Fshehje te zbulimeve Arkeologjike
Shume prej nesh jane familjar me skenen e fundit me popullorin Indiani Johnes ne filmin arkologji aventuror Prishesit e Arkes se Humbur ku nje artifakt shume i rendesishem historik Arka e Premtimeve nga Tempulli i Jerusalemit, mbyllet ne nje kase te madhe prej druri dhe me pas fshihet ne nje godine te madhe per te qene te sigurt qe nuk gjehet me kurre dhe duke u siguruar ne kete menyre qe historia te mos rishkruhet kurre.
Ndonese filmi eshte fantazi, skena ku gjehet nje relike shume e rendesishme dhe me pas fshihet nga syte e botes eshte shume afer realiteti per nje numer te madh studiuesish. Per ata qe hetojne lidhjet me fshehje te gjetjeve arkeologjike, ka tregues shqetesues qe Instituti Arkeologjik me i rendesishem ne Amerike, Smithsonian Institute, nje agjensi federale e pavarur, prej kohesh ka ndrydhur dhe fshehur disa nga zbulimet arkeologjike me te rendesishme ne Amerike.
Vatikani eshte akuzuar prej kohesh qe qe ka mbajtur artifakte dhe libra antike ne bodrumet e tyre te medhaja pa i lejuar askujt nga bota e jashteme te kete akses ne keto fakte. Keto thesare te fshehta, shpesh te nje natyre fetare dhe historike te diskutueshme, pretendohet se jane ndrydhur nga Kisha Katolike pasi mund te demtojne besueshmerine e Kishes ose vene ne dyshim tekstet e daj fetare.
Fatkeqesisht ka prova te pakundershtueshme qe dicka e tille po ndodh dhe me Smithsonian Institute.
Fshehja e te vertetes dhe ndrydhja e evidencave arkeologjike filloi qene vitin 1881 kur John Wesley Powell, gjeologu qe u be i famshem per eksplorimin e Kanionit te Madh caktoi Cyrus Thomas si drejtor te The Eastern Mound Division of the Smithsonian Institution's Bureau of Ethnology.
Kur Thomas erdhi ne Zyren e Etnologjise ai u etiketua si besues i madh i ekzistences se nje rrace Ndertuese Tumash, e ndryshme nga ajo e indianeve te Amerikes.
Sidoqofte John Wesley Powell, drejtori i Zyres se Etnologjise qe kishte nje simpati te vertete ndaj indianeve te Amerikes kishte jetuar ne paqe prej shume vitesh ne rinine e tij me indianet Winnebago te Wisconsin dhe mendonte se Indianet e Amerikes padrejtesisht etikoheshin si primitive dhe te eger.
Ne kete kohe Instituti Smithsonian ndersa popullsia indiane po shkonte drejt zhdukjes si pasoje e Luftrave Indiane, filloi te promovonte idene qe Amerikanet Autoktone (indianet) ishin pasardhes te civilizimeve te avancuara dhe meritonin vleresim dhe respekt. Ata po ashtu filluan nje program qe ndrydhte cdo evidence arkeologjike qe ishte baza e besueshmerise se shkolles se mendimit e njohur ndryshe si Difuzionisem, nje shkolle e cila beson qe gjate historise ka patur nje shperndarje te gjere te kulturave dhe civilizimeve nepermjet kontakteve me anije dhe rrugeve te medhaja kryesore te shkembimeve.
Smithsonian ngulmonin per shkollen tjeter te njohur si Izolimsionizem (izolimi). Izolimsionizem mbron idene qe shumica e civilizimeve kane qene te izoluara nga njeri tjetri dhe se ka patur fare pak kontakt midis tyre sidomos ato qe ndahen nga dete dhe oqeane.
Ne kete lufte intelektuale qe filloi ne vitin 1880 u pretendua qe edhe kontaktet midis civilizimeve te Ohio dhe Luginave te Mississipit ishin te rralla dhe qe natyrisht qe keto civilizime skane patur aspak kontakte me civilizime te tjera si ai i Majave, Tolteket dhe Azteket e Meksikes dhe te Amerikes Qendrore.
Me standartet e Botes se Vjeter kjo eshte nje ide qesharake dhe ekstreme duke konsideruar sistemin e lumejve te cilet arrinin deri ne Gjirin e Meksikes dhe keto civilizime ishin shume afer me bregun e gjirit. Eshte njesoj si te thuash qe kulturat e Detit te Zi nuk kane patur kontakt me ato te Mesdheut.
Kur u ekzaminua permbajtja e shume varreve dhe piramidave te zones qendrore perendimore tregoi qe historia e Luginave te Mississipit ka qene njera nga kulturat e lashta me te sofistikuara dhe antike qe ka patur kontakte me Europen dhe vende te tjera. Jo vetem kjo, por permbajtja e varreve shpesh zbuloi varrime te njerezve gjigande ne permasa nganjehere 7 dhe 8 kembe te gjate (1 kembe = 30cm) te veshur me koraca dhe armatimet e tyre dhe nganjehere varret kishin dhe thesare madheshtore.
(Shenim:Tekstet e lashta te Indise Lindore thone se njehere e nje kohe njeriu jetonte 1 mije vjet dhe kishte permasa te medhaja trupore, ne proporcion me moshen qe jetonte. Nje koment te tille gjejme dhe ne Bibel: "...dhe kishte GJIGANDE ne Toke ne ato kohera..." - -Darius) Kur u kryen germime ne Tumen Spiro ne Oklahoma ne vitin 1930 u zbulua trupi i njeriu shume te gjate i veshur me parzmore dhe perreth tij ishte nje sasi e madhe qypash te mbushur me perla dhe me gjera te tjera te cmuara, artifaktet me te shumta qe jane gjetur ndonjehere. Trupi u mor nga Smithsonian Institute por sidoqofte sot nuk dihet se ku ndodhet.
Ne nje bisede private me nje studiues shume te njohur te fakteve historike (emri i te cilit duhet te mbetet anonim) mesova se nje funksionar i Institutit Smithsonian i cili ishte liruar nga detyra per shkak se mbronte idene e difuzionismit ne Amerike (herezine qe disa civilizime te lashta mund te kene vizituar brigjet e Amerikes se Veriut dhe asaj te Jugut mijera vjet perpara Kolombit) pretendon se para disa kohesh Smithsoniani mori nje sasi te madhe artifaktesh dhe i hodhi ne Oqeanin Atlantik.
Ndonese per disa ideja qe Instituti Smithsonian ka bere dhe ben perpjekje qe te fshehi fakte te verteta historike eshte e veshtire per tu pranuar, fatkeqesisht ka shume prova dhe evidenca qe tregojne per kete perpjekje qe ka rezultuar ne zhdukjen e shume fakteve dhe provave materiale historike.
STONEWATCH NEWSLETTER e Gungywamp Society ne Connecticut e cila studion vendndodhjet megalitike ne New England paraqesin nje histori interesante ne njerin nga numrat e tyre ne Prill te vitit 1992 ku flasim per disa arkivole te gurte te zbuluar ne vitin 1892 ne Alabama qe u derguan ne Institutin Smithsonian dhe qe e pas humben. Ja se cfare thuhet ne raportin e pergatitur nga US National Museum ne vitin 1892 ne lidhje me gjetjen e arkivoleve: "Arkivolet u derguan ne Institutin Smithsonian. Ata ishin rreth 7.5 kembe te gjate... 14 inc me 18 inc te gjere dhe 6-7 inch te thelle. Me pas ju kerkua Institutit detja mbi gjetjen e tyre dhe permbajtjen por pergjigja qe u mor nga F.M. Setzler qe ishte kreu i Departamentit te Mirembajtjes dhe Riparimeve Antropologjike ishte qe ata nuk kishin qene ne gjendje te gjenini asnje nga artifaktet e permendura ne raport. Ka rregjistrim te tyre qe kane hyre ne Instititut por qe nuk dihet se ku jane.
Krijoni Kontakt