Mitologjia me e vjeter shqiptarëve: Martesa e Dardanit me Myrrhynen (Batieia)

[isko]

DOSJE 2-a / Çeshtja Kombëtare - Gjuha Shqipe.
Krytemë: Mitologjia ma e vjeter shqiptarëve; martesa e Dardanit me Myrrhynen (Batieia-Myrina) përafërsisht në shekullin XV-XIV P.KR).

İsko thot se; secili komb, popull, fis ka drejtësi me u nderuar, dhe me u mburr me historin dhe me kulturen vetë e kaluar.
Megjithatë, kulturat e sodit Perëndimor zotëron tonë kulturat e vjeter parahistorike në anen e veta dhe e fillojn/reklamojn periudhën historisë e njerëzis më Grekt dhe Latinët.

Teukritët e Kretes erdhen ne Anadoll (1500-1400 Para Krishtit).
Prallat mitologjike serioze na tregojn ardhjen e Teukrit me popullin e vetë me Teukrëve në pjesen geografik Veriperëndim e Anadollit pas shpërthimat e vullkanit Thera (Santorini). Në këtë kohë mbreti e këtij vendit (Çanakkala) asht Dardani (mbreti edhe ishullit Samothrake).
Në këta pralla mitilogjike Dardani martohet me vajzën e Teukrit, me Myrrhinen (Batieia-Myrina). Më këtë martesja themellohet fisi/dynastija Trojan. Në xhashten gjenerasjon e këtij familjes e shofim Priamin.

Me mendimin temë, më këtë tregim mitologjike fillon edhe historija e Shqiptarëve dhe Shqipes në Anadoll. Plus fillon edhe farefisnija ndërmjet Shqiptarët me popullin Anadollit antik.
İliada na tregon emrat Pellazgve dhe İlirjanve e Anadollit; Dardanët (Aineia), Trojanët e Troasit (Hektor), Lelegët, Pellazgët e Larisses, Myrines (Pylai-Teutrania), Trakianët, Paionianët (Pyraikhmes), İlirjant e Paflagonis Enet/Venetet, Kaukonët (Antenor), Mysianët, Frygianët, Maionët (Mbreti Gige/Gege, Liqeni Gygaie=Lydia), Karianët, Lykianët etj.
Për kët arsyë, kultura Albanve dhe kultura e popullit Anadollit antik përngjan njëni tjetrit. Këta fisa me njëmijë vjetë kan rrnuë në njëjtën hapësira gjeografik.
Ky mendim ka me na udhëzue neve gjatë kët bisedes antike.
Me këtë mendim e paraqita listen (DOSJE 1) e njëjtën fjalave qi jetojnë akoma ndër gjuhave kombëtar Shqipes dhe Turqishtes.

Për me vërtetua kët hipotezin temë, pe hapim biseden me kulturen e lartë Minoen (Shekulli XVI-XV P.Kr.).
Notë: Në këta shekujt nuk ekzistojn gjuhat Latin dhe Greke.
Për ket punim etimologjike dota ndjekim shenjat këmbëve e emërave.
Gjuhat kombëtare ndryshohen në kohen e gjatë jetes e njerëzis. Përshembul İtaljant nuk flasin akoma Latinisht edhe Grekt Greqishten antike. Megjithatë, “emërat” vajdojn jeten e veta gjatë kohes me njëmijë vjet dhe ndryshohen në masën minimal.

KRETA/KRETE/KRİTİ = İ krijum nga perëndija.
Në tregimave mitologjike, Zeusi rrëmben Europen (bijen e Agenorit) prej qytetin Sidon. Më këtë prall fillon kultura Minoen. Më këtë prallë mitologjike e kuptojm se ishulli Kreta o krijua nga Kryëperëndia Zeusi. Zeusi është lindun në Kreta.
Zu (Zeus) - Sumerian, Akkadian Shkiponja Hyjnor, me koken e luanit (Mesée du Louvre). Simbolizohet me re dhe me vetëtima.
Notë: Në këta shekulla argumentet entellektuale, kultural dhe shkencor lind dhe rrjedh prej drejtimin Lindorr.
Agenor - Ag, agim, agmi, agon, agron. Biri i Antenorit e ka emërin njëjtën (DOSJE 3 i ardhshëm).
Kreta - İshulli i krijusë nga Perëndija (ky emëri analizohet në Dosjen 3; Kreusa, Kryse, Kryses; shekulli XIII P.Kr.).
Sh.kreta - Pas shpërthimin e vullkanit Thera, Kreta o bo shkreta/shkretinë.
Thera - Ky ishuli pas shpërthimeve në gjatë jetes e vet, o përmbys nën uj dhe o jet si therë.
Eu.ropa/roba - Qi e ka rrobat ujit, ajo qi vjen nga uji.
Zeusi si buall, e mashtronë Europen dhe e rrëmben. E merr në shpinë dhe kalojn gjatë detin Mediteren mbi uj. Tregimi mitologjik na jepë kuptimin e emërit Europes.
Notë: Këta pralla mitologjike na jepin krejt pasurinë kulturall e antikitetit.

MİN(os) - Mina, miniera; Minatori i miniereve e Kretes, mbreti e Kretes Mitologjik, i biri e Europes.
Notë: Prapashtesët (Suffix) “os” ose “us” nuk marrin pjes në këta tregime.
Gërmimet e Kretes arkeologjike japin shenimet se ky emëri MİN asht emëri e nji kultures, nji dynastis.
Dihet se, Kreta asht i famshëm me puniminet artistike prej arit, argjëndit dhe bakrit. Ata e zbukurojshin sendet me tela arit ose argjëndit dhe importojshin në qyteteve jasht Kretes.
Prej këtë emërit shumohen emërat në gjyhen Shqipe Minator, minier, min (kafshë) dhe fjala minuk.
Notë: Emri “Min” (si kafshë) ka me na dal përpara në prallave ndryshe mitologjike (prsh. Apollon Smintheu/dheu=Apolloni e minëve dheut, ose Apolloni qi e then minët dheut).
Ky kafhshë e shpërthen token si nji minatori profesional. Për këtë arsyë e kan emërin njëjtë në gjuhen e Kretes dhe Shqipes.
Besimi minave o ardhur me Teukrin në Anadoll. Dijetart e Kretes thojn Teukrit se kur dalni në Anadoll “djemt e tokes” ku do qi ju hanë teshat e armet likures aty vëndosëni. Teukri me popullin e vet del prej detit në brigjet e Lektonit. Nji natën aty realizohet dijenija dhe djemt e tokes (minat) e hajn sendet e likures. Në këtë vend e ndërtojn tempullin Apollon Smintheion. Në kët tempullin e ka marr vendin statuti Apollonit ty shkel minin nën komë.

Minotaur - Minator, qi punon në minier, aj qi meret me minerale; i biri i mbretit Min (gjysëm buall gjysëm njeriu nji kuçedër mitologjike). Sigurisht ky emëri artificial o prodhuë për më tremb popullin mos me hi ne miniera e arit ose argjendit.

Labyrinth (Lab+urinth) - Labirinth, tunellat e ngatërrushme minierave, Minatouri jeton në këta tunella.
Lab - Që është karakteristik për Labërinë ose për Labët.
Urith - Kafshë qi e hap tunellat ndërr tokë. Urithi e hap tunellat në formen rrethor nën tokë dhe nuk dihet kah del jasht.
Notë: Mjeshtri Daidalli e zbullon sharren (riprodhon dhëmbët e gjarpës). Ky pralla na tregon, na japë mendimin për zbullimin e Labyrinthit.

Fjalen “Lab” e shofim edhe në emërin “Labrys” (gërma e antikitetit “y” kënohet si “u”).
Skender Rizaj thot se; Labët në Kosovë u mershin me miniera e me metalurgji (libri; Kosova, Shqiptaret dhe Turqit Dje, Sot dhe Neser).
Lab+brus - Punim Labve e Bryses (sopatë me dy anash, arme karakteristik e Amazonave).
Brysa - İliada bisedon për këtë qytet antik. Para luftes Trojan, dy vajza merren rob nga ushtrija e Akilit në provins Adramytteion. Njonen e merr Akili, tjetren Agamemnoni. Kreyseise është prej qyteti Krysa, Bryseise është prej Brysa. İliada më këtë tregim fillon dhe vazhdon me luften Trojan.
Në kohen e sodit këta dy qytete “Babakale/Lekton/Krysa” edhe “Brysa antik-Brysa modern” janë në njëjtën provins. Këta dy shtete akoma janë i pari, janë i famshem në prodhimin briskëve (enciklopedijat Turqisht shkrun se punimi/mjeshtrija e briskëve ka filluë me Shqiptarët në Brus).

Daidal (Dai+dall) - Emëri dhe aventurat e këtij mjeshtrit na japin kuptimin në gjuhen Shqipe.
Pasiphae (Pasi+faje) - Shoqja e krallit Min, grua magjistare. İ pari fajtorë në shkatrimin e Kretes. Se o çiftos me buallin dhe e ka lind Minatorin dhe vajzat pa dobishëm. Edhe tonë kushërit e ka magjistar si vetë e vajzat (Kirke, Aiete, Perse, Medeia, Absyrt, Hekate).
Phaidra (faj+dr) - Fajtore, vajza e Pasifaes. These e mbyt Minatorin, pastaj Phaidra shkon me ai në Aten. Këtu dashurohet me djalin e Theses. Theseu e mer vesh kët marrëdhënje dhe e mbyt birin e vet. Phaidra vetvraset, e mbyt vehten (prapashtesi “dr” tregohet ne DOSJE 3).
Ariadne - Vajza arit, vajza e Phaidres dhe Minit. These kur hin në tunellave e Labyrinthit, Ariadne e jap atina një laj pe. Ky laj pe padyshim është qen prej arit (prej 100 gr. ari mund të prodhohet 6000 m. gjatë tela). These e mbyt Minatorin dhe me ndihmen e telave arit mund të del jasht tunelave (ty shku në tunella ngatrushme e hap telin).
Ariadne ik prej Kretes bashk me Thesen. Por These e mashtron Ariadnen dhe e braktis në ishullin Naks(os). Këtu Dionisi dashyrohet vajzes dhe emer me veti e shkojn në malin Olimp. Hefaisti e prodhon nji kurorë arit dhe Dionisi kurorëzon Ariadnen.
These - Thesar, Thesei e plaçkit krejt pasurine e Kretes dhe me thes e transporton te gjithë arin dhe argjendin e Kretes (para/dukat me thes-shprehje).
Rhadamanthy - Ligjor. Vlau i Minit, biri i Europes.
Pas vdekjes Zeusi e emëron Minin dhe Rhadamanthysin si gjyqtart e nën tokes.
Rhadaman=Rhamadan=Ramazan+thu/thus.
Sarpedon - Ai qi e don arin/ai qi e don si ari/ai qi e ka zemren arit; qi e don me zemer i papërzier. Vlau i Minit, biri i Europes.
Sarpedoni dhe Mini e dojnë njëjtën djalin e bukur homoseksual (emërin e ka Milet).
Mini si mbreti i fortë e përzën dytë jasht ishullin Krete. Dashnorët shkojn ne Anadoll dhe e formojn/krijojn qytetin Milet.
Në gjuhen Hititve “melit” e ka kuptimin “mjalt” (Turqisht “malt”).
Në tableteve Hititisht qyteti “Milet” e ka emërin “Milevanda”.
Milevanda e ka kuptimin Mile+vanda=mjalt+djali i vogel.
Ky provinsi e Anadollit akoma është i pari në prodhimin e mjaltit.

Vazhdon me dosjen 2/b…

[Darius]

Nga e ke marre kete material? Ke kopjuar cdo gje me saktesi, madje dhe nenforumin dhe seksionin ku i perket. Nese e ke kopjuar nga ndonje forum tjeter atehere te lutem vendos emrin e aij qe e ka shkruar.

ForumiShqiptar nuk mbeshtet plagjiarizmin dhe i qendron parimit qe puna intelektuale e cdo njeriu meriton te pakten te kete autoresine e tij.

[isko]

Darius i nderuar.
Burimi e këtij materjalit është libri jemë e butuar në vitin 2013.
Tekstin u mundova më përkthyë në gjuhen Shqipe për antarve e Forumin Shqiptar.
Shenimet e librit teme janë:
Homer Anadolu Diliyle Konuşuyor= Homeri Fliste me Gjuhen e Anadollit.
Forma A4 – 400 faqe – 600 fotografi+harta+simbola – krejtësisht i ngjyrosur/koloritur.
ISBN: 978-975-92997-2-9
Gati 10 vjet punova për këtë liber.
Akoma jamë nji advukat i regjistruar.
Kuptohet se e dij qka ështe plagjarizmi.
Te fala
İsko

[MaqoKorca]

Ne kete shkrim ka shum gabime, sidomos ne etimologjine e emrave edhe fjaleve, gabimisht besoj.

[isko]

Çdo kritika mund të bohet për gjuhen dhe gramatiken temë.
9 vjeqarë jomë dal prej Kosoves. Po pres dhe po kërkoj pakë kuptim për këtë realitet.
5 libra janë botuar nga meje lidhje me mito-arkeologjinë e Trojes.
Pak durim po kërkoj prej juve në këtë bised.
Pritni dosjet e ardhshëm, nëse nuk pajtoheni me këta tregimet e mija, atherë unë e pres kontaktin me Forumin Shqiptar.
Notë: Gjuhen Shqipe perfekt muj me lexuë dhe me kuptuë. Për këtë arsyë me punimet etimologjike as nji problem nuk po kamë.

Notë për moderatorinë Darius: Amani nji adres për postimin e librit temë. Kush e din, ndoshta botohet edhe në Albani.
Qeto muajsh qyteti jemë Antandros/Altınoluk/Akçaj, po pregaditet me prodhuë anijen originale e Aeneasit se bashku me qytetin Castro (përballë me Butrintin). Me këtë anije antike dotë realizohet udhtimi i Aeneasit. Kemi shanse meu taku me ju edhe me antart e Forumin Shqiptar në Albani.

[isko]

Bibliografija e librit temë është:
Yararlanılan sözlükler ve eserler:
Türk Dil Kurumu-Türkçe Sözlük/Ankara, 1998.
Türk Dil Kurumu-Tarama Sözlüğü/Ankara, 1995.
Türk Dil Kurumu-Derleme Sözlüğü/Ankara, 1993.
Redhouse-Türkçe/İngilizce Sözlük/İstanbul, 1999.
Redhouse-İngilizce/Türkçe Lugat/İstanbul, 1949.
Collins Gem-Latin Dictionary/Glasgow, 1997.
Meydan Gaz.-Meydan Larousse/İstanbul, 1969.
Dil Derneği-Yazım Kılavuzu/İstanbul, 2002.
Johann Tischler-Hethitisches Handwörterbuch/Innsbruck, 2001
Langenscheidt-Türkisch/Deutsch-Deutsch/Türkisch Taschenwörterbuch, Berlin, 2001.
İnst.i Gju.dhe i Letёrsisё-Fjalor i gjuhёs sё sotme Shqipe (Günümüz Arnavutçası Sözlüğü)/Tiranё, 1980.
Stuart E.Mann-Fjalor Anglisht/Shqip-Cambridge At The University Press, 1957.
Anton Çetta-Prozë popullore nga Drenica (Drenitsa’dan halk nesir/düzyazı örnekleri)/Prishtinё, 1972.
İsmet Zeki Eyüboğlu-Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü/Sosyal Yayınlar, İstanbul, 1998.
Ferit Devellioğlu-Osmanlıca/Türkçe Ansiklopedik Lugat/Aydın Kitabevi, Ankara, 2006.
Homer-İlyada/A.Erhat, A.Kadir, Sander Yayınları, İstanbul, 1967.
Homer-Odysseia/A.Erhat, A.Kadir, Can Yayınları, İstanbul, 1984.
Hesiodos-Theogonia/Mitoloji Sözlüğü “Theogonia” maddesi, Azra Erhat/Remzi Kitabevi, İstanbul, 1997.
Vergilius-Aeneas/İsmet Zeki Eyüboğlu, Payel Yayınevi, İstanbul, 1995.
Herodot-Historiae/Tarık Dursun K./Altın Kitaplar Yayınevi, İstanbul, 1969.
Strabon-Geographika (Antik Anadolu Coğrafyası)/Adnan Pekman-Ark.ve San.Yay., İstanbul, 1993.
Ekrem Akurgal-Anadolu Uygarlıkları, Net Turistik Yayınlar, İstanbul, 1993.
Ekrem Akurgal-The Hattian and Hittite Civilizations/Kültür Bakanlığı Yayını, Ankara, 2001.
Sedat Alp-Hitit Çağında Anadolu/Tübitak Yayınları, Ankara, 2001.
Ahmet Ünal-Hititler/Etiler ve Anadolu Uygarlıkları, Etibank Yayını, 1999.
Alman ve Türk Kültür Bakanlıkları Ortak Yayını-Die Hethiter (Hititler ve Hitit İmparatorluğu), Bonn, 2002.
Giuseppe Catapano-Thot/Tat Parlava Albanese, Bardi Editore, Roma 1984.
Azra Erhat-Mitoloji Sözlüğü/Remzi Kitabevi, İstanbul, 1997.
Pierre Grimal-Mitoloji Sözlüğü/Sevgi Tamgüç, Sosyal Yayınlar, İstanbul, 1997.
Robert Graves-Yunan Mitleri/Uğur Akpur, Say Yayınları, İstanbul, 204.
Macit Gökberk-Felsefe Tarihi/İstanbul Ün.Ed.Fak.Yay., İstanbul, 1961.
Nezih Başgelen-İlk Bilim Adamları ve Bilimin İlk Eserleri Bu Topraklardaydı/Cumhuriyet Gazetesi, İstanbul.
Veysel Donbaz-Antik Kelimeler Hala Dilimizde/Veysel Donbaz, Cumhuriyet Gazetesi, İstanbul.
Samuel Noah Kramer-Tarih Sümer’de Başlar/Hamide Koyukan, Kabalcı Yayınevi, İstanbul, 1999.
Tübingen Un.-Düş ve Gerçek Troia Sergisi Kataloğu/Homer Kitabevi, İstanbul, 2001.
Manfred Osman Korfmann-Troya ve Homer ile ilgili tüm yazıları.
Wolfgang Radt-Pergamon/Suzan Tammer, YKY, İstanbul, 2002.
Seton Lloyd-Türkiye’nin Tarihi/Ender Varinlioğlu, Tübitak Yayınları, Ankara, 1997.
Alexander Anastasius Pallis-Yunanlıların Anadolu Macerası (1915-1922)/Orhan Azizoğlu, YKY, İst.1995.
Bilge Umar-Türkiye’deki Tarihsel Adlar/İnkilap Kitabevi, İstanbul, 1993.
Johannes Friedrich-Kayıp Yazılar ve Diller/Recai Tekoğlu, Ark.ve San.Yay. İstanbul, 2000.
Stefan Karwiese-Antik Nümizmatiğe Giriş/Arkeoloji ve Sanat Yay. İstanbul 1995.
George Thomson-Tarih Öncesi Ege/Celâl Üster, Payel Yayınevi, İstanbul, 1995.
H.Craig Melchert-The Luwians/Brill, Leiden, Boston, 2002.
Aleksandёr Stipçeviq-İlirёt/Botimet Toena, Tiranё, 2002.
Skender Rizaj-Kosova, Arnavutların ve Türklerin Dünü, Bugünü, Yarını/Marifet Yay., İstanbul, 1993.
Sabahattin Türkoğlu-Efes’in Öyküsü/Ark.ve San.Yay., İstanbul, 1992.
Turhan Baytop-Türkçe Bitki Adları Sözlüğü/TDK Yayınları, Ankara, 1994.
Yusuf Buxhovi-Kosova I-II-III, Faik Konica/Prishtinё, Jalifat Publishing/Houston, 2012.

Kısaltmalar:
Tr.- Türkçe; Akk.- Akkadca; Sum.- Sumerce;
KT- Kosova Türkçesi; As.- Asurca; Lat.- Latince;
Arn.- Arnavutça; Bab.- Babilce; Os.- Osmanlıca;
KA - Kosova Arnavutçası Gir.- Girit/Min(os); İng.- İngilizce;
/Gega Lehçesi; Mıs.- Mısır; Alm.- Almanca;
LP- Luvi-Pellazg; Pal.- Palaca; Fr.- Fransızca;
Luv.- Luvice; Kaş.- Kaşkaca; Sl.- Slavca.
Hit.- Hititçe; İbr.- İbranice; Ar.- Arapça;
Hat.- Hattice; Gr.- Grekçe; Far.- Farsça;

[isko]

Profili jemë social, kulturor dhe intelektuale:
A - Veprat botuar (botimi nga İdakoy Farm House=İdaköy Çiftlik Evi)
1 - Kazdağı Dünü/Bugünü=Mali İda Dje/Sot.
Libri/harta udhëzues kultural për Troasin - ISBN: 978-975-92997-1-2.
2 - Erguvan Kenti Troya’nın Acı Öyküsü = Historija i dhimbshëm e Trojes.
Mito/arkeologjike kurdisje për historinë e Trojes - ISBN: 978-975-92997-0-5.
3 - Kazdağı/İda Doğa ve Kültür Gezi Rehberi=Libri udhëzues për krahinën Trojanve.
Libri udhëzues për gërmimet arkeologjike e Troasit - ISBN: 978-975-92997-3-6.
4 - Homer Anadolu Diliyle Konuşuyor=Homeri flitke me gjuhen e Anadollit.
Libri etimologjik qi e lidhë gjuhat antike Luvi-Pellazg me gjuhat kombëtar Shqipen dhe me Turqishten (Shqipja=Pellazgjisht / Turqishtja=Luvisht) - İSBN: 978-975-92997-2-9.
5 - Troya’nın Acı Öyküsü= Historija i dhimbshëm e Trojes
Opera libretto Tyrqisht/Anglisht (përkthimi në Anglisht - Leyla Tunç Yeltin).
İSBN: 978-975-92997-4-3.
6 - Nevaterra/Atdhe e Re.
Roman (science fiction) - İSBN: 978-975-92997-9-8.

B - Aktivitetet social/kulturor/profesionale:
1 - Krijimi e shoqates Pejonve e Stanbollit, Bruses dhe Ankares.
2 - Krijimi shoqates arkeologjike “Astyra” e Akqajit.
3 - Anëtari e shoqates arkeologjike “Antandros” e Altınolukit.
4 - Anëtari e këshilli avokatve Stanbollit dhe Ballıkesirit (40 vjetor).

[aimilius]

ne kemi nje tradite te pasur edhe pse per fat te keq nuk kemi shume literatur
ketu eshte nje permbledhje e vogel fjalor mitologjik shqiptar

[Kreksi]

DOSJE 2-a / Çeshtja Kombëtare - Gjuha Shqipe.
Krytemë: Mitologjia ma e vjeter shqiptarëve; martesa e Dardanit me Myrrhynen (Batieia-Myrina) përafërsisht në shekullin XV-XIV P.KR).

İsko thot se; secili komb, popull, fis ka drejtësi me u nderuar, dhe me u mburr me historin dhe me kulturen vetë e kaluar.
Megjithatë, kulturat e sodit Perëndimor zotëron tonë kulturat e vjeter parahistorike në anen e veta dhe e fillojn/reklamojn periudhën historisë e njerëzis më Grekt dhe Latinët.

Teukritët e Kretes erdhen ne Anadoll (1500-1400 Para Krishtit).
Prallat mitologjike serioze na tregojn ardhjen e Teukrit me popullin e vetë me Teukrëve në pjesen geografik Veriperëndim e Anadollit pas shpërthimat e vullkanit Thera (Santorini). Në këtë kohë mbreti e këtij vendit (Çanakkala) asht Dardani (mbreti edhe ishullit Samothrake).
Në këta pralla mitilogjike Dardani martohet me vajzën e Teukrit, me Myrrhinen (Batieia-Myrina). Më këtë martesja themellohet fisi/dynastija Trojan. Në xhashten gjenerasjon e këtij familjes e shofim Priamin.

Me mendimin temë, më këtë tregim mitologjike fillon edhe historija e Shqiptarëve dhe Shqipes në Anadoll. Plus fillon edhe farefisnija ndërmjet Shqiptarët me popullin Anadollit antik.
İliada na tregon emrat Pellazgve dhe İlirjanve e Anadollit; Dardanët (Aineia), Trojanët e Troasit (Hektor), Lelegët, Pellazgët e Larisses, Myrines (Pylai-Teutrania), Trakianët, Paionianët (Pyraikhmes), İlirjant e Paflagonis Enet/Venetet, Kaukonët (Antenor), Mysianët, Frygianët, Maionët (Mbreti Gige/Gege, Liqeni Gygaie=Lydia), Karianët, Lykianët etj.
Për kët arsyë, kultura Albanve dhe kultura e popullit Anadollit antik përngjan njëni tjetrit. Këta fisa me njëmijë vjetë kan rrnuë në njëjtën hapësira gjeografik.
Ky mendim ka me na udhëzue neve gjatë kët bisedes antike.
Me këtë mendim e paraqita listen (DOSJE 1) e njëjtën fjalave qi jetojnë akoma ndër gjuhave kombëtar Shqipes dhe Turqishtes.

Për me vërtetua kët hipotezin temë, pe hapim biseden me kulturen e lartë Minoen (Shekulli XVI-XV P.Kr.).
Notë: Në këta shekujt nuk ekzistojn gjuhat Latin dhe Greke.
Për ket punim etimologjike dota ndjekim shenjat këmbëve e emërave.
Gjuhat kombëtare ndryshohen në kohen e gjatë jetes e njerëzis. Përshembul İtaljant nuk flasin akoma Latinisht edhe Grekt Greqishten antike. Megjithatë, “emërat” vajdojn jeten e veta gjatë kohes me njëmijë vjet dhe ndryshohen në masën minimal.

KRETA/KRETE/KRİTİ = İ krijum nga perëndija.
Në tregimave mitologjike, Zeusi rrëmben Europen (bijen e Agenorit) prej qytetin Sidon. Më këtë prall fillon kultura Minoen. Më këtë prallë mitologjike e kuptojm se ishulli Kreta o krijua nga Kryëperëndia Zeusi. Zeusi është lindun në Kreta.
Zu (Zeus) - Sumerian, Akkadian Shkiponja Hyjnor, me koken e luanit (Mesée du Louvre). Simbolizohet me re dhe me vetëtima.
Notë: Në këta shekulla argumentet entellektuale, kultural dhe shkencor lind dhe rrjedh prej drejtimin Lindorr.
Agenor - Ag, agim, agmi, agon, agron. Biri i Antenorit e ka emërin njëjtën (DOSJE 3 i ardhshëm).
Kreta - İshulli i krijusë nga Perëndija (ky emëri analizohet në Dosjen 3; Kreusa, Kryse, Kryses; shekulli XIII P.Kr.).
Sh.kreta - Pas shpërthimin e vullkanit Thera, Kreta o bo shkreta/shkretinë.
Thera - Ky ishuli pas shpërthimeve në gjatë jetes e vet, o përmbys nën uj dhe o jet si therë.
Eu.ropa/roba - Qi e ka rrobat ujit, ajo qi vjen nga uji.
Zeusi si buall, e mashtronë Europen dhe e rrëmben. E merr në shpinë dhe kalojn gjatë detin Mediteren mbi uj. Tregimi mitologjik na jepë kuptimin e emërit Europes.
Notë: Këta pralla mitologjike na jepin krejt pasurinë kulturall e antikitetit.

MİN(os) - Mina, miniera; Minatori i miniereve e Kretes, mbreti e Kretes Mitologjik, i biri e Europes.
Notë: Prapashtesët (Suffix) “os” ose “us” nuk marrin pjes në këta tregime.
Gërmimet e Kretes arkeologjike japin shenimet se ky emëri MİN asht emëri e nji kultures, nji dynastis.
Dihet se, Kreta asht i famshëm me puniminet artistike prej arit, argjëndit dhe bakrit. Ata e zbukurojshin sendet me tela arit ose argjëndit dhe importojshin në qyteteve jasht Kretes.
Prej këtë emërit shumohen emërat në gjyhen Shqipe Minator, minier, min (kafshë) dhe fjala minuk.
Notë: Emri “Min” (si kafshë) ka me na dal përpara në prallave ndryshe mitologjike (prsh. Apollon Smintheu/dheu=Apolloni e minëve dheut, ose Apolloni qi e then minët dheut).
Ky kafhshë e shpërthen token si nji minatori profesional. Për këtë arsyë e kan emërin njëjtë në gjuhen e Kretes dhe Shqipes.
Besimi minave o ardhur me Teukrin në Anadoll. Dijetart e Kretes thojn Teukrit se kur dalni në Anadoll “djemt e tokes” ku do qi ju hanë teshat e armet likures aty vëndosëni. Teukri me popullin e vet del prej detit në brigjet e Lektonit. Nji natën aty realizohet dijenija dhe djemt e tokes (minat) e hajn sendet e likures. Në këtë vend e ndërtojn tempullin Apollon Smintheion. Në kët tempullin e ka marr vendin statuti Apollonit ty shkel minin nën komë.

Minotaur - Minator, qi punon në minier, aj qi meret me minerale; i biri i mbretit Min (gjysëm buall gjysëm njeriu nji kuçedër mitologjike). Sigurisht ky emëri artificial o prodhuë për më tremb popullin mos me hi ne miniera e arit ose argjendit.

Labyrinth (Lab+urinth) - Labirinth, tunellat e ngatërrushme minierave, Minatouri jeton në këta tunella.
Lab - Që është karakteristik për Labërinë ose për Labët.
Urith - Kafshë qi e hap tunellat ndërr tokë. Urithi e hap tunellat në formen rrethor nën tokë dhe nuk dihet kah del jasht.
Notë: Mjeshtri Daidalli e zbullon sharren (riprodhon dhëmbët e gjarpës). Ky pralla na tregon, na japë mendimin për zbullimin e Labyrinthit.

Fjalen “Lab” e shofim edhe në emërin “Labrys” (gërma e antikitetit “y” kënohet si “u”).
Skender Rizaj thot se; Labët në Kosovë u mershin me miniera e me metalurgji (libri; Kosova, Shqiptaret dhe Turqit Dje, Sot dhe Neser).
Lab+brus - Punim Labve e Bryses (sopatë me dy anash, arme karakteristik e Amazonave).
Brysa - İliada bisedon për këtë qytet antik. Para luftes Trojan, dy vajza merren rob nga ushtrija e Akilit në provins Adramytteion. Njonen e merr Akili, tjetren Agamemnoni. Kreyseise është prej qyteti Krysa, Bryseise është prej Brysa. İliada më këtë tregim fillon dhe vazhdon me luften Trojan.
Në kohen e sodit këta dy qytete “Babakale/Lekton/Krysa” edhe “Brysa antik-Brysa modern” janë në njëjtën provins. Këta dy shtete akoma janë i pari, janë i famshem në prodhimin briskëve (enciklopedijat Turqisht shkrun se punimi/mjeshtrija e briskëve ka filluë me Shqiptarët në Brus).

Daidal (Dai+dall) - Emëri dhe aventurat e këtij mjeshtrit na japin kuptimin në gjuhen Shqipe.
Pasiphae (Pasi+faje) - Shoqja e krallit Min, grua magjistare. İ pari fajtorë në shkatrimin e Kretes. Se o çiftos me buallin dhe e ka lind Minatorin dhe vajzat pa dobishëm. Edhe tonë kushërit e ka magjistar si vetë e vajzat (Kirke, Aiete, Perse, Medeia, Absyrt, Hekate).
Phaidra (faj+dr) - Fajtore, vajza e Pasifaes. These e mbyt Minatorin, pastaj Phaidra shkon me ai në Aten. Këtu dashurohet me djalin e Theses. Theseu e mer vesh kët marrëdhënje dhe e mbyt birin e vet. Phaidra vetvraset, e mbyt vehten (prapashtesi “dr” tregohet ne DOSJE 3).
Ariadne - Vajza arit, vajza e Phaidres dhe Minit. These kur hin në tunellave e Labyrinthit, Ariadne e jap atina një laj pe. Ky laj pe padyshim është qen prej arit (prej 100 gr. ari mund të prodhohet 6000 m. gjatë tela). These e mbyt Minatorin dhe me ndihmen e telave arit mund të del jasht tunelave (ty shku në tunella ngatrushme e hap telin).
Ariadne ik prej Kretes bashk me Thesen. Por These e mashtron Ariadnen dhe e braktis në ishullin Naks(os). Këtu Dionisi dashyrohet vajzes dhe emer me veti e shkojn në malin Olimp. Hefaisti e prodhon nji kurorë arit dhe Dionisi kurorëzon Ariadnen.
These - Thesar, Thesei e plaçkit krejt pasurine e Kretes dhe me thes e transporton te gjithë arin dhe argjendin e Kretes (para/dukat me thes-shprehje).
Rhadamanthy - Ligjor. Vlau i Minit, biri i Europes.
Pas vdekjes Zeusi e emëron Minin dhe Rhadamanthysin si gjyqtart e nën tokes.
Rhadaman=Rhamadan=Ramazan+thu/thus.
Sarpedon - Ai qi e don arin/ai qi e don si ari/ai qi e ka zemren arit; qi e don me zemer i papërzier. Vlau i Minit, biri i Europes.
Sarpedoni dhe Mini e dojnë njëjtën djalin e bukur homoseksual (emërin e ka Milet).
Mini si mbreti i fortë e përzën dytë jasht ishullin Krete. Dashnorët shkojn ne Anadoll dhe e formojn/krijojn qytetin Milet.
Në gjuhen Hititve “melit” e ka kuptimin “mjalt” (Turqisht “malt”).
Në tableteve Hititisht qyteti “Milet” e ka emërin “Milevanda”.
Milevanda e ka kuptimin Mile+vanda=mjalt+djali i vogel.
Ky provinsi e Anadollit akoma është i pari në prodhimin e mjaltit.

Vazhdon me dosjen 2/b…

Arefi mirret ende me mitologjin shqipe kurse Buzuku po na del krejte i grrithun ...qou prej gjumit o Aref...!


MESHARI I BUZUKUT SKANIM KOMPLET FALLXCIFIKIM I GERRVISHUN E TI M FLET PER BAHTIJN E DARDANOSIT;

http://toponimeterrenjetshqip.blogsp....html?spref=bl

[Ilir-Arber]

DOSJE 2-a / Çeshtja Kombëtare - Gjuha Shqipe.
Krytemë: Mitologjia ma e vjeter shqiptarëve; martesa e Dardanit me Myrrhynen (Batieia-Myrina) përafërsisht në shekullin XV-XIV P.KR).

İsko thot se; secili komb, popull, fis ka drejtësi me u nderuar, dhe me u mburr me historin dhe me kulturen vetë e kaluar.
Megjithatë, kulturat e sodit Perëndimor zotëron tonë kulturat e vjeter parahistorike në anen e veta dhe e fillojn/reklamojn periudhën historisë e njerëzis më Grekt dhe Latinët.

Teukritët e Kretes erdhen ne Anadoll (1500-1400 Para Krishtit).
Prallat mitologjike serioze na tregojn ardhjen e Teukrit me popullin e vetë me Teukrëve në pjesen geografik Veriperëndim e Anadollit pas shpërthimat e vullkanit Thera (Santorini). Në këtë kohë mbreti e këtij vendit (Çanakkala) asht Dardani (mbreti edhe ishullit Samothrake).
Në këta pralla mitilogjike Dardani martohet me vajzën e Teukrit, me Myrrhinen (Batieia-Myrina). Më këtë martesja themellohet fisi/dynastija Trojan. Në xhashten gjenerasjon e këtij familjes e shofim Priamin.

Me mendimin temë, më këtë tregim mitologjike fillon edhe historija e Shqiptarëve dhe Shqipes në Anadoll. Plus fillon edhe farefisnija ndërmjet Shqiptarët me popullin Anadollit antik.
İliada na tregon emrat Pellazgve dhe İlirjanve e Anadollit; Dardanët (Aineia), Trojanët e Troasit (Hektor), Lelegët, Pellazgët e Larisses, Myrines (Pylai-Teutrania), Trakianët, Paionianët (Pyraikhmes), İlirjant e Paflagonis Enet/Venetet, Kaukonët (Antenor), Mysianët, Frygianët, Maionët (Mbreti Gige/Gege, Liqeni Gygaie=Lydia), Karianët, Lykianët etj.
Për kët arsyë, kultura Albanve dhe kultura e popullit Anadollit antik përngjan njëni tjetrit. Këta fisa me njëmijë vjetë kan rrnuë në njëjtën hapësira gjeografik.
Ky mendim ka me na udhëzue neve gjatë kët bisedes antike.
Me këtë mendim e paraqita listen (DOSJE 1) e njëjtën fjalave qi jetojnë akoma ndër gjuhave kombëtar Shqipes dhe Turqishtes.

Për me vërtetua kët hipotezin temë, pe hapim biseden me kulturen e lartë Minoen (Shekulli XVI-XV P.Kr.).
Notë: Në këta shekujt nuk ekzistojn gjuhat Latin dhe Greke.
Për ket punim etimologjike dota ndjekim shenjat këmbëve e emërave.
Gjuhat kombëtare ndryshohen në kohen e gjatë jetes e njerëzis. Përshembul İtaljant nuk flasin akoma Latinisht edhe Grekt Greqishten antike. Megjithatë, “emërat” vajdojn jeten e veta gjatë kohes me njëmijë vjet dhe ndryshohen në masën minimal.

KRETA/KRETE/KRİTİ = İ krijum nga perëndija.
Në tregimave mitologjike, Zeusi rrëmben Europen (bijen e Agenorit) prej qytetin Sidon. Më këtë prall fillon kultura Minoen. Më këtë prallë mitologjike e kuptojm se ishulli Kreta o krijua nga Kryëperëndia Zeusi. Zeusi është lindun në Kreta.
Zu (Zeus) - Sumerian, Akkadian Shkiponja Hyjnor, me koken e luanit (Mesée du Louvre). Simbolizohet me re dhe me vetëtima.
Notë: Në këta shekulla argumentet entellektuale, kultural dhe shkencor lind dhe rrjedh prej drejtimin Lindorr.
Agenor - Ag, agim, agmi, agon, agron. Biri i Antenorit e ka emërin njëjtën (DOSJE 3 i ardhshëm).
Kreta - İshulli i krijusë nga Perëndija (ky emëri analizohet në Dosjen 3; Kreusa, Kryse, Kryses; shekulli XIII P.Kr.).
Sh.kreta - Pas shpërthimin e vullkanit Thera, Kreta o bo shkreta/shkretinë.
Thera - Ky ishuli pas shpërthimeve në gjatë jetes e vet, o përmbys nën uj dhe o jet si therë.
Eu.ropa/roba - Qi e ka rrobat ujit, ajo qi vjen nga uji.
Zeusi si buall, e mashtronë Europen dhe e rrëmben. E merr në shpinë dhe kalojn gjatë detin Mediteren mbi uj. Tregimi mitologjik na jepë kuptimin e emërit Europes.
Notë: Këta pralla mitologjike na jepin krejt pasurinë kulturall e antikitetit.

MİN(os) - Mina, miniera; Minatori i miniereve e Kretes, mbreti e Kretes Mitologjik, i biri e Europes.
Notë: Prapashtesët (Suffix) “os” ose “us” nuk marrin pjes në këta tregime.
Gërmimet e Kretes arkeologjike japin shenimet se ky emëri MİN asht emëri e nji kultures, nji dynastis.
Dihet se, Kreta asht i famshëm me puniminet artistike prej arit, argjëndit dhe bakrit. Ata e zbukurojshin sendet me tela arit ose argjëndit dhe importojshin në qyteteve jasht Kretes.
Prej këtë emërit shumohen emërat në gjyhen Shqipe Minator, minier, min (kafshë) dhe fjala minuk.
Notë: Emri “Min” (si kafshë) ka me na dal përpara në prallave ndryshe mitologjike (prsh. Apollon Smintheu/dheu=Apolloni e minëve dheut, ose Apolloni qi e then minët dheut).
Ky kafhshë e shpërthen token si nji minatori profesional. Për këtë arsyë e kan emërin njëjtë në gjuhen e Kretes dhe Shqipes.
Besimi minave o ardhur me Teukrin në Anadoll. Dijetart e Kretes thojn Teukrit se kur dalni në Anadoll “djemt e tokes” ku do qi ju hanë teshat e armet likures aty vëndosëni. Teukri me popullin e vet del prej detit në brigjet e Lektonit. Nji natën aty realizohet dijenija dhe djemt e tokes (minat) e hajn sendet e likures. Në këtë vend e ndërtojn tempullin Apollon Smintheion. Në kët tempullin e ka marr vendin statuti Apollonit ty shkel minin nën komë.

Minotaur - Minator, qi punon në minier, aj qi meret me minerale; i biri i mbretit Min (gjysëm buall gjysëm njeriu nji kuçedër mitologjike). Sigurisht ky emëri artificial o prodhuë për më tremb popullin mos me hi ne miniera e arit ose argjendit.

Labyrinth (Lab+urinth) - Labirinth, tunellat e ngatërrushme minierave, Minatouri jeton në këta tunella.
Lab - Që është karakteristik për Labërinë ose për Labët.
Urith - Kafshë qi e hap tunellat ndërr tokë. Urithi e hap tunellat në formen rrethor nën tokë dhe nuk dihet kah del jasht.
Notë: Mjeshtri Daidalli e zbullon sharren (riprodhon dhëmbët e gjarpës). Ky pralla na tregon, na japë mendimin për zbullimin e Labyrinthit.

Fjalen “Lab” e shofim edhe në emërin “Labrys” (gërma e antikitetit “y” kënohet si “u”).
Skender Rizaj thot se; Labët në Kosovë u mershin me miniera e me metalurgji (libri; Kosova, Shqiptaret dhe Turqit Dje, Sot dhe Neser).
Lab+brus - Punim Labve e Bryses (sopatë me dy anash, arme karakteristik e Amazonave).
Brysa - İliada bisedon për këtë qytet antik. Para luftes Trojan, dy vajza merren rob nga ushtrija e Akilit në provins Adramytteion. Njonen e merr Akili, tjetren Agamemnoni. Kreyseise është prej qyteti Krysa, Bryseise është prej Brysa. İliada më këtë tregim fillon dhe vazhdon me luften Trojan.
Në kohen e sodit këta dy qytete “Babakale/Lekton/Krysa” edhe “Brysa antik-Brysa modern” janë në njëjtën provins. Këta dy shtete akoma janë i pari, janë i famshem në prodhimin briskëve (enciklopedijat Turqisht shkrun se punimi/mjeshtrija e briskëve ka filluë me Shqiptarët në Brus).

Daidal (Dai+dall) - Emëri dhe aventurat e këtij mjeshtrit na japin kuptimin në gjuhen Shqipe.
Pasiphae (Pasi+faje) - Shoqja e krallit Min, grua magjistare. İ pari fajtorë në shkatrimin e Kretes. Se o çiftos me buallin dhe e ka lind Minatorin dhe vajzat pa dobishëm. Edhe tonë kushërit e ka magjistar si vetë e vajzat (Kirke, Aiete, Perse, Medeia, Absyrt, Hekate).
Phaidra (faj+dr) - Fajtore, vajza e Pasifaes. These e mbyt Minatorin, pastaj Phaidra shkon me ai në Aten. Këtu dashurohet me djalin e Theses. Theseu e mer vesh kët marrëdhënje dhe e mbyt birin e vet. Phaidra vetvraset, e mbyt vehten (prapashtesi “dr” tregohet ne DOSJE 3).
Ariadne - Vajza arit, vajza e Phaidres dhe Minit. These kur hin në tunellave e Labyrinthit, Ariadne e jap atina një laj pe. Ky laj pe padyshim është qen prej arit (prej 100 gr. ari mund të prodhohet 6000 m. gjatë tela). These e mbyt Minatorin dhe me ndihmen e telave arit mund të del jasht tunelave (ty shku në tunella ngatrushme e hap telin).
Ariadne ik prej Kretes bashk me Thesen. Por These e mashtron Ariadnen dhe e braktis në ishullin Naks(os). Këtu Dionisi dashyrohet vajzes dhe emer me veti e shkojn në malin Olimp. Hefaisti e prodhon nji kurorë arit dhe Dionisi kurorëzon Ariadnen.
These - Thesar, Thesei e plaçkit krejt pasurine e Kretes dhe me thes e transporton te gjithë arin dhe argjendin e Kretes (para/dukat me thes-shprehje).
Rhadamanthy - Ligjor. Vlau i Minit, biri i Europes.
Pas vdekjes Zeusi e emëron Minin dhe Rhadamanthysin si gjyqtart e nën tokes.
Rhadaman=Rhamadan=Ramazan+thu/thus.
Sarpedon - Ai qi e don arin/ai qi e don si ari/ai qi e ka zemren arit; qi e don me zemer i papërzier. Vlau i Minit, biri i Europes.
Sarpedoni dhe Mini e dojnë njëjtën djalin e bukur homoseksual (emërin e ka Milet).
Mini si mbreti i fortë e përzën dytë jasht ishullin Krete. Dashnorët shkojn ne Anadoll dhe e formojn/krijojn qytetin Milet.
Në gjuhen Hititve “melit” e ka kuptimin “mjalt” (Turqisht “malt”).
Në tableteve Hititisht qyteti “Milet” e ka emërin “Milevanda”.
Milevanda e ka kuptimin Mile+vanda=mjalt+djali i vogel.
Ky provinsi e Anadollit akoma është i pari në prodhimin e mjaltit.

Vazhdon me dosjen 2/b…

Nuk kuptoj se si e ben lidhjen me fiset apo popujt e lashte me Anadollin?! (Antalya).

Anadolli nuk ka pas ekzistuar si emer para eres se re, si paskeshin qene popujt e Kretes, Pellazget apo Helenet Anadollake?!


Jane bere shume teste te ADNse se skeleteve te lashte te germuar ne Krete, dhe keto skelete kane nje perqindje te larte te rraces Kaukaziane (Armene-Gjerorgjiane).
Edhe miti i Jasonit dhe pelhures se larte bazohet ne Mbreterine Armene te lashte, ku ai takoi the princeshen dje u largua me te.


Popuj si Traket dhe Pellazget (qe jane i njetjti trung) nuk e kane zanafillen nga Anadolli siç i quan ti, keto jane spekullime pa baza.
Ne akoma nuk kemi nje perfundim persa i perket origjines se ketyre kombeve, bazohemi ne tregimet e lashta (qe jane te mitizuara) nga Herodoti, qe ishte i pari qe shkruajti per pellazget, proto-Helenet dhe proto-Iliret apo proto-Trak.


Ka shume mundesi qe perzierja Peklazge te jete Celte dhe Kaukaziane (Ukraine , Gjerogji, Armeni).

Nuk ka dokumentime per origjinen e popujve te vjeter te gadishullit Ilirik, vetem spekullime qe bazohen siç e ke bere dhe ti ne fjale te peraferta?!

Kombet e vjetra te Turqise nuk jane Turqit e sotem, ata jane nje perzerje, Hitite (Kurdet) dhe popujve qe jetojin perreth.

Problemi i arkeologjise dhe historise eshte dembelizmi dhe njeamshmeria qe tregojne historianet moderne, ku, ndalen vetem ne Egjipt , Greqi apo Rome.

Kush ishin Romaket dhe Greket, nga mbijne keta?!

Fiset Fenikase?!
Egjipti?

Po te shtuquajturit pellazge?!
Traket?
Keltet?


Ti je munduar te japesh nje alternative qe personalisht mendoj se eshte e gabuar, sidomos kur ben krahasimet e popujvee disa zona (Anadollin) apo qe flisnin gjuhen Anadollake?!