Atlantis në Shqipëri

[Kreksi]

Darius, ndaq beso ndaq mos beso, desha te merrja si referim edhe postimin tuaj te me siperm ku thuani ser; Platoni nuk eshte i vetmi referim per Atlantiden...mirepo nuk ia arrijta ta kopjoja...
Sot isha ne sallonin e librit(panairin e librit ketu ne paris deh bisedova me nje autore franceze qe kishte nxjerrur nje roman me titull "Atlantida"...ne kopertinen e librit ishte imazhi i imagjinuar i Atlantides, kuptohet me lloj lloje dimensione por sigurisht botuesi kishte futur edhe nje detj gjoja me interesant ne kete kopertine, diskun e fajstosit, e posa e rroka librin ne dor i thash autore; heee, po kete ende se kemi vene re qe paska lidhej ky disk me Atlantiden...
Me tha; jeni personi par qe e njihni kete disk...
Ia ktheva; po kjo eshte e njohur, ky disk( rrethe) nuk ka me shume se 1700 vite para krishti, shifen qarte kreshtat e palestineve...
Me tej nuk ishte ne gjendje te me pergjigjej fare...e kuptova, pra as Platoni, jam i bindur se lidhje s'ka patur se ku ishte Atlantida, atij i ka intersuar te kopjoje detajet e permbledhura nga Soloni qe kishte vizituar me parë Egjiptin dhe asgje tjeter...
Kjo i bie koder mas bregu...
Siç e vrejte darius, a me e vlefshme do ishte per platonin te mirrej me epoken e noes apo te nje Atlantides ?
Pse athua mungon ky epos i Noes tek keta, si ti quajm, rilindas grekë ?
Pse Platoni nuk fillon rrefimin me Noen, diku kah 8000 vite e te ndalej se paku ne udh tek civilizimi i Atlanteve por e nis ngjarjen nga me se alrti e zbret poshtë per se tepermi, pa e permendur fare Noen ?
Se pakti Bibla eshte më e saket ne kete rast se sa vezhgimi i Platonit ne udhekryqe te pa kuptimta....ti japi vetes rendesi pa kurrfare baze, keto nuk quhen argumente shkencore por numrohen ne kategorin e fantastikes te parandjera vetem nga iluzionet e nje njeriut, keto argumente pra nuk mjaftojne, me vie keqe per nikas por realiteti eshte ky dhe i pa kthyeshem...

[Darius]

Para se ta vazhdoj me shkrimet sanskrite eshte me e udhes qe te zgjeroj pak materialin me egjyptologji (megjithese do kisha preferuar qe argumentin Thoth ta paraqisja nga Stitichin, por do me duhet pak kohe ta mbaroj ate material).

THOTH



Sado te shperndara qe te jene referencat e shumta ndaj Thoth ne shkrimet e hershme te Egjyptit te lashte, perseri pamja qe del perputhet me teorine e tij si me origjine nga Atlantida. Ndonese shkrimet e mevonshme e pershkruajne si perendi, shkrimet e hershme e pershkruajne si mbret (Guri i Palermos versus

Teksteve te Qivurit; Faulkner, 1974). Thoth lindi ne nje vend te larget ne perendim i cili ndodhej pertej nje masivi ujor. Qyteti i tij kryesor ishte prane detit (metropoli i Platonit). Toka permbante vullkane dhe qyteti kishte ne qender nje mal te vogel ose nje koder te larte. Ndonjehere kjo toke quhet si Ishulli i Zjarrit

(Libri i te Vdekurve, Himni i Ramsesit IV dhe Tesktet e Piramides). Thoth njihet dhe si "Lordi i Horizontit" dhe si Poseidioni toke tundesi, Thoth nganjehere quhej dhe "i mencuri i dheut" (Papirusi i Ani-t, Kapitulli LXI). Ne Kapitullin LXXXV te Librit te te Vdekurve, Thoth sundon 'Token Perendimore' dhe nga

fundi i Mbreterise se Re ai quhet si "Lordi i Perendimit" (Seth, 1912). Ai thuhet se ka qene shpikesi i shkrimit, astronomise, matematikes dhe civilizimit ne pergjithesi (Budge, 1960). Shpesh Thoth quhet Shkruesi (Tekstet e Piramides, Libri i te Vdekurve etj) dhe emri i tij egjyptian, Tehuti do te thote "matesi' (Budge,

1960). Ndodhi nje katastrofe e cila erresoi qiellin dhe turbulloi perendite por Thoth i udhehoqi ata neper det drejt nje vendi ne lindje (Egjypt). Thoth paraqitet si 'kontrollues i Permbytjes" (papirusi i Leyden) dhe Recensioni Teban perfshin Ishullin e Zjarrit ne historine e permbytjes. (Papirusi i Ani-t, Kapitulli

CLXXV). Pra ne kete menyre Thoth na shfaqet si sundues i Mbreterise Ishull ne Perendim. Tani pyetja qe shtrohet eshte; a ka qene Thoth nje i merguar nga Atlantida dhe nese ka sunduar njehere e nje kohe aty?


PERMBYTJA


Nu, perendia Egjyptiane e Detit Primeval (te lashte) perfaqesohet ne mermerin e sarkofagut te Seti I si i zhytur ne uje deri ne mes me duart e ngritura siper per te mbajtur Varken Diellore neper Qiell. Ai thuhet se ka mbajtur pasagjeret mbreterore ne kete varke mbi ujrat e permbytjes te cilat perfshine ishullin malor,

shtepine e tyre ne Perendim. Nu ishte urdheruar qe te sillte kete permbytje nga vete Atum ne menyre qe te pastronte boten (Budge, 1960). Tani a e pershkruan kjo skene permbytje primordiale migrimin nga Toka e Perendimit drejt Egjyptit per shkak te humbjes se papritur te Atlantides? Dhe a ka qene Thoth

fillimisht njera nga keto perendi? Ne Papirusin e Torinos eshte nje skice qe pershkruan nje varke te gjate me dhjete perendi brenda. Fajkoi i Horusit eshte ne krye i ndjekur nga nente perendite - Shu, Tenfut, Keb, Nut, Osirir, Isis, Thoth, Horus dhe Hator dhe menjehere mbas tyre (duke i ndjekur ata?) nje disk-diell

gjigand i zjarrte. Ne lidhje me kete nje historian i lashte shkruan: "Egjyptianet ishin te huaj te cilet ne kohe te lashta u vendosen ne brigjet e Nilit duke sjelle me vete civilizimin e memedheut te tyre (Atlantides?), artin e te shkruajturit dhe nje gjuhe te rrjedhshme. Ata erdhen nga drejtimi ku perendon dielli [perendimi i

larget] dhe ishin nga me te lashtet e njerezimit." (Diodori i Sicilise, Biblioteka e Historise). Nje tjeter historian edhe me i lashte shkroi: "Egjyptianet ekane prejardhjen nga Misor i cili e ka prejardhjen nga Taautus i cili shpiku shkrimin e germave te para: ai qe egjyptianet e quajne Thoth e greket Hermes."

(Sanchuniathon, Historia e Fenikise, 1193 p.e.s.).


TOKA E PERENDIMIT

Po ashtu eshte me vlere te permendet qe Manetho konfirmon se mbreterit-perendi te lashte (qe besohet se jane identike me dhjete mbreterit qe sunduan Atlantiden) sunduan jo ne Egjypt po ne nje toke te huaj. Hieroglifi egjyptian SET i cili zakonisht perkthehet si "toke e huaj" eshte jashtezakonisht interesant.
SET: do te thote toke e huaj, toke malore ose nentoke (fotoja ngjitur i perket nje figure te Anebni, Dinastia e 18-te) . Amentet: do te thote ose Perendim, ose Toke e Perendimit (fotoja ngjitur i perket Steles Funerale te Panehesi, Dinastia e 19-te)

[Darius]

Emri "Toka e Perendimit" eshte emri natyral egjyptian per Atlantiden. Rregjistrimet e lashta Egjyptiane disa here i referohen Atlantides si "Oqeani Perendimor". Ndersa nga Budge te dyja hieroglifet shpesh perkthehen si nentoke, gje qe mund te mos jete e sakte po te konsiderohet konteksti i plote i te dyjave.

Pergjigja do ishte me e sigurt po te kishim bindjen e plote qe Manetho e perktheu fjalen 'toke e huaj' duke ju referuar hieroglifit set apo Amentet. Sidoqofte dhe shpjegimi i Budge nuk eshte komplet pa vlere pasi nese marrim qe hieroglifi perfaqeson 'nentoken' atehere kjo perputhet me idene e egjyptianeve te lashte

qe toka e tyre eshte ajo ku dielli shkelqen mbasi ka perenduar. Ne mitologjine egjyptiane besohej se dielli ne menyre qe te lindte perseri ne Lindje kalonte me pare ne nentoke. (perenduar). Shpesh egjyptianet duket se dallojne Amentet (krahun e kundert te botes aty ku dielli fillon rikthimin e tij ne lindje) dhe Tuat

(realmi i te vdekureve, vendi i shpirtrave te larguar) e megjithate egjyptologet shpesh i perkthejne te dyja hieroglifet si nentoka. Amentet kombinon hieroglifin per "token e huaj" (duke perdorur set si nje determinativ per "toke" ose "vend") krahas heroglifit tjeter qe do te thote "perendim" psh, "Toka e Perendimit".

"Toka" (set) si determinativ mungon teresisht ne Tuat gje qe konsiderohet si shume domethenese. Pra kemi nje hieroglif qe perfaqeson nje toke perendimore, malore, nje toke ku dielli shkoi mbasi perendoi ne Egjypt, dhe qe mbreterit e te ciles ka shume mundesi te jene quajtur "Auliteans" ose "Atlanteans" (atlantas).

Sundimi i ketyre mbreterve-perendi perfundoi rreth 9850 p.e.s., nje date shume e afert kjo me zhdukjen e supozuar te Atlantides. Fotoja e meposhteme eshte ajo e Zodiakut ne tempullin e Hatorit ne Denderah qe fillon me konstelacionin e Luanit (ndiqni shigjeten e kuqe) duke treguar nje 'date te keqe' te 9825 p.e.s. Mbase kjo tregon fillimin e nje cikli te ri menjehere mbas nje katastrofe gjeologjike mbare boterore.





Mbas studimit prej vitesh te ketyre menyrave te ndryshme me te cilat eshte perdorur Amentet ne shkrimet e egjyptianeve (duke perfshire glifin set si nje determinativ) si dhe menyrat e ndryshme qe eshte perkthyer zakonsisht dilet ne nje konkluzion llogjik qe Amentet (Toka e Perendimit) ka qene emri i hershem egjyptian per Atlantiden por me kalimin e kohes dhe me humbjen e kujteses mbi Atlantiden u shnderrua ne nje term per realmin e shpirtrave te vdekur. E njejta gje ka ndodhur me Atala-n, Ishullin Perendimor te hinduve te lashte.

[alibaba]

Jo Ali nuk po rrokem pa lidhje se termi historis pseudo ,,greke"i ekzistimit te popullit grek ne kohen e Atlantve eshte shpifje .

Ne e thamë këtë para teje:

E UNE SHQIP PO THAM: Nuk ka pas grekë atëherë, POR kur ai ka thanë grek, e ka pas fjalën për PELLAZG.

You greket e sotem nuk jeni grek te vertete, thote egjiptiani......Ju nuk jeni grek.

[Darius]

MBRETERIT-PERENDI EGJYPTIANE


Me poshte eshte nje liste e mbreterve qe sunduan gjate te ashtuquajtures periudha e "mbreterimit te zotave". Papirusi i Torinos, lista me e plote qe perfshin dhe Thoth, eshte shkruar ne hieratik keshtuqe eshte ndjekur rruga e formes hieroglifike te Budge i cili hartoi Gramatiken Egjyptiane.




Ketu nuk jane perfshire emrat ne rendin mbreteror te figurave pasi ato filluan te perdoren vetem ne Dinastine e Trete. Guri i Palermos qe i perket Dinastise se Peste (rreth 2565-2420 p.e.s.) eshte i mbishkruar ne te dyja anet me nje liste mbreterish nga koha Para dinastike deri ne mes te Dinastise se Peste: cdo emer eshte i futur ne nje lloj 'kutie' e formuar nga vija horizontale dhe vertikale. Kjo liste e famshme mbreterish perfshin periudhen e Mbreterimit te Vjeter qe shkon mbrapa ne kohe me mijera vjet ne periudhen paradinastike (Winston, 1999-2003).

Papirusi i Torinos liston cdo mbret egjyptian, perfshi zotat, gjysem zotat dhe mbreterit egjyptian njerezore deri ne kohen kur u hartua. Po ashtu perfshin nje 'mbreterim shpirtrash' dhe dy grupe mbreterish 'mitologjik' perpara listimit te atyre historike. (Gardiner, 1959). Tani fakti qe 'mitologji' ka kuptimin jo ekzistues apo gjysem historik, ky eshte subjekt i nje debati te ashper midis studiuesve. Sic e permenda dhe me siper kemi vetem tre dokumenta te lashte qe permbajne "mbreterimin e Zotave": Gurin e Palermos, Papirusin e Torinos dhe Kroniken Egjyptiane te Manethos.

Ashtu sic ka patur disa Ramses ne historine Egjyptiane ashtu ka dhe me shume se nje Horus ne listen e hershme te mbreterve-perendi. Dhe ashtu si disa Ramses, keta ishin sundues te ndare nga njeri tjetri. Herodoti (450 p.e.s.) thote se osiris mbreteroi 15 mije vjet perpara Amasis (500 p.e.s.) dhe se Horus ishte i biri. "Ne keto gjera ata thone se jane te pagabueshem pasi kane numeruar gjithmone numrin e viteve dhe shenuar ato ne rregjistrat e tyre." (Historia, Libri II). Prifterinjte po ashtu i thane atij se asnje zot ska ardhur me ne toke qe nga fundi i "mbreterimit te zotave" (Ibid).

Papirusi i Torinos (ne listimin e Mbreterimit te Perendive) ne dy rrjeshtat e fundit te kollones ben kete permbledhje: "te Nderuarit Shemsu-Hor 13.420 vjet; Mbreterimet perpara Shemsu-Hor, 23.200 vjet; Totali 36.620 vjet." (de Lubicz, 1988) ndersa numri i pergjithshem i Manethos eshte 36.525 vjet. (Cory 1832). Egjyptologu profesori Walter B.Emery (1961) identifikoi mbreterit Paradinastike me Shemsu-Hor, shoqeruesit ose pasuesit e perendise me koke fajkoi Horus. Me pas Emery duket se le te kuptoje se paraardhesit me te larget te egjyptianeve kane qene shtate larte dhe me kafka te medha. A mos valle ishin ata kromanjone? Kjo pyetje tingellon paksa si fantastike por nuk eshte konkluzioni im. Vete numrat perputhen ne menyre perfekte me periudhen kur eshte provuar se doli ne skene kromanjoni.


Dua ti rikthehem serisht mitologjise greke qe ky shkrim te mos jete i qarte vetem per ata qe kane njohuri por dhe per te interesuarit qe duan te kuptojne qellimin e gjithe shkrimeve qe po bej ne pergjigje te debatit.




MITOLOGJIA GREKE




Herodoti dhe Diodori sebashku pershkruan disa fise 'Atlantasish' qe jetonin ne Libi. Herodoti i pershkruan ata te jetonin ne afersi te Malit Atlas (Historia, Libri IV) dhe Diodori (Biblioteka e Historise, Libri III) thoshte se ata jetonin 'ne rrajonet te cilat gjenden afer bregut te oqeanit.' Te dyja pershkrimet perputhen me shtetin modern afrikano verior te Marokut. Po ajo qe ka me shume rendesi eshte fakti qe banoret e asaj zone kane ruajtur tradita te nje kohe kur ata sundoheshin nga Urani, Kroni dhe Atlasi. Sipas Diodorit, Mbreti Uran u martua me Titaea dhe femijet e tyre u quajten Titane. Me i shquari ndermjet tyre ishte Kronosi dhe Atlasi.

Atlasit ju dhane ne zoterim te sundonte rrajonet afer brigjeve te oqeanit. Ndersa Kronosi shfronezoi uranin dhe u be mbreti i ardhshem. (Biblioteka e Historise, Libri III). Keta sundues ngjasojne shume me 'zotat' e Homerit dhe Hesiodit sesa me mbreterit atlantas te Platonit gje qe na thote se Diodori nuk perdori rrefimin e Platonit si burim. (Kritias shpjegon se lista origjinale e mbreterve-perendi fillimisht ishte perkthyer ne gjuhen egjyptiane duke perdorur kuptimin e emrave e me pas prifterinjte i perkthyen ne greqisht per Solonin).

Atlantasit e Diodorit ishin padyshim te mbijetuarit e kataklizmes dhe duke e gjetur veten ne Afriken Veriore ruanin kujtimet e kohes kur sundoheshin nga zotat "vendi i te cileve ishte oqeani [ai Atlantik?]". Eshte interesant fakti qe Herodoti (450 p.e.s.) tashme i kishte quajtur keta njerez si 'Atlantas' dhe oqeanin ne perendim si Detin Atlantik dhe kjo me shume se 100 vjet perpara Platonit.

Po ashtu eshte interesant fakti qe keta njerez qe vetquheshin atlantas jetonin pikerisht ne zonen ku llogjikisht eshte e pritshme qe te jetonin te mbijetuarit e nje katastrofe si ajo qe njohim.

Sipas studiuesit R. Cedric Leonard emrat e Kronos, Poseidonit, Atlasit dhe Atlantides nuk kane etimologji (dhe si rezultat asnje kuptim rrenjesor) ne gjuhen greke. Ndonese disa perendi greke duket se e kane orgjinen nga Veriu (interesant ky fakt) dhe lindja, ky grup i vecante duket se eshte prezantuar ne kulturen greke nga perendimi: nga drejtimi i Afrikes Veriore ose dhe vete ishujt Kanarie. (ketu kujtoni teorine mbi guanche, basket qe mendohet se mund te jene te mbijetuarit e rraces atlantase). Pra me aq sa kemi pare eshte virtualisht e pamundur qe te ndash Mbretin Kronos nga Atlantida.

Lufta e shpallur nga Atlantasit ndaj kombeve te zones se Mesdheut si dhe Lufta mitologjike e Titaneve dhe perendive te Olimpit kane disa paralele interesante. Ne te dyja rastet ka ndodhur fare pak perpara fundit te civilizimit te pushtuesve. Ne te dyja rastet ishte Zeusi ai qe kishte pergjegjesi per shkaterrimin e ushtrise kundershtare. Te dyja betejat perfunduan ne nje shkaterrim te dhunshem dhe fundosje ne uje. Ne Kritian e paperfunduar te Platonit, Zeusi kishte vendosur qe te mblidhte keshillin e perendive per te percaktuar fatin e Atlantasve por nderkohe ne dime vendimin e ketij keshilli nga Timaeus. (mbas permbytjeve e termeteve te temerrshme, Atlantida me gjithe banoret e saj u shkaterrua duke u zhdukur nen ujrat e Oqeanit Atlantik.

Sipas Platonit atlantasit pershkruheshin si nje race nga te me fismet por dale ngadale elementi perendi ne karakterin e tyre u helmua prej elementit njeri qe ishte pjese e tyre. Ata eventualisht u shnderruan ne lakmitare, materialiste dhe luftenxites. Ne mitologjine Greke, Mbreti Kronos sundoi gjate Epokes se Arte, ju mesoi njerezve agrokulturen, themeloi qytete e ligje. Epoka e Arte ishte nje epoke bolleku dhe paqeje.

Hesiodi shkruan per Epoken e Arte te Kronosit ne Teogjenine e tij ku ne menyre paresore ai trajton perendite ndersa ne Vepra dhe Dite ku ai pershkruan njerezimin, kalon ne shprehi te tjera. Ai e paraqet njerezimin si nje sere 'rracash' duke filluar me Rracen e Arte e cila eventualisht degjeneroi ne nje Rrace te Hekurt. Rraca origjinale e Arte "jetoi ne kohen e Kronosit" gjate Epokes se Arte (Hesiod, 750 p.e.s.) [A ju kujton ky term Zep Tepin egjyptian qe kam shkruar ne tema te tjera?] Po ashtu sipas Hesiodit menjehere mbas rrenimit te Rraces se Arte, u krijua nje rrace me inferiore e quajtur Rrace e Argjendte.

Me pas erdhi Rraca e Bronzte, Rraca e Heronjve dhe ne fund Rraca inferiore e Hekurt (Hesiod, 750 p.e.s.). Duke qene se keto jane tradita te lashta te transmetuara gojarisht nga greket e lashte, pjesa derrmuese ne forme balladash dhe poemash epike, nuk eshte thene nje shtrirje kohore megjithate sekuenca e trasmetuar eshte bindshem treguese e nje degjenerimi gradual te njerezimit qe paralelizohet me pershkrimin e fatit te atlantasve nga Platoni. Mbreti Kronos sundonte ne nje mbreteri ne perendim (quajtur "kontinenti Saturian" nga latinet: Plutarku, 100 e.s.), per te cilin thuhej se shpiku agrokulturen dhe mesoi njerezimin sesi te jetonin ne menyre civile.

Por qe te pengonte rivalitetin ndaj fronit ai filloi te vriste gjithe femijet e tij. Zeusi (i cili ishte i destinuar te merrte fronin) u fsheh nga e ema ne ishullin e Kretes ku ai u rrit deri ne momentin qe mposhti te atin dhe sundoi si mbret i zotave (Hesiod, 735 pe.s.). Menyra sesi ne fund Zeusi mposht Kronosin dhe Titanet e tij (bijte e qiellit) eshte e ngjashme me ate qe pershkruhet ne Mahabharata. Ndersa lufta vazhdonte e ashper prej 10 vjetesh, Zeusit ju ofruan me ne fund 'arme' te cilat ngjasonin me rrufete dhe toka filloi te dridhej ndersa shkrepetima gjigande dilnin nga duart e tij. Pyje madheshtore moren zjarr dhe ujrat e oqeanit filluan te 'zjenin e shkumonin' (Hesiod, 735 p.e.s.).

Me ne fund Kronosi dhe Titanet u burgosen ne Tartar, qe ndodhej thelle poshte ujrave te oqeanit. Ne kete fraze nga Iliada (Libri XIV) mbreteresha Hera propozon "qe te vizitoje Oqeanin ne fund te botes nga ku zotat peshtjellohen," dhe ku Zeus "kishte flakur po ashtu Kronosin poshte nentoke dhe ne detin e trazuar." (Homeri, 850 p.e.s.). Ndersa Titanet jane mbyllur ne ferrin e burgut te tyre, vete Atlasi eshte vendosur qe te ruaje portat per te ndaluar nje arratisje te mundeshme - pra shihet qarte nje lidhje e madhe ketu me Atlantiden. Ka nje pyetje qe lind vetvetiu: si arriten te perftonin vecorine e tyre divine atlantasit?

Sipas Kritias te Platonit, perendia Poseidon ra ne dashuri me nje femer tokesore te quajtur Kleito. Ai kreu marrdhenie me te (elementi mitologjik i historise se Atlantides) dhe i ndertoi asaj nje pallat ne Atlantide, mbi nje koder. Ata paten pese grupe binjakesh (dhjete prince) me i madhi i te cileve u quajt Atlas mbas emrit te te cilit u quajt e gjithe toka (dhe deti perreth saj) si Atlantida. Tani perzjerja diine dhe njerezore natyrisht qe i beri te sapolindurit gjysem perendi e gjysem njerez. Rezultati natyral i bashkimit te kesaj gjenerate me gra tokesore do sillte nje pjelle me cerek te gjakut hyjnor etj etj... deri sa elementi hyjnor do dobesohej kaq shume dhe elementi njerezor do merrte kontroll te plote. Pjesa ne vazhdim eshte nje krahasim i te njejtit skenar me nje sere legjendash te tjera te nje tjeter kulture.

[Darius]

DOKUMENTIMET CIFUTE


Traditat e rregjistruara nga Cifutet perputhen ose jane paralele me ato te permendura me siper. Ndonese doja ta evitoja ja vlen te permendet nje fraze ne biblen cifute e cila ja vlen te merret ne konsiderate. Kuptohet qe behet fjale per Librin e Zanafilles ku gjehen te meposhtmet:

"Kur njerëzit filluan të shumohen mbi Tokë dhe lindën vajzat e tyre, djemtë e Zotit panë se vajzat e njerëzve qenë të bukura dhe morën për gra sa ju desh qejfi. Në ato kohëra ndodheshin Gjigantët në Tokë - por edhe më pas - kur djemtë e Zotit bashkoheshin me vajzat e njerëzve dhe këto u lindnin atyre fëmijë: janë këta heronjtë e lashtësisë, njerëz të famshëm". (Zanafilla 6:1 - 2,4). Tani ne thelb kjo eshte menyra sesi Platoni na tregon si u krijua Atlantida. (po ashtu kujtoni qe Hesiodi i quan Titanet "bijte e Qiellit".)

Materiali i cifuteve po ashtu permban nje reference te 'dobesimit' te elementit hyjnor tek njeriu qe pershkruan Platoni. "Dhe Perendia tha, Shpirti im nuk duhet te jete gjithmone tek njeriu pasi ai eshte dhe prej mishi" (rrjeshti i 3) mbas te cilit njeriu tundohet shume dhe qe eventualisht shkaterrohet nga permbytja. E dhena ne Librin e Enokut permend faktin qe toka anohet ne boshtin e saj dhe gjate ketij fenomeni vete ajo "dridhet dhe vuan dhunshem." (I Enok LXIV. 1-3)

Dy nga vargjet me surprisuese (dhe te keq perkthyera) ne Dhjaten e Vjeter mund te kene lidhje me Atlantiden. Fraza gjehet tek Libri i Job (nuk e njoh termin ne shqip per kete emer. Me mungon njohuria e bibles ne shqip) dhe ne versionin e respektuar te bibles se Mbretit Xhejms lexojme kete: "Gjerat e vdekura formohen nga poshte ujit e nga kjo dhe banoret. Ferri eshte lakuriq perpara tij dhe shkaterrimi nuk ka te mbuluar." (Job 26:5-6).

Nje fraze mjaft kuptimplote ndonese jo te dhena per nje toke te famshme te mbytur. Por ne realitet keto vargje meritojne ti rishikosh. Fjala e pare ne pasazhin e mesipermt eshte ajo cifute Refaim (Rephaim), nje reference per pasardhesit e Refa (Repha)! Me fjale te tjera kjo eshte nje reference direkte ndaj bijve te Mbretit Kronos - Titanet e famshem te mitologjise greke. Dhe folja cifute "formohen" duhet te ishte perkthyer "dridhen" ose "perpeliten". Kjo perben nje ndryshim shume te madh. Nje perkthim me modern do shnderrohej ne: "Titanet perpeliten poshte ujrave e nga kjo dhe banoret. Ferri eshte lakuriq perpara tij dhe shkaterrimi nuk ka te mbuluar" (Job 26:5-6).

Dr James Moffet (1922) i Universitetit te Oksfordit eshte pothuajse shume poetik ne shprehine e tij ne lidhje me frazen qe behet fjale. Padyshim ai ka kapur kuptimin e vertete dhe se per cfare eshte. "Perpara tij gjigandet e lashte perpeliten, nen oqean ne burgun e tyre; bota e nendheshme shfaqet e hapur para syve te tij dhe asnje rrajon nuk eshte i fshehur." (Job 26:5-6) (Njohuria ime ne terminologjine biblike eshte me pak se modeste dhe si rrjedhoje jam i sigurt qe pershtatja ne shqip le shume per te deshiruar. Megjithate shpresoj qe jepet qarte ideja se per cfare behet fjale).

Nese kjo nuk eshte nje reference e qarte mbi fatin fatal te Titaneve atehere nuk e di se cfare emri tjeter ti ve. Ishte perendia Zeus ajo qe fitoi betejen (duke udhehequr zotat e Olimpit kunder Kronosit dhe Titaneve) dhe i burgosi keta ne fund te oqeanit. (Oqeanin te cilit sot e quajme Atlantik). Yahweh, ekuivalenti cifut per Zeusin thuhet se ka qene ne gjendje qe te shihte pertej 'mbuleses' (ujrave) dhe shikonte 'shkaterrimin' sikur te ndodheshin lakuriq para tij. Tartari eshte emri grek per kete burg te nenujshem (i perkthyer "ferr" ne II Pjeter 2:4 ne Dhjaten e Re) por ky term nuk perdoret ne tekstet cifute, nuk eshte nje fjale cifute. E vetmja reference akademike qe eshte pare te pranoje konceptin e lashte cifut per kete 'burg' special ose 'ferr' nenujor eshte ai i asiriologut te famshem Alexander Heidel. Ai deklaron pa ekuivok se: "Dhjata e Vjeter lokalizon realmin e te vdekurve ose me mire realmin e disa shpirtrave te shqetesuar njerezor ne pjesen me te brendeshme te tokes, poshte detit." (Heidel, 1946).

Ne mbeshtetje te kesaj ideje ai citon te njejten fraze nga Libri i Job qe sapo analizuam. Referencat e mesiperme ndaj Rephaim (gjigandet), pasardhersit e Repha (Kronosit), agonia e burgosjes se tyre poshte oqeanit dhe referenca e qarte e "shkaterrimit" te mbuluar nga uji eshte po aq afer Bibles sa pothuajse permendja e shkaterrimit te Atlantides dhe fati i banoreve te saj.





SHKRIMET SANSKRITE




(nje fraze ne sanskrit ne Mahabharata)

Shkrimet Sanskrite te Indise se Lashte permbajne disa pershkrime mbi Atlantiden madje dhe permendin faktin qe Atlantida u shkaterrua si rezultat i nje lifte midis zotave dhe Asuras (duke na kujtuar luften midis zotave dhe Titaneve). Studiuesit e diteve te sotme (ata perendimore) jane kaq te fiksuar mbas literatures greke dhe romake saqe shpesh injorojne burimet indiane. Vishnu Purana (rreth 2000 p.e.s.) nje nga me te vjetrat e Puranave Hindu flasin per Atala-n, Ishullin e Bardhe, nje nga shtate dwipas (ishujt) qe i perkisnin Patala-s (Libri II, kapitulli i,ii dhe iii).

Ky tekst i vjeter e lokalizon gjeografikisht Atala-n ne zonen e shtate (ngrohtesi ose klime) e cila sipas Francis Wilford (perkthyesit) eshte 24 deri ne 28 gjeresi gjeografike ne veri duke e vendosur ne te njejten gjeresi gjeografike me ishujt Kanarie, fare pak ne veri te brigjeve Afrikano Veriore. Koloneli Wilford me te drejte e quan Atala-, si Atlantida, Ishulli i Bardhe (Wilford 1808). Te pakte nje autoritet ne fushen e arkeologjise eshte perpjekur qe te identifikoje Atala-n me Italine por Italia nuk eshte ishull. Po ashtu gjeresia e saj gjeografike eshte 38 ne 45 veri.

Plus qe Karna Parva ne Mahabharata e pershkruan qarte qe nuk mund te jete Mesdheu pasi flet per Afriken qe eshte toka ne lindje te ishullit ne fajle duke e vendosur kete te fundit ne nje masiv ujor ne perendim te Afrikes. Nje tjeter studiues jo sanskrit hedh idene se Atala mund te jete nje nga tokat mese te njohura veriore si Islanda ose Groenlanda dhe se epiteti "Ishulli i Bardhe" i referohet faktit qe ato jane te mbuluar nga debora pjesen me te madhe te kohes - mbase edhe vete mitologjikja Hyperborea eshte sugjeruar per nje mundesi te tille. Por nuk eshte aspak keshtu.

Atala dhe Sveta Dwipa (Ishulli i Bardhe) nuk jane te vetmet emra per Atlantiden ne diturine sanskrite. Nje tjeter emer, Saka Dwipa eshte perdorur shpesh tek Puranat dhe sipas fjalorit sanskrit, Saka Dwipa do te thote "ishulli i njerezve lekurebardhe". Pra duket se "e bardhe" i referohet ngjyres se lekures ose banoreve te tij sesa ngjyres dominante te ishullit (ndonese nuk duhet menduar qe te gjithe atlantasit ishin lekurebardhe). Termi "Atala" dhe "Ishulli i Bardhe" jane perdorur po ashtu dhe nga Bhabishya Purana (shek 4 p.e.s.). Ketu thuhet se Samba qe ndertoi nje tempull te dedikuar Surya (Diellit) kreu nje udhetim ne Saka Dwipa e ndodhur "pertej ujit te kripur" per te kerkuar Magas (magjistaret), adhuruesit e Diellit.

Ne udhetimin e tij ai drejtohet nga vete Surya (dmth drejtohej ne perendim nga dielli) duke ngare mbi Garuda (mjeti fluturues i Krishand dhe Vishnus) dhe sefundi zbret ne token ku ishin Magas. Mahabharata (rreth 600 p.e.s.) po ashtu i referohet "Atala, Ishulli i Bardhe" i cili pershkruhet si nje "ishull i nje shkelqimi te madh". Vazhdon: "Njerezit qe popullojne kete ishull jane te bardhe si rrezet e Henes dhe jane te dedikuar ndaj Narayana...Padiskutim banoret e Ishullit te Bardhe besojne dhe i falen vetem nje Zoti." (Santi Parva, Seksioni CCCXXXVII). Ka kritke qe pa marre parasysh fare pershkrimin e detajuar te vendndodhjes, kulturen dhe teknologjine e Atalas qe jepet kaq qarte ne literaturen Sanskrite, pretendojne se Platoni e quan Atlantiden 'nje kontinent' ndersa Atala eshte vetem nje ishull, si rezultat nuk mund te jete i njejti vend.

Por faktikisht Platoni nuk e quan asnjehere Atlantiden kontinent, vetem nje "ishull te madh". Atala po ashtu eshte nje ishull shume i madh dhe kjo deduktohet qarte nga Mahabharata e cila e pershkruan Atala-n me nje kryeqytet (Tipura), qytete te tjera te medha me shtepi, pallate dhe rruge te populluara nga fise te shumta disa prej te cilave zgjodhen ti shpallin lufte kombeve te tjera. Ky nuk mund te jete pershkrim i nje ishulli te vogel.

Po ashtu eshte pretenduar se fjala sanskrite tala do te thote "vend" dhe mohimi i saj (a-tala) ka kuptimin "jo vend". por sipas Fjalorit Sanskrit tala do te thote "siperfaqe", "nivel" ose "toke". Atala eshte "emri i nje ferri", "pa fund", "ne fund/taban" (McDonnell, 1974). Nuk eshte e pazakonte per nje toke te shkaterruar ose permbytur si Atala qe te rishfaqet ne religjione te mevonshme si "toka e te vdekurve" (ferr ose parajse). Midis Egjyptianeve Amentet ("Toka e Perendimit") eventualisht u shnderrua ne "realmin e te vdekurve". Literatura e lashte Sanskrite permban me shume se nje rekord te nje perandorie te fuqishme ishullore ne Atlantik e cila u fundos ne ujrat e "Oqeanit Perendimor" duke i dhene fund keshtu dhe nje lufte te temerrshme. Ndonese fillimisht e pershkruar ne Mahabharata si nje ishull ne Perendimin e larget, ne te foluren moderne Atala ishte shnderruar ne "ferr" dhe banoret e saj autoktone ne (Daityas, Danavas, Asuras) "demone".

Po ashtu Santi Parva pershkruan Atala-n si te banuar nga njerez te bardhe te cilet nuk flinin e hanin asnjehere. (Ibid) Eshte me interes fakti qe Herodoti pershkruan nje fis Atlantas te cilet "nuk enderronin dhe nuk hanin gje te gjalle". (Historia, Libri IV). Konicidence eshte kjo? Ashtu si dhe Poseidoni qe eshte shume i perfshire ne historine e Atlantides, ne te njejten menyre ne shkriemt Sanskrite kemi Varuna (Poseidoni Hindu) qe eshte i perfshire shume ne Atala. Me fjale te tjera Atala, Ishulli i Bardhe eshte bindshem i ngjashem me Atlantiden e Platonit madje deri ne detaje si rasti i kryeqytetit rrethor Tripura! Tripura eshte i ndertuar ne tre pjese koncentrike ashtu si dhe Metropoli i Platonit eshte i ndare ne tre pjese nga kanale koncentrike. Gjate luftes se zotave me Asuras, qytetet e liga te Asuras filluan te bien njeri mbas tjetrit nen thirrjet e armiqve: "Duke i djegur ata Asuras, ai [heroi] i hodhi ata poshte ne oqeanin Perendimor" (Karna Parva, Seksioni XXXIV).

Ne lidhje me "rradhitjen koncentrike" te Tripuras, nje zbulim arkeologjik i koheve te fundit i nje pallati te fortifikuar ne Bactria, Indi, i njohur si Dashly-3, doli te ishte nje strukture me tre rradhe koncentrike i "llojit tripura". Arkeologet qe germuan nen mbikqyrjen e Departamentit te Arkeologjise te Pakistanit dhe Indise (Mahadevan, 15) po ashtu deklaruan se Dasyas, ndertuesit e Dashly -3, ishin adhurues te Asuras. Ne tekstin e lashte sanskrit mbi astronomine te titulluar Surya Siddhanta, perkthyesi (W.D.Whitney, 1860) permend nje "ishull" (dwipa) te quajtur Jambu Dwipa, i rrethuar nga rrathe te alternuar me toke e uje.

Kjo eshte identike me kryeqytetit atlantas te cilin Platoni e pershkruan si te rrethuar nga canale rrethore "duke krijuar zona te alternuara toke dhe deti" (Kritias). Specifikat gjeografike te dhena ne shkrimet e mesiperme e bejne vendnodhjen e Atalas te qarte pertej cdo dyshimi. Atala ishte nje ishull i madh me shume qytete qe ndodhej ne bregun perendimor te Afrikes, ne Oqeanin Atlantik. Duke pasuar nje lufte te frikshme, ishulli me gjithe qytetet dhe banoret e tij u dogj dhe perfundoi ne fund te oqeanit dhe mbas kesaj paqja sundoi.

Keto jane disa nga pikat qe preferova te sillja ne kete teme (meqe mu kerkua argumentin dhe reference). Jane kater subjekte qe trajtova duke u munduar te jepja sa me shume detaje. Dhe kam besimin personal se ato flasin vete pa patur nevojen e komenteve te tjera.

[Darius]

Bibliografia e perdorur per materialet e mesiperme eshte kjo ketu:


Bulfinch, Thomas, "Age of Fable: stories of gods and heroes," (later re-issued as "Bulfinch's Mythology,") 1855.

Champollion, Jean Francois (translator), Turin Papyrus, 1300 B.C.

Cory, Isaac P., "Ancient Fragments" (citing Manetho and Sanchuniathon), Reeves & Turner, London, 1832.

Dinneen, Francis P., "An Introduction to General Linguistics," Holt, Rinehart & Winston Inc., New York, 1967.

Diodorus Siculus, Library of History (translated by C. H. Oldfather), Book III, 54.1, 8 B.C.

Donnelly, Ignatius, "Atlantis: the Antediluvian World," Harper & Brothers, New York, 1882.

Gardiner, Sir Alan H. (translator), "The Royal Canon of Turin," Griffith Institute, Oxford, 1987.

Herodotus, "History": Book I, Clio (Leonard's translation), 450 B.C.

Herodotus, "History": Book IV, Melpomene (Rawlinson's translation), 450 B.C.

Kurath, Hans, "Phonemics and Phonics in Historical Phonology," American Speech, Vol. 36, No. 2, May 1961.

Leonard, R. Cedric, Quest for Atlantis, Manor Books, New York, 1979.

Manetho, Egyptian Dynasties, 250 B.C. (from the text of Dindorf & compared with Eusebius)

MacDonnell, Arthur A., "A Practical Sanskrit Dictionary," Oxford University Press, London, 1974.

Plato, Critias Dialogue (Benjamin Jowett's translation), 360 B.C.

Roy, Protep Chandra (translator), Mahabharata, 700 B.C., Calcutta.

Rose, H. J., "Gods and Heroes of the Greeks: An Introduction to Greek Mythology," World Publishing Co.,
New York, 1969

Sanchuniathon, History of the Phoenicians, 1193 B.C. (Eusebius Praep. Evang., l.c. 10.)

Shipley, Joseph T., "In Praise of English: the Growth and use of Language," Times Books, New York, 1977.

Smith, George, "The Chaldean Account of Genesis," Chiswick Press, London, 1872.

Stapleton, Michael, "A Dictionary of Greek and Roman Mythology," Bell Publishing Co., New York, 1978.

Ward, William A., "Some Effects of Varying Phonetic Conditions," Journal of the American Oriental Society,
Vol. 80, No. 4, Oct-Dec 1960.

Whitney, W. D., "Surya Siddhanta," The Journal of the American Oriental Society, Vol. VI, Yale College,
New Haven, 1860.

Wilford, Francis, Journal of Asiatic Researches, Vol. VIII, Calcutta, 1808.

Wilkins, Harold T., "Mysteries of Ancient South America," Rider & Co., London, 1946.

[baaroar]

Pyetjen në vijim do të doja t'a bëja tek tema "Gjurmët e civilizimeve të zhdukura" por ajo rezulton e mbyllur, kështu që po e bëj këtu sepse lidhjet edhe po me këtë temë.
Darius, unë personalisht jam i mahnitur nga teoria e Sitchin.
Ndoshta nuk jam informuar në masën e duhur, por deri tani më është krijuar përshtypje që ai sikur nuk e përmend fare Atlantidën e Atlantasit kur flet për Epokën e artë kur mbretëronin "zotat" në Egjypt e më tej në Lindjen e Mesme.
Nga erdhën këta "zota", nga Atlantida a nga një vend tjetër (nga planeti i dhjetë) sipas Sitchin.
A bien në kontradiktë burimet që ke sjellë ti me ato Shumere ? (e kam fjalën vetëm kur diskutohet për origjinën e kësaj kaste të artë mbretërish)

[Darius]

Ka nje teme apostafat te titulluar Pyetje Mbi Librin Gjurmet e Civizilimeve te Zhdukura. Dalan jam duke pergatitur kroniken e plote te Stitchin, madje e kam filluar dhe do e mbaroj se shpejti. Nuk dua te te jap nje shpjegim copa copa pasi mund te jete konfuz ne ate menyre. Me mire bej pak durim te presesh gjithe pjesen sepse gjerat jane te lidhura dhe po ti shkeputesh eshte e lehte te humbasesh detajet. Ka dhe nje arsye tjeter shume madhore; tabelat kuneiform (jo vetem sumere) jane me mijera. Ka shume prej tyre qe si ka pare me sy asnje studiues e sidomos Stitchin. Aksesi i tij dhe i disa te tjereve eshte vetem ne nje numer relativisht te vogel ne krahasim me sasine e pergjithshme te tyre. Ndonje shifer zyrtare nuk ka por diku kam lexuar qe i kalon 100 mije, ne mos me shume. Ndersa te publikuara si perkthime jane nje numer fare i vogel.

[nikas]

Darius i lexova me vemendje komentetet si edhe faktet qe ke sjelle ne kete postim. Megjithese jane shume inforumuese nuk kane te bejne fare me temen e Atlantit. Jane vetem opinione te disa historianeve modern.
E thashe edhe nje here qe Historia e Atlantit erdhi nga Prifti egjiptian dhe nepermjet Platonit mberiti tek ne. Sikur ai mos ta kishte shkruajtur ne nuk do kerkonim sot per Atlantin. Tani, s’diskutohet qe ka shume historira te ngjashme me Atlantin. Nje civilizim qe u shkaterrua ne kohete twe shkuara sepse e denoi zoti. Po sigurisht qe shume ishuj do shkaterroheshin ne ate kohe se ishte edhe epoka e Shkrirjes se akulllnajave. Dhe njerezit cdo gje e lidhnin me Zotin. Dhe gjithe ato detaje por nuk e lidhe me Atlantin?! Me flet per egjiptin kur Prifti thote qe ishte nje civilizim jo Egjiptian. Ai thote qe ne e kemi origjinen nga Grekerit (Nga Athina, perendesha e diturise dhe e kultures). Po ta kishin nga Atlanti pse nuk do ta permendte?
Ai jep nje pershkrim te Atlantes me kaq hollesi sikur te ishte inxhinjer ndertimi dhe nuk ben asnje krahasim me Veprat e egjiptit. Nuk permend asnje piramid! Kjo tregon qe nuk ka lidhje me Egjiptin ose ME PIRAMIDAT E EGJIPTIT> flet pet indianet e amerikes qe kane gojedhena per aztlan> ty nuk di gje piramidat e amerikes jane bere nga njerez qe u zhduken befasisht dhe indianet e amerikes i gjeten keto godina bosh> asnje nuk di te lexoje shkrimet e tyre> ku e pe ty aztlan? Ndoshta keta te sotmit por atlanti ka egzistuar shume vjet me pare se ata. Duhet te kuptosh nje gje se Atlanti nuk ka asnje lidhje apo njgjashmeri me ato historira qe tregove. Ato i perkasin epokave me te reja se atlanti dhe jane spekulative.
Eshte gjynaf qe te injorosh shkrimet e platonit, themeluesit te politikes perendimore. Libri i tij Republica eshte baza ligjore e diteve tona. Platoni ishte nje mendues i madh dhe nje filozof qe fliste vetem per te verteten. Ai tregoi nje history dhe ne duhet o ta besojme ose jo. Smund te jete ndryshe. Une e besoj dhe kam zberthyer te gjitha detajet qe ai jep.
Te gjitha ato historira qe ty paraqite nuk kane lidhje me historine e tij. Pershkruajne gjera te ndryshme. Sigurisht qe mund te kete dhe burime te tjera te historise se Atlantit, por ato qwe ty paraqite nuk jane fatkeqesisht.
N.q.se do te diskutojme ndonje prej tyre, jam dakort ti marim nje nga nje dhe ti analizojme.