ARGUMENT m. sh.
1. Arsyetim qė pėrdoret pėr tė vėrtetuar ose pėr tė kundėrshtuar njė mendim; provė qė sillet pėr tė mbrojtur ose pėr tė hedhur poshtė diēka. Argument bindės (i fortė). Argumente shkencore. Kėrkoj (sjell) argumente. Flas me argumente. E mbroj (e provoj, e vėrtetoj) me argumente.
2. let. Paraqitje e pėrmbledhur e pėrmbajtjes sė njė vepre letrare.
ARGUMENTIM m. sh.
1. Veprimi sipas kuptimeve tė foljeve ARGUMENTOJ, ARGUMENTOHET. Argumentim i thellė (shkencor). Metoda e argumentimit.
2. Tėrėsia e argumenteve qė sillen pėr tė vėrtetuar, pėr tė mbrojtur ose pėr tė hedhur poshtė diēka. Argumentim i dobėt (i pamjaftueshėm).
ARGUMENTOHET Pės.
e ARGUMENTOJ. Ėshtė argumentuar mirė.
ARGUMENTOJ kal.
Paraqit argumente pėr njė ēėshtje, vėrtetoj me argumente, sjell prova. Argumentoj njė tezė. Argumentoj teorikisht. Argumentoj me fakte. Argumentoj nė mėnyrė bindėse.
ARGUMENTUAR mb.
Qė ėshtė i bazuar nė prova, qė ėshtė i mbėshtetur nė argumente. Mendim (pėrfundim) i argumentuar. Tezė e argumentuar. Kėrkesa tė argumentuara.
Krijoni Kontakt