..
Kur kjo nuk ishte më e besueshme, u kalua në minimizim ("ushtri i fakseve" - Rugova për UçK-në, apo "ushtri interneti" - Ali Ahmeti për AKSH-ën), minimizim i përzier me satanizim (Rugova që thoshte se UçK-ja, është "dorë e zgjatur të UDB-ës", liderët sllavë për AKSH-në shpifin se është e përbërë nga "grupe të vogla kriminelësh"), për të arritur në teknikën e parapëlqyer, satanizimin...

Ka një veçori:
ndodhë që temat janë të "aktivizuara" nga zyrtarë qeveritarë apo të shërbimeve të fshehta, në periudha të caktuara, por edhe "papritmas", për të krijuar "senzacionalin".
Ky senzacional, ngre kokë edhe nga disa gazetat shqiptare, që përziejnë realitetin me fiksionin, e kthejnë qartazi në kuti të rezonancës të dezinformimit, nëse jo më shumë…
- Dhe gradimet (shkallët) duhet gjykuar nga organet kompetente.
E dijmë gjithashtu nga teoria (Shannon, Weaver) se informata është e matshme, duke pasur gradat(shkallët) e ndryshme të besueshmërisë.
Fakti se po praktikohet në mass-mediat/politikën sllave një rrafshim në të gjithë nivelet (me përjashtim të informatës së papërpunuar) të informatave, nuk po na çon drejt idesë së çka prezantohet, çka është e saktë, përkundrazi, se po ndërrohet me kursin normal i qarkullimit të informatës.
Dhe, kjo është shumë të dëmshme për shendetin mendor e të gjithë atyre të implikuar në këtë luftë psikologjike antishqiptare.

2. Helmatisja e një grupi faktorësh në udhëheqjeje politike apo ushtarake, kombëtare apo ndërkombëtare është një armë tjetër psikologjike.
Përmes servijimit të informatave fallso, liderëv të cilitdo lloji(niveli pushtetorë), që mund të marrin vendime plotësisht e gabueshme, madje që shpesh e ndryshojnë kursin e situatës në favorin e armikut. De Nord, ushtarak francez në periudhën e të dyja luftërave botërore, indentifikon një mosngjashmëri ndërmjet helmatisjes ushtarake dhe asaj politike, që ofrohet nga dezinformimi, por nuk është njëlloj me të.
Vladimir Volkoff, konsideron se "helmatisja është një teknikë", ndërkohë që dezinformimi është një doktrinë".
Në aspektin praktik, Serbia e IRJM-ja dhe Greqia, zhvillojnë helmatisje politike(por edhe "ndërkombëtare", nëse mund të themi kështu.... Sa zyrtarë të organizatave ndërkombëtare rezistojnë "qarjes me lote krokodili", të Nebojsha çoviçit apo tjerëve që me propagandistikën e tyre prezantojnë kudo situatën e pakicës serbe në Kosovë si një "tragjedi" e përhershme?!)
Kur një lider shqiptar kthehet në Shqipërinë e përgjysmuar me "ide të reja", plotësisht antishqiptare, kjo është helmosje.
Kur një politikan tjetër, njëlloj i ardhur nga "takimet miqësore", duke pohuar pastaj se "AKSH-ja, është një thikë pas shpinës" ("perla" e Pandelli Majkos), dhe shprehje të tjera të këtij lloji, kjo është helmatisje. E kur tre herë në rradhë partitë politike dhe udhëheqësit ushtarakë të ushtrive çlirimtare pranojnë marrëveshje paqësore tëpër të ndyra, që përforcojnë "soveranitetin" e IRJM-së apo Serbisë kolonialiste dhe mbushin karrigat të servuara nga strukturat shtetërore të këtyre shteteve (pra manipulim sjellje e marrje e vendimeve të gabuara), kjo gjithashtu është helmosje…
Për fat të keq kemi një klasë politike herë më shumë e herë më pak të helmosur, në dëm të popullit shqiptar dhe çështjes së tij kombëtare.
Dhe, duhet gjetur "antidotin" kundër këtij fenomeni!

3. Si veprim të veçantë të luftës psikologjike kundër popullit shqiptar mban realizimin i imazheve me mesazh "bindës" nga ana e qeverisë të Serbisë. E di se kjo ngjanë tani, pasi kam parë me sy të mi një pllakatë e vendosur në Luginë të Preshevës, me mesazhin, në serbisht e shqip:
"Ne paqë ndërtojmë" [… bashkim vëllazërimin).
Nuk duhet të minimizojmë këtë operacion, që ndikon e mund të ndikojë shumë te sjellja dhe qendrimet në popull.

4.Propaganda - presupozon "transmetimi i një informate drejt një publiku, i mirëpritur nga ky, dhe njëlloj i përceptuar nga informatori jo si genjështër, përkundrazi, si shprehje e së vërtetës së vetme ekzistuese"(Vladimir Volkoff).
Po dallohen disa lloje të propagandës - pozitive e negative, duke marrë parasysh çfarë është përhapur përmes saj.
Një klasifikim tjetër reklamon ekzistimin e propagandës e bardhë dhe të zezë.
Ekspertët nuk kanë rënë ende dakord nëse kufijtë ndërmjet propagandës dhe dezinformimit janë aq të forta, kur flitet për propagandën e bardhë dhe të zëzë.
"Thumbulli i grindjes" e përbën propagandën e zëzë, sepse në konsultimin e librave teorike nuk kam gjetur asnjë mendim unik lidhur me këtë aspekt.
Vladimir Volkoff, ndanë qartë propagandën nga dezinformimi, duke konsideruar propagandën e zezë vetëm e fshehur.
P.sh. veprimet e udhëhequra nga Seftan Delmer në luftën e Dytë Botërore, kur anglezët kishin suksese në krijimin e radiove naziste që transmetoheshin mesazhet e dëshiruara nga aleatët ushtarëve apo popullit gjerman, por edhe aksione të tjera, me qëllimin e zbritjes së moralit, apo asgjësimit të disa figurave të rëndësishme të oficerëve apo nënpunësve të Gestapos - policia e fshehtë hitleriane.
Ndërsa Henri Pierre Cathala konsideron se "propaganda e hapur (e bardhë) është ajo që dëshirohet të paraqes veten (shpjegohet vetëm), duke mos u fshehur as objektivet, as prejardhjen", ndërkohë që ajo e zëzë është "dezinformimi në aksion", që "maskon veten burimin, mashtron sa i përket qëllimeve, dhe kur është nevojë bënë treg të paligjshëm me mesazhet e saj".

Nuk e dijmë ku përfundon dezinformimin e ku fillon propagandën në politikën e mass-mediave sllave, ku përfundon dinakëria e ku fillon bindja (pasuese e dinakërisë zyrtare).
E dijmë se para të ashtuquajturit "Momerandum" të Akademisë së Shkencave dhe Arteve, ish-diktatori serb Millosheviç, as nuk kishte interes për Kosovën.
Dhe se "u dashurua" papritmas për të fituar pushtet, për të rrezuar Stamboliçin…
Millosheviçi, kishte nënpunësit të tij besnikë, si Mitevicë etj. gjatë kohës së të cilave "televizioni u bë më e keq si gjenjeshtra".
Dhe, asgjë nuk na bënë të arsyeshëm të bësojmë se tashmë është ndryshe, me të gjithë "demokratizimin" e qeverisë "së re" të Koshtunicës, duke gjykuar çfarë lloj të "margaritarëve" antishqiptare dalin në shtypin e shkruar…
Përmes propagandës, qeveria serbe, përpiqet të "përligj" praninë koloniale në trojet shqiptare.
Janë formula stereotipike, si "Kosova është pjesë të Serbisë" (Tadiç në Kosovë), "djepin", "zemrën e saj", që sfidojnë racionalin dhe realitetin historik.
Dhe do të duhej të përkushtojmë një analizë të tërë, fushës së propagandës sllave.
* * *
"Aksioni psikologjik është një formë e agresionit, një mjet (akt) lufte. Nuk është këtu fjala për një kërcënim të thjeshtë, por për një veprim luftarak. Dhuna psikologjike është e zëvendësuar apo mplekset me forcën materiale.Kjo politikë e vënë në shërbimin e pushtetit është më e dhunshme se ajo e topave. Nuk bëhet fjalë këtu, për të bindur, përmes disa argumenteve të caktuara ose përmes paralajmërimeve, por përmes cilatdo mjete, duke hedhur në lojë një formë e veçantë e tinëzake të shtrëngimit dhe robërisë" (Henri Pierre Cathala).

Dhe, fakti se zyrtarisht po punohet në mënyrë të përhershme e prej një kohe të gjatë për të drejtuar armën psikologjike kundër popullit shqiptar, është një dëshmi për politikën e terrorizmit shtetëror tepër të rreptë që do(dëshiron) të parandalojë çlirimin e trojeve të okupuara të Shqipërisë.

Duhet shtuar se manipulimet e agjenturave sllave (me "bekimin" e Kishës Ortodokse) nuk kursejnë as popujt e tyre), që qartazi kanë simptome shumë të rënda të "kancerit psikologjik", në mentalitetin e tyre, në "kulturën" e tyre politike lidhur me trojet dhe popullin shqiptar.

Ndodhet këtu një fenomen shumë interesant:
-faktori ndërkombëtar na "trumbeton" e na "rrahë daullet" se shqiptarët duhet të pranojnë "dialogun" me sllavët.
Por, paraprakisht, duhet theksuar se, me "bombat" luftës psikologjike të nacionalizmit agresiv, me trajtimin e popujve si masë e manovrimeve, Serbia e IRJM-ja dhe Greqia, hedhin poshtëë çdo dialog të vërtetë e minojnë çdo fushë të marrëdhënieve korrekte ndëretnike.
Dhe se "fqinjësia e mirë" në Ballkan do të gjente vendin, vetëm e vetëm kur praktikat ndërsyese antishqiptare do të gjejnë fundin e tyre, ashtu si pushtimi e kolonizimi i të gjitha trojeve të Shqipërisë Etnike(!).

Rumani, 17 Mars 2005

[Clauss]

Raporti konkludon, se Greqia është hedhur në ofensivë për të realizuar skemën e “Megali-Idhesë” dhe ka projektuar objektivat e mëposhtëëm strategjikë:
· Të qetësojë Turqinë dhe të paralizojë aftësinë e saj operative në Ballkan
· T'i bëjë disa lëshime Bullgarisë, në lidhje me Maqedoninë dhe Kosovën
· Të realizojë dominim mbi shtetet që do të rezultojnë nga shpërbërja e mundshme e Jugosllavisë
· Të nxisë trazira në Shqipëri, duke paralizuar pretendimet e ligjshme territoriale të shtetit Shqiptar në trojet shqiptare të Kosovës, Malit të Zi dhe Maqedonisë
· Të realizojë shpërbërjen dhe kontrollin e Maqedonisë

barat, i cfare date eshte ky shkrimi i parafundit??

[BARAT]

barat, i cfare date eshte ky shkrimi i parafundit??

Pak a shume nga vjeshte/dimri i 2006-es

[Konig]

Greku i ka planet qe ngahere per Vorio-Epirin. "Ja perandori greke, ja vdekje".
Nqs Vorio-Epiri i iku nga duart me 1997 per shkak te gabimeve qe bene, sot po shmangin pikerisht keto gabime, dhe ne te ardhmen (e afert apo te larget) te godasin. Ceshtja eshte se 1997 mund te perseritet prap.

· Regjistrimi i popullatës, që qeveria shqiptare po përgatit

E te pakten shkurtoji pak ato materiale, permblidhi me fjalet tuaja apo dicka se jane te gjate.Ajo Gazeta SOT e ciles date eshte, qe ta kem ne shtepi jo per gje tjeter.Dakord me ato pikat tjera. Po me kete punen e regjistrimit te popullsise, pse? Shqiperia eshte bashke me nje shtet tjeter afrikan qe nuk e ka popullsine e regjistruar. Kjo eshte nje nevoje urgjente do te thoja.

[Darius]

Konig, tema ka karakter informues por edhe dokumentues. Nuk ka vend per komente te domosdoshmerise se rregjistrimit te popullsise apo keshilla mbi gjatesine e shkrimeve qe po poston Barat. Nqs perton ti lexosh atehere me mire perto dhe te shkruash. Por jo nderhyrje pa vend ne teme te lutem.

Faleminderit.

[Konig]

Konig, tema ka karakter informues por edhe dokumentues. Nuk ka vend per komente te domosdoshmerise se rregjistrimit te popullsise apo keshilla mbi gjatesine e shkrimeve qe po poston Barat. Nqs perton ti lexosh atehere me mire perto dhe te shkruash. Por jo nderhyrje pa vend ne teme te lutem.

Faleminderit.

Nuk kerkova argumentim por thjesht nje sqarim. E kuptoj mire karakterin e temes, por puna eshte se jam regjistruar vone. Me fal per nderhyrjen e pavend, por pa dashje. Ne te ardhmen do te sillemi me mire. Gjithsesi faleminderit per verejtjen.

[BARAT]

Emigrantët, protestw në Selanik “Kërkojmë të drejtave tona”
Pasoku: Direktivat e ministrit të brendshëm një status robërie për emigrantët

Shpëtim Zinxhirija
Për vite të tëra fenomeni i legalizimit të emigrantëve është shndrruar në një legjendë më se të vërtetë, me protagonistë mekanizmat e vetë shtetit të Greqisë, ku për këta të fundit si një praktikë e zakonshme kundrejt të drejtave të emigrantëve. Shumë herë qeveritarët e ndryshëm jo pak herë kanë kërkuar me hipokrizi falje publike emigrantëve për këtë gjëndje të krijuar, në një kohë kur vetë shteti ka qëndruar indiferent e spektatorë para kësaj amullie të vërtetë. Lidhur me vonesat e pajisjeve të emigrantëve nga organet përkatëse (bashkitë) me një afat pritës nga 8-10 muaj, sot bashkitë u japin lejen e qëndrimit emigrantëve një javë para skadimit. Fatkeqësësisht me qëllim apo jo është një realitet që sundon në strategjinë e emigracionit, ku për vite me radhë po tregon se është një shëmbull tipik i një mungese të një vullneti të mirëfilltë i qeverisë përball të huajve të cilët përbojnë sot 10.2% të forcës së aftë për punë. Është një turp për një vënd europian, i cili më parë ka festuar me entuziasëm përvjetrorin e 25-të në BE, ku akoma nuk ka bërë të mundur të zgjidhë problemin më elementar, atë të legalizimit. Realisht emigrantët i kanë dorëzuar kërkesat e tyre brenda afatit dhe normave ligjore duke paguar dhe taksën e qëndrimit prej 300 euro, por ka më shum se një vit që ende nuk i kanë marrë lejen e qëndrimit, një pengese kjo që kufizon lëvizjen lirisht të tyre, duke krijuar vështirësi në jetën e përditëshme etj. Javën e kaluar, për të protestuar ndaj kësaj gjëndje të vështirë, emigrantët të komuniteteve të ndryshëm janë mbledhur para selisë së qarkut të Maqedonisë Qëndrore në Selanik ku për një çast kanë bllokuar edhe hyrjen egodinës. Më pas, në mënyrë të organizuar, në mbështetje të disa personaliteteve vendase, kanë shkuar në gjykatën e Selanikut, ku kanë dorëzuar një akuzë kundër administratës publike si përgjegjëse për mos pajisjen me leje qëndrimit emigantëve. Emigrantët ngritën zërin duke kënduar në mënyrë lutjeje, kërkese, përpara portës së prefekturës së Selanikut në prani të policisë. Siç dihet emigrantët shqiptarë janë nga më të përbuzurit dhe më të keqtrajtuarit, në një kohë kur janë më punëtorët se kushdo komb tjetër, por shqiptarët në fakt janë edhe më të pa organizuarit dhe më indiferent në krahasim me komunitetet e tjera. Në këtë protestë pjesmarrja e shqiptarëve ishte e pakët në një kohë kur këta përbëjnë 65% të gjithë emigracionit në Greqi. Në padia e firmosur nga 15 emigrantë theksohen se: megjithëse që nga çelja e proçesit të legalizimit ka kaluar një vit e dy muaj, deri më sot 95% të lejeve të qëndrimit nuk janë dhënë, krejtësisht në mënyrë të pajustifikueshme. Përfaqësuesi i Inisiativës Antiraciste të Selanikut është shprehur se lëvizja e tyre për të paditur autoritetet, vlen edhe për t u treguar emigrantëve se ata duhet të përdorin të drejtën e tyre për t iu drejtuar drejtësisë. Ishte një lëvizje edhe në këtë drejtim, pra të ndergjegjësojë qeverinë dhe shtetin në përgjithësi, si emigrantët e gëzojnë të drejtën e padisë dhe duhet të përdorin këtë të drejtë.
Reagon partia opzitare Pasok-ut
Menjëherë në mbrëmje rreth kësaj çështje i është referuar edhe partia më e madhe opozitare e vëndit Pasok, e cila menëpërmjet deklaratës për shtyp ka theksuar me shqetësim gjëndjen e rëndë që paraqitet, sidomos në periferitë e Greqisë. Kjo parti ka fajësuar drejtë përsëdrejti ministrin e brendshëm Prokopis Pavllopulon , ku ka theksuar se situata e krijuar po konservohet për shkak të indiferencës së plotë të ministrit, i cili i mbërthen emigrantët në një status robërie dhe i bën ata të paligjshëm me përgjegjsi për shtetin. Për tu theksuar është se në këtë vënd emigrantët janë bërë objekte qëndrmi të luftës opozitare në kurriz të tyre, sepse edhe kur qeveria e sotme e Karamanlisë, kur ishte në opzitë i kishte kërkuar qeverisë së asaj kohe Simit që të kishte më respekt për emigrantët...
Emigrantët, kërkojmë drejtësi
Na jepni lejen e qëndrimit! Ligjërim dhe të drejta të barabarta! Kërkojmë zbatimin e të drejtave tona! Jeni më të lartë se parlamenti që vendos ligjet? Apo, mos prefektura është prona juaj?! Ishin këto nga disa kërkesa në protestën e zhvilluar në Selanik, ku periferia i vonon me qëllim sa mundet lëshimin e dokumentave, për të krijuar probleme sa më të mundshme te emigrantët. Avokatja Efi Teli është shprehur se institucioni shtetëror ka arritur të vonojë këto dokumenta për më shumë se 14 muaj. Kjo gjëndje ka sjellur si rezultat që emigrantët të jenë të robëruar në tokën greke...Shumica e dokumentave dalin kur u ka mbaruar afati i skadimit dhe kështu të interesuarit detyrohen të paguajnë përsëri gjoba (përsëri taksa), përsëri euro për të treguar ditët e punuara (ensima). Mimoza Dako, përfaqësuesja e shoqatës “Shqiptarët e Selanikut” në protestë u shpreh se emigrantët dhe kryesisht emigrantët nga Shqipëria kemi afruar shumë në shoqërinë greke dhe me kalimin e viteve ne po tregojmë porttretin e vërtetë të popullit tonë. Mirpo, shoqëria dhe shteti grek ende nuk i kanë vendosur që të na pranojnë
Përse nuk legalizohen emigrantët?...
Dihet se legalizimi u jep emigrantëve të drejta të plota jo vetëm në fushën sociale, por mbi të gjitha në atë politike dhe juridike, gjë kjo që nuk i shkon për shtat qeverisë aktuale të Kostas Karamanlisë, sepse edhe kur ishte në opozitë një pjesë e e kabinetit të sotëm ishin kundra legalizimit të emigrantëve. Greqia sotme pati fatin e madh që të jetë anëtare e komunitetit të Bashkimit Europian qysh nga janari i vitit 1981, po nga ajo ditë e deri më sot njihet pak a shumë për qëndrimet karshi të huajve. Legalizimi i lejeve afatgjatë (5 vjeçare) del në skenë në një kohë kur vëndet e tjera i kanë kaluar me sukses dhe pa asnjë problem këtu e 30 vite më parë. Legalizimi i emigrantëve do të ishte në aspektin social e shoqëror një hap pozitiv, por gjithashtu do të ishte një humbje e madhe në fushën ekonomike e politike për këtë vënd, i cili deri më sot ka dalë vetëm i fituar në të gjitha drejtimet, duke i mbajtur emigrantët pengje për punë, si dhe nga ana tjetër “qytetar” të saj, por të izoluar. Punërat e zeza të emigrantëve u nevojiten akoma për disa vite të tjera ekonimisë së vëndit, po njëkohësisht edhe mos njohja e viteve të punës së punuara. Legalizimi do t u jepte edhe të drejta të plota emigrantëve që të ishin të barabartë me vëndasit, të fitonin ato detyrime që shteti karshi tyre, të zgjedhin e të zgjidhen në organet e pushtetit lokal etj. Do të kishin mundësi për të punuar në ato vënde pune të karakterit shtetëror, ku sot u ndalet, të lëvizin lirisht në mbarë europën, si dhe në atdheun e tyre. Por nga ana tjetër, Greqia e di se po t u japë këto drejta sot, emigrantët nuk do të jenë më pengje të politikës greke, si një mjet presioni përball shtetit shqiptar, bërë disa herë vite më parë. Qeveria e sotme në fuqi i përket politikës së djathtë, ku në disa raste ligjet dhe qarkoret e nxjera ka treguar se janë të parealizueshme për një numër të madh të emigrantëve. Politika e tensionuar në momente të veçanta herë, qëndrimi dhe reagimi i vëndasve kundra të huajve, vija kufitare e përbashkët ndërmjet dy vëndeve, apo pronat e shqiptarëve, të lë të mendohet se janë pengesat apo arsyet më kryesore, për të cilën Greqia nuk do të kishte ndonjë dëshirë.
Këshilli Kombëtar për Integrimin e Emigrantëve, pa emigrantë...
Një institucion i kohës dhe kushtëzuar si një domosdoshmëri që do të mbështesë në të ardhmen fatin e mëtejshëm të emigrantëve në integrimin e tyre europian. Një këshill që do të mbështese emigrantët, po pa pejsmarrjen dhe prezecën emigrantëve brenda saj. Në Greqi, shumë herë është folur e theksuar nga organet përkatëse se për problemin e emigracionit, në komisionet e posaçme që do të ngriheshin për këtë qëllim do të merrnin pjesë edhe përfaqësues të komuniteteve të ndryshme të emigrantëve, po kjo gjë ishte vetëm një reklamë e asaj kohe. Sot ripërsëritet përsëri, në një kohë kur në krye të saj do të jetë vetë ministri i brendshëm Pavlopulos. Në numrin e kaluar në gazetë shkruhej se në këtë komision, do të ketë nga pushteti lokal,industrialistë, bisnesmenë, parnerë shoqërorë, nga të gjithë partitë parlamentare, por sikur të mos mjaftoni këto do të ketë edhe nga besimi fetar (kisha)... Qeveria greke ka haruar ose bën sikur ka haruar që në këtë komision të repektoheshin edhe emigrantët, pasi ky këshill ka të bëjë me fatin e tyre dhe jo të kishës dhe bisnesmenit. Sa do i përsosur që mund të jetë ky këshill, e të punojë natë e ditë, nuk mund të gjejë mbështetje të ploë pa pjesmarrjen e vetë emigrantëve. Kjo praktikë e gabuar pa pjesmarrjen e vetë emigrantëve është parë edhe në mungesa të theksuara që kanë pasur ligjet e shkuara si dhe ky që pritet të dalë, pasi problemet e emigracionit nuk njihen mirë nga ndërtuesit e ligjeve. Pikërisht në një kohë kur vendet e tjera europiane herë pas here bëjnë përpjekje për një integrim të mëtejshëm të emigrantëve, fatkeqësisht strategjia e emigracionit në Greqi ka ndikuar që akoma ky vend të merret me legalizimin e emigrantëve të gjysëm legal në dhëniet e lejeve të qëndrimit. Një-dy vjeçar. Kjo ndodh nga që mekanizmi burokratik shtetëror karshi problemit të emigracionit është krejt i pafuqishëm, sa që më parë vonesat e marrjes së lejve të qëndrimit arinin në disa muaj, sot ato u jepen emigrantëve një para se të mbarojë afati, duke shkelur vetë afatin tremujor në dhënien e këtyre lejeve. Po lind pyetja a mundet drejtësia e këtij vëndi të gjykojë shtetin për shkelje të ligjit në vonesat e dhënies së lejeve të qëndrimit, në një kohë kur me ligjin e saj për ripërtëritjen e kartës, kërkesa uhet të dorëzohet tre muaj para përfundimit të lejes që mbaron. Janë këto probleme më lementare që njihen nga organet apo dikasteret përkatëse, ku edhe pse kanë kaluar 15 vjetë emigrantët akoma enden sa në një zyrë në tjetrin për leje qëndrimi një ose dy vjeçar. Vonesat në vite të legalizimeve të emigrantëve, është vonesa në vite edhe në zgjidhje të problemeve të tjera shoqërore dhe sociale, pasi legalizimi është zgjidhje e vetme e një problemi, në një kohë kur emigranti duhet të zgjidhë problemet e tjera si njohja e viteve të punës, arsimi i fëmijëve, tregimi i kulturës së vëndit të tij etj. Faktet tregojnë se problemi i emigracionit në Greqi është dhe mbetet një problem, ku emigrantët besojnë plotësisht se akoma nuk po merren masat e duhura në zgjidhjen e problemeve në të ardhmen e tyre, pasi ky problem e gjen shoqërinë vëndase të papregatur për një bashkjetesë shumëkulturor. Për vite të tëra shumë universitete, institute, politikanë, studiues të ndryshëm, në konferenca apo simpoziume janë marrë me problemin e emigracionit me qëllim integrimin e tyre, por deri më sot problemet e emigrantëve qëndrojnë për vite të njëjta në arshivat plot pluhur. Mendojë se këtu nuk mungon eksperienca e organeve të periferive e bashkive, por fatkeqësisht sundon vullneti i mirë, ku kjo gjë shihet qartë që herë pas herë në daljen e qarkoreve të ministrisë së brendshme, ndoshta edhe me zotime të ministrit në raste përvjetori të ditës së emigrantëve apo në prerjen e ndonjë shiriti inagurimi...Sa turp!...

14/12/2006